Texas Instruments TI-Nspire CAS Reference Guide [nl]

CAS

Referentiehandleiding

Deze handleiding heeft betrekking op TI-Nspire-software versie 1.4. Ga voor de nieuwste versie van de documentatie naar education.ti.com/guides.

Belangrijke informatie

Tenzij uitdrukkelijk anders vermeld in de bij een programma behorende Licentie, geeft Texas Instruments betreffende programma's of boekmateriaal geen uitdrukkelijke noch impliciete garantie, daaronder mede begrepen maar niet beperkt tot impliciete garanties met betrekking tot verkoopbaarheid en geschiktheid voor een bepaald doel, en maakt zulk materiaal uitsluitend beschikbaar op een “as-is” basis. In geen geval is Texas Instruments tegenover wie dan ook aansprakelijk voor enige speciale, indirecte, bijkomende of gevolgschade verband houdend met of voortvloeiend uit de aankoop of het gebruik van dit materiaal en, ongeacht de vorm van proces, zal de enige en uitsluitende aansprakelijkheid van Texas Instruments niet hoger zijn dan het in de bij een programma behorende licentie vermelde bedrag. Daarenboven wijst Texas Instruments elke aansprakelijkheid van de hand voor vorderingen van welke aard dan ook tegen het gebruik van dit materiaal door derden.

Licentie

Zie de complete licentie die is geïnstalleerd in C:\Program Files\TI Education\TI-Nspire CAS.

Macintosh®, Windows®, Excel®, Vernier EasyLink®, EasyTemp®, Go!®Link, Go!®Motion, en Go!®Temp zijn handelsmerken van hun respectievelijke eigenaars.

Inhoud

Belangrijke informatie Uitdrukkingstemplates

Breukentemplate ......................................... 1

Exponent-template ......................................1

Worteltemplate ........................................... 1

N-de wortel-template ..................................1

e-macht-template ........................................2

Log-template ................................................ 2

Template voor stuksgewijs gedefinieerde

functies (2-stuks) .......................................... 2

Template voor stuksgewijs gedefinieerde

functies (N-stuks) ......................................... 2

Stelsel van 2 vergelijkingen-template ........3

Stelsel van N vergelijkingen-template ........ 3

Absolute waarde-template ......................... 3

dd°mm’ss.ss’’ template ................................3

Matrixtemplate (2 x 2) .................................3

Matrixtemplate (1 x 2) .................................4

Matrixtemplate (2 x 1) .................................4

Matrixtemplate (m x n) ............................... 4

Somtemplate (G) ..........................................4

Product-template (Π) ...................................4

Eerste afgeleide-template ...........................5

N-de afgeleide-template ............................. 5

Bepaalde integraal-template ...................... 5

Onbepaalde integraal-template .................5

Limiet-template ...........................................5

Alfabetische lijst A

abs() ..............................................................6

amortTbl() .................................................... 6

and ................................................................6

angle() ..........................................................7

ANOVA .........................................................7

ANOVA2way ................................................ 8

Ans ..............................................................10

approx() ......................................................10

approxRational() ........................................ 10

arcLen() .......................................................10

augment() ...................................................10

avgRC() ....................................................... 11

bal() .............................................................12

4Base2 (4Grondtal2) ....................................12

4Base10 (4Grondtal10) ................................13

4Base16 (4Grondtal16) ................................13

binomCdf() ................................................. 13

binomPdf() ................................................. 13

ceiling() .......................................................14

cFactor() ......................................................14

char() ...........................................................14

charPoly() ....................................................15

2way ........................................................15

Cdf() ........................................................ 15

GOF ......................................................... 15

Pdf() ........................................................ 16

ClearAZ ....................................................... 16

ClrErr .......................................................... 16

colAugment() ............................................. 17

colDim() ...................................................... 17

colNorm() ................................................... 17

comDenom() .............................................. 17

conj() .......................................................... 18

constructMat() ........................................... 18

CopyVar() ................................................... 18

corrMat() .................................................... 19

4cos () .......................................................... 19

cos() ............................................................ 20

cosê() .......................................................... 21

cosh() .......................................................... 21

coshê() ........................................................ 21

cot() ............................................................ 22

cotê() .......................................................... 22

coth() .......................................................... 22

cothê() ........................................................ 23

count() ........................................................ 23

countif() ..................................................... 23

crossP() ....................................................... 24

csc() ............................................................. 24

cscê() ........................................................... 24

csch() ........................................................... 24

cschê() ......................................................... 25

cSolve() ....................................................... 25

CubicReg .................................................... 27

cumSum() ................................................... 27

Cycle ........................................................... 28

4Cylind ........................................................ 28

cZeros() ....................................................... 28

dbd() ........................................................... 30

4DD ............................................................. 30

4Decimal ..................................................... 30

Define (Definiëren) ................................... 31

Define LibPriv ............................................ 32

Define LibPub ............................................ 32

DelVar ........................................................ 32

deSolve() .................................................... 33

det() ............................................................ 34

diag() .......................................................... 34

dim() ........................................................... 34

Disp ............................................................. 35

4DMS ........................................................... 35

dominantTerm() ........................................ 36

dotP() .......................................................... 36

e^() ............................................................. 37

eff() ............................................................. 37

eigVc() ........................................................ 37

eigVl() ......................................................... 38

Else ............................................................. 38

ElseIf ........................................................... 38

iii

EndFor .........................................................38

EndFunc ......................................................38

EndIf ............................................................38

EndLoop ......................................................38

EndPrgm .....................................................38

EndTry .........................................................38

EndWhile ....................................................39

exact() .........................................................39

Exit ..............................................................39

4exp .............................................................39

exp() ............................................................39

exp4lijst() .....................................................40

expand() ......................................................40

expr() ...........................................................41

ExpReg ........................................................41

factor() ........................................................42

FCdf() ..........................................................43

Fill ................................................................43

FiveNumSummary ......................................44

floor() ..........................................................44

fMax() .........................................................44

fMin() ..........................................................45

For ...............................................................45

format() ......................................................46

fPart() ..........................................................46

FPdf() ..........................................................46

freqTable4lijst() ...........................................46

frequency() .................................................47

FTest_2Samp ..............................................47

Func .............................................................48

gcd() ............................................................48

geomCdf() ...................................................48

geomPdf() ...................................................49

getDenom() ................................................49

getLangInfo() .............................................49

getMode() ...................................................49

getNum() ....................................................50

getVarInfo() ................................................50

Goto ............................................................51

4Grad ...........................................................51

identity() .....................................................52

If ..................................................................52

ifFn() ............................................................53

imag() ..........................................................53

impDif() .......................................................54

Indirectie .....................................................54

inString() .....................................................54

int() .............................................................54

intDiv() ........................................................54

integreren ...................................................54

() .........................................................55

invc

invF() ...........................................................55

invNorm() ....................................................55

invt() ............................................................55

iPart() ..........................................................55

irr() ..............................................................55

isPrime() ......................................................56

Lbl ............................................................... 56

lcm() ............................................................ 56

left() ............................................................ 57

libShortcut() ............................................... 57

limit() of lim() ............................................. 57

LinRegBx ..................................................... 58

LinRegMx ................................................... 59

LinRegtIntervals ......................................... 59

LinRegtTest ................................................ 61

@List() .......................................................... 61

list4mat() ..................................................... 62

4ln ................................................................ 62

ln() .............................................................. 62

LnReg .......................................................... 63

Local ........................................................... 63

log() ............................................................ 64

4logbase ...................................................... 64

Logistic ....................................................... 65

LogisticD ..................................................... 66

Loop ............................................................ 67

LU ................................................................ 67

mat4list() ..................................................... 68

max() ........................................................... 68

mean() ........................................................ 68

median() ..................................................... 68

MedMed ..................................................... 69

mid() ........................................................... 69

min() ........................................................... 70

mirr() ........................................................... 70

mod() .......................................................... 71

mRow() ....................................................... 71

mRowAdd() ................................................ 71

MultReg ...................................................... 71

MultRegIntervals ....................................... 72

MultRegTests ............................................. 72

nCr() ............................................................ 73

nDeriv() ....................................................... 74

newList() ..................................................... 74

newMat() .................................................... 74

nfMax() ....................................................... 74

nfMin() ....................................................... 74

nInt() ........................................................... 75

nom() .......................................................... 75

norm() ......................................................... 75

normalLine() ............................................... 76

normCdf() ................................................... 76

normPdf() ................................................... 76

not .............................................................. 76

nPr() ............................................................ 77

npv() ........................................................... 78

nSolve() ....................................................... 78

OneVar ....................................................... 79

or ................................................................ 80

ord() ............................................................ 80

P4Rx() ...........................................................80

P4Ry() ...........................................................81

PassErr .........................................................81

piecewise() ..................................................81

poissCdf() .................................................... 81

poissPdf() ....................................................82

4Polar ..........................................................82

polyCoeffs() ................................................ 82

polyDegree() .............................................. 83

polyEval() .................................................... 83

polyGcd() ....................................................83

polyQuotient() ........................................... 84

polyRemainder() ........................................ 84

PowerReg ...................................................85

Prgm ...........................................................86

Product (PI) ................................................. 86

product() ..................................................... 86

propFrac() ................................................... 86

QR ...............................................................87

QuadReg .....................................................88

QuartReg ....................................................89

R4Pq() ..........................................................90

R4Pr() ...........................................................90

4Rad ............................................................. 90

rand() ..........................................................90

randBin() ..................................................... 91

randInt() ..................................................... 91

randMat() ................................................... 91

randNorm() ................................................. 91

randPoly() ................................................... 91

randSamp() ................................................. 91

RandSeed .................................................... 92

real() ...........................................................92

4Rect ............................................................92

ref() .............................................................93

remain() ......................................................93

Return .........................................................93

right() ..........................................................93

root() ...........................................................94

rotate() .......................................................94

round() ........................................................95

rowAdd() ....................................................95

rowDim() ....................................................95

rowNorm() ..................................................95

rowSwap() .................................................. 95

rref() ............................................................96

sec() .............................................................96

sec/() ...........................................................96

sech() ...........................................................97

sechê() ......................................................... 97

seq() ............................................................97

series() .........................................................98

setMode() ................................................... 99

shift() ........................................................100

sign() .........................................................100

simult() ..................................................... 101

4sin ............................................................ 101

sinê() ......................................................... 102

sin() ........................................................... 102

sinh() ......................................................... 103

sinhê() ....................................................... 103

SinReg ...................................................... 104

solve() ....................................................... 104

SortA ........................................................ 106

SortD ........................................................ 107

4Sphere ..................................................... 107

sqrt() ......................................................... 107

stat.results (stat.resultaten) .................... 108

stat.values ................................................ 109

stDevPop() ................................................ 109

stDevSamp() ............................................. 109

Stop .......................................................... 110

Store ......................................................... 110

string() ...................................................... 110

subMat() ................................................... 110

Som (Sigma) ............................................. 110

sum() ......................................................... 111

sumIf() ...................................................... 111

system() .................................................... 111

T (transponeren) ...................................... 112

tan() .......................................................... 112

tanê() ........................................................ 113

tangentLine() ........................................... 113

tanh() ........................................................ 113

tanhê() ...................................................... 114

taylor() ...................................................... 114

tCdf() ........................................................ 114

tCollect() ................................................... 115

tExpand() .................................................. 115

Then ......................................................... 115

tInterval .................................................... 115

tInterval_2Samp ....................................... 116

tmpCnv() .................................................. 116

@tmpCnv() ................................................ 117

tPdf() ........................................................ 117

trace() ....................................................... 117

Try ............................................................. 118

tTest .......................................................... 118

tTest_2Samp ............................................. 119

tvmFV() ..................................................... 119

tvmI() ........................................................ 120

tvmN() ...................................................... 120

tvmPmt() .................................................. 120

tvmPV() ..................................................... 120

TwoVar ..................................................... 121

unitV() ...................................................... 122

varPop() .................................................... 122

varSamp() ................................................. 123

when() ...................................................... 123

While ........................................................ 124

“Met” ........................................................124

xor .............................................................124

zeros() .......................................................125

zInterval ....................................................126

zInterval_1Prop ........................................127

zInterval_2Prop ........................................127

zInterval_2Samp .......................................127

zTest ..........................................................128

zTest_1Prop ..............................................128

zTest_2Prop ..............................................129

zTest_2Samp .............................................129

Symbolen

+ (optellen) ...............................................131

N(aftrekken) ..............................................131

·(vermenigvuldigen) ...............................132

à (delen) ....................................................132

^ (macht) ...................................................133

(kwadraat) ............................................134

.+ (punt optellen) .....................................134

.. (punt aftrekken) ...................................134

·(punt vermenigvuldigen) .....................134

. / (punt delen) ..........................................135

.^ (punt machtsverheffen) .......................135

ë(negatief) ................................................135

% (percentage) ........................................135

= (is gelijk) ................................................136

ƒ (is niet gelijk) .........................................136

< (kleiner dan) ..........................................137

{ (kleiner dan of gelijk aan) ....................137

> (groter dan) ...........................................137

| (groter dan of gelijk aan) ..................... 137

! (faculteit) ............................................... 138

& (toevoegen) .......................................... 138

d() (afgeleide) .......................................... 138

‰() (integraal) ............................................ 138

‡() (wortel) ............................................... 139

Π() (product) ............................................ 140

G() (som) ................................................... 140

GInt() ......................................................... 141

GPrn() ........................................................ 142

# (indirectie) ............................................. 142

í (wetenschappelijke notatie) ................ 142

g (decimale graden) ................................ 143

ô(radialen) ................................................ 143

¡ (graden) ................................................. 143

¡, ', '' (graad/minuut/seconde) ................. 144

 (hoek) ................................................... 144

' (prime) .................................................... 144

_ (onderstrepingsteken) .......................... 145

4 (convert) ................................................. 145

10^() .......................................................... 145

^ê (omgekeerde) .....................................146

| (“met”) ................................................... 146

& (opslaan) ............................................... 147

:= (toewijzen) ........................................... 147

0b, 0h ........................................................ 148

Foutcodes en meldingen Productinformatie, service en

garantie TI

TI-Nspire™

In deze handleiding worden de templates, functies, commando's en operatoren beschreven die beschikbaar zijn voor het uitwerken van wiskundige uitdrukkingen.

CAS Referentiehandleiding

Uitdrukkingstemplates

Uitdrukkingstemplates bieden u een makkelijke manier om wiskundige uitdrukkingen in standaard wiskundige notatie in te voeren. Wanneer u een template invoegt, verschijnt deze op de invoerregel met kleine blokjes op de posities waarop u elementen kunt invoeren. Een cursor geeft aan welk element u kunt invoeren.

Gebruik de pijltoetsen of druk op

element, en typ een waarde of uitdrukking voor het element in. Druk op om de uitdrukking uit te werken.

Breukentemplate

Opmerking: zie ook / (delen), pag. 132.

e om de cursor te verplaatsen naar de positie van elk

· of /·

/p-toetsen

Voorbeeld:

Exponent-template

Opmerking: typ de eerste waarde, typ op l en typ dan de

exponent. Om de cursor terug te brengen naar de basisregel drukt u op de pijl naar rechts (¢).

Opmerking: zie ook ^ (macht), pag. 133.

Worteltemplate

Opmerking: zie ook

N-de wortel-template

Opmerking: zie ook wortel (), pag. 94.

‡

() (wortel), pag. 139.

l-toets

Voorbeeld:

/q-toetsen

Voorbeeld:

/l-toetsen

Voorbeeld:

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 1

e-macht-template

Het getal e verheven tot een macht

Opmerking: zie ook e^(), pag. 37.

u-toetsen

Voorbeeld:

Log-template

Berekent de log ten opzichte van een gespecificeerd grondtal. Voor het standaard grondtal 10 laat u het grondtal weg.

Opmerking: zie ook log(), pag. 64.

Template voor stuksgewijs gedefinieerde functies (2-stuks)

Hiermee kunt u uitdrukkingen en condities voor een in twee stukkenstuksgewijs gedefinieerde functie creëren. Om ee n stuk toe te voegen klikt u in de template en herhaalt u de template.

Opmerking: zie ook piecewise(), pag. 81.

Template voor stuksgewijs gedefinieerde functies (N-stuks)

Hiermee kunt u uitdrukkingen en condities voor een -stuksgewijs gedefinieerde functie in N stukken creëren. Vraagt om N.

/s-toets

Voorbeeld:

Catalogus >

Voorbeeld:

Catalogus >

Voorbeeld: Zie het voorbeeld bij Template voor stuksgewijs gedefinieerde functies (2-stuks).

Opmerking: zie ook piecewise(), pag. 81.

2 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

Stelsel van 2 vergelijkingen-template

Creëert een stelsel van twee vergelijkingen. Om een rij toe te voegen aan een bestaand stelsel, klikt u in de template en herhaalt u de template.

Opmerking: zie ook system(), pag. 111.

Catalogus >

Voorbeeld:

Stelsel van N vergelijkingen-template

Hiermee creëert u een stelsel van N vergelijkingen. Vraagt om N.

Opmerking: zie ook system(), pag. 111.

Absolute waarde-template

Opmerking: zie ook abs(), pag. 6.

dd°mm’ss.ss’’ template

Hiermee kunt u hoeken in dd°mm’ss.ss’’-opmaak invoeren, waarbij

dd het aantal decimale graden, mm het aantal minuten en ss.ss het

aantal seconden is.

Matrixtemplate (2 x 2)

Catalogus >

Voorbeeld: Zie het voorbeeld bij Stelsel van vergelijkingen-template (2 vergelijkingen).

Catalogus >

Voorbeeld:

Catalogus >

Voorbeeld:

Catalogus >

Voorbeeld:

Creëert een 2 x 2 matrix.

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 3

Matrixtemplate (1 x 2)

Catalogus >

Voorbeeld:

Matrixtemplate (2 x 1)

Matrixtemplate (m x n)

De template verschijnt nadat u het aantal rijen en kolommen heeft ingevoerd.

Opmerking: als u een matrix creëert met een groot aantal rijen en kolommen, kan het even duren voordat deze verschijnt.

Somtemplate (G)

Catalogus >

Voorbeeld:

Catalogus >

Voorbeeld:

Catalogus >

Voorbeeld:

Product-template (Π)

Voorbeeld:

Opmerking: zie ook Π() (product), pag. 140.

Catalogus >

4 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

Eerste afgeleide-template

Catalogus >

Voorbeeld:

Opmerking: zie ook

d() (afgeleide)

, pag. 138.

N-de afgeleide-template

Opmerking: zie ook

d() (afgeleide)

, pag. 138.

Bepaalde integraal-template

Opmerking: zie ook ‰() integrate(), pag. 138.

Onbepaalde integraal-template

Opmerking: zie ook ‰() integrate(), pag. 138.

Limiet-template

Catalogus >

Voorbeeld:

Catalogus >

Voorbeeld:

Catalogus >

Voorbeeld:

Catalogus >

Voorbeeld:

Gebruik N of (N) voor de linkerlimiet. Gebruik + voor de rechterlimiet.

Opmerking: zie ook limit(), pag. 57.

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 5

Alfabetische lijst

Elementen waarvan de namen niet alfabetische zijn (zoals +, ! en >) staan aan het eind van dit hoofdstuk, vanaf pag. 131. Tenzij anders gespecificeerd zijn alle voorbeelden in dit hoofdstuk uitgevoerd in de standaard reset-modus, en wordt van alle variabelen aangenomen dat ze onbepaald zijn.

abs()

abs(Uitdr1) ⇒ uitdrukking abs(

Lijst1) ⇒ lijst

abs(Matrix1) ⇒ matrix

Geeft de absolute waarde van het argument.

Opmerking: zie ook Absolute waarde-template, pag. 3.

Als het argument een complex getal is, dan wordt de modulus van dat getal gegeven.

Opmerking: alle onbepaalde variabelen worden behandeld als

reële variabelen.

amortTbl()

amortTbl(NPmt,N,I,PV, [Pmt], [FV], [PpY], [CpY], [PmtAt],

[

afgerondeWaarde]) ⇒ matrix

Aflossingsfunctie die een matrix als aflossingstabel genereert voor een serie TVM-argumenten.

NPmt is het aantal betalingen dat in de tabel moet worden opgenomen. De tabel begint met de eerste betaling.

N, I, PV, Pmt, FV, PpY, CpY en PmtAt worden beschreven in de tabel met TVM-argumenten, pag. 120.

•Als u Pmt weglaat, dan wordt de standaardwaarde Pmt=tvmPmt(N,I,PV,FV,PpY,CpY,PmtAt) gebruikt.

•Als u FV weglaat, dan wordt de standaardwaarde FV=0 gebruikt.

• De standaardwaarden voor PpY, CpY en PmtAt zijn hetzelfde als voor de TVM-functies.

afgerondeWaarde specificeert het aantal decimalen voor afronding. Standaardwaarde=2.

De kolommen in de resulterende matrix zijn in de volgorde: Aantal betalingen, bedrag betaald aan rente, bedrag betaald aan de hoofdsom (aflossing) en balans.

De balans die getoond wordt in rij n is de balans na betaling n. U kunt de uitvoermatrix gebruiken als invoer voor de andere

aflossingsfuncties GInt() en GPrn(), pag. 141, en bal(), pag. 12.

Catalogus

and

BooleaanseUitdr1 and BooleaanseUitdr2 ⇒ Booleaanse uitdrukking BooleaanseLijst1 and BooleaanseLijst2 ⇒ Booleaanse lijst BooleaanseMatrix1 and BooleaanseMatrix2 ⇒ Booleaanse matrix

Geeft waar of onwaar of een vereenvoudigde vorm van de oorspronkelijke invoer.

Catalogus

6 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

and

Geheel getal1 and Geheel getal2 ⇒ geheel getal

Vergelijkt twee reële gehele getallen bit-voor-bit met behulp van een

and-bewerking. Intern worden beide gehele getallen geconverteerd

naar 64-bits binaire getallen met een teken (positief of negatief). Wanneer overeenkomstige bits vergeleken worden, is het resultaat 1 als beide bits 1 zijn; anders is het resultaat 0. De geretourneerde waarde geeft de bitresultaten, en wordt weergegeven volgens de ingestelde grondtal-modus.

U kunt de gehele getallen invoeren in elk grondtal. Voor een binaire of hexadecimale invoer moet u respectievelijk het prefix 0b of 0h gebruiken. Zonder prefix worden gehele getallen behandeld als decimaal (grondtal 10).

Als u een decimaal geheel getal invoert dat te groot is voor een 64bits binaire vorm met een teken (positief of negatief), dan wordt er een symmetrische modulo-bewerking gebruikt om de waarde binnen het betreffende bereik te brengen.

Catalogus

In de Hex-grondtalmodus:

Belangrijk: nul, niet de letter O.

In de Bin-grondtalmodus:

In de Dec-grondtalmodus:

Opmerking: een binaire invoer kan maximaal 64 cijfers

hebben (het prefix 0b niet meegeteld). Een hexadecimale invoer kan maximaal 16 cijfers hebben.

angle()

angle(Uitdr1) ⇒ uitdrukking

Geeft de hoek van het argument, waarbij het argument als een complex getal wordt geïnterpreteerd.

Opmerking: alle onbepaalde variabelen worden behandeld als

reële variabelen.

angle(Lijst1) ⇒ lijst angle(Matrix1) ⇒ matrix

Geeft een lijst of matrix met de hoeken van de elementen in Lijst1 of Matrix1, waarbij elk element geïnterpreteerd wordt als een complex

getal dat een punt in een rechthoekig twee-dime nsionaal assenstelsel voorstelt.

ANOVA

ANOVA Lijst1,Lijst2[,Lijst3,...,Lijst20][,Vlag]

Voert een eenwegs-variantieanalyse uit voor het vergelijken van de gemiddelden van twee tot 20 populaties. Een samenvatting van de resultaten wordt opgeslagen in de variabele stat.results. (Zie pag. 108).

Vlag=0 voor gegevens, Vlag=1 voor statistieken

In de hoekmodus Graden:

In de hoekmodus Decimale graden:

In de hoekmodus Radialen:

Catalogus

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.F Waarde van de F-statistiek

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 7

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.PVal Kleinste significantieniveau waarbij de nulhypothese verworpen kan worden

stat.df Vrijheidsgraden van de groepen

stat.SS Som van de kwadraten van de groepen

stat.MS Gemiddelde van de kwadraten van de groepen

stat.dfError Vrijheidsgraden van de fouten

stat.SSError Som van de kwadraten van de fouten

stat.MSError Gemiddelde kwadraat van de fouten

stat.sp Gepoolde standaarddeviatie

stat.xbarlist Gemiddelde van de invoer van de lijsten

stat.CLowerList 95% betrouwbaarheidsintervallen voor het gemiddelde van elke invoerlijst

stat.CUpperList 95% betrouwbaarheidsintervallen voor het gemiddelde van elke invoerlijst

ANOVA2way

ANOVA2way Lijst1,Lijst2[,Lijst3,…,Lijst20][,NivRij]

Berekent een tweewegs variantieanalyse voor het vergelijken van de gemiddelden van twee tot 20 populaties. Een samenvatting van de resultaten wordt opgeslagen in de variabele stat.results. (Zie pag. 108).

NivRij=0 voor blok

NivRij=2,3,...,Len-1, voor tweeweg, waarbij Len=lengte(Lijst1)=lengte(Lijst2) = … = lengte(Lijst10) en Len / NivRij ∈ {2,3,…}

Uitvoer: Blokopmaak

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.FF-statistiek van de kolomfactor

stat.PVal Kleinste significantieniveau waarbij de nulhypothese verworpen kan worden

stat.df Vrijheidsgraden van de kolomfactor

stat.SS Som van de kwadraten van de kolomfactor

stat.MS Gemiddelde van de kwadraten van de kolomfactor

stat.FBlock F-statistiek voor de factor

stat.PValBlock Kleinste kans waarbij de nulhypothese verworpen kan worden

stat.dfBlock Vrijheidsgraden van de factor

stat.SSBlock Som van de kwadraten van de factor

stat.MSBlock Gemiddelde van de kwadraten van de factor

stat.dfError Vrijheidsgraden van de fouten

stat.SSError Som van de kwadraten van de fouten

stat.MSError Gemiddelde van de kwadraten van de fouten

Catalogus

8 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.s Standaarddeviatie van de fout

Uitvoer van KOLOMFACTOR

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.

Fcol F-statistiek van de kolomfactor

stat.PValCol Kanswaarde van de kolomfactor

stat.dfCol Vrijheidsgraden van de kolomfactor

stat.SSCol Som van de kwadraten van de kolomfactor

stat.MSCol Gemiddelde van de kwadraten van de kolomfactor

Uitvoer van RIJFACTOR

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.FRow F-statistiek van de rijfactor

stat.PValRow Kanswaarde van de rijfactor

stat.dfRow Vrijheidsgraden van de rijfactor

stat.SSRow Som van de kwadraten van de rijfactor

stat.MSRow Gemiddelde van de kwadraten van de rijfactor

Uitvoer van INTERACTIE

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.FInteract F-statistiek van de interactie

stat.PValInteract Kanswaarde van de interactie

stat.dfInteract Vrijheidsgraden van de interactie

stat.SSInteract Som van de kwadraten van de interactie

stat.MSInteract Gemiddelde van de kwadraten van de interactie

Uitvoer van FOUT

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.dfError Vrijheidsgraden van de fouten

stat.SSError Som van de kwadraten van de fouten

stat.MSError Gemiddelde van de kwadraten van de fouten

s Standaarddeviatie van de fout

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 9

Ans

Ans ⇒ waarde

Geeft het resultaat van de meest recent uitgewerkte uitdrukking.

-toetsen

approx()

approx(Uitdr1) ⇒ uitdrukking

Geeft de uitwerking van het argument als een uitdrukking met decimale waarden, indien mogelijk, ongeacht de huidige

Automatische of Benaderende modus.

Dit is hetzelfde als het argument invoeren en op drukken.

approx(Lijst1) ⇒ lijst approx(Matrix1) ⇒ matrix

Geeft een lijst of matrix waarin elk element uitgewerkt is naar een decimale waarde, indien mogelijk.

approxRational()

approxRational(Uitdr[, tol]) ⇒ uitdrukking approxRational(Lijst[, tol]) ⇒ lijst approxRational(Matrix[, tol]) ⇒ matrix

Geeft het argument als een breuk met een tolerantie van tol. Als tol wordt weggelaten, wordt er een tolerantie van 5.E-14 gebruikt.

arcLen()

arcLen(Uitdr1,Var ,Start,Eind) ⇒ uitdrukking

Geeft de booglengte van Uitdr1 van Start tot Eind ten opzichte van variabele Var .

Booglengte wordt berekend als een integraal, waarbij een functiemodusdefinitie wordt verondersteld.

Catalogus

arcLen(Lijst1,Var ,Start,Eind) ⇒ lijst

Geeft een lijst van de booglengtes van elk element van Lijst1 van Start tot Eind ten opzichte van Va r.

augment()

augment(Lijst1, Lijst2) ⇒ lijst

Geeft een nieuwe lijst die bestaat uit Lijst2 aan het eind van Lijst1.

Catalogus

10 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

augment()

augment(Matrix1, Matrix2) ⇒ matrix

Geeft een nieuwe matrix die bestaat uit Matrix2 toevoegd aan Matrix1. Wanneer het teken “,” wordt gebruikt, moeten de matrices gelijke rijafmetingen hebben, en wordt Matrix2 toegevoegd aan Matrix1 als nieuwe kolommen. Augment verandert Matrix1 en Matrix2 niet.

Catalogus

avgRC()

avgRC(Uitdr1, Va r [=waarde] [, H]) ⇒ uitdrukking avgRC(Uitdr1, Va r [=Waarde] [, Lijst1]) ⇒ lijst avgRC(Lijst1, Var [=Waarde] [, H]) ⇒ lijst avgRC(Matrix1, Var [=Waarde] [, H]) ⇒ matrix

Geeft het differentiequotiënt (gemiddelde veranderingssnelheid). Uitdr1 kan een door de gebruiker gedefinieerde functienaam zijn

(zie Func). Wanneer waarde gespecificeerd is, wordt elke eerdere

variabeletoekenning of elke huidige “waarvoor g eldt dat”-substitutie voor de variabele onderdrukt.

H is de stapgrootte. Als H wordt weggelaten, is de standaardwaarde 0,001.

Merk op dat de soortgelijke functie nDeriv() het centraaldifferentiequotiënt gebruikt.

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 11

bal()

bal(NPmt,N,I,PV, [Pmt], [FV], [PpY], [CpY], [PmtAt],

[

afgerondeWaarde]) ⇒ waarde

bal(NPmt,amortTable) ⇒ waarde

Aflossingsfunctie die de geplande balans berekent na een gespecificeerde betaling.

N, I, PV, Pmt, FV, PpY, CpY en PmtAt worden beschreven in de tabel met TVM-argumenten, pag. 120.

NPmt specificeert het nummer van de betaling waarna u de gegevens berekend wilt hebben.

N, I, PV, Pmt, FV, PpY, CpY en PmtAt worden beschreven in de tabel met TVM-argumenten, pag. 120.

•Als u Pmt weglaat, dan wordt de standaardwaarde Pmt=tvmPmt(N,I,PV,FV,PpY,CpY,PmtAt) gebruikt.

•Als u FV weglaat, dan wordt de standaardwaarde FV=0 gebruikt.

• De standaardwaarden voor PpY, CpY en PmtAt zijn hetzelfde als voor de TVM-functies.

afgerondeWaarde specificeert het aantal decimalen voor afronding. Standaardwaarde=2.

bal(NPmt,amortTable) berekent de balans na het nummer van de

betaling NPmt, op basis van de aflossingstabel amortTable. Het argument amortTable moet een matrix zijn in de vorm die beschreven wordt onder amortTbl(), pag. 6.

Opmerking: zie ook GInt() en GPrn(), pag. 141.

Base2 (4Grondtal2)

Geheel getal1 4Base2 ⇒ geheel getal

Converteert Geheel getal1 naar een binair getal. Binaire of hexadecimale getallen hebben altijd respectievelijk het prefix 0b of 0h.

0b binairGetal 0h hexadecimaalGetal

Nul, niet de letter O, gevolgd door b of h. Een binair getal kan maximaal 64 cijfers hebben. Een hexadecimaal

getal kan maximaal 16 cijfers hebben. Zonder prefix wordt Geheel getal1 behandeld als decimaal

(grondtal 10). Het resultaat wordt binair weergegeven, ongeacht de Grondtal-modus.

Catalogus

12 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

Base10 (4Grondtal10)

Geheel getal1

Converteert Geheel getal1 naar een decimaal (grondtal 10) getal. Een binair of hexadecimaal getal moet altijd respectievelijk het prefix 0b of 0h hebben.

0b binairGetal 0h hexadecimaalGetal

Nul, niet de letter O, gevolgd door b of h. Een binair getal kan maximaal 64 cijfers hebben. Een hexadecimaal

getal kan maximaal 16 cijfers hebben. Zonder prefix wordt Geheel getal1 behandeld als decimaal. Het

resultaat wordt als decimaal getal weergegeven, ongeacht de Grondtal-modus.

Base16 (4Grondtal16)

Geheel getal1 4Base16 ⇒ geheel getal

Converteert Geheel getal1 naar een hexadecimaal getal. Binaire of hexadecimale getallen hebben altijd respectievelijk het prefix 0b of 0h.

0b binairGetal 0h hexadecimaalGetal

Nul, niet de letter O, gevolgd door b of h. Een binair getal kan maximaal 64 cijfers hebben. Een hexadecimaal

getal kan maximaal 16 cijfers hebben. Zonder prefix wordt Geheel getal1 behandeld als decimaal

(grondtal 10). Het resultaat wordt als hexadecimaal getal weergegeven, ongeacht de Grondtal-modus.

4Base10 ⇒ geheel getal

Catalogus

binomCdf()

binomCdf(n,p,ondergrens,bovengrens) ⇒ getal als

ondergrens en bovengrens getallen zijn, lijst als ondergrens en bovengrens lijsten zijn

binomCdf(

is,

Berekent de cumulatieve kans voor de discrete binomiale verdeling met aantal pogingen n en succeskans p bij iedere poging.

Voor P(X  bovengrens) stelt u ondergrens=0 in

binomPdf()

binomPdf(n,p) ⇒ getal binomPdf(n,p,XWaarde) ⇒ getal als XWaarde een getal is,

lijst als XWaarde een lijst is

Berekent de kans voor de discrete binomiale verdeling met aantal pogingen n en succeskans p bij iedere poging.

n,p,bovengrens) ⇒ getal als bovengrens een getal

lijst als bovengrens een lijst is

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 13

ceiling()

ceiling(Uitdr1) ⇒ geheel getal

Geeft het dichtstbijliggende gehele getal dat ‚ is aan het argument.

Het argument kan een reëel of complex getal zijn.

Opmerking: zie ook floor().

ceiling(Lijst1) ⇒ lijst ceiling(Matrix1) ⇒ matrix

Geeft een lijst of matrix met de 'plafondwaarde' van elk element.

cFactor()

cFactor(Uitdr1[,Var ]) ⇒ uitdrukking cFactor(Lijst1[,Var ]) ⇒ lijst cFactor(Matrix1[,Var ]) ⇒ matrix

cFactor(Uitdr1) geeft Uitdr1 ontbonden ten opzichte van al zijn

variabelen boven een gemeenschappelijke noemer. Uitdr1 wordt zoveel mogelijk ontbonden in lineaire rationale

factoren, zelfs als dit nieuwe niet-reële getallen oplevert. Dit alternatief is geschikt als u een ontbinding in factoren ten opzichte van meer dan één variabele wilt.

cFactor(Uitdr1,Var ) geeft Uitdr1 ontbonden ten opzichte van

variabele Var . Uitdr1 wordt zoveel mogelijk ontbonden in factoren die lineair zijn in

Var , met misschien niet-reële constanten, zelfs als dit irrationale

constanten of subuitdrukkingen die irrationaal zijn in andere variabelen oplevert.

De factoren en hun termen worden gesorteerd met Va r als de hoofdvariabele. In elke factor worden gelijksoortige machten van Va r samengenomen. Neem Va r op als argument als u een ontbinding ten opzichte van alleen die variabele nodig heeft, en u bereid bent om irrationale uitdrukkingen in andere variabelen te accepteren om een ontbinding ten opzichte van Va r te vergroten. Er kan wat onbedoelde ontbinding ten opzichte van andere variabelen optreden.

Bij de automatische instelling van de Automatische of

Benaderende

benadering met drijvende komma-coëfficiënten mogelijk maken, waar irrationale coëfficiënten niet expliciet beknopt uitgedrukt kunnen worden in termen van de ingebouwde functies. Ook als er maar één variabele is, kan het opnemen van Va r een volledigere ontbinding opleveren.

Opmerking: zie ook factor().

modus kunt u door Var op te nemen tevens een

Catalogus

Om het hele resultaat te zien drukt u op £ en gebruikt u vervolgens ¡ en ¢ om de cursor te verplaatsen.

char()

char(Geheel getal) ⇒ teken

Geeft een tekenreeks die het teken met het nummer Geheel getal van de tekenserie van de rekenmachine bevat. Het geldige bereik voor Geheel getal is 0–65535.

Catalogus

14 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

charPoly()

charPoly(vierkanteMatrix,Var) ⇒ veelterm-uitdrukking charPoly(vierkanteMatrix,Uitdr) ⇒ veelterm-uitdrukking charPoly(vierkanteMatrix1,Matrix2) ⇒ veelterm-uitdrukking

Geeft de karakteristieke veelterm van vierkanteMatrix. De karakteristieke veelterm van n×n matrix A, aangeduid door p de veelterm die gedefinieerd wordt door

(l) = det(l• I NA)

(l), is

Catalogus

waarbij I de n×n eenheidsmatrix aanduidt. vierkanteMatrix1 en vierkanteMatrix2 moeten gelijke afmetingen

hebben.

2way

2way obsMatrix

chi22way obsMatrix

Berekent een c2 -toets voor afhankelijkheid op de kruistabel van aantallen in de geobserveerde matrix ObsMatrix. Een samenvatting van de resultaten wordt opgeslagen in de variabele stat.results. (Zie pag. 108).

Catalogus

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.c2 Chi-kwadraat-statistiek: som (geobserveerd - verwacht)2/verwacht.

stat.PVal Kleinste significantieniveau waarbij de nulhypothese verworpen kan worden

stat.df Vrijheidsgraden van de chi-kwadraat-statistieken

stat.ExpMat Matrix van de verwachte tabel met aantallen elementen, waarbij wordt uitgegaan van de nulhypothese

stat.CompMat Matrix van chi-kwadraat-statistiekbijdragen van elementen

Cdf()

Cdf(ondergrens,bovengrens,df) ⇒ getal als ondergrens en

bovengrens getallen zijn, lijst als ondergrens en bovengrens

lijsten zijn

chi2Cdf(

ondergrens,bovengrens,df) ⇒ getal als ondergrens en

bovengrens getallen zijn, lijst als ondergrens en bovengrens

lijsten zijn

Berekent de c2 -verdelingskans tussen ondergrens en bovengrens voor de gespecificeerde vrijheidsgraden df.

Catalogus

Voor P(X  bovengrens) stelt u ondergrens = 0 in.

GOF

GOF obsLijst,expLijst,df

chi2GOF obsLijst,expLijst,df

Voert een toets uit om te bevestigen dat de steekproefgegevens afkomstig zijn uit een populatie met de gespecificeerde verdeling. obsLijst is een lijst met aantallen en moet gehele getallen bevatten. Een samenvatting van de resultaten wordt o pgeslagen in de variabele stat.resultaten. (Zie pag. 108).

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 15

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.c2 Chi-kwadraat-statistiek: som (geobserveerd - verwacht)2/verwacht

stat.PVal Kleinste significantieniveau waarbij de nulhypothese verworpen kan worden

stat.df Vrijheidsgraden van de chi-kwadraat-statistieken

stat.CompList Chi-kwadraat-statistiekbijdragen van elementen

Pdf()

Pdf(XWaarde,df) ⇒ getal als XWaarde een getal is, lijst als

XWaarde een lijst is

chi2Pdf(

XWaarde,df) ⇒ getal als XWaarde een getal is, lijst

XWaarde een lijst is

als

Berekent de kansdichtheidsfunctie (pdf) voor de c2-verdeling bij een gespecificeerde XWaarde voor de gespecificeerde vrijheidsgraden df.

Catalogus

ClearAZ

Wist alle variabelen die bestaan uit één teken in de huidige opgave.

ClrErr

Wist de foutstatus en zet de systeemvariabele errCode op nul. De Else-bepaling van het Try...Else...EndTry-blok moet ClrErr of

PassErr gebruiken. Als de fout verwerkt of genegeerd moet worden,

gebruik dan ClrErr. Als onbekend is wat er met de fout gedaan moet worden, gebruik dan PassErr om hem te verzenden naar de volgende foutenafhandelaar. Als er geen onbesliste

Try...Else...EndTry-foutenafhandelaars meer zijn, wordt het

foutendialoogvenster weergegeven zoals normaal is.

Opmerking: zie ook PassErr, pag. 81 en Try , pag. 118. Opmerking voor het invoeren van het voorbeeld: In de

Rekenmachine-toepassing op de rekenmachine kunt u meerregelige definities invoeren door op @ te drukken in plaats van op ·

aan het eind van elke regel. Op het toetsenbord van de computer houdt u Alt ingedrukt en drukt u op Enter.

Catalogus

Zie voor een voorbeeld van ClrErr Voorbeeld 2 onder het commando Try op pag. 118.

16 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

colAugment()

colAugment(Matrix1, Matrix2) ⇒ matrix

Geeft een nieuwe matrix die bestaat uit Matrix2 toevoegd aan Matrix1. De matrices moeten evenveel kolommen hebben, en Matrix2 wordt toegevoegd aan Matrix1 als nieuwe rijen. Dit verandert Matrix1 of Matrix2 niet.

Catalogus

colDim()

colDim(Matrix) ⇒ uitdrukking

Geeft het aantal kolommen in Matrix.

Opmerking: zie ook rowDim().

colNorm()

colNorm(Matrix) ⇒ uitdrukking

Geeft het maximum van de sommen van de absolute waarden van de elementen in de kolommen in Matrix.

Opmerking: onbepaalde matrixelementen zijn nie t toegestaan. Zie

ook rowNorm().

comDenom()

comDenom(Uitdr1[,Va r]) ⇒ uitdrukking comDenom(Lijst1[,Var ]) ⇒ lijst comDenom(Matrix1[,Var ]) ⇒ matrix

comDenom(Uitdr1) geeft een vereenvoudigde breuk met een

volledig uitgewerkte teller boven een volledig uitgewerkte noemer.

comDenom(Uitdr1,Var ) geeft een vereenvoudigde breuk met

teller en noemer die uitgewerkt zijn ten opzichte van Va r . De termen en hun factoren worden gesorteerd met Va r als de hoofdvariabele. Gelijke machten van Va r worden samengenomen. Er kan wat onbedoelde ontbinding ten opzichte van de samengenomen coëfficiënten optreden. Vergeleken met het weglat en van Var scheelt dit vaak tijd, geheugen en schermruimte, terwijl de uitdrukking begrijpelijker wordt. Ook worden volgende bewerkingen op het resultaat sneller en putten deze het geheugen minder uit.

Catalogus

Als Va r niet voorkomt in Uitdr1, dan geeft

comDenom(Uitdr1,Var ) een vereenvoudigde breuk met een niet-

uitgewerkte teller boven een niet-uitgewerkte noemer. Dergelijke resultaten besparen meestal nog meer tijd, geheugen en schermruimte. Dergelijke gedeeltelijk ontbonden resultaten maken volgende bewerkingen op het resultaat tevens sneller en minder belastend voor het geheugen.

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 17

comDenom()

Ook wanneer er geen noemer is, is de comden-functie vaak een snelle manier om gedeeltelijke ontbinding te bereiken als factor() te langzaam is of als deze het geheugen uitput.

Tip: Voer deze comden()-functiedefinitie in en probeer hem

volgens de regels uit als alternatief voor

factor().

comDenom() en

Catalogus

conj()

conj(Uitdr1) ⇒ uitdrukking conj(Lijst1) ⇒ lijst conj(Matrix1) ⇒ matrix

Geeft de complex geconjugeerde van het argument.

Opmerking: alle onbepaalde variabelen worden behandeld als

reële variabelen.

constructMat()

constructMat(Uitdr,Var 1 ,Va r2 ,aantalRijen,aantalKolommen)

⇒ matrix

Geeft een matrix op basis van de argumenten. Uitdr is een uitdrukking in de variabelen Va r 1 en Var 2 . Elementen in

de resulterende matrix worden gevormd door Uitdr uit te werken voor elke opgehoogde waarde van Va r 1 en Va r 2 .

Var 1 wordt automatisch verhoogd van 1 tot en met aantalRijen. Binnen elke rij wordt Va r 2 verhoogd van 1 tot en met

aantalKolommen.

CopyVar()

CopyVar Var 1 , Va r 2 CopyVar Var 1 ., Va r2 .

CopyVar Var 1 , Var 2 kopieert de waarde van variabele Va r1 naar

variabele Var 2, waar bij Var 2 indien nodig gecreëerd wordt. Variabele Var 1 moet een waarde hebben.

Als Va r1 de naam van een bestaande, door de gebruiker gedefinieerde functie is, kopieert CopyVar de definitie van die functie naar functie Va r2 . Functie Va r 1 moet gedefinieerd zijn.

Var 1 moet voldoen aan de naamgevingsvereisten of moet een indirecte uitdrukking zijn die vereenvoudigd wordt tot een variabelenaam die voldoet aan de vereisten.

Catalogus

18 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

CopyVar()

CopyVar Var 1 ., Va r2 . kopieert alle leden van de variabelegroep

. naar de groep Va r2 ., waarbij Va r 2 . indien nodig wordt

Var 1

gecreëerd.

Var 1

. moet de naam van een bestaande variabelegr oep zijn, zoals de

statistische stat met de LibShortcut()-functie. Als Va r2 . reeds bestaat, dan vervangt deze opdracht alle leden die beide groepen

gemeenschappelijk hebben, en worden de leden die nog nie t bestaan toegevoegd. Als er een enkelvoudige (geen groep) variabele met de naam Va r2 bestaat, treedt er een fout op.

.nn-resultaten, of van variabelen die gecreëerd zijn

Catalogus

corrMat()

corrMat(Lijst1,Lijst2[,…[,Lijst20]])

Berekent de correlatiematrix voor de matrix bestaande uit [Lijst1, Lijst2, ..., Lijst20].

cos ()

Uitdr

cos

Geeft Uitdr weer in termen van cosinus. Dit is een operator voor weergaveconversie. Deze kan alleen op het eind van de invoerregel gebruikt worden.

cos verlaagt alle machten van

sin(...) modulo 1Ncos(...)^2 zodat alle resterende machten van cos(...) exponenten in het bereik (0, 2) hebben. Het resultaat zal dus vrij zijn van sin(...) dan en slechts dan als sin(...) uitsluitend voorkomt in de gegeven uitdrukking met even exponenten.

Opmerking: deze conversie-operator wordt niet ondersteund in de

hoekmodi Graden en Decimale graden. Voordat u deze operator gebruikt, dient u ervoor te zorgen dat de hoekmodus is ingesteld op Radialen, en dat Uitdr geen expliciete verwijzingen naar graden of decimale graden bevat.

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 19

cos()

cos(Uitdr1) ⇒ uitdrukking cos(Lijst1) ⇒ lijst

cos(Uitdr1) geeft de cosinus van het argument als een uitdrukking. cos(Lijst1) geeft een lijst van de cosinussen van alle elementen in

Lijst1.

Opmerking: het argument wordt geïnterpreteerd als een hoek in

graden, decimale graden of radialen volgens de huidige hoekmodusinstelling. U kunt ó,G of ôgebruiken om de hoekmodus tijdelijk te

onderdrukken.

n-toets

In de hoekmodus Graden:

In de hoekmodus Decimale graden:

In de hoekmodus Radialen:

cos(vierkanteMatrix1) ⇒ vierkanteMatrix

Geeft de matrixcosinus van vierkanteMatrix1. Dit is niet hetzelfde als het berekenen van de cosinus van elk element.

Wanneer een scalaire functie f(A) werkt op vierkanteMatrix1 (A), dan wordt het resultaat berekend door het volgende algoritme:

Bereken de eigenwaarden (li) en de eigenvectoren (Vi) van A.

vierkanteMatrix1 moet diagonaliseerbaar zijn. Bovendien kan hij geen symbolische variabelen hebben die geen waarde toegekend hebben gekregen.

Vorm de matrices:

Vervolgens A = X B Xêen f(A) = X f(B) Xê. Bijvoorbeeld cos(A) = X cos(B) Xê waarbij:

cos(B) =

Alle berekeningen worden uitgevoerd met behulp van drijvende komma-rekenkunde.

In de hoekmodus Radialen:

20 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

cosê()

cosê(Uitdr1) ⇒ uitdrukking cosê(Lijst1) ⇒ lijst

/n-toetsen

In de hoekmodus Graden:

cosê(Uitdr1) geeft de hoek waarvan de cosinus Uitdr1 als een

uitdrukking is.

cosê(Lijst1) geeft een lijst van de inverse cosinussen van elk

element van Lijst1.

Opmerking: de uitkomst wordt in graden, decimale graden of

radialen gegeven, volgens de ingestelde hoekmodus.

cosê(vierkanteMatrix1) ⇒ vierkanteMatrix

Geeft de inverse matrixcosinus van vierkanteMatrix1. Dit is niet hetzelfde als het berekenen van de inverse cosinus van elk element. Zie voor informatie over de berekeningsmethode cos().

vierkanteMatrix1 moet diagonaliseerbaar zijn. Het resultaat bevat altijd getallen met een drijvende komma.

cosh()

cosh(Uitdr1) ⇒ uitdrukking cosh(Lijst1) ⇒ lijst

cosh(Uitdr1) geeft de cosinus hyperbolicus van het argument als

een uitdrukking.

cosh(Lijst1) geeft een lijst van de cosinussen hyperbolicus van elk

element van Lijst1.

cosh(vierkanteMatrix1) ⇒ vierkanteMatrix

Geeft de matrixcosinus hyperbolicus van vierkanteMatrix1. Dit is niet hetzelfde als het berekenen van de cosinus hyperbolicus van elk element. Zie voor informatie over de berekeningsmethode cos().

vierkanteMatrix1 moet diagonaliseerbaar zijn. Het resultaat bevat altijd getallen met een drijvende komma.

In de hoekmodus Decimale graden:

In de hoekmodus Radialen:

In de hoekmodus Radialen en rechthoekige complexe opmaak:

Om het hele resultaat te zien drukt u op £ en gebruikt u vervolgens ¡ en ¢ om de cursor te verplaatsen.

Catalogus

In de hoekmodus Radialen:

coshê()

coshê(Uitdr1) ⇒ uitdrukking coshê(Lijst1) ⇒ lijst

cosh

(Uitdr1) geeft de inverse cosinus hyperbolicus van het

argument als een uitdrukking.

cosh

(Lijst1) geeft een lijst van de inverse cosinussen hyperbolicus

van elk element van Lijst1.

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 21

coshê()

coshê(vierkanteMatrix1) ⇒ vierkanteMatrix

Geeft de inverse matrixcosinus hyperbolicus van vierkanteMatrix1. Dit is niet hetzelfde als het berekenen van de inverse cosinus hyperbolicus van elk element. Zie voor informatie over de berekeningsmethode cos().

vierkanteMatrix1 moet diagonaliseerbaar zijn. Het resultaat bevat altijd getallen met een drijvende komma.

Catalogus

In de hoekmodus Radialen en rechthoekige complexe opmaak:

Om het hele resultaat te zien drukt u op £ en gebruikt u vervolgens ¡ en ¢ om de cursor te verplaatsen.

cot()

cot(Uitdr1) ⇒ uitdrukking cot(Lijst1) ⇒ lijst

Geeft de cotangens van Uitdr1 of geeft een lijst van de cotangensen van alle elementen in Lijst1.

Opmerking: het argument wordt geïnterpreteerd als een hoek in

graden, decimale graden of radialen volgens de huidige hoekmodusinstelling. U kunt ó,G ofôgebruiken om de hoekmodus tijdelijk te

onderdrukken.

cotê()

cotê(Uitdr1) ⇒ uitdrukking cotê(Lijst1) ⇒ lijst

Geeft de hoek waarvan de cotangens Uitdr1 is of geeft een lijst met de inverse cotangens van elk element in Lijst1.

Opmerking: de uitkomst wordt in graden, decimale graden of

radialen gegeven, volgens de ingestelde hoekmodus.

coth()

coth(Uitdr1) ⇒ uitdrukking coth(Lijst1) ⇒ lijst

Geeft de cotangens hyperbolicus van Uitdr1 of geeft een lijst van de cotangensen hyperbolicus van alle elementen in Lijst1.

In de hoekmodus Graden:

In de hoekmodus Decimale graden:

In de hoekmodus Radialen:

In de hoekmodus Graden:

In de hoekmodus Decimale graden:

In de hoekmodus Radialen:

Catalogus

22 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

cothê()

cothê(Uitdr1) ⇒ uitdrukking cothê(Lijst1) ⇒ lijst

Geeft de inverse cotangens hyperbolicus van Uitdr1 of geeft een lijst met de inverse cotangensen hyperbolicus van Lijst1.

Catalogus

count()

count(Waarde1ofLijst1 [,Waarde2ofLijst2 [,...]]) ⇒ waarde

Geeft het samengenomen aantal van alle elementen in de argumenten die uitgewerkt worden tot numerieke waarden.

Elk argument kan een uitdrukking, waarde, lijst of matrix zijn. U kunt gegevenstypen mengen en argumenten met verschillende afmetingen gebruiken.

Bij een lijst, matrix of reeks cellen wordt elk element uit gewerkt om te bepalen of het moet worden opgenomen in de telling.

In de toepassing Lijsten & Spreadsheet kunt u een reeks cellen op de plaats van elk argument gebruiken.

countif()

countif(Lijst,Criteria) ⇒ waarde

Geeft het samengenomen aantal van alle elementen in Lijst die voldoen aan de gespecificeerde Criteria.

Criteria kan zijn:

• Een waarde, uitdrukking of tekenreeks. Bijvoorbeeld: 3 telt

alleen die elementen in Lijst die vereenvoudigd worden tot de waarde 3.

• Een Booleaanse uitdrukking met het symbool ? als tijdelijke

plaatsaanduiding voor elk element. Bijvoorbeeld, ?<5 telt alleen die elementen in Lijst die kleiner zijn dan 5.

In de toepassing Lijsten & Spreadsheet kunt u een reeks cellen gebruiken op de plaats van Lijst.

Opmerking: zie ook sumIf(), pag. 111 en frequency(), pag. 47.

Catalogus

In het laatste voorbeeld worden alleen 1/2 en 3+4*i geteld. De resterrende argumenten worden niet uitgewerkt naar numerieke waarden, als we aannemen dat x onbepaald is.

Catalogus

Telt het aantal elementen dat gelijk is aan 3.

Telt het aantal elementen dat gelijk is aan "def".

Telt het aantal elementen dat gelijk is aan x; in dit voorbeeld wordt ervan uitgegaan dat de variabele x onbepaald is.

Telt 1 en 3.

Telt 3, 5 en 7.

Telt 1, 3, 7 en 9.

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 23

crossP()

crossP(Lijst1, Lijst2) ⇒ lijst

Geeft het uitwendige product van Lijst1 en Lijst2 als een lijst. Lijst1 en Lijst2 moeten gelijke afmetingen hebben, en de afmeting

moet 2 of 3 zijn.

crossP(Vector1, Vector2) ⇒ vector

Geeft een rij- of kolomvector (afhankelijk van de argumenten) die het uitwendig product is van Vector1 en Vec to r 2 .

Zowel Vector1 als Vector2 moeten rijvectoren zijn, of beide moeten kolomvectoren zijn. Beide vectoren moeten gelijke afmetingen hebben, en de afmeting moet 2 of 3 zijn.

Catalogus

csc()

csc(Uitdr1) ⇒ uitdrukking csc(Lijst1) ⇒ lijst

Geeft de cosecans van Uitdr1 of geeft een lijst met de cosecansen van alle elementen in Lijst1.

cscê()

cscê(Uitdr1) ⇒ uitdrukking cscê(Lijst1) ⇒ lijst

Geeft de hoek waarvan de cosecans Uitdr1 is of geeft een lijst met de inverse cosecans van elk element in Lijst1.

Opmerking: de uitkomst wordt in graden, decimale graden of

radialen gegeven, volgens de ingestelde hoekmodus.

csch()

csch(Uitdr1) ⇒ uitdrukking csch(Lijst1) ⇒ lijst

Geeft de cosecans hyperbolicus van Uitdr1 of geeft een lijst van de cosecansen hyperbolicus van alle elementen in Lijst1.

In de hoekmodus Graden:

In de hoekmodus Decimale graden:

In de hoekmodus Radialen:

In de hoekmodus Graden:

In de hoekmodus Decimale graden:

In de hoekmodus Radialen:

Catalogus

24 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

cschê()

cschê(Uitdr1) ⇒ uitdrukking cschê(Lijst1) ⇒ lijst

Geeft de inverse cosecans hyperbolicus van Uitdr1 of geeft een lijst met de inverse cosecans hyperbolicus van elk element in Lijst1.

Catalogus

cSolve()

cSolve(Vergelijking, Var ) ⇒ Booleaanse uitdrukking cSolve(Vergelijking, Var = G o k) ⇒ Booleaanse uitdrukking cSolve(Ongelijkheid, Va r ) ⇒ Booleaanse uitdrukking

Geeft mogelijke complexe oplossingen van een vergelijking of ongelijkheid voor Va r . Het doel is het produceren van mogelijkheden voor alle reële en niet-reële oplossingen. Ook als Vergelijking reëel is, staat cSolve() niet-reële resultaten toe in complexe opmaak van reële resultaten.

Hoewel alle onbepaalde variabelen die niet eindigen op een onderstrepingsteken (_) verwerkt worden alsof ze reëel zijn, kan

cSolve() veeltermvergelijkingen voor complexe oplossingen

oplossen.

cSolve() stelt het domein tijdelijk in op complex tijdens het

oplossen, zelfs als het huidige domein reëel is. In het complexe domein gebruiken gebroken machten met oneven noemers de principaal in plaats van de reële tak. Daardoor zijn oplossingen vanuit

solve() van vergelijkingen met dergelijke gebroken machten niet

noodzakelijk een deelverzameling van die van cSolve().

cSolve() start met exacte symbolische methodes. cSolve()

gebruikt indien nodig ook een iteratieve benaderende complexe ontbinding.

Opmerking: zie ook cZeros(), solve() en zeros(). Opmerking: als Ver g e li j k i ng geen veelterm is met functies als

abs(), angle(), conj(), real() of imag(), dan moet u een

onderstrepingsteken plaatsen (druk op /_) aan het eind van Var . Een variabele wordt standaard behandeld als een reële

waarde.

Als u var_ gebruikt, dan wordt de variabele behandeld als complex. U dient var_ ook te gebruiken voor alle andere variabelen in

Vergelijking die mogelijk niet-reële waarden hebben. Anders kunt u onverwachte resultaten krijgen.

Catalogus

In de cijferweergavemodus Vast 2:

Om het hele resultaat te zien drukt u op £ en gebruikt u vervolgens ¡ en ¢ om de cursor te verplaatsen.

z wordt behandeld als reëel:

z_ wordt behandeld als complex:

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 25

cSolve()

cSolve(Vgl1 and Vgl2 [and …],

VarOfGok1, VarOfGok2 [, … ]) ⇒ Booleaanse uitdrukking

cSolve(StelselVanVgl, VarOfGok1,

VarOfGok2 [, …]) ⇒ Booleaanse uitdrukking

Geeft mogelijke complexe oplossingen voor stelsels algebraïsche vergelijkingen, waarbij elke Va r O fG o k een variabele specificeert waarnaar u wilt oplossen.

U kunt optioneel een begingok voor een variabele specificeren. Elke

Var O f G ok moet de volgende vorm hebben:

variabele

– of – variabele = reëel of niet-reëel getal

Bijvoorbeeld: x is geldig en ook x=3+i. Als alle vergelijkingen veeltermen zijn en als u GEEN begingokken

specificeert, dan gebruikt cSolve() de lexicale Gröbner/Buchbergereliminatiemethode om te proberen alle complexe oplossingen te bepalen.

Complexe oplossingen kunnen zowel reële als niet-reële oplossingen bevatten, zoals te zien is in het voorbeeld rechts.

Stelsels van veeltermvergelijkingen kunnen extra variabelen hebben die geen waarden bevatten, maar die gegeven numerieke waarden voorstellen die later gesubstitueerd kunnen worden.

U kunt ook oplossingsvariabelen opnemen die niet voorkomen in de vergelijkingen. Deze oplossingen laten zien hoe families van oplossingen willekeurige constanten zouden kunnen bevatten van de vorm ck, waarbij k een geheel getal-suffix van 1 tot en met 255 is.

Bij stelsels veeltermen kan de berekeningstijd of de belasting van het geheugen sterk afhangen van de volgorde waarin u de oplossingsvariabelen plaatst. Als uw eerste keuze het geheugen uitput of teveel van uw geduld vraagt, probeer de variabelen in de vergelijkingen en/of Va r Of G o k dan te herschikken.

Als u geen gokken opneemt en als een vergelijking in enige variabele geen veelterm is, maar als alle vergelijkingen lineair zijn in alle oplossingsvariabelen, dan gebruikt cSolve() Gaussische eliminatie om te proberen alle oplossingen te bepalen.

Catalogus

Opmerking: in de volgende voorbeelden wordt een

onderstrepingsteken gebruikt (druk op /_), zodat de variabelen worden behandeld als complex.

Om het hele resultaat te zien drukt u op £ en gebruikt u vervolgens ¡ en ¢ om de cursor te verplaatsen.

Als een stelsel noch in al zijn variabelen veeltermen bevat, noch lineair in zijn oplossingsvariabelen is, dan bepaalt cSolve() maximaal één oplossing met behulp van een benaderende iteratieve methode. Om dit te doen moet het aantal oplossingsvariabelen gelijk zijn aan het aantal vergelijkingen, en moeten alle andere variabelen in de vergelijkingen vereenvoudigd worden tot getallen.

26 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

cSolve()

Er is dikwijls een niet-reële gok nodig om een niet-reële oplossing te bepalen. Voor convergentie moet een gok mogelijk vrij dicht bij een oplossing liggen.

Catalogus

Om het hele resultaat te zien drukt u op £ en gebruikt u vervolgens ¡ en ¢ om de cursor te verplaatsen.

CubicReg

CubicReg X, Y[, [Freq] [, Categorie, Opnemen]]

Berekent de derdegraads veeltermregressie y = a·x3+b· x2+c·x+d op de lijsten X en Y met frequentie Freq. Een

samenvatting van de resultaten wordt opgeslagen in de variabele stat.resultaten. (Zie pag. 108).

Alle lijsten moeten gelijke afmetingen hebben, behalve Opnemen.

X en Y zijn lijsten met onafhankelijke en afhankelijke variabelen. Freq is een optionele lijst met frequentiewaarden. Elk element in

Freq specificeert de frequentie waarmee elk overeenkomsti g X- en Y-

punt voorkomt. De standaardwaarde is 1. Alle elementen moeten gehele getallen | 0 zijn.

Categorie is een lijst met numerieke categoriecodes voor de overeenkomstige X- en Y-gegevens.

Opnemen is een lijst met één of meer van de categoriecodes. Alleen de gegevens waarvan de categoriecode is opgenomen in deze lijst worden opgenomen in de berekening.

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.RegEqn

stat.a, stat.b, stat.c, stat.d

stat.R

stat.Resid Residuen uit de regressie

stat.XReg Lijst van de gegevens in de gemodificeerde XLijst die feitelijk gebruikt worden in de regressie op basis van

stat.YReg Lijst van gegevens in de gemodificeerde YLijst die feitelijk gebruikt worden in de regressie op basis van

stat.FreqReg Lijst van frequenties die corresponderen met stat.XReg en stat.YReg

Regressievergelijking: a·x3+b·x2+c·x+d

Regressiecoëfficiënten

Determinatiecoëfficiënt

beperkingen van Freq, Categorielijst en Categorieën opnemen

Catalogus

cumSum()

cumSum(Lijst1) ⇒ lijst

Geeft een lijst met de cumulatieve sommen van de elementen in Lijst1, beginnend bij element 1.

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 27

cumSum()

cumSum(Matrix1) ⇒ matrix

Geeft een matrix van de cumulatieve sommen van de elementen van Matrix1. Elk element is de cumulatieve som van de kolom, van boven naar beneden.

Catalogus

Cycle

Brengt de besturing onmiddellijk naar de volgende iteratie van de huidige lus (For, While of Loop).

Cycle is niet toegestaan buiten de drie lusstructuren (For, While of Loop).

Opmerking voor het invoeren van het voorbeeld: In de

Rekenmachine-toepassing op de rekenmachine kunt u meerregelige definities invoeren door op @ te drukken in plaats van op ·

aan het eind van elke regel. Op het toetsenbord van de computer houdt u Alt ingedrukt en drukt u op Enter.

Cylind

Vec t o r 4Cylind

Geeft de rij- of kolomvector in cilindrische vorm weer [r,q, z].

Vec t o r moet exact drie elementen hebben. De vector kan een rij of een kolom zijn.

cZeros()

cZeros(Uitdr, Va r ) ⇒ lijst

Geeft een lijst met mogelijke reële en niet-reële waarden van Va r die ervoor zorgen dat Uitdr=0 is. cZeros() doet dit door

exp4list(cSolve(Uitdr=0,Var ),Va r ) te berekenen. Voor het

overige is cZeros() gelijk aan zeros().

Opmerking: zie ook cSolve(), solve() en zeros().

Opmerking: als Uitdr geen veelterm is en functies als abs(), angle(), conj(), real() of imag() bevat, dan moet u een

onderstrepingsteken plaatsen (druk op /_) aan het eind van Var . Een variabele wordt standaard behandeld als een reële

waarde. Als u var_ gebruikt, dan wordt de variabele behandeld als complex.

U dient var_ ook te gebruiken voor alle andere variabelen in Uitdr die mogelijk niet-reële waarden hebben. Anders kunt u onverwachte resultaten krijgen.

Catalogus

Functies die de gehele getallen van 1 tot 100 optelt, waarbij 50 wordt overgeslagen.

Catalogus

In de cijferweergavemodus Vast 3:

Om het hele resultaat te zien drukt u op £ en gebruikt u vervolgens ¡ en ¢ om de cursor te verplaatsen.

z wordt behandeld als reëel:

z_ wordt behandeld als complex:

28 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

cZeros()

cZeros({Uitdr1, Uitdr2 [, … ] },

{

VarOfGok1,VarOfGok2 [, … ] }) ⇒ matrix

Geeft mogelijke posities waarbij de uitdrukkingen gelijkt ijdig nul zijn. Elke Va rO f G o k specificeert een onbekende waarvan u de waarde zoekt.

U kunt optioneel een begingok voor een variabele specificeren. Elke

Var O f G ok moet de volgende vorm hebben:

variabele

– of –

variabele = reëel of niet-reëel getal

Bijvoorbeeld: x is geldig en ook x=3+i. Als alle uitdrukkingen veeltermen zijn en als u GEEN begingokken

specificeert, dan gebruikt cZeros() de lexicale Gröbner/Buchbergereliminatiemethode om te proberen alle complexe nulpunten te bepalen.

Complexe oplossingen kunnen zowel reële als niet-reële nulpunten bevatten, zoals te zien is in het voorbeeld rechts.

Elke rij van de resulterende matrix representeert een alternatief nulpunt, met de componenten op dezelfde manier geordend als in de lijst Va rO f G o k. Om een rij te extraheren, indexeert u de matrix met [rij].

Stelsels van veeltermen kunnen extra variabelen hebben die geen waarden hebben, maar die gegeven numerieke waarden voorstellen die later gesubstitueerd kunnen worden.

Catalogus

Opmerking: in de volgende voorbeelden wordt een

onderstrepingsteken gebruikt (druk op /_), zodat de variabelen worden behandeld als complex.

Extraheer rij 2:

U kunt ook onbekende variabelen opnemen die niet voorkomen in de uitdrukkingen. Deze nulpunten laten zien hoe families van nulpunten willekeurige constanten zouden kunnen bevatten van de vorm ck, waarbij k een geheel getal-suffix van 1 tot en met 255 is.

Bij stelsels veeltermen kan de berekeningstijd of de belasting van het geheugen sterk afhangen van de volgorde waarin u de onbekende variabelen plaatst. Als uw eerste keuze het geheugen uitput of teveel van uw geduld vraagt, probeer de variabelen in de uitdrukkingen en/ of de lijst Var O f G ok dan te herschikken.

Als u geen gokken opneemt en als een uitdrukking geen veelt erm is in enige variabele, maar alle vergelijkingen lineair zijn in alle onbe kende variabelen, dan gebruikt cZeros() Gaussische eliminatie om te proberen alle nulpunten te bepalen.

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 29

cZeros()

Als een stelsel noch veeltermen bevat in al zijn variabelen, noch lineair in zijn onbekenden is, dan bepaalt cZeros() maximaal één nulpunt met behulp van een benaderende iteratieve meth ode. Om dit te doen moet het aantal onbekende variabelen gelijk zijn aan het aantal uitdrukkingen, en moeten alle andere variabelen in de uitdrukkingen vereenvoudigd worden tot getallen.

Er is dikwijls een niet-reële gok nodig om een niet-reëel nulpunt te bepalen. Voor convergentie moet een gok mogelijk vrij dicht bij een nulpunt liggen.

Catalogus

dbd()

dbd(datum1,datum2) ⇒ waarde

Geeft het aantal dagen tussen datum1 en datum2 met behulp van de actuele-dag-telmethode.

datum1 en datum2 kunnen getallen of lijsten met getallen zijn binnen het bereik van de datums op de standaard kalender. Als zowel datum1 als datum2 lijsten zijn, dan moeten deze dezelfde lengte hebben.

datum1 en datum2 moeten tussen de jaren 1950 tot en met 2049 liggen.

U kunt de datums in twee notaties invoeren. De plaatsing van de decimale punt onderscheidt de datumnotaties.

MM.DDJJ (algemeen gebruikte notatie in de Verenigde Staten) DDMM.JJ (algemeen gebruikte notatie in Europa)

Uitdr1 4DD ⇒ waarde Lijst1 4DD ⇒ lijst Matrix1 4DD ⇒ matrix

Geeft het decimale equivalent van het argument, uitgedrukt in graden. Het argument is een getal, lijst of matrix die op basis van de hoekmodus-instelling geïnterpreteerd wordt als decimale graden, radialen of graden.

In de hoekmodus Graden:

In de hoekmodus Decimale graden:

In de hoekmodus Radialen:

Catalogus

4Decimal

Uitdrukking1 Lijst1 Matrix1

Geeft het argument in decimale vorm weer. Deze operator kan alleen op het eind van de invoerregel gebruikt worden.

4Decimal

Decimal

⇒ uitdrukking

Catalogus

30 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

Define (Definiëren)

Define Var = Uitdrukking Define Functie(Param1, Param2, ...) = Uitdrukking

Definieert de variabele Va r of de door de gebruiker gedefinieerde functie Functie.

Parameters, zoals Param1, vormen de plaats voor het doorgeven van argumenten aan de functie. Bij het oproepen van een door de gebruiker gedefinieerde functie moet u argumenten opgeven (bijvoorbeeld waarden of variabelen) die overeenkomen met de parameters. De functie werkt, wanneer deze wordt aangeroepen,

Uitdrukking uit met de opgegeven argumenten. Var en Functie kunnen niet de naam van een systeemvariabele of

van een ingebouwde functie of commando zijn.

Opmerking: deze vorm van Define staat gelijk aan het uitvoeren

van de uitdrukking: uitdrukking & Functie(Param1,Param2).

Define Functie(Param1, Param2, ...) = Func

Blok

EndFunc

Programma(Param1, Param2, ...) = Prgm

Define

Blok

EndPrgm

In deze vorm kan de door de gebruiker gedefinieerde functie of programma een blok van meerdere beweringen uitvoeren.

Blok kan zowel een enkele bewering als een serie beweringen op aparte regels zijn. Blok kan ook uitdrukkingen en instructies (zoals If,

Then, Else en For) bevatten. Opmerking voor het invoeren van het voorbeeld: In de

Rekenmachine-toepassing op de rekenmachine kunt u meerregelige definities invoeren door op @ te drukken in plaats van op ·

aan het eind van elke regel. Op het toetsenbord van de computer houdt u Alt ingedrukt en drukt u op Enter.

Opmerking: Zie ook Define LibPriv, pag. 32 en Define LibPub

, pag. 32.

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 31

Define LibPriv

Define LibPriv Var = Uitdrukking Define LibPriv Functie(Param1, Param2, ...) = Uitdrukking

Define LibPriv Functie(Param1, Param2, ...) = Func

Blok

EndFunc Define LibPriv

Blok

EndPrgm

Werkt hetzelfde als Define, behalve dat er een persoonlijke bibliotheekvariabele, -functie of -programma wordt gecreëerd. Persoonlijke functies en programma's verschijnen niet in de Catalogus.

Opmerking: Zie ook Define, pag. 31 en Define LibPub,

pag. 32.

Programma(Param1, Param2, ...) = Prgm

Catalogus

Define LibPub

Define LibPub Var = Uitdrukking Define LibPub Functie(Param1, Param2, ...) = Uitdrukking

Define LibPub Functie(Param1, Param2, ...) = Func

Blok

EndFunc Define LibPub

Blok

EndPrgm

Werkt hetzelfde als Define, behalve dat er een openbare bibliotheekvariabele, -functie of -programma wordt gecreëerd. Openbare functies en programma verschijnen in de Catalogus nadat de bibliotheek is opgeslagen en vernieuwd.

Opmerking: Zie ook Define, pag. 31 en Define LibPriv,

pag. 32.

Programma(Param1, Param2, ...) = Prgm

DelVar

DelVar Var 1 [, Va r 2] [, Va r 3 ] ... DelVar

Var .

Wist de gespecificeerde variabele of variabelegroep uit het geheugen.

DelVar Var . wist alle leden van de variabelegroep Va r . (zoals de

statistische stat.nn-resultaten of variabelen die gecreëerd zijn met de

LibShortcut()-functie). De punt (.) in deze vorm van het

commando DelVar beperkt dit tot het wissen van een variabelegroep; de enkelvoudige variabele Va r wordt niet gewist.

Catalogus

32 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

deSolve()

deSolve(1steOf2deOrdeGDV, Var , afhankelijkeVar)

⇒ een algemene oplossing

Geeft een vergelijking die expliciet of impliciet een algemene oplossing specificeert voor de gewone differentiaalvergelijking van de 1ste of 2de orde (GDV). In de GDV:

• Gebruik een accent (druk op ') om de 1ste afgeleide van de

afhankelijke variabele ten opzichte van de onafhankelijke variabele aan te duiden.

• Gebruik twee accenten om de overeenkomstige tweede

afgeleide aan te duiden.

Het accent wordt alleen gebruikt voor afgeleiden binnen deSolve(). Gebruik in andere gevallen

De algemene oplossing van een vergelijking van de 1ste orde bevat een willekeurige constante met de vorm ck, waarbij k een geheel getal-suffix van 1 tot en met 255 is. De oplossing van een vergelijking van de 2de orde bevat twee van zulke constanten.

Pas solve() toe op een impliciete oplossing als u wilt proberen om deze te converteren naar één of meer equivalente expliciete oplossingen.

Wanneer u uw resultaten vergelijkt met oplossingen uit het boek of met handmatige oplossingen, let er dan op dat verschillende methodes willekeurige constanten op verschillende plaatsen in de berekening invoeren, wat verschillende algemene oplossingen kan opleveren.

deSolve(1steOrdeGDV and beginVoorw, Var , afhankelijkeVar)

⇒ een particuliere oplossing

Geeft een particuliere oplossing die voldoet aan 1steOrdeGDV en beginVoorw. Dit is gewoonlijk makkelijker dan een algemene

oplossing bepalen, beginwaarden substitueren, oplossen naar de arbitraire constante en die waarde vervolgens substitueren in de algemene oplossing.

beginVoorw is een vergelijk van de vorm: afhankelijkeVar (BeginOnafhankelijkeWaarde) =

BeginAfhankelijkeWaarde

De OnafhankelijkeBeginWaarde en AfhankelijkeBeginWaarde kunnen variabelen zoals x0 en y0 zijn, die geen opgeslagen waarden hebben. Impliciete differentiatie kan helpen bij het verifiëren van impliciete oplossingen.

deSolve(2deOrdeGDV and beginVoorw1 and beginVoorw2,

Var , afhankelijkeVar) ⇒ een particuliere oplossing

Geeft een particuliere oplossing die voldoet aan 2deOrde GDV en een gespecificeerde waarde heeft van de afhankelijke variabele en zijn eerste afgeleide op één punt.

Gebruik voor beginVoorw1 de vorm:

afhankelijkeVar (OnafhankelijkeBeginWaarde) = AfhankelijkeBeginWaarde

Gebruik voor beginVoorw2 de vorm: afhankelijkeVar (OnafhankelijkeBeginWaarde) =

1steAfgeleideBeginWaarde

d().

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 33

deSolve()

deSolve(2deOrdeGDV and grensVoorw1 and

grensVoorw2, Var , afhankelijkeVar) ⇒ een particuliere oplossing

Geeft een particuliere oplossing die voldoet aan 2deOrdeGDV en gespecificeerde waarden heeft op twee verschillende punten.

Catalogus

det()

det(vierkanteMatrix[, Tolerantie]) ⇒ uitdrukking

Geeft de determinant van vierkanteMatrix. Optioneel wordt elk matrixelement behandeld als nul als de absolute

waarde ervan minder dan Tolerantie is. Deze tolerantie wordt alleen gebruikt als de matrix gegevens met een drijvende komma heeft, en geen symbolische variabelen bevat die geen waarde toegekend hebben gekregen. Anders wordt Tolerantie genegeerd.

•Als u

Benaderend

met behulp van de drijvende komma uitgevoerd.

•Als Tolerantie wordt weggelaten of niet wordt gebruikt, dan wordt de standaardtolerantie berekend als:

5EM14 ·max(dim(vierkanteMatrix))·

rowNorm(vierkanteMatrix)

diag()

diag(Lijst) ⇒ matrix diag(rijMatrix) ⇒ matrix diag(kolomMatrix) ⇒ matrix

Geeft een matrix met de waarden in de argumentenlijst of de argumentenmatrix op zijn hoofddiagonaal.

diag(vierkanteMatrix) ⇒ rijMatrix

Geeft een rijmatrix met de elementen uit de hoofddiagonaal van

vierkanteMatrix. vierkanteMatrix moet vierkant zijn.

gebruikt of de modus Automatisch of

instelt op Benaderend, dan worden berekeningen

Catalogus

dim()

dim(Lijst) ⇒ geheel getal

Geeft de afmeting van Lijst.

dim(Matrix) ⇒ lijst

Geeft de afmetingen van matrix als een lijst met twee elementen {rijen, kolommen}.

dim(Strin g) ⇒ geheel getal

Geeft het aantal tekens in de tekenreeks St ring.

Catalogus

34 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

Disp

Disp [uitdrOfString1] [, uitdrOfString2] ...

Geeft de argumenten in de geschiedenis van de Rekenmachine. De argumenten worden achter elkaar weergegeven, met smalle spaties als scheiding.

Vooral handig in programma's en functies om de weergave van tussenberekeningen te verzekeren.

Opmerking voor het invoeren van het voorbeeld: In de

Rekenmachine-toepassing op de rekenmachine kunt u meerregelige definities invoeren door op

aan het eind van elke regel. Op het toetsenbord van de computer houdt u Alt ingedrukt en drukt u op Enter.

DMS

Uitdr 4DMS Lijst 4DMS Matrix 4DMS

Interpreteert het argument als een hoek en geeft de equivalente DMS (DDDDDD¡MM'SS.ss'')-waarde weer. Zie ¡, ', '' op pag. 144 voor de

DMS (graden, minuten, seconden)-notatie.

Opmerking: 4DMS converteert van radialen naar graden als hij

wordt gebruikt in de radialenmodus. Als de invoer gevolgd wordt door een gradensymbool ¡, treedt er geen conversie op. U kunt

@ te drukken in plaats van op ·

4DMS alleen op het eind van een invoerregel gebruiken.

In de hoekmodus Graden:

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 35

dominantTerm( )

dominantTerm(Uitdr1, Var [, Punt]) ⇒ uitdrukking dominantTerm(Uitdr1, Var [, Punt]) | Va r >Punt

⇒ uitdrukking

dominantTerm(Uitdr1, Var [, Punt]) | Va r <Punt

⇒ uitdrukking

Geeft de dominante term van een machtreeks-representatie van Uitdr1 uitgewerkt rond Punt. De dominante term is de term die het snelst groeit in de buurt van Va r = Punt. De resulterende macht van (Var N Punt) kan een negatieve en/of gebroken exponent hebben. De coëfficiënt van deze macht kan logaritmes bevatten van (Va r N Punt) en andere functies van Va r die gedomineerd worden

door alle machten van (Va r N Punt) met hetzelfde teken in de exponent.

Punt heeft als standaardwaarde 0. Punt kan ˆ of Nˆ zijn; in die gevallen is de dominante term de term met de grootste exponent van Var in plaats van de kleinste exponent van Va r.

dominantTerm(…) geeft “dominantTerm(…)” als hij niet in

staat is om een dergelijke representatie te bepalen, zoals bij essentiële singulariteiten zoals sin(1/z) bij z=0, e

z = ˆ or Nˆ.

Als de reeks of één van zijn afgeleiden een sprong-discontinuïteit bij Punt heeft, dan bevat het resultaat waarschijnlijk sub-uitdrukkingen van de vorm sign(…) of abs(…) voor een reële uitbreidingsvariabele

floor(…angle(…)…)

of (-1) is een variabele die eindigt op "_". Als u de dominante term alleen voor waarden aan één zijde van Punt wilt gebruiken, voeg dan aan

dominantTerm(...) de juiste specificatie toe: "| Var > Punt", "|

Var < Punt", "| "Va r ‚ Punt" of "Va r  Punt" om een eenvoudiger

resultaat te krijgen.

dominantTerm() is distributief over 1ste-argument-lijsten en

matrices.

dominantTerm() is handig als u de eenvoudigst mogelijke

uitdrukking wilt weten die asymptotisch is naar een andere uitdrukking als Va r " Punt. dominantTerm() is ook handig als het niet duidelijk is wat de graad van de eerste niet-nul-term van een reeks zal zijn, en u niet iteratief wilt gokken, hetzij interactief of via een programmalus.

Opmerking: Zie ook reeksen(), pag. 98.

voor een complexe uitbreidingsvariabele, dit

N1/z

bij z=0 of ez bij

Catalogus

dotP()

dotP(Lijst1, Lijst2) ⇒ uitdrukking

Catalogus

Geeft het inwendige product van twee lijsten.

dotP(Vector1, Vector2) ⇒ uitdrukking

Geeft het inwendige product van twee vectoren. Beide moeten rijvectoren zijn, of beide moeten kolomvectoren zijn.

36 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

e^()

e^(Uitdr1) ⇒ uitdrukking

Geeft e tot de macht Uitdr1.

Opmerking: zie ook e macht-template, pag. 2. Opmerking: op u drukken om

hetzelfde als drukken op het teken E op het toetsenbord.

U kunt een complex getal in re vorm echter alleen in de hoekmodus Radialen; hij veroorzaakt een domeinfout in de hoekmodi Graden en Decimale graden.

e^(Lijst1) ⇒ lijst

Geeft e tot de macht van elk element in Lijst1.

e^(vierkanteMatrix1) ⇒ vierkanteMatrix

Geeft de 'e tot de macht van vierkanteMatrix1'. Dit is niet hetzelfde als het berekenen van e tot de macht van elk element. Zie voor informatie over de berekeningsmethode cos().

vierkanteMatrix1 moet diagonaliseerbaar zijn. Het resultaat bevat altijd getallen met een drijvende komma.

eff()

eff(nominaalPercentage,CpY) ⇒ waarde

Financiële functie die het nominale rentepercentage nominaalPercentage converteert naar een jaarlijks effectief percentage, waarbij CpY het aantal samengestelde periodes per jaar is.

nominaalPercentage moet een reëel getal zijn, en CpY moet een reëel getal > 0 zijn.

Opmerking: zie ook nom(), pag. 75.

^( weer te geven is niet

polaire vorm invoeren. Gebruik deze

u-toets

Catalogus

eigVc()

eigVc(vierkanteMatrix) ⇒ matrix

Geeft een matrix met de eigenvectoren voor een reële of complexe vierkanteMatrix, waarbij elke kolom in het resultaat overeenkomt met een eigenwaarde. Merk op dat een eigenvector niet uniek is; hij kan geschaald worden door een willekeurige constante factor. De eigenvectoren worden genormaliseerd, wat betekent: als V = [x1,x2, …, xn], dan:

+ … + x

= 1

vierkanteMatrix wordt eerst gebalanceerd met gelijkheidstransformaties tot de rij- en kolomnormen zo dicht mogelijk bij dezelfde waarde liggen. vierkanteMatrix wordt vervolgens gereduceerd tot de upper-Hessenberg-vorm en de eigenvectoren worden berekend via een Schur-factorisatie.

In rechthoekige complexe opmaak:

Om het hele resultaat te zien drukt u op £ en gebruikt u vervolgens ¡ en ¢ om de cursor te verplaatsen.

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 37

eigVl()

eigVl(vierkanteMatrix) ⇒ lijst

Geeft een lijst van de eigenwaarden van een reële of complexe

vierkanteMatrix. vierkanteMatrix wordt eerst gebalanceerd met

gelijkheidstransformaties tot de rij- en kolomnormen zo dicht mogelijk bij dezelfde waarde liggen. vierkanteMatrix wordt vervolgens gereduceerd tot de upper-Hessenberg-vorm en de eigenwaarden worden berekend uit de upper-Hessenberg-matrix.

Else Zie If, pag. 52.

In de rechthoekige complexe opmaak-modus:

Om het hele resultaat te zien drukt u op £ en gebruikt u vervolgens ¡ en ¢ om de cursor te verplaatsen.

Catalogus

ElseIf

Als BooleaanseUitdr1 Then

Blok1

ElseIf BooleaanseUitdr2 Then

Blok2

BlokN

EndIf

Opmerking voor het invoeren van het voorbeeld: In de

Rekenmachine-toepassing op de rekenmachine kunt u meerregelige definities invoeren door op @ te drukken in plaats van op ·

aan het eind van elke regel. Op het toetsenbord van de computer houdt u Alt ingedrukt en drukt u op Enter.

EndFor Zie For, pag. 45.

EndFunc Zie Func, pag. 48.

EndIf Zie If, pag. 52.

EndLoop Zie Loop, pag. 67.

EndPrgm Zie Prgm, pag. 86.

Catalogus

EndTry Zie Try, pag. 118.

38 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

EndWhile Zie While, pag. 124.

exact()

exact(Uitdr1 [, Tolerantie]) ⇒ uitdrukking exact(Lijst1 [, Tolerantie]) ⇒ lijst exact(Matrix1 [, Tolerantie]) ⇒ matrix

Gebruik de Exact-modus om, waar mogelijk, het rationaal-getalequivalent van het argument te geven.

Tolerantie specificeert de tolerantie voor de conversie; de standaardwaarde is 0 (nul).

Exit

Sluit het huidige For, While of Loop-blok af.

Exit is niet toegestaan buiten de drie lusstructuren (For, While of Loop).

Opmerking voor het invoeren van het voorbeeld: In de

Rekenmachine-toepassing op de rekenmachine kunt u meerregelige definities invoeren door op @ te drukken in plaats van op ·

aan het eind van elke regel. Op het toetsenbord van de computer houdt u Alt ingedrukt en drukt u op Enter.

Functielijst:

Catalogus

exp

Uitdr

exp

Geeft Uitdr weer uitgedrukt in termen van het getal e. Dit is een operator voor weergaveconversie. Deze kan alleen op het eind van de invoerregel gebruikt worden.

exp()

exp(Uitdr1) ⇒ uitdrukking

Geeft e tot de macht Uitdr1.

Opmerking: zie ook e exponent-template, pag. 2.

U kunt een complex getal in re vorm echter alleen in de hoekmodus Radialen; hij veroorzaakt een domeinfout in de hoekmodi Graden en Decimale graden.

polaire vorm invoeren. Gebruik deze

Catalogus

u-toets

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 39

exp()

exp(Lijst1) ⇒ lijst

Geeft e tot de macht van elk element in Lijst1.

exp(vierkanteMatrix1) ⇒ vierkanteMatrix

Geeft de 'e tot de macht van vierkanteMatrix1'. Dit is niet hetzelfde als het berekenen van e tot de macht van elk element. Zie voor informatie over de berekeningsmethode

vierkanteMatrix1 moet diagonaliseerbaar zijn. Het resultaat bevat altijd getallen met een drijvende komma.

cos().

u-toets

exp4lijst()

exp4list(Uitdr,Va r ) ⇒ lijst

Onderzoekt Uitdr voor vergelijkingen die gescheiden worden door het woord “or,” en geeft een lijst met elk rechterlid van de vergelijkingen van de vorm Var=Uitdr. Dit geeft u een makkelijke manier om bepaalde oplossingswaarden die ingebed zijn in de resultaten van de functies solve(), cSolve(), fMin() en fMax() te extraheren.

Opmerking: exp4list() is niet noodzakelijk bij de functies zeros

en cZeros(), omdat deze rechtstreeks een lijst met oplossingswaarden teruggeven.

expand()

expand(Uitdr1 [, Va r ]) ⇒ uitdrukking expand(Lijst1 [,Va r ]) ⇒ lijst expand(Matrix1 [,Var ]) ⇒ matrix

expand(Uitdr1) geeft Uitdr1 uitgewerkt ten opzichte van al zijn

variabelen. De uitwerking is een veeltermuitwerking bij veeltermen en een partiële breukuitwerking bij rationale uitdrukkingen.

Het doel van expand() is het transformeren van Uitdr1 in een som en/of verschil van eenvoudige termen. Daarentegen is het doel van

factor() het transformeren van Uitdr1 in een product en/of quotiënt

van eenvoudige factoren.

expand(Uitdr1,Var ) geeft Uitdr1 uitgewerkt ten opzichte van Va r .

Gelijke machten van Va r worden samengenomen. De termen en hun factoren worden gesorteerd met Var als de hoofdvariabele. Er kan wat onbedoelde ontbinding of uitwerking ten opzichte van de verzamelde coëfficiënten optreden. Ver geleken met het weglaten van Var scheelt dit vaak tijd, geheugen en schermruimte, terwijl de uitdrukking begrijpelijker wordt.

Catalogus

Ook als er maar één variabele is, kan het gebruik van Va r de noemerontbinding die gebruikt wordt bij partiële breukuitwerking completer maken.

Tip: bij rationale uitdrukkingen is propFrac() een sneller maar minder extreem alternatief voor expand().

Opmerking: zie ook comDenom() voor een uitgewerkte teller

boven een uitgewerkte noemer.

40 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

expand()

expand(Uitdr1,[Var ]) past ook distributiv iteit toe bij logaritmes en

machten met gebroken exponenten, ongeacht Va r . Voor een verdere toepassing van distributiviteit bij logaritmes en machten met gebroken exponenten kunnen ongelijkheidsbeperkingen noodzake lijk zijn om te garanderen dat sommige factoren niet-negatief zijn.

expand(Uitdr1, [Var ]) past ook distributiviteit toe bij absolute

waarden, sign() en exponenten, ongeacht Va r .

Opmerking: zie ook tExpand() voor goniometrische hoek-som-

uitwerking en uitwerking van meerdere hoeken.

Catalogus

expr()

expr(Stri ng) ⇒ uitdrukking

Geeft de tekenreeks in Str ing als een uitdrukking en voert deze onmiddellijk uit.

ExpReg

ExpReg X, Y [, [Freq] [, Categorie, Opnemen]]

Berekent de exponentiële regressie y = a·(b)xop de lijsten X en Y met frequentie Freq. Een samenvatting van de resultaten wordt opgeslagen in de variabele stat.resultaten. (Zie pag. 108).

Alle lijsten moeten gelijke afmetingen hebben, behalve Opnemen.

X en Y zijn lijsten met onafhankelijke en afhankelijke variabelen. Freq is een optionele lijst met frequentiewaarden. Elk element in

Freq specificeert de frequentie waarmee elk overeenkomsti g X- en Y-

gegeven voorkomt. De standaardwaarde is 1. All e elementen moeten gehele getallen | 0 zijn.

Categorie is een lijst met numerieke categoriecodes voor de overeenkomstige X- en Y-gegevens.

Opnemen is een lijst met één of meer van de categoriecodes. Alleen de gegevens waarvan de categoriecode is opgenomen in deze lijst worden opgenomen in de berekening.

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.RegEqn

Regressievergelijking: a·(b)

stat.a, stat.b Regressiecoëfficiënten

stat.r

Coëfficiënt van lineaire verband voor getransformeerde gegevens

stat.r Correlatiecoëfficiënt voor getransformeerde gegevens (x, ln(y))

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 41

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.Resid Residuen die geassocieerd zijn met het exponentiële model

stat.ResidTrans Residuen die geassocieerd zijn met de lineaire regressie van getransformeerde gegevens

stat.XReg Lijst van de gegevens in de gemodificeerde XLijst die feitelijk gebruikt worden in de regressie op basis van

stat.YReg Lijst van gegevens in de gemodificeerde YLijst die feitelijk gebruikt worden in de regressie op basis van

stat.FreqReg Lijst van frequenties die corresponderen met stat.XReg en stat.YReg

beperkingen van Freq, Categorielijst en Categorieën opnemen

factor()

factor(Uitdr1[, Va r ]) ⇒ uitdrukking factor(Lijst1[,Va r ]) ⇒ lijst factor(Matrix1[,Var ]) ⇒ matrix

factor(Uitdr1) geeft Uitdr1 ontbonden ten opzichte van al zijn

variabelen over een gemeenschappelijke noemer.

Uitdr1 wordt zoveel mogelijk ontbonden naar lineaire rationale

factoren, zonder nieuwe niet-reële uitdrukkingen te introduceren. Dit alternatief is geschikt als u ontbinding in factoren ten opzichte van meer dan één variabele wilt.

factor(Uitdr1,Var ) geeft Uitdr1 ontbonden ten opzichte van de variabele Var .

Uitdr1 wordt zoveel mogelijk ontbonden in factoren die lineair zijn in Var , zelfs als dit irrationale constanten of subuitdrukkingen die

irrationaal zijn in andere variabelen oplevert. De factoren en hun termen worden gesorteerd met Va r als de

hoofdvariabele. In elke factor worden gelijksoortige machten van Va r samengenomen. Neem Va r op als argument als u een ontbinding ten opzichte van alleen die variabele nodig heeft, en u bereid bent om irrationale uitdrukkingen in andere variabelen te accepteren om een ontbinding ten opzichte van Va r te vergroten. Er kan wat onbedoelde ontbinding ten opzichte van andere variabelen optreden.

Bij de automatische instelling van de Automatische of

Benaderende

drijvende komma-coëfficiënten mogelijk maken, waar irrationale coëfficiënten niet expliciet beknopt uitgedrukt kunnen worden in termen van de ingebouwde functies. Ook als er maar één v ariabele is, kan het opnemen van Va r een volledigere ontbinding opleveren.

Opmerking: zie ook comDenom() voor een snelle manier om

partiële ontbinding te bereiken als factor() niet snel genoeg is, of het geheugen te veel belast.

Opmerking: zie ook cFactor() om volledig te ontbinden naar

complexe coëfficiënten op zoek naar lineaire factoren.

modus kunt u door Va r op te nemen benadering met

Catalogus

42 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

factor()

factor(rationaalGetal) geeft het rationale getal ontbonden in

priemfactoren. Bij samengestelde getallen neemt de berekeningstijd exponentieel toe met het aantal cijfers in de op één na grootste factor. Het ontbinden van een geheel getal van 30 cijfers kan bijvoorbeeld langer dan een dag duren, en het ontbinden van een geheel getal van 100 cijfers kan meer dan een eeuw duren.

Opmerking: druk op w om een berekening te stoppen (af te

breken). Als u alleen wilt bepalen of een getal een priemgetal is, gebruik dan

isPrime(). Dat is veel sneller, vooral als rationaalGetal geen

liever priemgetal is en als de op één na grootste factor meer dan vijf cijfers heeft.

Catalogus

FCdf()

FCdf(ondergrens,bovengrens,dfTeller,dfNoemer) ⇒ getal als

ondergrens en bovengrens getallen zijn, lijst als ondergrens en bovengrens lijsten zijn

FCdf(

ondergrens,bovengrens,dfTeller,dfNoemer) ⇒ getal als ondergrens en bovengrens getallen zijn, lijst als ondergrens en bovengrens lijsten zijn

Berekent de kans voor de F-verdeling tussen ondergrens en bovengrens voor de gespecificeerde dfTeller (vrijheidsgraden) en dfNoemer.

Voor P(X  bovengrens) stelt u ondergrens = 0 in.

Fill

Fill Uitdr, matrixVar ⇒ matrix

Vervangt ieder element in variabele matrixVar door Uitdr. matrixVar moet al bestaan.

Fill Uitdr, lijstVar ⇒ lijst

Vervangt ieder element in variabele lijstVar door Uitdr. lijstVar moet al bestaan.

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 43

FiveNumSummary

FiveNumSummary X[,[Freq][,Categorie,Opnemen]]

Levert een verkorte versie van de statistieken voor 1 variabele van lijst X. Een samenvatting van de resultaten wordt opgeslagen in de variabele stat.resultaten. (Zie pag. 108).

X representeert een lijst met de gegevens. Freq is een optionele lijst met frequentiewaarden. Elk element in

Freq specificeert de frequentie waarmee elke overeenkomstige X-

waarde voorkomt. De standaardwaarde is 1. Alle elementen moeten gehele getallen | 0 zijn.

Categorie is een lijst met numerieke categoriecodes voor de overeenkomstige X-waarden.

Opnemen is een lijst met één of meer van de categoriecodes. Alleen de gegevens waarvan de categoriecode is opgenomen in deze lijst worden opgenomen in de berekening.

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.MinX Minimum van de x-waarden

stat.Q1X 1ste kwartiel van x

stat.MedianX Mediaan van x

stat.Q3X 3de kwartiel van x

stat.MaxX Maximum van de x-waarden

Catalogus

floor()

floor(Uitdr1) ⇒ geheel getal

Geeft het grootste gehele getal dat { dan het argument. Deze functie is hetzelfde als int().

Catalogus

Het argument kan een reëel of complex getal zijn.

floor(Lijst1) ⇒ lijst floor(Matrix1) ⇒ matrix

Geeft een lijst of matrix van de floor-waarde van elk element.

Opmerking: zie ook ceiling() en int().

fMax()

fMax(Uitdr, Var) ⇒ Booleaanse uitdrukking fMax(Uitdr, Var ,ondergrens) fMax(

Uitdr, Var ,ondergrens,bovengrens)

fMax(

Uitdr, Var ) | ondergrens<Va r<bovengrens

Geeft een Booleaanse uitdrukking die mogelijke waarde n specificeert van Var die Uitdr maximaliseren of zijn kleinste bovengrens lokaliseren.

Catalogus

44 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

fMax()

U kunt de “|”-operator gebruiken om het oplossingsinterval te beperken en/of andere beperkingen te specificeren.

Bij de instelling Benaderend van de Automatische of

Benaderende

lokaal maximum. Dit is vaak sneller, vooral als u de “|”-operator gebruikt om de zoekactie te beperkten tot een relatief klein interval dat exact één lokaal maximum bevat.

Opmerking: zie ook fMin() en max().

modus zoekt fMax() iteratief naar één benaderend

Catalogus

fMin()

fMin(Uitdr, Var) ⇒ Booleaanse uitdrukking fMin(Uitdr, Var ,ondergrens) fMin(

Uitdr, Va r,ondergrens,bovengrens)

fMin(

Uitdr, Va r) | ondergrens<Va r<bovengrens

Geeft een Booleaanse uitdrukking die mogelijke waa rden specificeert van Var die Uitdr minimaliseren of zijn grootste ondergrens lokaliseren.

U kunt de “|”-operator gebruiken om het oplossingsinterval te beperken en/of andere beperkingen te specificeren.

Bij de instelling Benaderend van de Automatische of

Benaderende

lokaal minimum. Dit is vaak sneller, vooral als u de “|”-operator gebruikt om de zoekactie te beperkten tot een relatief klein interval dat exact één lokaal minimum bevat.

Opmerking: zie ook fMax() en min().

modus zoekt fMin() iteratief naar één benaderend

For

For Var , Laag, Hoog [, St ap]

Blok

EndFor

Voert de beweringen in Blok iteratief uit voor elke waarde van Va r , van Laag naar Hoog, in stappen van Stap .

Var mag geen systeemvariabele zijn. Stap kan positief of negatief zijn. De standaardwaarde is 1. Blok kan een enkele bewering of een serie beweringen zijn die

gescheiden worden door het teken “:”.

Opmerking voor het invoeren van het voorbeeld: In de

Rekenmachine-toepassing op de rekenmachine kunt u meerregelige definities invoeren door op @ te drukken in plaats van op ·

aan het eind van elke regel. Op het toetsenbord van de computer houdt u Alt ingedrukt en drukt u op Enter.

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 45

format()

format(Uitdr[, opmaakString]) ⇒ string

Geeft Uitdr als een tekenreeks op basis van de opmaaktemplate. Uitdr moet vereenvoudigd worden naar een getal. opmaakString is een string die de volgende vorm moet hebben:

“F[n]”, “S[n]”, “E[n]”, “G[n][c]”, waarbij [ ] optionele gedeeltes aangeeft.

F[n]: Vaste opmaak. n is het aantal cijfers dat weergegeven moet worden achter de decimale punt.

S[n]: Wetenschappelijke opmaak. n is het aantal cijfers dat weergegeven moet worden achter de decimale punt.

E[n]: Ingenieursopmaak. n is het aantal cijfers na het eerste significante cijfer. De exponent wordt aangepast naar een veelvoud van drie, en de decimale punt wordt met nul, één of twee cijfers naar rechts verplaatst.

G[n][c]: Zelfde als de vaste opmaak, maar scheidt de cijfers links van de radix (decimale scheidingsteken) tevens in groepen van drie. c specificeert het groep-scheidingsteken; de standaardinstelling is een komma. Als c een punt is, wordt de radix weergegeven als een komma.

[Rc]: Elk van bovengenoemde specificatietekens kan als suffix de Rc radix-vlag krijgen, waarbij c een enkel teken is dat specificeert wat er gesubstitueerd moet worden voor het radixpunt.

Catalogus

fPart()

fPart(Uitdr1) ⇒ uitdrukking fPart(Lijst1) ⇒ lijst fPart(Matrix1) ⇒ matrix

Geeft de breuk van het argument. Geeft bij een lijst of matrix de breuk van de elementen. Het argument kan een reëel of complex getal zijn.

FPdf()

FPdf(XWaarde,dfTeller,dfNoemer) ⇒ getal als XWaarde een

lijst als XWaarde een lijst is

getal is,

Berekent de kans voor de F-verdeling bij XWaarde voor de gespecificeerde dfTeller (vrijheidsgraden) en dfNoemer.

freqTable4lijst()

freqTable4list(Lijst1,freqGeheelGetalLijst) ⇒ lijst

Geeft een lijst met de elementen uit Lijst1 uitgebreid volgens de frequenties in freqGeheelGetalLijst. Deze functie kan gebruikt worden om een frequentietabel voor de Gegevensverwerking & Statistiek-toepassing samen te stellen.

Lijst1 kan elke geldige lijst zijn. freqGeheelGetalLijst moet dezelfde afmeting als Lijst1 hebben en

mag alleen niet-negatieve gehele getallen bevatten. Elk element specificeert het aantal keer dat het overeenkomstige element uit Lijst1 wordt herhaald in de resulterende lijst. Een waarde van nul sluit het overeenkomstige Lijst1-element uit.

Catalogus

46 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

frequency()

frequency(Lijst1,klassenLijst) ⇒ lijst

Geeft een lijst met de aantallen elemente n in Lijst1. De aantallen zijn gebaseerd op klassen die u definieert in klassenLijst.

Als klassenLijst {b(1), b(2), …, b(n)} is, dan zijn de gespecificeerde klassen {

?{b(1), b(1)<?{b(2),…,b(n-1)<?{b(n), b(n)>?}. De

resulterende lijst is één element langer dan klassenLijst. Elk element van het resultaat komt over een met het aantal elementen

in Lijst1 die binnen die klasse liggen. Uitgedrukt in termen van de

countIf()-functie is het resultaat { countIf(list, ?{b(1)), countIf(list,

b(1)<?{b(2)), …, countIf(list, b(n-1)<?{b(n)), countIf(list, b(n)>?)}.

Elementen van Lijst1 die niet “in een klasse geplaatst kunnen worden” worden genegeerd.

In de toepassing Lijsten & Spreadsheet kunt u een reeks cellen op de plaats van beide argumenten gebruiken.

Opmerking: zie ook countIf(), pag. 23.

Catalogus

Uitleg van het resultaat:

2 elementen van Datalist zijn {2,5 4 elementen van Datalist zijn >2,5 en {4,5 3 elementen van Datalist zijn >4,5

Het element "hello" is een string en kan niet in een van de gedefinieerde klassen geplaatst worden.

FTest_2Samp

FTest_2Samp Lijst1,Lijst2[,Freq1[,Freq2[,Hypoth]]]

FTest_2Samp

(Invoer van een gegevenslijst)

Lijst1,Lijst2[,Freq1[,Freq2[,Hypoth]]]

FTest_2Samp sx1,n1,sx2,n2[,Hypoth]

FTest_2Samp

(Invoer van samenvattingsstatistieken)

Voert een F -toet s met twee steekproeven uit. Een samenvatting van de resultaten wordt opgeslagen in de variabele stat.results. (Zie pag.

108).

Voor H1: s1 > s2 stelt u Hypoth>0 in Voor H1: s1 ƒ s2 (standaardinstelling) stelt u Hypoth = 0 in Voor H1: s1 < s2 stelt u Hypoth<0 in

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.F

stat.PVal Kleinste significantieniveau waarbij de nulhypothese verworpen kan worden

stat.dfNumer teller vrijheidsgraden = n1-1

stat.dfDenom noemer vrijheidsgraden = n2-1

stat.sx1, stat.sx2 Steekproefstandaarddeviatie van de gegevensverzamelingen in Lijst 1 en Lijst 2

stat.x1_bar stat.x2_bar

stat.n1, stat.n2 Grootte van de steekproeven

sx1,n1,sx2,n2[,Hypoth]

Berekende ó-statistiek voor de gegevensverzameling

Steekproefgemiddelde van de gegevensverzamelingen in Lijst 1 en Lijst 2

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 47

Func

Blok

EndFunc

Template voor het creëren van een door de gebruiker gedefinieerde functie.

Blok kan een enkele bewering of een serie beweringen zijn die gescheiden worden door het teken “:”, of een serie beweringen op aparte regels. De functie kan de instructie specifiek resultaat te retourneren.

Opmerking voor het invoeren van het voorbeeld: In de

Rekenmachine-toepassing op de rekenmachine kunt u meerregelige definities invoeren door op @ te drukken in plaats van op ·

aan het eind van elke regel. Op het toetsenbord van de computer houdt u Alt ingedrukt en drukt u op Enter.

Return gebruiken om een

Catalogus

Een stuksgewijs gedefinieerde functie definiëren:

Resultaat grafiek g(x)

gcd()

gcd(Waarde1, Waarde2) ⇒ uitdrukking

Geeft de grootste gemene deler van de twee argumenten. De gcd van twee breuken is de gcd van hun tellers gedeeld door de lcm van hun noemers.

In de Automatische of Benaderende modus is de gcd van breuken met een drijvende komma 1,0.

gcd(Lijst1, Lijst2) ⇒ lijst

Geeft de grootste gemene delers van de overeenkomstige elementen in Lijst1 en Lijst2.

gcd(Matrix1, Matrix2) ⇒ matrix

Geeft de grootste gemene delers van de overeenkomstige elementen in Matrix1 en Matrix2.

geomCdf()

geomCdf(p,ondergrens,bovengrens) ⇒ getal als ondergrens

bovengrens getallen zijn, lijst als ondergrens en bovengrens

lijsten zijn

p,bovengrens) ⇒ getal als bovengrens een getal is,

geomCdf(

lijst als bovengrens een lijst is Berekent een cumulatieve geometrische kans van ondergrens naar

bovengrens met de gespecificeerde succeskans p.

Voor P(X  bovengrens) stelt u ondergrens = 1 in.

Catalogus

48 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

geomPdf()

geomPdf(p,XWaarde) ⇒ getal als XWaarde een getal is, lijst

XWaarde een lijst is

als

Berekent de kans op XWaarde, het nummer van de poging waarbij het eerste succes optreedt, voor de discrete geometrische verdeling met de gespecificeerde succeskans p.

Catalogus

getDenom( )

getDenom(Uitdr1) ⇒ uitdrukking

Transformeert het argument in een uitdrukking met een vereenvoudigde gemeenschappelijke noemer, en geeft vervolgens de noemer ervan.

getLangInfo( )

getLangInfo() ⇒ string

Geeft een string die overeenkomt met de korte naam van de actieve taal. U kunt deze functie bijvoorbeeld gebruiken in een progr amma of functie om de huidige taal te bepalen.

Engels = "en" Deens = "da" Duits = "de" Fins = "fi" Frans = "fr" Italiaans = "it" Nederlands = "nl" Vlaams = "nl_BE" Noors = "no" Portugees = "pt" Spaans = "es" Zweeds = "sv"

getMode()

getMode(ModeNaamGeheel getal) ⇒ waarde getMode(0) ⇒ lijst

getMode(ModeNaamGeheel getal) geeft een waarde die de

huidige instelling van de modus ModeNaamGeheel getal representeert.

getMode(0) geeft een lijst met getallenparen. Elk paar bestaat uit

een modusnummer en een instellingsnummer. Zie onderstaande tabel voor een lijst met de modi en de bijbehorende

instellingen.

Als u de instellingen opslaat met getMode(0) & var, dan kunt u

setMode(var) gebruiken in een functie of programma om de

instellingen tijdelijk te herstellen, alleen binnen de uitvoering van de functie of het programma. Zie setMode(), pag. 99.

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 49

Modusnaam

Cijfers weergeven

Hoek

Exponentiële opmaak

Reëel of complex

Automatisch of benaderend

Vectoropmaak

Grondtal

Eenhedenstelsel

Modus nummer Instellingsnummers

=Drijvend, 2=Drijvend1, 3=Drijvend2, 4=Drijvend3, 5=Drijvend4, 6=Drijvend5,

7=Drijvend6, 8=Drijvend7, 9=Drijvend8, 10=Drijvend9, 11=Drijvend10, 12=Drijvend11, 13=Drijvend12, 14=Vast0, 15=Vast1, 16=Vast2, 17=Vast3, 18=Vast4, 19=Vast5, 20=Vast6, 21=Vast7, 22=Vast8, 23=Vast9, 24=Vast10, 25=Vast11, 26=Vast12

=Radialen, 2=Graden, 3=Decimale graden

=Normaal, 2=Wetenschappelijk, 3=Ingenieursnotatie

=Reëel, 2=Rechthoekig, 3=Polair

=Automatisch, 2=Benaderend, 3=Exact

=Rechthoekig, 2=Cilindrisch, 3=Bolvormig

=Decimaal, 2=Hexadecimaal, 3=Binair

=SI, 2=Eng/US

getNum()

getNum(Uitdr1) ⇒ uitdrukking

Transformeert het argument naar een uitdrukking met een vereenvoudigde gemeenschappelijke noemer, en geeft vervolgens de teller ervan.

getVarInfo()

getVarInfo() ⇒ matrix of string getVarInfo(BibliotheekNaamString) ⇒ matrix of string

getVarInfo() geeft een matrix met informatie (variabelenaam, type

en bibliotheektoegankelijkheid) voor alle variabelen en bibliotheekobjecten die gedefinieerd zijn in de huidige opgave.

Als er geen variabelen gedefinieerd zijn, geeft getVarInfo() de string "NONE".

getVarInfo(BibliotheekNaamString) geeft een matrix met

informatie voor alle bibliotheekobjecten die gedefinieerd zijn in bibliotheek BibliotheekNaamString. BibliotheekNaamString moet een string zijn (tekst tussen aanhalingstekens) of een stringvariabele.

Als de bibliotheek BibliotheekNaamString niet bestaat, treedt er een fout op.

Catalogus

50 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

getVarInfo()

Zie het voorbeeld links, waarin het resultaat van getVarInfo() wordt toegekend aan variabele vs. Als u probeert rij 2 of rij 3 van vs weer te geven, krijgt u de foutmelding “Ongeldige lijst of matrix” omdat minimaal één van de elementen in deze rijen (variabele b bijvoorbeeld) opnieuw wordt uitgewerkt naar een matrix.

Deze fout kan ook optreden wanneer u Ans gebruikt om een

getVarInfo()-resultaat opnieuw uit te werken.

Het systeem geeft bovengenoemde foutmelding omdat de huidige versie van de software geen gegeneraliseerde matrixstructuur ondersteunt waarbij een element van een matrix een matrix of een lijst kan zijn.

Catalogus

Goto

Goto labelNaam

Brengt de besturing over naar het label labelNaam. labelNaam moet in dezelfde functie gedefinieerd worden met behulp

van een Lbl-instructie.

Opmerking voor het invoeren van het voorbeeld: In de

Rekenmachine-toepassing op de rekenmachine kunt u meerregelige definities invoeren door op @ te drukken in plaats van op ·

aan het eind van elke regel. Op het toetsenbord van de computer houdt u Alt ingedrukt en drukt u op Enter.

Grad

Uitdr1 4 Grad ⇒ uitdrukking

Converteert Uitdr1 naar een hoek in decimale graden.

In de hoekmodus Graden:

In de hoekmodus Radialen:

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 51

identity()

identity(Geheel getal) ⇒ matrix

Geeft de eenheidsmatrix met de afmeting Geheel getal. Geheel getal moet een positief geheel getal zijn.

If BooleaanseUitdr Bewering If BooleaanseUitdr Then

Blok

EndIf

Voert, als BooleaanseUitdr wordt uitgewerkt naar waar, de enkele bewering Bewering of het blok beweringen Blok uit alvorens door te gaan met de uitvoering.

Gaat, als BooleaanseUitdr wordt uitgewerkt naar onwaar, door met de uitvoering zonder de bewering of het blok beweringen uit te voeren.

Blok kan een enkele bewering of een reeks beweringen zijn die gescheiden worden door het teken “:”.

Opmerking voor het invoeren van het voorbeeld: In de

Rekenmachine-toepassing op de rekenmachine kunt u meerregelige definities invoeren door op @ te drukken in plaats van op ·

aan het eind van elke regel. Op het toetsenbord van de computer houdt u Alt ingedrukt en drukt u op Enter.

If BooleaanseUitdr Then

Blok1

Else

Blok2

EndIf

Als BooleaanseUitdr wordt uitgewerkt naar waar, wordt Blok1 uitgevoerd en wordt Blok2 vervolgens overgeslagen.

Als BooleaanseUitdr wordt uitgewerkt naar onwaar, wordt Blok1 overgeslagen maar wordt Blok2 wel uitgevoerd.

Blok1 en Blok2 kunnen een enkele bewering zijn.

Catalogus

52 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

If BooleaanseUitdr1 Then

Blok1

ElseIf

BooleaanseUitdr2 Then

Blok2

BooleaanseUitdrN Then

BlokN

EndIf

Hiermee kunnen vertakkingen gemaakt worden. Als BooleaanseUitdr1 wordt uitgewerkt naar waar, wordt Blok1 uitgevoerd. Als BooleaanseUitdr1 wordt uitgewerkt naar onwaar, wordt BooleaanseUitdr2 uitgevoerd enz.

Catalogus

ifFn()

ifFn(BooleaanseUitdr,Waarde_Indien_waar [,Waarde_Indien_onwaar

Waarde_Indien_onbekend]]) ⇒ uitdrukking, lijst of matrix

Werkt de Booleaanse uitdrukking BooleaanseUitdr (of ieder element uit BooleaanseUitdr ) uit en geeft een resultaat op basis van de volgende regels:

• BooleaanseUitdr kan een enkele waarde, een lijst of e en matrix

toetsen.

• Als een element van BooleaanseUitdr wordt uitgewerkt naar

waar, wordt het overeenkomstige element uit Waarde_Indien_waar gegeven.

• Als een element van BooleaanseUitdr wordt uitgewerkt naar

onwaar, wordt het overeenkomstige element uit

Waarde_Indien_onwaar gegeven. Als u Waarde_Indien_onwaar weglaat, wordt undef gegeven.

• Als een element van BooleaanseUitdr niet waar en niet onwaar

is, wordt het overeenkomstige element

Waarde_Indien_onbekend gegeven. Als u Waarde_Indien_onbekend weglaat, wordt undef gegeven.

• Als het tweede, derde of vierde argument van de ifFn()-functie

een enkele uitdrukking is, dan wordt de Booleaanse toets toegepast op elke positie in BooleaanseUitdr.

Opmerking: als de vereenvoudigde BooleaanseUitdr-bewering

een lijst of een matrix bevat, dan moeten alle andere lijst- of matrixargumenten dezelfde afmeting(en) hebben, en heeft het resultaat dezelfde afmeting(en).

imag()

imag(Uitdr1) ⇒ uitdrukking

Geeft het imaginaire deel van het argument.

Opmerking: alle onbepaalde variabelen worden behandeld als

reële variabelen. Zie ook real(), pag. 92

Catalogus

De toetswaarde 1 is kleiner dan 2,5, dus het overeenkomstige Waarde_Indien_Waar-element 5 wordt gekopieerd naar de resultatenlijst.

De toetswaarde 2 is kleiner dan 2,5, dus het overeenkomstige Waarde_Indien_Waar-element 6 wordt gekopieerd naar de resultatenlijst.

De toetswaarde 3 is niet kleiner dan 2,5, dus het overeenkomstige Waarde_Indien_Onwaar-element 10 wordt gekopieerd naar de resultatenlijst.

Waarde_Indien_waar is een enkele waarde en komt overeen met elke willekeurige geselecteerde positie.

Waarde_Indien_onwaar is niet gespecificeerd. Undef (onbepaald) wordt gebruikt.

Eén element geselecteerd uit Waarde_Indien_waar. Eén element geselecteerd uit Waarde_Indien_onbekend.

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 53

imag()

imag(Lijst1) ⇒ lijst

Geeft een lijst met de imaginaire delen van de elementen.

imag(Matrix1) ⇒ matrix

Geeft een matrix met de imaginaire delen van de elementen.

Catalogus

impDif()

impDif(Vergelijking, Var , afhankelijkeVar[,Orde])

⇒ uitdrukking

Catalogus

waarbij de Orde standaard 1 is. Berekent de impliciete afgeleide voor vergelijkingen waarin de ene

variabele gedefinieerd is in termen van een andere.

Indirectie Zie

inString()

inString(bronString, subString[, Start]) ⇒ geheel getal

Geeft de tekenpositie in string bronString waarop string subString voor de eerste keer begint.

Start specificeert, indien opgenomen, de tekenpositie binnen bronString waarop de zoekactie begint. Standaardinstelling = 1 (het

eerste teken van bronString). Als bronString niet subString bevat of als Start > is dan de lengte

van bronString, dan wordt er een nul gegeven.

int()

int(Uitdr) ⇒ geheel getal int(Lijst1) ⇒ lijst int(Matrix1) ⇒ matrix

Geeft het grootste gehele getal dat kleiner dan of gelijk is aan het argument. Deze functie is hetzelfde als floor().

Catalogus

Het argument kan een reëel of complex getal zijn. Geeft bij een lijst of matrix het grootste gehele getal van elk van de

elementen.

, pag. 142.

#()

intDiv()

intDiv(Getal1, Getal2) ⇒ geheel getal intDiv(Lijst1, Lijst2) ⇒ lijst intDiv(Matrix1, Matrix2) ⇒ matrix

Geeft het grootste gehele getal met een plus- of minteken dat kleiner of gelijk is aan (Getal1 ÷ Getal2).

Geeft bij lijsten en matrices dit getal (argument 1 ÷ argument 2) voor elk paar elementen.

integreren

Catalogus

Zie

, pag. 138.

‰()

54 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

invc2()

invc2(Oppervlakte,df)

Oppervlakte,df)

invChi2(

Berekent de inverse cumulatieve c2 (chi-kwadraat) kansfunctie die gespecificeerd wordt door de vrijheidsgraad, df voor een gegeven Oppervlakte onder de kromme.

Catalogus

invF()

invF(Oppervlakte,dfTeller,dfNoemer)

Oppervlakte,dfTeller,dfNoemer)

invF(

Berekent de inverse cumulatieve F verdelingsfunctie die gespecificeerd wordt door dfTeller en dfNoemer voor een gegeven Oppervlakte onder de kromme.

invNorm()

invNorm(Oppervlakte[,m,s])

Berekent de inverse cumulatieve normale verdelingsfunctie voor een gegeven Oppervlakte onder de normale verdelingskromme die gespecificeerd wordt door m en s.

invt()

invt(Oppervlakte,df)

Berekent de inverse cumulatieve student-t-kansfunctie die gespecificeerd wordt door de vrijheidsgraad, df voor een gegeven Oppervlakte onder de kromme.

iPart()

iPart(Getal) ⇒ geheel getal iPart(Lijst1) ⇒ lijst iPart(Matrix1) ⇒ matrix

Geeft het gehele deel van het argument. Geeft bij lijsten en matrices het gehele deel van elk element. Het argument kan een reëel of complex getal zijn.

irr()

irr(CF0,CFLijst [,CFFreq]) ⇒ waarde

Financiële functie die de interne rentabiliteit van een investering berekent.

CF0 is de begin-cashflow op tijdstip 0; dit moet een reëel getal zijn. CFLijst is een lijst met cashflow-bedragen na de begin-cashflow CF0. CFFreq is een optionele lijst waarin elk element de frequentie

waarmee een gegroepeerde (opeenvolgend) cashflow-bedrag voorkomt specificeert; dit is het overeenkomstige element van CFLijst. De standaardwaarde is 1; als u waarden invoert, dan moeten dit positieve gehele getallen < 10.000 zijn.

Opmerking: zie ook mirr(), pag. 70.

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 55

isPrime()

isPrime(Getal) ⇒ Booleaanse constante uitdrukking

Geeft waar of onwaar om aan te geven of getal een geheel getal ‚ 2 is, dat alleen deelbaar is door zichzelf en door 1.

Als Getal groter is dan 306 cijfers en geen factoren geeft isPrime(Getal) een foutmelding weer.

Als u alleen maar wilt bepalen of Getal een priemgetal is, gebruik dan isPrime() in plaats van factor(). Dat is veel sneller, vooral als Getal geen priemgetal is en een op één na grootste factor heeft van meer dan ongeveer vijf cijfers.

Opmerking voor het invoeren van het voorbeeld: In de

Rekenmachine-toepassing op de rekenmachine kunt u meerregelige definities invoeren door op @ te drukken in plaats van op ·

aan het eind van elke regel. Op het toetsenbord van de computer houdt u Alt ingedrukt en drukt u op Enter.

{1021 heeft, dan

Catalogus

Functie om het volgende priemgetal na een gespecificeerd getal te vinden:

Lbl

Lbl labelNaam

Definieert een label met de naam labelNaam binnen een functie. U kunt een Goto labelNaam-instructie gebruiken om de besturing

naar de instructie onmiddellijk na het label te brengen. labelNaam moet aan dezelfde naamgevingsvereisten voldoen als een

variabelenaam.

Opmerking voor het invoeren van het voorbeeld: In de

Rekenmachine-toepassing op de rekenmachine kunt u meerregelige definities invoeren door op @ te drukken in plaats van op ·

aan het eind van elke regel. Op het toetsenbord van de computer houdt u Alt ingedrukt en drukt u op Enter.

lcm()

lcm(Getal1, Getal2) ⇒ uitdrukking lcm(Lijst1, Lijst2) ⇒ lijst lcm(Matrix1, Matrix2) ⇒ matrix

Geeft het kleinste gemene veelvoud van de twee argumenten. De

lcm van twee breuken is de lcm van hun tellers gedeeld door de gcd (grootste gemene veelvoud) van hun noemers. De lcm van

breukgetallen met een drijvende komma is hun product. Geeft bij twee lijsten of matrices de kleinste gemene veelvouden van

de overeenkomstige elementen.

Catalogus

56 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

left()

left(bronString[, Aantal]) ⇒ string

Geeft het meest linkse Aantal tekens in tekenreeks bronString. Als u Aantal weglaat, wordt de hele bronString gegeven.

left(Lijst1[, Aantal]) ⇒ lijst

Geeft het meest linkse Aantal elementen in Lijst1. Als u Aantal weglaat, wordt de hele Lijst1 gegeven.

left(Vergelijken) ⇒ uitdrukking

Geeft het linkerlid van een vergelijking of ongelijkheid.

Catalogus

libShortcut()

libShortcut(BibliotheekNaamString, SnelNaamString [, LibPrivVlag]) ⇒ lijst met variabelen

Creëert een variabelegroep in de huidige opgave die verwijzingen naar alle objecten in het gespecificeerde bibliotheekdocument BibliotheekNaamString bevat. Voegt de groepsleden tevens toe aan het Variabelen-menu. U kunt vervolgens naar elk object verwijzen met behulp van zijn SnelNaamString.

Stel LibPrivVlag=0 om persoonlijke bibliotheekobjecten uit te sluiten (standaardinstelling) Stel LibPrivVlag=1 om persoonlijke bibliotheekobjecten op te nemen

Zie voor het kopiëren van een variabelegroep CopyVar op pag. 18. Zie voor het wissen van een variabelegroep DelVar op pag. 32.

limit() of lim()

limit(Uitdr1, Var , Punt [,Richting]) ⇒ uitdrukking limit(Lijst1, Va r, Punt [, Richting]) ⇒ lijst limit(Matrix1, Var , Punt [, Richting]) ⇒ matrix

Geeft de gevraagde limiet.

Opmerking: zie ook Limiet-template, pag. 5.

Richting: negatief=van links, positief=van rechts, anders=beide. (Als Richting wordt weggelaten is de standaardinstelling "beide".)

Catalogus

In dit voorbeeld wordt uitgegaan van een op de juiste manier opgeslagen en vernieuwd bibliotheekdocument met de naam

linalg2 dat de gedefinieerde objecten clearmat, gauss1 en

gauss2 bevat.

Catalogus

Limieten naar positief ˆ en negatief ˆ worden altijd geconverteerd naar eenzijdige limieten vanaf de eindige zijde.

Afhankelijk van de omstandigheden geeft limit() zichzelf of undef wanneer hij geen unieke limiet kan bepalen. Dit betekent niet noodzakelijk dat er geen unieke limiet bestaat. undef betekent dat het resultaat ofwel een onbekend getal met e en eindige of oneindige grootte is, of dat het de hele verzameling van dergelijke getallen is.

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 57

limit() of lim()

limit() maakt gebruik van methodes als de regel van L’Hopital, dus

er zijn unieke limieten die deze functie niet kan bepalen. Als Uitdr1 andere onbepaalde variabelen bevat dan Va r , dan moet u deze mogelijk beperken om een beknopter resultaat te verkrijgen.

Limieten kunnen zeer gevoelig zijn voor afrondingsfouten. Vermijd indien mogelijk de instelling Benaderend van de modus

Automatisch of Benaderend en benaderende getallen bij het

berekenen van limieten. Anders kan het gebeuren dat limiet en die nul zouden moeten zijn, of een oneindige grootte zouden moeten hebben dit niet hebben, en limieten die een eindige grootte van niet nul zouden moeten hebben, dit niet hebben.

Catalogus

LinRegBx

LinRegBx X,Y[,[Freq][,Categorie,Opnemen]]

Berekent de lineaire regressie y = a+b·x op de lijsten X en Y met frequentie Freq. Een samenvatting van de resultaten wordt opgeslagen in de variabele stat.resultaten. (Zie pag. 108).

Catalogus

Alle lijsten moeten gelijke afmetingen hebben, behalve Opnemen. X en Y zijn lijsten met onafhankelijke en afhankelijke variabelen. Freq is een optionele lijst met frequentiewaarden. Elk element in

Freq specificeert de frequentie waarmee elk overeenkomsti g X- en Y-

gegeven voorkomt. De standaardwaarde is 1. All e elementen moeten gehele getallen | 0 zijn.

Categorie is een lijst met numerieke categoriecodes voor de overeenkomstige X- en Y-gegevens.

Opnemen is een lijst met één of meer van de categoriecodes. Alleen de gegevens waarvan de categoriecode is opgenomen in deze lijst worden opgenomen in de berekening.

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.RegEqn

Regressievergelijking: a+b·x

stat.a, stat.b Regressiecoëfficiënten

stat.r

Determinatiecoëfficiënt

stat.r Correlatiecoëfficiënt

stat.Resid Residuen uit de regressie

stat.XReg Lijst van de gegevens in de gemodificeerde XLijst die feitelijk gebruikt worden in de regressie op basis van

stat.YReg Lijst van gegevens in de gemodificeerde YLijst die feitelijk gebruikt worden in de regressie op basis van

beperkingen van Freq, Categorielijst en Categorieën opnemen

stat.FreqReg Lijst van frequenties die corresponderen met stat.FreqReg en stat.YReg

58 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

LinRegMx

LinRegMx X,Y[,[Freq][,Categorie,Opnemen]]

Berekent de lineaire regressie y = m·x+b op de lijsten X en Y met frequentie Freq. Een samenvatting van de resultaten wordt opgeslagen in de variabele stat.resultaten. (Zie pag. 108).

Catalogus

Alle lijsten moeten gelijke afmetingen hebben, behalve Opnemen. X en Y zijn lijsten met onafhankelijke en afhankelijke variabelen. Freq is een optionele lijst met frequentiewaarden. Elk element in

Freq specificeert de frequentie waarmee elk overeenkomsti g X- en Y-

gegeven voorkomt. De standaardwaarde is 1. All e elementen moeten gehele getallen | 0 zijn.

Categorie is een lijst met numerieke categoriecodes voor de overeenkomstige X- en Y-gegevens.

Opnemen is een lijst met één of meer van de categoriecodes. Alleen de gegevens waarvan de categoriecode is opgenomen in deze lijst worden opgenomen in de berekening.

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.RegEqn

Regressievergelijking: m·x+b

stat.m, stat.b Regressiecoëfficiënten

stat.r

Determinatiecoëfficiënt

stat.r Correlatiecoëfficiënt

stat.Resid Residuen uit de regressie

stat.XReg Lijst van de gegevens in de gemodificeerde XLijst die feitelijk gebruikt worden in de regressie op basis van

stat.YReg Lijst van gegevens in de gemodificeerde YLijst die feitelijk gebruikt worden in de regressie op basis van

beperkingen van Freq, Categorielijst en Categorieën opnemen

stat.FreqReg Lijst van frequenties die corresponderen met stat.XReg en stat.YReg

LinRegtIntervals

LinRegtIntervals X,Y[,Freq[,0[,CNiv]]]

Voor helling. Berekent een niveau C betrouwbaarheidsinterval voor de helling.

LinRegtIntervals X,Y[,Freq[,1,Xwaarde[,CNiv]]]

Voor respons. Berekent een voorspelde y-waarde, een niveau C voorspellingsinterval voor één observatie en een niveau C betrouwbaarheidsinterval voor de gemiddelde respons.

Een samenvatting van de resultaten wordt o pgeslagen in de variabele stat.resultaten. (Zie pag. 108).

Catalogus

Alle lijsten moeten gelijke afmetingen hebben.

X en Y zijn lijsten met onafhankelijke en afhankelijke variabelen. Freq is een optionele lijst met frequentiewaarden. Elk element in

Freq specificeert de frequentie waarmee elk overeenkomsti g X- en Y-

gegeven voorkomt. De standaardwaarde is 1. All e elementen moeten gehele getallen | 0 zijn.

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 59

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.RegEqn

stat.a, stat.b Regressiecoëfficiënten

stat.df Vrijheidsgraden

stat.r

stat.r Correlatiecoëfficiënt

stat.Resid Residuen uit de regressie

Alleen voor het type Hellling

Uitvoervariabele Beschrijving

[stat.CLower, stat.CUpper]

stat.ME Foutmarge betrouwbaarheidsinterval

stat.SESlope Standaardfout van helling

stat.s Standaardfout van de lijn

Alleen voor het type Respons

Uitvoervariabele Beschrijving

[stat.CLower, stat.CUpper]

stat.ME Foutmarge betrouwbaarheidsinterval

stat.SE Standaardfout van de gemiddelde respons

[stat.LowerPred , stat.UpperPred]

stat.MEPred Foutmarge voor voorspellingsinterval

stat.SEPred Standaardfout voor voorspelling

stat.y

Regressievergelijking: a+b·x

Determinatiecoëfficiënt

Betrouwbaarheidsinterval voor de helling

Betrouwbaarheidsinterval voor de gemiddelde respons

Voorspellingsinterval voor één observatie

a + b·XWaarde

60 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

LinRegtTest

LinRegtTest X,Y[,Freq[,Hypoth]]

Berekent een lineaire regressie op de X- en Y-lijsten en een t-toets op de waarde van helling b en de correlatiecoëfficiënt r voor de vergelijking y=a+bx. Hij toetst de nulhypothese H0:b=0 (equivalent

r=0) tegen één van de drie alternatieve hypothesen.

Alle lijsten moeten gelijke afmetingen hebben.

X en Y zijn lijsten met onafhankelijke en afhankelijke variabelen. Freq is een optionele lijst met frequentiewaarden. Elk element in

Freq specificeert de frequentie waarmee elk overeenkomsti g X- en Y-

gegeven voorkomt. De standaardwaarde is 1. All e elementen moeten gehele getallen | 0 zijn.

Hypoth is een optionele waarde die één van de drie alternatieve hypothesen specificeert, waartegen de nulhypothese (H0:b=r=0) wordt getoetst.

Voor H1: bƒ0 en rƒ0 (standaard) stelt u Hypoth=0 in Voor H1: b<0 en r<0 stelt u Hypoth<0 in Voor H1: b>0 en r>0 stelt u Hypoth>0 in

Een samenvatting van de resultaten wordt o pgeslagen in de variabele stat.resultaten. (Zie pag. 108).

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.RegEqn

stat.t t-statistiek voor significantietoets

stat.PVal Kleinste significantieniveau waarbij de nulhypothese verworpen kan worden

stat.df Vrijheidsgraden

stat.a, stat.b Regressiecoëfficiënten

stat.s Standaardfout van de lijn

stat.SESlope Standaardfout van helling

stat.r

stat.r Correlatiecoëfficiënt

stat.Resid Residuen uit de regressie

Regressievergelijking: a + b·x

Determinatiecoëfficiënt

Catalogus

List()

Catalogus

@List(Lijst1) ⇒ lijst

Geeft een lijst met de verschillen tussen opeenvolgende elementen in Lijst1. Ieder element van Lijst1 wordt afgetrokken van het volgende

element van Lijst1. De resulterende lijst is altijd één element korter dan de oorspronkelijke Lijst1.

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 61

list4mat()

list4mat(Lijst [, elementenPerRij]) ⇒ matrix

Geeft een matrix die rij voor rij gevuld wordt met de elementen uit

Lijst. elementenPerRij specificeert, indien opgenomen, het aantal

elementen per rij. De standaardwaarde is het aantal element in Lijst (één rij).

Als Lijst de resulterende matrix niet vult, dan worden er nullen toegevoegd.

Uitdr 4ln ⇒ uitdrukking

Zorgt ervoor dat de invoer Uitdr wordt geconverteerd in een uitdrukking met alleen natuurlijke logaritmes (ln).

Catalogus

ln()

ln(Uitdr1) ⇒ uitdrukking ln(Lijst1) ⇒ lijst

Geeft de natuurlijke logaritme van het argument. Geeft bij een lijst de natuurlijke logaritme van de elementen.

ln(vierkanteMatrix1) ⇒ vierkanteMatrix

Geeft de natuurlijke logaritme van vierkanteMatrix1. Dit is niet hetzelfde als het berekenen van de natuurlijke logaritme van elk element. Zie voor informatie over de berekeningsmethode cos().

vierkanteMatrix1 moet diagonaliseerbaar zijn. Het resultaat bevat altijd getallen met een drijvende komma.

Als de complexe opmaak-modus Reëel is:

Als de complexe opmaak-modus Rechthoekig is:

In de hoekmodus Radialen en rechthoekige complexe opmaak:

Om het hele resultaat te zien drukt u op £ en gebruikt u vervolgens ¡ en ¢ om de cursor te verplaatsen.

-toetsen

62 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

LnReg

LnReg X, Y[, [Freq] [, Categorie, Opnemen]]

Berekent de logaritmische regressie y = a+b·ln(x) op de lijsten X en Y met frequentie Freq. Een samenvatting van de resultaten wordt opgeslagen in de variabele stat.resultaten. (Zie pag. 108).

Catalogus

Alle lijsten moeten gelijke afmetingen hebben, behalve Opnemen. X en Y zijn lijsten met onafhankelijke en afhankelijke variabelen. Freq is een optionele lijst met frequentiewaarden. Elk element in

Freq specificeert de frequentie waarmee elk overeenkomsti g X- en Y-

gegeven voorkomt. De standaardwaarde is 1. All e elementen moeten gehele getallen | 0 zijn.

Categorie is een lijst met numerieke categoriecodes voor de overeenkomstige X- en Y-gegevens.

Opnemen is een lijst met één of meer van de categoriecodes. Alleen de gegevens waarvan de categoriecode is opgenomen in deze lijst worden opgenomen in de berekening.

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.RegEqn

Regressievergelijking: a+b·ln(x)

stat.a, stat.b Regressiecoëfficiënten

stat.r

Coëfficiënt van lineaire determinatie voor getransformeerde gegevens

stat.r Correlatiecoëfficiënt voor getransformeerde gegevens (ln(x), y)

stat.Resid Residuen die geassocieerd zijn met het logaritmische model

stat.ResidTrans Residuen die geassocieerd zijn met de lineaire regressie van getransformeerde gegevens

stat.XReg Lijst van de gegevens in de gemodificeerde XLijst die feitelijk gebruikt worden in de regressie op basis van

stat.YReg Lijst van gegevens in de gemodificeerde YLijst die feitelijk gebruikt worden in de regressie op basis van

beperkingen van Freq, Categorielijst en Categorieën opnemen

stat.FreqReg Lijst van frequenties die corresponderen met stat.XReg en stat.YReg

Local

Local Var 1 [, Va r 2] [, Va r 3 ] ...

Maakt de gespecificeerde vars bekend als lokale variabelen. Die variabelen bestaan alleen tijdens de uitwerking van een functie, en worden gewist wanneer de functie uitgevoerd is.

Opmerking: lokale variabelen besparen geheugen omdat ze

slechts tijdelijk bestaan. Bovendien storen ze eventuele bestaande algemene variabelen niet. Lokale variabelen moeten gebrui kt worden voor For-lussen en voor het tijdelijk opslaan van waarden in een functie van meerdere regels, aangezien wijzigingen van algemene variabelen niet zijn toegestaan in een functie.

Opmerking voor het invoeren van het voorbeeld: In de

Rekenmachine-toepassing op de rekenmachine kunt u meerregelige

Catalogus

definities invoeren door op @ te drukken in plaats van op · aan het eind van elke regel. Op het toetsenbord van de computer

houdt u Alt ingedrukt en drukt u op Enter.

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 63

log()

log(Uitdr1[,Uitdr2]) ⇒ uitdrukking log(Lijst1[,Uitdr2]) ⇒ lijst

Geeft de logaritme met grondtal-Uitdr2- van het eerste argument.

Opmerking: zie ook Log-template, pag. 2.

Geeft bij een lijst de logaritme met grondtal-Uitdr2- van de elementen.

Als het tweede argument wordt weggelaten, dan wordt 10 als grondtal gebruikt.

Als de complexe opmaak-modus Reëel is:

Als de complexe opmaak-modus Rechthoekig is:

-toetsen

log(vierkanteMatrix1[,Uitdr]) ⇒ vierkanteMatrix

Geeft de logaritme met grondtal Uitdr van vierkanteMatrix1. Dit is niet hetzelfde als het berekenen van de logarit me met grondtal-Uitdr van elk element. Zie voor informatie over de berekeningsmethode

cos().

vierkanteMatrix1 moet diagonaliseerbaar zijn. Het resultaat bevat altijd getallen met een drijvende komma.

Als het grondtal-argument wordt weggelaten, dan wordt 10 als grondtal gebruikt.

logbase

Uitdr 4logbase(Uitdr1) ⇒ uitdrukking

Zorgt ervoor dat de invoer Uitdrukking vereenvoudigd wordt tot een uitdrukking met het grondtal Uitdr1.

In de hoekmodus Radialen en rechthoekige complexe opmaak:

Om het hele resultaat te zien drukt u op £ en gebruikt u vervolgens ¡ en ¢ om de cursor te verplaatsen.

Catalogus

64 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

Logistic

Logistic X, Y[, [Freq] [, Categorie, Opnemen]]

Berekent de logistische regressie y = (c/(1+a·e en Y met frequentie Freq. Een samenvatting van de resultaten wordt opgeslagen in de variabele stat.resultaten. (Zie pag. 108).

-bx

)) op de lijsten X

Catalogus

Alle lijsten moeten gelijke afmetingen hebben, behalve Opnemen. X en Y zijn lijsten met onafhankelijke en afhankelijke variabelen. Freq is een optionele lijst met frequentiewaarden. Elk element in

Freq specificeert de frequentie waarmee elk overeenkomsti g X- en Y-

gegeven voorkomt. De standaardwaarde is 1. All e elementen moeten gehele getallen | 0 zijn.

Categorie is een lijst met numerieke categoriecodes voor de overeenkomstige X- en Y-gegevens.

Opnemen is een lijst met één of meer van de categoriecodes. Alleen de gegevens waarvan de categoriecode is opgenomen in deze lijst worden opgenomen in de berekening.

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.RegEqn

Regressievergelijking: c/(1+a·e

-bx

)

stat.a, stat.b, stat.c Regressiecoëfficiënten

stat.Resid Residuen uit de regressie

stat.XReg Lijst van de gegevens in de gemodificeerde XLijst die feitelijk gebruikt worden in de regressie op basis van

stat.YReg Lijst van gegevens in de gemodificeerde YLijst die feitelijk gebruikt worden in de regressie op basis van

beperkingen van Freq, Categorielijst en Categorieën opnemen

stat.FreqReg Lijst van frequenties die corresponderen met stat.XReg en stat.YReg

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 65

LogisticD

LogisticD X, Y [, [Iteraties], [Freq] [, Categorie, Opnemen] ]

Berekent de logistische regressie y = (c/(1+a·e en Y met frequentie Freq, met behulp van een gespecificeerd aantal Iteraties. Een samenvatting van de resultaten wordt opgeslagen in de variabele stat.resultaten. (Zie pag. 108).

Alle lijsten moeten gelijke afmetingen hebben, behalve Opnemen.

X en Y zijn lijsten met onafhankelijke en afhankelijke variabelen. Iteraties is een optionele waarde die het maximaal aantal keer

specificeert dat een oplossing wordt geprobeerd. Als deze wordt weggelaten, wordt 64 gebruikt. Doorgaans leiden grotere waarden tot een hogere nauwkeurigheid maar een langere berekeningstijd, en andersom.

Freq is een optionele lijst met frequentiewaarden. Elk element in Freq specificeert de frequentie waarmee elk overeenkomsti g X- en Y-

gegeven voorkomt. De standaardwaarde is 1. All e elementen moeten gehele getallen

Categorie is een lijst met numerieke categoriecodes voor de overeenkomstige X- en Y-gegevens.

Opnemen is een lijst met één of meer van de categoriecodes. Alleen de gegevens waarvan de categoriecode is opgenomen in deze lijst worden opgenomen in de berekening.

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.RegEqn

stat.a, stat.b, stat.c, stat.d

stat.Resid Residuen uit de regressie

stat.XReg Lijst van gegevens in de gemodificeerde XLijst die feitelijk gebruikt worden in de regressie op basis van

stat.YReg Lijst van gegevens in de gemodificeerde YLijst die feitelijk gebruikt worden in de regressie op basis van

stat.FreqReg Lijst van frequenties die corresponderen met stat.XReg en stat.YReg

| 0 zijn.

Regressievergelijking: c/(1+a·e

Regressiecoëfficiënten

beperkingen van Freq, Categorielijst en Categorieën opnemen

-bx

)+d) op de lijsten X

-bx

)+d)

Catalogus

66 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

Loop

Blok

EndLoop

Voert de beweringen in Blok herhaaldelijk uit. Merk op dat de lus eindeloos wordt uitgevoerd, tenzij er een wordt uitgevoerd binnen Blok.

Blok is een reeks beweringen die gescheiden worden door het teken “:”.

Opmerking voor het invoeren van het voorbeeld: In de

Rekenmachine-toepassing op de rekenmachine kunt u meerregelige definities invoeren door op @ te drukken in plaats van op ·

aan het eind van elke regel. Op het toetsenbord van de computer houdt u Alt ingedrukt en drukt u op Enter.

Goto- of Exit-instructie

Catalogus

LU Matrix, lMatNaam, uMatNaam, pMatNaam[, Tol ]

Berekent de Doolittle LU (beneden-boven)-decompositie van een reële of complexe matrix. De benedendriehoeksmatrix wordt opgeslagen in lMatNaam, de bovendriehoeksmatrix in uMatNaam en de permutatiematrix (die de rijverwisselingen tijdens de berekening beschrijft) in pMatNaam.

lMatNaam · uMatNaam = pMatNaam · matrix

Optioneel wordt elk matrixelement behandeld als nul als de absolute waarde ervan minder dan To l is. Deze tolerantie wordt alleen gebruikt als de matrix gegevens met een drijvende komma heeft, en geen symbolische variabelen bevat die geen waarde toegekend hebben gekregen. Anders wordt To l genegeerd.

•Als u

Benaderend

met behulp van de drijvende komma uitgevoerd.

•Als Tol wordt weggelaten of niet wordt gebruikt, dan wordt de

standaardtolerantie berekend als: 5EM14 ·max(dim(Matrix)) ·rowNorm(Matrix)

Het LU ontbindingsalgoritme gebruikt gedeeltelijke pivoting met rijverwisselingen.

· gebruikt of de modus Automatisch of

instelt op Benaderend, dan worden berekeningen

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 67

mat4list()

mat4list(Matrix) ⇒ lijst

Geeft een lijst die gevuld is met de elementen in Matrix. De elementen worden rij voor rij gekopieerd uit Matrix.

max()

max(Uitdr1, Uitdr2) ⇒ uitdrukking max(Lijst1, Lijst2) ⇒ lijst max(Matrix1, Matrix2) ⇒ matrix

Geeft het maximum van de twee argumenten. Als de argumenten twee lijsten of matrices zijn, dan wordt een lijst of matrix met de maximumwaarde van elk paar corresponderende gegevens gegeven.

max(Lijst) ⇒ uitdrukking

Geeft het maximumelement in lijst.

max(Matrix1) ⇒ matrix

Geeft een rijvector met het maximumelement van elke kolom in Matrix1.

Opmerking: zie ook fMax() en min().

mean()

mean(Lijst[, freqLijst]) ⇒ uitdrukking

Geeft het gemiddelde van de elementen in Lijst. Elk element uit freqLijst telt het aantal malen dat het

overeenkomstige element in Lijst achter elkaar voorkomt.

mean(Matrix1[, freqMatrix]) ⇒ matrix

Geeft een rijvector van de gemiddelden van alle kolommen in

Matrix1.

Elk element uit freqMatrix telt het aantal malen dat het overeenkomstige element in Matrix1 achter elkaar voorkomt.

In de rechthoekige vectoropmaak:

Catalogus

median()

median(Lijst) ⇒ uitdrukking

Geeft de mediaan van de elementen in Lijst.

Catalogus

68 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

median()

median(Matrix1) ⇒ matrix

Geeft een rijvector met de medianen van de kolommen in Matrix1.

Opmerking: alle gegevens in de lijst of matrix moeten

vereenvoudigen tot getallen.

Catalogus

MedMed

MedMed X,Y [, Freq] [, Categorie, Opnemen]]

Berekent de mediaan-mediaan-lijn y = (m·x+b) op de lijsten X en Y met frequentie Freq. Een samenvatting van de resultaten wordt opgeslagen in de variabele stat.resultaten. (Zie pag. 108).

Alle lijsten moeten gelijke afmetingen hebben, behalve Opnemen.

X en Y zijn lijsten met onafhankelijke en afhankelijke variabelen. Freq is een optionele lijst met frequentiewaarden. Elk element in

Freq specificeert de frequentie waarmee elk overeenkomsti g X- en Y-

gegeven voorkomt. De standaardwaarde is 1. All e elementen moeten gehele getallen | 0 zijn.

Categorie is een lijst met numerieke categoriecodes voor de overeenkomstige X- en Y-gegevens.

Opnemen is een lijst met één of meer van de categoriecodes. Alleen de gegevens waarvan de categoriecode is opgenomen in deze lijst worden opgenomen in de berekening.

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.RegEqn

stat.m, stat.b Modelcoëfficiënten

stat.Resid Residuen uit de mediaan-mediaan-lijn

stat.XReg Lijst van de gegevens in de gemodificeerde XLijst die feitelijk gebruikt worden in de regressie op basis van

stat.YReg Lijst van gegevens in de gemodificeerde YLijst die feitelijk gebruikt worden in de regressie op basis van

stat.FreqReg Lijst van frequenties die corresponderen met stat.XReg en stat.YReg

Mediaan-mediaan-lijnvergelijking: m·x+b

beperkingen van Freq, Categorielijst en Categorieën opnemen

Catalogus

mid()

mid(bronString, Start[, Aantal]) ⇒ string

Geeft Aantal tekens uit de tekenreeks bronString, beginnend met teken nummer Start.

Als Aantal wordt weggelaten of groter is dan de afmeting van bronString, dan worden alle tekens van bronString gegeven, beginnend met het teken nummer Start.

Aantal moet ‚ 0 zijn. Als Aantal = 0, dan wordt een lege string gegeven.

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 69

mid()

mid(bronLijst, Start [, Aantal]) ⇒ lijst

Geeft Aantal elementen uit bronLijst, beginnend met element nummer Start.

Als Aantal wordt weggelaten of groter is dan de afmeting van bronLijst, dan worden alle elementen uit bronLijst gegeven, beginnend met element nummer Start.

Aantal moet gegeven.

mid(bronStringLijst, Start[, Aantal]) ⇒ lijst

Geeft Aantal strings uit de lijst met strings bronStringLijst, beginnend met element nummer Start.

‚ 0 zijn. Als Aantal = 0, dan wordt er een lege lijst

min()

min(Uitdr1, Uitdr2) ⇒ uitdrukking min(Lijst1, Lijst2) ⇒ lijst min(Matrix1, Matrix2) ⇒ matrix

Geeft het minimum van de twee argumenten. Als de argumenten twee lijsten of matrices zijn, dan wordt een lijst of matrix met de minimumwaarde van elk paar corresponderende gegevens gegeven.

min(Lijst) ⇒ uitdrukking

Geeft het minimumelement van Lijst.

min(Matrix1) ⇒ matrix

Geeft een rijvector met het minimumelement van elke kolom in Matrix1.

Opmerking: zie ook fMin() en max().

Catalogus

mirr()

mirr(financPercentage,herinvestPercentage,CF0,CFLijst[,CFFr

eq])

Financiële functie die de gewijzigde interne rentabiliteit van een investering geeft.

financPercentage is het rentepercentage dat u betaalt over de cashflow-bedragen.

herinvestPercentage is het rentepercentage waarop de cashflows opnieuw geïnvesteerd worden.

Catalogus

Opmerking: zie ook irr(), pag. 55.

70 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

mod()

mod(Uitdr1, Uitdr2) ⇒ uitdrukking mod(Lijst1, Lijst2) ⇒ lijst mod(Matrix1, Matrix2) ⇒ matrix

Geeft het eerste argument modulus het tweede argument zoals gedefinieerd wordt door de identiteiten:

mod(x,0) = x mod(x,y) = x

Wanneer het tweede argument niet-nul is, dan is het resultaat periodiek in dat argument. Het resultaat is nul of heeft hetzelfde teken als het tweede argument.

Als de argumenten twee lijsten of twee matrices zijn, dan wordt een lijst of matrix met de modulus van elk paar corresponderende elementen gegeven.

Opmerking: zie ook remain(), pag. 93

-ìy floor(x/y)

Catalogus

mRow()

mRow(Uitdr, Matrix1, Index) ⇒ matrix

Geeft een kopie van Matrix1 met elk element in rij Index van Matrix1 vermenigvuldigd met Uitdr.

mRowAdd()

mRowAdd(Uitdr, Matrix1, Index1, Index2) ⇒ matrix

Geeft een kopie van Matrix1 met elk element in rij Index2 van Matrix1 vervangen door:

Uitdr · rij Index1 + rij Index2

MultReg

MultReg Y, X1[,X2[,X3,…[,X10]]]

Berekent een meervoudige lineaire regressie van lijst Y op de lijsten X1, X2, …, X10. Een samenvatting van de resultaten wordt

opgeslagen in de variabele stat.resultaten. (Zie pag. 108). Alle lijsten moeten gelijke afmetingen hebben.

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.RegEqn

Regressievergelijking: b0+b1·x1+b2·x2+ ...

stat.b0, stat.b1, ... Regressiecoëfficiënten

stat.R

Coëfficiënt van meervoudige determinatie

stat.yLijst yLijst = b0+b1·x1+ ...

stat.Resid Residuen uit de regressie

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 71

MultRegIntervals

MultRegIntervals Y,

X1[,X2[,X3,…[,X10]]],XWaardeLijst[,CNiveau]

Berekent een voorspelde y-waarde, een niveau C voorspellingsinterval voor één observatie en een niveau C betrouwbaarheidsinterval voor de gemiddelde respons.

Een samenvatting van de resultaten wordt o pgeslagen in de variabele stat.resultaten. (Zie pag. 108).

Alle lijsten moeten gelijke afmetingen hebben.

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.RegEqn

Regressievergelijking: b0+b1·x1+b2·x2+ ...

stat.y Een puntschatting: y = b0 + b1 · xl + ... voor XWaardeLijst

stat.dfError Vrijheidsgraden van de fouten

stat.CLower, stat.CUpper Betrouwbaarheidsinterval voor een gemiddelde respons

stat.ME Foutmarge betrouwbaarheidsinterval

stat.SE Standaardfout van de gemiddelde respons

stat.LowerPred, stat.UpperPred

Voorspellingsinterval voor één observatie

stat.MEPred Foutmarge voor voorspellingsinterval

stat.SEPred Standaardfout voor voorspelling

stat.bList Lijst van regressiecoëfficiënten, {b0,b1,b2,...}

stat.Resid Residuen uit de regressie

Catalogus

MultRegTests

MultRegTests Y, X1[,X2[,X3,…[,X10]]]

Meervoudige lineaire regressietoets berekent een meervoudige lineaire regressie op de gegevens, en biedt de globale F-toets- statistiek en t-toets-statistieken voor de coëfficiënten.

Een samenvatting van de resultaten wordt o pgeslagen in de variabele stat.resultaten. (Zie pag. 108).

Catalogus

Uitvoer

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.RegEqn

Regressievergelijking: b0+b1·x1+b2·x2+ ...

stat.F Globale F-toets-statistiek

stat.PVal P-waarde geassocieerd met de globale F-statistiek

stat.R

stat.AdjR

Coëfficiënt van meervoudige determinatie

Aangepaste coëfficiënt van meervoudige determinatie

stat.s Standaarddeviatie van de fout

72 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.DW Durbin-Watson-statistiek; wordt gebruikt om te bepalen of er automatische correlatie van de eerste orde

stat.dfReg Vrijheidsgraden van de regressie

stat.SSReg Som van de kwadraten van de regressies

stat.MSReg Gemiddelde kwadraat van de regressies

stat.dfError Vrijheidsgraden van de fouten

stat.SSError Som van de kwadraten van de fouten

stat.MSError Gemiddelde kwadraat van de fouten

stat.bList {b0,b1,...} Lijst van coëfficiënten

stat.tList Lijst van t-statistieken, één voor elke coëfficiënt in de bLijst

stat.PList Lijst van P-waarden voor elke t-statistiek

stat.SEList Lijst van standaardfouten voor coëfficiënten in bLijst

stat.yLijst yLijst = b0+b1·x1+...

stat.Resid Residuen uit de regressie

stat.sResid Gestandaardiseerde residuen; verkregen door een residu te delen door zijn standaarddeviatie

stat.CookDist Afstand van Cook; maat voor de invloed van een observatie op basis van het residue en de invloed

stat.Leverage Maat voor hoever de waarden van de onafhankelijke variabelen van hun gemiddelde waarden af liggen

aanwezig is in het model

nCr()

nCr(Uitdr1, Uitdr2) ⇒ uitdrukking

Voor geheel getal Uitdr1 en Uitdr2 met Uitdr1 ‚ Uitdr2 ‚ 0, is

nCr() het aantal combinaties van Uitdr1 dingen die met Uitdr2 keer

tegelijk zijn genomen. (Dit is ook bekend als een binomiale coëfficiënt.) Beide argumenten kunnen gehele getallen of symbolische uitdrukkingen zijn.

nCr(Uitdr, 0) ⇒ 1

Uitdr, negGeheel getal) ⇒ 0

nCr(

Uitdr, posGeheel getal) ⇒ Uitdr·(UitdrN1)...

nCr(

(UitdrNposGeheel getal+1)/ posGeheel getal!

Expr, nietGeheel getal) ⇒ uitdrukking!/

nCr(

((UitdrNnietGeheel getal)!·nietGeheel getal!)

Lijst1, Lijst2) ⇒ lijst

nCr(

Geeft een lijst met combinaties op basis van de overeenkomstige elementparen in de twee lijsten. De argumenten moeten lijsten van dezelfde afmeting zijn.

nCr(Matrix1, Matrix2) ⇒ matrix

Geeft een matrix met combinaties op basis van de overeenkomstige elementparen in de twee matrices. De argumenten moeten matrices van dezelfde afmeting zijn.

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 73

nDeriv()

nDeriv(Uitdr1, Va r [=Waarde] [, H]) ⇒ uitdrukking nDeriv(Uitdr1, Va r [, H] | Var=Waarde) ⇒ uitdrukking

nDeriv(Uitdr1, Va r [=Waarde], Lijst) ⇒ lijst nDeriv(Lijst1, Va r [=Waarde] [, H]) ⇒ lijst nDeriv(Matrix1, Va r [=Waarde] [, H]) ⇒ matrix

Geeft de numerieke afgeleide als een uitdrukking. Gebruikt de centraal-differentiequotiënt-formule.

Wanneer waarde gespecificeerd is, wordt elke eerdere variabeletoekenning of elke huidige “waarvoor geldt dat”-substitutie voor de variabele onderdrukt.

H is de stapwaarde. Als H wordt weggelaten, is de standaardwaarde 0,001.

Wanneer u Lijst1 of Matrix1 gebruikt, dan wordt de bewerking toegepast op de waarden in de lijst of op de elementen in de matrix.

Opmerking: zie ook avgRC() en d().

Catalogus

newList()

newList(aantalElementen) ⇒ lijst

Geeft een lijst met de afmeting aantalElementen. Elk element is nul.

newMat()

newMat(aantalRijen, aantalKolommen) ⇒ matrix

Geeft een matrix met nullen met de afmeting aantalRijen bij aantalKolommen.

nfMax()

nfMax(Uitdr, Va r ) ⇒ waarde nfMax(Uitdr, Va r , ondergrens) ⇒ waarde

nfMax(Uitdr, Va r , ondergrens, bovengrens) ⇒ waarde nfMax(Uitdr, Var) | ondergrens<Var <bovengrens ⇒ waarde

Geeft een mogelijke numerieke waarde van variabele Var waarvoor het lokale maximum van Uitdr optreedt.

Als u ondergrens en bovengrens opgeeft, zoekt de functie tussen deze waarden naar het lokale maximum.

Opmerking: Zie ook fMax() en d().

nfMin()

nfMin(Uitdr, Var ) ⇒ waarde nfMin(Uitdr, Var , ondergrens) ⇒ waarde

nfMin(Uitdr, Var , ondergrens, bovengrens) ⇒ waarde nfMin(Uitdr, Var) | ondergrens<Var <bovengrens ⇒ waarde

Geeft een mogelijke numerieke waarde van variabele Var waarvoor het lokale minimum van Uitdr optreedt.

Als u ondergrens en bovengrens opgeeft, zoekt de functie tussen die waarden naar het lokale minimum.

Opmerking: zie ook fMin() en d().

Catalogus

74 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

nInt()

nInt(Uitdr1, Var, Onder, Boven) ⇒ uitdrukking

Als de integrand Uitdr1 geen andere variabele dan Va r bevat, en als Onder en Boven constanten, positief

nInt() een benadering van ‰(Uitdr1, Va r, Onder, Boven). Deze

benadering is een gewogen gemiddelde van enkele steekproefwaarden van de integrand in het interval

<Va r<Boven.

Onder

Het doel is zes significante cijfers. Het adaptieve algoritme eindigt wanneer het waarschijnlijk lijkt dat het doel is bere ikt, of wanneer het onwaarschijnlijk lijkt dat extra steekproeven een lonende verbetering zullen opleveren.

Er wordt een waarschuwing weergegeven (“Twijfelachtige nauwkeurigheid”) wanneer het erop lijkt dat het doel niet is bereikt.

Nest nInt() om meervoudige numerieke integratie uit te voeren. Integratiegrenzen kunnen afhangen van integratievariabelen erbuiten.

Opmerking: zie ook ‰(), pag. 138.

ˆ of negatief ˆ zijn, dan geeft

Catalogus

nom()

nom(effectiefPercentage,CpY) ⇒ waarde

Financiële functie die het jaarlijkse effectieve rentepercentage effectiefPercentage naar een nominaal percentage converteert, waarbij CpY het aantal rentetermijnen per jaar is.

effectiefPercentage moet een reëel getal zijn en CpY moet een reëel getal > 0 zijn.

Opmerking: zie ook eff(), pag. 37.

norm()

norm(Matrix) ⇒ uitdrukking norm(Ve c to r ) ⇒ uitdrukking

Geeft de Frobenius-norm.

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 75

normalLine()

normalLine (Uitdr1,Va r ,Punt) ⇒ uitdrukking normalLine(Uitdr1,Va r =Punt) ⇒ uitdrukking

Geeft de normaal (loodrecht op de raaklijn) aan de kromme die gespecificeerd wordt door Uitdr1 op het punt dat gespecificeerd is in Var =Punt.

Zorg ervoor dat de onafhankelijke variabele niet gedefinieerd is. Bijvoorbeeld: als f1(x):=5 en x:=3, dan geeft normalLine(f1(x),x,2) "false."

Catalogus

normCdf()

normCdf(ondergrens,bovengrens[,m[,s]]) ⇒ getal als

ondergrens en bovengrens getallen zijn, lijst als ondergrens en bovengrens lijsten zijn

Berekent de normale verdelingskans tussen ondergrens en bovengrens voor de gespecificeerde m (standaard=0) en s

(standaard=1). Voor P(X  bovengrens) stelt u ondergrens = .ˆ in.

normPdf()

normPdf(XWaarde[,m[,s]]) ⇒ getal als XWaarde een getal is,

lijst als XWaarde een lijst is

Berekent de kansdichtheidsfunctie voor de normale verdeling bij een gespecificeerde XWaarde voor de gespecificeerde m en s.

not

not BooleaanseUitdr ⇒ Booleaanse uitdrukking

Geeft waar, onwaar of een vereenvoudigde vorm van het argument.

Catalogus

76 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

not

not Geheel getal1 ⇒ geheel getal

Geeft het één-complement van een reëel geheel getal. Intern wordt Geheel getal1 geconverteerd naar een 64-bits binair getal met een plus- of min-teken. De waarde van elke bit wordt omgewisseld (0 wordt 1 en andersom) voor het één-complement. Resultaten worden weergegeven volgens de grondtal-modus.

U kunt het gehele getal in elk grondtal invoeren. Voor een binaire of hexadecimale invoer moet u respectievelijk het prefix 0b of 0h gebruiken. Zonder prefix wordt het gehele getal behandeld als decimaal (grondtal 10).

Als u een decimaal geheel getal invoert dat te groot is voor een 64-bits binaire vorm met een plus- of min-teken, dan wordt er een symmetrische modulo-bewerking gebruikt om de waarde binnen het betreffende bereik te brengen.

Catalogus

In de Hex-grondtalmodus:

Belangrijk: nul, niet de letter O.

In de Bin-grondtalmodus:

Om het hele resultaat te zien drukt u op vervolgens ¡ en ¢ om de cursor te verplaatsen.

Opmerking: een binaire invoer kan maximaal 64 cijfers

hebben (het prefix 0b niet meegeteld). Een hexadecimale invoer kan maximaal 16 cijfers hebben.

£ en gebruikt u

nPr()

nPr(Uitdr1, Uitdr2) ⇒ uitdrukking

Voor geheel getal Uitdr1 en Uitdr2 met Uitdr1 ‚ Uitdr2 ‚ 0, is

nPr() het aantal permutaties van Uitdr1 dingen die met Uitdr2 keer

tegelijk zijn genomen. Beide argumenten kunnen gehele getallen of symbolische uitdrukkingen zijn.

nPr(Uitdr, 0) ⇒ 1

Uitdr, negGeheel getal) ⇒ 1/((Uitdr+1)·(Uitdr+2)...

nPr(

(

uitdrukkingNnegGeheel getal))

nPr(

Uitdr, posGeheel getal) ⇒ Uitdr·(UitdrN1)...

UitdrNposGeheel getal+1)

(

Uitdr, nietGeheel getal) ⇒

nPr(

Uitdr! / (UitdrNnietGeheel getal)!

nPr(

Lijst1, Lijst2) ⇒ lijst

Geeft een lijst met permutaties op basis van de overeenkomstige elementparen in de twee lijsten. De argumenten moeten lijsten van dezelfde afmeting zijn.

nPr(Matrix1, Matrix2) ⇒ matrix

Geeft een matrix met permutaties op basis van de overeenkomstige elementparen in de twee matrices. De argumenten moeten matrices van dezelfde afmeting zijn.

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 77

npv()

npv(RentePercentage,CFO,CFLijst[,CFFreq])

Financiële functie die de netto contante waarde berekent; de som van de contante waarden voor de kasinstromen en -uitstromen. Een positief resultaat voor npv duidt op een winstgevende investering.

RentePercentage is de rente waarmee de cashflows verdisconteerd moeten worden (de kosten van het geld) over één periode.

CF0 is de begin-cashflow op tijdstip 0; dit moet een reëel getal zijn. CFLijst is een lijst met cashflow-bedragen na de begin-cashflow

CF0. CFFreq is een lijst waarin elk element de frequentie waarmee een

gegroepeerde (opeenvolgend) cashflow-bedrag voorkomt specificeert; dit is het overeenkomstige element vanCFLijst. De standaardwaarde is 1; als u waarden invoert, dan moeten dit positieve gehele getallen < 10.000 zijn.

Catalogus

nSolve()

nSolve(Vergelijking,Var [=Gok]) ⇒ getal of fout_string nSolve(Vergelijking,Var [=Gok],ondergrens)

⇒ getal of fout_string

nSolve(Vergelijking,Var [=Gok],ondergrens,bovengrens)

⇒ getal of fout_string

nSolve(Vergelijking,Var [=Gok]) | ondergrens<Var <bovengrens

⇒ getal of fout_string

Zoekt iteratief naar één benaderende numerieke oplossing van Vergelijking, voor de ene variabele ervan. Specificeer de variabele als:

variabele

– of – variabele = reëel getal

Bijvoorbeeld: x is geldig en x=3 ook.

nSolve() is vaak veel sneller dan solve() of zeros(), vooral als de

“|”-operator gebruikt wordt om de zoekactie te beperkten tot een klein interval met exact één eenvoudige oplossing.

nSolve() probeert één punt te bepalen waarop het residu nul is, of

twee relatief dicht bij elkaar liggende punten waarop het residu tegenovergestelde tekens heeft, en de grootte van het residu niet overdreven is. Als dit niet bereikt kan worden met behulp van een bescheiden aantal steekproefpunten, dan wordt de string “geen oplossing gevonden” gegeven.

Opmerking: zie ook cSolve(), cZeros(), solve() en zeros().

Catalogus

Opmerking: als er meerdere oplossingen zijn, dan kunt u een

gok gebruiken om een bepaalde oplossing te helpen vinden.

78 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

OneVar

OneVar [1,]X[,[Freq][,Categorie,Opnemen]] OneVar [

n,]X1,X2[X3[,…[,X20]]]

Berekent statistieken voor één variabele op maximaal 20 lijsten. Een samenvatting van de resultaten wordt opgeslagen in de variabele stat.results. (Zie pag. 108).

Alle lijsten moeten gelijke afmetingen hebben, behalve Opnemen.

De X-argumenten zijn gegevenslijsten. Freq is een optionele lijst met frequentiewaarden. Elk element in

Freq specificeert de frequentie waarmee elke overeenkomstige X-

waarde voorkomt. De standaardwaarde is 1. Alle elementen moeten gehele getallen | 0 zijn.

Categorie is een lijst met numerieke categoriecodes voor de overeenkomstige X-waarden.

Opnemen is een lijst met één of meer van de categoriecodes. Alleen de gegevens waarvan de categoriecode is opgenomen in deze lijst worden opgenomen in de berekening.

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.v

stat.Gx

stat.sx Steekproef-standaarddeviatie van x

stat.ssssx Populatie-standaarddeviatie van x

stat.n Aantal gegevens

stat.MinX Minimum van de x-waarden

stat.Q1X 1ste kwartiel van x

stat.MedianX Mediaan van x

stat.Q3X 3de kwartiel van x

stat.MaxX Maximum van de x-waarden

stat.SSX Som van de kwadraten van de afwijkingen ten opzichte van het gemiddelde van x

Gemiddelde van de x-waarden

Som van de x-waarden

Som van de x2-waarden

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 79

BooleaanseUitdr1 or BooleaanseUitdr2

⇒ Booleaanse uitdrukking

Geeft waar of onwaar of een vereenvoudigde vorm van de oorspronkelijke invoer.

Geeft waar als een van beide of beide uitdrukkingen uitgewerkt worden tot waar. Geeft alleen onwaar als beide uitdrukkingen uitgewerkt worden tot onwaar.

Opmerking: zie xor. Opmerking voor het invoeren van het voorbeeld: In de

Rekenmachine-toepassing op de rekenmachine kunt u meerregelige definities invoeren door op @ te drukken in plaats van op ·

aan het eind van elke regel. Op het toetsenbord van de computer houdt u Alt ingedrukt en drukt u op Enter.

Geheel getal1 or Geheel getal2 ⇒ geheel getal

Vergelijkt twee reële gehele getallen bit voor bit met behulp van een or-bewerking. Intern worden beide gehele getallen geconverteerd naar 64-bits binaire getallen met een plus- of min-teken. Wanneer overeenkomstige bits vergeleken worden, is het resultaat 1 als een van beide of beide bits 1 zijn; het resultaat is alleen 0 als beide bits 0 zijn. De geretourneerde waarde geeft de bitresultaten, en wordt weergegeven volgens de grondtal-modus.

Opmerking: zie xor.

Catalogus

In de Hex-grondtalmodus:

Belangrijk: nul, niet de letter O.

In de Bin-grondtalmodus:

Opmerking: een binaire invoer kan maximaal 64 cijfers

hebben (het prefix 0b niet meegeteld). Een hexadecimale invoer kan maximaal 16 cijfers hebben.

ord()

ord(Str ing) ⇒ geheel getal ord(Lijst1) ⇒ lijst

Geeft de numerieke code van het eerste teken in tekenreeks Strin g, of een lijst van de eerste tekens van elk lijstelement.

Catalogus

P4Rx()

P4Rx(rUitdr, qUitdr) ⇒ uitdrukking P4Rx(rLijst, qLijst) ⇒ lijst P4Rx(rMatrix, qMatrix) ⇒ matrix

Geeft de equivalente x-coördinaat van het (r, q)-paar.

Opmerking: het q-argument wordt geïnterpreteerd als een hoek in

graden, decimale graden of radialen, volgens de ingestelde hoekmodus. Als het argument een uitdrukking is, dan kunt u ó,G of ôgebruiken om de hoekmodusinstelling tijdelijk te onderdrukken.

In de hoekmodus Radialen:

80 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

Catalogus

P4Ry()

P4Ry(rUitdr, qUitdr) ⇒ uitdrukking P4Ry(rLijst, qLijst) ⇒ lijst P4Ry(rMatrix, qMatrix) ⇒ matrix

Geeft het equivalente y-coördinaat van het (r,q)-paar.

Opmerking: het q-argument wordt geïnterpreteerd als een hoek in

graden, decimale graden of radialen, volgens de ingestelde hoekmodus. Als het argument een uitdrukking is, dan kunt u

ó,

ôgebruiken om de hoekmodusinstelling tijdelijk te onderdrukken.

In de hoekmodus Radialen:

Catalogus

PassErr

Brengt een fout naar het volgende niveau. Als systeemvariabele errCode nul is, dan doet PassErr niets. De Else-zin van het Try...Else...EndTry-blok moet ClrErr of

PassErr gebruiken. Als de fout verwerkt of genegeerd moet worden,

gebruik dan ClrErr. Als onbekend is wat er met de fout gedaan moet worden, gebruik dan PassErr om hem te verzenden naar de volgende foutenafhandelaar. Als er geen onbesliste

Try...Else...EndTry-foutenafhandelaars meer zijn, wordt het

foutendialoogvenster weergegeven zoals normaal is.

Opmerking: zie ook ClrErr, pag. 16 en Try, pag. 118. Opmerking voor het invoeren van het voorbeeld: In de

Rekenmachine-toepassing op de rekenmachine kunt u meerregelige definities invoeren door op @ te drukken in plaats van op ·

aan het eind van elke regel. Op het toetsenbord van de computer houdt u Alt ingedrukt en drukt u op Enter.

piecewise()

piecewise(Uitdr1 [, Cond1 [, Uitdr2 [, Cond2 [, … ]]]])

Geeft definities van een stuksgewijs gedefinieerde functie in de vorm van een lijst. U kunt ook stuksgewijs gedefinieerde functies creëren met behulp van een template.

Opmerking: zie ook Stuksgewijs gedefinieerde functietemplate

, page 2.

poissCdf()

poissCdf(l,ondergrens,bovengrens) ⇒ getal als ondergrens

bovengrens getallen zijn, lijst als ondergrens en bovengrens

en lijsten zijn

poissCdf(

l,bovengrens) (voor P(0Xbovengrens) ⇒ getal

bovengrens een getal is, lijst als bovengrens een lijst is

als

Berekent een cumulatieve kans voor de discrete Poisson-verdeling met het gespecificeerde gemiddelde l.

Voor P(X  bovengrens) stelt u ondergrens=0 in

Catalogus

Zie voor een voorbeeld van PassErr Voorbeeld 2 onder het commando Try op pag. 118.

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 81

poissPdf()

poissPdf(l,XWaarde) ⇒ getal als XWaarde een getal is, lijst

XWaarde een lijst is

als

Berekent een kans voor de discrete Poisson-verdeling met het gespecificeerde gemiddelde l.

Polar

4Polar

Vec t o r

Geeft vector weer in polaire vorm [r q]. De vector moet de afmeting 2 hebben en kan een rij of een kolom zijn.

Opmerking: 4Polar is een weergave-opmaakinstructie, geen

conversiefunctie. U kunt dit commando alleen gebruiken op het eind van een invoerregel, en ans wordt niet bijgewerkt.

Opmerking: zie ook 4Rect, pag. 92.

complexeWaarde 4Polar

Geeft complexeWaarde in polaire vorm weer.

• De hoekmodus Graden geeft (rq).

• De hoekmodus Radialen geeft re

complexeWaarde kan elke complexe vorm hebben. Een re veroorzaakt echter een fout in de hoekmodus Graden.

Opmerking: u moet haakjes gebruiken voor een (rq) polaire

invoer.

-invoer

In de hoekmodus Radialen:

In de hoekmodus Decimale graden:

In de hoekmodus Graden

Catalogus

polyCoeffs()

polyCoeffs(Poly [,Var ]) ⇒ lijst

Geeft een lijst van de coëfficiënten van veelterm (polynoom) Poly ten opzichte van variabele Var .

Poly moet een veeltermuitdrukking in Va r zijn. Wij adviseren om Var niet weg te laten, tenzij Poly een uitdrukking in een enkele

variabele is.

Catalogus

Werkt de veelterm uit en selecteert x voor de weggelaten Var.

82 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

polyDegree()

polyDegree(Poly [,Var ]) ⇒ waarde

Geeft de graad van de veeltermuitdrukking Poly ten opzichte van variabele Var . Als u Va r weglaat, dan selecteert de functie

polyDegree() een standaardwaarde uit de variabelen in de

veelterm Poly. Poly moet een veeltermuitdrukking in Va r zijn. Wij adviseren om

Var niet weg te laten, tenzij Poly een uitdrukking in een enkele

variabele is.

Catalogus

Constante veeltermen

De graad kan geëxtraheerd worden, ook al kunnen de coëfficiënten niet geëxtraheerd worden. Dit komt doordat de graad geëxtraheerd kan worden zonder de veelterm uit te breiden.

polyEval()

polyEval(Lijst1, Uitdr1) ⇒ uitdrukking polyEval(Lijst1, Lijst2) ⇒ uitdrukking

Interpreteert het eerste argument als de coëfficiënt van een veelterm met aflopende machten, en geeft de veelterm uitgewerkt voor de waarde van het tweede argument.

polyGcd()

polyGcd(Uitdr1,Uitdr2) ⇒ uitdrukking

Geeft de grootste gemene deler van de twee argumenten. Uitdr1 en Uitdr2 moeten veeltermuitdrukkingen zijn. Lijst-, matrix- en Booleaanse argumenten zijn niet toegestaan.

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 83

polyQuotient()

polyQuotient(Poly1,Poly2 [,Var ]) ⇒ uitdrukking

Geeft het quotiënt van veelterm Poly1 gedeeld door veelterm Poly2 ten opzichte van de gespecificeerde variabele Va r .

Poly1 en Poly2 moeten veeltermuitdrukkingen in Va r zijn. Wij adviseren om Va r niet weg te laten, tenzij Poly1 en Poly2 uitdrukkingen in dezelfde enkele variabele zijn.

Catalogus

polyRemainder()

polyRemainder(Poly1,Poly2 [,Var ]) ⇒ uitdrukking

Geeft de rest van veelterm Poly1 gedeeld door veelterm Poly2 ten opzichte van de gespecificeerde variabele Va r .

Poly1 en Poly2 moeten veeltermuitdrukkingen in Va r zijn. Wij adviseren om Va r niet weg te laten, tenzij Poly1 en Poly2 uitdrukkingen in dezelfde enkele variabele zijn.

Catalogus

84 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

PowerReg

PowerReg X,Y [, Freq] [, Categorie, Opnemen]]

Berekent de machtsregressie y = (a·(x)b) op de lijsten X en Y met frequentie Freq. Een samenvatting van de resultaten wordt opgeslagen in de variabele stat.resultaten. (Zie pag. 108).

Catalogus

Alle lijsten moeten gelijke afmetingen hebben, behalve Opnemen. X en Y zijn lijsten met onafhankelijke en afhankelijke variabelen. Freq is een optionele lijst met frequentiewaarden. Elk element in

Freq specificeert de frequentie waarmee elk overeenkomsti g X- en Y-

gegeven voorkomt. De standaardwaarde is 1. All e elementen moeten gehele getallen | 0 zijn.

Categorie is een lijst met numerieke categoriecodes voor de overeenkomstige X- en Y-gegevens.

Opnemen is een lijst met één of meer van de categoriecodes. Alleen de gegevens waarvan de categoriecode is opgenomen in deze lijst worden opgenomen in de berekening.

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.RegEqn

Regressievergelijking: a·(x)

stat.a, stat.b Regressiecoëfficiënten

stat.r

Coëfficiënt van lineaire determinatie voor getransformeerde gegevens

stat.r Correlatiecoëfficiënt voor getransformeerde gegevens (ln(x), ln(y))

stat.Resid Residuen die geassocieerd zijn met het machtsmodel

stat.ResidTrans Residuen die geassocieerd zijn met de lineaire regressie van getransformeerde gegevens

stat.XReg Lijst van de gegevens in de gemodificeerde XLijst die feitelijk gebruikt worden in de regressie op basis van

stat.YReg Lijst van gegevens in de gemodificeerde YLijst die feitelijk gebruikt worden in de regressie op basis van

beperkingen van Freq, Categorielijst en Categorieën opnemen

stat.FreqReg Lijst van frequenties die corresponderen met stat.XReg en stat.YReg

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 85

Prgm

Blok

EndPrgm

Template voor het creëren van een door de gebruiker gedefinieerd programma. Moet gebruikt worden met het commando

Define LibPub of Define LibPriv.

Blok kan een enkele bewering of een serie beweringen zijn die gescheiden worden door het teken “:”, of een serie beweringen op aparte regels.

Opmerking voor het invoeren van het voorbeeld: In de

Rekenmachine-toepassing op de rekenmachine kunt u meerregelige

Define,

definities invoeren door op @ te drukken in plaats van op · aan het eind van elke regel. Op het toetsenbord van de computer

houdt u Alt ingedrukt en drukt u op Enter.

Catalogus

Bereken GCD (grootste gemene deler) en geef tussenresultaten weer.

Product (PI)

product()

product(Lijst[, Start[, Eind]]) ⇒ uitdrukking

Geeft het product van de elementen in Lijst. Start en Eind zijn optioneel. Ze specificeren een bereik van elementen.

product(Matrix1[, Start[, Eind]]) ⇒ matrix

Geeft een rijvector met de producten van de elementen in de kolommen van Matrix1. Start en Eind zijn optioneel. Ze specificeren een bereik van rijen.

propFrac()

propFrac(Uitdr1[, Va r ]) ⇒ uitdrukking

propFrac(rationaal_getal) geeft rationaal_getal als de som van

een geheel getal en een breuk die hetzelfde t eken hebben, en waarbij de noemer groter is dan de teller.

Zie Π(), pag. 140.

Catalogus

86 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

propFrac()

propFrac(rationale_uitdrukking,Var ) geeft de som van echte

breuken en een veelterm ten opzichte van Var . De graad van Va r in de noemer is groter dan de graad van Va r in de teller in elke echte breuk. Gelijke machten van Va r worden samengenomen. De termen en hun factoren worden gesorteerd met Va r als de hoofdvariabele.

Als Va r wordt weggelaten, dan wordt een uitbreiding naar een echte breuk uitgevoerd ten opzichte van de belangrijkste hoofdvariabele. De coëfficiënten van het veeltermdeel worden vervolgens eerst echt gemaakt ten opzichte van hun belangrijkste hoofdvariabele, en zo verder.

Bij rationale uitdrukkingen is propFrac() een sneller maar minder extreem alternatief voor expand().

U kunt de functie propFrac() gebruiken om gemengde breuken te representeren en om het optellen en aftrekken van gemengde breuken te demonstreren.

Catalogus

QR Matrix, qMatrix, rMatrix[, Tol ]

Berekent de Householder QR-ontbinding van een reële of complexe matrix. De resulterende Q- en R-matrices worden opgeslagen in de gespecificeerde Matrix. De Q-matrix is unitair. De R-matrix is bovendriehoeks.

•Als u

Benaderend

met behulp van de drijvende komma uitgevoerd.

•Als Tol wordt weggelaten of niet wordt gebruikt, dan wordt de

standaardtolerantie berekend als: 5Eë14 ·max(dim(Matrix)) ·rowNorm(Matrix)

· gebruikt of de modus Automatisch of

instelt op Benaderend, dan worden berekeningen

Het getal met drijvende komma (9.) in m1 zorgt ervoor dat de resultaten worden berekend in drijvende-kommavorm.

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 87

De QR-ontbinding wordt numeriek berekend met behulp van Householder-transformaties. De symbolische oplossing wordt berekend met behulp van Gram-Schmidt. De kolommen in qMatNaam zijn de orthonormale basisvectoren die de ruimte die gedefinieerd wordt door matrix omspannen.

Catalogus

QuadReg

QuadReg X,Y [, Freq] [, Categorie, Opnemen]]

Berekent de kwadratische veeltermregressie y = a·x2+b·x+c op de lijsten X en Y met frequentie Freq. Een samenvatting van de resultaten wordt opgeslagen in de variabele stat.resultaten. (Zie pag.

108). Alle lijsten moeten gelijke afmetingen hebben, behalve Opnemen.

X en Y zijn lijsten met onafhankelijke en afhankelijke variabelen. Freq is een optionele lijst met frequentiewaarden. Elk element in

Freq specificeert de frequentie waarmee elk overeenkomsti g X- en Y-

gegeven voorkomt. De standaardwaarde is 1. All e elementen moeten gehele getallen | 0 zijn.

Categorie is een lijst met numerieke categoriecodes voor de overeenkomstige X- en Y-gegevens.

Opnemen is een lijst met één of meer van de categoriecodes. Alleen de gegevens waarvan de categoriecode is opgenomen in deze lijst worden opgenomen in de berekening.

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.RegEqn

stat.a, stat.b, stat.c Regressiecoëfficiënten

stat.R

stat.Resid Residuen uit de regressie

stat.XReg Lijst van de gegevens in de gemodificeerde XLijst die feitelijk gebruikt worden in de regressie op basis van

stat.YReg Lijst van gegevens in de gemodificeerde YLijst die feitelijk gebruikt worden in de regressie op basis van

stat.FreqReg Lijst van frequenties die corresponderen met stat.XReg en stat.YReg

Regressievergelijking: a·x2+b·x+c

Determinatiecoëfficiënt

beperkingen van Freq, Categorielijst en Categorieën opnemen

Catalogus

88 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

QuartReg

QuartReg X,Y [, Freq] [, Categorie, Opnemen]]

Berekent de vierdegraads veeltermregressie

y = a

·x

+b·x3+c· x2+d·x+e op de lijsten X en Y met frequentie

Freq. Een samenvatting van de resultaten wordt opgeslagen in de

variabele stat.resultaten. (Zie pag. 108). Alle lijsten moeten gelijke afmetingen hebben, behalve Opnemen.

X en Y zijn lijsten met onafhankelijke en afhankelijke variabelen. Freq is een optionele lijst met frequentiewaarden. Elk element in

Freq specificeert de frequentie waarmee elk overeenkomsti g X- en Y-

gegeven voorkomt. De standaardwaarde is 1. All e elementen moeten gehele getallen

Categorie is een lijst met numerieke categoriecodes voor de overeenkomstige X- en Y-gegevens.

Opnemen is een lijst met één of meer van de categoriecodes. Alleen de gegevens waarvan de categoriecode is opgenomen in deze lijst worden opgenomen in de berekening.

Uitvoervariabele Beschrijving

stat.RegEqn

stat.a, stat.b, stat.c, stat.d, stat.e

stat.R

stat.Resid Residuen uit de regressie

stat.XReg Lijst van de gegevens in de gemodificeerde XLijst die feitelijk gebruikt worden in de regressie op basis van

stat.YReg Lijst van gegevens in de gemodificeerde YLijst die feitelijk gebruikt worden in de regressie op basis van

stat.FreqReg Lijst van frequenties die corresponderen met stat.XReg en stat.YReg

| 0 zijn.

Regressievergelijking: a·x4+b·x3+c· x2+d·x+e

Regressiecoëfficiënten

Determinatiecoëfficiënt

beperkingen van Freq, Categorielijst en Categorieën opnemen

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 89

R4Pq()

R4Pq (xUitdr, yUitdr) ⇒ uitdrukking R4Pq (xLijst, yLijst) ⇒ lijst R4Pq (xMatrix, yMatrix) ⇒ matrix

Geeft de equivalente q-coördinaat van het (x,y)-paar argumenten.

Opmerking: de uitkomst wordt in graden, decimale graden of

radialen gegeven, volgens de ingestelde hoekmodus.

R4Pr()

R4Pr (xUitdr, yUitdr) ⇒ uitdrukking R4Pr (xLijst, yLijst) ⇒ lijst R4Pr (xMatrix, yMatrix) ⇒ matrix

Geeft de equivalente r-coördinaat van het (x,y)-paar argumenten.

In de hoekmodus Graden:

In de hoekmodus Decimale graden:

In de hoekmodus Radialen:

Catalogus

Rad

Uitdr14Rad ⇒ uitdrukking

Converteert het argument naar radialen.

rand()

rand() ⇒ uitdrukking rand(#Pogingen) ⇒ lijst

rand() geeft een toevalsgetal tussen 0 en 1. rand(#Pogingen) geeft een lijst met #Pogingen toevalsgetallen

tussen 0 en 1.

In de hoekmodus Graden:

In de hoekmodus Decimale graden:

Stelt de seed van het toevalsgetal in.

Catalogus

90 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

randBin()

randBin(n, p) ⇒ uitdrukking randBin(n, p, #Pogingen) ⇒ lijst

randBin(n, p) geeft een reëel toevalsgetal uit een gespecificeerde

binomiale verdeling.

randBin(n, p, #Pogingen) geeft een lijst met #Pogingen reële

toevalsgetallen uit een gespecificeerde binomiale verdeling.

Catalogus

randInt()

randInt(ondergrens,bovengrens) ⇒ uitdrukking randInt(ondergrens,bovengrens,#Pogingen) ⇒ lijst

randInt(ondergrens,bovengrens) geeft een geheel toevalsgetal

binnen het bereik dat gespecificeerd is door ondergrens en bovengrens.

randInt(ondergrens,bovengrens,#Pogingen) geeft een lijst met

#Pogingen gehele toevalsgetallen binnen het gespecificeerde bereik.

randMat()

randMat(aantalRijen, aantalKolommen) ⇒ matrix

Geeft een matrix met gehele getallen tussen -9 en 9 met de gespecificeerde afmeting.

Beide argumenten moeten vereenvoudigen tot gehele getallen.

randNorm()

randNorm(m, s [,aantalPogingen]) ⇒ uitdrukking

Geeft een decimaal getal uit de gespecificeerde normale verdeling. Dit kan elk reëel getal zijn, maar het zal sterk geconcentreerd zijn in

het interval [mN3·s, m+3·s].

randPoly()

randPoly(Va r , Orde) ⇒ uitdrukking

Geeft een veelterm in Va r van de gespecificeerde Orde. De coëfficiënten zijn gehele toevalsgetallen in het bereik ë9 tot en met

9. De leidende coëfficiënt is niet nul. Orde moet 0–99 zijn.

Catalogus

Opmerking: de waarden in deze matrix veranderen elke keer

dat u op · drukt.

Catalogus

randSamp()

randSamp(Lijst,#Pogingen[,geenTerugl]) ⇒ lijst

Geeft een lijst met een willekeurige steekproef van #Pogingen uit Lijst met teruglegging (geenTerugl=0), of zonder teruglegging (geenTerugl=1). De standaardinstelling is met teruglegging.

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 91

RandSeed

RandSeed Getal

Als Getal = 0, dan worden de seeds op de fabrieksinstellingen voor de generator van toevalsgetallen ingesteld. Als Getal commando gebruikt om twee seeds te genereren, die opgeslagen worden in systeemvariabelen seed1 en seed2.

ƒ 0, wordt dit

Catalogus

real()

real(Uitdr1) ⇒ uitdrukking

Geeft het reële deel van het argument.

Opmerking: alle onbepaalde variabelen worden behandeld als

reële variabelen. Zie ook imag(), pag. 53.

real(Lijst1) ⇒ lijst

Geeft de reële delen van alle elementen.

real(Matrix1) ⇒ matrix

Geeft de reële delen van alle elementen.

Rect

Vec t o r 4Rect

Geeft Ve ct o r in rechthoekige vorm [x, y, z]. De vector moet de afmeting 2 of 3 hebben en kan een rij of een kolom zijn.

Opmerking: 4Rect is een weergave-opmaakinstructie, geen

conversiefunctie. U kunt dit commando alleen gebruiken op het eind van een invoerregel, en ans wordt niet bijgewerkt.

Opmerking: zie ook 4Polar, pag. 82.

complexeWaarde 4Rect

Geeft complexeWaarde in rechthoekige vorm a+bi weer. De complexeWaarde kan elke complexe vorm hebben. Een re

veroorzaakt echter een fout in de hoekmodus Graden.

Opmerking: u moet haakjes gebruiken voor een (rq) polaire

invoer.

-invoer

In de hoekmodus Radialen:

Catalogus

In de hoekmodus Decimale graden:

In de hoekmodus Graden:

Opmerking: om  te typen selecteert u dit uit de

symbolenlijst in de Catalogus.

92 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

ref()

ref(Matrix1[, To l]) ⇒ matrix

Geeft de rij-echelon-vorm van Matrix1. Optioneel wordt elk matrixelement behandeld als nul als de absolute

waarde ervan minder dan To l is. Deze tolerantie wordt alleen gebruikt als de matrix gegevens met een drijvende komma heeft, en geen symbolische variabelen bevat die geen waarde toegekend hebben gekregen. Anders wordt To l genegeerd.

•Als u

Benaderend

met behulp van de drijvende komma uitgevoerd.

•Als Tol wordt weggelaten of niet wordt gebruikt, dan wordt de

standaardtolerantie berekend als: 5Eë14 ·max(dim(Matrix1)) ·rowNorm(Matrix1)

Opmerking: zie ook rref(), pag. 96.

· gebruikt of de modus Automatisch of

instelt op Benaderend, dan worden berekeningen

Catalogus

remain()

remain(Uitdr1, Uitdr2) ⇒ uitdrukking remain(Lijst1, Lijst2) ⇒ lijst remain(Matrix1, Matrix2) ⇒ matrix

Geeft de rest van het eerste argument ten opzichte van het tweede argument zoals gedefinieerd wordt door de identiteiten:

remain(x,0)  x remain(x,y)  xNy·iPart(x/y)

Merk op dat dientengevolge geldt: remain(Nx,y)  Nremain(x,y). Het resultaat is nul of heeft hetzelfde teken als het eerste argument.

Opmerking: zie ook mod(), pag. 71.

Return

Return [Uitdr]

Geeft Uitdr als het resultaat van de functie. Gebruik dit commando binnen een Func...EndFunc-blok.

Opmerking: Gebruik Return zonder argument binnen een Prgm...EndPrgm-blok om een programma te verlaten.

Opmerking voor het invoeren van het voorbeeld: In de

Rekenmachine-toepassing op de rekenmachine kunt u meerregelige definities invoeren door op @ te drukken in plaats van op ·

aan het eind van elke regel. Op het toetsenbord van de computer houdt u Alt ingedrukt en drukt u op Enter.

right()

right(Lijst1[, Aantal]) ⇒ lijst

Geeft het meest rechtse Aantal elementen in Lijst1. Als u Aantal weglaat, wordt de hele Lijst1 gegeven.

Catalogus

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 93

right()

right(bronString[, Aantal]) ⇒ string

Geeft het meest rechtse Aantal tekens in tekenreeks bronString. Als u Aantal weglaat, wordt de hele bronString gegeven.

right(Ver g e li j k en ) ⇒ uitdrukking

Geeft het rechterlid van een vergelijking of ongelijkheid.

Catalogus

root()

root(Uitdr) ⇒ wortel root(Uitdr1, Uitdr2) ⇒ wortel

root(Uitdr) geeft de wortel van Uitdr. root(Uitdr1, Uitdr2) geeft de Uitdr2-wortel van Uitdr1. Uitdr1

kan een reële of complexe constante met drijvende komma, een geheel getal of een complexe rationale constante of een algemene symbolische uitdrukking zijn.

Opmerking: zie ook N-de wortel-template, pag. 1.

rotate()

rotate(Geheel getal1[,#Rotaties]) ⇒ geheel getal

Roteert de bits in een binair geheel getal. U kunt Geheel getal1 in elk grondtal invoeren; het wordt automatisch geconverteerd naar een 64bits binaire vorm met een teken. Als de grootte van Geheel getal1 te groot is voor deze vorm, dan wordt een symmetrische modulobewerking gebruikt om het binnen het bereik te brengen.

Als #Rotaties positief is, dan is de rotatie naar links. Als #Rotaties negatief is, dan is de rotatie naar rechts. De standaardinstelling is ë1 (één bit naar rechts roteren).

Bijvoorbeeld in een rotatie naar rechts:

Elk bit roteert naar rechts. 0b00000000000001111010110000110101 Het meest rechtse bit roteert naar het meest linkse. Dit levert op: 0b10000000000000111101011000011010 Het resultaat wordt weergegeven volgens de grondtal-modus.

rotate(Lijst1[,#Rotaties]) ⇒ lijst

Geeft een kopie van Lijst1 die met #Rotaties elementen naar rechts of links is geroteerd. Verandert Lijst1 niet.

Als #Rotaties positief is, dan is de rotatie naar links. Als #Rotaties negatief is, dan is de rotatie naar rechts. De standaardinstelling is ë1 (één element naar rechts roteren).

rotate(String1[,#Rotaties]) ⇒ string

Geeft een kopie van String1 die met #Rotaties tekens naar rechts of links is geroteerd. Verandert String1 niet.

Als #Rotaties positief is, dan is de rotatie naar links. Als #Rotaties negatief is, dan is de rotatie naar rechts. De standaardinstelling is ë1 (één teken naar rechts roteren).

Catalogus

In de Bin-grondtalmodus:

Om het hele resultaat te zien drukt u op £ en gebruikt u vervolgens ¡ en ¢ om de cursor te verplaatsen.

In de Hex-grondtalmodus:

Belangrijk: om een binair of hexadecimaal getal in te voeren moet u altijd het prefix 0b of 0h gebruiken (nul, niet de letter O).

In de Dec-grondtalmodus:

94 TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding

Texas Instruments TI-Nspire CAS Reference Guide [nl]

Specifications and Main Features

Frequently Asked Questions

User Manual

Belangrijke informatie

Inhoud

Uitdrukkingstemplates

TI-Nspire™ CAS Referentiehandleiding 1

Alfabetische lijst