Pinnacle STUDIO 9 User Manual [pl]

Studio 9

Tworzenie profesjonalnych

filmów

Specjalne podziękowania dla: Mike Iampietro, William Chien, Richard
Edgley, Ivan Maltz, Jon McGowan, Keith Thomson, Jörg Weselmann oraz
Chris Zamara.

Dokumentacja: Nick Sullivan
Copyright © 2003 Pinnacle Systems, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Pinnacle Systems jest zarejestrowanym znakiem towarowym, a Pinnacle
Studio, SmartCapture, SmartMovie, Hollywood FX, RTFx i VST są
znakami towarowymi firmy Pinnacle Systems, Inc.

QDesign MPEG-1 Layer 2 Fast Encoder/Decoder copyright © 1996-2002
by QDesign Corporation. Składnik RealProducer dołączony zgodnie z
licencją firmy RealNetworks, Inc. w wersji 8.0. Copyright 1995–2002,
RealNetworks Inc. RealProducer, RealVideo, RealServer oraz logo Real są
znakami towarowymi lub zastrzeżonymi znakami towarowymi firmy
RealNetworks, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone. SmartSound jest
zarejestrowanym znakiem towarowym firmy SmartSound Inc. Pro Logic
jest zarejestrowanym znakiem towarowym firmy Dolby Laboratories Inc.
Windows Media jest znakiem towarowym firmy Microsoft Corporation.
Wszelkie pozostałe znaki towarowe są własnością odpowiednich
właścicieli. Użytkownik zgadza się z zakazem usuwania znaków
identyfikacyjnych produktu lub informacji o ograniczeniach dotyczących
własności z produktów lub podręczników firmy Pinnacle Systems.

Żadna część niniejszego podręcznika nie może być kopiowana ani
rozpowszechniana, przesyłana drogą elektroniczną, przepisywana,
przechowywana w jakimkolwiek systemie wyszukiwania informacji ani
tłumaczona na jakikolwiek język czy język komputerowy w jakiejkolwiek
formie bądź

jakimikolwiek środkami i sposobami — elektronicznie,
mechanicznie, magnetycznie, ręcznie czy w jakikolwiek inny sposób —
bez uprzedniej wyraźnej pisemnej zgody firmy Pinnacle Systems, Inc.

Pinnacle Systems, Inc.
280 North Bernardo Avenue
Mountain View, CA 94943
Wydrukowano w USA.

Studio 9 ii

Spis treści

PRZED ROZPOCZĘCIEM ................................................................. I

Wymagania dotyczące sprzętu ......................................................................I

Skróty i konwencje..................................................................................... III

Pomoc online..............................................................................................IV

ROZDZIAŁ 1: KORZYSTANIE Z PROGRAMU STUDIO................. 1

Cofnij, Wykonaj ponownie i Pomoc — przyciski........................................ 3

Ustawianie opcji...........................................................................................3

Tryb edycji.................................................................................................. 4

Odtwarzacz................................................................................................... 5

Elementy sterujące odtwarzaniem................................................................7

Inne tematy dotyczące edycji..................................................................... 10

ROZDZIAŁ 2: PRZECHWYTYWANIE WIDEO .............................. 11

Interfejs Trybu przechwytywania...........................................................12

Miernik dysku ............................................................................................14

Kontroler kamery .......................................................................................15

Proces przechwytywania.......................................................................... 15

Sprzęt przechwytywania.............................................................................16

Przechwytywanie krok po kroku................................................................17

Wykrywanie scen .......................................................................................19

Przechwytywanie ze źródeł cyfrowych ................................................... 20

SmartCapture: Przechwytywanie z jakością podglądu............................... 21

Przechwytywanie z pełną jakością............................................................. 23

Poziomy audio i wideo — źródło cyfrowe.................................................24

Studio 9 III

Przechwytywanie ze źródeł analogowych............................................... 25

Opcje jakości przechwytywania.................................................................25

Poziomy audio i wideo — źródło analogowe............................................. 26

ROZDZIAŁ 3: ALBUM.................................................................... 28

Sekcja scen wideo .....................................................................................30

Otwieranie przechwyconego pliku wideo ..................................................32

Przeglądanie przechwyconego materiału wideo.........................................34

Zaznaczanie scen i plików.......................................................................... 36

Wyświetlanie informacji o scenie i pliku................................................... 37

Widok komentarzy .....................................................................................37

Łączenie i dzielenie scen............................................................................39

Ponowne wykrywanie scen ........................................................................40

Sekcja przejść ........................................................................................... 41

Sekcja tytułów........................................................................................... 43

Sekcja obrazów nieruchomych................................................................ 44

Sekcja efektów dźwiękowych...................................................................44

Sekcja menu dysku................................................................................... 45

ROZDZIAŁ 4: FILM, OKNO............................................................ 47

Widoki okna Film.....................................................................................49

Widok serii ujęć .........................................................................................49

Widok osi czasu .........................................................................................50

Widok tekstowy..........................................................................................52

Przyborniki ...............................................................................................53

Przybornik wideo .......................................................................................54

Przybornik audio ........................................................................................56

Studio 9 IV

ROZDZIAŁ 5: KLIPY WIDEO ......................................................... 58

Klipy wideo — informacje podstawowe................................................. 58

Dodawanie klipów wideo do filmu ............................................................59

Praca z wieloma plikami przechwytywania ...............................................59

Elementy interfejsu ....................................................................................60

Przycinanie klipów wideo ........................................................................61

Przycinanie na osi czasu za pomocą uchwytów......................................... 62

Porady dotyczące przycinania klipów........................................................ 64

Przycinanie za pomocą narzędzia Właściwości klipu................................. 64

Resetowanie przyciętych klipów................................................................67

Dzielenie i łączenie klipów ....................................................................... 67

Zaawansowane zadania edycyjne na osi czasu ......................................68

Edycja ze wstawianiem ..............................................................................69

Edycja z dzieleniem....................................................................................71

Wykorzystywanie efektów wideo............................................................ 75

Praca z listą efektów................................................................................... 76

Zmienianie parametrów efektów................................................................ 77

Stopniowe pojawianie się lub zanikanie efektów....................................... 78

Podgląd i renderowanie..............................................................................79

Efekty wideo — zestaw podstawowy ......................................................80

Efekty czyszczące...................................................................................... 81

Automatyczna korekcja koloru...................................................................81

Redukcja szumu .........................................................................................82

Stabilizacja .................................................................................................83

Efekty czasowe.......................................................................................... 83

Powtarzanie klatek .....................................................................................83

Szybkość ....................................................................................................84

Studio 9 V

Efekty kolorystyczne................................................................................ 85

Czarno-białe ...............................................................................................85

Korekcja koloru.......................................................................................... 86

Posteryzacja................................................................................................86

Sepia...........................................................................................................87

Efekty zabawne......................................................................................... 87

Odbicia w soczewkach............................................................................... 88

Szum........................................................................................................... 88

Kropla wody............................................................................................... 89

Efekty stylizujące...................................................................................... 89

Rozmycie....................................................................................................90

Wytłoczenie................................................................................................90

Mozaika...................................................................................................... 90

Stary film.................................................................................................... 91

Witraż......................................................................................................... 91

SmartMovie — narzędzie do tworzenia wideo z muzyką .....................92

ROZDZIAŁ6: PRZEJŚCIA.............................................................. 94

Typy przejść i ich zastosowanie................................................................. 95

Wyświetlanie podglądu przejść w filmie....................................................97

Przejścia audio............................................................................................98

Powiel przejście, polecenie ........................................................................99

Przycinanie przejść.................................................................................100

Przycinanie za pomocą narzędzia Właściwości klipu ..............................100

ROZDZIAŁ 7: OBRAZY NIERUCHOME...................................... 102

Edycja obrazów nieruchomych............................................................. 104

Przycinanie przy użyciu narzędzia Właściwości klipu .............................105

Narzędzie pobierania klatek.................................................................. 105

Narzędzie pobierania klatek .....................................................................106

Studio 9 VI

ROZDZIAŁ 8: MENU DYSKU....................................................... 108

Użycie menu z albumu............................................................................. 111

Sterowanie odtwarzaczem DVD ..............................................................112

Edycja menu na osi czasu.........................................................................113

Edycja za pomocą narzędzia Właściwości klipu...................................... 115

Menu dysku, narzędzie.............................................................................119

ROZDZIAŁ 9: EDYTOR TYTUŁÓW ............................................. 121

Uruchamianie Edytora tytułów.................................................................122

Elementy Sterujące Edytora tytułów.................................................... 123

Przyciski typu tytułu................................................................................. 123

Przybornik obiektów ................................................................................124

Przyciski wyboru trybu edycji.................................................................. 126

Przyciski układu obiektu ..........................................................................128

Przyciski schowka i usuwania.................................................................. 129

Elementy sterujące stylem tekstu .............................................................130

Album Edytora tytułów .........................................................................131

Przeglądarka wyglądów ...........................................................................131

Sekcja tła .................................................................................................. 133

Sekcja obrazów ........................................................................................134

Sekcja przycisków.................................................................................... 134

ROZDZIAŁ 10: EFEKTY DŹWIĘKOWE I MUZYKA .................... 137

Ścieżki audio osi czasu............................................................................. 138

Audio z CD, narzędzie..............................................................................140

SmartSound, narzędzie .............................................................................141

Narracja, narzędzie.................................................................................. 142

Przycinanie klipów audio....................................................................... 145

Przycinanie za pomocą narzędzia Właściwości klipu............................... 145

Głośność audio i miksowanie................................................................. 147

Budowa klipu audio..................................................................................148

Dopasowywanie audio na osi czasu .........................................................149

Głośność i balans, narzędzie ....................................................................151

Studio 9 VII

Efekty audio............................................................................................ 156

Redukcja szumów ....................................................................................157

Korektor ...................................................................................................158

Grungelizer............................................................................................... 159

Karaoke ....................................................................................................160

Równoważenie .........................................................................................160

Pogłos.......................................................................................................161

ROZDZIAŁ 11: TWORZENIE FILMU ........................................... 163

Wyprowadzanie danych wyjściowych do kamery lub magnetowidu.......164

Wyprowadzanie filmu na taśmę wideo ....................................................165

Zapisywanie filmu jako pliku AVI........................................................... 167

Zapisywanie filmu jako pliku MPEG....................................................... 169

Zapisywanie w formacie RealVideo lub Windows Media.......................171

Udostępnianie filmów w Internecie..........................................................172

Wyprowadzanie filmu w formacie DVD, VCD lub S-VCD ....................173

Kopiowanie pliku AVI na taśmę..............................................................176

DODATEK A: OPCJE USTAWIEŃ .............................................. 177

Ustawienia źródła przechwytywania........................................................ 178

Ustawienia formatu przechwytywania .....................................................181

Ustawienia edycji .....................................................................................185

Ustawienia dysku CD i narracji................................................................188

Ustawienia tworzenia taśmy..................................................................... 189

Ustawienia tworzenia pliku AVI.............................................................. 191

Ustawienia tworzenia pliku MPEG.......................................................... 193

Ustawienia tworzenia plików RealVideo .................................................194

Ustawienia tworzenia pliku Windows Media........................................... 197

Ustawienia tworzenia dysku..................................................................... 198

DODATEK B: WSKAZÓWKI I PORADY ..................................... 201

Sprzęt........................................................................................................201

Oprogramowanie......................................................................................203

Zwiększanie szybkości klatek ..................................................................204

Program Studio a animacje komputerowe................................................ 205

Porady dotyczące funkcji SmartCapture (tylko DV)................................ 206

Studio 9 VIII

DODATEK C: ROZWIĄZYWANIE PROBLEMÓW ...................... 207

Pomoc techniczna online........................................................................ 208

Program Studio ulega awarii w trybie edycji ...........................................210

Po rozpoczęciu przechwytywania pojawia się błąd

przechwytywania...................................................................................... 214

Program Studio zawiesza się podczas renderowania................................216

Nie wykryto nagrywarki CD lub DVD.....................................................219

Program Studio zawiesza się podczas uruchamiania lub

nie uruchamia się...................................................................................... 220

Przejścia HollywoodFX po uaktualnieniu są nadal oznaczone

znakiem wodnym .....................................................................................221

W trybie przechwytywania pojawia się komunikat o błędzie

„Nie można zainicjować urządzenia przechwytywania DV”................... 221

Problemy instalacyjne............................................................................ 224

Problemy operacyjne .............................................................................226

DODATEK D: PORADY DOTYCZĄCE

KOMPOZYCJI FILMÓW WIDEO.................................................. 232

Tworzenie planu ujęć ...............................................................................232

Edycja....................................................................................................... 233

Ogólne reguły dotyczące edycji filmu wideo...........................................236

Produkcja ścieżki dźwiękowej .................................................................238

Tytuł .........................................................................................................239

DODATEK E: SŁOWNIK.............................................................. 240

DODATEK F: UMOWA LICENCYJNA......................................... 252

DODATEK G: SKRÓTY KLAWIATUROWE................................ 256

INDEKS......................................................................................... 259

Studio 9 IX

Przed rozpoczęciem

Dziękujemy za zakup oprogramowania Pinnacle Studio. Mamy nadzieję, że
program spełni wszystkie oczekiwania.

Jeżeli oprogramowanie Studio jest używane po raz pierwszy, zalecamy
przechowywanie tego podręcznika w stale dostępnym miejscu.

Aby przygotować się odpowiednio do używania programu Studio, przed
przejściem do rozdziału 1: Używanie programu Studio należy zapoznać się
z trzema poniższymi tematami.

Wymagania dotyczące sprzętu

Oprócz oprogramowania Studio, do utworzenia pełnego systemu edycji
Studio wymagane są następujące elementy:

Komputer

• Procesor Intel Pentium lub AMD Athlon taktowany zegarem 800 MHz

bądź szybszy (zalecany taktowany zegarem 1,5 GHz lub szybszym)

• System Microsoft Windows 98 SE, Windows Millennium, Windows

2000 lub Windows XP (zalecany)

• Karta graficzna zgodna ze standardem DirectX (zalecana karta ATI

Radeon lub NVIDIA GeForce 2 bądź lepsza)

• Karta dźwiękowa zgodna ze standardem DirectX

• 256 MB pamięci RAM (zalecane 512 MB)

• Stacja dysków CD-ROM

• Głośniki

• Mysz

Przed rozpoczęciem I

• Mikrofon, jeżeli mają być nagrywane narracje

• 300 MB wolnego miejsca na dysku twardym do zainstalowania

oprogramowania

• Opcjonalnie nagrywarka dysków CD do tworzenia dysków VideoCD

(VCD) lub Super-VideoCD (S-VCD)

• Opcjonalnie nagrywarka dysków DVD do tworzenia dysków DVD

Dysk twardy

Dysk twardy musi mieć możliwość stałego odczytu i zapisu z szybkością 4
MB/s. Warunek ten spełniają wszystkie dyski SCSI i większość dysków
UDMA. Przy pierwszej próbie przechwycenia obrazu z pełną jakością
oprogramowanie Studio przetestuje dysk twardy w celu sprawdzenia, czy
jest on dostatecznie szybki. Obraz wideo w formacie DV zajmuje 3,6 MB
miejsca na dysku twardym na każdą sekundę, zatem cztery minuty
materiału w formacie DV wymagają pełnego gigabajta miejsca na dysku
twardym.

Jeżeli miejsce na dysku ma znaczenie podczas przechwytywania obrazów
DV, należy użyć funkcji SmartCapture w celu przechwycenia obrazu wideo
z jakością podglądu (zobacz: „SmartCapture: przechwytywanie z jakością
podglądu” na stronie 21). Funkcja ta zużywa znacznie mniej miejsca na
dysku. Cała taśma może się zmieścić nawet w 360 MB.

Porada: Zaleca się używanie osobnego dysku twardego przeznaczonego
tylko do przechwytywania wideo. Pozwoli to uniknąć "rywalizacji" o
miejsce na dysku między programem Studio a innym oprogramowaniem,
w tym systemem Windows, podczas przechwytywania.

Sprzęt przechwytywania wideo

Oprogramowanie Studio może przechwytywać wideo z wielu różnych
źródeł analogowych i cyfrowych. Zobacz “Sprzęt przechwytywania” na

stronie 16.

Sprzęt wideo

• Oprogramowanie Studio może wyprowadzać wideo do następujących

urządzeń:

• Dowolna cyfrowa kamera DV lub Digital8 albo magnetowid VCR.

Wymaga to portu IEEE-1394 (FireWire) zgodnego ze standardem OHCI
(takiego jak Pinnacle Studio DV). Kamera musi być skonfigurowana do
nagrywania z wejścia DV.

Przed rozpoczęciem II

• Dowolna analogowa kamera (8 mm, Hi8, VHS, SVHS, VHS-C lub

SVHS-C) lub magnetowid VCR. Wymaga to karty Pinnacle Studio
DC10plus, Studio AV lub innej karty firmy Pinnacle wyposażonej w
wyjścia analogowe. Możliwe jest też wyprowadzanie do analogowych
kamer i magnetowidów VCR przy użyciu portu Pinnacle Studio DV lub
innego portu 1394 zgodnego ze standardem OHCI, jeżeli kamera DV lub
Digital8 albo magnetowid VCR może przekazywać sygnał DV przez
wyjścia analogowe (więcej informacji można znaleźć w dokumentacji
kamery oraz w rozdziale 11: Tworzenie filmu).

Skróty i konwencje

W celu zorganizowania materiału w niniejszym podręczniku są stosowane
następujące konwencje.

Terminologia

Studio: „Studio” oznacza oprogramowanie do edycji.
DV: Termin “DV” oznacza kamery, magnetowidy VCR i taśmy DV oraz

Digital8.
1394: Termin “1394” oznacza interfejsy, porty i kable IEEE-1394,

FireWire, DV lub i.LINK zgodne ze standardem OHCI.
Analogowe: Termin “analogowe” oznacza kamery, magnetowidy VCR i

taśmy 8mm, Hi8, VHS, SVHS, VHS-C lub SVHS-C oraz kable i złącza
sygnału zespolonego/RCA i S-Video.

Przyciski, menu, okna dialogowe i okna

Nazwy przycisków, menu i powiązanych elementów zostały napisane
kursywą w celu odróżnienia ich od tekstu otaczającego, natomiast nazwy
okien i okien dialogowych są pisane wielką literą. Na przykład:

Kliknij przycisk Edytuj menu, aby otworzyć menu w Edytorze tytułów.

Wybieranie poleceń menu

Symbol strzałki w prawo (¾) oznacza ścieżkę hierarchicznych elementów
menu. Na przykład:

Wybierz kolejno Przybornik ¾ Generuj muzykę w tle.

Przed rozpoczęciem III

Konwencje klawiatury

[index]konwencje klawiatury
Nazwy klawiszy są pisane wielką literą i są podkreślone. Znak plusa

oznacza kombinację klawiszy. Na przykład:
Naciśnij kombinację klawiszy Ctrl+A

osi czasu.

, aby zaznaczyć wszystkie klipy na

Kliknięcia myszą

Jeżeli wymagane jest kliknięcie myszą, domyślnie chodzi zawsze o
kliknięcie lewym przyciskiem, chyba że zostanie określone inaczej:

Kliknij prawym przyciskiem myszy i wybierz polecenie Przejdź do Edytora
tytułów/menu.

Pomoc online

Podczas pracy w programie Studio dostępne są zawsze dwa rodzaje
pomocy:

• Pomoc online: Kliknij przycisk pomocy _ na głównym pasku menu

programu Studio lub wybierz kolejno Pomoc ¾ Tematy Pomocy, lub
naciśnij klawisz F1, aby otworzyć plik pomocy programu Studio.

• Etykietki narzędzi: Aby dowiedzieć się, jaką funkcję pełni dany

przycisk lub inny element sterujący programu Studio, należy zatrzymać
kursor myszy nad żądanym elementem. Pojawi się etykietka narzędzia z
odpowiednim objaśnieniem.

Przed rozpoczęciem IV

ROZDZIAŁ 1:

Korzystanie z programu

Studio

Proces tworzenia filmów w programie Studio przebiega w trzech etapach:

1. Przechwytywanie: Importowanie źródłowego materiału wideo na dysk
twardy komputera PC. Źródła, z których można korzystać, to między
innymi analogowe taśmy wideo (8 mm, VHS itp.), cyfrowe taśmy wideo
(DV, Digital8), a także bezpośredni przekaz z kamery wideo lub kamery
internetowej.

Tryb przechwytywania został omówiony w rozdziale 2, Przechwytywanie
obrazu wideo.

2. Edycja: Montaż materiału wideo według potrzeb przez zmianę
kolejności scen i odrzucenie zbędnych fragmentów. Dodawanie efektów
wizualnych, takich jak przejścia, tytuły i grafika, oraz dodatkowych ścieżek
audio, takich jak efekty dźwiękowe i muzyka w tle. W przypadku
tworzenia dysków DVD i VCD można utworzyć interakcyjne menu,
zapewniające widzom większe możliwości ich przeglądania.

W programie Studio większość pracy wykonuje się właśnie w trybie edycji.
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz temat „Tryb edycji” w dalszej
części tego rozdziału (strona 4).

3. Tworzenie filmu: Po zakończeniu projektu gotowy film generuje się w
wybranym formacie i na żądanym nośniku: na taśmie, na dyskach VCD, S­VCD, DVD albo w plikach AVI, MPEG, RealVideo lub Windows Media.

Tryb tworzenia filmu został omówiony w rozdziale 11, Tworzenie filmu.

ROZDZIAŁ 1: Korzystanie z programu Studio 1

Ustawianie trybu

Klikając jeden z trzech przycisków trybu, dostępnych w lewej górnej części
okna programu Studio, można wybrać etap procesu tworzenia filmu, nad
którym chce się pracować:

ROZDZIAŁ 1: Korzystanie z programu Studio 2

Przy zmianie trybu wygląd programu Studio zmienia się w celu
wyświetlenia elementów sterujących wymaganych w przypadku nowego
trybu.

Cofnij, Wykonaj ponownie i Pomoc — przyciski

• Przyciski Cofnij, Wykonaj ponownie oraz Pomoc

są zawsze dostępne w prawym górnym rogu okna
programu Studio, bez względu na to, który z trzech trybów jest aktualnie
włączony.

• Przycisk Cofnij pozwala pojedynczo wycofywać dowolne zmiany

wprowadzone do projektu w trakcie bieżącej sesji.

• Przycisk Wykonaj ponownie pojedynczo wprowadza zmiany ponownie

w przypadku, gdy cofnięto ich zbyt wiele.

• Przycisk Pomoc uruchamia system Pomocy programu Studio.

Wszystkie pozostałe elementy sterujące w oknie programu Studio odnoszą
się do zadań dostępnych w bieżącym trybie.

Ustawianie opcji

Większość opcji programu Studio ustawia się przy użyciu dwóch okien
dialogowych zawierających karty.

Pierwsze z nich pozwala kontrolować opcje związane z trybem
przechwytywania i z trybem edycji. Zawiera ono cztery karty:

Drugie okno dialogowe zawiera opcje związane z trybem tworzenia filmu.
Dostępnych jest w nim sześć kart, po jednej dla każdego z sześciu typów
wyprowadzania filmu:

ROZDZIAŁ 1: Korzystanie z programu Studio 3

Każdy panel obu okien dialogowych może zostać otwarty osobno
odpowiednim poleceniem menu Ustawienia (np. Ustawienia ¾ Źródło
przechwytywania). Po otwarciu w ten sposób okna dialogowego wszystkie
jego pozostałe panele są wówczas dostępne za pośrednictwem
poszczególnych kart.

Dla uproszczenia wszystkie panele opcji są traktowane w niniejszym
tekście osobno, na przykład „panel opcji Źródło przechwytywania”.

Szczegółowe objaśnienia opcji zawartych w obu oknach dialogowych
znajdują się w dodatku A, Opcje ustawień.

TRYB EDYCJI



Po każdym uruchomieniu programu Studio otwierany jest tryb edycji,
ponieważ jest on najczęściej używany. Ekran trybu edycji składa się z
trzech głównych obszarów.

Album służy do przechowywania zasobów, które będą używane w filmach,
między innymi przechwyconych scen wideo.

W oknie filmu tworzy się poddawany edycji film, rozmieszczając sceny
wideo i klipy dźwiękowe oraz stosując przejścia i efekty.

Odtwarzacz umożliwia odtwarzanie i podgląd dowolnej pozycji aktualnie
wybranej w programie Studio. Mogą to być przykładowo zasoby albumu,
takie jak scena wideo, tytuł lub efekt dźwiękowy albo poddawany edycji
film wraz z przejściami, tytułami, efektami i trzema ścieżkami audio.
Odtwarzacz jest omówiony poniżej.

Zobacz rozdział 3, Album oraz rozdział 4, Okno filmu, aby uzyskać
szczegółowe informacje na wymienione tematy.

ROZDZIAŁ 1: Korzystanie z programu Studio 4

Odtwarzacz

W odtwarzaczu wyświetlany jest podgląd poddawanego edycji filmu lub
aktualnie wybranej w albumie pozycji.

Składa się on z dwóch głównych obszarów: okna podglądu oraz elementów
sterujących odtwarzaniem. W oknie podglądu wyświetlany jest obraz
wideo. Elementy sterujące odtwarzaniem umożliwiają odtwarzanie wideo i
przechodzenie do konkretnej pozycji materiału. Elementy te dostępne są w
dwóch formatach: standardowym i DVD.

Tryb standardowy

Standardowe elementy sterujące odtwarzaniem są podobne do ich
odpowiedników w kamerach i magnetowidach. Służą do odtwarzania
zwykłych nagrań wideo.

ROZDZIAŁ 1: Korzystanie z programu Studio 5

Tryb DVD

Elementy sterujące odtwarzaniem DVD emulują przyciski z odtwarzacza
DVD lub pilota. Służą do przeglądania produkcji zapisanych na dyskach
DVD, VCD lub S-VCD oraz do sterowania menu.

Okno podglądu

• Jest to istotny element programu Studio, ponieważ jest bardzo często

używany, zwłaszcza do przeglądania tworzonego filmu. Można w nim
również wyświetlać:

• zawartość albumu dowolnego typu,

• obrazy nieruchome lub tytuły z filmu,

• zmiany efektów wideo w czasie rzeczywistym w trakcie zmieniania ich

parametrów,

• pojedyncze klatki nagrania wideo.

ROZDZIAŁ 1: Korzystanie z programu Studio 6

Przy przeglądaniu pojedynczych klatek można przechodzić między nimi w
obu kierunkach, używając elementów sterujących przewijania.

Uwaga: Przy podglądzie nagrania wideo w formacie 16:9 (obraz
panoramiczny) proporcje odtwarzacza są nieco inne niż na powyższej
ilustracji, ale zasada działania pozostaje taka sama.

Przycisk przełączania DVD

Przycisk przełączania DVD umieszczony w prawym
dolnym rogu odtwarzacza służy do przełączania się
między dwoma trybami odtwarzania. Przycisk ten jest
dostępny tylko wówczas, gdy poddawany edycji film

zawiera co najmniej jedno menu.

Elementy sterujące odtwarzaniem

W zależności od wybranego trybu odtwarzania w odtwarzaczu dostępny
jest jeden z dwóch zestawów elementów sterujących odtwarzaniem.

Jeśli film odtwarzany jest jako zwykłe nagranie wideo, używane są
standardowe elementy sterujące odtwarzaniem. Jeśli natomiast w filmie
zastosowano menu do poruszania się po dysku, można odtwarzać go jako
dysk optyczny z interakcyjnymi menu ekranowymi przy użyciu elementów
sterujących odtwarzaniem DVD. Obie grupy elementów sterujących są
opisane poniżej.

Przycisk podglądu pełnoekranowego: Ten przycisk, umieszczony
bezpośrednio poniżej prawego dolnego rogu okna podglądu, włącza
pełnoekranowy tryb podglądu. Przycisk jest dostępny w obu trybach
odtwarzania. Wyświetlanie na pełnym ekranie kończy się z chwilą
zakończenia filmu, po dwukrotnym kliknięciu ekranu albo naciśnięciu
klawisza Esc

.

Standardowe elementy sterujące odtwarzaniem

Te przyciski służą do sterowania odtwarzaczem.
Odtwórz/Wstrzymaj: Przycisk Odtwórz powoduje rozpoczęcie

odtwarzania filmu od jego bieżącej pozycji. Po rozpoczęciu
odtwarzania przycisk Odtwórz zastępowany jest przyciskiem
Wstrzymaj. Po wstrzymaniu odtwarzania sceny albumu lub klipu z

ROZDZIAŁ 1: Korzystanie z programu Studio 7

okna filmu odtwarzany element pozostaje zaznaczony. Do wznawiania i
zatrzymywania odtwarzania można używać również klawisza [spacji

].

Szybko przewiń do tyłu, Szybko przewiń do przodu: Te przyciski
umożliwiają przeglądanie filmu w obu kierunkach dwa, cztery lub

dziesięć razy szybciej niż normalnie. Służą do wyszukiwania
określonego fragmentu nagrania wideo, z którym chce się
pracować. Kilkukrotne klikanie tych przycisków powoduje zmianę
szybkości przeglądania.

Przejdź do początku: Ten przycisk powoduje zatrzymanie
odtwarzania i skok do pierwszej klatki przeglądanego materiału.

Przyciski przewijania: Ta para elementów sterujących umożliwia
przejście do przodu lub wstecz o jedną ramkę filmu.

Suwak odtwarzania

Suwak odtwarzania służy do szybkiego przewijania przechwyconego
nagrania wideo lub poddawanego edycji filmu w obu kierunkach. Położenie
suwaka wskazuje pozycję bieżącej klatki przechwyconego pliku wideo (nie
tylko bieżącej sceny) lub poddawanego edycji filmu (nie tylko bieżącego
klipu). Pasek suwaka zawsze przedstawia pełną dł

ugość przeglądanego

materiału.

Przesuwanie suwaka powoduje wyświetlenie w oknie podglądu
odpowiedniej klatki.

To, czy podgląd nadąża za przesuwanym suwakiem, zależy od szybkości
komputera. Przy wolnym przesuwaniu suwaka odtwarzania ekran podglądu
będzie zmieniał się płynnie. Przy coraz szybszym przesuwaniu suwaka
niektóre klatki zaczną być pomijane przy wyświetlaniu. Szybkość, przy
której to nastąpi, zależy od posiadanego sprzętu. Płynność podglądu
zmniejsza się również wraz z przyrostem całkowitej długości przewijanego
suwakiem materiału.

Licznik

• Licznik wyświetla bieżące położenie odtwarzania w

godzinach, minutach, sekundach i klatkach. Pola
licznika można bezpośrednio modyfikować w celu
wybrania określonej klatki do wyświetlenia lub
klatki, od której rozpocznie się odtwarzanie.
Wystarczy kliknąć liczbę, która ma zostać

ROZDZIAŁ 1: Korzystanie z programu Studio 8

zmieniona, a następnie wpisać nową wartość. Po kliknięciu dowolnego
elementu licznika można sterować nim również przy użyciu klawiatury:

• Poruszanie się po polach: Tab, Shift+Tab, Strzałka w lewo i Strzałka w

prawo

• Zwiększanie i zmniejszanie wartości pól: Strzałka w górę i Strzałka w

dół. Aby zmieniać wartość w sposób ciągły, należy przytrzymać
odpowiedni klawisz.

Suwak głośności

Tym elementem sterującym ustawia się ogólną głośność audio podczas
odtwarzania podglądu. Odpowiada to zmianie głośności karty muzycznej
przy użyciu systemowego narzędzia regulacji głośności. Zmiany te nie
mają wpływu na głośność ostatecznej wersji filmu powstającej w
programie Studio w trybie tworzenia filmu.

Mała ikona głośnika po prawej stronie tego elementu sterującego działa w
trakcie odtwarzania jako przycisk wyciszenia.

Elementy sterujące odtwarzaniem DVD

Te elementy sterujące składają się z czterech
standardowych przycisków odtwarzania
opisanych powyżej (Odtwórz/Wstrzymaj, Szybko

przewiń do tyłu, Szybko przewiń do przodu,
Przejdź do początku) oraz dodatkowo z
elementów sterujących odtwarzaczem DVD,

opisanych w części „Elementy sterujące
odtwarzaczem DVD” (strona 112).

ROZDZIAŁ 1: Korzystanie z programu Studio 9

Inne tematy dotyczące edycji

Szczegółowe informacje na temat edycji można znaleźć w następujących
częściach:

• Rozdział 5, Klipy wideo

• Rozdział 6, Przejścia

• Rozdział 7, Obrazy nieruchome

• Rozdział 8, Menu dysku

• Rozdział 9, Edytor tytułów

• Rozdział 10, Efekty dźwiękowe i muzyka

ROZDZIAŁ 1: Korzystanie z programu Studio 10

ROZDZIAŁ 2:

Przechwytywanie wideo

Przechwytywanie jest procesem importowania materiału wideo ze źródła
wideo, na przykład z kamery, do pliku na dysku twardym komputera.
Klipów z pliku z przechwyconym materiałem wideo można używać w
programie Studio do tworzenia filmów. Pliki przechwytywania można
otwierać w albumie w trybie edycji programu Studio (zobacz rozdział 3,

Album).

Przechwytywanie jest pierwszym krokiem umożliwiającym wykorzystanie

materiału wideo.

Program Studio umożliwia przechwytywanie z cyfrowych (DV, MicroMV)
i analogowych źródeł wideo. Aby uzyskać szczegółowe informacje
dotyczące konfigurowania programu Studio do przechwytywania z
wykorzystaniem sprzętu użytkownika, zobacz temat „Sprzęt do
przechwytywania” na stronie 16.

Przechodzenie do trybu przechwytywania

Aby rozpocząć przechwytywanie, należy włączyć Tryb przechwytywania
programu Studio, klikając przycisk Przechwytywanie znajdujący się w
górnej części ekranu.

Spowoduje to otwarcie interfejsu trybu przechwytywania umożliwiającego
skonfigurowanie i przeprowadzenie przechwytywania wideo. Wygląd
interfejsu różni się nieznacznie w zależności od tego, czy źródło materiału
wideo jest analogowe, czy cyfrowe.

Tematy w tym rozdziale

• „Interfejs trybu przechwytywania” (poniżej) zawiera opis elementów

sterujących oraz paneli do przechwytywania wideo cyfrowego i
analogowego.

ROZDZIAŁ 2 Przechwytywanie wideo 11

• „Proces przechwytywania” (strona 15) opisuje konfigurowanie sprzętu,

zawiera szczegółowe instrukcje dotyczące przechwytywania oraz
omówienie funkcji automatycznego wykrywania scen.

• „Przechwytywanie ze źródła cyfrowego” (strona 20) i

„Przechwytywanie ze źródła analogowego” (strona 25) zawierają opis
zagadnień charakterystycznych dla poszczególnych typów źródła.

INTERFEJS TRYBU



PRZECHWYTYWANIA

Narzędzia i elementy sterujące dostępne w trybie przechwytywania są
różne w zależności od tego, czy sprzęt przechwytywania jest cyfrowy, czy
analogowy.

Przechwytywanie ze źródeł cyfrowych

Jeśli źródło materiału wideo jest cyfrowe, ekran Trybu przechwytywania
będzie wyglądał w następujący sposób:

ROZDZIAŁ 2 Przechwytywanie wideo 12

Album, znajdujący się lewej górnej części ekranu, zawiera ikony
odpowiadające scenom wideo, które zostały przechwycone. Odtwarzacz, w
prawej górnej części ekranu, umożliwia wyświetlanie wejściowego
materiału wideo kolejkowanego do przechwytywania i monitorowanie
samego przechwytywania. Dane wyświetlane w odtwarzaczu informują o
dokładnej długości przechwytywanego wideo i liczbie klatek zgubionych
podczas przechwytywania (zazwyczaj ich liczba wynosi zero).

Panel kontrolera kamery, znajdujący się w lewej dolnej części ekranu,
zawiera licznik taśmy oraz zestaw regulatorów sterujących pracą
urządzenia odtwarzającego. Miernik dysku, w prawej dolnej części ekranu,
określa ilość pozostałego na dysku miejsca dostępnego dla plików
przechwytywania. Zawiera także przycisk Rozpocznij przechwytywanie i
przyciski umożliwiające ustawienie opcji przechwytywania.

Miernik dysku i kontroler kamery są szczegółowo opisane na stronie 14.

Przechwytywanie ze źródeł analogowych

Zarówno album, jak i odtwarzacz służą do przechwytywania ze źródeł
analogowych i cyfrowych, dlatego podczas przechwytywania ze źródła
analogowego górna część ekranu wygląda tak samo jak w przypadku
przechwytywania ze źródła cyfrowego.

Jednak dolna część ekranu wygląda inaczej. Jest w niej wyświetlana druga
wersja miernika dysku z dwoma panelami wysuwanymi umożliwiającymi
dopasowanie poziomów audio i wideo podczas przechwytywania. Opis
paneli znajduje się w temacie „Poziomy audio i wideo — źródło analogowe
” na stronie 26.

Źródła cyfrowe a analogowe
Podsumowując, wybór źródła cyfrowego lub analogowych wiąże się z

zasadniczymi różnicami związanymi z ich obsługą:

• W przypadku źródła cyfrowego kontroler kamery umożliwia sterowanie

przewijaniem taśmy w kamerze lub w magnetowidzie.

• W przypadku źródła analogowego istnieje możliwość dynamicznego

zmieniania poziomów audio i wideo podczas przechwytywania.

ROZDZIAŁ 2 Przechwytywanie wideo 13

Miernik dysku

Miernik dysku zawiera informacje dotyczące wolnego miejsca na dysku
przechwytywania (w postaci numerycznej i graficznej). Podaje również
przybliżony czas trwania materiału wideo, który zmieści się na dysku; jego
ilość zależy od ilości wolnego miejsca na dysku i skonfigurowanej jakości
przechwytywania. Jakość przechwytywania można wybrać za pomocą
przycisków ustawień wstępnych wyświetlanych w mierniku dysku dla
niektórych urządzeń przechwytywania; można też ręcznie wprowadzić
ustawienia niestandardowe. Aby uzyskać więcej informacji dotyczących
ustawień przechwytywania, zobacz tematy „Ustawienia źródła
przechwytywania” (strona 178) i „Ustawienia formatu przechwytywania”
(strona 181).

Miernik dysku podczas przechwytywania ze źródła cyfrowego (L) i
analogowego (P). Kliknij boczne karty w analogowej wersji miernika,
aby otworzyć panele dodatkowe umożliwiające ustawianie poziomów
wideo i audio podczas przechwytywania.

Kliknięcie przycisku Rozpocznij przechwytywanie na mierniku dysku
rozpoczyna i kończy proces przechwytywania. Podczas przechwytywania
opis przycisku zmienia się na Zatrzymaj przechwytywanie.

Domyślną lokalizacją zapisywania przechwyconego materiału wideo jest:
C:\Moje dokumenty\Pinnacle Studio\Przechwycone obrazy wideo
Ustawianie katalogu przechwytywania: Aby zapisać przechwycony

materiał wideo w innej lokalizacji, kliknij przycisk folderu plików
Spowoduje to wyświetlenie okna dialogowego Wybieranie folderu i
domyślnej nazwy dla przechwyconego wideo. Wybrany folder będzie
używany do przechowywania przechwyconego wideo podczas bieżącej i
przyszłych sesji. Wprowadzona nazwa pliku będzie sugerowana jako
domyślna podczas następnego przechwytywania.

ROZDZIAŁ 2 Przechwytywanie wideo 14

.

Kontroler kamery

Poniższy panel z regulatorami jest wyświetlany w trybie przechwytywania,
jeśli materiał wideo przechwytywany jest ze źródła cyfrowego. Urządzenia
analogowe muszą być obsługiwane ręcznie.

Kontroler kamery i powiększenie regulatorów. Licznik znajdujący się
nad przyciskami sterującymi określa bieżącą pozycję taśmy źródłowej
oraz bieżący tryb pracy kamery.

Regulatory od lewej do prawej: Zatrzymaj, Przewiń do tyłu/Przejrzyj,
Odtwórz Szybko przewiń do przodu/Ustaw oraz Wstrzymaj.

Przyciski Przewiń o klatkę do tyłu i Przewiń o klatkę do przodu (drugi rząd)
umożliwiają odnalezienie odpowiedniej klatki. Obydwa przyciski są
dostępne tylko, kiedy urządzenie jest w trybie wstrzymania.

PROCES PRZECHWYTYWANIA



Program Studio umożliwia przechwytywanie materiału wideo z
różnorodnych urządzeń analogowych i cyfrowych. Używane urządzenie
należy wybrać w panelu opcji Źródło przechwytywania. Aby uzyskać
więcej informacji, zobacz temat „Sprzęt przechwytywania” (poniżej).

Sam proces przechwytywania to prosta procedura krokowa (zobacz: strona

17). Podczas przechwytywania program Studio automatycznie wykrywa
normalne przerwy w materiale wideo i dzieli go na „sceny”. Po wykryciu
każda scena jest dodawana do albumu, w którym odpowiada jej ikona

ROZDZIAŁ 2 Przechwytywanie wideo 15

pierwszej klatki. Opis automatycznego wykrywania scen rozpoczyna się na
stronie 19.

Niektóre opcje przechwytywania można stosować wyłącznie do
przechwytywania ze źródeł cyfrowych lub analogowych. Są one opisane w
odpowiednich sekcjach: „Przechwytywanie ze źródeł cyfrowych” (strona

20) i „Przechwytywanie ze źródeł analogowych” (strona 25).

Sprzęt przechwytywania

• W zależności od sprzętu przechwytywania w programie Studio można

przechwytywać wideo cyfrowe i analogowe z następujących źródeł:

• Kamera wideo typu DV, MicroMV lub Digital8 podłączona do portu

IEEE-1394 (FireWire) zgodnego ze standardem OHCI.

• Kamera wideo lub magnetowidu z wyjściami analogowymi podłączona

do karty przechwytującej (lub urządzenia zewnętrznego) zgodna ze
standardem DirectShow.

• Kamera wideo podłączona do złącza USB lub kamery internetowej.

Firma Pinnacle Systems ma w swojej ofercie pełną gamę kart i urządzeń
przechwytujących zgodnych ze standardem DV, analogowych lub
działających w obydwu wymienionych trybach. Aby uzyskać więcej
informacji, skontaktuj się ze sprzedawcą lub odwiedź witrynę w sieci Web
firmy Pinnacle:

www.pinnaclesys.com

Aby wybrać urządzenie przechwytywania:

1. Kliknij kolejno polecenia Ustawienia ¾ Źródło przechwytywania.

Zostanie wyświetlony panel opcji Źródło przechwytywania.

2. Z list rozwijanych Wideo i Audio w obszarze Urządzenia

przechwytywania wybierz urządzenia, których chcesz używać, a
następnie kliknij przycisk OK.

ROZDZIAŁ 2 Przechwytywanie wideo 16

Aby uzyskać więcej informacji dotyczących panelu Źródło
przechwytywania, zobacz temat „Ustawienia źródła przechwytywania” na

stronie 178).

Przechwytywanie obrazu standardowego i
panoramicznego

W programie Studio można przechwytywać klatki o standardowym
współczynniku proporcji (4:3) i w formacie panoramicznym (16:9). W
przypadku sprzętu cyfrowego format klatki jest wykrywany automatycznie.
W przypadku sprzętu analogowego należy wybrać z listy rozwijanej
Współczynnik proporcji w panelu opcji Źródło przechwytywania format
odpowiadający materiałowi źródłowemu. Ustawienie to nie służy do
konwersji formatów. Jego funkcja polega na określaniu odpowiedniego
współczynnika proporcji, który należy zastosować do wyświetlanego wideo
na potrzeby programu Studio.

Przechwytywanie krok po kroku

Poniżej zamieszczono szczegółowy opis procesu przechwytywania.
Instrukcje dotyczą przechwytywania materiałów analogowych i cyfrowych,
a ewentualne różnice są dokładnie omówione.

Dalsze informacje dotyczące niektórych czynności można znaleźć w innych
sekcjach tego rozdziału. Aby uzyskać szczegółowe informacje dotyczące
paneli opcji Źródło przechwytywania i Format przechwytywania, zobacz
też dodatek A, Opcje konfiguracji (strona 177).

Aby przechwytywać wideo:

1. Sprawdź, czy urządzenia są poprawnie podłączone.

W przypadku przechwytywania materiału cyfrowego (DV lub
MicroMV) kamera lub magnetowid muszą być podłączone do portu
1394 komputera.

W przypadku przechwytywania materiału analogowego podłącz źródło
wideo do gniazda wejściowego (złożonego sygnału wideo lub S­Video) sprzętu przechwytywania. W razie potrzeby podłącz
audio do gniazda wejściowego audio sprzętu przechwytywania; jeśli
gniazdo nie istnieje, podłącz źródło audio do gniazda wejściowego
karty dźwiękowej komputera.

ROZDZIAŁ 2 Przechwytywanie wideo 17

źródło

2. Kliknij przycisk Przechwytywanie znajdujący się w górnej części

ekranu, jeśli tryb przechwytywania nie jest jeszcze włączony. Zostanie
wyświetlony interfejs trybu przechwytywania (zobacz: strona 12).

3. Kliknij odpowiednie ustawienie przechwytywania na mierniku dysku.

Aby przeprowadzić szczegółową regulację, kliknij przycisk miernika
dysku Ustawienia. Spowoduje to otwarcie panelu opcji Format
przechwytywania (strona 181). Aby przeprowadzić szczegółową
regulację, kliknij przycisk miernika dysku Ustawienia. Spowoduje to
otwarcie panelu opcji Format przechwytywania.

W przypadku przechwytywania ze źródła DV należy pamiętać, że do
uzyskania pełnej jakości obrazu niezbędna jest dużo większa ilość
miejsca na dysku niż przy przechwytywaniu z jakością podglądu. Jeśli
zamierzasz wyprowadzić utworzony film na dysk (VCD, S-VCD lub
DVD), wybierz przechwytywanie z pełną

jakością w formacie MPEG.

W przypadku przechwytywania ze źródła analogowego należy
pamiętać, że wraz ze wzrostem jakości przechwytywania rośnie
rozmiar pliku przechwytywania. Aby dowiedzieć się więcej na temat
wymienionych opcji, zobacz tematy „Przechwytywanie ze źródła
cyfrowego” (strona 20) i „Przechwytywanie ze źródła analogowego”
(strona 25).

4. Kliknij przycisk Rozpocznij przechwytywanie na mierniku dysku.

Zostanie wyświetlone okno dialogowe Przechwytywanie obrazu
wideo.

5. Wpisz nazwę pliku przechwytywania, który zostanie utworzony lub

zaakceptuj nazwę domyślną. Możesz również wprowadzić limit czasu
trwania przechwytywania.

W przypadku przechwytywania kilku materiałów wideo w formacie
DV z tej samej taśmy z jakością podglądu należy zastosować
konwencję nazewnictwa plików opisaną na stronie 22. Przyspieszy to i
ułatwi pó

źniej proces tworzenia filmu.

Uwaga: W przypadku systemów Windows 98 i Millennium istnieją
ograniczenia rozmiaru plików. Na dyskach FAT16 rozmiar pliku nie może
przekraczać 2 GB. Na dyskach FAT32 rozmiar pliku nie może przekraczać
4 GB. Program Studio szacuje, ile materiału wideo o wymaganej jakości
zmieści się w pliku o największym dozwolonym rozmiarze i wyświetla
wynik w postaci maksymalnego czasu trwania przechwytywania.

Jeśli materiał wideo ma być przechwytywany z kamery analogowej lub
magnetowidu, uruchom odtwarzanie. Ta czynność jest zbędna w przypadku
przechwytywania ze źródła cyfrowego, ponieważ w razie potrzeby program
Studio steruje urządzeniami odtwarzającymi materiał wideo.

ROZDZIAŁ 2 Przechwytywanie wideo 18

6. Kliknij przycisk Rozpocznij przechwytywanie w oknie dialogowym

Przechwytywanie obrazu wideo. Tekst przycisku zmieni się na
Zatrzymaj przechwytywanie.

Rozpocznie się przechwytywanie. W oknie odtwarzacza wyświetlony
zostanie przechwycony materiał wideo zapisywany na dysku twardym
(chyba że zostało usunięte zaznaczenie pola wyboru Podgląd
przechwytywania w panelu opcji Źródło przechwytywania).

7. Podczas przechwytywania program Studio automatycznie wykrywa

sceny, korzystając z bieżących ustawień w panelu opcji Źródło
przechwytywania.

8. Kliknij przycisk Zatrzymaj przechwytywanie, aby zakończyć

przechwytywanie w dowolnym momencie.

Program Studio automatycznie przerwie przechwytywanie, jeśli na dysku
twardym zabraknie miejsca lub zostanie osiągnięty wprowadzony
maksymalny czas trwania przechwytywania.

Wykrywanie scen

Automatyczne wykrywanie scen jest jedną z ważniejszych funkcji
programu Studio. Podczas przechwytywania program Studio automatycznie
wykrywa przerwy w materiale wideo i dzieli go na sceny. Dla każdej
wykrytej sceny w sekcji scen wideo albumu tworzona jest odpowiednia
ikona.

W zależności od używanego urządzenia przechwytywania automatyczne
wykrywanie scen jest przeprowadzane w czasie rzeczywistym podczas
przechwytywania lub bezpośrednio po zakończeniu przechwytywania (jako
oddzielny proces).

Wykrywanie scen można skonfigurować, korzystając z opcji w obszarze

Wykrywanie scen podczas przechwytywania wideo w panelu opcji Źródło
przechwytywania (polecenia Ustawienia ¾ Źródło przechwytywania).

Liczba dostępnych opcji wykrywania scen zależy od typu źródła materiału
wideo. Opcje, których nie można zastosować, są w tym oknie dialogowym
wyłączone.

Cztery dostępne opcje to:

• Automatyczne w oparciu o datę i godzinę nakręcenia: Ta opcja jest

dostępna jedynie podczas przechwytywania ze źródła DV. Podczas

ROZDZIAŁ 2 Przechwytywanie wideo 19

przechwytywania program Studio monitoruje dane sygnatur czasowych
na taśmie i rozpoczyna nową scenę po każdej znalezionej przerwie.

• Automatyczne w oparciu o zawartość wideo: Program Studio

wykrywa zmiany w zawartości wideo i tworzy nową scenę po każdej
poważnej zmianie obrazu. Ta funkcja może działać nieprawidłowo, jeśli
oświetlenie jest niestabilne. W skrajnym przypadku wideo nakręcone w
dyskotece z włączonym stroboskopem składałoby się ze scen
tworzonych za każdym razem, kiedy zapalała się lampa stroboskopowa.

• Utwórz nową scenę co X sekund: Program Studio tworzy nowe sceny

w określonych odstępach czasowych. Ta funkcja może być przydatna w
przypadku dzielenia na sceny materiału zawierającego długie ujęcia.

• Bez automatycznego wykrywania scen: Wybierz tę opcję, jeśli chcesz

monitorować cały proces przechwytywania i ręcznie wskazać miejsca
podziału na sceny. Podczas przechwytywania naciskaj klawisz [spacji
za każdym razem, kiedy chcesz wstawić przerwę między scenami.

]

PRZECHWYTYWANIE ZE ŹRÓDEŁ



Ta sekcja zawiera opis przechwytywania ze źródła DV (kamery wideo lub
magnetowidu) i portu 1394. Aby dowiedzieć się więcej na temat
przechwytywania ze źródła analogowego, zobacz temat „Przechwytywanie
ze źródeł analogowych” na stronie 25.

Jakość podglądu i pełna jakość
Podczas przechwytywania w formacie DV z urządzenia DV program

Studio umożliwia wybranie jakości podglądu (SmartCapture) lub pełnej
jakości. W przypadku pełnej jakości można wybrać jeden z dwóch
formatów kodowania: DV lub MPEG.

ROZDZIAŁ 2 Przechwytywanie wideo 20

CYFROWYCH

Obie opcje jakości przechwytywania ze źródła DV są szczegółowo opisane
na kolejnych stronach. Ta sekcja kończy się informacją dotyczącą
dopasowywania poziomów audio i wideo podczas przechwytywania ze
źródeł cyfrowych (strona 24).

Uwaga: W przypadku używania kamery wideo MicroMV podłączonej do
portu 1394 interfejs użytkownika w trybie przechwytywania jest prawie
identyczny jak w przypadku sprzętu DV. Jednak podczas
przechwytywania ze źródła MicroMV większość opcji przechwytywania
ze źródła DV jest niedostępna, łącznie z przechwytywaniem z jakością
podglądu i kodowaniem DV. Materiał przechwytywany ze źródła
MicroMV jest zawsze kodowany w formacie MPEG-2.

SmartCapture: Przechwytywanie z jakością

podglądu

Funkcja SmartCapture jest unikatowym rozwiązaniem programu Studio.
Umożliwia ona przechwytywanie materiału z taśmy wideo DV do pliku ze
zmniejszoną jakością obrazu, dzięki czemu plik przechwytywania zajmuje
minimalną ilość miejsca na dysku. Funkcja SmartCapture umożliwia
przechwycenie na dysk twardy zawartości całej taśmy, eliminując w ten
sposób konieczność wybierania przez użytkowników fragmentów
materiału, który ma zostać przechwycony. Podczas edycji filmu można
pracować z materiałem przechwyconym z wykorzystaniem „jakości
podglądu”.

Gdy film jest ukończony i gotowy do wyprowadzenia, program Studio
przechwytuje z pełną jakością wszystkie klipy, które zostały przechwycone
z jakością podglądu, sterując automatycznie urządzeniem źródłowym w
celu odnalezienia i przechwycenia materiału wideo. Dlatego obniżona
jakość materiału podglądu wideo nie ma żadnego wp
jakość obrazu w ukończonym filmie. Sceny przechwycone w jakości
podglądu są oznaczone w albumie kropkowanym obramowaniem.

ROZDZIAŁ 2 Przechwytywanie wideo 21

ływu na końcową

Ciągły kod czasowy

Ciągły kod czasowy na taśmie DV znacznie podnosi komfort pracy z
narzędziem SmartCapture. W programie Studio nie można przechwytywać
w jakości podglądu materiału zawierającego przerwy w kodzie czasowym.
Jeśli używana kamera obsługuje funkcję nagrywania kodu czasowego,
przed rozpoczęciem kręcenia filmu należy nagrać na taśmę kod czasowy.
Jeśli kamera nie obsługuje nagrywania kodu czasowego, a podczas kręcenia
musi być zatrzymywana i uruchamiana ponownie, należy nakładać na
siebie fragmenty kręconych ujęć. Przed rozpoczęciem kręcenia nowego
ujęcia przewiń materiał o kilka klatek do tyłu tak, aby na taśmie nie
powstała przerwa bez materiału.

Narzędzie SmartCapture może obsługiwać taśmy z przerwanym kodem
czasowym, ale dla każ
oddzielny plik przechwytywania. Narzędzie SmartCapture przerywa
przechwytywanie po wykryciu przerwy w kodzie czasowym. Aby
kontynuować przechwytywanie, ustaw taśmę na początku kolejnego
segmentu wideo i ponownie kliknij przycisk Rozpocznij przechwytywanie.

dego segmentu materiału zostanie utworzony

Konwencja nazewnictwa

Jeśli z tej samej taśmy przechwytywanych jest wiele segmentów materiału,
zdecydowanie zaleca się zastosowanie następującej konwencji
nazewnictwa: nazwa każdego pliku zawierającego materiał przechwycony z

tej samej taśmy powinna rozpoczynać się od tego samego wyrazu.

Jeśli na przykład na taśmie nagrane są trzy różne materiały z wakacji, pliki
z przechwyconym materiałem można nazwać: „wakacje — piknik”,
„wakacje — żagle” i „wakacje — mecz”. Ponieważ podczas ponownego
przechwytywania program Studio przetwarza pliki w kolejności
alfabetycznej, zastosowanie tej konwencji nazewnictwa znacznie zmniejszy
częstotliwość wymiany taśm z materiałem wideo podczas procesu
tworzenia taśmy.

Taśmy analogowe i kamery Digital8

Narzędzie SmartCapture wymaga istnienia kodu czasowego DV. Kod
czasowy DV nie jest zapisywany na taśmach analogowych (Hi8 i 8 mm),
nawet jeśli są one odtwarzane w kamerze cyfrowej Digital8. Dlatego
narzędzia SmartCapture nie można używać z taśmami analogowymi
odtwarzanymi w kamerze Digital8. Aby podczas pracy z programem Studio
korzystać z taśm analogowych, należy przechwycić nagrany na nich
materiał z pełną jakością lub skopiować go na taśmę DV.

ROZDZIAŁ 2 Przechwytywanie wideo 22

Przechwytywanie z pełną jakością

Podczas przec hwytywania z pełną jakością dane wideo mogą być
kodowane i kompresowane na jedne z dwóch sposobów. W większości
przypadków oczywisty jest wybór formatu DV, ale jeśli zamierzasz
wyprowadzić ukończony film na dysk (VCD, S-VCD lub DVD), zaleca się
zastosowanie formatu MPEG. Ponieważ podczas kodowania MPEG muszą
być prowadzone intensywne obliczenia, przechwytywanie MPEG jest
dostępne wyłącznie na komputerach z zegarem procesora działającym z
szybkością co najmniej 2,2 GHz.

Film MPEG zajmuje dużo mniej miejsca na dysku niż jego odpowiednik w
formacie DV, ale w przypadku zastosowania narzędzia SmartCapture nie
ma to większego znaczenia.

DV

DV jest formatem wysokiej rozdzielczości, a pliki w tym formacie zajmują
dużo miejsca na dysku.

Kamera wideo kompresuje i zapisuje materiał wideo na taśmie z szybkością
3,6 MB/s z jakością zbliżoną do emitowanych materiałów wideo. Podczas
przechwytywania z pełną jakością dane wideo są przenoszone bezpośrednio
z taśmy w kamerze na dysk twardy komputera PC bez wprowadzania
jakichkolwiek zmian lub dodatkowej kompresji. Materiał wideo
przechwytywany z pełną jakością zajmuje bardzo dużo miejsca na dysku,
dlatego lepiej przechwytywać małe fragmenty nagrania niż całą taśmę.

Ilość wymaganego miejsca na dysku można obliczyć mnożąc długość
materiału wideo w sekundach przez 3,6. Wynikiem jest ilość
wymaganego miejsca w megabajtach. Na przykład:

1 godzina materiału wideo = 3600 sekund (60 x 60)
3600 sekund x 3,6 MB/s = 12 960 MB (12,7 GB)

Stą

d, aby przechwycić 1 godzinę wideo, potrzebne jest 12,7 GB wolnego

miejsca na dysku.
Aby przechwytywać z pełną jakością, dysk twardy musi zapisywać i

odczytywać dane ze stałą szybkością co najmniej 4 MB/s. Wymaganie to
spełniają wszystkie dyski twarde typu SCSI i UDMA. Przy pierwszej

ROZDZIAŁ 2 Przechwytywanie wideo 23

próbie przechwycenia obrazu z pełną jakością program Studio przetestuje
dysk twardy w celu sprawdzenia, czy jest on dostatecznie szybki.

MPEG

Na dyskach DVD i S-VCD umieszczane są pliki w formacie MPEG-2,
który jest rozszerzeniem formatu MPEG-1 stosowanym na dyskach VCD.
Pliki MPEG przeznaczone do publikowania w Internecie będą miały niską
rozdzielczość i format MPEG-1.

Panel opcji Format przechwytywania (Ustawienia ¾ Format
przechwytywania) zawiera opcje pozwalające na kontrolowanie jakości
materiału przechwytywanego do pliku w formacie MPEG. Aby uzyskać
więcej informacji dotyczących jakości obrazu w plikach MPEG, zobacz
temat „Ustawienia formatu przechwytywania” na stronie 181.

Aby przechwytywać materiał wideo do plików w formacie MPEG,
komputer musi być wyposażony w procesor z zegarem działającym z
częstotliwością co najmniej 2,2 GHz.

Poziomy audio i wideo — źródło cyfrowe

Podczas przechwytywania ze źródeł DV i MicroMV stosowany jest
materiał audio i wideo, który został zakodowany cyfrowo bezpośrednio w
kamerze podczas nagrywania. Podczas przesyłania materiału wideo przez
do komputera port 1394 dane zachowują skompresowany format cyfrowy,
więc nie można zmieniać poziomu audio i wideo. Poziom audio i wideo
można natomiast dopasowywać podczas przechwytywania ze źródeł
analogowych.

W przypadku przechwytywania ze źródeł cyfrowych dopasowywanie
poziomów audio i wideo należy przeprowadzić w trybie edycji, w którym
program Studio udostępnia dodatki plug-in efektów wideo umożliwiające
dostosowanie balansu optycznego klipu i efektów audio pozwalających
ulepszyć jakość dźwięku. Efekty służą do dopasowywania pojedynczych
klipów i nie można ich używać do dostosowywania w zakresie całego
materiału wideo w pliku przechwytywania.

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz tematy „Przechwytywanie ze źródeł
analogowych” (poniżej), „Wykorzystywanie efektów wideo (strona 75) i
„Efekty audio” (strona 156).

ROZDZIAŁ 2 Przechwytywanie wideo 24



PRZECHWYTYWANIE ZE ŹRÓDEŁ

ANALOGOWYCH

• Tematy w tej sekcji dotyczą przechwytywania materiału wideo ze

sprzętu analogowego. Mogą to być na przykład następujące urządzenia:

• Kamera wideo lub magnetowid z wyjściami analogowymi podłączone

do karty przechwytującej (lub urządzenia zewnętrznego) zgodnej ze
standardem DirectShow.

• Kamera wideo podłączona do złącza USB lub kamery internetowej.

Jeśli używasz kamery DV lub MicroMV podłączonej do komputera przez
port 1394, zapoznaj się z informacjami w temacie „Przechwytywanie ze

źródła DV” na stronie 20.

Opcje jakości przechwytywania

Program Studio udostępnia trzy wstępne ustawienia jakości — Dobra,
Lepsza i Najlepsza — oraz opcję Niestandardowa. Ustawienia

przechwytywania wideo dla każdego z ustawień wstępnych, jak rozmiar
obrazu, liczba klatek, jakość i charakterystyka kompresji, zależą od
możliwości używanego sprzętu. Należy pamiętać, że wraz ze wzrostem
jakości przechwytywania wzrasta ilość wymaganego wolnego miejsca na
dysku. Wybierz opcję Niestandardowa, aby skonfigurować własne
ustawienia przechwytywania wideo. Aby uzyskać więcej informacji
dotyczących ustawień przechwytywania wideo, zobacz dodatek A, Opcje
ustawień (strona 177).

ROZDZIAŁ 2 Przechwytywanie wideo 25

Poziomy audio i wideo — źródło analogowe

Program Studio udostępnia panele wysuwane umożliwiające sterowanie
poziomami audio i wideo podczas przechwytywania. Ta funkcja jest
szczególnie użyteczna, jeśli materiały wideo pochodzą z wielu źródeł i
konieczne jest ujednolicenie ich jakości.

Panele wideo (L) i audio (P) umożliwiające ustawianie poziomów podczas

przechwytywania ze źródeł analogowych.

Poziomy audio i wideo można dostosowywać, korzystając z odpowiedniej
opcji w oknie Efektu wideo dostępnym w trybie edycji. Jednak
odpowiednie dostosowanie poziomów już podczas przechwytywania
zapewnia poprawne ustawienie korekcji kolorów.

Natomiast poprawne ustawienie opcji audio zapewni jednakowy poziom
głośności i odpowiednią jakość dźwięku w przechwytywanym materiale.

W przypadku niektórych urządzeń przechwytywania dostępnych jest mniej
opcji niż omówiono i przedstawiono na ilustracjach w tej sekcji. Na
przykład jeśli sprzęt przechwytywania nie obsługuje przechwytywania
stereofonicznego audio, element sterujący ustawieniem balansu nie zostanie
wyświetlony na panelu audio.

Wideo

Wybierz typ materiału wideo, który będzie przetwarzany do postaci
cyfrowej, klikając odpowiedni przycisk źródła (Zespolony sygnał wizyjny
lub S-Video). Pięć suwaków umożliwia ustawienie jasności (rozjaśnienie),
kontrastu (poziom czerni), ostrości, odcienia i nasycenia kolorów w
przechwytywanym materiale wideo.

ROZDZIAŁ 2 Przechwytywanie wideo 26

Uwaga: Suwak Odcień nie jest wyświetlany w przypadku
przechwytywania z urządzeń działających w systemie PAL.

Audio

Za pomocą przycisków Przechwytywanie audio określ, czy w programie
Studio audio ma być przechwytywane razem z materiałem wideo. Kliknij
przycisk Wyłącz, jeśli źródło dostarcza jedynie sygnał wideo. Suwaki służą
do ustawienia poziomu wejściowego i balansu stereo w przechwytywanym
audio.

ROZDZIAŁ 2 Przechwytywanie wideo 27

ROZDZIAŁ 3:

Album

Sekcja scen wideo albumu. Klikając niższe karty z lewej strony albumu,
można przejrzeć materiały dostępne w innych sekcjach.

Materiały źródłowe używane do tworzenia filmu przechowywane są w
różnych sekcjach albumu, do których dostęp uzyskuje się za
pośrednictwem następujących kart:

Sceny wideo: Ta sekcja zawiera fragmenty przechwyconego
nagrania wideo. Przechwycone pliki można otwierać i przeglądać
bezpośrednio lub ładować do albumu, gdzie ich sceny
prezentowane są w postaci ikon miniatur. Aby użyć określonej sceny w
tworzonym filmie, wystarczy przeciągnąć jej ikonę do okna filmu. Zobacz
temat „Sekcja scen wideo” na stronie 30.

Przejścia: Ta sekcja albumu zawiera efekty zanikania, pojawiania
się, rozpraszania, wysunięcia oraz inne typy przejść, w tym
również specjalnie opracowane przejścia Hollywood FX. Aby użyć
przejścia, nale
w oknie filmu. Zobacz temat „Sekcja przejść” na stronie 41.

Tytuły: Ta sekcja zawiera udostępnione do edycji tytuły, których
można używać w charakterze nakładek lub grafiki pełnoekranowej.
Tytuły można tworzyć samodzielnie od podstaw. Można też
używać i dostosowywać gotowe tytuły, dostarczane z programem Program
Studio obsługuje efekty opadania, przesuwania i wiele efektów
typograficznych. Zobacz temat „Sekcja tytułów” na stronie 43.

ROZDZIAŁ 3: Film, okno 28

ży umieścić je obok klipu lub między klipami wideo i grafiką

Obrazy nieruchome: Jest to sekcja zawierająca zdjęcia, mapy
bitowe oraz pobrane klatki wideo. Można ich używać w trybie
pełnoekranowym lub też w charakterze nakładek na główne
nagranie wideo. Obsługiwana jest większość standardowych formatów
plików obrazów. Zobacz temat „Sekcja obrazów nieruchomych” na
stronie 44.

Efekty dźwiękowe: Program Studio dostarczany jest wraz z całą
gamą wysokiej jakości efektów dźwiękowych. Można również
używać plików wav i mp3 nagranych samodzielnie lub też
uzyskanych z innych źródeł. Zobacz temat „Sekcja efektów dźwiękowych”
na stronie 44.

Menu dysku: Program Studio zawiera obszerny zbiór menu
rozdziałów używanych przy tworzeniu dysków DVD, VCD oraz S­VCD. Można używać ich od razu, modyfikować je lub też tworzyć własne.
Zobacz temat „Sekcja menu dysku” na stronie 45.

Korzystanie z albumu

Każda z sekcji albumu zawiera tyle stron, ile jest potrzebnych do
pomieszczenia ikon reprezentujących elementy zawarte w tej sekcji. W
prawej górnej części każdej strony albumu program Studio wyświetla
bieżący numer strony oraz całkowitą liczbę stron w danej sekcji. Klikając
strzałki, można przechodzić między stronami do przodu lub wstecz.

Zawartość albumu każdego typu można łatwo przeglądać, klikając
odpowiednie ikony. W przypadku większości elementów (z wyjątkiem
przejść i efektów specjalnych) podczas ich przeglądania wzdłuż dolnej
krawędzi ikony wyświetlany jest niewielki pasek postępu.

W tym rozdziale omówione zostały kolejno wszystkie sekcje albumu,
począwszy od szczegółowego opisu najważniejszej z nich: sekcji scen
wideo. Korzystanie z zawartości albumu przy tworzeniu filmu jest tematem
rozdziałów od 4 do 10.

Foldery źródłowe zawartości albumu

Ikony scen w sekcji scen wideo pochodzą z przechwyconego pliku wideo,
podczas gdy sekcja przejść zawiera pozycje z plików zasobów
skojarzonych z programem Studio.

ROZDZIAŁ 3: Film, okno 29

Ikony w pozostałych czterech sekcjach albumu różnią się pod tym
względem: reprezentują bowiem pliki zapisane w określonym folderze na
dysku. Każda z tych sekcji — tytułów, obrazów, efektów dźwiękowych i
menu dysku — ma przypisany domyślny folder, przy czym w razie
konieczności możliwe jest wybranie innego folderu.

Ikony zawarte w sekcji tytułów reprezentują pliki w aktualnie wybranym

folderze źródłowym zapisanym na dysku twardym.

Folder źródłowy zawartości sekcji wymieniony jest w górnej części lewej
strony albumu, obok małego przycisku folderu
źródłową bieżącej sekcji, należy kliknąć ten przycisk, odszukać w systemie
inny folder i wybrać dowolny plik. Wybrany plik będzie wyróżniony w
ponownie wypełnionej sekcji albumu, ale nie będzie przetwarzany w żaden
inny sposób.

. Aby zmienić lokalizację

SEKCJA SCEN WIDEO



W tym miejscu, czyli w sekcji scen wideo albumu zawierającej
nieprzetworzony materiał wideo, rozpoczyna się właściwy proces

edycji. Zwykle podczas tworzenia filmu na początku przeciąga się
pewne sceny wideo z albumu, poniżej do okna filmu (zobacz rozdział 5,
Klipy wideo).

Sceny w albumie wyświetlane są w kolejności, w jakiej zostały
przechwycone. Kolejności tej nie można zmienić, ponieważ zależy ona od
pliku przechwytywania. Sceny mogą być jednakże dodawane do filmu w
dowolnej wybranej kolejności. Podobnie nie można przycinać (edytować)
scen albumu, ale można używać dowolnych ich fragmentów po dodaniu ich
do filmu w postaci klipów.

ROZDZIAŁ 3: Film, okno 30

Funkcje interfejsu

Sekcja scen wideo oferuje kilka specjalnych funkcji interfejsu:
Ikony scen przechwyconych z jakością podglądu wyświetlane są w albumie

z przerywanym obramowaniem. Sceny przechwycone z pełną jakością nie
mają takiego obramowania.

Sceny, które zostały dodane do okna filmu, są wyróżniane w albumie
zielonym znacznikiem wyboru. Znacznik wyboru jest widoczny do czasu,
gdy dowolny klip w oknie filmu pochodzi z danej sceny.

Aby sprawdzić, w którym miejscu bieżącego projektu używana jest
określona scena albumu, można skorzystać z polecenia menu Album ¾
Znajdź scenę w projekcie. Program Studio wyróżni w oknie filmu
wszystkie klipy pochodzące z wybranych scen. Można wykonać operację
odwrotną, korzystając z polecenia Znajdź scenę w albumie, dostępnego w
menu podręcznym klipu w oknie filmu.

Prawie wszystkie polecenia menu odnoszące się do scen są dostępne
zarówno w menu głównym Album, jak i w menu podr

ęcznym,
wyświetlanym po kliknięciu wybranej sceny prawym przyciskiem myszy.
Gdy w niniejszej dokumentacji pojawia się odwołanie do polecenia menu,
np. Album ¾ Połącz sceny, należy pamiętać, że odpowiadające mu
polecenie jest zwykle dostępne również w menu podręcznym.

Zestawienie dostępnych operacji

W związku z kluczową rolą, jaką odgrywa sekcja scen wideo albumu,
udostępnia ona bogaty zestaw operacji. Omówiono je poniżej w
następujących tematach:

• Otwieranie przechwyconego pliku wideo

• Przeglądanie przechwyconego materiału wideo

• Zaznaczanie scen i plików

• Wyświetlanie informacji o scenie i pliku

• Widok komentarzy

• Łączenie i dzielenie scen

• Ponowne wykrywanie scen

ROZDZIAŁ 3: Film, okno 31

Otwieranie przechwyconego pliku wideo

Domyślnymi lokalizacjami plików wideo użytkownika są folder Moje
wideo oraz domyślny folder przechwytywania w systemie Windows.

Podczas przeglądania strony zawartości folderu w sekcji scen wideo obie
lokalizacje zawsze pojawiają się na liście rozwijanej w górnej części
albumu.

Można również wybrać inne foldery na dysku twardym do
przechowywania plików wideo. Lista zawiera zarówno foldery bieżące, jak
i poprzednie (jeśli różnią się od dwóch standardowych lokalizacji), więc
mogą pojawić się jednocześnie cztery różne foldery.

W systemie Windows XP folder przechwytywania znajduje się w folderze
dokumentów „All Users” systemu. Rzeczywista nazwa folderu
przechwytywania to My videos (Moje wideo), ale w Eksploratorze
Windows i w programie Studio jest on widoczny pod nazwą Udostępnione
wideo. Odróżnia go to od folderu Moje wideo znajdującym się w
osobistym folderze dokumentów użytkownika.

W wersjach systemu Windows bez osobnego folderu udostępnionego
wideo domyślny folder przechwytywania ma nazw

C:\Moje dokumenty\Pinnacle Studio\Przechwycone obrazy wideo

W systemie Windows 98 pełna ścieżka folderu Moje wideo to:

C:\Moje dokumenty\Moje wideo

ę:

Otwieranie folderu

Strona zawartości folderu jest wyświetlana za każdym razem po wybraniu
nowego folderu. Zawiera zarówno podfoldery, jak i cyfrowe pliki wideo w
wybranym folderze:

ROZDZIAŁ 3: Film, okno 32

Trzy sposoby otwierania folderu

• Wybierz nazwę folderu na liście rozwijanej na stronie zawartości

folderu.

• Wybierz folder wymieniony na stronie zawartości folderu.

• Kliknij przycisk folderu nadrzędnego

.

Otwieranie pliku

Po wybraniu pliku wideo wyświetlana jest strona zawartości pliku z
widocznymi ikonami reprezentującymi zawarte w pliku sceny:

Trzy sposoby otwierania pliku wideo cyfrowego

• Wybierz nazwę pliku na liście rozwijanej na stronie zawartości pliku.

• Wybierz plik wymieniony na stronie zawartości folderu.

• Kliknij przycisk wyszukiwania plików i za pomocą okna dialogowego

Otwieranie odszukaj na dysku twardym plik avi lub mpg.

Wybrany plik stanie się bieżącym plikiem przechwytywania. Dostęp do
wszystkich pozostałych plików przechwytywania w wybranym folderze
będzie można teraz uzyskać za pośrednictwem listy rozwijanej.

Wykrywanie scen i miniatury

Album zostanie wypełniony wykrytymi scenami z przechwyconego
materiału wideo (zobacz temat „Wykrywanie scen” na stronie 19). Każda
scena widoczna jest jako klatka miniatury — ikona pierwszej klatki danej

ROZDZIAŁ 3: Film, okno 33

sceny. Jeśli pierwsza klatka nie jest dobrą ikoną sceny, program Studio
umożliwia w razie konieczności wybór innej.

Aby zmienić miniatury w albumie:

Wybierz scenę do zmiany.
Za pomocą odtwarzacza odszukaj klatkę, która ma być widoczna w

miniaturze.

Kliknij polecenie menu Album ¾ Ustaw miniaturę.

Współczynnik proporcji wideo

Większość plików wideo cyfrowego zawiera informacje umożliwiające
programowi Studio automatyczne wykrycie współczynnika proporcji
klatek 4:3 lub 16:9. Jeśli plik nie zawiera informacji o współczynniku
proporcji, w programie Studio domyślnie przyjmowany jest standardowy
format 4:3.

Polecenia Współczynnik proporcji 4:3 oraz Współczynnik proporcji 16:9
w menu Album umożliwiają ręczne ustawienie wymaganego
współczynnika. Polecenia te dostępne są również w menu podręcznym
scen wideo w albumie (wywoływanym prawym przyciskiem myszy).

W programie Studio nie jest możliwe łączenie w jednym filmie materiałów
o różnych współczynnikach proporcji. W celu dodania materiału o
współczynniku 16:9 do filmu o współczynniku 4:3 lub odwrotnie należy
najpierw użyć odpowiedniego polecenia Współczynnik proporcji, aby
dostosować format scen albumu do formatu filmu. Nowe klipy zostaną
odpowiednio zwężone lub rozciągnięte tak, aby pasowały do formatu filmu.

Przeglądanie przechwyconego materiału wideo

Sceny otwartego pliku przechwyconego materiału wideo mogą być
przeglądane w dowolnym momencie pojedynczo lub kilka jednocześnie.

Przeglądanie przechwyconego materiału wideo od wybranej sceny:

1. Kliknij w albumie ikonę żądanej sceny.

W odtwarzaczu zostanie wyświetlona pierwsza klatka wybranej sceny.

2. Kliknij w odtwarzaczu przycisk Odtwórz.

ROZDZIAŁ 3: Film, okno 34

Odtworzone zostaną wybrane sceny oraz sceny po nich następujące.
Postęp odtwarzania jest wskazywany na trzy sposoby.

• W miarę odtwarzania wyróżniane są kolejne sceny.

• Suwak odtwarzacza wskazuje bieżącą pozycję w obrębie całego filmu.

• W trakcie odtwarzania przy miniaturach scen wyświetlany jest pasek

postępu, jak w przypadku większości ikon albumu. W miarę
kontynuowania przeglądania przechwyconego materiału wideo pasek
postępu przesuwa się od jednej miniatury do kolejnej.

Przeglądanie plików wideo cyfrowego

Gdy w albumie otwarty jest folder, a nazwa pliku wideo cyfrowego jest
zaznaczona, można przejrzeć materiał wideo przy użyciu odtwarzacza bez
konieczności otwierania tego pliku w albumie.

Do odtworzenia można wybrać nawet większą liczbę plików, używając
standardowych technik zaznaczania.

ROZDZIAŁ 3: Film, okno 35

Zaznaczanie scen i plików

Program Studio oferuje szereg sposobów zaznaczania scen i innych pozycji
znajdujących się w sekcji scen wideo albumu. Zaznaczone sceny wideo
oznaczane są wyróżnionym obramowaniem. Zaznaczone foldery i pliki
wideo mają wyróżnione nazwy.

Zaznaczone sceny mają wyróżnione obramowanie (scena w środku).

Techniki zaznaczania odpowiadają konwencjom systemu Windows. Z
następujących technik można korzystać osobno lub łącząc je:

• Wybierz polecenie menu Edycja ¾ Zaznacz wszystko lub naciśnij

klawisze Ctrl+A
wyświetlane aktualnie w albumie, również te znajdujące się na innych
stronach.

• Klawisz Shift i kliknięcie pozwala zaznaczyć określony zakres

sąsiadujących pozycji.

• Klawisz Ctrl i kliknięcie pozwala dodać do zaznaczenia lub usunąć z

niego pojedyncze pozycje.

• Ustaw wskaźnik myszy w pustym miejscu strony albumu, kliknij i

przeciągnij zaznaczenie, zaznaczając wszystkie pozycje znajdujące się w
jego obrębie.

• Klawisze strzałek umożliwiają poruszanie się po polach albumu.

Klawisze strzałek w połączeniu z klawiszem Shift umożliwiają
przechodzenie po elementach i jednoczesne zaznaczanie ich.

, aby zaznaczyć wszystkie sceny (lub pliki i foldery)

Zaznaczone foldery i pliki wideo mają wyróżnione nazwy.

ROZDZIAŁ 3: Film, okno 36

Wyświetlanie informacji o scenie i pliku

Przy przesuwaniu wskaźnika myszy nad scenami wideo
wskaźnik zastępowany jest symbolem pobierania.
Chwilowe wstrzymanie wskaźnika nad sceną powoduje
wyświetlenie etykietki z jej czasem rozpoczęcia i
długością. Po wstrzymaniu symbolu pobierania nad sceną

okno to jest wyświetlane przez kilka sekund.
Wyświetlany czas rozpoczęcia jest kodem czasowym pochodzącym z
oryginalnego źródłowego materiału wideo, wyrażonym w minutach,
sekundach i klatkach.

Aby uzyskać informacje o plikach wideo,
gdy sekcja scen wideo jest w trybie widoku
folderu, wybierz polecenie Widok szczegółów

z menu kontekstowego albumu. Informacje te
obejmują nazwę pliku, rozdzielczość, współczynnik proporcji, czas trwania
oraz szybkość klatek. Bardziej zwarty widok listy można przywrócić
poleceniem Widok ikon.

Widok komentarzy

W domyślnym widoku sekcji scen wideo, o nazwie Widok scen, każda
scena reprezentowana jest przez ikonę klatki miniatury. Aby wyświetlić
więcej informacji na temat każdej sceny, należy użyć polecenia menu
Album ¾ Widok komentarzy.

W widoku komentarzy przy scenach albumu wyświetlane są dostępne do
edycji podpisy. Wykorzystanie tych podpisów zależy od użytkownika:
mogą to być słowa kluczowe wyszukiwania, nazwy scen lub komentarze
opisujące zawartość scen. Domyślny podpis generowany jest na podstawie
kolejnego numeru sceny i jej czasu trwania (np. „Scena 3, 7:21”).

ROZDZIAŁ 3: Film, okno 37

Po kliknięciu sceny wideo wyświetlane jest obok pole tekstowe
umożliwiające wprowadzenie własnej nazwy lub komentarza.

Wybieranie scen według nazwy

Opcja o takiej nazwie umożliwia wybieranie scen wideo przez
wyszukiwanie słów kluczowych w komentarzach. Aby otworzyć poniższe
okno dialogowe, należy wybrać polecenie Album ¾ Wybierz sceny według
nazwy.

W polu tekstowym należy wprowadzić słowo kluczowe i kliknąć przycisk
OK, aby wyróżnić wszystkie sceny albumu, których podpis zawiera dane
słowo kluczowe. Domyślne podpisy nie są przeszukiwane, jedynie podpisy
zmodyfikowane przez użytkownika.

ROZDZIAŁ 3: Film, okno 38

Łączenie i dzielenie scen

Po przejrzeniu scen może zajść konieczność ich połączenia w większe lub
podzielenia na mniejsze części. Takie manipulacje wykonuje się bardzo
prosto.

Aby połączyć sceny w albumie:

1. Zaznacz sceny przeznaczone do połączenia.

2. Wybierz polecenie Album ¾ Połącz sceny.

Zaznaczone sceny zostaną połączone w jedną.

Łączone mogą być jedynie zaznaczone, sąsiadujące sceny. Sceny są
łączone w kolejności, w jakiej występują w albumie, bez względu na

to, w jakiej kolejności zostały zaznaczone (kolejność w albumie
przebiega wzdłuż wierszy, a następnie w dół strony). Aby cofnąć
operację, należy nacisnąć klawisze Ctrl+Z

Jeżeli nie wszystkie zaznaczone sceny sąsiadowały ze sobą, łączone są
wszystkie zestawy sąsiadujących stron, ale poszczególne zestawy nie
są ze sobą łączone.

lub kliknąć przycisk Cofnij.

Łączenie kilku zaznaczonych scen (czarne) w dwie dłuższe sceny.
Niesąsiadująca z żadną inną scena 4 pozostała niezmieniona, mimo iż
była częścią zaznaczenia.

Aby podzielić sceny w albumie:

1. Zaznacz sceny przeznaczone do podzielenia.

2. Wybierz polecenie Album ¾ Podziel sceny na kawałki.

Wyświetlone zostanie okno dialogowe Dzielenie zaznaczonych scen na
kawałki.

ROZDZIAŁ 3: Film, okno 39

3. Wybierz długość podziału scen, wpisując odpowiednią wartość.

Najmniejszy dozwolony podział to jedna sekunda. Wszelki materiał
wideo pozostały po podziale jest dodawany do ostatniej sceny.

4. Kliknij przycisk OK.

Wyświetlony zostanie pasek postępu, scena zostanie podzielona, a
nowe sceny — dodane do albumu. Aby cofnąć operację, należy
nacisnąć klawisze Ctrl+Z

W razie konieczności powstałe sceny można dzielić dalej, aż do
osiągnięcia minimalnego czasu trwania (jednej sekundy).

Trzy zaznaczone sceny dzielone z docelowym czasem trwania równym
pięć sekund. Pionowe paski oznaczają pięciosekundowe podziały w
obrębie każdej sceny. Po prawej stronie wystąpiły nieregularne czasy
trwania klipów, ponieważ pozostały po podziale czas dodawany jest do
ostatniej podzielonej sceny. Dlatego też scena 2 pozostała
niezmieniona.

lub kliknąć przycisk Cofnij.

Ponowne wykrywanie scen

Jeśli po połączeniu lub podzieleniu scen zajdzie w późniejszym czasie
potrzeba przywrócenia ich do stanu pierwotnego, można przeprowadzić
ponowne wykrywanie dowolnej sceny lub zaznaczenia scen. Wyniki
wykrywania są identyczne, jak te uzyskane po przechwytywaniu pod
warunkiem, że używana jest ta sama technika wykrywania scen.

ROZDZIAŁ 3: Film, okno 40

Jeśli sceny zostały podzielone, należy je najpierw ponownie połączyć.
Pierwotna kolejność scen zostanie przywrócona w procesie wykrywania,
nawet jeśli nie pamięta się dokładnie początkowego stanu i ponownie
połączy się zbyt wiele scen niż to konieczne.

Ponowne wykrywanie scen:

1. Jeśli konieczne jest ponowne połączenie scen, najpierw zaznacz

podzielone sceny, a następnie wybierz polecenie menu Album ¾
Połącz sceny.

2. Zaznacz sceny, które mają zostać ponownie wykryte.

3. Z menu Album wybierz Wykryj sceny według zawartości wideo lub

Wykryj sceny według daty i godziny nakręcenia.
W trakcie wykrywania scen i wypełniania albumu przez program

Studio wyświetlane jest okno postępu.

SEKCJA PRZEJŚĆ



Sekcja przejść albumu udostępnia bogaty zestaw przejść zawartych
w klipach gotowych do przeciągnięcia i upuszczenia. Dla

ułatwienia przejścia są podzielone na grupy. Grupę przejść, która
ma zostać wyświetlona, wybiera się przy użyciu listy rozwijanej. Wszystkie
przejścia w danej grupie są wyświetlane na odpowiedniej liczbie stron
albumu.

Kolekcja przejść programu Studio obejmuje 74 przejścia standardowe, 52
przejścia Alpha Magic, ponad 100 niepodlegających ograniczeniom przejść
3-W Hollywood FX oraz ponad 100 przejść demonstracyjnych. Przejścia
demonstracyjne są oznaczone znakami wodnymi, można je więc

ROZDZIAŁ 3: Film, okno 41

wypróbować, ale nie można używać ich w rzeczywistych produkcjach,
dopóki się ich nie uaktywni, kupując odpowiednie uaktualnienie w witrynie
sieci Web firmy Pinnacle.

Informacje na temat przejść oraz sposobów ich używania w filmach można
znaleźć w rozdziale 6, Przejścia.

Wyświetlanie nazwy przejścia

Przy przesuwaniu wskaźnika myszy na ikonami przejść w
albumie wskaźnik przybiera postać symbolu pobierania
(wskazując możliwość przeciągnięcia przejścia z albumu do
okna filmu). Po chwilowym wstrzymaniu wskaźnika na ikonie

wyświetlana jest nazwa przejścia. Informacja wyświetlana jest
przez kilka sekund lub do czasu przesunięcia wskaźnika myszy poza dane
przejście.

Przeglądanie efektów przejść

Kliknięcie ikony przejścia powoduje zademonstrowanie przejścia w
odtwarzaczu. Literą „A” oznaczany jest klip poprzedni, a literą „B” —
następny. Demonstracja trwa tak długo, jak długo ikona pozostaje
zaznaczona.

Aby dokładnie zobaczyć efekt, można zatrzymać odtwarzanie i używając
przycisków regulacji (Przewiń o klatkę do tyłu oraz Przewiń o klatkę w
przód), obejrzeć go, wyświetlając klatka po klatce.

ROZDZIAŁ 3: Film, okno 42

SEKCJA TYTUŁÓW



Ta sekcja albumu zawiera kolekcję tekstu tytułów w różnorodnych
stylach. Można ich używać w swoich filmach jako tytułów
pełnoekranowych lub nakładanych. Różnica polega na tym, iż w

przypadku tytułów nakładanych czarne, pełne tło widoczne w albumie jest
zastępowane innym materiałem — zwykle klipem wideo.

Dzięki wszechstronnemu, wbudowanemu edytorowi tytułów programu
Studio można w razie potrzeby z łatwością tworzyć własne tytuły. Często
wygodniej jest jednak rozpocząć pracę od jednego z dostarczonych tytułów,
a następnie dostosować go w edytorze tytułów.

Folder tytułów: Ikony w sekcji tytułów reprezentują pliki z folderu,
którego nazwa widoczna jest w górnej części każdej lewej strony tej sekcji.
Utworzone lub zmodyfikowane tytuły można dodać do sekcji, zapisując je
w edytorze tytułów w tym właśnie folderze. Jako lokalizację źródłową tej
sekcji można wybrać również inny folder (zobacz „Foldery źródłowe
zawartości albumu” na stronie 29).

Informacje na temat używania tytułów w filmach można znaleźć w
rozdziale 7, Obrazy nieruchome.

ROZDZIAŁ 3: Film, okno 43



SEKCJA OBRAZÓW

NIERUCHOMYCH

W tej sekcji albumu wyświetlane są ikony miniatur plików obrazów,
obejmujące pobrane klatki wideo, fotografie i rysunki zapisane w
mapach bitowych. Obsługiwana jest większość standardowych

formatów plików obrazów.
Folder obrazów nieruchomych: Ikony w sekcji obrazów nieruchomych

reprezentują pliki z folderu, którego nazwa widoczna jest w górnej części
każdej lewej strony tej sekcji. Obrazy można dodawać do sekcji, zapisując
je w tym właśnie folderze. W tym folderze można zapisać na przykład
klatki wideo pobrane przy użyciu narzędzia pobierania klatek lub tytuł z
edytora tytułów. Jako lokalizację źródłową tej sekcji można wybrać
również inny folder (zobacz „Foldery źródłowe zawartości albumu” na
stronie 29).

Informacje na temat używania obrazów nieruchomych w filmach można
znaleźć w rozdziale 7, Obrazy nieruchome.

SEKCJA EFEKTÓW DŹWIĘKOWYCH



Program Studio dostarczany jest wraz z całą gamą gotowych do
użycia efektów dźwiękowych. Pliki wav rozmieszczone są w wielu
folderach o nazwach odpowiadających różnym kategoriom, np.

„animals” (zwierzęta), „bells” (dzwony), „cartoons” (kreskówki).
Folder efektów dźwiękowych: W tej sekcji albumu wyświetlane są pliki

dźwiękowe zapisane w jednym folderze na dysku, którego nazwa widoczna
jest w górnej części każdej lewej strony tej sekcji. Możliwe jest
wyświetlenie dźwięków z innego folderu (nie koniecznie folderu
zainstalowanego z programem Studio) przez wybranie innego folderu

ROZDZIAŁ 3: Film, okno 44

źródłowego sekcji (zobacz „Foldery źródłowe zawartości albumu” na
stronie 29).

Oprócz wielu dostarczonych efektów dźwiękowych niepodlegających
ograniczeniom dostępne są również efekty demonstracyjne, oznaczone
znakami wodnymi. Po ich wypróbowaniu można zakupić licencję
umożliwiającą wykorzystywanie ich w filmach. W tym celu należy
odwiedzić witrynę sieci Web firmy Pinnacle:

www.pinnaclesys.com

Oprócz plików wav („wave”) w tej sekcji albumu wyświetlane są również
pliki muzyczne w formacie mp3 oraz pliki animacji avi, które można
przeciągnąć do produkcji jako uzupełniające ścieżki audio.

Dowolny klip dźwiękowy można przesłuchać, klikając jego nazwę lub
ikonę.

Informacje na temat używania dźwięków w filmach można znaleźć w
rozdziale 10, Efekty dźwiękowe i muzyka.

SEKCJA MENU DYSKU



Ta sekcja albumu zawiera kolekcję specjalnie zaprojektowanych
menu do tworzenia dysków VCD, S-VCD oraz DVD. Menu w

programie Studio to w rzeczywistości szczególnego rodzaju tytuły:
mogą być tworzone i edytowane w edytorze tytułów oraz zapisywane przy
użyciu edytora w folderze na dysku lub włączane bezpośrednio do filmu.

Informacje na temat używania menu dysku w filmach można znaleźć w
rozdziale 8, Menu dysku.

Folder menu dysku: Ikony w sekcji menu dysku reprezentują pliki z
folderu, którego nazwa widoczna jest w górnej części każdej lewej strony
tej sekcji. Menu można dodawać do sekcji, zapisując je w tym właśnie
folderze. Jako lokalizację źródłową tej sekcji można wybrać również inny
folder (zobacz „Foldery źródłowe zawartości albumu” na stronie 29).

Symbol ruchomego tła: Niektóre menu dostarczane z programem Studio
zawierają tło w postaci ruchomego materiału wideo, a nie statycznego
obrazu. Tego rodzaju menu można również tworzyć samodzielnie. Stosując

ROZDZIAŁ 3: Film, okno 45

„ruchome tło”, można nadać gotowemu dyskowi bardziej profesjonalny
wygląd.

Menu z ruchomym tłem oznaczone są niewielkim symbolem

w

prawym dolnym rogu ikony albumu.
Menu demonstracyjne: Oprócz dostarczonych menu dostępne są też menu

demonstracyjne do wypróbowania, oznaczone znakami wodnymi. Aby
zakupić licencję umożliwiającą wykorzystywanie tych menu w filmach,
należy odwiedzić witrynę sieci Web firmy Pinnacle:

www.pinnaclesys.com

ROZDZIAŁ 3: Film, okno 46

ROZDZIAŁ 4:

Film, okno

Okno Film, które służy do tworzenia filmów z materiałów umieszczonych
w albumie, znajduje się w dolnej części ekranu w trybie edycji programu
Studio. Aby uzyskać dostęp do okna Film, należy włączyć tryb edycji, jeśli
jeszcze nie jest włączony:

Na pasku tytułu okna Film znajdują się przydatne elementy sterujące i
wyświetlane są ważne informacje. Przyciski przybornika po lewej stronie
paska tytułu powodują otwarcie przybornika wideo i przybornika audio,
które są omówione na stronie 53.

Po prawej stronie przycisków przybornika znajduje się obszar tekstowy, w
którym wyświetlana jest nazwa pliku projektu. W obszarze tym w razie
potrzeby wyświetlane są także komunikaty stanu i komunikaty
ostrzegawcze. Dalej w prawo znajdują się przyciski Podziel klip i Usuń
klip, a za nimi umieszczone są trzy przyciski wyboru widoku (zobacz temat
„Widoki okna Film” na stronie 49).

Przycisk Podziel klip/scenę — żyletka

Kliknij ten przycisk, aby podzielić bieżący klip zaznaczony w oknie
Film lub bieżącą scenę zaznaczoną w albumie.

ROZDZIAŁ 4: Klipy wideo 47

Żadne informacje nie zostaną utracone. Jeśli element jest sceną z albumu,
zostanie podzielony we wskazanym punkcie na dwie krótsze sceny. Jeśli
jest to klip w oknie Film, zostanie on zduplikowany i automatycznie
przycięty do punktu podziału.

Przycisku żyletki można używać w połączeniu z przyciskami blokady
ścieżki w widoku osi czasu okna Film do wykonywania operacji
specjalnych, jak edycja ze wstawianiem, oraz do realizowania edycji, w
której audio jest przyspieszone lub opóźnione w stosunku do wideo.
Zobacz temat „Zaawansowana edycja na osi czasu” na stronie 68.

Dzielenie klipu: Punkt podziału klipu wyznacza linia edycji w
oryginalnym klipie. Po zastosowaniu żyletki program Studio zduplikuje
klip i w pierwszej kopii odetnie jego fragment znajdujący się za punktem
podziału, a w drugiej kopii odetnie fragment przed punktem podziału.

Przycisk Usuń klip — pojemnik na śmieci

Ten przycisk powoduje usunięcie bieżącej zaznaczonej zawartości w
dowolnym widoku okna Film.

ROZDZIAŁ 4: Klipy wideo 48

Pozycjonowanie: linia edycji, suwaki

Bieżąca pozycja to klatka widoczna w oknie Odtwarzacza. W widoku osi
czasu okna Film określa ją linia edycji. Pozycję bieżącą można zmieniać,
przesuwając suwak osi czasu (do którego dołączona jest linia edycji) lub
suwak odtwarzacza.

Po otwarciu narzędzia Właściwości klipu zostanie udostępniony trzeci
suwak — suwak przycinania umożliwiający zmianę pozycji bieżącej w
klipie podczas przycinania.

WIDOKI OKNA FILM



Okno Film udostępnia trzy różne widoki projektu: Oś czasu, Seria ujęć i
Tekst. Zaznacz widok, którego chcesz używać, klikając jeden z przycisków

wyboru widoku w prawym górnym narożniku okna Film.

Widok serii ujęć

Widok serii ujęć odzwierciedla kolejność scen
wideo i przejść. Struktura filmu jest dobrze

ROZDZIAŁ 4: Klipy wideo 49

widoczna dzięki zastosowaniu ikon-miniatur. Panel opcji Edycja umożliwia
wybranie dużych lub małych miniatur.

Widok osi czasu

• Widok osi czasu odzwierciedla pozycje i czas

trwania klipów względem skali czasu. Widok
ten zawiera pięć ścieżek, na których można umieszczać różne typy
klipów:

• Wideo, pełnoekranowe menu dysku, tytuły i grafika: Ścieżka

wideo zawiera główny materiał wizualny w produkcji. Więcej
informacji można znaleźć w rozdziale 5, Klipy wideo, rozdziale
8, Menu dysku, oraz rozdziale 7, Obrazy nieruchome.

• Oryginalne (albo „synchroniczne”) audio: Ścieżka oryginalne

audio zawiera dźwięk przechwycony wraz z obrazem wideo z

kamery. Klipy audio na tej ścieżce można dowolnie przetwarzać,
osiągając różne efekty za pomocą edycji ze wstawianiem lub z
dzieleniem. Więcej informacji można znaleźć w tematach „Edycja ze
wstawianiem” (strona 69) i „Edycja z dzieleniem” (strona 71).

• Tytuł i grafiki: Obrazy umieszczone na ścieżce nakładka

zostaną zrenderowane jako nakładki na głównym obrazie wideo
z przezroczystym tłem. Więcej informacji można znaleźć w
rozdziale 7, Obrazy nieruchome, i rozdziale 8, Menu dysku.

• Efekty dźwiękowe i narracja: Klipy audio na tej ścieżce są

miksowane ze ścieżką oryginalnego audio i ścieżką muzyki w tle
w celu utworzenia ostatecznej ścieżki dźwięków filmu. Więcej
informacji można znaleźć w rozdziale 10, Efekty dźwiękowe i muzyka.

• Muzyka w tle: Muzykę do tła filmów o dowolnej długości

można tworzyć za pomocą narzędzia SmartSound (strona 141).
Można też ją importować, korzystając z narzędzia Audio z CD
(strona 140). Ścieżka dźwiękowa może także zawierać pliki mp3 i inne
pliki muzyczne (zobacz: strona 137).

ROZDZIAŁ 4: Klipy wideo 50

• Menu dysku, znaczniki rozdziałów i łącza powrotu do menu:

Jest to szósta ścieżka wyświetlana nad ścieżką wideo zawsze w
przypadku filmów z co najmniej jednym menu dysku. Więcej informacji
można znaleźć w rozdziale 8: Menu dysku.

Ponieważ wiele operacji edycji można przeprowadzać wyłącznie w widoku
osi czasu, ten widok należy wybrać, jeśli wymagane jest przeprowadzenie
edycji szczegółowej lub zaawansowanej.

Blokowanie ścieżki

• W przypadku operacji przycinania lub usuwania ścieżka wideo jest

zazwyczaj ścieżką nadrzędną w stosunku do innych ścieżek. Pociąga to
za sobą pewne konsekwencje:

• Podczas przycinania klipu wideo klipy odtwarzane jednocześnie na

innych ścieżkach są także przycinane.

• Po usunięciu klipu wideo zajmowany przez niego segment czasu jest

usuwany ze wszystkich klipów równoległych.

• Klipy, które całkowicie mieszczą się w czasie trwania usuwanego klipu

wideo, są także usuwane.

W razie potrzeby można ten efekt wyeliminować, stosując funkcję
umożliwiającą niezależne „zablokowanie” dowolnej ścieżki, co spowoduje
wykluczenie ścieżki z operacji edycji i odtwarzania.

Przyciski z obrazem kłódki umieszczone
wzdłuż prawej krawędzi okna Film
umożliwiają blokowanie lub
odblokowywanie danej ścieżki. Blokowanie
ścieżki w programie Studio umożliwia
edycję klipów w trybie edycji ze
wstawianiem i edycji z dzieleniem (zobacz
rozdział 5, Klipy wideo).

Wyciszanie ścieżki

Każdą z trzech ścieżek audio można
niezależnie wyciszać za pomocą przycisków

ROZDZIAŁ 4: Klipy wideo 51

wyciszania znajdujących się przy prawej krawędzi okna Film. Przyciski te
mają takie same funkcje jak przyciski wyciszania narzędzia Głośność i
balans. Więcej informacji można znaleźć na stronie 151.

Informacje o położeniu

Program Studio udostępnia kilka typów informacji dotyczących działań
wykonywanych podczas umieszczania klipów w widoku osi czasu.

Linia stanu: W obszarze linii stanu znajdującym się po lewej stronie okna
Film wyświetlane są komunikaty dotyczące umieszczania klipów i
wykonywanych działań.

Symbole położenia: Podczas przeciągania klipu w odpowiednie położenie
na osi czasu program Studio wyświetla informacje pozwalające stwierdzić,
czy bieżące położenie klipu jest poprawne. Kształt wskaźnika myszy i
kolory pionowych linii położenia informują, jakie działania można
wykonywać.

Jeśli na przykład użytkownik spróbuje przeciągnąć dźwięk na ścieżkę
wideo, kolor linii poło
wskaźnika myszy zmieni się ze stanu „kopiowanie” na „niedostępny”, a w
linii stanu zostanie wyświetlony komunikat „Tylko sceny, tytuły,
fotografie, menu i przejścia na ścieżkę wideo”.

żenia zmieni się z zielonego na czerwony, symbol

Zielone linie położenia z symbolem wskaźnika „kopiowanie”
że wykonywane działanie jest prawidłowe. Czerwone linie położenia i
symbol wskaźnika „niedostępny” ; informują, że wykonywane działanie
jest nieprawidłowe.

oznaczają,

Widok tekstowy

Widok tekstowy okna Film jest listą zawierającą
czas rozpoczęcia, zakończenia oraz czas trwania

ROZDZIAŁ 4: Klipy wideo 52

klipów. Ponadto w widoku tym widoczne są nazwy klipów nadane przez
użytkownika.

PRZYBORNIKI



Dzięki wygodnemu interfejsowi typu „wskaż i kliknij” przyborniki
ułatwiają dodawanie klipów do filmu oraz umożliwiają modyfikowanie
istniejących klipów i dodawanie do nich efektów specjalnych. Program
Studio udostępnia oddzielne przyborniki do wykonywania operacji na
materiałach wideo i audio.

Przyborniki są dostępne jedynie w trybie edycji. Można je otwierać i

zamykać, klikając przyciski znajdujące się w lewej górnej części okna

Film.

Przesuwając wskaźnik myszy na ikony, można wskazać przybornik, który
ma zostać otwarty. Po kliknięciu zostanie otwarty przybornik, którego
przycisk jest wyróżniony. Widok albumu zostanie zastąpiony widokiem
przybornika zawierającym dwa główne obszary:

• Przyciski wyboru narzędzia w panelu po lewej stronie: kliknięcie

jednego z tych przycisków spowoduje otwarcie odpowiedniego
narzędzia.

• Bieżące wybrane narzędzie po prawej stronie. Dwukrotne kliknięcie

klipu w oknie Film spowoduje wyświetlenie odpowiedniego narzędzia
(oprócz klipów tytułu i obrazów nieruchomych, które są otwierane
bezpośrednio w Edytorze tytułu).

ROZDZIAŁ 4: Klipy wideo 53

Wszystkie przyciski wyboru narzędzi, oprócz przycisku znajdującego się
na samej górze każdego zestawu przycisków, otwierają wyspecjalizowane
narzędzia. W obu przybornikach pierwszy przycisk od góry otwiera
narzędzie Właściwości klipu. Jego kliknięcie spowoduje wyświetlenie
odpowiedniego narzędzia do przycinania i edycji typu klipu aktualnie
wybranego w oknie Film.

Edytor tytułów

Przydatne narzędzie, które nie jest bezpośrednio dostępne w przybornikach,
to Edytor tytułów. Umożliwia on łączenie tekstu, obrazów i innych
zasobów graficznych w celu tworzenia tytułów i menu dysku dla
materiałów opracowywanych za pomocą programu Studio. Edytor tytułów
można otworzyć, korzystając z narzędzi Tytuł i Menu dysku lub klikając
polecenie Przejdź do Edytora tytułów/menu w menu kontekstowym okna
Film.

Więcej informacji można znaleźć w rozdziale 9, Edytor tytułów.

Przybornik wideo

W przyborniku tym dostępnych jest sześć narzędzi służących do
modyfikowania lub tworzenia klipów wizualnych, w tym klipów wideo,
tytułów, obrazów nieruchomych i menu dysku.

ROZDZIAŁ 4: Klipy wideo 54

Właściwości klipu: Narzędzie Właściwości klipu umożliwia
dostosowanie czasu rozpoczęcia i zakończenia klipów dowolnego
typu. Operacja ta nazywana jest „przycinaniem”. Narzędzie
pozwala także podać nazwę opisową klipu. Udostępnia ono również
dodatkowe składniki interfejsu odpowiadające typowi edytowanego klipu.

Tytuły i grafika: Narzędzie to umożliwia edycję nazwy i czasu
trwania tytułów oraz innych obrazów nieruchomych. Kliknięcie
przycisku Edytuj tytuł spowoduje wyświetlenie Edytora tytułów
umożliwiającego zmianę wyglądu obrazu.

Menu dysku: Narzędzie Menu dysku zawiera wiele elementów
sterujących umożliwiających edytowanie łączy między
przyciskami w menu dysku a znacznikami rozdzia

łów filmu

widocznymi na ścieżce menu w oknie Film. Kliknięcie przycisku Edytuj
menu spowoduje otwarcie Edytora tytułów, w którym można zmieniać
wygląd menu.

Narzędzie pobierania klatek: Narzędzie to umożliwia pobieranie
pojedynczych klatek z filmu lub aktualnie używanego źródła
wideo. Można ich użyć w tworzonym filmie lub zapisać je w celu
użycia w innych aplikacjach. Podobnie jak w trybie przechwytywania
wygląd interfejsu narzędzia pobierania klatek zależy od tego, czy bieżącym
źródłem wideo jest DV, czy też używane jest inne źródło.

Narzędzie SmartMovie: Narzędzie to automatycznie łączy
materiał ze źródła z dowolnym plikiem utworu w formacie
cyfrowym w celu utworzenia wideo z muzyką w wybranym stylu.

Efekty wideo: To narzędzie programu Studio umożliwia
zastosowanie ró

żnorodnych efektów wideo dostępnych w formie
dodatków plug-in. Efekty wideo i ich kombinacje można
stosować do wszystkich klipów wideo lub obrazów nieruchomych w
projekcie. Program Studio udostępnia szereg standardowych efektów wideo
oraz kilka efektów demonstracyjnych oznaczonych znakiem wodnym, które
można wypróbować. Informacje dotyczące uzyskiwania efektów wideo nie

ROZDZIAŁ 4: Klipy wideo 55

oznaczonych znakiem wodnym znajdują się w witrynie sieci Web firmy
Pinnacle:

www.pinnaclesys.com

Przybornik audio

W przyborniku audio znajduje się sześć narzędzi służących do
modyfikowania lub tworzenia klipów audio, takich jak oryginalne audio,
narracja, efekty dźwiękowe i inne pliki audio, ścieżki CD oraz muzyka w
tle w standardzie SmartSound.

Właściwości klipu: Narzędzie Właściwości klipu umożliwia
dostosowywanie („przycinanie”) czasu rozpoczęcia i zakończenia
klipów dowolnego typu. Pozwala także w razie potrzeby wpisać
nazwę opisową klipu zastępującą nazwę domyślną. Nazwy klipów są
wyświetlane, kiedy w oknie Film włączony jest Widok tekstowy.
Dostępność innych elementów sterujących tego narzędzia uzależniona jest
od typu klipu.

Głośność i balans: To narzędzie udostępnia elementy sterujące
głośnością dla każdej z trzech ścieżek audio: oryginalne audio
(audio przechwycone wraz z obrazem wideo),

narracja oraz muzyka w tle. Umożliwia ono również wyciszenie dowolnej
ścieżki i dodanie stopniowej zmiany głośności. Element sterujący balans i
dźwięk przestrzenny służy do niezależnego rozmieszczenia każdej ze
ścieżek w jednowymiarowej przestrzeni stereo lub dwuwymiarowej

przestrzeni dźwięku przestrzennego.
Nagraj narrację: Aby nagrać narrację, po prostu kliknij przycisk

Nagraj i zacznij mówić do mikrofonu.

ROZDZIAŁ 4: Klipy wideo 56

efekty dźwiękowe i

Dodaj audio z CD: To narzędzie służy do dodawania ścieżek
(całych lub ich fragmentów) z dysku audio CD.

Muzyka w tle: To narzędzie umożliwia dodawanie muzyki w tle
za pomocą funkcji generowania muzyki programu Studio
SmartSound. Należy wybrać styl, utwór i jego wersję. Program
Studio utworzy ścieżkę muzyczną odpowiadającą czasowi trwania filmu.

Efekty audio: To narzędzie umożliwia zastosowanie efektów w
formie dodatków plug-in do dowolnego klipu audio. Obsługiwany
popularny standard dodatków plug-in audio (VST) umożliwia
powiększenie biblioteki o efekty dostarczane przez inne firmy. Efekty
dostarczane standardowo to między innymi konfigurowalny filtr redukcji
szumów, korektor graficzny i pogłos. Można również wypróbować klika
efektów demonstracyjnych oznaczonych znakiem wodnym. Informacje
dotyczące uzyskiwania efektów wideo nie oznaczonych znakiem wodnym
znajdują się w witrynie sieci Web firmy Pinnacle:

www.pinnaclesys.com

ROZDZIAŁ 4: Klipy wideo 57

ROZDZIAŁ 5:

Klipy wideo

Za punkt wyjścia dla większości projektów tworzonych w programie
Studio służy sekcja Album, zawierająca przechwycone sceny wideo.
Tworzenie filmu polega na przeciąganiu scen z albumu do okna Film, w
którym można je poddawać edycji jako klipy wideo.

W tym rozdziale opisano sposób określania punktu początkowego i
końcowego każdego klipu. Okno Film udostępnia interfejs edycyjny
umożliwiający łatwe, szybkie i precyzyjne przycinanie. Większość metod
przycinania klipów wideo omówionych w tym rozdziale („Przycinanie
klipów wideo”, strona 61) można także stosować do innych rodzajów
klipów (na przykład napisów i efektów dźwiękowych), które omówiono w
kolejnych rozdziałach.

W dalszej części tego rozdziału opisano bardziej zaawansowane techniki
montażu, takie jak edycja ze wstawianiem i edycja z dzieleniem, które
nadają filmowi profesjonalny charakter. Zobacz temat „Zaawansowane
techniki montażu za pomocą osi czasu” na stronie 68.

Na koniec przedstawiono sposób użycia efektów wizualnych w programie
Studio, a także efekty, które można wykorzystać w filmach, aby usunąć
wadę uję
temat „Efekty wideo” na stronie 75.

cia, przekazać jakąś myśl, albo po prostu dla zabawy. Zobacz

KLIPY WIDEO — INFORMACJE



PODSTAWOWE

Pierwszym krokiem na drodze do utworzenia filmu jest wprowadzenie scen
wideo z albumu do okna Film, w którym można je edytować jako klipy.
Nieco później dodasz zapewne przejścia, napisy, audio i inne dodatkowe
elementy, ale niemal każdy film trzeba rozpocząć od przygotowania
zestawu scen wideo.

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 58

W tej sekcji opisano sposób dodawania scen do filmu, a także metody
pracy ze scenami pochodzącymi z różnych plików przechwytywania.
Omówiono także niektóre elementy interfejsu, które udostępniają przydatne
informacje podczas pracy.

Dodawanie klipów wideo do filmu

Dostępne są dwa sposoby dodawania klipów wideo do filmu:
Przeciąganie i upuszczanie: Przeciągnij scenę z sekcji Sceny wideo w

albumie do okna Film. Jest to zwykle najłatwiejszy i najszybszy sposób
przygotowania wstępnej wersji filmu. Można przeciągać wiele scen
jednocześnie.

Schowek: Do edycji klipów w oknie Film można używać standardowych
operacji schowka (wycinanie, kopiowanie i wklejanie). Polecenie Kopiuj
można także stosować do scen w albumie.

Sceny lub klipy wklejane w oknie Film są wstawiane na granicy
pierwszego klipu w bieżącym położeniu na linii edycji. Operacje z użyciem
schowka można wykonywać za pomocą standardowych skrótów
klawiaturowych (Ctrl+X
wklejanie); można także wybrać odpowiednią operację z menu
podręcznego.

— wycinanie, Ctrl+C — kopiowanie, Ctrl+V —

Jeżeli w oknie Film jest aktywny widok Oś czasu, upuść scenę lub klip na
ścieżkę wideo. Wyjątkiem od tej reguły jest sytuacja, w której chcesz
wykorzystać tylko audio danej sceny. W takim wypadku możesz upuścić
scenę lub klip na jedną z dwóch dolnych ścieżek audio.

Praca z wieloma plikami przechwytywania

W zależności od projektu, nad którym pracujesz, możesz włączyć do filmu
sceny z wielu taśm źródłowych albo z kilku plików przechwytywania
utworzonych z jednej taśmy. W tym celu otwórz kolejno poszczególne pliki
i przeciągnij odpowiednie sceny z plików do filmu.

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 59

Aby użyć więcej niż jednego pliku przechwytywania:

1. Przeciągnij sceny z pierwszego pliku przechwytywania do okna Film.

2. Otwórz drugi plik przechwytywania za pomocą listy rozwijanej lub

przycisku Folder w sekcji Sceny wideo w albumie. Program Studio
wyświetla w albumie tylko sceny znajdujące się w bieżącym pliku.
Aby uzyskać szczegółowe informacje ba temat tego zadania, zobacz
temat „Otwieranie pliku przechwytywania wideo” na stronie 32.

3. Przeciągnij sceny z drugiego pliku przechwytywania do okna Film.

Powtórz te czynności, aby dodać sceny ze wszystkich plików.

Ponieważ film może mieć tylko jeden z dwóch dostępnych formatów
(standardowy format 4:3 lub szerokoekranowy format 16:9), program
Studio nie zezwala na łączenie klatek o różnych formatach w oknie Film.
Pierwszy dodany klip wideo określa format całego filmu, a format
kolejnych klipów musi być z nim zgodny. Aby dokonać konwersji scen z
jednego formatu na drugi, użyj poleceń Współczynnik proporcji w menu
Album. (Aby uzyskać więcej informacji, zobacz temat „Współczynniki
proporcji filmów wideo” na stronie )

Elementy interfejsu

• Program Studio udostępnia różnorodne elementy interfejsu ułatwiające

pracę z klipami wideo w oknie Film:

• Klipy wideo przechwycone z jakością podglądu są otoczone białą

kropkowaną linią. Klipy takie są automatycznie przechwytywane z pełną
jakością tworzenia filmu.

• Po dodaniu klipu do okna Film, na ikonie odpowiadającej danej scenie

w albumie jest wyświetlany zielony znacznik. Znacznik pozostaje
wyświetlony przez cały czas, kiedy w oknie Film znajduje się
jakikolwiek klip należący do tej sceny.

• Aby odszukać klip w źródłowym materiale wideo, użyj polecenia Znajdź

scenę w albumie, dostępnego w menu podręcznym klipu w oknie Film.

Program Studio wyróżni w albumie scenę, z której pochodzi zaznaczony
klip. Aby wykonać odwrotne wyszukiwanie, użyj polecenia Album ¾
Znajdź scenę w projekcie. Za pomocą tego polecenia można sprawdzić,
jak określona scena z albumu została wykorzystana w bieżącym
projekcie.

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 60

• Kiedy dwie sceny z albumu są umieszczone obok siebie w oknie Film,

pomiędzy klipami jest wyświetlana kropkowana linia. Linia ta ułatwia
śledzenie wykorzystanych klipów, ale nie wpływa na ich obróbkę w

oknie Film.

W trybie Oś czasu wszystkie efekty specjalne zastosowane do klipu są
oznaczone niewielkimi ikonami wyświetlonymi przy dolnej krawędzi klipu.
Ikony te odpowiadają grupom efektów wyświetlonym w przeglądarce
narzędzi Efekty wideo. Aby otworzyć narzędzie i zmodyfikować jego
parametry, wystarczy dwukrotnie kliknąć jedną z ikon.

Ikona gwiazdki wyświetlona poniżej klipu wideo wskazuje, że
zastosowano co najmniej jeden efekt z grupy „Efekty zabawne”.

PRZYCINANIE KLIPÓW WIDEO



Przechwycone sceny wideo zawierają zwykle więcej materiału, niż zostanie
wykorzystane w filmie. „Przycinanie” — polegające na dostosowaniu
początkowego i końcowego punktu klipu w celu usunięcia niepotrzebnego
materiału — jest jedną z podstawowych operacji edycyjnych.

Przycinanie nie powoduje utraty danych. Program Studio wstawia do klipu
w oknie Film nowy punkt początkowy i końcowy, ale klip źródłowy —
oryginalna scena w albumie — pozostaje nienaruszony. Oznacza to, że w
każdej chwili można przywrócić pierwotny stan klipu albo wybrać inne
punkty przycięcia.

Program Studio udostępnia dwa sposoby przycinania klipów (scen wideo,
przejść, napisów, obrazów nieruchomych, klipów audio i menu dysku):

• Bezpośrednio na osi czasu (zobacz temat „Przycinanie na osi czasu za

pomocą uchwytów” poniżej).

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 61

• Za pomocą narzędzia Właściwości klipu (zobacz temat „Przycinanie za

pomocą narzędzia Właściwości klipu” na stronie 64).

Punkt początkowy i końcowy można wstawić w dowolnych miejscach klipu
wideo — ograniczeniem jest tylko długość oryginalnej sceny.

Przycinanie na osi czasu za pomocą uchwytów

Najszybszym sposobem przycięcia klipu jest przeciągnięcie jego krawędzi
bezpośrednio na osi czasu. Przycinając klip, oglądaj go w odtwarzaczu, aby
odszukać klatkę, która ma rozpoczynać lub kończyć klip.

Rozważmy najpierw najprostszy przypadek: film zawierający tylko jeden
klip. Następnie weźmiemy pod uwagę bardziej typowe sytuacje, w których
przycinany klip jest otoczony innymi.

Aby przyciąć jedyny klip na osi czasu:

1. Usuń z osi czasu wszystkie klipy oprócz jednego. Jeżeli oś czasu jest

pusta, przeciągnij scenę z albumu.

2. Rozciągnij oś czasu, aby ułatwić sobie precyzyjne przycięcie klipu.
Umieść wskaźnik myszy w dowolnym miejscu na osi czasu, ale nie

bezpośrednio na linii edycji. Wskaźnik myszy zostanie wyświetlony
jako symbol zegara. Kliknij oś czasu i przeciągnij w prawo, aby ją
rozciągnąć.

Ilustracja poniżej przedstawia maksymalnie rozciągni

Każdy znacznik wskazuje jedną klatkę:

3. Umieść wskaźnik myszy na jednej z krawędzi klipu. Wskaźnik

zostanie wyświetlony jako strzałka w lewo.

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 62

ętą oś czasu.

4. Kliknij krawędź klipu i przeciągnij w lewo, obserwując jednocześnie

odtwarzacz, w którym jest wyświetlona ostatnia klatka przycinanego
klipu.

Podczas skracania klipu wskaźnik myszy jest wyświetlany jako
strzałka dwukierunkowa, co wskazuje, że krawędź klipu można
przeciągnąć w lewo lub w prawo. Klip można skrócić nawet do jednej
klatki albo rozciągnąć tak, aby obejmował całą scenę źródłową.

5. Zwolnij przycisk myszy. Klip zostanie przycięty.

Wiele klipów

Jeżeli na osi czasu znajduje się więcej niż jeden klip, należy najpierw
kliknąć klip, który ma zostać przycięty, aby go zaznaczyć.

Przycinanie jednego z wielu klipów na osi czasu

1. Przygotuj oś czasu zawierającą dwa krótkie klipy.

2. Rozciągnij oś czasu, klikając prawym przyciskiem myszy linijkę.

Wybierz polecenie 30 sekund z menu podręcznego.

3. Kliknij drugi klip. Ścieżka wideo będzie wyglądać podobnie do ścieżki

na ilustracji:

Możesz przyciąć prawą krawędź klipu, postępując tak samo jak w
opisanym powyżej przykładzie przycinania jedynego klipu na osi
czasu. Podczas przycinania ostatnia klatka klipu jest wyświetlana w
odtwarzaczu. Dopóki drugi klip pozostaje zaznaczony, można
kontynuować przycinanie wideo, przeciągając krawędź w lewo, albo
przywrócić usunięty materiał, przeciągając krawędź klipu w prawo.

4. Nie usuwając zaznaczenia drugiego klipu, umieść wskaźnik myszy na

jego lewej krawędzi. Wskaźnik zostanie wyświetlony jako strzałka w
prawo.

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 63

5. Przeciągnij lewą krawędź drugiego klipu w prawo.

Podczas przeciągania krawędzi w odtwarzaczu jest wyświetlana
pierwsza klatka klipu. Dopóki drugi klip pozostaje zaznaczony, można
kontynuować przycinanie wideo, przeciągając krawędź w prawo, albo
przywrócić usunięty materiał, przeciągając krawędź klipu w lewo.

6. Zwolnij przycisk myszy. Przycięty klip zostanie dosunięty do prawej

krawędzi pierwszego klipu.

Porady dotyczące przycinania klipów

• Jeżeli przeciąganie krawędzi klipu podczas jego przycinania nastręcza

trudności, skorzystaj z następujących wskazówek:

• Upewnij się, że klip, który chcesz przyciąć, jest zaznaczony oraz że nie

jest zaznaczony żaden inny klip.

• Rozciągnij oś czasu, aby ułatwić sobie precyzyjne dostosowanie klipu.

• Unikaj zbytniego rozciągania osi czasu, aby klipy nie stały się zbyt

długie. Jeżeli tak się stanie, cofnij operację, aby wyświetlić oś czasu w
odpowiedniej skali, zmniejsz skalę, przeciągając oś czasu w lewo, albo
wybierz odpowiednią wartość z menu kontekstowego osi czasu.

Przycinanie za pomocą narzędzia Właściwości

klipu

Chociaż klipy wideo można przycinać z dokładnością do jednej
klatki bezpośrednio na osi czasu, najszybszą i najbardziej
precyzyjną metodą przycinania jest użycie narzędzia Właściwości

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 64

klipu. Aby uzyskać dostęp do tego narzędzia, zaznacz klip, który chcesz
zmodyfikować, a następnie wybierz polecenie menu Przybornik ¾
Modyfikuj właściwości klipu albo kliknij jeden z przycisków przybornika
wyświetlonych po lewej stronie okna Film. (Powtórne kliknięcie tego
samego przycisku spowoduje zamknięcie narzędzia).

Aby otworzyć narzędzie Właściwości klipu, można także kliknąć
dwukrotnie w widoku okna Film klip wideo albo jakikolwiek inny klip (z
wyjątkiem klipów będących napisami i obrazami nieruchomymi).

Za pomocą narzędzia Właściwości klipu można modyfikować klipy
dowolnego typu. Narzędzie zawiera odpowiedni zestaw formantów dla
każdego rodzaju klipu.

Pole tekstowe Nazwa: Większość właściwości dostępnych dla klipów
wideo dotyczy ich przycinania. Wyjątkiem jest tylko pole tekstowe
Nazwa, umożliwiające przypisanie do klipu niestandardowej nazwy, która
zastępuje domyślną nazwę przypisaną przez program Studio.

Pole Nazwa narzędzia Właściwości klipu jest dostępne dla wszystkich
rodzajów klipów. Nazwy klipów są używane w widoku Tekst okna Film, a
także mogą być etykietkami wyświetlanymi podczas przesuwania
wskaźnika myszy nad klipami w widoku Seria ujęć.

Obszary podglądu: Początkowa i końcowa klatka przycinanego klipu są
wyświetlane w osobnych obszarach podglądu. Wyświetlany jest także
licznik i przyciski przewijania. Układ obu obszarów podglądu jest podobny
do okna odtwarzacza wyświetlanego podczas zwykłego edytowania klipu.

Określanie pozycji odtwarzania: Suwak znajdujący się na dole narzędzia
umożliwia odtworzenie klipu od dowolnego miejsca. Pozycję odtwarzania
można także określić za pomocą licznika i przycisków przewijania
znajdujących się między dwoma obszarami podglądu.

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 65

Używanie liczników: Wszystkie trzy liczniki wskazują pozycje względne
w stosunku do początku klipu, czyli pozycji 0:00:00.0. Podobnie jak licznik
odtwarzacza, liczniki narzędzia Właściwości klipu można dostosować,
zaznaczając kliknięciem jedno z czterech pól (godziny, minuty, sekundy,
klatki), a następnie zmieniając wartość za pomocą przycisków przewijania.
Jeśli żadne z pół nie jest jawnie zaznaczone, przyciski przewijania
modyfikują wartość w polu klatki.

Elementy sterujące odtwarzaniem: Kiedy narzędzie Właściwości klipu
jest aktywne, elementy sterujące odtwarzaniem wyświetlone na środku
ekranu zastępują przyciski wyświetlane zwykle w odtwarzaczu. Jednym
dostępnych z elementów sterujących odtwarzania jest przycisk Odtwórz
ciągle/Wstrzymaj

, za pomocą którego można cyklicznie odtwarzać
przycięty fragment klipu podczas dostosowywania jego punktów
przycięcia.

Określanie punktów przycięcia: Przycisk lewy nawias kwadratowy

,

wyświetlony obok licznika w lewym obszarze podglądu, i przycisk prawy

nawias kwadratowy

, wyświetlony obok licznika w prawym obszarze
podglądu, umożliwiają wskazanie odpowiednio początkowego i
końcowego punktu przycięcia.

Aby dostosować jeden z punktów przycięcia, można także:

• wprowadzić wartość bezpośrednio w liczniku,

• dostosować pole licznika za pomocą przycisków przewijania,

• przeciągnąć odpowiedni suwak przycinania.

Pole tekstowe Czas trwania: W tym polu jest wyświetlana długość
przycinanego klipu w godzinach, minutach, sekundach i klatkach.
Zmodyfikowanie tej wartości (przez bezpośrednią zmianę pól lub przez
kliknięcie odpowiednich przycisków przewijania) powoduje zmianę
położenia końcowego punktu klipu. Czas trwania klipu nie może
oczywiście być krótszy od jednej klatki ani dłuższy od czasu trwania
oryginalnej sceny wideo.

Praktyczna porada: Aby zakończyć przycinanie jednego klipu na
ścieżce wideo i rozpocząć przycinanie następnego, kliknij nowy klip, nie

zamykając narzędzia Właściwości klipu, albo przeciągnij suwak osi czasu
do nowego klipu.

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 66

Resetowanie przyciętych klipów

Jeżeli zmienisz zdanie po wykonaniu jednej lub kilku operacji przycinania i
po wyświetleniu podglądu klipu, możesz użyć przycisku Cofnij (lub
nacisnąć klawisze Ctrl+Z
wykonując jedną z następujących czynności:

• Przeciągnij jak najdalej prawą krawędź klipu bezpośrednio na osi czasu.

• W narzędziu Właściwości klipu przeciągnij suwaki na przeciwległe

końce klipu.

), albo ręcznie zresetować przycięty klip,

DZIELENIE I ŁĄCZENIE KLIPÓW



Jeżeli chcesz wstawić jeden klip znajdujący się na ścieżce wideo w środek
innego klipu, podziel drugi klip na dwie części, a następnie wstaw nowy
klip pomiędzy nie. „Dzielenie” klipu powoduje powielenie go. Oba
powstałe w ten sposób klipy są automatycznie przycinane, tak aby pierwszy
kończył się, a drugi zaczynał w punkcie podziału.

Aby podzielić klip w widoku Oś czasu:

1. Wybierz punkt podziału.

Użyj w tym celu dowolnej metody dostosowywania bieżącej pozycji,
takiej jak przenoszenie suwaka na osi czasu, kliknięcie przycisku
Odtwórz, a następnie przycisku Wstrzymaj, albo zmodyfikowanie
wartości licznika odtwarzacza.

2. Kliknij prawym przyciskiem myszy klip, który chcesz podzielić, a

następnie wybierz polecenie Podziel klip z menu kontekstowego.
Możesz także upewnić się, że linia edycji znajduje się w miejscu, w
którym chcesz podzielić klip, a następnie kliknąć przycisk Podziel

klip/scenę (przycisk przedstawiający skalpel, zobacz strona 47).
Klip zostanie podzielony w bieżącym położeniu.

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 67

Aby odtworzyć podzielony klip:

• Kliknij przycisk Cofnij (albo naciśnij klawisze Ctrl+Z). Nawet jeżeli po

podzieleniu klipu wykonano inne operacje, wielopoziomowa funkcja
cofania umożliwi wycofanie tylu działań, ile będzie konieczne. ALBO

• Jeżeli cofanie operacji jest niewskazane, ponieważ po podzieleniu klipu

wykonano inne działania, których rezultat powinien zostać zachowany,
można zastąpić podzielone części klipu oryginalnym klipem
znajdującym się w albumie. ALBO

• Usuń jedną z część podzielonego klipu, a drugą część rozciągnij.

Aby połączyć klipy w oknie Film:

Zaznacz klipy, które chcesz połączyć, a następnie kliknij je prawym
przyciskiem myszy i wybierz polecenie Połącz klipy.

Operacja ta jest możliwa pod warunkiem, że w rezultacie połączenia
klipów powstanie poprawny nowy klip — to znaczy, ciągły fragment
źródłowego materiału wideo. Między klipami na osi czasu, które mogą
zostać połączone ze sobą, wyświetlana jest kropkowana linia.

ZAAWANSOWANE ZADANIA



EDYCYJNE NA OSI CZASU

Podczas wykonywania większości operacji edycyjnych program Studio
automatycznie synchronizuje klipy znajdujące się na różnych ścieżkach na
osi czasu. Jeżeli na przykład wstawiasz scenę z albumu na ścieżkę wideo,
względne położenie klipów po prawej stronie punktu wstawiania pozostaje
niezmienione.

Czasem jednak domyślną synchronizację trzeba pominąć. Może na
przykład istnieć konieczność wstawienia nowego klipu wideo do projektu
bez naruszania położenia klipów innych rodzajów. Możne też zajść
potrzeba osobnej edycji wideo i audio — jest to przydatna technika, której
kilka odmian omówiono niżej.

Wykonywanie tych specjalnych funkcji umożliwiają przyciski blokady
ścieżki, wyświetlone przy prawej krawędzi okna Film w widoku Oś czasu.
Przycisk blokady jest dostępny dla każdej z pięciu standardowych ścieżek

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 68

(dla wszystkich z wyjątkiem ścieżki menu). Aby uzyskać więcej informacji,
zobacz temat „Blokowanie ścieżek” na stronie 51.

Zablokowana ścieżka jest wyświetlona szarym kolorem w widoku Oś
czasu. Wskazuje to, że klipy znajdujące się na zablokowanej ścieżce nie
mogą być zaznaczane ani edytowane w żadnym z trzech dostępnych
widoków, a żadne operacje edycyjne wykonywane na ścieżkach
niezablokowanych nie mają wpływu na te klipy.

Można blokować dowolne kombinacje ścieżek oprócz ścieżki menu,.

Zablokowanie ścieżki nakładki sprawia, że czas trwania nakładki
pozostanie niezmieniony, nawet jeśli zostaną przycięte klipy audio i wideo
znajdujące się na innych ścieżkach i odtwarzane w tym samym przedziale
czasu.

Jeżeli ścieżka nie jest zablokowana, przycięcie klipu wideo znajdującego
się nad nią powoduje, że przycięta zostaje także nakładka lub napis.

Edycja ze wstawianiem

Podczas edytowania klipów na osi czasu klip wideo i oryginalne audio
przechwycone razem z nim są zwykle traktowane jako jedna całość. Ten
związek między wideo i audio jest sygnalizowany w oknie Film
kropkowaną linią łączącą wskaźnik ścieżki wideo ze wskaźnikiem ścieżki
oryginalne audio, która oznacza, że ścieżka audio jest zależna od ścieżki
wideo.

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 69

Przyciski blokowania ścieżek umożliwiają edytowanie ścieżek niezależnie
od siebie podczas wykonywania takich operacji jak edycja ze wstawianiem.
Oznacza to najczęściej, że fragment klipu na ścieżce wideo zostaje
zastąpiony innym fragmentem, a ścieżka oryginalne audio pozostaje
nienaruszona.

Pracując na przykład z sekwencją, w której jeden z bohaterów opowiada
jakąś historię, można wstawić ujęcie roześmianego (albo przysypiającego!)
widza, nie przerywając odtwarzania podstawowej ścieżki audio.

Aby wykonać edycję ze wstawianiem na ścieżce wideo:

W widoku Oś czasu w oknie Film kliknij przycisk kłódki
ścieżki oryginalne audio, aby zablokować ścieżkę.

Przycisk kłódki zostanie wyróżniony czerwonym kolorem, a
ścieżka zostanie wyświetlona kolorem szarym. Sygnalizuje to,

że zawartość ścieżki pozostanie niezmieniona podczas wykonywania

operacji edycyjnych.
Utwórz na ścieżce wideo puste miejsce dla klipu wideo, który chcesz

wstawić. Umieść suwak osi czasu w miejscu, w którym ma się
rozpoczynać wstawiany klip, a następnie kliknij przycisk Podziel
klip/scenę. Przejdź do miejsca, w którym wstawiany klip ma się
kończyć, i ponownie podziel klip. Usuń fragment materiału wideo,
który zostanie zastąpiony wstawianym klipem.

Ponieważ ścieżka audio jest zablokowana i pozostała nienaruszona,
obraz wideo na prawo od punktu wstawienia klipu nie jest przesuwany
w lewą stronę i nie wypełnia powstałej na osi czasu luki. Wideo i audio
nie są już zsynchronizowane. Jeżeli odtworzysz teraz film, w miejscu
luki w obrazie zostanie wyświetlony czarny ekran, ale ścieżka audio
będzie odtwarzana normalnie.

Teraz pozostaje tylko wstawić nowy klip. Przeciągnij klip (z albumu lub z
innego miejsca na osi czasu) do utworzonej przed chwilą luki na ścieżce
wideo.

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 70

Jeżeli wstawiany klip jest dłuższy niż istniejąca luka, zostanie
automatycznie przycięty. Sposób przycięcia klipu można dostosować za
pomocą narzędzia Właściwości klipu.

Edycja ze wstawianiem na ścieżce oryginalne audio

Operacja odwrotna, polegająca na wstawieniu klipu audio na ścieżce
oryginalne audio przy zachowaniu nienaruszonego wideo, jest stosowana
rzadziej, ale również można ją wykonać w programie Studio.

Procedura jest analogiczna do procedury wstawiania klipu wideo:
wystarczy tylko zamienić rolami ścieżkę wideo i ścieżkę audio, wykonując
opisane wyżej czynności.

Edycja z dzieleniem

Edycja z dzieleniem polega na przycięciu osobno audio i obrazu tego
samego klipu w taki sposób, aby obraz rozpoczynał się wcześniej niż audio
lub odwrotnie.

W cięciu typu L wideo wyprzedza zsynchronizowane z nim audio, a w
cięciu typu J audio wyprzedza wideo.

Porada: Aby przycinanie klipu było szybsze i łatwiejsze, spróbuj
wykonać opisane niżej czynności przy otwartym narzędziu Właściwości
klipu. Można je otworzyć, klikając dwukrotnie jeden z klipów wideo
przed przystąpieniem do przycinania.

Cięcie typu L

W cięciu typu L nowy obraz pojawia się na ekranie przed rozpoczęciem
odtwarzania odpowiadającej mu ścieżki audio.

Wyobraź sobie na przykład sfilmowany na wideo wykład, podczas którego
kamera co jakiś czas zamiast wykładowcy pokazuje sceny z podróży lub
krajobrazy ilustrujące temat prelekcji.

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 71

Audio i wideo ucięte jednocześnie.

Zamiast ucinać audio i obraz wideo jednocześnie, można nałożyć głos
wykładowcy na pojawiającą się nową scenę. Technika ta ułatwia widzom
zorientowanie się, że nowa scena stanowi ilustrację tego, o czym mówi
wykładowca.

Zwróć uwagę, że granice klipów wideo i audio po takiej operacji tworzą
kształt litery L.

Audio rozpoczyna się później niż obraz. Powstała granica między klipami

ma kształt litery „L”, jak na ilustracji.

Istnieje wiele sposobów efektownego wykorzystania tej techniki. Można
rozważyć jej zastosowanie w sytuacji, kiedy obraz drugiego klipu służy
zilustrowaniu audio klipu poprzedzającego.

Aby utworzyć cięcie typu L:

1. Dostosuj oś czasu w taki sposób, aby móc wygodnie policzyć klatki

lub sekundy, na przestrzeni których klipy będą się nakładać.

2. Zaznacz klip po lewej stronie i przytnij jego prawą krawędź do

miejsca, w którym ma się kończyć audio.

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 72

3. Zablokuj ścieżkę audio klipu. Przeciągnij prawą krawędź wideo tego

samego klipu do miejsca, w którym ma się rozpoczynać wideo
następnego klipu.

4. Podczas gdy ścieżka audio pozostaje zablokowana, przeciągnij obraz

wideo drugiego klipu w lewo, aż zetknie się z pierwszym klipem.
Jeżeli na początku drugiego klipu nie znajduje się dość dużo zbędnego

materiału wideo, aby umożliwić takie przycięcie klipu, należy najpierw
przyciąć odpowiednią ilość materiału z obu ścieżek klipu (wideo i
audio), a następnie wykonać opisaną wyżej czynność ponownie.

5. Odblokuj ścieżkę audio.

Kiedy rozpocznie się odtwarzanie obrazu wideo drugiego klipu, nadal
będzie słyszalna ścieżka audio klipu pierwszego. Na końcu pierwszego
klipu został przycięty obraz wideo, a na początku drugiego klipu
zostało przycięte audio.

Cięcie typu J

W cięciu typu J nowe audio rozpoczyna się wcześniej niż nowy obraz.
Efekt ten można zastosować w sytuacji, kiedy audio drugiego klipu
przygotowuje widza na obraz, który za chwilę zostanie wyświetlony.

Powróćmy do przykładu z filmowym zapisem prelekcji. Wstawiony
materiał wideo dobiega końca i za chwilę znów znajdziemy się w sali
wykładowej. Jeżeli rozpoczniemy odtwarzanie ścieżki audio wykładu,

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 73

zanim na obrazie pojawi się prelegent, przejście do nowej sceny będzie
mniej gwałtowne.

Tym razem granice klipów mają kształt przypominający literę J:

Audio rozpoczyna się wcześniej niż obraz. Powstała granica między klipami

ma kształt litery „J”, jak na ilustracji.

Aby utworzyć cięcie typu J:

1. Dostosuj oś czasu w taki sposób, aby móc wygodnie policzyć klatki

lub sekundy, na przestrzeni których klipy będą się nakładać.

2. Tak jak poprzednio, przytnij prawą krawędź lewego klipu (zarówno

ścieżkę wideo, jak i ścieżkę audio) o tyle klatek lub sekund, o ile klipy
mają się nakładać.

3. Zablokuj ścieżkę audio klipu. Przeciągnij prawą krawędź obrazu wideo

tego samego klipu w prawo o tyle klatek lub sekund, o ile klipy mają
się nakładać.

4. Odblokuj ścieżkę audio.

Odtwarzanie audio drugiego klipu rozpocznie się, kiedy na ekranie
będzie jeszcze wyświetlany obraz pierwszego klipu.

Uwaga: Opisane wyżej procedury tworzenia cięć typu L i typu J nie
wyczerpują wszystkich możliwości. Za pomocą cięcia typu J można na
przykład przyciąć prawy klip tak, aby rozpoczynał się w określonym
momencie, a następnie zablokować ścieżkę wideo i przeciągnąć część
audio klipu w lewo, aby nachodziła na audio klipu znajdującego się po
lewej stronie.

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 74

WYKORZYSTYWANIE EFEKTÓW



WIDEO

Edytowanie obrazu wideo polega zwykle na zaznaczaniu klipów,
umieszczaniu ich w odpowiedniej kolejności i łączeniu za pomocą efektów
przejścia albo zestawianiu z innym materiałem, na przykład muzyką lub
obrazami nieruchomymi.

Niekiedy jednak, aby osiągnąć poszukiwany efekt, trzeba zmodyfikować
sam obraz. Narzędzie Efekty wideo programu Studio udostępnia szeroki
zasób efektów wideo w postaci dodatków plug-in. Efekty te można
stosować do obrazu wideo lub do obrazów nieruchomych. Opis
podstawowego zestawu efektów dostarczonych z programem Studio
znajduje się na stronie 80.

Narzędzie Efekty wideo jest szóstym narzędziem wyświetlonym w
przyborniku Wideo. Narzędzie to zawiera dwa główne obszary.

Po lewej stronie wyświetlona jest lista efektów przypisanych do
aktualnie zaznaczonych klipów. Po prawej stronie znajduje się panel
parametrów, za pomocą którego można dostosować wybrany efekt.

Efekty wideo a efekty audio

Narzędzia Efekty wideo i Efekty audio działają niemal tak samo. Różnica
między nimi polega tylko na materiale, do którego są stosowane.

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 75

Praca z listą efektów

Każdy klip wideo lub obraz znajdujący się w projekcie można
modyfikować za pomocą dowolnej liczby efektów wideo. Efekty są
stosowane do oryginalnego obrazu w takiej kolejności, w jakiej są
wyświetlone na liście narzędzia Efekty wideo.

Pola wyboru znajdujące się obok nazw poszczególnych efektów
umożliwiają włączenie i wyłączenie efektów bez usuwania ich z listy
(usunięcie efektu z listy spowodowałoby utracenie dostosowanych
ustawień parametrów danego efektu). Na ilustracji powyżej efekt
„Szybkość” został wyłączony, a pozostałe dwa efekty pozostają aktywne.

Dodawanie i usuwanie efektów

Aby dodać do listy efekt dla bieżącego klipu,
kliknij przycisk Dodaj nowy efekt. Po prawej
stronie narzędzia zostanie wyświetlona przeglądarka efektów:

Kliknij dowolną pozycję na liście Kategoria w przeglądarce, aby
wyświetlić nazwy efektów należących do danej kategorii. Zaznacz efekt,
którego chcesz użyć, a następnie kliknij przycisk OK, aby dodać efekt do
listy.

Aby usunąć z listy zaznaczony efekt, kliknij przycisk Usuń efekt
(kosz na śmieci).

Zmienianie kolejności efektów

Sumaryczny efekt zastosowania kilku efektów do jednego klipu
zależy od kolejności, w jakiej poszczególne efekty zostaną

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 76

zastosowane. Po prawej stronie listy efektów znajdują się przyciski strzałek
w górę i w dół, za pomocą których można sterować położeniem każdego
efektu względem pozostałych. Przyciski są stosowane tylko do
zaznaczonego w danej chwili efektu.

Zmienianie parametrów efektów

Po zaznaczeniu efektu na liście efektów elementy sterujące jego
parametrami zostają wyświetlone w panelu parametrów, znajdującym się
po prawej stronie okna narzędzia Efekty wideo (dla niektórych efektów nie
są dostępne żadne parametry).

Poniżej (od strony 81) opisano elementy sterujące dla podstawowej
biblioteki efektów dostarczonych z programem Studio. Efekty dodatkowe
są opisane w osobnej Pomocy online. Aby uzyskać do niej dostęp, naciśnij

klawisz funkcji F1
górnym rogu panelu parametrów.

lub kliknij przycisk Pomoc, znajdujący się w lewym

Uwaga: Niektóre dodatki plug-in mogą udostępniać własne okna
parametrów, zawierające wyspecjalizowane elementy sterujące. W takiej
sytuacji panel parametrów narzędzia Efekty zawiera tylko przycisk
Edycja. Kliknięcie tego przycisku powoduje wyświetlenie osobnego
edytora efektów.

Używanie wstępnych ustawień parametrów

Aby uprościć stosowanie parametrów, wiele efektów zostało
wyposażonych w ustawienia wstępne, dzięki którym można skonfigurować
efekt przez wybranie odpowiedniej nazwy z listy.

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 77

Najszybszym sposobem skonfigurowania efektu jest zwykle rozpoczęcie od
jednego z ustawień wstępnych, które jak najlepiej odpowiada zamierzeniu,
a następnie precyzyjne dostosowanie poszczególnych parametrów efektu
ręcznie.

Resetowanie efektów: Specjalnym rodzajem
ustawienia wstępnego jest domyślne ustawienie
każdego efektu. Ustawienie domyślne można w każdej
chwili przywrócić, klikając przycisk Resetuj, wyświetlony na dole panelu
parametrów.

Stopniowe pojawianie się lub zanikanie efektów

Aby rezultat zastosowania efektu był bardziej płynny, można wprowadzić
efekt stopniowo na początku klipu, spowodować jego zanikanie na końcu
klipu albo zastosować obie te techniki jednocześnie.

Kiedy efekt pojawia się stopniowo, jego parametry liczbowe mają
początkowo wartości neutralne. W miarę odtwarzania klipu nasilenie
poszczególnych parametrów wzrasta, aż do chwili osiągnięcia pełnej,
skonfigurowanej wartości. Zanikanie jest procesem odwrotnym: efekt
rozpoczyna się od pełnego nasilenia i jest stopniowo osłabiany, a na końcu
klipu parametry efektu powracają do wartości neutralnych.

Czas zanikania można określić w sekundach i w klatkach, za pomocą
liczników wyświetlonych na dole panelu parametrów dla danego efektu.
Długość efektu zanikania może być dowolna, ale całkowity czas pojawiania
się i zanikania nie może przekraczać całkowitej długości klipu.

Aby wyłączyć zanikanie, wprowadź wartość zero w odpowiednim liczniku.

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 78

Podgląd i renderowanie

Kiedy pracuje się z narzędziem Efekty wideo, wybierając efekty i
dostosowując ustawienia ich parametrów, odtwarzacz wyświetla
dynamicznie aktualizowany podgląd bieżącej klatki filmu. Podgląd
pojedynczej klatki daje jednak stosunkowo niewiele informacji, jeżeli
pracuje się z efektami czasowymi (strona 83) lub z efektami, których
działanie zmienia się w czasie odtwarzania klipu, takimi jak efekt Kropla
wody (strona 89).

W takich wypadkach sprawdzenie rezultatu, jaki dało zastosowanie
określonego efektu, wymaga odtworzenia klipu.

Ponieważ wiele efektów wymaga wykonania
intensywnych obliczeń, idealnie płynny i szczegółowy
podgląd zwykle nie jest dostępny natychmiast. Za
każdym razem, kiedy efekty są dodawane lub usuwane,
lub gdy modyfikowane są ich ustawienia, program
Studio rozpoczyna „renderowanie” klipu, czyli
obliczanie jego ostatecznego wyglądu. Renderowanie
odbywa się w tle i nie wymaga przerwania pracy z
klipem. Kolorowy pasek przesuwający się od lewej do
prawej strony wzdłuż osi czasu, wyświetlony nad

klipem w oknie Film, sygnalizuje postęp procesu renderowania.
Opcje sterujące procesem renderowania w tle znajdują się na panelu opcji

Edycja (Ustawienia ¾
zobacz temat „Renderowanie” na stronie 186.

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 79

Edycja). Aby uzyskać szczegółowe informacje,

EFEKTY WIDEO — ZESTAW



PODSTAWOWY

• Początkowa biblioteka efektów wideo jest podzielona na pięć kategorii:

• Efekty czyszczące ułatwiają usuwanie wad źródłowego materiału

wideo, takich jak szum lub niestabilność kamery.

• Efekty czasowe zmieniają szybkość odtwarzania, nie wpływając na

wygląd klatek wideo.

• Efekty kolorystyczne umożliwiają modyfikowanie kolorów klipu —

subtelnie lub radykalnie.

• Efekty zabawne, takie jak Kropla wody i Odbicia w soczewkach,

otwierają przed twórczą wyobraźnią nowe pole do popisu.

• Efekty stylizujące, takie jak Wytłoczenie i Stary film, pozwalają

wzbogacić film o wyrazisty, charakterystyczny styl.

Tworzenie biblioteki efektów

Architektura programu Studio oparta na dodatkach plug-in umożliwia
wzbogacanie biblioteki o nowe efekty wideo w miarę ich udostępniania.
Udostępniane przez firmę Pinnacle i inne firmy pakiety rozszerzeń
zawierające nowe efekty będą się płynnie integrowały z programem. Aby
uzyskać aktualne informacje o dostępnych pakietach dodatkowych,
odwiedź witrynę sieci Web firmy Pinnacle:

www.pinnaclesys.com

Program Studio zawiera oznaczone znakami wodnymi wersje
demonstracyjne efektów wideo z pakietów efektów „Plus” i „PRO” firmy
Pinnacle. Aby przejrzeć dokumentację dotyczącą tych efektów, kliknij

przycisk pomocy
każdego efektu.

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 80

w lewej górnej części panelu parametrów dla

Ostrzeżenie: Dodatki plug-in efektów wideo w programie Studio są
programami komputerowymi. Oznacza to, że teoretycznie istnieje
możliwość wykonania przez te programy akcji, które mogą uszkodzić
system lub zakłócić jego działanie, na przykład zmodyfikować lub usunąć
pliki czy edytować rejestr systemowy. Firma Pinnacle nie zaleca
instalowania dodatków innych firm, chyba że pochodzą od zaufanych
dostawców.

EFEKTY CZYSZCZĄCE



Efekty czyszczące ułatwiają usuwanie wad źródłowego materiału wideo,
takich jak szum czy niestabilność kamery.

Uwaga: Efekty czyszczące wideo programu Studio są filtrami ogólnego
przeznaczenia, które zostały zaprojektowane w celu wyeliminowania
najczęstszych problemów w wielu materiałach. Nie są one jednak
rozwiązaniem całkowicie skutecznym. Rezultaty ich zastosowania różnią
się w zależności od oryginalnego materiału oraz typu i stopnia
problemów.

Automatyczna korekcja koloru

Ten efekt rekompensuje niewłaściwe proporcje kolorów w filmie. Funkcja
ta działa podobnie do ustawienia „balans bieli” dostępnego w kamerach
wideo.

Jasność: Korekcja koloru może mieć wpływ na jasność obrazu. Za pomocą
tego suwaka można w razie potrzeby ręcznie skorygować poziom jasności
(mówiąc precyzyjniej, suwak modyfikuje „współczynnik korekcji gamma”
obrazu, a nie jego jasność).

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 81

Uwaga: Efektem ubocznym zastosowania automatycznej korekcji koloru
może być powstanie szumu w obrazie wideo. Jeżeli zjawisko to jest
nasilone, dodaj do klipu omówiony niżej efekt Redukcja szumu.

Redukcja szumu

Ten dodatek plug-in stosuje do klipu algorytm redukcji szumu, który
pozwala zmniejszyć poziom „zakłóceń” obrazu wideo. Redukcja szumu
jest stosowana tylko do tych obszarów klatki, w których natężenie ruchu
jest poniżej pewnej wartości progowej. Ma ona na celu zminimalizowanie
ryzyka powstania tak zwanych artefaktów (wad obrazu będących efektem
ubocznym przetwarzania).

Próg ruchu: Za pomocą tego suwaka można określić progową wartość
natężenia ruchu. Przesunięcie suwaka w prawo zwiększa natężenie ruchu,
przy jakim efekt może zostać zastosowany, a zatem powoduje, że redukcji
szumu zostanie poddana większa część obrazu. Zwiększenie tej wartości
podnosi ryzyko wprowadzenia niepożądanych artefaktów.

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 82

Stabilizacja

Podobnie do funkcji elektronicznej stabilizacji obrazu, dostępnej w wielu
cyfrowych kamerach wideo, efekt ten minimalizuje zakłócenia wynikające
z ruchów kamery. Obszary położone blisko krawędzi klatki są usuwane, a
środkowa część jest powiększana o około 20% w taki sposób, aby
wypełniała całą klatkę. Dzięki możliwości dostosowania granic wybranego
obszaru niezależnie dla każdej klatki, program Studio może wyeliminować
niepożądane ruchy kamery.

Efekt Stabilizacja programu Studio polega na rozszerzeniu
zaznaczonego obszaru (linie wewnątrz klatki) do rozmiaru całej klatki.
Obszar ten jest korygowany w każdej klatce z osobna w celu
zniwelowania różnic kadrowania wynikających z niestabilności kamery.

EFEKTY CZASOWE



Efekty czasowe zmieniają szybkość odtwarzania, nie wpływając na wygląd
klatek wideo.

Powtarzanie klatek

Efekt Powtarzanie klatek przypomina „zamrożony” ruch, podobny do
ruchu tancerza w świetle stroboskopu. Parametr Powtarzanie klatek
wskazuje, ile razy każda wyświetlana klatka zaznaczonego klipu ma zostać
powtórzona. Maksymalna wartość tego parametru wynosi 50.

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 83

Czas trwania klipu pozostaje stały; program Studio usuwa niektóre klatki,
tworząc w ten sposób miejsce na powtarzanie innych.

Efekt Powtarzanie klatek powoduje pomijanie niektórych klatek i
powtarzanie innych. W tym przykładzie (przy wartości powtarzania 2)
sześć z pierwszych dziewięciu klatek klipu zostanie usuniętych
(sekwencja górna; usunięte zostaną klatki zacieniowane). W ostatecznej
wersji filmu (sekwencja dolna) każda z pozostałych klatek zostanie
dwukrotnie powtórzona.

Szybkość

Efekt ten umożliwia określenie szybkości odtwarzania dowolnego klipu
wideo — od jednej dziesiątej normalnej szybkości do szybkości
pięciokrotnej. Ustaw suwak z pozycji odpowiadającej szybkości, z jaką klip
ma być odtwarzany. Zwróć uwagę, że zmiana szybkości odtwarzania klipu
pociąga za sobą zmianę jego długości w oknie Film.

Szybkość odtwarzania jest zwiększana przez pominięcie niektórych
klatek. W tym przykładzie film zostanie odtworzony z szybkością
trzykrotnie większą od normalnej. Oryginalny klip zawiera dziewięć
klatek (sekwencja górna). W ostatecznej wersji filmu dwie z każdych
trzech klatek zostaną usunięte (sekwencja dolna).

Szybkość odtwarzania klipu można także zmienić bezpośrednio na osi
czasu w oknie Film. Zaznacz klip i otwórz panel parametrów dla efektu
Szybkość, a następnie umieść wskaźnik myszy na prawej krawędzi klipu.

Kiedy zostanie wyświetlony wskaźnik Zmiana szybkości
krawędź klipu i przeciągnij, tak samo jak podczas przycinania klipu. W ten
sposób można dostosować szybkość odtwarzania klipu od jednej piątej
szybkości normalnej do szybkości dziesięciokrotnie wyższej niż normalna.
Sposób przycięcia klipu — to znaczy zestaw klatek, z których składa się
klip — pozostaje niezmieniony.

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 84

kliknij

Szybkość odtwarzania jest zmniejszana przez powtórzenie niektórych
klatek. W tym przykładzie film jest odtwarzany w trzykrotnym
spowolnieniu, ponieważ każda klatka jest wyświetlana trzy razy.

Spowolnienie odtwarzania klipu może spowodować wrażenie
nierównomierności ruchu. Opcja Płynny ruch umożliwia utworzenie
pośrednich klipów, które poprawiają płynność ruchu.

EFEKTY KOLORYSTYCZNE



Efekty kolorystyczne umożliwiają modyfikowanie kolorów klipu —
subtelnie lub radykalnie.

Czarno-białe

Efekt ten powoduje częściowe lub całkowite usunięcie informacji o
kolorach z oryginalnego materiału wideo. W wyniku zastosowania efektu
obraz stanie się mniej nasycony (ustawienie wstępne „Wyblakłe”) lub
całkowicie monochromatyczny („Czarno-białe”). Suwak Ilość określa
nasilenie efektu.

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 85

Od lewej do prawej strony: efekt wyłączony, ustawienie „Wyblakłe”,

ustawienie „Czarno-białe”

Korekcja koloru

Cztery suwaki wyświetlone w panelu parametrów tego efektu sterują
kolorami bieżącego klipu.

Jasność: względna intensywność światła niezależna od kolorów. Jeżeli
film wideo jest zbyt słabo lub zbyt mocno naświetlony, skoryguj zarówno
jasność, jak i kontrast.

Kontrast: zakres wartości jasnych i ciemnych w obrazie albo stosunek
najwyższej do najniższej jasności. Przesunięcie suwaka w lewo zmniejsza
kontrast, uśredniając jasność całego obrazu. Przesunięcie suwaka w prawo
zwiększa kontrast, sprawiając, że obszary ciemne stają się jeszcze
ciemniejsze, a obszary jasne — jaśniejsze.

Odcień: właściwość obrazu umożliwiająca rozpoznawanie kolorów. Ruch
suwaka powoduje przesunięcie wszystkich kolorów klipu w stronę
czerwieni (ruch suwaka w prawo) lub w stronę zieleni (ruch suwaka w
lewo). Efekt ten bywa szczególnie przydatny do korygowania koloru
karnacji w filmie wideo.

Nasycenie: ilość czystego koloru, mierzona od zera (brak koloru, czyli
skala szaro
jaką używany monitor może wyświetlić). Przesunięcie suwaka w lewo
powoduje blaknięcie kolorów, a przesunięcie w prawo daje efekt bardziej
„żywych”, nasyconych kolorów.

ści) do pełnego nasycenia (maksymalna intensywność koloru,

Posteryzacja

Ten efekt umożliwia określenie liczby kolorów, jakie zostaną użyte
podczas renderowania poszczególnych klatek klipu — od pełnej,
oryginalnej palety kolorów do palety monochromatycznej (czarno-białej).
Przeciągnij suwak Ilość od lewej do prawej strony, aby zmniejszyć liczbę

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 86

kolorów palety. Wraz z ograniczaniem liczby kolorów palety, obszary
wypełnione zbliżonymi kolorami zlewają się w większe, płaskie plamy.

Od lewej do prawej strony: efekt wyłączony, „Posteryzacja”, „Maksymalna

posteryzacja”. Wybranie opcji „Maksymalna posteryzacja” powoduje, że
każdy piksel oryginalnego obrazu jest konwertowany na piksel czarny lub

biały.

Sepia

Za pomocą tego efektu można nadać filmowi wygląd przypominający stare
fotografie. Uzyskuje się go przez renderowanie klipów w tonach sepii, a nie
w pełnej gamie kolorów. Nasilenie efektu można określić za pomocą
suwaka Ilość.

EFEKTY ZABAWNE



Efekty zabawne, takie jak Kropla wody czy Szum, otwierają przed twórczą
wyobraźnią nowe pole do popisu.

Uwaga: Niektóre efekty zaawansowane z tej grupy mogą być używane
tylko w systemach Windows 2000 lub Windows XP i nie są dostępne w
innych wersjach systemu Windows. Do efektów z tym ograniczeniem
należą: Odbicia w soczewkach oraz Kropla wody.

ROZDZIAŁ 5: Przejścia 87