OSTRZEŻENIE: Wykorzystując urządzenia elektroniczne powinno się
przestrzegać podanych niżej, podstawowych zasad bezpieczeństwa.
1. Przeczytaj instrukcje podane poniżej -Aby zapewnić sobie bezpie-
czeństwo pracy z urządzeniem, należy najpierw uważnie przeczy-
tać wszystkie instrukcje bezpieczeństwa.
2. Woda i wilgoć – Nie należy używać urządzenia blisko wody. Np. w
pobliżu wanny, prysznica, zlewu kuchennego, w wilgotnej piwnicy
itp. Urządzenie to nie może być poddane bezpośredniemu działa-
niu wody.
3. Dodatki – Nie należy wykorzystywać elementów dodatkowych, które nie są zalecane przez producenta, ponieważ mogą one narazić
użytkownika na ryzyko porażenia prądem.
4. Niniejsze urządzenie, zarówno samo jak i w połączeniu ze wzmacniaczem i słuchawkami lub kolumnami głośnikowymi może wytwo-
rzyć dźwięk o poziomie mogącym przyczynić się do trwałej utraty
słuchu. Dlatego też zaleca się, aby nie używać go przez długi czas
przy wysokim poziomie głośności dźwięku lub poziomie, który jest
szkodliwy dla słuchu. W przypadku jeżeli zauważysz u siebie jakiś
ubytek słuchu lub dzwonienie w uszach, powinieneś skonsultować
się z lekarzem.
5. Właściwa wentylacja chroni urządzenie przed przegrzaniem i z tego względu otwory wentylacyjne nie mogą być blokowane lub zakrywane. Należy zachować minimalnie 5 cm odległości od najbliż-
szej powierzchni znajdującej się za urządzeniem.
6. Wysoka temperatura – Urządzenie powinno być umieszczone z
dala od źródeł ciepła (grzejnik, kominek, kuchnia gazowa), nie powinno być także w bezpośredniej bliskości z końcówkami mocy. W
przypadku nie zastosowania się do tych instrukcji może nastąpić
przegrzanie i awaria urządzenia.
7. Źródła zasilania – Urządzenie to powinno być podłączone do źródła
zasilania tylko w sposób podany w tej instrukcji lub tak, jak podano
na urządzeniu. Jeżeli nie jesteś pewien parametrów sieci w miejscu gdzie będziesz używać urządzenia, skontaktuj się z dystrybutorem, lokalnym sprzedawcą urządzenia lub firmą dostarczającą
prąd w tym miejscu.
8. Kable zasilające powinny być tak umiejscowione, by nie chodzić po
nich i nie były one narażone na uszkodzenie przez jakiekolwiek ostre elementy leżące na ich drodze. Gdy urządzenie nie jest uży-
wane, należy odłączyć kabel zasilający.
9. Umiejscowienie urządzenia powinno zabezpieczać go przed jakimikolwiek obiektami czy płynami, które mogłyby się dostać do
wnętrza urządzenia poprzez otwory wentylacyjne. Nigdy nie należy
też robić tego celowo.
10. W przypadku konieczności wysłania urządzenia do serwisu – naj-
pierw należy odłączyć urządzenie od gniazdka sieciowego. Serwi-
sowanie urządzenia (w autoryzowanym serwisie) powinno być dokonywane tylko w następujących przypadkach:
a) Zniszczenie kabla zasilającego urządzenie
b) Przedmiot lub płyn dostał się do wnętrza urządzenia
c) Urządzenie zostało poddane działaniu wody
d) Urządzenie nie funkcjonuje poprawnie lub tylko czasowo nie-
poprawnie. Należy regulować tylko te elementy, które są opisane w tej instrukcji. Zmiany w ustawieniach innych regulatorów mogą spowodować uszkodzenie lub awarię, która będzie
wymagała długotrwałej naprawy przez wykwalifikowanego specjalistę
e) Urządzenie spadło lub nastąpiło uszkodzenie obudowy
11. Serwis – Wewnątrz urządzenia nie ma żadnych części, które mo-
głyby być serwisowane przez użytkownika i z tego względu nie na-
leży samodzielnie zdejmować pokrywy zabezpieczającej, ponieważ
może to spowodować porażenie elektryczne. Serwisowanie urzą-
dzenia powinno być dokonywane tylko w autoryzowanym serwisie
naprawczym.
OSTRZEŻENIE:
PRĄDEM NIE NALEŻY WYSTAWIAĆ URZĄDZENIA OZNACZONEGO
TAKĄ PLAKIETKĄ NA DZIAŁANIE WODY CZY W ILGOCI.
WEWNĄTRZ TAKIEGO URZĄDZENIA NIE MA ŻADNYCH CZĘŚCI
PRZEZNACZONYCH DO OBSŁUGI PRZEZ UŻYTKOWNIKA!!!
UZIEMIENIE:
niewłaściwego funkcjonowania lub awarii urządzenia, uziemienie
chroni użytkownika przed porażeniem elektrycznym. Ten instrument
został wyposażony w przewód zasilający z uziemieniem. Wtyczka
musi zostać podłączona do uziemionego gniazdka zasilającego.
UWAGA NIEBEZPIECZEŃSTWO:
bla zasilającego może spowodować porażenie elektryczne. Połącze-
nie zasilające powinno zostać sprawdzone przez wykwalifikowanego
elektryka.
ABY ZMINIMALIZOWAĆ RYZYKO PORAŻENIA
Znak błyskawicy umieszczonej wewnątrz trójkąta oznacza ostrzeżenie dla użytkownika o obecności nie izolowanego przewodnika wysokiego napięcia wewnątrz
urządzenia, który może spowodować porażenie elektryczne u człowieka.
Znak wykrzyknika umieszczony wewnątrz trójkąta oznacza informację dla użytkownika o ważnych ustawieniach
operacyjnych i instrukcjach użytkowych (serwisowych)
w materiałach tekstowych dołączonych do urządzenia.
To urządzenie musi być uziemione. W przypadku
Nieprawidłowe podłączenie ka-
Oznaczenia CE dotyczące europejskich standardów harmonizacyjnych
Oznaczenie CE znajduje się na naszych produktach od grudnia
1996.Oznacza ono kompatybilność z dyrektywami EMC
(89/336/EEC) oraz CE (93/68/EEC). Ponadto, oznaczenie CE,
znajdujące się na naszych urządzeniach od stycznia 1997 oznacza zgodność z dyrektywami EMC (89/336/EEC), dyrektywą znaku CE (93/68/EEC) oraz dyrektywą dotyczącą niskiego napięcia
(73/23/EEC). Oprócz tego, oznaczenie CE znajdujące się na produktach zasilanych bateryjnie, oznacza zgodność z dyrektywami
EMC (89/336/EEC oraz 93/68/EEC).
DEKLARACJA
Produkty firmy Korg są produkowane wedle wyspecjalizowanych specyfikacji i zgodnie z wymaganiami sieciowymi kraju, w którym instrument jest sprzedawany. Gwarancje na poszczególne produkty są
wystawiane indywidualnie przez dystrybutorów na podstawie specyfiki
danego obszaru. Jakikolwiek produkt firmy Korg, który został sprzedany bez karty gwarancyjnej lub nie posiadający numery seryjnego
nie podlega ogólnym postanowieniom gwarancyjnym. Zasada ta jest
dla twego bezpieczeństwa.
Informacje zawarte w tej instrukcji zostały uważnie sprawdzone na
okoliczność wyst ąpienia błędów, jakkolwiek firma Korg nie ponosi
odpowiedzialności za ewentualne błędy. W związku ze stale zmieniającymi się specyfikacjami naszych instrumentów, firma Korg zastrzega sobie prawo do wprowadzenia zmian w specyfikacji bez konieczności powiadamiania użytkowników. Jednocześnie firma Korg nie
ponosi odpowiedzialności za różnice w specyfikacji a faktycznymi
danymi osprzętu. Specyfikacja może się zmienić bez konieczności
powiadamiania.
PROSZĘ ZACHOWAĆ POWYŻSZE ZALECENIA!
II
PAMIĘTAJ, ABY CZYŚCIĆ URZĄDZENIE TYLKO
SUCHĄ SZMATKĄ!
Dziękujemy za wybranie stacji roboczej/samplera Korg TRITON Le. Aby zapewnić sobie bezproblemową obsługę tego instrumentu, prosimy o uważne przeczytanie niniejszej Instrukcji obsługi
i postępowanie według zawartych w niej wskazówek.
Uwagi o Instrukcji obsługi
W jaki sposób korzystać z dołączonej do
instrumentu dokumentacji
Do instrumentu Korg TRITON Le dołączono następującą
dokumentację:
• Basic Guide
• Parameter Guide
• Voice Name list
Instrukcja obsługi (Basic Guide)
Niniejsza „Instrukcja obsługi” jest polską wersją „Basic
Guide”. Proszę uważnie przeczytać tą publikację, aby
zrozumieć zasady działania całego instrumentu, oraz jego
poszczególnych trybów pracy.
„Instrukcja obsługi” jest podzielona na następujące rozdziały:
„Wstęp” – Rozdział ten wyjaśnia funkcję poszczególnych
bloków funkcjonalnych instrumentu, opisuje, jak dokonywać połączeń z innymi urządzeniami, omawia podstawowe operacje i każdy z trybów pracy TRITONA Le.
„Zaczynamy!!!” – Rozdział ten zawiera opisy podstawowych procedur (odsłuchiwania utworów demonstracyjnych, wybierania brzmień, czy innych funkcji przydatnych
przy korzystaniu z instrumentu). Jeżeli chcesz natych-miast zacząć grać na TRITONIE Le, przeczytaj chociaż
ten rozdział :)
„Obsługa podstawowych funkcji TRITONA Le” – W
rozdziale tym podano wszystko to, co powinieneś wiedzieć o edycji brzmień, nagrywaniu na sekwencer i rejestracji próbek dźwiękowych (o ile zainstalowany jest
opcjonalny moduł rozszerzający EXB-SMPL). Rozdział
ten wyjaśnia także, w jaki sposób korzystać z arpeggiatora, efektów i systemu MIDI.
„Dodatki” – Zamieszczono w nich procedury postępowania w przypadku problemów, opisy dodatkowych funkcji,
dane techniczne, specyfikację MIDI, etc.
W publikacji „Parameter Guide” zamieszczono opisy
wszystkich procedur i parametrów edycyjnych instrumentu
Korg TRITON Le. Informacje te są podzielone (podobnie
jak w instrumencie) na tryby pracy, strony ekranowe i
zakładki. Podano tam również opisy parametrów wszystkich efektów.
„Parameter Guide” jest publikacją pomocniczą, do której
można się odwołać przy zobaczeniu na ekranie jakiegoś
nieznanego parametru, lub gdy chcemy dowiedzieć się
czegoś więcej o jakiejś konkretnej funkcji.
Dodatek „Voice Name List” zawiera spisy wszystkich
multisampli i sampli zapisanych w pamięci instrumentu
Korg TRITON Le, listy fabrycznych programów brzmieniowych, kombinacji, zestawów perkusyjnych i schematów
arpeggio.
Zajrzyj do tej publikacji, jeżeli będziesz chciał dowiedzieć
się czegoś więcej o przygotowanych przez producenta
brzmieniach, kombinacjach, etc.
Zasady przyjęte w niniejszej publikacji
Odniesienia do instrumentów Korg TRITON Le 61
i Korg TRITON Le 76
Korg TRITON Le produkowany jest w dwóch wersjach:
61- i 76-klawiszowej. Obie te wersje będą w dalszej części
niniejszej publikacji nazywane zbiorczo „TRITONEM Le”.
Rysunki płyty czołowej i tylnej przedstawiają TRITONA Le
61, ale wszystkie elementy w TRITONIE Le 76 są dokładnie takie same.
Odniesienia do poszczególnych publikacji: IO, PG, VNL
W dalszej części niniejszej publikacji będą stosowane
następujące odniesienia do poszczególnych części dokumentacji instrumentu:
Odniesienia do przycisków, pokręteł, suwaków i innych
fizycznych elementów regulacyjnych są w niniejszej publikacji wzięte w kwadratowe nawiasy [ ].
Parametry na ekranie LCD ” ”
Parametry wyświetlane na ekranie LCD są w niniejszej
publikacji ujęte w cudzysłów ” ”.
Wartości podane pogrubioną czcionką
Wartości parametrów są w niniejszej publikacji napisane
pogubioną czcionką. Czcionką taką są także napisane
inne szczególnie ważne informacje.
Kroki procedur 1. 2. 3. ...
Poszczególne kroki opisywanych procedur edycyjnych są
podane w formie numerowanych list.
Symbole
Symbole te reprezentują, odpowiednio: ostrzeżenie, radę
i informację związaną z systemem MIDI.
Przykładowe strony ekranowe
Wartości parametrów pokazywane na rysunkach stron
ekranowych są przykładowe i nie muszą oddawać dokład-
nie tego, co pojawia się na ekranie twojego instrumentu.
Parametry MIDI
„CC#” to skrót od „Control Change Number” (numer komunikatu Control Change). Ponadto, przy opisach parametrów MIDI, liczby w kwadratowych nawiasach [ ] to
zawsze wartości w kodzie heksadecymalnym.
, ,
Posługiwanie się danymi
Niesprawne działanie spowodowane niewłaściwą obsługą
może spowodować utratę zawartości pamięci, dlatego też
zalecamy zachowywanie ważnych danych na kartę SmartMedia, etc. Proszę pamiętać, że firma Korg nie ponosi
odpowiedzialności za szkody spowodowane utratą danych.
Ponadto, przy cyfrowej rejestracji opatrzonego prawami autorskimi materiału audio z DAT lub CD, należy mieć pozwolenie na wykorzystanie tego materiału. Proszę pamiętać, że
firma Korg nie ponosi żadnej odpowiedzialności za narusze-
nie praw autorskich przez użytkownika TRITONA Le.
III
Spis treści
Uwagi o Instrukcji Obsługi ...................................................................................................................................III
Posługiwanie się danymi......................................................................................................................................III
Przedstawiamy TRITONA Le .................................................................................................1
Główne właściwości..............................................................................................................................................1
1. Podłączanie urządzeń audio do wejść TRITONA Le............................................................................... 13
7. Podłączanie urządzeń SCSI..................................................................................................................... 13
Obsługa podstawowych funkcji TRITONA Le ...................................................................14
Wybieranie trybów pracy, stron i zakładek; ustawianie wartości parametrów .................................................. 14
1. Wybieranie trybów pracy .......................................................................................................................... 14
2. Wybieranie stron i zakładek ..................................................................................................................... 14
3. Wybieranie parametrów do edycji ............................................................................................................ 15
4. Ustawianie wartości parametrów ............................................................................................................. 15
Odsłuchiwanie utworów demonstracyjnych .....................................................................18
Wczytywanie danych utworu demonstracyjnego ............................................................................................. 18
Wybieranie i odtwarzanie utworu demonstracyjnego w trybie Sequencer ....................................................... 18
Odtwarzanie listy songów .................................................................................................................................. 19
IV
Wybieranie i korzystanie z brzmień....................................................................................20
Przyciski i pedały nożne..................................................................................................................................... 25
Korzystanie z arpeggiatora podczas gry na instrumencie...............................................26
Użycie arpeggiatora w trybie Program.............................................................................................................. 26
Regulacja za pomocą kontrolerów ............................................................................................................... 26
Ustalanie parametrów na ekranie ................................................................................................................ 27
Użycie arpeggiatora w trybie Combination ....................................................................................................... 28
Regulacja parametrów na ekranie ............................................................................................................... 28
Granie z użyciem funkcji RPPR...........................................................................................30
Prosta edycja programów brzmieniowych ........................................................................31
Prosta edycja kombinacji ....................................................................................................32
Przykład edycji kombinacji ................................................................................................................................. 32
Typy możliwych do zapisywania danych .......................................................................................................... 41
Zapisywanie do wewnętrznej pamięci .............................................................................................................. 42
Zapisywanie brzmienia lub kombinacji......................................................................................................... 42
Zapisywanie ustawień globalnych oraz zestawów perkusyjnych i schematów arpeggio użytkownika ...... 44
Zapis na zewnętrzne media............................................................................................................................... 45
Funkcja MIDI Data Dump .................................................................................................................................. 46
Tryb Program ........................................................................................................................48
Struktura programu brzmieniowego .................................................................................................................. 48
Podstawy edycji brzmień ................................................................................................................................... 48
Więcej informacji o modulacji alternatywnej .................................................................................................... 55
Tryb Combination.................................................................................................................56
Struktura kombinacji .......................................................................................................................................... 56
Podstawy edycji kombinacji.......................................................................................................................... 56
Brzmienia, panorama i głośność dla timbrów 1-8 ........................................................................................ 57
Status, kanał MIDI i tryb pracy dla timbrów 1-8............................................................................................ 58
Czas opóźnienia i wybór skal dla timbrów ................................................................................................... 59
Ustawienia funkcji Layer i Split ..................................................................................................................... 59
Ustawienia funkcji Velocity Zone.................................................................................................................. 60
Tryb Sequencer.....................................................................................................................61
Funkcje i możliwości sekwencera .................................................................................................................... 61
Struktura trybu Sequencer................................................................................................................................. 62
Lista zdarzeń (Cue List)................................................................................................................................ 62
Edycja songu ................................................................................................................................................ 69
Budowanie i odtwarzanie listy zdarzeń (Cue List)....................................................................................... 71
Tworzenie ustawień funkcji RPPR ............................................................................................................... 73
Odtwarzanie z funkcją RPPR ....................................................................................................................... 74
Nagrywanie w czasie rzeczywistym z funkcją RPPR.................................................................................. 74
Nagrywanie z brzmieniami kombinacji ............................................................................................................. 75
Compare i inne funkcje w trybie Sequencer..................................................................................................... 77
Nagrywanie w TRITONIE Le ............................................................................................................................. 78
Nagrywanie ścieżek i sekwencji ................................................................................................................... 78
Tryb Sampling.......................................................................................................................82
Funkcje modułu EXB-SMPL.............................................................................................................................. 82
Struktura trybu Sampling ................................................................................................................................... 83
Sample i multisample ................................................................................................................................... 83
Funkcja Auto Sampling ................................................................................................................................ 86
Tworzenie indeksów w multisamplach ......................................................................................................... 87
Edycja indeksów ........................................................................................................................................... 90
Tryb Media.............................................................................................................................96
Struktura trybu Media......................................................................................................................................... 96
Rodzaje nośników, które mogą być użyte.................................................................................................... 96
Uwagi o posługiwaniu się kartami SmartMedia................................................................................................. 96
Wczytywanie danych (Load).............................................................................................................................. 97
Typy możliwych do wczytywania danych...................................................................................................... 97
Procedura wczytywania danych ................................................................................................................... 97
Zapisywanie danych (Save)............................................................................................................................... 98
Typy możliwych do zapisywania danych ...................................................................................................... 98
Inne funkcje.........................................................................................................................113
Strojenie do innego instrumentu / Transpozycja............................................................................................ 113
Wyłączanie wszystkich efektów (Bypass) ...................................................................................................... 113
Ustalanie funkcji programowanego przycisku nożnego i pedału .................................................................... 113
Wybieranie krzywych Velocity i After Touch................................................................................................... 114
Tworzenie własnych skal ................................................................................................................................. 114
Zmienianie skal ................................................................................................................................................ 114
Ustalanie funkcji przycisków [SW1] i [SW2]................................................................................................... 115
Ustalanie funkcji trybu B pokręteł REALTIME CONTROLS [1] - [4]............................................................... 115
Postępowanie w przypadku problemów..........................................................................117
Dane techniczne i opcje.....................................................................................................120
Dane techniczne .............................................................................................................................................. 120
Korg TRITON Le to muzyczna stacja robocza, w której do
generowania dźwięku wykorzystywany jest system syntezy HI (Hyper Integrated)
TRITON Le zawiera wysokiej jakości fabryczne multisample/programy/kombinacje, sekcję efektów, oraz dodatkowe funkcje, takie jak sekwencer, tryb Song Play,
podwójny polifoniczny arpeggiator, czy funkcję RPPR.
TRITON Le posiada cztery wyjścia sygnałowe audio.
Do modyfikowania brzmienia (i innych parametrów np.
efektów) podczas gry przewidziano szeroką paletę kontrolerów: joystick, przyciski [SW1], [SW2], pokrętła
REALTIME CONTROL [1] - [4], jak również podłączane
do instrumentu pedały i przyciski nożne. Możliwa jest
także regulacja parametrów Gate, Velocity i Tempo arpeggiatora.
Aby dodatkowo rozszerzyć paletę brzmieniową i możliwo-ści Korga TRITONA Le, można zainstalować opcjonalny
moduł rozszerzający EXB-SMPL, zawierający dwa wej-
ścia audio i pozwalający na dwukanałowy sampling
(próbkowanie) dźwięku (patrz strony 34, 84 IO oraz strona
253 PG).
Muzyczna stacja robocza Korg TRITON Le to naprawdę
potężne narzędzie do produkcji muzycznych czy gry na żywo.
System syntezy HI (Hyper Integrated)
Synteza HI to system generujący dźwięk na podstawie
próbek PCM, z pełną cyfrową obróbką sygnału, co gwarantuje nieskazitelną jakość brzmienia i olbrzymią elastyczność rozszerzania, modulacji i obróbki efektowej.
Sekcja generatora dźwięku:
•
32 MB pamięć PCM ROM zawiera 425 multisampli
i 413 próbek brzmień perkusyjnych.
Częstotliwość próbkowania dźwięku wynosi 48 kHz, a
•
maksymalna polifonia to 62 głosy.
Sekcja filtrów/syntezy:
Do dyspozycji są filtry Low Pass 24 dB/okt. z rezo-
•
nansem lub Low Pass i High Pass 12 dB/okt. Możli-
we jest uzyskanie wielu efektów filtrowania, od agresywnego brzmienia z rezonansem do subtelnych barw
z filtrem górnoprzepustowym.
Szeroki zakres parametrów edycyjnych daje użytkow-
•
nikowi kontrolę nad każdym aspektem dźwięku.
Sekcja efektów:
•
Jednocześnie może pracować jeden efekt Insert
(stereo-in/stereo-out), dwa efekty Master (monoin/stereo-out) i 3-pasmowy korektor EQ (stereoin/stereo-out). Do dyspozycji jest 89 algorytmów efektowych, których parametry można edytować.
Możliwa jest bardzo uniwersalna komutacja efektów.
•
Sygnały z efektów mogą być kierowane do dowolnych
wyjść audio.
Funkcje Alternate Modulation i Effect Dynamic
Modulation
Sekcja syntezy brzmień (filtry, etc.) obsługuje funkcję
•
Alternate Modulation (modulacji alternatywnej), a
sekcja efektów – funkcję Effect Dynamic Modulation(dynamicznej modulacji efektów). Pozwala to na
dowolne modulowanie różnych parametrów syntezy,
np. Pitch, Filter, Amp, EQ, LFO, jak również parametrów efektów.
Generatory LFO, czasy Delay, etc. mogą być synchro-
•
nizowane do zegara MIDI/tempa. Brzmienia i efekty
można synchronizować z tempem pracy sekwencera
czy arpeggiatora.
Programy i kombinacje
W swojej pamięci TRITON Le zawiera 512 programów
•
brzmieniowych użytkownika, oraz 128 brzmień (plus 9
zestawów perkusyjnych) zgodnych ze standardem GM
(General MIDI).
Fabrycznie pamięć brzmień TRITON Le jest wypełnio-
na wysokiej jakości brzmieniami, pasującymi do wielu
gatunków muzyki.
Jednakże, w tych 512 programach brzmieniowych
użytkownik może zmieniać dowolne parametry, ustawienia efektów i arpeggiatora, a poczynione zmiany
zachowywać w pamięci instrumentu.
TRITON Le zawiera 24 zestawy perkusyjne użytkowni-
•
ka i 9 zestawów perkusyjnych zgodnych ze standardem GM. Fabryczne zestawy perkusyjne pasują do
wielu gatunków muzycznych. Istnieje również możli-
wość utworzenia własnych zestawów perkusyjnych,
poprzez przypisanie dowolnych próbek perkusyjnych
lub samodzielnie spróbkowanych dźwięków, osobno
do każdego klawisza klawiatury muzycznej instrumentu. W każdym dźwięku można edytować parametry filtra i wzmacniacza, a nawet przypisywać efekty i kierować do dowolnego wyjścia audio.
Pamięć TRITONA Le mieści także 384 kombinacje
•
brzmieniowe (fabryczne w chwili zakupu instrumentu,
ale do przeprogramowania przez użytkownika). Kombinacja to zbiór do ośmiu dowolnych programów
brzmieniowych, które mogą przenikać się, być przypi-
sane do wybranych obszarów klawiatury, odzywać się
w zależności od dynamiki gry, etc. W skład kombinacji
wchodzą także efekty i dwa arpeggiatory, co daje razem złożone, wielowarstwowe brzmienie, nie do uzyskania za pomocą pojedynczych programów brzmieniowych. W ramach kombinacji można również wykorzystywać zewnętrzne generatory brzmień.
1
Sekwencer
Korg TRITON Le jest wyposażony w bardzo funkcjonalny
sekwencer, z możliwościami znacznie przekraczającymi
inne sekwencery sprzętowe. Sekwencer ten jest w pewnym sensie „centrum sterowania” TRITONEM Le, które w
połączeniu z innymi funkcjami instrumentu daje w efekcie
zintegrowaną muzyczną stację roboczą/sampler.
Więcej informacji o sekwencerze można znaleźć na stronie 61.
Funkcja RPPR
Korg TRITON Le posiada wbudowaną funkcję RPPR
(Realtime Pattern Play/Recording).
W trybie Sequencer funkcja ta pozwala na przypisywanie
patternów fabrycznych lub użytkownika (z określonąścieżką wybraną do odtwarzania) do poszczególnych
klawiszy klawiatury muzycznej, i odtwarzanie lub nagrywanie tych patternów w czasie rzeczywistym, po prostu
poprzez naciśnięcie przypisanego im klawisza. W pamięci
instrumentu jest zawarte wiele patternów, w tym doskonale nadające się do ścieżek perkusyjnych.
Podwójny polifoniczny arpeggiator
Oferuje 5 fabrycznych schematów arpeggio (UP,
•
DOWN, ALT1, ALT2, RANDOM) i 216 schematów u-
żytkownika. Fabrycznie, schematy te są wypełnione
wieloma frazami i motywami muzycznymi. Oprócz tradycyjnych funkcji arpeggio, wbudowany do TRITON Le
polifoniczny arpeggiator może reagować na wysokość i
rytm granych na klawiaturze dźwięków, i wytwarzać
szeroki zakres akordów i fraz. Może to być użyte do
grania różnych fraz perkusyjnych (w trybie „Fixed Note”
czyli stałej wysokości dźwięku), linii basowych, czy
podkładowych fraz gitarowych lub klawiszowych. Arpeggiator jest także doskonały do użycia z subtelnie
zmieniającymi się padami, brzmieniami syntezatorowymi czy efektami dźwiękowymi.
W trybach Combination, Sequencer i Song Play Korg
TRITON Le pozwala na użycie dwóch arpeggiatorów,
które mogą jednocześnie odtwarzać dwa różne schematy arpeggio. Można np. przypisać osobne schematy do
zestawu perkusyjnego i brzmienia basowego, czy użyć
podziału klawiatury albo wartości dynamiki do przełą-
czania pomiędzy dwoma schematami arpeggio, aby uzyskać jeszcze bardziej dynamiczne i bogate brzmienie.
4 kanały wyjściowe audio
Oprócz głównych wyjść sygnałowych L/MONO i R,
•
Korg TRITON Le posiada dwa dodatkowe wyjścia
audio, co daje łącznie cztery kanały wyjściowe. Dźwięk
z każdego oscylatora, brzmienia perkusyjnego, timbru/ścieżki czy efektu Insert, może być skierowany do
dowolnego wyjścia audio.
Samplingowy moduł rozszerzający
EXB-SMPL
Po zainstalowaniu opcjonalnego (sprzedawanego osobno) modułu rozszerzającego EXB-SMPL, TRITON Le
zyskuje następujące nowe funkcje i możliwości:
Dodany zostaje tryb Sampling. W trybie tym sygnał z
•
zewnętrznego źródła, podawany do dwóch wejść, mo-
że być samplowany (próbkowany) i następnie edyto-
wany; z zarejestrowanych próbek można następnie utworzyć sample lub multisample, które z kolei mogą
być wykorzystywane w programach brzmieniowych lub
zestawach perkusyjnych. Więcej informacji na temat
trybu Sampling można znaleźć na stronie 82.
Dodane zostają dwa wejścia sygnałowe. Pozwalają
•
one na liniowe próbkowanie zewnętrznego sygnału
audio, z 16-bitową rozdzielczością i częstotliwością
próbkowania 48 kHz, w trybie mono lub stereo. Dzięki
przełącznikowi MIC/LINE i pokrętłu LEVEL akceptowany jest szeroki zakres sygnałów wejściowych audio, od
mikrofonowego do liniowego.
Sygnał z wejść audio może przechodzić przez procesor efektów. Efekty można dodawać podczas samplingu, można też korzystać z TRITONA Le jak z
2-wejściowego/4-wyjściowego procesora efektowego.
Dodany zostaje również interfejs SCSI, pozwalający na
•
podłączenie zewnętrznych urządzeń SCSI, np. twardego dysku. Zewnętrzne urządzenia SCSI mogą być wykorzystywane, w taki sam sposób jak karty SmartMedia, do zachowywania i wczytywania danych.
2
Przegląd trybów pracy
Korg TRITON Le posiada bardzo wiele funkcji, pozwalają-
cych na korzystanie i edycję programów i kombinacji, nagrywanie i odtwarzanie danych z sekwencera, rejestrację i
odtwarzanie sampli, oraz obsługę danych na mediach
pamięciowych. Pierwszym, głównym stopniem podziału
tych wszystkich funkcji są tzw. tryby pracy (Mode). TRITON
Le ma pięć trybów pracy.
Po zainstalowaniu opcjonalnego modułu rozszerzającego
EXB-SMPL, dostępny będzie także tryb Sampling, co dajełącznie sześć trybów pracy. Tryb Sampling umożliwia reje-
strację i edycję próbek dźwiękowych.
Oto czynności możliwe do wykonania w poszczególnych
trybach pracy:
Tryb PROGRAM
•
Wybieranie i korzystanie z programów brzmieniowych
Programy brzmieniowe możemy wybierać z programowalnych banków A, B, C, i D, które zawierają łącz-
nie 512 brzmień, i z banku fabrycznego GM
(zapisanego na stałe), który zawiera 128 brzmień i 9
zestawów perkusyjnych, kompatybilnych ze standardem GM (General MIDI).
użytkownika (o ile zainstalowany jest opcjonalny
moduł EXB-SMPL).
•
Tworzenie programów perkusyjnych z zestawów
perkusyjnych (definiowanych w trybie Global)
Tryb COMBINATION
•
Wybieranie i korzystanie z kombinacji
„Kombinacja” to zestaw do ośmiu programów brzmieniowych, pozwalająca na generowanie skomplikowanych faktur brzmieniowych, nie do uzyskania przy korzystaniu z pojedynczych brzmień. Kombinacje może-
my wybierać z programowalnych banków A, B i C, które zawierają łącznie 384 tych programów.
•
Edytowanie kombinacji
Programowanie głośności, panoramy stereo, przenika-
nia/podziału klawiatury, etc. dla poszczególnych timbrów
(programów brzmieniowych) kombinacji, oraz ustalanie
parametrów efektów, dwóch arpeggiatorów, etc.
Tryb SEQUENCER
Użycie 16-ścieżkowego sekwencera do nagrywania i
•
odtwarzania utworów songów (utworów).
Programowanie efektów dla danego songu.
•
Możliwe jest nagrywanie własnego wykonania,
•
z użyciem arpeggiatorów w songu lub patternie (części
songu).
Możliwe jest użycie „listy zdarzeń” (Cue List) do zapro-
•
gramowania kolejności odtwarzania songów i ustalenia
ilości powtórzeń każdego songu.
Tryb SAMPLING (jeśli zainstalowany jest m oduł rozszerzający EXB-SMPL)
Tryb GLOBAL
Tryb MEDIA
Tryb PROGRAM
Tryb COMBINATION
Tryb SEQUENCER
3
Pamięć sekwencera mieści do 20 list zdarzeń, do 200
•
songów i do 150 patternów. Jeden song może składać
się z maksymalnie 100 patternów (sekwencji).
Korg TRITON Le może być wykorzystywany jako 16-
•
timbrowy moduł brzmieniowy.
W trybie Sequencer możliwe jest również tworzenie i
•
odtwarzanie sekwencji z użyciem funkcji RPPR
(Realtime Pattern Play/Recording).
Tryb GLOBAL
Ustalanie parametrów, które wpływają na pracę całego
•
instrumentu, jak np. wysokości stroju (Master Tune)
czy globalnego kanału MIDI.
ternów arpeggio użytkownika (216 patternów), i skal u-
żytkownika (16 skal jednooktawowych i jedna skala o-
bejmująca wszystkie dźwięki).
Tworzenie zestawów perkusyjnych przy użyciu 413
•
próbek perkusyjnych z wewnętrznej pamięci ROM instrumentu. Można także użyć próbek sampli zareje-
strowanych (w pamięci RAM) przez użytkownika w trybie Sampling (dostępnym po zainstalowaniu opcjonalnego modułu rozszerzającego EXB-SMPL).
Przypisywanie funkcji programowalnym pedałom
•
i przyciskom nożnym.
Transmitowanie danych w formacie MIDI Exclusive.
•
Regulacja poziomu wejściowego i innych parametrów
•
dla wejść sygnałowych AUDIO INPUT 1 i 2 (po zainstalowaniu opcjonalnego modułu rozszerzającego EXBSMPL). Ustawienia te są aktywne w trybach pracy innych niż tryb Sampling; do wejść tych możemy podłą-
czyć sygnały z zewnątrz, które będą obrabiane przez
procesor efektowy TRITONA Le.
Ustawienia aktywne podczas próbkowania dźwięku ustala się osobno w trybie Sampling.
Tryb SAMPLING
(Jeśli zainstalowany jest opcjonalny moduł rozszerzający EXB-SMPL)
Próbkowanie dźwięku z zewnętrznego urządzenia audio
•
lub mikrofonu, podłączonego do gniazd AUDIO INPUT
na płycie tylnej instrumentu. Podczas próbkowania rejestrowany sygnał może być poddany obróbce w efektach
Insert.
Edytowanie przebiegów dźwiękowych zarejestrowa-
•
nych podczas próbkowania (lub wczytanych w trybie
Media), ustalanie punktów zapętlania próbki, etc.
Edycja multisampli zawierających więcej niż jedną próbkę
•
Multisample mogą być przekształcane w program
•
brzmieniowy, dlatego też materiał dźwiękowy zarejestro-
wany w trybie Sampling może być potem wykorzystywa-
ny w trybach Program, Combination czy Sequencer.
Tryb MEDIA
Ustawienia wprowadzane w każdym trybie pracy mogą
•
być zapisywane i wczytywane przy użyciu karty pamięciowej SmartMedia, lub zewnętrznego urządzenia
SCSI (o ile zainstalowany jest opcjonalny moduł rozszerzający EXB-SMPL).
Media archiwizacji danych, tj. karty pamięciowe lub
•
twarde dyski (o ile zainstalowany jest opcjonalny moduł
rozszerzający EXB-SMPL) mogą być w tym trybie formatowane; możliwe jest też zarządzanie danymi
(kopiowanie ich, usuwanie, etc.).
Możliwe jest wczytywanie próbek samplingowych w
•
formacie Korga oraz w formatach Akai, AIFF i WAVE.
Sample można zapisywać w formacie Korga, oraz
eksportować je w formatach AIFF lub WAVE (o ile zainstalowany jest opcjonalny moduł rozszerzający EXBSMPL).
Utworzone przy użyciu sekwencera songi mogą być
•
zachowywane w formacie SMF. Pliki SMF mogą być
wczytywane jako songi do sekwencera.
Można też korzystać z funkcji Data Filer – instrument
•
pracuje wtedy jako rejestrator danych MIDI Exclusive.
4
Panel czołowy
Panel czołowy i tylny
1. Gniazdo kart SmartMedia
Do gniazda tego wkładamy karty pamięciowe Smart-
Media, pozwalające na zapisywanie i wczytywanie
wszelkich danych: materiału nagranego w songach,
informacji o brzmieniach, kombiancjach, etc.
Informacje o posługiwaniu się kartami SmartMedia
zamieszczamy na stronie 96.
2. Przyciski [SW1], [SW2]
Przyciski te służą do włączania/wyłączania różnych
funkcji, które zostały wybrane w trybach Program,
Combination, Sequencer i Sampling (o ile zainstalowany jest opcjonalny moduł rozszerzający EXBSMPL). Włączenie przycisku sygnalizuje umieszczona
w nim dioda (patrz strona 23).
3. Joystick
Steruje wysokością i modulacją dźwięku. Joystickiem
można poruszać w dwóch płaszczyznach (+Y, -Y, +X,
-X). Patrz strona 23.
O tym, czym będzie sterował joystick, decydują różne
parametry brzmień i efektów.
4. Gniazdo słuchawkowe [HEADPHONE]
Możemy do niego podłączyć standardowe słuchawki
stereo (z wtykiem Jack 1/4”).
Będą w nich słyszalne sygnały z wyjść głównych syn-
tezatora (L/MONO, R OUTPUT).
5. Potencjometr suwakowy [VOLUME]
Reguluje ogólną głośność instrumentu, tj. poziom
sygnału w gniazdach OUTPUT (L/MONO, R) i na
wyjściu słuchawkowym.
6. Kontrolery czasu rzeczywistego
[REALTIME CONTROLS]
Przyciskiem [SELECT] wybieramy tryb pracy A, B lub
C kontrolerów. Pokrętłami [1] - [4] sterujemy w czasie
rzeczywistym (podczas gry) brzmieniami, efektami i
parametrami MIDI (patrz strony 24 i 26).
Przycisk [SELECT]
W ybiera tryb pracy kontrolerów (jeden spośród trzech
A, B lub C). Wybrany tryb jest sygnalizowany odpowiednią diodą.
Przycisk [ARP ON/OFF]
Włącza/wyłącza arpeggiator. Działanie arpeggiatora
jest sygnalizowane świeceniem się diody.
Pokrętła [1], [2], [3], [4]
TRYB A
[1] LPF CUTOFF:
Steruje częstotliwością pracy filtru dolnoprzepustowego.
[2] RESONANCE/HPF:
Steruje rezonansem lub częstotliwością pracy filtru
Pokrętła te sterują funkcjami, które zostały im przypisa-
ne w poszczególnych trybach pracy: Program, Combination, Sequencer lub Sampling (o ile zainstalowany
jest opcjonalny moduł rozszerzający EXB-SMPL).
TRYB C[1] – – –: nie używany[2] ARP-GATE:Ustala czas otwarcia bramki (czas trwania) dla dźwię-
ków arpeggio. Gdy pokrętło to jest ustawione w pozycji
środkowej (na godzinie „12”), czas otwarcia bramki
będzie taki sam, jak czas ustalony parametrem „Gate”
w menu arpeggiatora. Obrócenie pokrętła w lewo
skraca czas trwania dźwięków generowanych przez
arpeggiator, a obrócenie w prawo – wydłuża go.
sile nacisku na klawiaturę muzyczną instrumentu) nut
generowanych przez arpeggiator. Gdy pokrętło to jest
ustawione w pozycji środkowej (na godzinie „12”), gło-śność generowanych nut jest taka sama, jak głośność
ustalona parametrem „Velocity” w menu arpeggiatora.
Obrócenie pokrętła w lewo zmniejsza głośność dźwię-
ków generowanych przez arpeggiator, a obrócenie w
prawo – zwiększa ją.
[4] ARP-TEMPO:
Ustala podstawowe tempo pracy arpeggiatora i se-
kwencera. Dioda za napisem „TEMPO” będzie migać w
pulsie ćwierćnutowym odpowiadającym aktualnie wybra-
nej wartości tempa.
7. Przyciski trybów pracy, przycisk
[COMPARE]
Służą do wyboru pożądanego trybu pracy. Po wci-
śnięciu danego przycisku zapala się umieszczona w
nim dioda, a instrument przechodzi do odpowiadają-
cego mu trybu pracy (patrz strona 14).
Przycisk [COMBI]
Przycisk ten wybiera tryb Combianation.
Przycisk [PROG]
Przycisk ten wybiera tryb Program.
Przycisk [SEQ]
Przycisk ten wybiera tryb Sequencer.
Przycisk [GLOBAL]
Przycisk ten wybiera tryb Global.
Przycisk [DISK]
Przycisk ten wybiera tryb Media.
Przycisk [COMPARE]
Używamy tego przycisku, gdy chcemy porównać ak-
tualnie edytowane brzmienie lub kombinację, z jej
pierwotną postacią, zapisaną w pamięci instrumentu.
Przycisk ten może także służyć do porównywania
wersji „przed” i „po” przy nagrywaniu lub edytowaniu
materiału w trybie Sequencer (patrz strona 15).
Przycisk [SAMPLING] (EXB-SMPL)
Przycisk ten wybiera tryb Sampling.
Tryb ten jest dostępny tylko po zainstalowaniu opcjo-
Przyciski te służą do wybierania zakładek wyświetla-
nych na poszczególnych stronach ekranowych. Służą
także do uruchamiania niektórych funkcji z menu Utility, i innych.
Przyciski wyboru timbrów/ścieżek
[T1/T9] – [T8/T16]
Po wciśnięciu i przytrzymaniu przycisku
[TIMBRE/TRACK] i jednoczesnym wciśnięciu jednego
z przycisków [T1/T9] – [T8/T16], wybieramy parametry
timbru/ścieżki odpowiadającej temu przyciskowi.
Gdy na jednej stronie ekranowej są wyświetlane parametry timbrów 1-8 kombinacji, albo parametry ście-żek 1-8 lub 9-16 w trybie Sequencer, opisywane przyciski wybierają bezpośrednio dany timbr lub ścieżkę.
9. Ekran ciekłokrystaliczny (LCD)
Dzięki ekranowi instrumentu możliwe jest wybieranie
stron z parametrami, wybieranie poszczególnych parametrów, i ustalanie ich wartości (patrz strona 10).
10. Kontrolery VALUE
Następujące kontrolery VALUE służą do ustalania
wartości edytowanych parametrów (patrz strona 15).
6
Pokrętło [VALUE]
Służy do modyfikacji wartości parametrów.
Przyciski [INC]/[DEC]
Służą do zwiększania lub zmniejszania wartości edy-
towanego parametru w krokach co 1. Są wygodne
przy wprowadzaniu niewielkich korekt wartości.
Przyciski numeryczne [0] - [9], przycisk
[ENTER], przycisk [–], przycisk [./ HOLD]
Przyciski te służą do numerycznego wprowadzania
wartości parametrów. Przyciskami [0]-[9], [–], [./
HOLD] wpisujemy pożądaną wartość, i zatwierdzamy
ją przyciskiem [ENTER]. Przycisk [./HOLD] służy do
wprowadzania wartości z punktem dziesiętnym. Przycisk [–] zmienia znak (+/-) przy wartości edytowanego
parametru.
Przycisk [./HOLD] jest przydatny także wtedy, gdy
chcemy wpisywać dziesiątki, a nie jedności podczas
wybierania programów i kombinacji.
Wciskając i przytrzymując przycisk [ENTER] i następ-
nie wciskając jeden z przycisków numerycznych [0]-[9]
możemy wybrać jedną z dziesięciu podstron menu
aktualnie wybranej strony ekranowej.
11. Przycisk [CATEGORY], przycisk
[AUDITION]
Przycisk [CATEGORY]
W każdym trybie pracy można dotrzeć bezpośrednio
do menu „Select by Category”, poprzez wybranie parametru, który może być wybierany przez kategorie,
i następnie wciśnięcie przycisku [CATEGORY].
W ten sposób można przeglądać i wybierać programy
brzmieniowe lub kombinacje, podzielone na kategorie,
(np. na różne grupy instrumentów). Patrz strona 21.
Przycisk [AUDITION]
Przycisk ten wyzwala funkcję Audition („odsłuchu”),
która odtwarza riff (frazę muzyczną), dobrany do każ-
dego fabrycznego brzmienia.
Wciśnięcie przycisku [AUDITION] (dioda w przycisku
zapali się) w trybie Program powoduje odtwarzanie
danej frazy w pętli.
Wciśnięcie opisywanego przycisku w trybie Sampling
(o ile zainstalowany jest opcjonalny moduł rozszerzający EXB-SMPL) powoduje jednorazowe odtworzenie
wybranej próbki.
Gdy jesteśmy na dowolnej stronie ekranowej któregoś
PAGE +/-
], [nnnn], [jjjj+]
-
],
z trybów pracy, wciśnięcie przycisku [EXIT] powoduje
powrót do strony P1.1 tego trybu.
Gdy otwarte jest jakieś okno dialogowe, przycisk [EXIT]
anuluje wpisane do tego okna dane i zamyka je
(analogicznie do opcji „Cancel”). Jeżeli otwarte jest menu Utility lub menu strony, przycisk [EXIT] zamyka je.
Przycisk [MENU
Przycisku tego używamy do poruszania się pomiędzy
stronami ekranowymi. Po naciśnięciu [MENU] na ekranie pojawi się lista stron możliwych do wybrania w
danym trybie pracy. Przyciskami funkcyjnymi [F1] -
[F7] lub przyciskami kursorowymi [y], [g], [n], [j],
wybieramy pożądaną stronę, a następnie wciskamy
F8 aby przejść do tej strony.
Do pożądanej strony ekranowej można także przejść,
wciskając i przytrzymując przycisk [MENU], i wpisując
za pomocą przycisków [1] - [7] z klawiatury numerycznej dwucyfrowy numer tej strony.
Dodatkowo, wciskając i przytrzymując przycisk
[MENU], możemy przyciskami kursorowymi [g], [j]
wybierać kolejne strony ekranowe, np. 1.1 → 2.1 →
Przyciski te służą do wybierania poszczególnych parametrów w obrębie danej strony ekranowej. Ponadto,
wciskając i przytrzymując przycisk [MENU], możemy
przyciskami kursorowymi [g], [j], wybierać kolejne
strony ekranowe, np. 1.1 → 2.1 → 2.2 → 3.1 etc.
(patrz strona 14).
13. Przyciski [BANK]
Przyciski PROG BANK: [A], [B], [C], [D], [GM]
Przy wybieraniu brzmień korzystamy z przycisków [A],
[B], [C], [D] i [GM]. Przycisk wybranego banku brzmień
zostanie podświetlony. Każdorazowe wciśnięcie przycisku [GM] powoduje kolejno wybieranie banku General MIDI i banku brzmień perkusyjnych, według nastę-
pującej kolejności: G, g(d), G ... , i tak dalej.
Przyciski COMBI BANK: [A], [B], [C], [D]
Przy wybieraniu kombinacji korzystamy z przycisków
[A], [B] i [C]. Przycisk wybranego banku kombinacji
zostanie podświetlony.
W trybach Combination i Sequencer, gdy edytowany
parametr (podświetlony na ekranie) znajduje się w
brzmieniu wybranym dla określonego timbru (części
kombinacji) lub ścieżki (części sekwencji lub songu),
przyciskami BANK możemy zmienić bank tego brzmienia. Dioda w przycisku banku, z którego pochodzi
brzmienie przypisane do tego timbru/ścieżki, jest zapa-
lona.
W oknach dialogowych takich jak Write Program czy
Write Combination, opisywane przyciski służą do wy-
brania banku (brzmień lub kombinacji), do którego ma
być zapisane edytowanie brzmienie lub kombinacja.
7
14. Panel SEQUENCER/SAMPLING
(Jeśli zainstalowany jest opcjonalny moduł rozszerzający EXB-SMPL)
Przycisk [PAUSE]
Przycisk ten pauzuje (wstrzymuje) odtwarzanie songu
lub listy utworów (Cue List). Po wciśnięciu tego przycisku zapala się umieszczona w nim dioda. Po ponownym naciśnięciu tego przycisku dioda gaśnie, a odtwarzanie jest wznawiane.
Przycisk [RR
Przycisk ten przewija do tyłu song lub listę utworów.
Gdy wciśniemy i przytrzymamy ten przycisk, zapala
się umieszczona w nim dioda, a odtwarzany materiał
jest cofany. (Funkcja ta nie jest dostępna podczas nagrywania.)
Przycisk [FF WW
Przycisk ten przewija do przodu song lub listę utwo-
rów. Gdy wciśniemy i przytrzymamy ten przycisk, zapala się umieszczona w nim dioda, a odtwarzany materiał jest przewijany w przód. (Funkcja ta nie jest dostępna podczas nagrywania.)
Przycisk [LOCATE]
W trybie Sequencer przycisk ten ustawia song lub listę
utworów w określonym, wcześniej ustalonym punkcie.
Przycisk ten wciskamy także wtedy, gdy podczas
pracy sekwencera „zawieszą się” jakieś dźwięki.
RR REW]
RRRR
WW]
WWWW
Przycisk [REC/WRITE]
W trybie Sequencer, po wciśnięciu tego przycisku
zapala się umieszczona w nim dioda (sygnalizująca
tryb gotowości do nagrywania), a po wciśnięciu przycisku [START/STOP] rozpoczyna się rejestracja materiału (patrz strona 78).
W trybach Program, Combination i Global wciśnięcie
przycisku [REC/WRITE] otwiera okno dialogowe; jeżeli
wciśniemy następnie przycisk funkcyjny [F8] („OK”),
wprowadzone przez użytkownika zmiany zostaną za-
pisane do pamięci instrumentu (patrz strony 42, 44).
W trybie Sampling (o ile zainstalowany jest opcjonalny
moduł rozszerzający EXB-SMPL) po wciśnięciu tego
przycisku, i następnie przycisku [START/STOP], zaczyna się próbkowanie dźwięku (patrz strona 34).
Przycisk [START/STOP]
Jest to przycisk włączający/zatrzymujący odtwarzanie
songów i listy utworów w trybie Sequencer. (Podczas
nagrywania i odtwarzania umieszczona w przycisku
dioda miga w tempie uderzeń ćwierćnutowych.)
Gdy w trybie Sampling (o ile zainstalowany jest opcjo-
nalny moduł rozszerzający EXB-SMPL) wciśniemy
przycisk [REC/WRITE] pierwsze wciśnięcie przycisku
[START/STOP] spowoduje włączenie (a następne –
wyłączenie) próbkowania dźwięku. Po wybraniu strony
ekranowej SMPL 2.1-2: Sample Edit, wciśnięcie przycisku [START/STOP] spowoduje odtworzenie zarejestrowanej próbki dźwiękowej.
Panel tylny
1. Gniazdo kart SmartMedia
Do gniazda tego wkładamy karty pamięciowe SmartMedia (patrz strona 5).
2. Przycisk [POWER]
Służy do włączania i wyłączania zasilania instrumentu
(patrz strona 17).
3. Gniazdo kabla od zasilacza [~AC9V]
Podłączamy do niego końcówkę kabla dołączonego
do zestawu zasilacza AC/AC. Po podłączeniu zasilacza do TRITONA Le, drugą jego końcówkę wkładamy
do gniazdka sieciowego w ścianie (patrz strona 12).
4. Sekcja AUDIO OUTPUT
Do gniazd z tej sekcji podłączamy mikser lub
wzmacniacz mocy. Oprócz gniazd L/MONO i R, czyli
(wyjścia sygnałowe)
stereofonicznego głównego wyjścia sygnałowego,
TRITON Le posiada dwa indywidualne wyjścia sygnałowe. Dźwięk z każdego oscylatora, bębna, tim-
bru/ścieżki czy efektu Insert może być skierowany do
dowolnego z tych wyjść sygnałowych (patrz strona 108).
Gniazda (MAIN) L/MONO, R
Są to niesymetryczne wyjścia sygnałowe typu Jack
(patrz strona 12).
Pełnią one rolę stereofonicznego, głównego wyjścia
sygnałowego. Poprzez wybranie dla parametru „Bus
Select” opcji L/R kierujemy sygnał z dowolnego oscylatora, efektu Insert, dźwięku perkusyjnego czy metronomu właśnie do tych wyjść sygnałowych.
Gdy podłączamy instrument w stereo, korzystamy
z obu gniazd: L/MONO (kanał lewy) i R (kanał prawy).
Gdy podłączamy instrument w mono, korzystamy z
gniazda L/MONO, w którym jest sygnał zbiorczy z obu
kanałów (o ile nie podłączymy nic do gniazda R).
8
Głośność sygnału na tych wyjściach jest regulowana
potencjometrem suwakowym [VOLUME] na płycie
czołowej instrumentu.
Gniazda (INDIVIDUAL) 1, 2
Są to niesymetryczne wyjścia sygnałowe typu Jack
(patrz strona 12).
Pełnią one rolę niezależnych, monofonicznych (lub
stereofonicznych, w zależności od wyboru) wyjść sy-
gnałowych. Poprzez wybranie dla parametru „Bus
Select” opcji 1, 2, lub 1/2 kierujemy sygnał z dowolnego oscylatora, efektu Insert, dźwięku perkusyjnego czy
metronomu do jednego z tych (lub pary) wyjść sygnałowych.
Położenie potencjometru suwakowego [VOLUME]
z płyty czołowej instrumentu nie wpływa na głośność
sygnału na opisywanych wyjściach.
5. Gniazda przycisków nożnych i pedałów
Gniazdo ASSIGNABLE PEDAL
Służy do podłączania pedału (sprzedawanego osob-
no, np. model Korg XVP-10 EXP/VOL lub EXP-2 Foot
Controller). Patrz strona 13.
Funkcja podłączonego do tego gniazda pedału jest
określana w trybie Global; pedał ten może służyć na
przykład do regulacji ogólnej głośności instrumentu
(Volume). Patrz strona 113.
Gniazdo ASSIGNABLE SWITCH
Służy do podłączania przycisku nożnego
(sprzedawanego osobno, np. model Korg PS-1 Foot
Switch). Patrz strona 13.
Funkcja podłączonego do tego gniazda przycisku
nożnego jest określana w trybie Global: przycisk ten
służyć do kontroli modulacji, do wybierania programów
i kombinacji, lub jako przycisk Start/Stop dla sekwencera (patrz strona 113).
Gniazdo DAMPER
Służy do podłączenia przycisku nożnego
(sprzedawanego osobno, np. model Korg DS-1H
Damper). Po podłączeniu przycisku DS-1H funkcjonuje on jako „Half Damper Pedal”. Aby upewnić się, czy
funkcja Half-Damper Pedal działa prawidłowo, proszę
sprawdzić polaryzację i czułość (patrz strony 124 i 126
publikacji PG).
Po podłączeniu innego przycisku nożnego, działa on
jak przycisk Damper.
Polaryzację gniazda DAMPER należy dopasować do
rodzaju używanego przycisku nożnego (patrz strona
126 PG).
6. Interfejs MIDI
Złącze MIDI IN
Dane audio, parametry programów i inne komunikaty
mogą być odbierane tym złączem z innych urządzeń
MIDI.
Służy ono do sterowania TRITONEM Le z poziomu
dołączonego do niego innego, zewnętrznego urzą-
dzenia MIDI (patrz strona 229 PG).
Złącze MIDI OUT
Dane audio, parametry programów i inne komunikaty
mogą być wysyłane z tego złącza do innych urządzeń
MIDI.
Służy ono do sterowania innych, zewnętrznych urzą-
dzeń i instrumentów MIDI z poziomu TRITONA Le
(patrz strona 229 PG).
Złącze MIDI THRU
Dane audio, parametry programów i inne komunikaty
mogą być odbierane przez złącze MIDI IN TRITONA
Le i następnie retransmitowane bez żadnych zmian
przez omawiane złącze MIDI THRU.
Złącze to służy do podłączania następnych urządzeń
MIDI, przy pomocy specjalnego kabla MIDI (patrz
strona 229 PG).
7. Elementy panelu EXB-SMPL
(Jeśli zainstalowany jest opcjonalny moduł rozszerzający EXB-SMPL)
Znajdujące się tu dwa gniazda wejściowe audio służą do
próbkowania dźwięku przez mikrofon lub sygnał liniowy z
zewnętrznego źródła dźwięku np. odtwarzacza CD (patrz
strony 34 i 38). Do gniazd tych możemy również podłą-
czyć zewnętrzny sygnał audio (np. z dowolnego instru-
mentu), który chcemy przepuścić przez procesor efekto-
wy TRITONA Le (patrz strona 111).
Przełącznik [MIC/LINE] oraz pokrętło [LEVEL] pozwa-
lają na dopasowanie do poziomów sygnałów wielu
zewnętrznych źródeł audio, od mikrofonów do urzą-
dzeń z liniowym sygnałem wyjściowym.
Złącze SCSI
Do złącza tego podłączamy, specjalnym kablem
SCSI, wyposażone w taki interfejs urządzenia ze-
wnętrzne: twarde dyski, napędy CD-ROM, etc. (patrz
instrukcja obsługi modułu EXB-SMPL).
Gniazda AUDIO INPUT 1 / 2
Są to niesymetryczne wejścia sygnałowe typu Jack
(patrz strona 13). Łączymy je z gniazdami OUTPUT
zewnętrznego urządzenia audio lub mikrofonu.
Nazwy i funkcje obiektów wyświetlanych na ekranie LCD
a: Bieżąca strona
Jest to informacja o bieżącej stronie z aktualnie wy-
branego trybu pracy. Podawane są następujące informacje (od lewej): nazwa trybu pracy, numer i na-zwa strony, nazwa zakładki, oraz nazwa parametru
aktualnie wybranego w polu edycji.
b: Zakładki
Większość stron ekranowych jest podzielona na dwie
lub więcej zakładek. Poszczególne zakładki wybieramy poprzez naciskanie najbliższych im przycisków
funkcyjnych [F1] - [F7].
c: Parametry
Na ekranie LCD są wyświetlane parametry, decydują-
ce o ustawieniach różnych funkcji. Poszczególne parametry wybieramy za pomocą przycisków kursoro-
wych [y], [g], [n], [j].
cisk nie jestzaznaczony (jest odznaczony) – parametr ten nie będzie funkcjonował.
f: Przyciski funkcyjne
Poprzez naciskanie na przyciski [F1] - [F8] najbliższe
wyświetlanym na ekranie poniższym ikonkom
(nazywanym dalej przyciskami funkcyjnymi), można
włączać i wyłączać różne funkcje instrumentu.
W trybie Media za pomocą tych przycisków funkcyj-
nych można przechodzić pomiędzy katalogami danych („UP” – poziom w górę, „OPEN” – poziom w
dół).
Po wybraniu tej ikonki (przycisku funkcyjnego) otwiera
się dostęp do menu Utility, zawierającego różne
funkcje służące do obsługi instrumentu (patrz opis
poniżej).
Oto przykłady innych ikonek (przycisków funkcyj-
nych), które mogą być obsługiwane przyciskami
[F1] - [F8]:
Tryb Sequencer: EDIT/DONE, INSERT, CUT,
Tryb Global:TEXT, KEY +, -
Tryb Sampling (o ile zainstalowany jest opcjonalny
moduł rozszerzający EXB-SMPL):
INSERT, CUT, COPY, CREATE
, :
:
COPY, JUMP, DONE, Tie, Rest,
Back, Done (używane w liście
zdarzeń, w edycji zdarzeń i w nagrywaniu krokowym)
(tworzenie multisampli), L/R, ZOOM
* Menu Utility
d: Pole edycji
Gdy za pomocą przycisków kursorowych [y], [g],
[n], [j] wybierzemy na ekranie jakiś parametr, nazwa
lub wartość tego parametru zostanie podświetlona
(wyświetlona negatywowo). Taki podświetlony obszar
nazywamy polem edycji, a podświetlony obiekt jest
przedmiotem edycji.
Wartość parametru znajdującego się w polu edycji
może być zmieniana kontrolerami VALUE, np. pokrę-
tłem [VALUE] lub przyciskami [INC] / [DEC] (patrz
strona 15) Dla parametrów, które wymagają wprowadzenia numeru klawisza lub wartości dynamiki
(Velocity), można także zastosować inną metodę: wciskamy i przytrzymujemy przycisk [ENTER] a następnie
naciskamy klawisz z klawiatury muzycznej o pożąda-
nym numerze lub z określonym poziomem dynamiki.
e: Przyciski wyboru (Check Box)
Za pomocą przycisków kursorowych [y], [g], [n], [j]
możemy wybrać dowolny przycisk wyboru, a następ-
nie kontrolerami VALUE, np. pokrętłem [VALUE] lub
przyciskami [INC] / [DEC] wstawić do takiego przyci-
sku lub usunąć z niego znak zaznaczenia „ ✓”.
Gdy przycisk ten jest zaznaczony, reprezentowany
przez niego parametr będzie funkcjonował; gdy przy-
Na każdej stronie ekranowej można wcisnąć przycisk
funkcyjny „UTILITY” (przycisk [F8]), aby wyświetlić
menu Utility (czyli menu „funkcji użytkowych”). Menu
to zawiera funkcje, które mogą być użyte na danej
stronie. Zawartość menu Utility może być różna dla
różnych stron ekranowych.
Możliwe jest także wybranie do dziesięciu funkcji z
menu Utility danej strony, poprzez wciśnięcie i przy-
trzymanie przycisku [ENTER] i następnie wciśnięcie
jednego z przycisków numerycznych [0] - [9].
Przyciskiem funkcyjnym
ramy kolejne pozycje (funkcje) z menu Utility. Po-
szczególne funkcje można także wybierać przyciskami
kursorowymi
Przyciskiem funkcyjnym
ramy okno dialogowe wybranej uprzednio funkcji z
menu Utility. Ponadto, przyciskiem tym można także
włączać/wyłączać (zaznaczać/odznaczać) funkcje re-
prezentowane przez przyciski wyboru (Check Box).
[y], [g], [n], [j].
(wciskamy [F7]) wybie-
(wciskamy [F8]) otwie-
10
* Okna dialogowe
Po wybraniu jednej z funkcji menu Utility, etc.. otwiera
się na ekranie okno dialogowe.
W oknie tym za pomocą przycisków kursorowych
[y], [g], [n], [j] wybieramy parametry, a kontrole-
rami VALUE (patrz strona 15) zmieniamy wartości
tych parametrów. Przy wybieraniu numerów brzmień
lub kombinacji możemy posłużyć się, oprócz kontrole-
rów VALUE, także przyciskami BANK [A] - [GM].
W przypadku menu Utility, wciskamy jeden z przycisków [F1] - [F8], najbliższy
cyjny 2), aby zyskać dostęp do wybranej na ekranie
funkcji lub procedury. W niektórych przypadkach może pojawić się okno dialogowe – należy wtedy postę-
pować zgodnie ze wskazówkami podawanymi w tym
oknie.
Aby wykonać daną operację, należy wybrać
(wcisnąć przycisk [F8]). Aby anulować wybór, bez wy-
konywania żadnej operacji, należy wybrać
(wcisnąć przycisk [F7]). Okno dialogowe zostanie za-
mknięte. Przycisk [EXIT] z płyty czołowej jest odpo-
wiednikiem wyświetlanych na ekranie przycisków
funkcyjnych „Cancel”, „Done” lub „Exit”.
, etc. (przycisk funk-
* Menu stron (szybkie wybieranie stron)
Gdy w trybie Combination, Program, Sequencer, Global lub Sampling (o ile zainstalowany jest opcjonalny
moduł rozszerzający EXB-SMPL) wciśniemy przycisk
[MENU] z płyty czołowej instrumentu, zobaczymy listę
wszystkich stron ekranowych dostępnych w tym trybie
pracy – jest to tzw. menu stron. (Dla przypomnienia,
strona z której wcisnęliśmy przycisk [MENU], jest podświetlana).
Aby wybrać dowolną z tych stron, trzeba wcisnąć
najbliższy z przycisków [F1] - [F7]. Następne wciśnię-
cia tego przycisku powodują przechodzenie do kolejnej, niższej pozycji w wybranej kolumnie nazw. Pożą-
daną nazwę strony można także wybrać przyciskami
kursorowymi kursorowych [y], [g], [n], [j].
Do pożądanej strony można także przejść wciskając i
przytrzymując przycisk [MENU] i wpisując dwucyfrowy
numer strony za pomocą przycisków [0] - [7] z klawiatury numerycznej. Jeszcze innym sposobem jest
przytrzymanie przycisku [MENU] i użycie przycisków
kursorowych [g] / [j], którymi można wybierać kolej-
no poprzednie / następne strony. W poniższym przy-
kładzie może to być następująca kolejność:
Play → P/M → Ctrl → Prm1 → ... etc.
* Przyciski funkcyjne 2
Wciśnij jeden z przycisków [F1] - [F8] najbliższy da-
nemu przyciskowi funkcyjnemu, aby wykonać odpowiadającą mu operację.
:
Menu Utility, etc.
* Tekstowe okno dialogowe
Po wciśnięciu przycisku funkcyjnego na ekranie
pojawia się tekstowe okno dialogowe.
Możemy zmieniać wyświetlany w tym oknie tekst (jak
np. nazwę programu, kombinacji, songu, etc. – patrz
strona 42).
* Pasek przewijania
Sygnalizuje, że dana lista zawiera pozycje lub parametry, które nie zmieściły wszystkie naraz na ekranie. Za
pomocą przycisków kursorowych [y], [g], [n], [j] mo-żemy poruszać się w obrębie całej listy, „przewijając” ją
także do tych nie wyświetlanych początkowo pozycji.
* Inne obiekty ekranowe
Aby zmodyfikować wartość parametru prezentowanego przez obiekt taki jak suwak lub pokrętło, wybieramy
ten obiekt przyciskami kursorowymi [y], [g], [n], [j],
a następnie zmieniamy reprezentowaną przez niego
wartość kontrolerami VALUE.
Jeszcze inne typy obiektów ekranowych są wyświetla-
ne na stronach komutacji efektów (Routing) – patrz
strona 108.
Strony komutacji efektów:
11
Podłączanie instrumentu
Podłączanie urządzeń audio,
pedałów, etc.
Wszelkie połączenia muszą być dokonywane przy
wyłączonym zasilaniu instrumentu i zewnętrznych
urządzeń. Nie stosowanie się do tego zalecenia
może spowodować uszkodzenie głośników lub inne
usterki.
1. Podłączanie zasilacza AC/AC
Najpierw podłączamy odpowiednią końcówkę
dołączonego do zestawu zasilacza AC/AC do
gniazda na płycie tylnej TRITONA Le, a następnie
drugi koniec tego kabla – do gniazda sieci zasilającej w ścianie.
Przy podłączaniu TRITONA Le do domowego
sprzętu audio, proszę pamiętać, że wyższe poziomy
głośności dźwięku mogą spowodować uszkodzenie
głośników. Proszę nie ustawiać suwaka VOLUME w
instrumencie na maksimum.
Połącz gniazda wyjściowe AUDIO OUTPUT (MAIN)
L/MONO i R do gniazd wejściowych INPUT zewnętrznego systemu nagłaśniającego.
Gniazda L/MONO i R to główne wyjścia sygnałowe.
Gdy zamierzamy słuchać instrumentu w stereo, podłączamy oba gniazda, L/MONO i R. Jeżeli pracujemy
w trybie mono (np. mamy monofoniczny wzmacniacz),
podłączamy tylko gniazdo L/MONO. Oczywiście zalecana jest praca w trybie stereofonicznym.
Jeżeli chcemy korzystać z indywidualnych wyjść
sygnałowych AUDIO OUTPUT (INDIVIDUAL) 1 i 2,
łączymy te gniazda z wejściami miksera, a wyjścia
miksera podłączamy do wejść posiadanego systemu nagłaśniającego.
Podłącz do wyjść sygnałowych TRITONA Le parę monitorów aktywnych lub dowolny inny system nagłaśniający.
Jeżeli chcesz skorzystać także z dodatkowych wyjść
sygnałowych (INDIVIDUAL) 1, 2 – rekomendujemy zastosowanie miksera.
Podłączenia opcjonalnego modułu rozszerzającego
Więcej informacji o korzystaniu z indywidualnych
wyjść sygnałowych można znaleźć na stronie 108.
Słuchawki
Aby użyć słuchawek, trzeba je podłączyć do
gniazda HEADPHONES, umieszczonego przy prawej krawędzi instrumentu, pod joystickiem.
Wyłącznik zasilania
Zasilacz AC/AC
Podłączanie zasilacza AC/AC
Słuchawki
Do gniazdka siecio wego
12
Podłączanie urządzeń MIDI
Podłączanie pedałów, etc.
Słuchawki
Podłączanie urządzeń audio do wyjść TRITONA Le
Monitory aktywne, etc.
3. Podłączanie pedałów, etc.
Podłączanie pedału sterującego
Podłączony do TRITONA Le pedał sterujący może kontrolować różne aspekty dźwięku, jak również np. ogólną
głośność instrumentu.
Opcjonalny pedał sterujący (sprzedawany osobno, np.
model Korg XVP-10 EXP/VOL lub EXP-2) podłączamy do
gniazda ASSIGNABLE PEDAL na płycie tylnej instrumentu.
Funkcja podłączonego do tego gniazda pedału jest określana na stronie GLOBAL 1.1-3: System, zakładka Foot,
funkcją „Foot Pedal Assign”. Patrz strona 113. (Patrz
także strony 125, 223 publikacji Parameter Guide).
Podłączanie przycisku nożnego
Podłączony do TRITONA Le przycisk nożny może kontrolować następujące funkcje: Sostenuto, Soft Pedal On/Off,
Arpeggiator On/Off, wybierać programy i kombinacje,
włączać i zatrzymywać pracę sekwencera, etc.
Opcjonalny przycisk nożny (sprzedawany osobno, np.
model Korg PS-1) podłączamy do gniazda ASSIGNABLE
SWITCH na płycie tylnej instrumentu.
Funkcja i polaryzacja podłączonego do tego gniazda przycisku jest określana w trybie na stronie GLOBAL 1.1-3:
System, Foot, funkcjami „Foot SW Assign” i „Foot SW
Polarity”. Patrz strona 113. (a także strony 125, 222 PG).
Podłączanie pedału DAMPER
Podłączenie do TRITONA Le pedału Damper pozwala na
stosowanie efektu Damper (tłumienia dźwięku) podczas gry.
Opcjonalny pedał Damper (sprzedawany osobno, np.
model Korg DS-1H) podłączamy do gniazda DAMPER na
płycie tylnej instrumentu. Po podłączeniu przycisku DS-1H
generowany będzie efekt „Half-Damper”.
Polaryzacja podłączonego do tego gniazda pedału jest
określana na stronie GLOBAL 1.1-3: System, Foot, funkcją „Damper Polarity”, a czułość tego pedału jest ustalana
na stronie GLOBAL 1.1-1, komendą z menu System Utility
„Half Damper Calibration” (Patrz strony 124 i 126 PG).
Podłączanie urządzeń MIDI /
komputera (interfejs MIDI)
1. Podłączanie urządzeń MIDI
Klawiatura, kontrolery i sekwencer TRITONA Le mogą
sterować zewnętrznymi modułami brzmieniowymi i innymi
urządzeniami MIDI. Z drugiej strony, zewnętrzna klawiatura MIDI lub sekwencer mogą sterować wewnętrznym
modułem brzmieniowym TRITONA Le.
Do połączeń pomiędzy złączami MIDI TRITONA Le
i zewnętrznych urządzeń, używamy kabli MIDI.
Informacje na temat podłączania zewnętrznych urzą-
dzeń MIDI i komputera, oraz zastosowań systemu
MIDI można znaleźć na stronie 229 publikacji PG.
może sterować modułem brzmieniowym syntezatora.
Do połączeń pomiędzy interfejsami MIDI TRITONA
Le i komputera, używamy kabli MIDI.
Informacje na temat podłączania zewnętrznych urzą-
dzeń MIDI i komputera, oraz zastosowań systemu
MIDI można znaleźć na stronie 229 publikacji PG.
Podłączenia opcjonalnego
modułu rozszerzającego
Po zainstalowaniu w TRITONIE Le sprzedawanego osobno modułu rozszerzającego EXB-SMPL, możliwości instrumentu są poszerzane o dwa kanały wejściowe audio
(za pośrednictwem których można próbkować dźwięk z
zewnętrznego źródła), oraz o interfejs SCSI.
Informacje na temat instalacji opcjonalnego modułu rozszerzającego EXB-SMPL można znaleźć na stronie 253
publikacji Parameter Guide.
Gitara
Mikrofon
Procesor efektowy, etc.
Jeżeli podłączysz gitarę z pasywnymi
przystawkami (bez przed wzmacniacza),
nie będzie można próbkować jej
sygnału z odpowiednim poziomem, ze
względu na niedopasowanie impedancji. Podłącz taką gitarę przez
przedwzmacniacz lu b procesor efektowy.
1. Podłączanie urządzeń audio do
wejść TRITONA Le
Gdy próbkujemy dźwięk w trybie Sampling (o ile zainstalowany jest opcjonalny moduł rozszerzający EXB-SMPL),
lub gdy chcemy przepuścić zewnętrzny sygnał audio
przez wewnętrzny procesor efektowy TRITONA Le (w
trybach Program, Combination lub Sequencer), tak aby
sygnał ten po przetworzeniu był dostępny na wyjściach
instrumentu – podłączamy mikrofon lub zewnętrzne źródło
sygnału (gniazda OUTPUT źródła) do gniazd wejściowych
AUDIO INPUT 1 i 2.
Więcej informacji na temat połączeń sygnałowych
do próbkowania dźwięku w trybie Sampling można
znaleźć na stronie 34.
Więcej informacji o podłączaniu gniazd wyjściowych OUTPUT TRITONA Le, przy przetwarzaniu sygnałów zewnętrznych przez wewnętrzne efekty w
innych trybach pracy, można znaleźć na stronie 111.
Odtwarzacz CD, magneto fon, etc.
2. Podłączanie do komputera
Do TRITONA Le może być podłączony komputer typu
IBM PC (lub kompatybilny) albo Apple Macintosh, dzięki
czemu klawiatura, kontrolery i sekwencer TRITONA Le
mogą transmitować dane do komputera, a komputer
7. Podłączanie urządzeń SCSI
Po zainstalowaniu opcjonalnego modułu rozszerzającego
EXB-SMPL, możliwe jest podłączenie do TRITONA Le zewnętrznych urządzeń SCSI (twardego dysku, napędu CD-
ROM, etc.). Patrz „Instrukcja obsługi” modułu EXB-SMPL.
13
Obsługa podstawowych funkcji
TRITONA Le
Wybieranie trybów pracy,
W trybie pracy Media jest tylko jedna strona z parametrami, i tam menu stron się nie pojawi.
stron i zakładek; ustawianie
wartości parametrów
1. Wybieranie trybów pracy
Aby użyć jakąś funkcję Korga TRITONA Le, trzeba
najpierw wybrać odpowiedni tryb pracy. W tym
celu należy wc isnąć jeden z przycisków trybu pracy ([COMBI] - [SAMPLING], umieszczonych na panelu sterującym instrumentu.
Przycisk [COMBI]: Tryb Combination
Przycisk [PROG]: Tryb Program
Przycisk [SEQ]: Tryb Sequencer
Przycisk [GLOBAL]: Tryb Global
Przycisk [MEDIA]: Tryb Media
Przycisk [SAMPLING]: Tryb Sampling
2. Wybieranie stron i zakładek
Każdy tryb pracy zawiera mnóstwo parametrów, pogrupowanych w strony ekranowe. Parametry na każdej ze stron
są dalej podzielone na maksymalnie siedem zakładek.
Wybieranie stron ekranowych
1. Upewnij się, czy wybrany jest pożądany tryb pracy.
Aby wybrać tryb pracy, trzeba wcisnąć odpowiadający
mu przycisk wyboru trybu (COMBI] – [SAMPLING]). W
naszym przykładzie posłużymy się trybem Combiantion.
Wciśnij przycisk [COMBI].
2. Wciśnij przycisk [MENU].
Pojawi się menu stron ekranowych
3. Wciśnij jeden z przycisków funkcyjnych [F1] [F7], najbliższy stronie, którą chcesz wybrać.
Jeżeli jednemu przyciskowi funkcyjnemu odpowiada kilka
stron ekranowych, wciskając ten sam przycisk przecho-
dzimy do kolejnych stron. Pożądaną stronę można także
zostanie ona natychmiast wyświetlona na ekranie. W
naszym przykładzie wybierzmy stronę „P1: Edit-Basic”.
4. Wciśnij przycisk [F8] („Open” – czyli „Otwórz”).
Wciśnięcie przycisku [F8] powoduje przejście do wy-
branej strony – zostaje ona wyświetlona na ekranie.
Tak jak w naszym przykładzie, wciśnij trzy razy przy-
cisk [F3], wybierając stronę ”KeyZ”, a następnie wci-śnij przycisk [F8] („Open”). Na ekranie pojawi się strona COMBI 3.3: Ed-Key Zone.
Do wybierania stron ekranowych można użyć także
innych metod, podanych poniżej.
• Wciśnij i przytrzymaj przycisk [MENU], a następnie
użyj przycisków kursorowych [g] / [j], którymi można
wybierać kolejno poprzednie / następne strony, np. w
takiej kolejności: 1.1 → 2.1 → 2.2 → 3.1... etc..
• Wciśnij i przytrzymaj przycisk [MENU], a następnie
wpisz dwucyfrowy numer strony za pomocą przycisków
[0] - [7] z klawiatury numerycznej. (Np. aby wybrać
stronę pokazaną na rysunku powyżej, wciśnij [3], [3]).
Jeżeli do danego przycisku funkcyjnego (danej grupy)
jest przypisana tylko jedna strona ekranowa, jak np.
strona COMBI 1.1: Play, czy strony w trybie Global, aby
przejść do takiej strony, wystarczy przyciskami [1] - [7]
wpisać tylko jedną cyfrę, odpowiadającą tej stronie.
• Do wybranej strony możemy także przeskoczyć wci-
skając jeden z przycisków numerycznych [0] - [9]
(odpowiadających stronom P0 – P9).
• Po przytrzymaniu przycisku [MENU] i wciśnięciu jed-
nego z przycisków numerycznych [0] - [9] możemy
przeskoczyć do odpowiadającej temu przyciskowi
strony, bez potrzeby wyświetlania strony
z menu Page Jump.
Bieżącą stroną jest zawsze strona wybrana ostatnio.
Jeżeli wpiszemy jakiś numer, któremu nie odpowiada
żadna strona – nic się nie stanie, wyświetlana cały czas
będzie strona bieżąca.
14
Gdy na jakiejkolwiek stronie wciśniemy przycisk
[EXIT], powrócimy zawsze do strony 1.1 danego
trybu pracy.
Wybieranie zakładek
5. Wciśnij jeden z przycisków funkcyjnych
[F1] - [F7], najbliższy jednej z zakładek, wyświe-
tlanych nad dolną krawędzią ekranu.
Na potrzeby naszego przykładu wybierz drugą
z lewej zakładkę „Slope”. Wciśnij przycisk [F3].
Niektóre strony ekranowe nie mają zakładek.
6. Aby przejść do innej strony ekranowej, trzeba
wcisnąć przycisk [MENU] i powtórzyć opisaną po-
wyżej procedurę, od kroku 3.
Pokrętło [VALUE]
Służy do wprowadzania dużych zmian wartości parametrów.
Przyciski te służą do numerycznego wprowadzania warto-
ści parametrów.
Przyciskami [0] - [9] wpisujemy pożądaną wartość, i zatwierdzamy ją przyciskiem [ENTER].
Przycisk [–] zmienia znak (+/-) przy wartości edytowanego
parametru.
Przycisk [./HOLD] służy do wprowadzania wartości z
punktem dziesiętnym. Na stronach 1.1: Play w trybie
Combination i Program, przycisk [./HOLD] włącza także
funkcję Category Hold lub funkcję 10’s Hold
(„zamrożenie” kategorii lub „dziesiątek” programów – patrz
strona 2 publikacji Parameter Guide)
3. Wybieranie parametrów do edycji
Za pomocą przycisków kursorowych [y], [g], [n], [j]
wybierz parametr, którego wartość chcesz zmienić.
W trybie Combination na stronach, na których są wyświetlane timbry 1-8 oraz w trybie Sequencer na stronach, na
których są wyświetlane ścieżki 1-8 lub 9-16, możesz wcisnąć i przytrzymać przycisk [TIMBRE/TRACK] i następnie
wybrać pożądany timbr/ścieżkę, wciskając odpowiadający
temu timbrowi lub ścieżce przycisk funkcyjny [F1] - [F8].
4. Ustawianie wartości parametrów
Wyświetloną w polu edycji wartość parametru możemy
zmieniać za pomocą znajdujących się na płycie czołowej
tzw. kontrolerów VALUE: przycisków [INC] / [DEC], pokrę-
tła [VALUE], przycisków numerycznych [0] - [9], przycisku
[–], przycisku [./HOLD] i przycisku [ENTER]. Jeżeli będzie
to potrzebne, możemy użyć także przycisków BANK [A] -
[GM] i przycisku [COMPARE].
Niektóre parametry wymagają wprowadzenia numeru nuty
lub wartości dynamiki (Velocity) – informacje takie wprowadzamy wciskając i przytrzymując przycisk [ENTER], i
wciskając następnie wybrany klawisz z klawiatury muzycznej instrumentu (w celu wprowadzenia numeru nuty),
z odpowiednią dynamiką (w celu wprowadzenia wartości
Velocity).
Kontrolery VALUE
Przyciski BANK [A] - [GM]
Przyciski BANK [A] - [GM] służą w trybie Program do
wybierania banków programów brzmieniowych, a w trybie
Combination – do wybierania banków kombinacji. W tym
drugim trybie służą również do wybierania banków
brzmień dla każdej części (timbru) edytowanej kombinacji.
W trybie Sequencer przyciski BANK [A] - [GM] służą do
wybierania banków brzmień dla poszczególnych ścieżek
songu.
Ponadto, opisywane przyciski służą do wybierania ban-
ków w oknach dialogowych takich jak Write Program czy
Write Combination (zapisu brzmień lub kombinacji).
Przycisk [COMPARE]
Przycisku tego używamy, gdy chcemy porównać brzmienie zmodyfikowanego programu brzmieniowego lub kombinacji, z wersją oryginalną tego programu lub kombinacji
(tj. taką, która jest zapisana w pamięci instrumentu).
Wciśnijmy przycisk [COMPARE] podczas edytowania
brzmienia lub kombinacji. Zapali się umieszczona w nim
dioda, i przywołana zostanie oryginalna wersja edytowanego brzmienia lub kombinacji. Ponowne wciśnięcie
przycisku [COMPARE] powoduje wygaszenie umieszczonej w nim diody, a w brzmieniu lub kombinacji są przywracane wprowadzone przez nas ostatnio zmiany.
Jeżeli zaczniemy edytować oryginalne ustawienia, przywrócone przyciskiem [COMPARE] (wciskając go ponownie), dioda w przycisku zgaśnie i nie będzie można już
powrócić do poprzedniej wersji edytowanego programu –
opisywana funkcja porównuje wersję oryginalną danego
brzmienia czy kombinacji, tylko z aktualną wersją edycyj-ną tego brzmienia/kombinacji.
Przyciski [INC] / [DEC]
Służą do niewielkich korekt wartości edytowanego parametru, w krokach co 1.
W trybie Sequencer przycisk [COMPARE] może służyć do
porównywania materiału „przed” i „po” – natychmiast po
nagrywaniu songu w czasie rzeczywistym lub w trybie
krokowym, oraz po edycji materiału na ścieżce.
15
Oto przykład użycia funkcji Compare podczas nagrywania
ścieżki songu w czasie rzeczywistym.
1. Nagraj ścieżkę w czasie rzeczywistym. (Wersja 1)
2. Ponownie nagraj tą samą ścieżkę. (Wersja 2)
3. Wciśnij przycisk [COMPARE]. Zapali się umieszczona w nim dioda, i przywrócona zostanie
wersja 1 materiału.
4. Ponownie wciśnij przycisk [COMPARE]. Dioda
zgaśnie, i przywrócona zostanie wersja 2 materiału.
5. Jeżeli po dwóch nagraniach nagramy ścieżkę
trzeci raz (wersją 3) – funkcja Compare pozwoli na
porównanie tej wersji z wersją 2. Jeżeli jeszcze raz
nagramy tą ścieżkę (wersją 4) – funkcja Compare
będzie porównywać tą wersję z wersją 3, i tak da-
lej. Innymi słowy, funkcja Compare będzie zawsze
porównywać materiał z dwóch ostatnich nagrań
dokonanych na danej ścieżce.
W ten właśnie sposób funkcja Compare pozwala na
przywoływanie poprzedniej wersji nagrania, albo edytowanej ścieżki czy programu brzmieniowego.
Funkcja Compare nie jest dostępna w trybach Global, Media i Sampling.
Wprowadzanie danych z klawiatury
muzycznej
Gdy dla jakiegoś parametru potrzebne są takie dane jak
numer nuty czy dynamika dźwięku, wprowadzamy je za
pomocą klawiatury muzycznej instrumentu. Wciskamy i
przytrzymujemy przycisk [ENTER], i wciskamy pożądany
klawisz – do instrumentu wprowadzony zostanie zarówno
numer klawisza (nazwa nuty), jak i informacja o sile, z
jaką wcisnęliśmy ten klawisz (czyli o dynamice zagranego
dźwięku).
Gdy wyświetlana jest strona GLOBAL 5.1: Dkit lub SEQ
5.1: RPPR Setup, możemy, po przytrzymaniu przycisku
[ENTER] i wciśnięciu dowolnego klawisza klawiatury muzycznej, przywołać ustawienia przypisane do zagranej
nuty.
16
Zaczynamy!!!
Włączanie/wyłączanie zasilania
Przed włączeniem zasilania proszę upewnić się, czy
wszystkie połączenia z instrumentem są wykonane
według opisu w sekcji „Podłączanie instrumentu”
(patrz strona 12).
1. Włączanie zasilania
1. Wciśnij przycisk [POWER] na płycie tylnej
TRITONA Le.
Na ekranie LCD zostanie wyświetlona nazwa posia-
danego modelu oraz numer wersji oprogramowania.
(Na poniższym rysunku pokazano fabryczną stronę
ekranową TRITONA Le. Numer wersji oprogramowani
może być inny.)
2. Włącz zasilanie systemu nagłaśniającego (aktywnych
monitorów, stereofonicznego wzmacniacza, etc.).
3. Ustaw potencjometr suwakowy [VOLUME] TRITONA
Le w pożądanym położeniu, i wyreguluj odpowiedni
poziom głośności w systemie nagłaśniającym.
2. Wyłączanie zasilania
1. Ustaw potencjometr suwakowy [VOLUME]
TRITONA Le i potencjometr głośności systemu
nagłaśniającego na zero.
2. Wyłącz zasilanie systemu nagłaśniającego.
3. Wyłącz zasilanie TRITONA Le przyciskiem [POWER].
Nigdy nie wyłączaj zasilania podczas zapisu danych
do wewnętrznej pamięci instrumentu.
Jeżeli zasilanie zostanie wyłączone podczas obróbki
lub zapisywania danych, operacja zapisu do pamięci
nie zostanie poprawnie ukończona. W takim przypadku instrument automatycznie zeruje (inicjalizuje)
swoją wewnętrzną pamięć, tak aby pracowała po-
prawnie. Nie jest to objaw uszkodzenia instrumentu.
Podczas zapisywania danych na ekranie LCD jest
wyświetlany komunikat „Now writing into internal
memory” („Zapisuję do wewnętrznej pamięci”). Dane
są zapisywane do wewnętrznej pamięci instrumentu
przy następujących operacjach:
Zapisywanie (uaktualnianie) brzmień, kombinacji,
•
ustawień globalnych, zestawów perkusyjnych lub
schematów (patternów) arpeggio.
Wczytywanie w trybie Media danych brzmień,
•
kombinacji, ustawień globalnych, zestawów perkusyjnych lub schematów arpeggio.
Odbiór (funkcją MIDI Data Dump) danych
•
brzmień, kombinacji, ustawień globalnych, zestawów perkusyjnych lub schematów arpeggio.
W trybie Sampling (o ile zainstalowany jest moduł
•
EXB-SMPL), przy wykonywaniu operacji z menu
Utility („Move Sample”, „Move MS”, „Conv.To Prog.”,
„Time Slice”, etc.), modyfikujących jednocześnie
z samplami także brzmienia lub zestawy perkusyjne.
Tryb pracy i strona, która jest wyświetlana po
włączeniu zasilania instrumentu
Stan TRITONA Le po włączeniu zasilania zależy od u-
stawienia parametru „Power On Mode” (strona GLOBAL
1.1: System, zakładka Preference).
Jeżeli dla parametru „Power On Mode” jest wybrana
opcja Reset (ustawienie fabryczne), TRITON Le po włączeniu zasilania wybierze automatycznie tryb Combination i stronę 1.1: Play.
Jeżeli dla parametru „Power On Mode” jest wybrana
opcja Memorize, TRITON Le po włączeniu zasilania
wybierze tryb i stronę, które były wybrane w chwili poprzedniego wyłączania zasilania.
Opcja Memorize zapamiętuje ostatnio wybrany tryb pracy
i stronę ekranową oraz numer ostatnio wybranej kombinacji (w trybie Combination) i programu brzmieniowego
(w trybie Program). Jeżeli po włączeniu zasilania wybrany
zostanie inny tryb pracy, możemy przyciskiem [COMBI]
lub [PROG] wybrać stronę 1.1: Play – strona ta wyświe-
tlona zostanie z ostatnio wybranym numerem kombinacji
lub programu brzmieniowego.
Informacje wyświetlane na ekranie (po włączeniu
zasilania) przy zainstalowanych module rozszerzającym EXB-SMPL lub modułach pamięci SIMM
TRITON Le pozwala na zainstalowanie dodatkowego modułu rozszerzającego lub modułów pamięciowych SIMM
(rozszerzenie pamięci samplingowej). Po włączeniu zasila-
nia na ekranie instrumentu zostaną wyświetlone nazwy
zainstalowanych rozszerzeń. Po instalacji każdego rozsze-
rzenia należy upewnić się, czy jego nazwa jest zgłaszana
na ekranie, co świadczy o poprawnej instalacji. Jeżeli nazwa zainstalowanego modułu nie jest wyświetlana na ekra-
nie, nie został on poprawnie zainstalowany – w takim przypadku należy wyłączyć zasilanie instrumentu i ponownie
zainstalować ten moduł. (Procedurę instalacji podano na
stronie 253 publikacji Parameter Guide.)
Dostępne opcje
EXB-SMPL:
Zainstalowany moduł rozszerzający EXB-SMPL
SIMM:
Slot1 (**MB) / Slot2 (**MB): Moduły pamięciowe SIMM są
zainstalowane w złączu SIMM 1 i/lub w złączu SIMM 2.
Pojemność zainstalowanych modułów pamięciowych jest
wyświetlana w nawiasach.
17
Odsłuchiwanie utworów demonstracyjnych
Jeżeli przy wyłączonym instrumencie wciśniemy i
Wczytywanie danych
utworu demonstracyjnego
W pamięci TRITONA Le zawarte są utwory demonstracyjne (z preprogramowanymi fabrycznie danymi). Dane te
można wczytać do instrumentu w trybie Global.
1. Wciśnij przycisk [GLOBAL] (zapali się umieszczona w nim dioda).
Instrument przejdzie do trybu Global.Sprawdź, czy wyświetlana jest strona GLOBAL 1.1:
System. Jeżeli nie jest – wciśnij przycisk [EXIT].
2. Wciśnij przycisk [F8] („Utility”), aby przejść do
menu Utility.
4. Przyciskami [INC] / [DEC] wybierz rodzaj przeznaczonych do wczytania danych.
przytrzymamy przyciski [MENU] i [EXIT], a następnie
włączymy zasilanie – procedura Load All (PreloadPCG and Demo Songs) zostanie wykonana automatycznie. (Na ekranie LCD pojawi się komunikat „Now
Writing Internal Memory”, czyli „Zapisuję do wewnętrznej pamięci”). Spowoduje to wczytanie do pamięci operacyjnej instrumentu wszystkich danych
PCG i danych utworów demonstracyjnych. Nigdy nie
wyłączaj zasilania podczas wczytywania danych!
Wybieranie i odtwarzanie
utworu demonstracyjnego
w trybie Sequencer
1. Wciśnij przycisk [SEQ] (zapali się umieszczona
w nim dioda).
Instrument przejdzie do trybu Sequencer.
2. Wybierz stronę SEQ 1.1: Play/REC, zakładkę
Play/REC.
W polu „Kind” wybierz rodzaj danych, które mają być
wczytane.
Dla potrzeb naszego przykładu wybierz All (Preload
PCG and Demo Songs). Po zakończeniu procedury
Load wczytane zostaną dane songu demonstracyjnego i inne preprogramowane dane.
5. Wciśnij przycisk [F8] („OK”).
Wyświetlone zostanie okno dialogowe z pytaniem o
potwierdzenie operacji wczytywania.
6. Wciśnij jeszcze raz przycisk [F8] („OK”).
Dane songu i preprogramowane dane zostaną wczy-
tane do pamięci operacyjnej instrumentu.
Nigdy nie wyłączaj zasilania instrumentu podczas
wczytywania danych.
Jeżeli pojawi się okno dialogowe Memory Protect
(zabezpieczenia pamięci przed zapisem), odznacz
przycisk wyboru zabezpieczenia, i przeprowadź
operację Load (wczytywania danych) jeszcze raz
(patrz strona 42).
Jeżeli strona SEQ 1.1: Play/REC zakładka Play/REC
nie pojawi się na ekranie, wykonaj następujące czynności:
1)Wciśnij przycisk [MENU].Na ekranie wyświetlona zostanie lista stron do-
stępnych w trybie Sequencer.
2) Przyciskiem [F1] wybierz „P/R” i wciśnij przycisk
4. Przyciskami [INC] / [DEC] lub innymi kontrolerami
VALUE wybierz przeznaczony do odtworzenia
utwór demonstracyjny.
5. Wciśnij przycisk [START/STOP].
Umieszczona w przycisku dioda zacznie migać, sy-
gnalizując odtwarzanie wybranego songu.
6. Aby zatrzymać odtwarzanie utworu demonstracyj-
nego, wystarczy ponownie wcisnąć przycisk
[START/STOP].
18
Odtwarzanie listy songów
Poniżej opisano procedurę odtwarzania listy utworów
demonstracyjnych (Cue List). Lista taka pozwala na odtwarzanie kilku songów w określonej kolejności i z określoną liczbą powtórzeń każdego z nich (patrz strona 71).
1. Wciśnij przycisk [MENU].
2. Przyciskiem [F2] wybierz stronę „Cue” i wciśnij
przycisk [F8] („Open”).
Wyświetlona zostanie strona SEQ 2.1: Cue List, Se-
tup&Play.
3. Wciśnij przycisk [START/STOP].
4. Aby zatrzymać odtwarzanie, ponownie wciśnij
przycisk [START/STOP].
Jeżeli ostatnim krokiem songu będzie End, odtwarza-
nie zatrzyma się automatycznie po dojściu do tego
punktu. Jeżeli ostatnim krokiem songu będzie Conti-nue to Step01, odtwarzanie zacznie się ponownie od
pierwszego kroku songu.
Aby odtworzyć listę songów, należy wybrać opcję
„Cue List Select”, a następnie zastosować taką
samą procedurę, jak przy odtwarzaniu songów.
Patrz punkt 4 powyżej.
Zawartość preprogramowanych danych i danych
utworów demonstracyjnych
Podczas wczytywania danych PRELOAD.PCG,
informacje te są zapisywane do wewnętrznej pamięci TRITONA Le. Są one w niej przechowywane
nawet po wyłączeniu zasilania instrumentu.
Przy wczytywaniu danych PRELOAD.PCG do pamięci, dane znajdujące się w niej poprzednio są
usuwane. Aby zachować te poprzednie dane, trzeba
je zapisać na karcie SmartMedia, przed wczytaniem
nowych danych PRELOAD.PCG (patrz strona 45).
Dane utworów demonstracyjnych
• Dane songu demonstracyjnego i dane listy songów
Dane te są zapisywane do wewnętrznej pamięci
sekwencera. Pamięć ta jest ulotna, co oznacza, że
zapisane w niej dane są tracone w chwili wyłączenia
zasilania instrumentu.
Przy wczytywaniu danych do pamięci procedurą All
Demo Songs, dane znajdujące się w niej poprzednio
są usuwane. Aby zachować te poprzednie dane,
trzeba je zapisać na karcie SmartMedia, przed
wczytaniem nowych danych All Demo Songs (patrz
strona 45).
19
Wybieranie i korzystanie z brzmień
W trybie Program możemy wybierać brzmienia (programy
brzmieniowe) z banków A - D, G i g(d), i oczywiście grać
na tych brzmieniach. Poniżej opisano procedurę wybierania brzmień. Naprawdę warto przesłuchać brzmienia,
które zawiera Korg TRITON Le!
Wybieranie brzmień
1. Wciśnij przycisk [PROG] (zapali się umieszczona
w nim dioda).
Instrument przejdzie do trybu Program. Upewnij się,
czy w górnej linii ekranu wyświetlany jest napis
„PROG 1.1: Play”
Kategoria
Bank brzmień
Program Select
Wybieranie numeru brzmienia
2. Upewnij się, czy wybrane jest pole „Program Se-
Jeżeli nie jest, wybierz je przyciskami kursorowymi
3. Za pomocą kontrolerów VALUE wybierz pożądane
Możesz zastosować następujące metody wybierania:
4. Odsłuchaj wybrany program brzmieniowy.
Zagraj coś na klawiaturze, aby usłyszeć wybrane
Aby odsłuchać wybrane brzmienie, możesz też wci-
Pole
lect”.
[y], [g], [n], [j] tak, aby nazwa programu brzmie-
niowego została podświetlona.
brzmienie.
Obracając pokrętłem [VALUE]
•
Wciskając przyciski [INC] / [DEC]
•
Wpisując numer brzmienia klawiszami numerycz-
•
nymi [1] - [7] i potwierdzając przyciskiem [ENTER]
brzmienie.
snąć przycisk [AUDITION] (zapali się umieszczona w
nim dioda), aby włączyć funkcję Audition – TRITON Le
automatycznie zagra riff (frazę muzyczną) dobrany do
danego brzmienia.
Zgodnie z ustawieniami fabrycznymi funkcja Audition może być użyta tylko z preprogramowanymi
brzmieniami z banków A - C, programami 000-063 z
banku D, oraz z fabrycznymi programami z banków
GM i g(d).
Wybieranie banku brzmień
W trybie Program można przełączać banki programów
brzmieniowych, aby wybierać brzmienia z innych banków.
Zgodnie z ustawieniami fabrycznymi, programy brzmieniowe są zawarte w następujących bankach: A - C, D
(numery 000 do 063), GM i g(d). (Patrz tabela poniżej).
5. Wciśnij jeden z przycisków [A] - [GM], aby wybrać
pożądany bank brzmień.
Dioda w naciśniętym przycisku zapali się, a w lewym
górnym rogu ekranu zostanie wyświetlony symbol wybranego banku. Dla przykładu, jeżeli chcemy wybrać
bank B, wciskamy przycisk BANK [B]. (Dioda w tym
przycisku zapali się, a w lewym górnym rogu ekranu
pojawi się napis „Bank: B”).
Zgodnie z ustawieniami fabrycznymi, banki te zawierają szeroki wybór preprogramowanych
brzmień, korzystających z wewnętrznych próbek
dźwiękowych PCM (z pamięci ROM), efektów,
patternów arpeggiatora, etc.
Bank D064-127
Zgodnie z ustawieniami fabrycznymi, powyższe lo-
kalizacje w banku D nie zawierają programów
brzmieniowych. Są to lokalizacje przeznaczone na
brzmienia zaprogramowane przez użytkownika.
Oczywiście możliwe jest przeprogramowanie przez użyt-
kownika wszystkich programów z banków A - D (każdy z
tych banków zawiera 128 lokalizacji, co daje łącznie 512
programów brzmieniowych!).
Banki G, g(d)
Banki te zawierają 128 programów brzmieniowych
zgodnych ze standardem General MIDI, oraz 9
zestawów perkusyjnych GM. Brzmienia z tych
banków są tylko do odczytu (nie można ich mody-
fikować).
Bank G zawiera 128 brzmień GM, o numerach od
001 do 127. Bank g(d) zawiera 9 zestawów perkusyjnych (patrz publikacja VNL).
Każde wciśnięcie przycisku BANK [GM] wybiera
na przemian oba opisywane banki:
G → g(d) → G → g(d)...
Spisy wszystkich nazw programów brzmieniowych
i zestawów perkusyjnych są zawarte w publikacji VNL
(Voice Name List).
brzmieniowe
Zestawy perkusyjne GM2
20
Wybieranie brzmień przez kategorie
Istnieje możliwość wybierania programów brzmieniowych
z listy ułożonej według kategorii brzmień (instrumenty
klawiszowe, gitary, instrumenty dęte, bębny, etc.).
Zgodnie z ustawieniami fabrycznymi wszystkie programy
brzmieniowe są podzielone na 16 kategorii instrumentów.
Można najpierw wybrać kategorię instrumentów, a następnie wybierać brzmienia z tej kategorii.
TRITON Le oferuje dwie metody wybierania brzmień
przez kategorie.
Wybieranie przez kategorie
1. Upewnij się, czy wyświetlana jest strona
PROG 1.1:Play
2. Wciśnij przycisk [CATEGORY]
Na ekranie pojawi się okno dialogowe wybierania
brzmień przez kategorie. Wszystkie dostępne kategorie (Category) są wyświetlane w lewej części ekranu, a
w prawej części ekranu wyświetlana jest lista brzmień
(Program) z aktualnie wybranej kategorii.
4. Przyciskami kursorowymi [y], [n] wybierz pożą-
dane brzmienie z danej kategorii.
5. Aby zatwierdzić wybór brzmienia, wciśnij przycisk
[F8] („OK”). Aby go anulować, wciśnij przycisk
[F7] („Cancel”).
Funkcja Cat. HOLD (Blokowanie kategorii)
1. Wciśnij przycisk [./HOLD], aby wyświetlić ikonkę
.
Aktualnie wybrana kategoria zostanie zablokowana.
2. Przyciskami kursorowymi [y], [g], [n], [j] wy-
bierz pole „Category”, a następnie kontrolerami
VALUE wybierz pożądaną kategorię brzmień.
3. Przyciskami kursorowymi [y], [g], [n], [j] wy-
bierz pole „Program Select”, a następnie kontrole-
rami VALUE zacznij wybierać brzmienia z wybranej
przed chwilą, zablokowanej kategorii.
4. Aby wyłączyć funkcję Category Hold (blokowania
kategorii), wciśnij dwa razy przycisk [./HOLD]
– spowoduje to wygaszenie ikonki
.
Kolejne wciśnięcia przycisku [./HOLD] na stronie
PROG 1.1: Play wywołują następujący cykl:
→
→ Cancel.
Użycie funkcji 10’s HOLD do wybierania brzmień
Podczas wybierania programów brzmieniowych istnieje
możliwość zablokowania miejsca dziesiętnego w numerze
brzmienia. Służy do tego funkcja 10’a HOLD.
1. Wciśnij przycisk [./HOLD], aby wyświetlić ikonkę
.
Miejsce dziesiętne w numerze brzmienia zostanie
zablokowane.
2. Przyciskami [1] - [9] z klawiatury numerycznej
można teraz wprowadzać cyfrę w „jednościach”
numeru brzmienia, a tym samym zmieniać
brzmienia jednym naciśnięciem przycisku.
3. Przyciskami [INC] / [DEC] można zmieniać cyfrę w
„dziesiątkach” numeru brzmienia.
4. Aby wyłączyć funkcję 10’s HOLD (blokowania
dziesiątek w numerze brzmienia), wciśnij raz
przycisk [./HOLD] – spowoduje to wygaszenie ikonki .
Wybieranie brzmień przyciskiem nożnym
Do wybierania programów brzmieniowych może służyć
podłączony do instrumentu opcjonalny przycisk nożny.
Przycisk taki (sprzedawany osobno, np. model Korg PS-1)
podłączamy do gniazda ASSIGNABLE SWITCH na płycie
tylnej instrumentu, a następnie przypisujemy do niego
funkcję Program Select (wybierania brzmień). Patrz strona 113.
Wybieranie brzmień z zewnętrznego urządzenia
MIDI
Komunikaty MIDI Program Change mogą być wysyłane
przez zewnętrzne urządzenie MIDI i odbierane przez
TRITONA Le, powodując wybieranie programów brzmieniowych. Patrz strona 230 publikacji Parameter Guide.
21
Wybieranie i korzystanie z kombinacji
W trybie Combination możemy wybierać kombinacje
(zbiory programów brzmieniowych) z banków A - C, i
oczywiście grać na tych kombinacjach. Poniżej opisano
procedurę wybierania kombinacji. Naprawdę warto przesłuchać kombinacje, które zawiera Korg TRITON Le!
Wybieranie kombinacji
1. Wciśnij przycisk [COMBI] (zapali się umieszczona
w nim dioda).
Instrument przejdzie do trybu Combination. Upewnij
się, czy w górnej linii ekranu wyświetlany jest napis
„COMBI 1.1: Play”
Wybieranie numeru kombinacji
2. Upewnij się, czy wybrane jest pole „Combi Select”.
Jeżeli nie jest, wybierz je przyciskami kursorowymi
[y], [g], [n], [j] tak, aby nazwa kombinacji została
podświetlona.
3. Za pomocą kontrolerów VALUE wybierz pożądaną
kombinację.
Patrz strona 20 – „Wybieranie numeru brzmienia”,
punkt 3.
4. Odsłuchaj wybraną kombinację.
Zagraj coś na klawiaturze, aby usłyszeć wybraną
kombinację.
Wybieranie banku kombinacji
W trybie Combination można przełączać banki kombinacji, aby wybierać kombinacje z innych banków.
Zgodnie z ustawieniami fabrycznymi, kombinacje są zawarte w bankach: A, B i C. (Patrz tabela poniżej).
Banki A, B, C, D000-063
Zgodnie z ustawieniami fabrycznymi, banki te zawierają szeroki wybór kombinacji, wykorzystują-
cych programy brzmieniowe, efekty, patterny arpeggiatora, etc.
Oczywiście możliwe jest przeprogramowanie przez użytkownika wszystkich kombinacji z banków A - C
(każdy z tych banków zawiera 128 lokalizacji, co daje
łącznie 384 kombinacji!).
Spisy wszystkich nazw kombinacji są zawarte w publikacji VNL (Voice Name List).
Wybieranie kombinacji przez kategorie
Podobnie jak w przypadku brzmień, istnieje możliwość
wybierania kombinacji z listy ułożonej według 16 kategorii.
Zgodnie z ustawieniami fabrycznymi wszystkie kombinacje są podzielone na 16 kategorii muzycznych. Można
najpierw wybrać kategorię, a następnie wybierać kombinacje z tej kategorii.
Patrz „Wybieranie brzmień przez kategorie”, na stronie
21.
Użycie funkcji 10’s HOLD do wybierania kombinacji
Podczas wybierania kombinacji istnieje możliwość zablo-
kowania miejsca dziesiętnego w numerze programu.
Służy do tego funkcja 10’s HOLD.
Patrz „Użycie funkcji 10’s HOLD do wybierania brzmień”,
na stronie 21.
Wybieranie kombinacji przyciskiem nożnym
Do wybierania kombinacji może służyć podłączony do
instrumentu opcjonalny przycisk nożny. Przycisk taki
(sprzedawany osobno, np. model Korg PS-1) podłączamy
do gniazda ASSIGNABLE SWITCH na płycie tylnej instrumentu, a następnie przypisujemy do niego funkcję
Combination Select (wybierania kombinacji). Patrz strona
113.
5. Wciśnij jeden z przycisków [A] - [C], aby wybrać
pożądany bank kombinacji.
Dioda w naciśniętym przycisku zapali się, a w lewym
górnym rogu ekranu zostanie wyświetlony symbol wybranego banku. Dla przykładu, jeżeli chcemy wybrać
bank B, wciskamy przycisk BANK [B]. (Dioda w tym
przycisku zapali się, a w lewym górnym rogu ekranu
pojawi się napis „Bank: B”).
BankNr kombinacjiOpis
A, B, C000...127Kombinacje fabryczne
(kombinacje użytkownika)
22
Wybieranie kombinacji z zewnętrznego urzą-
dzenia MIDI
Komunikaty MIDI Program Change mogą być wysyłane
przez zewnętrzne urządzenie MIDI i odbierane przez
TRITONA Le, powodując wybieranie kombinacji. Patrz
strona 230 publikacji Parameter Guide.
Użycie kontrolerów do modyfikacji dźwięku
Korg TRITON Le oferuje wiele kontrolerów – joystick,
przyciski [SW1] i [SW2], pokrętła REALTIME CONTROL
[1], [2], [3], [4], etc. – za pomocą których można sterować
np. brzmieniem, wysokością czy głośnością dźwięku,
pracą efektów, arpeggiatora – a wszystko to w czasie
rzeczywistym, podczas gry na instrumencie.
Zawsze gdy wybierasz nowe brzmienia lub kombinacje,
wypróbuj działanie kontrolerów, aby usłyszeć, w jaki sposób wpływają na charakter generowanego brzmienia.
Zmiany tonalne, etc. generowane dzięki użyciu
opisywanych kontrolerów, mogą być rejestrowane
przez wewnętrzny sekwencer TRITONA Le, lub
przez zewnętrzne urządzenie MIDI.
Joystick
JS(+X): Przesunięcie joysticka w prawo. Standardowo
steruje podwyższaniem wysokości dźwięku
(funkcja Bend Up).
JS(-X): Przesunięcie joysticka w lewo. Standardowo
steruje obniżaniem wysokości dźwięku
(funkcja Bend Down).
JS(+Y): Przesunięcie joysticka w górę. Standardowo
wego czy funkcji After Touch (funkcja Lock – patrz strony
23 - 24 poniżej).
Użytkownik może wybrać jeden z dwóch trybów pracy
przycisków [SW1] i [SW2]: Toggle, w którym dana funkcja jest włączana/wyłączana po każdorazowym wciśnięciu
przycisku, i Momentary, w którym dana funkcja jest włą-
czona tylko tak długo, jak długo wciskamy przycisk.
W trybie Program funkcje przycisków [SW1] i [SW2]
możemy sprawdzić na stronie 1.1: Play, zakładce
Program, a w trybie Combination – na stronie 1.1:
Play, Combination.
Podczas zapisywania programu brzmieniowego lub
kombinacji, zapisywany jest także stan (On/Off)
przycisków [SW1] i [SW2].
Więcej informacji na temat ustalania wymienionych
wyżej parametrów można znaleźć na stronie 115, w
sekcji „Ustalanie funkcji przycisków [SW1] i [SW2].
Funkcja LOCK
1. Wybierz brzmienie A001 Acoustic Piano, i zagraj
na klawiaturze.
Aby wybrać to brzmienie upewnij się, czy jesteś w
trybie Program, a następnie wciśnij przycisk BANK [A],
przycisk numeryczny [1] i na koniec przycisk [ENTER].
2. Pociągnij joystick do siebie (kierunek -Y).
Spowoduje to pogłębienie modulacji oraz dodanie
rezonansu do generowanego brzmienia.
3. Trzymając joystick w tej pozycji, wciśnij przycisk
[SW2] (zapali się umieszczona w nim dioda).
Brzmienie zostanie zablokowane w tej pozycji joystic-
ka (jest to właśnie funkcja Lock).
Za pomocą funkcji Lock przycisków SW1 lub SW2
można zablokować działanie joysticka w określonej
pozycji (będzie ono takie same nawet po powrocie
drążka do pozycji środkowej). Patrz opis przycisków
SW1 i SW2, poniżej.
Joystick można także użyć jako źródło modulacji
alternatywnej lub dynamicznej modulacji efektów, w
celu sterowania parametrami brzmień i programów
efektowych.
Przyciski SW1, SW2
Przycisków tych można użyć jako źródło modulacji alter-
natywnej lub dynamicznej modulacji efektów, w celu sterowania parametrami brzmień i programów efektowych.
Mogą być one także użyte do włączania transpozycji
oktawowej, do włączania i wyłączania efektu portamento,
lub do blokowania pozycji joysticka, modulatora wstęgo-
4. Puść joystick i zagraj na klawiaturze.
Nawet po puszczeniu joysticka lub po ponownym
przyciągnięciu go do siebie, brzmienie pozostanie niezmienione, takie jak w chwili wciśnięcia przycisku
[SW2].
W dolnej części ekranu LCD, przy napisie SW2,
będzie wyświetlana ikonka JS-Y Lock. Oznacza to,
że do przycisku [SW2] jest przypisana funkcja JS-Y
Lock, czyli „blokada brzmienia” w kierunku Y (góra-dół). (Przycisk SW2 pracuje w trybie Toggle).
23
Gdy dla przycisku [SW1] lub [SW2] wybrana zostanie funkcja JS X Lock, JS+Y Lock lub JS-Y Lock,
brzmienie wywołane poruszeniem joysticka może
zostać zablokowane (w takiej postaci, w jakiej jest w
momencie wciśnięcia przycisku blokującego), nawet
po powrocie drążka do pozycji środkowej.
Analogicznie działa funkcja AfterT Lock, blokująca
w wybranym stadium działanie funkcji Aftertouch
(patrz strona 220 publikacji Parameter Guide).
5. Aby zwolnić blokadę, trzeba jeszcze raz wcisnąć
przycisk [SW2].
W wielu programach brzmieniowych i kombinacjach
funkcja blokowania kierunku Y joysticka (JS-Y Lock)
jest przypisana właśnie do przycisku [SW2].
Pokrętła REALTIME
CONTROLS [1], [2], [3], [4]
Pokrętła te mogą służyć do sterowania w czasie rzeczy-
wistym (podczas gry) częstotliwością pracy i rezonansem
filtru, parametrami obwiedni wzmacniacza i filtru, głośno-ścią, szybkością efektu portamento, panoramą stereo,
szybkością pracy generatorów LFO, poziomem wysyłki do
efektów Master, etc.
Poziom
Częstotliwość
graniczna
Częstotliwość
Pokrętło [2]: RESONANCE/HPF
Ustala poziom rezonansu filtru dolnoprzepustowego lub
częstotliwość pracy (graniczną) filtru górnoprzepustowego.
To, jaki parametr jest regulowany, zależy od typu filtru
wybranego w danym programie brzmieniowym.
Poprzez regulację rezonansu (dobroci) filtru można uzyskiwać unikalne brzmienie dźwięku.
Każde wciśnięcie tego przycisku wybiera kolejno tryby
A, B i C. Wybór danego trybu jest sygnalizowane zapaleniem się odpowiadającej mu diody.
2. Obracaj wybranymi pokrętłami, zmieniając parametry i barwę generowanego dźwięku.
Funkcje pokręteł w trybie A
W trybie pracy A pokrętła [1] - [4] będą sterowały opisanymi niżej funkcjami.
Ustawienie pokręteł w pozycji środkowej (na godzinie 12) oznacza wybranie oryginalnych wartości
parametrów, zapisanych w danym programie
brzmieniowym.
Pokrętło [1]: LPF CUTOFF
Ustala częstotliwość pracy (graniczną) filtru dolnoprzepustowego. Podczas regulacji częstotliwości pracy tego filtru
zmienia się barwa generowanego brzmienia. Efekt zależy
od oryginalnych ustawień programu, ale standardowo
obrót pokrętła w lewo daje ciemniejszą barwę dźwięku, a
obrót w prawo – barwę jaśniejszą.
Częstotliwość
graniczna
Pokrętło [3]: EQ-INTENSITY
Ustala intensywność (głębokość) wpływu obwiedni EQ
na filtr.
Obracając opisywanym pokrętłem zmieniamy tą inten-
sywność: standardowo, obracają pokrętło w lewo zmniej-
szamy wpływ obwiedni na filtr, a obracając pokrętłem w
prawo – zwiększamy go. Ponieważ obwiednia EQ steruje
zazwyczaj częstotliwością graniczną filtru, pokrętła [1] i [3]
współpracują ze sobą, sterując zmianami tonalnym wprowadzanymi przez filtr do generowanego dźwięku.
Poziom
Czas
Pokrętło [4]: EG-RELEASE
Ustala czas wybrzmiewania obwiedni filtru i wzmacniacza.
Jest to odcinek czasowy od zwolnienia klawisza do cał-
kowitego wybrzmienia (zaniku) dźwięku.
Obracając opisywanym pokrętłem zmieniamy ten czas:
standardowo, obrót pokrętła w lewo powoduje skrócenie
czasu wybrzmiewania, a obrót pokrętła w prawo – wydłu-żenie tego czasu.
24
Klawiatura muzyczna
Funkcja VELOCITY
Jest to funkcja rozpoznająca siłę, z jaką uderzamy
w klawisze klawiatury muzycznej podczas gry.
Standardowo, funkcja ta może sterować głośnością
dźwięku, lub szybkością czy intensywnością pracy obwiedni EG.
Funkcje pokręteł w trybie B
W trybie tym pokrętła REALTIME CONTROLS [1] - [4]
mogą służyć do sterowania w czasie rzeczywistym gło-śnością, szybkością efektu portamento, panoramą stereo,
obwiedniami EQ filtru i wzmacniacza, generatorami LFO,
poziomem wysyłki do efektów Master, etc.
W każdym fabrycznym programie brzmieniowym do trybu B
opisywanych pokręteł są przypisane określone funkcje.
Jakie to funkcje, możemy dowiedzieć się z informacji wyświetlanych na ekranie instrumentu (patrz niżej)
Ustawienia funkcji dla trybu B pokręteł mogą być ustalone
indywidualnie w każdym programie brzmieniowym, kombinacji czy songu.
W trybie pracy Sampling (o ile zainstalowany jest opcjonalny moduł rozszerzający EXB-SMPL) ustawienia te są
wspólne dla całego trybu. Więcej informacji na ten temat
można znaleźć na stronie 115.
Funkcje pokręteł w trybie C
W trybie tym pokrętła REALTIME CONTROLS [2] - [4]
służą do sterowania w czasie rzeczywistym pracą arpeggiatora. (Pokrętło [1] nie jest wykorzystywane). Szczegółowe informacje na temat funkcji tych pokręteł i samego
arpeggiatora można znaleźć na następnej stronie (26).
Sprawdzanie funkcji przypisanych do przycisków [SW1], [SW2] oraz do trybu B pokręteł
REALTIME CONTROLS.
W trybach Program i Combination funkcje przycisków
[SW1] i [SW2] oraz trybu B pokręteł REALTIME
CONTROLS [1] - [4] można sprawdzić na stronie 1.1: Play.
Funkcja AFTER TOUCH
Jest to funkcja rozpoznająca siłę dociskania już naciśnię-
tego klawisza klawiatury muzycznej.
Standardowo, funkcja ta może sterować głośnością
dźwięku, jego barwą (częstotliwością graniczną filtru),
intensywnością pracy LFO, etc.
Funkcja NOTE NUMBER
Jest to funkcja rozpoznająca numer wciśniętego klawisza
(nutę) klawiatury muzycznej.
Standardowo, funkcja ta może sterować głośnością dźwię-
ku, jego barwą (częstotliwością graniczną filtru), intensyw-
nością pracy generatorów LFO czy obwiedni EG, etc.
Funkcja Note Number może służyć jako źródło al-
ternatywnej modulacji lub dynamicznej modulacji
efektów, i sterować różnymi parametrami brzmień
i efektów.
Przyciski i pedały nożne
Pedał DAMPER
Do Korga TRITONA Le można podłączyć opcjonalny,
sprzedawany osobno pedał DAMPER, np. model Korg
DS-1H). DS-1H po podłączeniu do instrumentu funkcjonuje jako pedał „Half-Damper”. Funkcja Half-Damper nie
może być sterowana innymi pedałami.
Programowany przycisk nożny
Do Korga TRITONA Le można podłączyć opcjonalny,
sprzedawany osobno przycisk nożny (Foot Switch), np.
model Korg PS-1. Przycisk taki pozwala na włącza-
nie/wyłączanie nogą przypisanej do niego funkcji.
Funkcje przypisane do
przycisków [SW1] i [SW2]
Funkcje przypisane do
trybu B pokręteł [1] - [4]
Funkcja przycisku nożnego jest określana na stronie
GLOBAL 1.1: System, Foot, funkcją „Foot SW Assign”
(patrz strona 113).
Programowany pedał
Do Korga TRITONA Le można podłączyć opcjonalny,
sprzedawany osobno pedał (Foot Pedal), np. model Korg
EXP-2 Foot Controller lub XVP-10 EXP/VOL.
Funkcja pedału jest określana na stronie GLOBAL 1.1:
System, Foot, funkcją „Foot Pedal Assign” (patrz strona
113).
25
Korzystanie z arpeggiatora podczas gry
na instrumencie
Arpeggiator to funkcja, która automatycznie generuje
arpeggia (rozłożone akordy). Większość arpeggiatorów
produkuje arpeggia wtedy, gdy zagramy na klawiaturze
muzycznej akord.
Akord zagrany na klawiaturze zabrzmi jak arpeggio
(rozłożony akord)
Zawarty w Korgu TRITONIE Le polifoniczny arpeggiator
może więcej: pozwalają na tworzenie różnych transformacji
akordów lub fraz, w oparciu o wysokości i wartości metryczne nut granych na klawiaturze. Dzięki temu arpeggiator
może generować szeroki zakres schematów (patternów)
melodyczno-rytmicznych, w tym fraz perkusyjnych o basowych oraz riffów gitarowych i klawiszowych. Innym zastosowaniem arpeggiatora jest użycie go jako części programu
brzmieniowego, gdzie pozwala na tworzenie subtelnie
zmieniających się faktur brzmieniowych, brzmień syntezatorowych czy efektów dźwiękowych.
To nie wszystko – apreggiator TRITONA Le jest podwójny
(funkcja Dual Arpeggiator) i może w trybach Combination i
Sequencer generować jednocześnie dwa różne schematy
arpeggio! Funkcję tą możemy wykorzystać na wiele sposo-
bów, jak np. przypisanie innego schematu arpeggio do zestawu perkusyjnego, a innego do brzmienia basowego, czy
np. użycie funkcji podziału klawiatury albo dynamiki gry do
przełączania pomiędzy dwoma schematami.
TRITON Le oferuje pięć stałych schematów arpeggio (UP,DOWN, ALT1, ALT2 i RANDOM) oraz pozwala na zaprogramowanie i zapisanie do pamięci 328 schematów użyt-
kownika. Fabrycznie, pamięć ta jest wypełniona najróżniej-
szymi schematami proponowanymi przez producenta,
użytkownik może je jednak w każdej chwili przeprogramować, jak również zapisać swoje własne schematy arpeggio
(patrz strona 103).
Nazwy fabrycznych schematów arpeggio można znaleźć w
dodatku Voice Name List, dołączonym do dokumentacji.
Użycie arpeggiatora
w trybie Program
1. Wciśnij przycisk [PROG] aby włączyć tryb Pro-
gram, a następnie wybierz pożądany program
brzmieniowy (patrz strona 20 „Wybieranie i korzystanie z brzmień”).
Przy wybieraniu różnych brzmień zauważymy, że w nie-
których z nich zapala się dioda [ARP ON/OFF] (patrz
strona 29 „Wiązanie arpeggiatora z brzmieniami, kombinacjami”). Gdy naciśniemy dowolny klawisz klawiatury
muzycznej, arpeggiator zacznie pracować.
W innych programach brzmieniowych arpeggiator
można włączyć przyciskiem [ARP ON/OFF] (zapali się
umieszczona w nim dioda). Także w tym przypadku
arpeggia usłyszymy po zagraniu pierwszego dźwięku
na klawiaturze muzycznej.
2. Tak jak opisano poniżej w sekcjach „Regulacja za
pomocą kontrolerów” i „Regulacja na ekranie” poruszaj pokrętłami lub zmień wartości parametrów
na ekranie, aby pozmieniać sposób generowania
schematów przez arpeggiator.
Regulacja za pomocą kontrolerów
Włączanie/wyłą czanie arpeggiatora
!
Każde wciśnięcie przycisku [ARP ON/OFF] na
przemian włącza i wyłącza funkcję arpeggiatora.
Gdy arpeggiator jest włączony, pali się umieszczona w tym przycisku dioda, a schematy arpeggio
zaczynają być generowane po wciśnięciu dowolnego
klawisza klawiatury muzycznej.
26
Status On/Off arpeggiatora jest zapamiętywany w
chwili zapisu danego brzmienia lub kombinacji do
pamięci instrumentu.
W trybach Combination i Song, w zależności od
ustawień A, B arpeggiatora, schematy arpeggio
mogą nie startować po włączeniu funkcji arpeggiatora przyciskiem [ARP ON/OFF] (patrz strona 28).
2. Obracając pokrętłem [TEMPO] ustal tempo pracy
arpeggiatora.
Podczas regulacji zmieniać się będzie wartość„7=” wy-
świetlana w prawym górnym rogu ekranu. Tempo może
zmieniane w granicach 40-240 (uderzeń na minutę).
Wartość tempa można także ustalić wybierając „7=”
przyciskami kursorowymi [y], [g], [n], [j], wpisując
pożądaną wartość przyciskami [1] - [9] z klawiatury nume-
rycznej, i wciskając następnie [ENTER]. Wartość tempa
może być również zmieniana pokrętłem [VALUE] albo
przyciskami [IND] / [DEC]. Dioda nad pokrętłem TEMPO
miga zgodnie z wybraną wartością tempa.
Wartość tempa jest zapamiętywana przy zapisywa-
niu programu brzmieniowego do pamięci.
Pozycja pokrętła jest zapamiętywana przy zapisywaniu programu brzmieniowego do pamięci.
Opisywany parametr warto regulować w połączeniu
z parametrami LPF CUTOFF, RESONANCE/HPF
i EQ-INTENSITY (ustalanymi pokrętłami REALTIME
CONTROLS [1] - [3] pracującymi w trybie A).
Ustalanie parametrów na ekranie
!
Na stronie PROG 1.1: Play, wciśnij przycisk [F3]
aby wybrać zakładkę Arp. Play.
Szybkość generowania schematów arpeggio zależy
także od ustawienia parametru „Reso” (Resolution)
ze strony 1.1: Play, Arp. Play, lub strony
6.1: Ed-Arp., Arp. Play.
Jeżeli dla parametru „MIDI Clock” (GLOBAL 2.1:
MIDI) jest wybrana opcja External, ekran pokaże
„„7=” EXT. Oznacza to, że tempo jest zsynchronizowane z zewnętrznym urządzeniem MIDI, i nie jest
możliwe zmienianie jego wartości z poziomu
TRITONA Le.
Regulowanie długości generowanych przez
arpeggiator nut
2. Obracając pokrętłem [ARP-GATE] ustal pożądaną
długość generowanych przez arpeggiator nut.
Obrót w lewo powoduje skracanie długości tych nut, a
obrót w prawo – wydłużanie ich. W pozycji środkowej
pokrętła (na godzinie 12) nuty będą miały długość taką,
jak zapisana w parametrze „Gate” danego programu
brzmieniowego (6.1: Ed-Arp., zakładka Arpeg. Setup).
Pozycja pokrętła jest zapamiętywana przy zapisywaniu programu brzmieniowego do pamięci.
Opisywany parametr warto regulować w połączeniu
z parametrem EQ RELEASE (ustalanym pokrętłem
REALTIME CONTROLS [4] pracującym w trybie A).
Regulowanie siły generowanych przez arpeggiator nut
Schematy arpeggio mogą być wybieranie spośród schematów fabrycznych P000 - P004 i schematów użytkownika U000 (INT) - 215 (USER). Fabrycznie, schematy U000
- U199 (INT) są wypełnione patternami przygotowanymi
przez producenta, wykorzystywanymi w preprogramowanych brzmieniach. Pełną listę nazw schematów arpeggio
można znaleźć w dodatku Voice Name List, dołączonym
do dokumentacji instrumentu.
!
Przyciskami kursorowymi [y], [g], [n], [j] wy-
bierz pole „Pattern”, a następnie pokrętłem
[VALUE] lub przyciskami [INC] / [DEC] wybierz pożądany schemat arpeggio. Aby wybrać jeden ze
schematów użytkownika U000 - U215, można też
wpisać jego numer z klawiatury numerycznej, i po-
twierdzić wybór wciskając przycisk [ENTER].
Zmienianie rozdzielczości generowanych
przez arpeggiator nut
Wyświetlany na ekranie parametr „Reso” (Resolution)
pozwala na zmianę rozdzielczości czasowej generowanych przez arpeggiator nut, w zakresie
!
Przyciskami kursorowymi [y], [g], [n], [j] wy-
bierz pole „Reso”, a następnie pokrętłem [VALUE]
lub przyciskami [INC] / [DEC] wybierz pożądaną
rozdzielczość nut arpeggiatora.
Wybieranie zakresu oktawowego dla nut
arpeggiatora
Wyświetlany na ekranie parametr „Octave” pozwalają na
wybranie zakresu oktawowego dla generowanych przez
arpeggiator nut.
!
Przyciskami kursorowymi [y], [g], [n], [j] wy-
bierz pole „Octave”, a następnie pokrętłem
[VALUE] lub przyciskami [INC] / [DEC] wybierz pożądany zakres oktawowy dla nut arpeggiatora.
Obrót w lewo powoduje generowanie słabszych, cichszych
dźwięków, a obrót w prawo – generowanie dźwięków sil-
niejszych, głośniejszych. W pozycji środkowej pokrętła (na
godzinie 12) nuty będą miały siłę (głośność) taką, jak zapi-
sana w parametrze „Velocity” danego programu brzmie-
niowego (6.1: Ed-Arp., zakładka Arpeg. Setup).
Generowanie nut arpeggio według ich
wysokości
Możliwe jest wybranie kolejności, w jakiej arpeggiator bę-
dzie generował kolejne nuty. Może to być kolejność według
wysokości poszczególnych dźwięków akordu (niezależnie
27
od kolejności ich zagrania), albo kolejność, w jakiej poszczególne dźwięki zostały zagrane na klawiaturze.
!
Przyciskami kursorowymi [y], [g], [n], [j] wy-
bierz przycisk wyboru „Sort”, a następnie pokrę-
tłem [VALUE] lub przyciskami [INC] / [DEC] włącz
lub wyłącz opisywaną funkcję.
Przycisk zaznaczony: Arpeggiator będzie generował
kolejne dźwięki według ich wysokości, niezależnie od ko-
lejności, w jakiej zostały zagrane.
Przycisk odznaczony: Arpeggiator będzie generował
dźwięki zgodnie z kolejnością ich zagrania na klawiaturze.
Praca arpeggiatora po podniesieniu rąk
z klawiatury
Możliwe jest wybranie, czy arpeggiator będzie pracował
także po podniesieniu rąk z klawiatury, czy po tym fakcie
będzie się zatrzymywał.
!
Przyciskami kursorowymi [y], [g], [n], [j] wy-
bierz przycisk wyboru „Latch”, a następnie pokrę-
tłem [VALUE] lub przyciskami [INC] / [DEC] włącz
lub wyłącz opisywaną funkcję.
Przycisk zaznaczony: Arpeggiator będzie nadal pra-
cował nawet po podniesieniu rąk z klawiatury muzycznej instrumentu.
Przycisk odznaczony: Arpeggiator po podniesieniu
rąk z klawiatury będzie się zatrzymywał.
Włączanie arpeggiatora synchronicznie do
gry na klawiaturze
Możliwe jest wybranie, czy arpeggiator będzie zaczynał
pracę w momencie, gdy zaczniemy grać na klawiaturze
muzycznej, lub czy zawsze będzie pracował w synchronizacji z zegarem MIDI.
!
Przyciskami kursorowymi [y], [g], [n], [j] wy-
bierz przycisk wyboru „Key Sync.”, a następnie
pokrętłem [VALUE] lub przyciskami [INC] / [DEC]
włącz lub wyłącz opisywaną funkcję.
Przycisk zaznaczony: Gdy podniesiemy ręce z kla-
wiatury, a następnie zagramy pierwszy dźwięk, arpeggiator w tym momencie zacznie od początku generować wybrany schemat. Jest to ustawienie przydatne,
gdy chcemy, aby arpeggiator zaczął pracować od po-
czątku granego przez nas motywu muzycznego.
Przycisk odznaczony: Arpeggiator będzie zawsze
zsynchronizowany z tempem zegara MIDI.
Jednoczesne generowanie dźwięków arpeggio i nut granych na klawiaturze
Przyciskami kursorowymi [y], [g], [n], [j] wy-
!
bierz przycisk wyboru „Keyboard”, a następnie
pokrętłem [VALUE] lub przyciskami [INC] / [DEC]
włącz lub wyłącz opisywaną funkcję.
Przycisk zaznaczony: Zarówno dźwięki grane na kla-
wiaturze, jak i dźwięki generowane przez arpeggiator
będą generowane jednocześnie, niezależnie od siebie.
Przycisk odznaczony: Generowane będą tylko dźwięki
arpeggio.
Użycie arpeggiatora
w trybie Combination
W trybie Combination możliwe jest wykorzystanie funkcji
Dual Arpeggiator, pozwalającej na generowanie dwóch
schematów arpeggio jednocześnie.
1. Wciśnij przycisk [COMBI] aby włączyć tryb Combi-
nation, a następnie wybierz pożądaną kombinację
(patrz strona 22 „Wybieranie i korzystanie z kombinacji”).
Przy wybieraniu różnych kombinacji zauważymy, że w
niektórych z nich zapala się dioda [ARP ON/OFF]
(patrz strona 29 „Wiązanie arpeggiatora z brzmieniami
i kombinacjami). Gdy naciśniemy dowolny klawisz
klawiatury muzycznej, arpeggiator zacznie pracować.
W innych kombinacjach arpeggiator można włączyć
przyciskiem [ARP ON/OFF] (zapali się umieszczona w
nim dioda).
2. Tak jak opisano w powyższej sekcji „Regulacja za
pomocą kontrolerów” oraz w poniższej „Regulacja
parametrów na ekranie” poruszaj pokrętłami lub
zmień wartości parametrów na ekranie, aby po-
zmieniać sposób generowania schematów przez
arpeggiator.
Przycisk [ARP ON/OFF] i pokrętła REALTIME
CONTROLS z trybu C [TEMPO], [ARP-GATE] oraz
[ARP-VELOCITY] kontrolują pracę obu arpeggiato-
rów, A i B. Ich stan jest zapamiętywany podczas zapisu kombinacji do pamięci instrumentu.
Regulacja parametrów na ekranie
!
Na stronie COMBI 1.1: Play, wciśnij przycisk [F4]
aby wybrać zakładkę Arp. Play A, zawierającą parametry pracy arpeggiatora A.
Wciśnięcie przycisku [F5] wybiera zakładkę z parame-
trami arpeggiatora B.
Wybieranie, który z arpeggiatorów ma pracować
Zaznaczając przyciski wyboru „Arpeggiator Run” de-
cydujemy, który z arpeggiatorów, A czy B (lub oba), ma
pracować. Ten właśnie zaznaczony arpeggiator
(arpeggiatory) będzie pracował po wciśnięciu przycisku
[ARP ON/OFF].
Jednakże, dany arpeggiator będzie grał jakimś brzmieniem (timbrem) tylko wtedy, gdy w tabeli za przyciskami
wyboru A i B będą wybrane jakieś timbry (1 - 8) dla tego
arpeggiatora. Wyboru timbrów dla arpeggiatorów dokonujemy na stronie ekranowej COMBI 6.1:Ed-Arp. zakładce Setup, parametrem „Assign” patrz strona 101)
Arpeggiator-A, Arpeggiator-B
Dla obu arpeggiatorów, A i B, możemy niezależnie ustalać
następujące parametry: „Pattern”, „Resolution”, „Octave”,
„Sort”, „Latch”, „Key Sync” i „Keyboard” (patrz strona 27).
28
Sprawdzanie struktury schematów arpeggio
użytkownika
Zobaczmy, jak skonstruowana jest kombinacja C053:
Echo Jamm.
1. Wybierz kombinację C053: Echo Jamm, i zajrzyj na
zakładki ekranowe Arp. Play A i Arp Play. B.
• Jak widać w tabeli „Timbre Assign” (w prawym
górnym rogu ekranu), arpeggiator A jest przypisany do timbrów 4 i 8, a arpeggiator B jest przypisany do timbru 2. Gdy zaczniesz grać na klawiaturze instrumentu, schemat U126 (INT): DrBigbeats
giator, zacznie on pracować z chwilą zagrania
czegoś na klawiaturze muzycznej instrumentu.
• Spójrz na stronę COMBI 6.1: Ed-Arp., zakładkę
Zone (na rysunku poniżej) – zobaczysz tam, że
parametry Key „Btm” i „Top” arpeggiatora A są ustawione w ten sposób, że działa on tylko dladźwięku B3 i niższych, natomiast parametry Key
„Btm” i „Top” arpeggiatora B są ustawione w ten
sposób, że działa on tylko dla dźwięku C4 i wyż-szych. (Patrz rozdział „Ustawienia arpeggiatora”
na stronie 99).
Inne parametry arpeggiatorów
Możliwa jest także regulacja innych parametrów arpeggiatora (arpeggiatorów): „Gate”, „Velocity”, „Swing” i „Scan
Zone”. Parametry te są dostępne na stronach ekranowych
PROG 6.1: Ed-Arp. i COMBI 6.1: Ed-Arp. (patrz strona
100).
Wiązanie arpeggiatora z brzmieniami i kombinacjami
Możliwe jest wybranie, czy ustawienia arpeggiatora będą
zapisywane do bieżącego programu brzmieniowego lub
kombinacji, przy zmianie tego programu na inny, czy też
przy zmianie programu brzmieniowego lub kombinacji
będą przywracane poprzednie (oryginalne) ustawienia
arpeggiatora.
Domyślnie jest wybrana ta pierwsza opcja. Opcję drugą
używamy, gdy chcemy podczas generowania tego samego schematu arpeggiatora zmieniać brzmienia. Opisywane ustawienie jest wybierane parametrem „Auto Arp.”,
znajdującym się na stronie ekranowej GLOBAL 6.1: System, zakładce Basic.
Tworzenie własnych schematów arpeggio
Utworzone przez użytkownika schematy arpeggio mogą
być zapisywane w lokalizacjach U000 (INT) - 215 (User).
W celu utworzenia własnego schematu arpeggio trzeba
wybrać stronę ekranową GLOBAL 6.1: Arp.Pattern (patrz
strona 104).
29
Granie z użyciem funkcji RPPR
Korg TRITON Le w trybie Sequencer posiada funkcjęRPPR (Realtime Pattern Play / Recording, czyli Odtwarzanie / Nagrywanie schematów w czasie rzeczywistym”).
Dzięki funkcji RPPR każdy klawisz klawiatury muzycznej
może być przypisany do dowolnego schematu (patternu)
fabrycznego lub użytkownika, oraz ścieżki, która będzie
odtwarzała ten schemat. Przypisany do klawisza schemat
można odtwarzać w czasie rzeczywistym (i nagrywać go,
jeżeli zajdzie taka potrzeba), przez proste wciśnięcie
jednego klawisza. (Schematy fabryczne nadające się do
sterowania ścieżkami perkusyjnymi są zapisane przez
producenta w pamięci instrumentu).
Poniżej wyjaśniamy, jak odtwarzać song demonstracyjny
przy udziale funkcji RPPR.
1. Wczytaj dane utworu demonstracyjnego, zgodnie
z opisem „Wczytywanie danych utworu demonstracyjnego” na stronie 18.
2. Wciśnij przycisk [SEQ] (umieszczona w przycisku
dioda zapali się), aby przejść do trybu Sequencer, i
wybierz stronę SEQ 1.1: Play/Rec, zakładkę
Play/REC.
3. W polu „Song Select” wybierz utwór 000: Midnight
Sun.
Wybierz utwór demonstracyjny zgodnie z opisem
„Wybieranie i odtwarzanie utworu demonstracyjnego
w trybie Sequencer” na stronie 18.
Gdy naciśniemy na dowolny klawisz z przedziału
C-1 – C2, odtwarzany aktualnie schemat zostanie zatrzymany.
Klawisze do przypisywania schematów
(Pattern Assignable*)
Dowolne schematy i ścieżki mogą być przypisywane do
każdego z 72 klawiszy klawiatury muzycznej z przedziału
C#2 – C8. Jeżeli do jakiegoś klawisza nie przypiszemy
schematu, będzie on funkcjonował w normalny sposób
(grał aktualnie wybranym brzmieniem).
Na poniższym rysunku pokazano przykładowe przypisanie
klawiszy do schematów: jeden klawisz wyzwala motyw
perkusyjny, następny wyzwala ścieżkę basu, trzeci wyzwala
gitarowe akordy – a wszystko to dzięki przypisaniu do poszczególnych klawiszy różnych schematów i ścieżek.
4. Upewnij się, czy przycisk wyboru funkcji RPPR
(pod nazwą songu, po lewej) jest zaznaczony.
Przycisk zaznaczony: Funkcja RPPR włączona
(będzie działać według ustawień ze strony ekranowej
SEQ 5.1: RPPR zakładki RPPR Setup).
Przycisk odznaczony: Funkcja RPPR wyłączona.
Instrument będzie pracował jak w normalnym trybie
Sequencer.
5. Naciśnij dowolny klawisz klawiatury muzycznej.
Rozpocznie się odtwarzanie schematu przypisanego
do tego klawisza. W niektórych przypadkach dany
schemat będzie odtwarzany nawet po podniesieniu
rąk z klawiatury. Odtwarzanie możemy zatrzymać albo
naciskając jeszcze raz na dany klawisz, albo wciskając klawisz C2 lub niższy.
30
Prosta edycja programów brzmieniowych
Za pomocą funkcji Performance Editor oraz kontrolerów
czasu rzeczywistego można w prosty i intuicyjny sposób
modyfikować parametry, a więc np. barwę, głośność, etc.
programów brzmieniowych.
Edycja programu brzmieniowego to proces modyfikacji
jego parametrów w celu zmiany kształtu (brzmienia) tego
programu. Modyfikować można nie tylko parametry doty-
czące bezpośrednio samego brzmienia, ale też parametry
kontrolerów, ustawienia efektów, etc.
Bardziej szczegółowa edycja parametrów brzmień w
trybie Program jest możliwa na stronach PROG 2.1:
Ed-Basic – 7.2: Ed-MasterFX. (Patrz rozdział „Tryb
Program” na stronie 48).
Edytor brzmienia
(funkcja Performance Edit)
Korzystając z ośmiu suwaków edytora możemy modyfikować ogólne parametry edytowanego brzmienia. Ruch
każdego z tych suwaków wpływa na wiele szczegółowych
parametrów brzmienia jednocześnie.
1. Wciśnij przycisk [PROG] (zapali się umieszczona w
nim dioda), aby włączyć tryb Program.
2. Wciśnij przycisk [F2] („P.Edit”).
Wyświetlona zostanie zakładka Perform. Edit.
3. Wybierz przeznaczone do edycji brzmienie.
4. Za pomocą funkcji Performance Editor zmodyfikuje
brzmienie wybranego programu (patrz strona 3 PG).
pożądany suwak edycyjny, a następnie pokrętłem
[VALUE] zmień wartość wybranego tak parametru.
Jeżeli chcesz przywrócić oryginalną wartość edytowanego parametru, wciśnij przycisk [0] z klawiatury
numerycznej, a następnie przycisk [ENTER].
regulacji opisywanym suwakiem zmieniać się będzie
tylko poziom sygnału oscylatora 1. W programach
brzmieniowych z wybraną opcją „Drum” opisywany
suwak nie będzie powodował żadnego rezultatu.
Suwak Amp Level
Ustala poziom wzmacniacza. Parametr ten reguluje poziom głośności całego brzmienia.
Suwak Attack Time
Ustala czas ataku obwiedni filtru i wzmacniacza. Parametr ten
reguluje szybkość ataku dźwięku po naciśnięciu klawisza.
Aby zmaksymalizować efekt regulacji opisywanym
suwakiem, modyfikowane są również wartości na-
stępujących parametrów obwiedni wzmacniacza
(Amp EG): Start Level, Attack Level, Start Level
Modulation i Attack Time Modulation.
Suwak Decay Time
Ustala czasy Decay i Slope obwiedni filtru i wzmacniacza.
Suwak IFX Balance
Reguluje jednocześnie proporcje „Wet/Dry” (nasycenie
sygnału) wszystkich efektów Insert.
Suwak MFX Balance
Reguluje jednocześnie parametry Return 1 i Return 2
(poziomy sygnałów powrotnych) efektów Master.
W zależności od ustawień parametrów edytowanego
brzmienia, niektóre zmiany mogą nie dawać rezultatu.
5. Jeżeli chcesz zachować zmodyfikowane brzmienie,
z menu Utility wybierz funkcję „Write Program” i
zapisz to brzmienie do pamięci (patrz strona 42).
Dobrym pomysłem jest zapisywanie brzmień do lokali-
zacji D065 i wyższych. Zmodyfikowany program
brzmieniowy warto także zapisać pod nową nazwą.
Jeżeli chcesz zapisać zmodyfikowane brzmienie do
tej samej lokalizacji, z której pochodzi, wciśnij przycisk [REC/WRITE], a następnie przycisk [F8].
Zmiany wprowadzone w czasie edycji danego
brzmienia są tracone (jeżeli go nie zapiszemy do
pamięci) po wybraniu innego brzmienia lub po wyłą-
czeniu zasilania instrumentu.
Suwak Octave
Pozwala na transpozycję oktawową brzmienia.
Suwak Pitch Stretch
Reguluje jednocześnie transpozycję i dokładne strojenie
oscylatora. Pozwala to na wytwarzanie wielu zmian tonalnych, bez utraty charakteru oryginalnego brzmienia.
Parametr ten jest szczególnie efektywny dla brzmień
akustycznych, takich jak gitara, gitara basowa czy
fortepian. Spróbuj edycji na różnych brzmieniach.
Suwak OSC Balance
Ustala proporcje poziomów pomiędzy oscylatorami 1 i 2.
W programach brzmieniowych, w których parametr
„Mode (Oscillator Mode)” (strona ekranowa PROG
2.1: Ed-Basic zakładka Prog Basic) jest ustawiony na
„Single”, oscylator 2 nie będzie pracował. Podczas
Pokrętła REALTIME CONTROLS
Pokrętła te mogą służyć do edycji w czasie rzeczywistym
(podczas gry) częstotliwością pracy i rezonansem filtru,
parametrami obwiedni wzmacniacza i filtru, głośnością,
szybkością efektu portamento, panoramą stereo, szybkością pracy generatorów LFO, poziomem wysyłki do efek-
tów Master, etc. (patrz strona 24).
Służą także do regulacji parametrów arpeggiatora (patrz
strona 26).
Jeżeli komunikaty CC#70-79 są przypisane trybu A
lub B do pokręteł REALTIME CONTROLS, modyfikowane pokrętłami [1] - [4] brzmienie może być
zapisane funkcją Program Write (patrz strona 42).
Zapisane będą także parametry arpeggiatora
(regulowane w trybie C tych pokręteł).
31
Prosta edycja kombinacji
Kombinacja (Combination) to zestaw do ośmiu programów brzmieniowych, pozwalający na uzyskiwanie złożo-
nych faktur dźwiękowych, nie do uzyskania przy użyciu
pojedynczych brzmień.
Edycja kombinacji to proces modyfikacji jej brzemienia
poprzez zmianę programów brzmieniowych wybranych
dla poszczególnych timbrów lub przez modyfikację stref
klawiatury albo zakresów dynamiki poszczególnych timbrów, czy też przez zmiany parametry kontrolerów, ustawień efektów, etc.
Kombinacje możemy edytować na stronach ekranowych
COMBI 2.1: Ed-Prog/Mix - 7.2: Ed-MasterFX, jednakże
podstawowe parametry, takie jak „Program Select”,
„Status”, „Pan „ i „Volume” możemy również zmieniać na
stronie ekranowej COMBI 1.1: Play.
Przykład edycji kombinacji
Spróbujmy, dla przykładu, przeprowadzić kilka prostych
czynności edycyjnych w kombinacji Bank C064: Mo-
dernPiano.
1. Wciśnij przycisk [COMBI] (dioda w przycisku zapali się), aby włączyć tryb Combination.
2. Wybierz kombinację Bank C064: ModernPiano.
W kombinacji tej są na siebie nałożone (czyli brzmią
równocześnie) brzmienia z dwóch timbrów, 1 i 2.
Timbr 1 to brzmienie B001: Attack Piano – barwa
fortepianu z żywym atakiem. Timbr 2 to brzmienie
C033: Vintage EP – barwa klasycznego fortepianu elektrycznego. Nałożenie (Layer) tych dwóch programów brzmieniowych daje w efekcie nową fortepianopodobną barwę.
Timbr to program brzmieniowy z zestawem parametrów kontrolujących ten program. W każdej kombinacji możemy użyć do ośmiu timbrów.
Wybieranie programów dla timbrów
3. Wybierz zakładkę Prog.
Wciśnij przycisk [F2] („Prog”). Możesz teraz wybierać
brzmienia dla timbrów 1-8 kombinacji.
4. Zmieńmy teraz brzmienie z timbru 2 na inny program brzmieniowy.
pole „Program Select” timbru 2 (zostanie ono podświetlone)
Brzmienie dla danego timbru można wybierać bezpośrednio, wciskając i przytrzymując przycisk
[TIMBRE/TRACK] i następnie wciskając jeden przycisków [F1] - [F8] odpowiadający temu timbrowi. W
ten sam sposób można wybierać i modyfikować
parametry Pan i Volume poszczególnych timbrów.
Wybierzmy, dla przykładu, brzmienie A003: LegatoStrings. Jest to kombinacja przenikającego się
brzmienia fortepianu i bogatej sekcji smyczkowej. Aby
wybrać to brzmienie, trzeba wcisnąć przycisk [A],
przycisk [3] i na koniec przycisk [ENTER].
Programy brzmieniowe dla timbrów mogą być
również wybierane przez kategorie.
Zamknij okno „Program Select” i wciśnij przycisk
[CATEGORY].
Na ekranie pojawi się okno dialogowe wybierania
brzmień przez kategorie.
Przyciskami [F1] („ ”), [F2] („ ”),
Aby zatwierdzić wybór, wciśnij przycisk [F8] („OK”)
[F3] („ ”) lub [F4] („ ”) wybierz pożądaną
kategorię brzmień. Dla przykładu, jeżeli zamiast wyświetlanej na ekranie kategorii 00: Keyboard wolisz
kategorię z instrumentami smyczkowymi, wciśnij
przycisk [F2] („
– kończy to wybieranie brzmienia dla edytowanego
timbru.
32
Odsłuchiwanie brzmienia tylko jednego timbru
Wciśnij przycisk [F8] („Utility”) aby otworzyć menu
!
Utility, a następnie wciśnij przycisk [F7], aby wybrać
funkcję „Solo Selected Timbre” z tego menu. Po-
twierdź wybór przyciskiem [F8] („OK”).
Po wybraniu tej funkcji będziemy słyszeli tylko
brzmienie aktualnie wybranego (bieżącego) timbru
– tak właśnie działa funkcja separowania odsłuchu
brzmienia (Solo). W dolnej części ekranu LCD będzie
wyświetlany napis [Solo].
Aby wyłączyć opisywaną funkcję, wybierz jeszcze raz
z menu Utility opcję „Solo Selected Timbre”, a na-
stępnie wciśnij przycisk [F8] („OK”).
Regulacja pozycji dźwięku w panoramie
stereo (Pan)
5. Wybierz zakładkę Mixer.
Wciśnij przycisk [F3] („Mix”). Możesz teraz regulować
parametry Pan i Volume dla timbrów 1-8 kombinacji.
sposób parametru.
Wartość C064 oznacza środkową pozycję dźwięku w
panoramie stereofonicznej. Wartość L000 przesuwa
dźwięk do skrajnej lewej pozycji, a wartośćR127 – do
skrajnej prawej pozycji. Wybranie ustawienia RND
(Random) spowoduje, że pozycja dźwięku będzie wy-
bierana w sposób przypadkowy, zmieniając się po zagraniu każdej następnej nuty.
pole „Volume” timbru 2 (zostanie ono podświetlone).
Pokrętłem [VALUE] zmień wartość wybranego w ten
sposób parametru.
Regulacja głośności z zachowaniem proporcji
pomiędzy poszczególnymi timbrami
Wciśnij przycisk [F8] („Utility”) aby otworzyć menu
!
Utility, a następnie wciśnij przycisk [F7], aby wybrać
funkcję „Hold Balance” z tego menu. Potwierdź wybór
przyciskiem [F8] („OK”).
W prawym górnym rogu ekranu zostanie wyświetlony
napis [Hold Bal.].
Po włączeniu tej funkcji zmiany głośności przeprowa-
dzane suwakiem jednego timbru będą zachowywały
proporcje głośności pomiędzy poszczególnymi timbrami. Jeżeli funkcja „Hold Balance” pozostanie wyłą-
czona, głośność wszystkich timbrów będzie można
regulować niezależnie od siebie.
Aby wyłączyć opisywaną funkcję, wybierz jeszcze raz
z menu Utility opcję „Hold Balance”, a następnie wci-śnij przycisk [F8] („OK”).
Zapisywanie kombinacji do pamięci
8. Jeżeli chcesz zachować zmodyfikowaną kombinację, z menu Utility wybierz funkcję „Write Combination” i zapisz tą kombinację do pamięci (patrz stro-
na 42).
Dobrym pomysłem jest zapisywanie zmodyfikowanych
kombinacji pod nową nazwą.
Jeżeli chcesz zapisać zmodyfikowaną kombinację
do tej samej lokalizacji, z której pochodzi, wciśnij
przycisk [REC/WRITE], a następnie przycisk [F8].
Zmiany wprowadzone w czasie edycji danej kombinacji są tracone (jeżeli nie zapiszemy jej do pamięci)
po wybraniu innej kombinacji lub po wyłączeniu
zasilania instrumentu.
33
Sampling (nagrywanie próbek)
Po zainstalowaniu opcjonalnego, sprzedawanego osobno
modułu rozszerzającego EXB-SMPL, możesz rejestrować
sample (próbki) z częstotliwością 48 kHz i 16-bitową roz-
dzielczością, w trybie mono lub stereo. Sample te mogą być
następnie użyte w brzmieniach kombiancjach lub songach.
Poniżej opisujemy proces ustawiania parametrów samplingu, nagrywania próbek, zapisywania ich, oraz przekształcania multisampli w program brzmieniowy. Wyjaśnimy także, w jaki sposób próbka zawierająca np. motyw
rytmiczny, może być odtwarzana w pętli. Więcej informacji
i opisy innych procedur można znaleźć na stronie 84 niniejszej publikacji i na stronie 87 publikacji PG.
Do wykonania opisanych poniżej kroków niezbędne
jest zainstalowanie opcjonalnego modułu EXBSMPL (patrz strona 153 Parameter Guide)
Samplowanie próbki
i odtwarzanie jej
1. Podłączanie mikrofonu i ustawianie pa-
rametrów samplowania
1. Wyłącz, a następnie włącz zasilanie instrumentu.
Wyłączenie zasilania powoduje wykasowanie
wszystkich sampli z pamięci RAM. Jeżeli chcesz
zachować któreś z sampli, zapisz je przed wyłącze-
niem zasilania.
5. W polu ekranowym „Input 1” ustaw parametr
„BUS” na L/R, kierując sygnał z wejścia AUDIO
INPUT 1 do głównego wyjścia sygnałowego.
Upewnij się, czy parametr Input1 Level „Lvl” jest
ustawiony na 127, a parametr „Pan” na L000.
Uważaj podczas zmieniania ustawień parametru
„BUS” z Off na L/R lub IFX1, ponieważ poziom sygnału na wyjściach AUDIO OUT L/MONO i R oraz na
wyjściu słuchawkowym może gwałtownie wzrosnąć.
2. Ustawianie poziomu nagrywania
1. Powiedz coś do mikrofonu z głośnością, z jaką
zamierzasz samplować.
Jeżeli na ekranie pojawi się komunikat „ADC OVER!”
(przetwornik analogowo/cyfrowy przesterowany!),
zmniejsz odpowiednio poziom sygnału wejściowego,
obracając pokrętło AUDIO INPUT [LEVEL] w lewo,
w kierunku napisu MIN.
Idealnie ustawiony poziom sygnału wejściowego to
poziom nieco niższy od tego, przy którym zaczyna
pojawiać się komunikat „ADC OVER!”, tzn. poziom jak
najwyższy, ale jeszcze nie powodujący przesterowania.
2. Wciśnij przycisk [REC/WRITE].
Powiedz coś do mikrofonu z głośnością, z jaką
zamierzasz samplować.
Mierniki na ekranie pokażą poziom sygnału wejściowego.
W poniższym opisie zakładamy, że w instrumencie
są ustawienia początkowe, bezpośrednio po włą-
czeniu zasilania.
2. Podłącz mikrofon do gniazda AUDIO INPUT 1,
umieszczonego na panelu modułu EXB-SMPL.
Ustaw przełącznik AUDIO INPUT [MIC/LINE] w po-
zycji MIC, a pokrętło [LEVEL] w pozycji środkowej.
3. Wciśnij przycisk [SAMPLING], aby przejść do trybu
Sampling.
Jeżeli moduł EXB-SMPL nie jest zainstalowany, na
ekranie pojawi się komunikat „No Sampling Upgrade
Installed” („rozszerzenie nie zainstalowane”) i oczywiście nie będzie można włączyć trybu Sampling.
4. Wciśnij przycisk [F3] („In/Pref”), aby ze strony
SMPL 1.1: Recording wybrać zakładkę Input/Pref.
Jeżeli pojawi się komunikat „CLIP!”
(„przesterowanie!”), kontrolerami [VALUE] zmniejsz
wartość parametru „Recording Level”, czyli poziomu
nagrywania, reprezentowanego przez czarny suwak
po prawej stronie ekranu. Wartość tą zmniejsz od +0.0
do odpowiedniego poziomu.
3. Po zakończeniu ustawiania parametrów wciśnij
przycisk [REC/WRITE].
3. Wybieranie trybu samplowania (Auto)
1. Na stronie SMPL 1.1: Recording, zakładce Input/Pref wybierz znajdujący się w lewym dolnym
rogu ekranu przycisk wyboru „Auto Loop On”,
i odznacz go przyciskiem [DEC].
2. Wciśnij przycisk [F2] („Rec.”), aby wybrać stronę
SMPL 1.1: Recording, zakładkę Recording.
3. W polu ekranowym REC Setup ustaw parametr
„Mode (REC Mode)” na Auto, a parametr
„Threshold” na -30.
34
Przy takich ustawieniach nagrywanie rozpocznie się
automatycznie, gdy poziom wejściowy osiągnie (w trybie
gotowości do nagrywania) poziom 30 dB lub wyższy.
Ustaw parametr „Pre Trigger” na 5 ms.Z takim ustawieniem próbkowanie rozpocznie się 5 ms
wcześniej, tzn. bezpośrednio przed „właściwym” wyzwo-
leniem samplowania – w ten sposób nie zostanie utracona faza początkowa dźwięku.
Alternatywą dla ustawienia Auto parametru „Mode(REC Mode)”, jest ustawienie Manual, czyli sampling ręczny (patrz strona 38).
4. W polu ekranowym Sample Setup ustaw parametr
„Mode (Sample Mode)” na L-Mono.
Przy takim ustawieniu spróbkowany zostanie sygnał z
kanału lewego, w trybie mono.
3. Tworzenie multisampli i indeksów
1. Wciśnij przycisk [F1] („Sample”), aby na stronie
SMPL 1.1: Recording wybrać zakładkę Sample.
Bezpośrednio po włączeniu zasilania (przy ustawie-
niach początkowych), dla parametru „MS” będzie wybrana wartość 00.
2. Ustaw parametry „Orig.K (Original Key)” i „TopK
Gdy naciśniesz na klawisz wybrany jako „Orig.K”,
3. Wciśnij przycisk [F3] („In/Pref”), aby ze strony
4. Ustaw parametr Create „Range (Zone Range)” na
W ten sposób przy tworzeniu nowego indeksu jego
Jeżeli chcesz utworzyć nowe multisample, z klawiatury numerycznej wpisz ilość multisampli, którą
chcesz utworzyć, i wciśnij przycisk [ENTER].
(Top Key)” na C2 (patrz strona 30).
próbka zostanie odtworzona z taką wysokością, z jaką
została nagrana.
Ustawienie to można wykonać w prosty sposób, przytrzymując przycisk [ENTER] i wciskając klawisz C2.
SMPL 1.1: Recording wybrać zakładkę Input/Pref.
001.
obszar będzie ograniczony do jednego klawisza.
4. Nagrywanie próbki
1. Wciśnij przycisk [F1] („Sample”), aby na stronie
SMPL 1.1: Recording wybrać zakładkę Sample.
2. Wciśnij przycisk [REC/WRITE].
Wciśnij przycisk [START/STOP], aby włączyć tryb
gotowości do nagrywania.
Powiedz słowo, które chcesz spróbkować, np.
„Sampling”.
Próbkowanie rozpocznie się w momencie przekro-
czenia przez sygnał wejściowy poziomu progowego,
ustalonego parametrem „Threshold”.
Gdy skończysz mówić, wciśnij przycisk
[START/STOP], aby wyłączyć nagrywanie.
Próbka została utworzona. Zostanie ona automatycz-
nie przypisana do parametru „SMPL”.
Możesz teraz odsłuchać nagraną próbkę, naciskając
klawisz wybrany jako „Orig.K”, lub wciskając przycisk
[AUDITION].
3. Wciśnij [F6] („CREATE”), aby utworzyć nowy indeks.
4. Wciśnij przycisk [REC/WRITE].
Wciśnij przycisk [START/STOP].
Powiedz słowo, które chcesz spróbkować, np.
„Jest”.
Gdy skończysz mówić, wciśnij przycisk
[START/STOP], aby wyłączyć nagrywanie.
5. Powtarzając kroki 3 i 4 nagraj następne próbki.
(Np. „Prosty”, „Z”, „TRITONEM Le”)
6. Wciśnij kolejne klawisze klawiatury muzycznej.
Zagraj skalę chromatyczną do góry, zaczynając od
klawisza C2. Sample, które nagrałeś, będą odtwarza-
ne jeden po drugim.
(W naszym przykładzie, naciśniecie kolejnych klawi-
szy od C2 do E2 spowoduje wygenerowanie śmiałej
tezy: „Sampling jest prosty z TRITONEM Le” :)
Użycie efektu Insert
podczas samplowania
1. W punkcie 5 opisanej wyżej sekcji „Podłączanie
mikrofonu i ustawianie parametrów samplowania”, ustaw parametr Input1 „Pan” na C064, a parametr „BUS” na IFX.
2. Wciśnij przycisk [MENU], aby przejść do menu stron.
Wciśnij przycisk [F7] („IFX”), a następnie przycisk
[F8] („Open”).
Wyświetlona zostanie strona SMPL 7.1: Insert Effect,
[VALUE], przyciskami [INC] / [DEC] lub przyciskami
kursorowymi [y], [g], [n], [j] wybierz literę „M”.
Powtarzając te czynności, wpisz pozostałe znaki na-
zwy, a następnie wciśnij dwa razy przycisk [F8] („OK”).
(Patrz strona 43).
Stereofoniczne multisample mają zawsze na końcu
swojej nazwy dodane przyrostki -L lub -R, w związku z
czym użytkownik może wpisać do 14 znaków własnej
nazwy. Monofoniczne multisample mogą mieć nazwy
o długości do 16 znaków. To samo dotyczy sampli.
Nadawanie nazw samplom
1. Wciśnij przycisk [F1] („Sample”), aby na stronie
SMPL 1.1: Recording wybrać zakładkę Sample.
2. Wybierz parametr „Index”, i przyciskami [INC] / [DEC]
wybierz sampla, któremu chcesz nadać nazwę.
Dla potrzeb przykładu, wybierz „Index” 001.
Nadawanie nazw samplom
i multisamplom
TRITON Le pozwala na utworzenie do 4.000 sampli i do
1.000 multisampli (ilości te są ograniczone ilością dostępnej pamięci). Dlatego dobrym pomysłem jest nadawanie
nazw, tak aby odróżnić od siebie poszczególne sample i
multisample.
Nadawanie nazw multisamplom
1. Wciśnij przycisk [F1] („Sample”), aby na stronie
SMPL 1.1: Recording wybrać zakładkę Sample.
2. Wybierz parametr „MS”, i przyciskami [INC] / [DEC]
wybierz multisampla, któremu chcesz nadać nazwę.
3. Wciśnij przycisk [F8] („UTILITY”) aby przejść do
menu Utility, przyciskiem [F7], etc. wybierz funkcję
„Rename MS” i wciśnij przycisk [F8] („OK”).
36
Do wybierania sampli można użyć także parametru
„SMPL”, ale ponieważ przypisanie poszczególnych
sampli do indeksów może się zmieniać, lepiej wybierać je (próbki) za pomocą parametru „Index”.
3. Wciśnij przycisk [F8] („UTILITY”) aby przejść do
menu Utility, przyciskiem [F7], etc. wybierz funkcję
„Rename SMPL” i wciśnij przycisk [F8] („OK”).
Gdy pojawi się okno dialogowe, wciśnij przycisk [F5]
(„Name”), aby wyświetlić tekstowe okno dialogowe, i
wpisz pożądaną nazwę sampla. Patrz punkt 3 opisanej wyżej procedury „Nadawanie nazw multisamplom”.
4. Wybierz parametr „Index”, wybierz następnego
sampla, któremu chcesz nadać nową nazwę i za
pomocą funkcji „Rename SMPL” z menu Utility
wpisz tą nazwę.
Zapisywanie danych
samplingowych
Pojawi się następujące okno dialogowe
Poniżej opisujemy, w jaki sposób można zapisywać utworzone samodzielnie sample i multisample.
Wszystkie sample i multisample rezydujące w pamięci wewnętrznej TRITONA Le są tracone po wyłączeniu zasilania instrumentu.
1. Włóż kartę SmartMedia do gniazda w lewym górnym rogu płyty czołowej TRITONA Le, lub upewnij
się, czy zewnętrzne urządzenie SCSI jest poprawnie podłączone.
2. Wciśnij przycisk [MEDIA], aby wybrać tryb Media.
3. Wciśnij przycisk [F2] („Save”).
4. Jeżeli chcesz wybrać inny nośnik danych, za pomocą parametru „Media:” wybierz urządzenie, na
którym chcesz zapisać dane.
5. Naciśnij przycisk [F8] („UTILITY”) aby przejść do
menu Utility, i wciśnij przycisk [F7] aby wybrać
opcję „Save Sampling Data”. Wciśnij przycisk [F8]
(„OK”), aby wyświetlić następujące okno dialogowe.
6. Przyciskiem [F5] („Name”) wybierz tekstowe okno
dialogowe, jako nazwę pliku wpisz SMPL_DM1,
i wciśnij przycisk [F8] („OK”).
7. Upewnij się, czy w polu „To:” jest wybrana opcja
All, i wciśnij przycisk [F8] („OK”), aby zapisać dane na wybrany nośnik.
Gdy zapis danych zakończy się, katalog docelowy dla
zapisu będzie zawierał plik .KSC, łącznie z plikami
.KMP i .KSF. Więcej informacji o każdym z tych plików
można znaleźć na stronie 46 w dalszej części niniejszej publikacji, oraz na stronie 144 publikacji Parame-ter Guide.
Przekształcanie multisampli
w programy brzmieniowe
Utworzone w trybie Sampling multisample mogą być
przekształcone w program brzmieniowy. Po takim przekształceniu próbki będą mogły być użyte w trybie Pro-
gram, Combination czy Sequencer.
1. Utwórz multisampla (patrz strona 35).
2. Wciśnij przycisk [F1] („Sample”), aby na stronie
SMPL 1.1: Recording wybrać zakładkę Sample.
3. Wciśnij przycisk [F8] („UTILITY”) aby przejść do
menu Utility
Wciśnij przycisk [F7] aby wybrać opcję „Conv.To
Prog” i wciśnij przycisk [F8] („OK”).
4. W polu „To:” wybierz program brzmieniowy, do
którego chcesz przekształcić multisampla.
Bank D064-127 zawiera puste programy brzmieniowe,
radzimy więc wybrać jeden z nich.
Po wykonaniu opisywanej procedury przekształca-
nia, brzmienie poprzednio znajdujące się w lokalizacji docelowej zostanie usunięte i zastąpione nowym brzmieniem, utworzonym z multisampla.
5. Ustaw przycisk wyboru „Use Destination Program
Parameteres”
Dla potrzeb przykładu odznacz ten przycisk. Jeżeli
przeprowadzisz konwersję z odznaczonym przyci-
skiem, nowo utworzony program będzie brzmiał tak
samo, jak próbki w trybie Sampling.
Jeżeli chcesz użyć ustawień jednego z prepro-gramowanych brzmień (A000-D063), przed prze-
kształceniem multisampla skopiuj to brzmienie do
jednej z lokalizacji D064-127. Następnie wybierz tą
lokalizację w parametrze „To:” i zaznacz przyciskwyboru „Use Destination Program Parameters”, i
dopiero wtedy wykonaj procedurę „Conv.To Program”. Jednakże, jeżeli zamierzasz przekształcaćstereofonicznego multisampla, musisz w brzmieniu wybranym parametrem „To:” (z którego chcesz
wykorzystać ustawienia), ustawić parametr „Mode(Oscillator Mode)” na Double, oczywiście przed
wykonaniem konwersji.
6. Koniecznie wpisz nazwę tworzonego brzmienia,
wciskając przycisk [F5] („Name”), aby wyświetlić
tekstowe okno dialogowe.
Wciśnij przycisk [F8] („OK”). Pojawi się okno dia-
logowe z pytaniem o potwierdzenie. Wciśnij jeszcze raz przycisk [F8] („OK”) – procedura konwersji
multisampla do brzmienia zostanie wykonana.
7. Odsłuchaj utworzony program brzmieniowy.
Przejdź do trybu Program, wybierz nowo utworzony
program (w naszym przykładzie będzie to D064) i zagraj na klawiaturze, aby posłuchać jego brzmienia.
Ustawienia przekształconego programu brzmieniowego zostaną automatycznie zapisane w pamięci,
ale dane samplingowe zostaną utracone w chwili
wyłączenia zasilania instrumentu. Aby odtworzyć ten
program brzmieniowy po ponownym włączeniu
zasilania, należałoby przez wyłączeniem instrumen-
tu zapisać dane samplingowe w trybie Media. Przy
ich wczytywaniu, najlepiej wybrać w parametrze
„.KSC Allocation” ustawienie Clear. Przy zapisywaniu dobrym pomysłem jest użycie procedury
„Save All” (patrz strona 148 publikacji ParameterGuide). Dzięki temu podczas wczytywania wszystkie
sample i multisample zostaną wczytane razem z
ustawieniami przekształconych programów brzmieniowych. (Patrz strony 141 i 145 publikacji Parame-ter Guide).
37
Samplowanie i zapętlenie
fraz perkusyjnych
Poniżej opisujemy procedurę samplowania fraz perkusyjnych (lub innych motywów rytmicznych) z płyty CD,
i zapętlenie ich odtwarzania.
Będziemy więc potrzebowali próbki z frazą perkusyjną. Na
początek warto zacząć od materiału z wyraźnymi uderze-
niami poszczególnych instrumentów perkusyjnych. W
naszym przykładzie spróbkujemy jeden takt frazy perkusyjnej o tempie 140 BPM i metrum 4/4.
1. Podłączanie zewnętrznego źródła sygna-
łu i ustawianie parametrów samplowania
1. Wyłącz, a następnie włącz zasilanie instrumentu.
Wyłączenie zasilania powoduje wykasowanie
wszystkich sampli z pamięci RAM. Jeżeli chcesz
zachować któreś z sampli, zapisz je przed wyłącze-
niem zasilania.
2. Ustawianie poziomu nagrywania
1. Włącz odtwarzanie w zewnętrznym źródle sygnału.
Jeżeli na ekranie pojawi się komunikat „ADC OVER!”
(przetwornik analogowo/cyfrowy przesterowany!),
zmniejsz odpowiednio poziom sygnału wejściowego,
obracając pokrętło AUDIO INPUT [LEVEL] w lewo,
w kierunku napisu MIN. Alternatywnie, możesz
zmniejszyć poziom sygnału wyjściowego w zewnętrz-
nym źródle sygnału (np. odtwarzaczu CD).
Idealnie ustawiony poziom sygnału wejściowego to
poziom nieco niższy od tego, przy którym zaczyna
pojawiać się komunikat „ADC OVER!”, tzn. poziom
jak najwyższy, ale jeszcze nie powodujący przesterowania.
2. Wciśnij przycisk [REC/WRITE].
Mierniki na ekranie pokażą poziom sygnału wejścio-
wego.
W poniższym opisie zakładamy, że w instrumencie
są ustawienia początkowe, bezpośrednio po włą-
czeniu zasilania.
2. Podłącz gniazda AUDIO INPUT 1 i 2, umieszczone
na panelu modułu EXB-SMPL, z gniazdami AUX
OUT L i R odtwarzacza CD.
Ustaw przełącznik AUDIO INPUT [MIC/LINE] w po-
zycji LINE, a pokrętło [LEVEL] w pozycji środkowej.
3. Wciśnij przycisk [SAMPLING], aby przejść do trybu
Sampling.
4. Wciśnij przycisk [F3] („In/Pref”), aby ze strony
SMPL 1.1: Recording wybrać zakładkę Input/Pref.
Jeżeli pojawi się komunikat „CLIP!”
(„przesterowanie!”), kontrolerami [VALUE] zmniejsz
wartość parametru „Recording Level”, czyli poziomu
nagrywania, reprezentowanego przez czarny suwak
po prawej stronie ekranu. Wartość tą zmniejsz od +0.0
do odpowiedniego poziomu.
3. Po zakończeniu ustawiania parametrów wciśnij
przycisk [REC/WRITE]. Zatrzymaj także odtwarzanie w zewnętrznym źródle sygnału.
3. Wybieranie trybu samplowania (Manual)
1. Wciśnij przycisk [F2] („Rec.”), aby wybrać stronę
SMPL 1.1: Recording, zakładkę Recording.
2. W polu ekranowym REC Setup ustaw parametr
„Mode (REC Mode)” na Manual.
Alternatywą dla ustawienia Manual parametru „Mode
(REC Mode)”, jest ustawienie Auto, czyli sampling
wyzwalany automatycznie (patrz strona 34).
5. Ustal różne parametry tak, aby sygnał z gniazd
AUDIO INPUT trafiał do toru sygnałowego
TRITONA Le.
Uważaj podczas zmieniania ustawień parametru
„BUS” z Off na L/R lub IFX1, ponieważ poziom sygnału na wyjściach AUDIO OUT L/MONO i R oraz na
wyjściu słuchawkowym może gwałtownie wzrosnąć.
38
4. W polu ekranowym Sample Setup ustaw parametr
„Mode (Sample Mode)” Stereo.
Przy takim ustawieniu spróbkowane zostaną sygnały z
kanałów L i R, w trybie stereo.
4. Nagrywanie próbki
1. Wciśnij przycisk [F1] („Sample”), aby na stronie
SMPL 1.1: Recording wybrać zakładkę Sample.
2. Wciśnij przycisk [REC/WRITE].
3. W momencie, gdy będziesz chciał rozpocząć sam-
plowanie dźwięku, wciśnij przycisk [START/STOP].
Samplowanie zostanie włączone.
Dobrym pomysłem jest zostawienie małych
„marginesów czasowych” przed początkiem i po koń-
cu próbki. Odcinki te można potem usunąć.
4. W momencie, gdy będziesz chciał zakończyć sam-
plowanie dźwięku, wciśnij przycisk [START/STOP].
Samplowanie zostanie wyłączone.Próbka z frazą perkusyjną w tempie 140 BPM została
utworzona. Zostanie ona automatycznie przypisana do
parametru „SMPL”.
Próbkowanie dźwięku jest wyłączane automatycznie, gdy zostanie zapełniona cała pamięć samplingowa instrumentu.
5. Odsłuchaj utworzoną próbkę i nadaj jej nazwę.
Wciśnij przycisk [AUDITION] lub zagraj nutę C2
– usłyszysz zarejestrowaną przed chwilą próbkę. Po
sprawdzeniu brzmienia, nadaj jej nazwę (patrz strona
36 (np. LOOP1-140BPM). Nazwa w próbkach stereofonicznych może liczyć do 14 znaków (znaki 15 i 16 są
zarezerwowane na końcówki -L i -R). Po nadaniu nazwy próbce z jednego kanału (obojętnie L, czy R), nazwa drugiej próbki jest tworzona automatycznie.
4. W parametrze „S (Start)” wpisz lokalizację (adres)
początku próbki, w parametrze „LpS (Loop Start)”
wpisz adres początku pętli, a w parametrze
„E (End)” – adres końca próbki (będący jednocześnie końcem pętli).
Próbka będzie odtwarzana w następujący sposób:Gdy zapętlanie jest włączone:
S → E → LpS → E → (LpS → E zapętlone).
Gdy zapętlanie jest wyłączone: S → E
Przyciskami kursorowymi [g], [j] wybierz parametr
„S (Start)” (zostanie podświetlony) i za pomocą pokrę-
tła [VALUE] lub innych kontrolerów [VALUE] zmień
punkt początkowy próbki. Odpowiadająca mu pionowa
linia przesunie się.
Jeżeli będzie to potrzebne, za pomocą przycisków
powiększ lub pomniejsz wyświetlany na ekranie
przebieg. Powiększnie/pomniejszenie zaczyna się
od wybranego punktu („S (Start)” „LpS (Loop Start)”
albo „E (End)”.
Jeżeli zaznaczysz przycisk wyboru „Zero (Use
Zero)”, podczas ustawiania adresów są automa-
tycznie wyszukiwane i wyświetlane tylko te lokalizacje, w których edytowany przebieg ma poziom zerowy (czyli przechodzi przez oś). Ułatwia to takie ustalanie adresów, aby podczas zapętlania nie wystę-
powały szumy.
5. Ustalanie parametrów zapętlania próbki
Możemy teraz usunąć niepotrzebne fragmenty próbki, i
tak ustalić parametry jej zapętlania, aby przebiegało ono
w sposób płynny.
Domyślnie, po włączeniu zasilania, funkcja zapętlania próbek jest włączona (parametr „Auto Loop On”
ze strony 1.1: Recording, zakładki Input/Pref, jest
ustawiony na „On”).
1. Wciśnij przycisk [MENU], aby przejść do menu stron.
Wciśnij przycisk [F3], a następnie przycisk [F8]
(„Open”), aby wybrać stronę SMPL 3.1: Edit-Loop.
2. Zauważ, że w polu „SMPL” jest wybrana próbka
0000: LOOP1-140BPM -L.
3. Wciśnij przycisk [F2] („Edit2”), aby wybrać zakładkę
Edit2.
Na ekranie zostanie wyświetlony przebieg aktualnie
edytowanej próbki.
Dla potrzeb przykładu, ustaw w parametrach
„S (Start)” i „LpS (Loop Start)” tą samą wartość.
Jeżeli będzie to potrzebne, na ekranie mogą być
wyświetlone pionowe, kropkowane linie, oparte na
jednostkach BPM. Jeżeli użyjemy tej funkcji do
edycji próbki, która ma określoną wartość BPM, w
prosty sposób będzie można dokładnie ustawić
punkt „E (End)” tej próbki.
Wciśnij przycisk [F8] („UTILITY”), aby wybrać menu
Utility, a następnie wciśnij przycisk [F7], aby wybrać
funkcję „Grid”. Wciśnij przycisk [F8] („OK”). Wyświetlone zostanie następujące okno dialogowe:
Zaznacz przycisk wyboru „Grid”, ustaw parametr
„Resolution” na
W parametrze „
7777
i wciśnij przycisk [F8] („OK”).
7777
(Grid Tempo)” wpisz 140 BPM. Na
ekranie pojawią się kropkowane, pionowe linie siatki,
w ćwierćnutowych interwałach tempa 140 BPM.
Wybrana próbka jest próbką stereofoniczną. W
takim przypadku przebiegi kanału lewego i prawego
będą wyświetlane na ekranie na przemian – zmieniamy je przyciskiem [F3] („L/R”).
Ustaw adres „E (End)” edytowanej próbki.
Gdy funkcja „Lp (Loop)” jest włączona, kropkowana
pionowa linia siatki (Grid) będzie się zaczynała
w punkcie „LpS (Loop Start)”, Jeżeli chcesz ustawić
39
punkt końcowy próbki na końcu taktu w metrum 4/4,
lokalizacja ta jest sygnalizowana czwartą pionową linią
siatki, licząc od punktu „LpS (Loop Start)”. Na tej wła-śnie czwartej linii siatki umieść punkt „E (End)” próbki.
5. Użyj funkcji „Truncate” z menu Utility, do obcięcia
niepotrzebnych części próbki, wychodzących poza
punkt Start (lub Loop Start) i punkt End.
Wciśnij przycisk [F8] („UTILITY”), aby wybrać menu
Utility, a następnie wciśnij przycisk [F7], aby wybrać
funkcję „Truncate”. W ciśnij przycisk [F8] („OK”). Wy-świetlone zostanie następujące okno dialogowe:
Wybierz dla parametru „Truncate” ustawienie
Front & End. W naszym przykładzie nie były zmieniane ustawienia parametru „Save to No.” i przycisku wyboru „Overwrite”, dlatego wciśnij przycisk [F8] („OK”)
aby wykonać procedurę obcinania niepotrzebnych
fragmentów próbki. Po jej wykonaniu odpowiednio
„przycięte” próbki 0002: LOOP1-140B0002-Li 0003:LOOP1-140B0002-R zostaną automatycznie przypi-
sane do indeksu 1.
Więcej informacji o parametrze „Save to No.” i przyci-
sku wyboru „Overwrite” można znaleźć
w sekcji „Uwagi o zapisywaniu sampli”, na stronie 90.
40
Podstawowe funkcje
Zapisywanie danych
Typy możliwych do
zapisywania danych
W Korgu TRITONIE Le są trzy sposoby zachowywania
danych: zapisywanie do wewnętrznej pamięci, zapisy-wanie na zewnętrzne nośniki (kartę SmartMedia, etc.),
oraz transfer danych funkcją MIDI Data Dump.
Zapisywanie do wewnętrznej pamięci
Następujące dane, po edycji przez użytkownika, mogą
być zapisane do wewnętrznej pamięci instrumentu:
Szablony songów użytkownika U00-U15
Parametry songów takie jak nazwa i tempo utworu, ustawienia ścieżek (patrz strona 62), ustawienia arpeggiatora i ustawienia efektów, mogą być zapisywane
(funkcją Write) do wewnętrznej pamięci instrumentu.
Natomiast informacje o dźwiękach zagranych na poszczególnych ścieżkach i schematach nie są zapisywane do wewnętrznej pamięci. Ponadto, nie są zachowywane również informacje odnoszące się do odtwa-
rzania songu, jak np. „Meter”, „Metronome”,
„Play/Mute”, „Track Play Loop (w tym parametry
Start/End Measure)” czy ustawienia funkcji RPPR. Aby
zachować te dane, trzeba z menu Utility w trybie Sequencer wybrać funkcję „Save Template Song” („zapisz
szablon songu”). Patrz opis na stronie 53 publikacji Pa-rameter Guide.
Dane, które edytujemy w trybach Sequencer
i Sampling, nie są zapisywane do wewnętrznej pamięci instrumentu za pomocą funkcji Write.
Jeśli zainstalowany jest opcjonalny moduł rozszerzający
EXB-SMPL, możliwe jest użycie w programachbrzmieniowych lub zestawach perkusyjnych multisampli lub sampli z banku RAM, ale trzeba mieć świa-
domośćże dane tych sampli nie są zachowywane w
pamięci instrumentu po wyłączeniu zasilania. Oznacza
to, że po wyłączeniu i ponownym włączeniu zasilania
brzmienia i kombinacje, w których wykorzystano sample, nie będą brzmiały tak jak poprzednio. Aby dokład-
nie odtworzyć takie brzmienia i kombinacje, trzeba
niezbędne dane samplingowe zapisać na zewnętrznym
nośniku, np. karcie SmartMedia, i przy następnym
włączeniu instrumentu wczytać je do pamięci RAM.
Zapisywanie danych na zewnętrznym
nośniku (karcie SmartMedia, etc.)
Wymienione niżej typy danych mogą być zapisywane na
zewnętrznych nośnikach (karcie SmartMedia, etc.). Jeżeli
w instrumencie zainstalowano opcjonalny moduł rozszerzający EXB-SMPL, dane te mogą być również zapisywa-
ne na media SCSI o dużej pojemności, np. twardym dysku, etc.
Informacje na temat formatów zapisywanych plików moż-
na znaleźć na stronie 139 Parameter Guide.
•
Brzmienia, kombinacje, ustawienia globalne, zestawy perkusyjne i schematy arpeggio użytkownika
– z wewnętrznej pamięci instrumentu.
•
Songi, listy zdarzeń i schematy (patterny)
•
Pliki SMF (Standard MIDI File)
Songi z trybu Sequencer mogą być zapisywane jako
pliki SMF.
•
Dane w formacie System Exclusive
Dane System Exclusive odbierane z zewnętrznych urządzeń MIDI (TRITON Le może działać jako zewnętrzny rejestrator danych dla innych urządzeń MIDI).
•
Multisample i sample utworzone w trybie Sampling
(o ile zainstalowany jest opcjonalny moduł rozszerzający EXB-SMPL).
Transfer danych funkcją MIDI Data Dump
Następujące typy danych mogą być transmitowane funkcją MIDI Data Dump, i zapisywane na zewnętrznym rejestratorze danych lub innym urządzeniu MIDI.
•
Brzmienia, kombinacje, zestawy perkusyjne, schematy arpeggio i ustawienia globalne – z wewnętrz-
nej pamięci instrumentu
•
Songi, listy zdarzeń i schematy (patterny)
Dane preprogramowane i dane fabryczne
Dane preprogramowane to takie dane, które zostały
zapisane do pamięci instrumentu przez producenta. Dane
te mogą być zmieniane przez użytkownika; są one zapisane w różnych lokalizacjach, wymienionych w sekcji
„Zapisywanie do wewnętrznej pamięci” powyżej. Edycja
tych danych odbywa się w obrębie TRITONA Le, a ich
pierwotną wersję można przywrócić za pomocą funkcji
„Load Preload/Demo Songs” (patrz strona 47).
•
Brzmienia – banki A-C: 000-127, D: 000-063
•
Kombinacje – banki A-C: 000-127
•
Zestawy perkusyjne użytkown ika 00 (INT)-15 (INT)
•
Schematy arpeggio użytkownika 000 (INT)-199 (INT)
•
Songi demonstracyjne 000-001
Dane fabryczne nie mogą być zmienione za pomocą
operacji Write. Są to następujące dane:
•
Brzmienia – banki G: 000-128, g(d): 001-128
•
Fabryczne zestawy perkusyjne 64 (GM)-72 (GM)
•
Fabryczne schematy arpeggio P000-P004
•
Fabryczne patterny P000-P149
•
Fabryczne riffy funkcji Audition 000-383
41
Zapisywanie do
wewnętrznej pamięci
Funkcja Memory Protect
Aby zabezpieczyć brzmienia, kombinacje, songi, zestawy
perkusyjne i schematy arpeggio użytkownika przez przypadkowym nadpisaniem, w TRITONIE Le przewidziano
funkcję Memory Protect, która po włączeniu zabezpiecza
wewnętrzną pamięć instrumentu przed zapisem.
Przed rozpoczęciem zapisywania zmodyfikowanych danych, lub wczytywania nowych danych z karty SmartMedia lub innego zewnętrznego nośnika (o ile zainstalowany
jest opcjonalny moduł rozszerzający EXB-SMPL), należy
za pomocą opisanej niżej procedury wyłączyć zabezpie-
czającą przed zapisem funkcję Memory Protect
(odznaczając na ekranie odpowiedni przycisk wyboru).
Funkcja Memory Protect musi być także wyłączona także
wtedy, gdy chcemy wymienione wyżej typy danych wczytać
z karty SmartMedia, przeprowadzić transfer danych z ze-
wnętrznego urządzenia via MIDI, oraz przed rozpoczęciem
nagrywania materiału na sekwencerze.
1. Wciśnij przycisk [GLOBAL], aby włączyć tryb Global
(dioda w przycisku zapali się), a następnie wciśnij
przycisk [EXIT], aby przejść do strony 1.1: System
2. Wciśnij przycisk [F2] („Pref”), aby wybrać zakładkę
Preference.
3. Odznacz przyciski wyboru „Memory Protect” odpowiadające typom danych, które chcesz zapisać
do pamięci. Odznaczenie przycisku oznacza wyłą-
czenie zabezpieczenia pamięci.
Zapisywanie brzmienia lub kombinacji
Brzmienie lub kombinacja, do którego użytkownik wprowadził zmiany, modyfikując je funkcją Performance Editor,
lub z poziomu licznych stron ekranowych Edit, może być
zapisane do wewnętrznej pamięci instrumentu. Procedurę
tą nazywamy „Zapisywaniem brzmień” (Write Program)
lub „Zapisywaniem kombinacji” (Write Combination).
Jeżeli chcemy, aby wprowadzone w brzmieniach lub
kombinacjach zmiany zostały zachowane nawet po wyłą-
czeniu zasilania instrumentu, wykonanie procedury zapisu
do pamięci jest niezbędne.
Są dwa sposoby zapisywania brzmienia lub kombinacji.
Przed zapisaniem nowych danych do pamięci, należy w trybie Global wyłączyć funkcję zabezpieczającą
przed zapisem („Memory Protect” – patrz wyżej).
Zapis za pomocą funkcji z menu Utility
1. Wybierz z menu Utility funkcję „Write Program”
lub „Write Combination”.
Wyświetlone zostanie okno dialogowe Write Program
lub Write Combination.
Do tego samego okna można dotrzeć, przytrzymując
przycisk [ENTER] i wciskając przycisk [0] z klawiatury numerycznej.
Rysunek przedstawia stronę wyświetlaną w trybie Program
2. W polu „Category” wybierz kategorię dla brzmienia lub kombinacji.
Jeżeli wybieramy kategorię dla brzmień, będzie ona
znacząca dla funkcji Cat. Hold lub funkcji „Select By
Category” z menu Utility stron PROG 1.1: Play zakładki Program („Program Select”), COMBI 1.1: Play
zakładki Prog („Program Select”), strony COMBI 2.1:
Ed-Prog/Mix zakładki Prog, lub strony SEQ 1.1: Play
zakładki Prog.
Jeżeli wybieramy kategorię dla kombinacji, będzie ona
znacząca dla funkcji „Select By Category” z menu Utility strony COMBI 1.1: Play („Combi Select”), oraz
funkcji Cat. Hold, na tej samej stronie.
3. W polu „To” wybierz pożądaną lokalizację dla
zapisywanego brzmienia/kombinacji.
Lokalizację wybieramy kontrolerami VALUE.
4. Jeżeli chcesz zmienić nazwę zapisywanego
brzmienia/kombinacji, wciśnij przycisk [F5]
(„Name”).
Pojawi się okno dialogowe z edycją tekstu. Wprowadź
nową nazwę brzmienia/kombinacji (patrz „Zmienianie
nazwy (funkcja Rename)” na następnej stronie).
Po wpisaniu nowej nazwy wciśnij przycisk [F8]
(„OK”), aby powrócić do okna dialogowego Write
Program/Write Combination.
5. Aby zapisać dane do pamięci, wciśnij przycisk [F8]
(„OK”). Aby anulować procedurę zapisu, wciśnij
przycisk [F7] („Cancel”).
Gdy wciśniesz przycisk [F8] („OK”), pojawi się zapytanie
„Are you sure?” („jesteś pewien?”). Po ponownym wciśnięciu przycisku [F8] („OK”) dane brzmienia/kombinacji
zostaną zapisane do pamięci instrumentu.
Zapis za pomocą przycisku [REC/WRITE]
Metoda ta może być użyta do zapisu tylko do wybranego
aktualnie numeru brzmienia/kombinacji.
1. Naciśnij przycisk [REC/WRITE].
Wyświetlone zostanie następujące okno dialogowe:
Rysunek przedstawia stronę wyświetlaną w trybie Program.
Kombinacja nie zawiera wszystkich danych brzmień
wybranych w poszczególnych timbrach – zapamię-
tywane są tylko numery tych brzmień. Jeżeli zmienimy parametry brzmienia, które jest użyte w kombinacji, lub zapiszemy w jego miejscu inny program
brzmieniowy – zmieni się końcowe brzmienie całej
kombinacji.
42
3. Aby zapisać dane do pamięci, wciśnij przycisk [F8]
(„OK”). Aby anulować procedurę zapisu, wciśnij
przycisk [F7] („Cancel”).
Zmienianie nazwy (funkcja Rename)
TRITON Le pozwala na zmienianie nazwy edytowanego
brzmienia, kombinacji, songu, zestawu perkusyjnego, schematu arpeggio użytkownika, etc.
Możliwe jest także zmienianie nazw kategorii programów
brzmieniowych i kombinacji.
Operacje zmiany nazwy przeprowadza się na następują-
cych stronach ekranowych:
BrzmieniaPROG 1.1...7.2 Utility: Write Program
KombinacjeCOMBI 1.1...7.2 Utility: Write Combination
SongiSEQ 1.1...4.4, 6.1 Utility: Rename Song
Listy zdarzeńSEQ 2.1 Utility: Rename Cue List
ŚcieżkiSEQ 5.1, 5.2 Utility: Rename Track
PatternySEQ 5.1 Utility: Rename Pattern
Multisample *SMPL 1.1...4.1, 5.2 Utility: Rename MS
Sample *SMPL 1.1...4.1, 5.2 Utility: Rename SMPL
Zestawy perkusyjne GLOBAL 5.1 Utility: Rename Drum Kit
Schematy arpeggio użytkownika
Kategorie brzmień GLOBAL 4.1 Utility: TEXT
Kategorie kombinacji GLOB AL 4.1 Utility: TEXT
PlikiMEDIA, Save Utility: Save All...Save Exclusive
*) Jeśli zainstalowane jest opcjonalne rozszerzenie EXB-SMPL
1. Otwórz tekstowe okno dialogowe
Odpowiednią stronę znajdź w oparciu o informacje
podane w powyższej tabeli.
W menu Utility odpowiedniej strony wybierz „Name”
(przycisk [F5]) z okna dialogowego, które zostanie wyświetlone na ekranie.
Na stronie GLOBAL 4.1 wybierz „TEXT” (przycisk [F5]).
Jeżeli np. chciałbyś wpisać nazwę taką, jak na rysunku
2. Wciśnij przycisk [F1] („Clear”).
Poprzedni tekst z pola tekstowego zostanie skasowany.
3. Wpisz literę „A”.
Pokrętłem [VALUE], przyciskami [INC] / [DEC] lub
przyciskami kursorowymi [y], [g], [n], [j] wybierz
literę „A”, a następnie wciśnij przycisk [ENTER] lub
[F6] („
4. Wpisz znak „ . ”.
Pokrętłem [VALUE], przyciskami [INC] / [DEC] lub
przyciskami kursorowymi [y], [g], [n], [j] wybierz
znak „ . ”, a następnie wciśnij przycisk [ENTER] lub
[F6] („
Powtarzając te czynności wpisz pozostałe znaki nazwy.
5. Wciśnij przycisk [F8] („OK”).
Jeżeli w oknie dialogowym w kroku 1 powyżej wybra-
łeś opcję „Name”, aby przejść do tekstowego okna
dialogowego – po wciśnięciu [F8] powrócisz do poprzedniego okna dialogowego. Wciśnij w tym oknie
przycisk [F8] („OK”), aby wykonać operację zmiany
nazwy (Rename).
Jeżeli w oknie dialogowym w kroku 1 powyżej wybra-
łeś opcję „TEXT” aby przejść do tekstowego okna
dialogowego, po wciśnięciu [F8] operacja zmiany nazwy (Rename) zostanie wykonana.
GLOBAL 6.1 Utility: Rename Arpeggio
Pattern
”) – kursor przejdzie do następnego znaku.
”) – kursor przejdzie do następnego znaku.
Przyciski funkcyjne w tekstowym oknie dialogo-
wym mają następujące funkcje:
Clear: Kasuje cały tekst
Del (Delete): Kasuje znak w położeniu kursora.
Ins (Insert): Dodaje znak w położeniu kursora.
Cap.
(Capital): Przełącza pomiędzy dużymi i ma-
łymi literami.
: Przesuwa kursor w lewo.
: Przesuwa kursor w prawo.
Możliwe są również inne operacje:
Za pomocą przycisków z klawiatury numerycznej
można wprowadzać znaki „0” - „9” i „ . ” Przy wprowa-
dzaniu takich znaków kursor przesuwa się automatycznie o jedno miejsce w prawo.
Poprzez wciśnięcie przycisku [ENTER] w pustym
miejscu (spacji), możliwe jest wstawienie wybranego
tekstu przed tą spacją.
O buforze edycyjnym
Gdy wybieramy brzmienie lub kombinację na stronie
PROG 1.1: Play COMBI 1.1: Play, dane brzmienie lub
kombinacja jest przepisywane do tzw. „bufora edycyjnego”.
Gdy modyfikujemy parametry na stronie 1.1: Play lub na
stronach edycyjnych 2.1 - 7.2 trybu Program lub Combination, zmiany są wprowadzane do danych brzmienia lub
kombinacji, znajdujących się w buforze edycyjnym.
Jeżeli chcemy takie zmodyfikowane dane zapisać do
wewnętrznej pamięci instrumentu, należy wykonać procedurę zapisu (funkcja Write). Podczas wykonywania procedury Write, dane z bufora edycyjnego są zapisywane
do wybranego przez użytkownika numeru brzmienia lub
kombinacji, do wybranego banku.
Jeżeli wybierzemy inne brzmienie lub kombinację bez
wykonania procedury zapisu, do bufora edycyjnego zostaną zapisane dane tego nowego programu, a wprowadzone do poprzedniego modyfikacje zostaną utracone.
Gdy w trybie Program lub Combination wciśniemy
przycisk [COMPARE], do bufora edycyjnego zostaną
czasowo przywołane oryginalne dane edytowanego
brzmienia lub kombinacji. Pozwala to na porównanie
oryginalnej i zmodyfikowanej wersji edytowanego
programu.
43
Zapisywanie ustawień globalnych
oraz zestawów perkusyjnych
i schematów arpeggio użytkownika
Ustawienia, które wprowadzamy w trybie Global, mogą
być zapisane w wewnętrznej pamięci instrumentu. Służą
do tego procedury Write Global Setting, Write DrumKits i Write User Arpeggio Patterns (odpowiednio: Zapisywanie ustawień Global, Zapisywanie zestawów perkusyjnych i Zapisywanie schematów arpeggio użytkownika).
Jeżeli chcemy modyfikacje wprowadzone do którejś z
wymienionych grup parametrów zachować także po wyłą-
czeniu zasilania instrumentu, trzeba je koniecznie zapisać
do pamięci.
Są dwa sposoby zapisywania ustawień globalnych, oraz
zestawów perkusyjnych i schematów arpeggio użytkownika.
Przed zapisaniem zestawu perkusyjnego lub schematu arpeggio użytkownika, należy wyłączyć zabezpieczenie pamięci przed zapisem (tryb Global,
parametr „Memory Protect”).
Ustawienia parametrów „Tempo”, „Pattern”, „Octave”,
„Resolution”, „Sort”, „Latch”, „Key Sync” i „Keyboard”
schematu arpeggio użytko wnika, mogą być ustalane
niezależnie w trybach Program, Combination i Song.
Parametry te nie są zapisywane podczas wykonywania
opisanej poniżej procedury Write.
Jeżeli przejdziemy z trybu Program lub Combination do
innych trybów pracy i zmodyfikujemy te parametry,
należy następnie powrócić do oryginalnego trybu pracy i
zapisać je.
Zapis za pomocą funkcji z menu Utility
1. Aby zapisać ustawienia globalne (różne parametry
ze stron GLOBAL 1.1-4.1), z menu Utility jednej z
tych storn należy wybrać funkcję „Write Global
Setting”, i wcisnąć przycisk [F8] („OK”).
Wyświetlone zostanie okno dialogowe Write Global
Setting.
Aby zapisać ustawienia zestawów perkusyjnych u-
żytkownika, wybierz funkcję „Write Drum Kits” z
menu Utility strony GLOBAL 5.1 i wciśnij przycisk
[F8] („OK”).
Wyświetlone zostanie okno dialogowe Write Drum Kits.
3. Aby wykonać procedurę Write, wciśnij przycisk
[F8] („OK”). Aby anulować tą procedurę, wciśnij
przycisk [F7] („Cancel”).
Gdy wciśniesz przycisk [F8] („OK”), pojawi się zapyta-
nie „Are you sure?” („jesteś pewien?”). Po ponownym
wciśnięciu przycisku [F8] („OK”) procedura zostanie
wykonana.
Zapis za pomocą przycisku [REC/WRITE]
1. Na jednej z następujących stron ekranowych, wciśnij
przycisk [REC/WRITE]. Pojawi się pokazane niżej
okno ekranowe.
Ustawienia trybu Global: Strony GLOBAL 1.1 - 4.1
Zestawy perkusyjne użytkownika: Str. GLOBAL 5.1
Schematy perkusyjne użytkownika: Str. GLOBAL 6.1
Rysunek pokazuje wybranie funkcji Update Arpeggio Pattern
(uaktualnienie schematów arpeggio użytkownika)
2. Aby wykonać procedurę Write, wciśnij przycisk
[F8] („OK”). Aby anulować tą procedurę, wciśnij
przycisk [F7] („Cancel”).
Pamięć w trybie Global
Po włączeniu zasilania instrumentu, dane trybu Global są
wczytywane z pamięci wewnętrznej do obszaru pamięci
trybu Global. Dlatego, gdy zmienimy ustawienia parametrów z trybu Global, zmienią się dane w przypisanym mu
obszarze pamięci, i będą one podtrzymywane do chwili
wyłączenia instrumentu, chyba, że zapiszemy je do pamięci wewnętrznej, za pomocą procedury Write.
Wykonanie procedury Write powoduje przepisanie ustawień
globalnych oraz ustawień zestawów perkusyjnych i schematów arpeggio, z odpowiadającego im obszaru pamięci
„tymczasowej” do pamięci wewnętrznej instrumentu, podtrzymywanej nawet po wyłączeniu zasilania. Jeżeli wyłączymy
instrument bez zapisania tych danych procedurą Write, ustawienia z pamięci „tymczasowej” zostaną utracone.
2. Aby zapisać ustawienia schematów arpeggio
użytkownika, wybierz funkcję „Write Arpeggio Patterns” z menu Utility strony GLOBAL 6.1 i wciśnij
przycisk [F8] („OK”).
Wyświetlone zostanie okno dialogowe Write Arpeggio
Patterns.
To samo okno dialogowe pojawi się także wtedy,
gdy przy wyświetlaniu jednej z w/w stron ekranowych naciśniemy i przytrzymamy przycisk [ENTER],
i naciśniemy przycisk [0] z klawiatury numerycznej.
44
Zapis na zewnętrzne media
Informacje na temat rodzajów danych, które można zapisywać na zewnętrznych mediach pamięciowych, podano
na stronie 41 (patrz „Zapisywanie danych na zewnętrznym
nośniku”).
Dane songów, patternów i list zdarzeń – w trybie
Sequencer, oraz dane multisampli i sampli – w trybie
Sampling (o ile zainstalowany jest opcjonalny moduł
rozszerzający EXB-SMPL), nie są zapisywane do
wewnętrznej pamięci instrumentu. Dane te w chwili
wyłączania zasilania są tracone. Jeżeli chcemy je
zachować, należy je zapisać na kartę SmartMedia lub
na zewnętrzny napęd SCSI.
Inne rodzaje danych także mogą być zapisane na
karcie SmartMedia lub (jeśli zainstalowany jest moduł
EXB-SMPL) na zewnętrznym napędzie SCSI (jego
maksymalna obsługiwana przez TRITONA Le pojemność to 4 GB), a następnie ponownie wczytywane do
instrumentu w oryginalnej postaci (jeżeli dane w instrumencie zostały w międzyczasie zmienione przez
użytkownika). Dobrym pomysłem jest zachowywanie
wszelkich danych, na których nam zależy: ulubionych
brzmień, kombinacji, songów, etc.
Jako przykład podamy, jak zapisywać nastę-
pujące rodzaje danych:
ne, zestawy perkusyjne, schematy arpeggio użytkownika
Songi, listy zdarzeń
•
Multisample i sample utworzone w trybie Sampling
•
(o ile zainstalowany jest opcjonalny moduł rozszerzający
EXB-SMPL)
Jeżeli zamierzamy zapisywać te dane na karcie
SmartMedia, możemy potrzebować więcej niż jedną
taką kartę.
1. Włóż kartę SmartMedia do gniazda w lewym górnym rogu płyty czołowej TRITONA Le.
Szczegółowe informacje na temat posługiwania się
kartami SmartMedia można znaleźć na stronie 96.
Jeżeli zainstalowany jest moduł rozszerzający EXB-
SMPL, i chcesz zapisać dane na twardym dysku lub
innym zewnętrznym urządzeniu SCSI, zajrzyj do instrukcji modułu EXB-SMPL, i upewnij się, czy zewnętrzne urządzenie SCSI jest poprawnie podłączone
do instrumentu.
Sformatuj dysk, jeżeli będzie to potrzebne (patrz stro-
na 152 publikacji Parameter Guide).
2. Wciśnij przycisk [MEDIA]. Spowoduje to wybranie
trybu Media.
3. Wciśnij przycisk [F2] („Save”), aby wybrać zakład-
kę Save.
gów, wciśnij przycisk [F6] („OPEN”). Aby powrócić do
wyższego poziomu katalogów, wciśnij przycisk [F7]
(„UP”).
5. Z menu Utility wybierz funkcję „Save All” („Zapisz
wszystko”).
Naciśnij przycisk [F8] („UTILITY”) aby przejść do menu
Utility. Wciśnij [F7] aby wybrać opcję „Save All” i potwierdź wybór przyciskiem [F8] („OK”).
Na ekranie pojawi się okno dialogowe. Jego zawartość, parametry, etc. mogą być różne, w zależności od
rodzaju przeznaczonych do zapisania danych. Szczegółowy opis typów plików można znaleźć na stronie
148 publikacji Parameter Guide).
6. Przyciskiem [F5] („Name”) wybierz tekstowe okno
dialogowe, i wpisz pożądaną nazwę pliku (patrz
strona 43).
7. Korzystając z przycisków wyboru, odznacz te grupy danych, których nie chcesz zapisywać.
Aby w przyszłości móc dokładnie odtworzyć zmodyfi-
kowane przez użytkownika dane, zalecamy pozostawienie wszystkich przycisków zaznaczonych, czyli zapisanie wszystkich grup danych.
8. Wciśnij przycisk [F8] („OK”), aby wykonać procedurę Save (zapisu danych).
Dane zostaną zapisane na kartę SmartMedia, a instrument powróci do wyświetlania strony Save.
Czas zapisu zależy od objętości zapisywanych da-
nych.
Jeżeli plik o takiej samej nazwie już jest zapisany na
karcie SmartMedia, pojawi się pytanie, czy chcemy go
nadpisać. Jeżeli tak, wciskamy przycisk [F8] („OK”).
Jeżeli nie chcemy zastępować istniejącego pliku nowym, wciskamy przycisk [F7] („Cancel”) i powtarzamy
wszystkie czynności od kroku 5, zmieniając przez zapisem nazwę pliku (w kroku 6), i następnie wykonując
procedurę Save.
Jeżeli podczas zapisywania pliku .KSC (rodzaje
plików – patrz niżej) okaże się, że w lokalizacji doce-
lowej danego medium jest już plik .KSC o takiej
samej nazwie, pojawi się komunikat „File already
exist” („Plik już istnieje”), a wykonanie operacji Save
nie będzie możliwe.
W takim przypadku można: zmienić nazwę zapisywanego pliku, zmienić lokalizację (katalog) docelową
dla zapisu, lub skasować istniejący plik przed zapisaniem nowego.
4. Jeżeli dane w wybranym medium pamięciowym
(np. karcie SmartMedia) są podzielone na katalogi,
wybierz katalog, w którym chcesz zapisać dane.
Aby przejść do niższego (kolejnego) poziomu katalo-
9. Po zapisaniu danych i powrocie do strony Save,
ekran pokaże nazwę zapisanego pliku.
45
Dane mogą być zapisywane w następujących typach
plików:
Plik .PCG
Zawiera programy brzmieniowe, kombinacje, zestawy
perkusyjne, schematy arpeggio użytkownika i ustawienia globalne, które zostały zapisane w wewnętrznej
pamięci instrumentu.
Plik .SNG
Zawiera songi i listy zdarzeń z trybu Sequencer.
Inne sposoby zapisu danych
Oprócz funkcji „Save All” w menu Utility strony Save są
też inne pozycje: „Save PCG” – zapisuje brzmienia, kombinacje, zestawy perkusyjne, schematy arpeggio użyt-
kownika i ustawienia globalne; „Save SEQ” – zapisuje
tylko songi i listy zdarzeń z trybu Sequencer; „Save
Sampling Data” – zapisuje tylko mulisample i sample z
trybu Sampling (o ile zainstalowany jest opcjonalny moduł
rozszerzający EXB-SMPL). Aby zapisać pożądaną grupę
danych, należy z menu Utility wybrać odpowiadającą im
opcję.
Plik .KSC
Zawiera listę multisampli i sampli, utworzonych w trybie Sampling (o ile zainstalowany jest opcjonalny moduł rozszerzający EXB-SMPL).
Katalog (Directory)
W katalogu znajdują się multisample (pliki .KMP) i
sample (pliki .KSF), których nazwy są zapisane w pliku
.KSC.
Przy korzystaniu z procedur „Save All”, „Save PCG
& SNG” oraz „Save PCG” do zapisu kombinacji,
należy pamiętać o jednoczesnym zapisaniu również
programów brzmieniowych używanych przez timbry
kombinacji, oraz zapisaniu zestawów perkusyjnych i
schematów arpeggio użytkownika, używanych przez
same programy brzmieniowe.
Podobnie, przy zapisywaniu programów brzmieniowych trzeba pamiętać o zapisaniu wykorzystywanych w tych brzmieniach zestawów perkusyjnych i
schematów arpeggio użytkownika.
Jeżeli programy brzmieniowe lub zestawy perkusyjne korzystają z multisampli i sampli utworzonych w
trybie Sampling (po zainstalowaniu modułu EXBSMPL), zalecamy użycie do zapisu procedury „Save
All” („Zapisz wszystko”).
Gdy korzystamy z procedur „Save PCG” lub „Save
Sampling Data” do zapisu pojedynczych brzmień,
zestawów perkusyjnych, oraz multisampli lub sampli
utworzonych w trybie Sampling (po zainstalowaniu
modułu EXB-SMPL), zalecane jest zapisanie tych
danych pod taką samą nazwą i do tego samego
katalogu. A to dlatego, że przy wczytywaniu pliku
.PCG procedurą „Load PCG”, nazwane identycznie
pliki .KSC zostaną również wczytane, co spowoduje
automatyczne rozpoznawanie użytych multisampli i
sampli.
Gdy podczas zapisu plików .KSC, .KMP i .KSF nie
wystarczy miejsca na pojedynczej karcie SmartMedia (lub zewnętrznym napędzie), wyświetlone zostanie inne okno dialogowe, z zapytaniem o wskazanie kolejnej karty lub innego medium (patrz strona
148 publikacji Parameter Guide).
Funkcja MIDI Data Dump
Programy brzmieniowe (z banków A-D), kombinacje (z
banków A-C), zestawy perkusyjne, schematy arpeggio i
ustawienia globalne, zapisane w wewnętrznej pamięci
instrumentu, oraz songi i listy zdarzeń sekwencera z pamięci „tymczasowej” (operacyjnej), mogą być transmitowane – jako dane w formacie MIDI Exclusive – do zewnętrznych urządzeń MIDI, np. sekwencera, komputera,
czy drugiego TRITONA Le, na których mogą być zapisane.
Szczegóły – patrz strona 129 publikacji Parameter Guide.
46
Przywracanie fabrycznych ustawień
instrumentu
Wczytywanie preprogramowanych danych
Ustawieniami fabrycznymi nazywamy programy brzmieniowe, kombinacje i ustawienia globalne, które zostały
„preprogramowane” w Korgu TRITONIE Le, i w chwili
kupienia instrumentu są załadowane do jego pamięci
wewnętrznej. Danym tym, nawet po ich zmodyfikowaniu
przez użytkownika, można w każdej chwili przywrócić ich
pierwotną postać.
Przywrócenie ustawień fabrycznych oznacza utratę
wszystkich danych znajdujących się w pamięci instrumentu poprzednio, a w tym modyfikacji wprowadzonych przez użytkownika. Aby zapobiec utracie
tych danych, trzeba je zapisać na kartę SmartMedia
lub (jeżeli zainstalowany jest opcjonalny moduł EXBSMPL) na zewnętrzny napęd SCSI (patrz strona 45).
1. Wciśnij przycisk [GLOBAL], aby przejść do trybu
Global. (Dioda w przycisku zapali się).
2. Wciśnij przycisk [EXIT].
Wyświetlona zostanie strona GLOBAL 1.1: System.
7. Wciśnij jeszcze raz przycisk [F8] („OK”).
Wszystkie wybrane uprzednio preprogramowane dane
zostaną wczytane do pamięci operacyjnej instrumentu.
Jeżeli pojawi się okno dialogowe Memory Protect
(zabezpieczenia pamięci przed zapisem), odznacz
przycisk wyboru zabezpieczenia, i przeprowadź
operację Load (wczytywania danych) jeszcze raz
(patrz strona 42).
Wczytywanie pojedynczych banków lub innych
rodzajów danych
TRITON Le pozwala na wczytywanie pojedynczych banków, programów brzmieniowych lub kombinacji. Również
zestawy perkusyjne i schematy arpeggio mogą być
wczytywane pojedynczo lub w grupach.
Jest to przydatne, gdy chcemy przywrócić tylko jedną lub
kilka wybranych pozycji z listy preprogramowanych danych, lub gdy chcemy np. zmienić ustawienie kombinacji
w pamięci instrumentu, na potrzeby koncertu.
3. Wciśnij przycisk [F8] („Utility”), aby przejść do
menu Utility.
5. Przyciskami [INC] / [DEC] wybierz rodzaj przeznaczonych do wczytania danych.
W polu „Kind” wybierz rodzaj danych, które mają być
wczytane. Dla potrzeb naszego przykładu wybierz All
Preload PCG.
Plik .PCG zawiera programy brzmieniowe, kombina-
cje, zestawy perkusyjne, schematy arpeggio i ustawienia parametrów globalnych.
6. Wciśnij przycisk [F8] („OK”).
Wyświetlone zostanie okno dialogowe z pytaniem o
potwierdzenie operacji wczytywania.
Oczywiście możliwa jest również zmiana ustawienia
kolejności brzmień w pamięci instrumentu, ale w
takim przypadku trzeba uważać, czy nie spowoduje
to zmian brzmieniowych w timbrach niektórych
kombinacji.
Dla przykładu opiszemy, w jaki sposób wczytać kombinację
B015: Rock Organ, do lokalizacji A000: Ballad Layer EP.
1. Wykonaj czynności opisane w punktach powyżej,
aby wyświetlić następujące okno dialogowe:
2. Przyciskami [INC] / [DEC] wybierz w polu „Kind”
opcję Combination.
3. Przyciskiem kursorowym [n] zejdź pole niżej,
i przyciskami [INC] / [DEC] wybierz opcję Single.
4. Przyciskiem kursorowym [n] zejdź pole niżej, i
przyciskami [INC] / [DEC] wybierz kombinację B015:
Rock Organ, jako źródło wczytywanych danych.
5. Przyciskiem kursorowym [n] zejdź pole niżej,
i przyciskami [INC] / [DEC] wybierz kombinację
A000: Ballad Layer EP, jako lokalizację docelową
(pole „To”) dla wczytywanych danych.
6. Wciśnij dwa razy przycisk [F8] („OK”).
Dane zostaną wczytane – w lokalizacji A000 znajdzie
się kombinacja Rock Organ.
47
Tryb Program
W trybie Program możemy wybierać i edytować programy
brzmieniowe (nazywane w niniejszej publikacji zamiennie
”brzmieniami”) oraz oczywiście grać na nich. Tryb ten
składa się ze stron ekranowych 1.1: Play - 7.2: EdMasterFX.
Na stronie 1.1: Play możemy korzystać z brzmień (grać
na nich), możemy także przeprowadzać prostą edycję
brzmień i zmieniać ustawienia arpeggiatora (patrz strona
31).
Na stronach 2.1: Ed-Basic – 7.2: Ed-MasterFX możemy
edytować parametry brzmienia, które zostało wybrane na
stronie 1.1: Play.
Po dostarczeniu od producenta, TRITON Le jest wyposażony w szeroki zestaw brzmień preprogramowanych
(fabrycznych). Użytkownik może kreować własne brzmie-
nia i kombinacje, edytując programy fabryczne, lub tworząc je od zera. Możliwe jest także tworzenie nowych
programów brzmieniowych w oparciu o próbki dźwiękowe
(multisample i sample), zarejestrowane w trybie Sampling
(o ile zainstalowany jest opcjonalny moduł rozszerzający
EXB-SMPL), lub wczytane do pamięci instrumentu w
trybie Media.
Jeżeli zainstalowany zostanie opcjonalny moduł
rozszerzający EXB-SMPL, TRITON Le będzie posiadał także wejście sygnałowe AUDIO INPUT,
pozwalające na podłączenie zewnętrznego źródła
sygnału. Oprócz próbkowania dźwięku z tego źródła
w trybie Sampling, możliwe jest przepuszczenie (w
innych trybach pracy, takich jak Program) zewnętrz-
nego sygnału przez wewnętrzną sekcję efektów
TRITONA Le (patrz strona 111). Patrz także strona
126 publikacji Parameter Guide.
Wszystkie transmisje i odbiór danych MIDI w trybie
Program są przeprowadzane na kanale Global MIDI.
Numer tego kanału jest ustalany w trybie Global, na
stronie GLOBAL 2.1: MIDI, parametrem „MIDI
Channel”.
Struktura programu
brzmieniowego
Brzmienie (program brzmieniowy) składa się z wielu parametrów, umieszczonych na stronach ekranowych
Zgodnie z ustawieniami fabrycznymi, banki brzmieniowe
A, B, C i D zawierają preprogramowane brzmienia.
Brzmienia te można dowolnie edytować, w celu utworzenia własnych programów brzmieniowych.
Parametry ze stron 2.1: Ed-Basic – 5.3: Ed-FLOs są
ustalane niezależnie dla każdego z dwóch oscylatorów (Oscillator 1 i 2), i można użyć funkcji „Copy
Oscillator” z menu Utility, do skopiowania ustawień
jednego oscylatora do drugiego. Jest to wygodny
sposób na uzyskanie takich samych ustawień w obu
oscylatorach, lub dla skopiowania ustawień jednego
z nich do drugiego.
Jeżeli chcemy zapisać zmodyfikowane brzmienie do
pamięci, trzeba wykonać procedurę Write (patrz
strona 42).
Za pomocą parametrów ze stron 2.1: Ed-Basic – 7.2: EdMasterFX modyfikujemy brzmienie, które wybraliśmy na
stronie 1.1: Play. W dalszej części tego rozdziału podamy
przykłady, w jaki sposób zmieniać najważniejsze parametry wyświetlane na poszczególnych stronach, co pozwoli
zrozumieć ich działanie i wpływ na edytowane brzmienie.
Szczegółowy opis wszystkich parametrów zawarto
w publikacji Parameter Guide.
Programy brzmieniowe zmodyfikowane lub utworzone
przez użytkownika, mogą być zapisane do 512 lokalizacji
pamięci, w bankach A - D. W trybie Media programy
brzmieniowe mogą być także zapisywane na zewnętrz-
nych mediach pamięciowych, np. na kartach SmartMedia
(patrz strona 42).
48
7.1-1, 7.2-1, etc. to numery stron ekranowych i zakładek, na których znajdują się edytowane parametry.
Trzy podstawowe elementy dźwięku
Każdy dźwięk składa się z trzech podstawowych elementów: wysokości, barwy i głośności. W Korgu TRITONIE
Le elementom tym odpowiadają trzy bloki: Pitch, Filter iAmplifier. Innymi słowy, parametry bloku Pitch wpływają
na wysokość, parametry bloku Filter – na barwę, a parametry bloku Amplifier – na głośność dźwięku.
Budując brzmienie, po pierwsze na stronie ekranowej 2.1:
Ed-Basic ustalamy parametry oscylatorów (Oscillator),
wybierając próbkę Multisample, która będzie podstawą
dźwięku. Następnie ustalamy wysokość tej fali (parametry
Pitch, na stronie 3.1: Ed-Pitch), jej barwę (parametry Filter
na stronie 4.1, 4.2: Ed-Filter) i głośność (na stronie 5.1,
5.2: Ed-Amp). Te właśnie parametry składają się na pod-
stawowy program brzmieniowy (czyli taki program, który jest
wykorzystywany w trybach Combination czy Sequencer.
Do podstawowego programu brzmieniowego można do-
dać efekty Insert (ich parametry ustalamy na stronie
7.1: Ed-InsertFX), efekty Master i korektor Master EQ
(ich parametry ustalamy na stronie 7.2: Ed-MasterFX),
aby dodać do dźwięku „końcowego szlifu”. Do tak przygotowanego brzmienia możemy na koniec dodać apeggiator
(o parametrach ustalanych na stronie 6.1: Ed-Arp.) i kontrolery (ich parametry ustalamy na stronie 2.2: Ed-Ctrl). To
wszystko razem tworzy finalny program brzmieniowy.
Dla brzmień wykorzystywanych w trybach Combination i Sequencer, parametry efektów Insert, efektów
Master, korektora Master EQ, arpeggiatora i kontrolerów muszą być ustalane osobno, niezależnie od
ustawień tych parametrów w trybie Program.
Funkcja Compare
Gdy podczas edycji programu brzmieniowego wciśniemy
przycisk [COMPARE], zapali się umieszczona w nim
dioda. Oznacza to przywołanie oryginalnej postaci mody-
fikowanego brzmienia, sprzed rozpoczęcia edycji. Po-
nowne wciśnięcie przycisku [COMPARE] powoduje wygaszenie diody i powrót do modyfikowanej wersji brzmienia.
Funkcja Compare służy więc do porównywania brzmienia
w wersji oryginalnej i zmodyfikowanej.
Gdy dioda w przycisku [COMPARE] jest zapalona,
zmiana jakiegoś parametru brzmienia powoduje
wyłączenie funkcji Compare, a więc wygaszenie
diody i powrót do modyfikowanej wersji brzmienia.
Strona ekranowa 2.1: Edit-Basic
Parametry oscylatorów
Na stronie 2.1: Ed-Basic możemy modyfikować parametry
oscylatorów. TRITON Le posiada dwa oscylatory (na
jedno brzmienie), i dla każdego z nich można wybrać
podstawową próbkę („Multisample”) i ustalić jej wysokość.
Multisample zawarte w TRITONIE Le to zarówno próbki
instrumentów akustycznych takich jak fortepian, jak i
specjalne przebiegi dźwiękowe, charakterystyczne dla
syntezatorów. Multisample reprodukują całą złożoną
strukturę dźwięku i jego charakterystykę częstotliwościo-
wą, pozwalającą na jednoznaczną identyfikację dźwięku,
np. jako „fortepianowy” czy „gitarowy”.
Zakładka Prog Basic (Program Basic)
Parametr Mode (Oscillator Mode)
Ustala tryb pracy oscylatora. Wybranie opcji Single oznacza wykorzystanie jednego oscylatora, a wybranie opcji
Double – wykorzystanie dwóch oscylatorów. Po wybraniu
opcji Single maksymalna polifonia instrumentu wynosi 62głosy, a przy opcji Double – 31 głosów. Jeżeli zamiast
brzmienia chcemy utworzyć zestaw perkusyjny, wybieramy opcję Drums (patrz strona 50).
Parametr Mode (Voice Assign Mode)
Ustala, czy brzmienie będzie generowane w trybie Poly
(polifonicznie), czy w trybie Mono (monofonicznie). Po
wybraniu opcji Poly na edytowanym brzmieniu będzie
można grać akordy. Po wybraniu opcji Mono zawsze
będzie się odzywała tylko jedna nuta, nawet gdy zagramy
akord. Parametr ten jest zazwyczaj ustawiony na Poly, a
ustawienie Mono wykorzystujemy, gdy chcemy uzyskać
„analogowe” brzmienie basowe lub solowe. Proszę poprzełączać pomiędzy Poly i Mono, i posłuchać rezultatów.
Zakładki OSC1, OSC2
Służy do wybierania multisampli dla oscylatorów 1 i 2.
Wybieranie multisampli
Wybrana próbka typu Multisample decyduje o podstawowym charakterze całego brzmienia.
Parametrem „High MS Bank” wybierz bank multi-
sampli, a parametrem „High Multisample” – pożą-
danego multisampla z tego banku.
Jeżeli parametr „High MS Bank” jest ustawiony na
ROM, możesz wybierać multisample fabryczne. Dla pa-
rametru „High Multisample” masz szeroki wybór multisampli: od 000 do 424 (pełna lista w publikacji VNL).
Jeżeli parametr „High MS Bank” jest ustawiony na
RAM, możesz wybierać multisample utworzone w try-
bie Sampling lub wczytane w trybie Media (o ile zainstalowany jest opcjonalny moduł rozszerzający EXBSMPL i moduł pamięci samplingowej RAM). Dla parametru „High Multisample” można wybierać multisample o numerach od 000 do 999.
Multisample z pamięci wewnętrznej ROM można
wybierać spośród 15 kategorii, za pomocą funkcji
„Select by Category”. Patrz strona 7 publikacji PG.
O polach ekranowych High / Low Multisample
Dla jednego oscylatora można wybrać dwa multisample, i
przełączać je poprzez przekroczenie ustalonego poziomu
dynamiki gry (siły wciskania klawiszy). Funkcję tą nazy-
wamy dynamicznym przełączaniem multisampli.
1. Wybierz różne multisample w polach „High Multi-
sample” i „Low Multisample”.
2. Ustaw w parametrze „Velocity SW L→→→→H” oscylatora 1 wartość (na przykład) 100.
Multisample Low i High będą przełączane po przekro-
czeniu takiej właśnie wartości dynamiki gry (próbka Low
będzie odtwarzana przy dynamice gry poniżej 100,
a próbka High – przy dynamice gry powyżej 100).
49
3. Ustal parametr „Level” (poziom głośności) w obu
próbkach, aby wyrównać proporcje pomiędzy ich
głośnością.
Jeżeli nie chcesz korzystać z tej funkcji, ustaw parametrze „Velocity SW L→→→→H” wartość 001. Spowo-
duje to, że niezależnie od dynamiki gry słyszalna
będzie tylko próbka wybrana dla pola „High”.
Przycisk wyboru Rev (Reverse)
Gdy przycisk ten jest zaznaczony, dana próbka Multisample będzie odtwarzana od tyłu. Daje to ciekawe rezultaty, przydatne np. do generowania efektów dźwiękowych.
Standardowo, przycisk ten jest odznaczony (próbka jest
odtwarzana od początku).
Gdy „Oscillator Mode” = Double
Aby w generowaniu brzmienia brał udział także drugi
oscylator (OSC2), w parametrze „Mode (Oscillator Mode)”
z zakładki Prog Basic trzeba wybrać opcję Double.
Następnie, w taki sam sposób jak dla OSC1 można wybrać multisample dla pól High i Low OSC2.
Wysokość dźwięku (odtwarzania próbki) może być usta-
lana niezależnie. Po wybraniu takiego samego multisampla dla obu oscylatorów, i delikatnego odstrojenia go
parametrem „Tune” w jednym z oscylatorów, uzyskamy
efekt Detune, dający bogatsze brzmienie całości.
Przydatna może być funkcja „Copy Oscillator” z menu
Utility, dzięki której możemy szybko przekopiować
ustawienia z jednego oscylatora do drugiego.
Gdy „Oscillator Mode” = Drums
klawiszy, a dla każdego klawisza można niezależnie
ustalić parametry wzmacniacza i filtru, oraz skierować
do wybranego efektu i wyjścia audio).
Zakładka V.Zone (Velocity Zone)
Na zakładce tej możemy ustalić zakresy dynamiki gry
(Velocity), w obrębie których działają oscylatory 1 i 2. W
naszym przykładzie (obrazowym przez rysunek powyżej),
zakresy dynamiki są ustalone w następujący sposób:
OSC1 działa w całym zakresie dynamiki gry
•
OSC2 działa tylko przy głośniejszych dźwiękach
•
(dynamika o wartości 64 i większej)
Można także użyć funkcji „Dynamicznego przełączania
•
multisampli”, opisanej w sekcji „O polach High / Low”
powyżej. Dla potrzeba naszego przykładu ustawmy parametr „Velocity SW L→→→→H” w oscylatorze 1 (OSC1) na032, a w oscylatorze 2 (OSC2) – na 096. Ustawienia
tego parametru dla obu oscylatorów są obrazowane w
postaci poziomych pasków w górnej części ekranu.
W naszym przykładzie multisample będą się odzywały
w zależności od czterech różnych poziomów dynamiki:
Wartość dynamiki 001-031:
Brzmieć będzie tylko próbka z sekcji Low OSC1
Wartość dynamiki 032-063:
Brzmień będzie tylko próbka z sekcji High OSC1
Wartość dynamiki 064-095:
Brzmieć będą próbki OSC1 High i OSC2 Low
Wartość dynamiki 096-127:
Brzmieć będą próbki OSC1 High i OSC2 High
Gdy w parametrze „Mode (Oscillator Mode)” z zakładki
Prog Basic wybierzemy opcję Drums, uzyskamy zamiast
programu brzmieniowego – program perkusyjny.
W programie tego typu zamiast multisampli wybierany jest
zestaw perkusyjny. TRITON Le zawiera szesnaście fabrycznych zestawów perkusyjnych, które są odpowiednie
dla wielu rodzajów muzyki. (Nazwy tych zestawów są
zamieszczone w dodatku Voice Name List).
W tym miejscu możemy jedynie wybrać istniejący zestaw
perkusyjny. Aby utworzyć od zera albo edytować własny
zestaw perkusyjny, należy przejść do strony ekranowej
GLOBAL 5.1: DKit (patrz strona 94).
Jako źródło dźwięku dla oscylatorów mogą być użyte
następujące multisample i zestawy perkusyjne:
425 multisampli z pamięci ROM
•
Mutisample (z pamięci RAM), utworzone w trybie
•
Sampling (o ile zainstalowany jest opcjonalny moduł
rozszerzający EXB-SMPL). Możliwe jest tworzenie
brzmień z sampli i multisampli zarówno samodzielnie
spróbkowanych, jak i wczytanych w trybie Media
9 wewnętrznych zestawów perkusyjnych (z pamięci
•
ROM)
24 zestawy perkusyjne użytkownika, utworzone
•
w trybie Global (w zestawach takich sample perkusyjne
modą być dowolnie przypisywane do poszczególnych
Strona ekranowa 2.2: Ed-Ctrl
Parametry kontrolerów
Zakładka Ctrls (Controls)
Zakładka ta pozwala na ustalenie w każdym programie
brzmieniowym funkcji przycisków [SW1] i [SW1] oraz
funkcji trybu B pokręteł REALTIME CONTROLS [1] - [4]
(patrz strona 115). Patrz także strony 9, 220 i 221 publikacji Parameter Guide.
Strona ekranowa 3.1: Ed-Pitch
Parametry wysokości dźwięku
Na stronie tej możemy zmieniać wysokość dźwięku
(odtwarzania) multisampli, wybranych dla oscylatorów.
Generator obwiedni Pitch EG oraz generator LFO pozwalają na cykliczne zmienianie tej wysokości.
Zakładki OSC2 i OS2lfo są dostępne tylko wtedy, gdy pa-
rametr „Mode (Oscillator Mode)” jest ustawiony na Double.
Zakładka OSC1
50
Pole ekranowe Pitch
Parametry „JS(+X)” i „JS(-X)” ustalają, w półtonach, zakres zmian wysokości dźwięku powodowany przez ruch
joysticka w prawo i w lewo. Ustawienie +12 powoduje, że
maksymalne wychylenie joysticka w danym kierunku
transponuje dźwięk o oktawę (12 półtonów) w górę, a
ustawienie -12 powoduje, przy pełnym wychyleniu joysticka, transpozycję dźwięku o oktawę w dół.
Parametr „Ribbon (#16)” ustala zakres zmian wysokości
dźwięku (w półtonach), gdy odbierany jest komunikat MIDI
Control Change (CC) #16, generowany poprzez przesuwanie palcem po tzw. modulatorze wstęgowym w lewo lub
w prawo (w syntezatorze Korg TRITON lub innym, wyposażonym w taki modulator). Przy ustawieniu wartości +12
przesunięcie palca do prawej krawędzi modulatora powoduje transpozycję dźwięku o jedną oktawę w górę, a prze-
sunięcie palca do lewej krawędzi modulatora – transpozycję dźwięku o jedną oktawę w dół.
Pole ekranowe Pitch EG
Gdy dla parametru „Intensity” wybierzemy wartość +12.00,
generator obwiedni Pitch EG, którego parametry programujemy na zakładce Pitch EG, będzie powodował maksymalną transpozycję dźwięku w zakresie +/-1 oktawy.
Pole ekranowe Portamento
Jeżeli przycisk wyboru „Enable” jest zaznaczony, efekt
Portamento jest włączony. Efekt ten powoduje płynne
przechodzenie wysokości dźwięku pomiędzy dwoma
nutami, gdy wciśniemy następny klawisz klawiatury muzycznej, nie zwalniając poprzedniego.
Parametr „Time” ustala czas (szybkość pracy) efektu Portamento. Im większa wartość tego parametru, tym wolniejsze
zmiany wysokości dźwięku. Po wybraniu wartości 000 efekt
Portamento przestaje działać (zmiany są natychmiastowe).
Jeżeli do przycisku [SW1] lub [SW2] przypisana jest
funkcja Porta.SW (CC#65), efekt Portamento może
być włączany/wyłączany za pomocą tego przycisku.
Zakładka OS1lfo (OSC1 LFO)
można ustawić parametry obwiedni na duże wartości, po-
wodujące duże zmiany wysokości dźwięku w zadanym
czasie. Gdy chcemy realistycznie zasymulować delikatne
zmiany wysokości dźwięku, występujące np. przy szarpnię-
ciu struny gitary lub zadęciu w ustnik trąbki, wtedy wybiera-
my w generatorze Pitch EG mniejsze wartości parametrów,
aby uzyskać np. delikatną zmianę wysokości w fazie ataku
dźwięku. (Patrz strona 10 publikacji Parameter Guide).
Generatory EG i LFO
Przy sterowaniu wysokością, barwą i głośnością dźwięku
generatory EG (generator obwiedni) i LFO (generator
wolnych przebiegów) służą do zmieniania tych parametrów w zadanym przedziale czasowym (EG), lub cyklicznie, z określoną częstotliwością (LFO).
Generator obwiedni (Envelope Generator)
TRITON Le posiada trzy generatory obwiedni: Pitch EG,
Filter EG i Amplifier EG, które sterują zmianami, odpowiednio wysokości, barwy i głośności dźwięku, w zadanych przedziałach czasowych.
Generator wolnych przebiegów
(LFO – Low Frequency Oscillator)
Dla każdego oscylatora TRITON Le posiada po dwa generatory LFO, które mogą być użyte do wprowadzania
cyklicznych zmian wysokości, barwy i głośności dźwięku.
Przykładami pracy tych generatorów jest efekt „Vibrato”
(cykliczna zmiana wysokości dźwięku), efekt „Wah”
(cykliczna zmiana barwy dźwięku), czy efekty „Tremolo”
lub „Auto-Pan” (cykliczne zmiany głośności dźwięku).
Pole ekranowe LFO 1/2
Generator LFO (wolnych przebiegów) może być użyty do
cyklicznej modulacji wysokości dźwięku (jest to efekt Vibrato).
Parametr „Intensity (LFO Intensity)” ustala zakres zmian
powodowanych przez generator LFO. Po wybraniu wartości +12.00, generator LFO będzie powodował maksymalną transpozycję dźwięku w zakresie +/-1 oktawy.
Parametr „JS+Y Int” ustala intensywność efektu Vibrato,
generowanego po przesunięciu joysticka w górę (w kie-
runku „od siebie”).
Parametr „Intensity (AMS Intensity)” ustala intensywność
efektu Vibrato produkowanego przez LFO, gdy czynne
będzie Alternatywne Źródło Modulacji (AMS). Dla przykła-
du, jeżeli jako „AMS” zostanie wybrana opcja After To-uch, efekt Vibrato będzie generowany po dociśnięciu
przyciśniętego klawisza (funkcja After Touch), lub odebraniu komunikatu MIDI Aftertouch.
Zakładka EG (Pitch EG)
Możemy na niej zmieniać ustawienia generatora obwiedni
Pitch EG. Gdy chcemy uzyskać np. efekty dźwiękowe,
Strony ekranowe
4.1: Ed-Filter1, 4.2: Ed-Filter2
Parametry filtrów
Filtr pozwala na tłumienie lub wzmacnianie zadanego przedziału częstotliwości z multisampli wybranych dla oscylatorów. Barwa generowanego przez instrument dźwięku wdużym stopniu zależy właśnie od ustawień filtru.
TRITON Le pozwala na wybranie jednego z dwóch rodzajów filtru dla każdego z oscylatorów.
Na każdy oscylator TRITONA Le przypada jeden filtr. Z
OSC 1 współpracuje Filter 1, a z OSC2 – Filter 2. Każdy z
filtrów może pracować w dwóch trybach (Low Pass Resonance lub Low Pass & High Pass). Parametry filtru 2 są
dostępne, gdy dla parametru „Mode (Oscillator Mode)”
wybierzemy opcję Double.
Generatory Filter EG i LFO mogą być użyte do wprowadzania
zmian w pracy filtru, w zadanym przedziale czasowym.
51
Zakładka Basic
Zakładki Mod.1, Mod.2
Pola ekranowe Filter Type, Filter A, Filter B
Możemy tutaj wybrać rodzaj filtru oraz ustalić jego czę-
stotliwość pracy (parametrem „Frequency”) i rezonans
(parametrem „Resonance”).
•
Low Pass Resonance (filtr dolnoprzepustowy, 24
dB/okt., z rezonansem): Ustawienie dla filtru A.
•
Low Pass & High Pass (filtr dolnoprzepustowy 12
dB/okt. i filtr górnoprzepustowy 12 dB/okt., połączone
szeregowo): Ustawienie dla filtru dolnoprzepustowego
A i dla filtru górnoprzepustowego B.
Filtr dolnoprzepustowy (Low Pass)
Jest to najbardziej rozpowszechniony rodzaj filtru, przepuszczający dolne częstotliwości sygnału i zatrzymujący
górne. Gdy stłumione zostaną wyższe harmoniczne
„jasnego” dźwięku, jego barwa staję się bardziej „ciemna”.
Wartości 24 dB/okt. i 12 dB/okt. oznaczają stopień tłu-
mienia wybranych częstotliwości. 24dB/okt. oznacza, że
sygnał będzie tłumiony o 24 decybele na przestrzeni
oktawy (czyli gdy dana częstotliwość podwaja się). 12
dB/okt. oznacza tłumienie sygnału o 12 decybeli na przestrzeni oktawy. Ustawienie 24 dB/okt. daje wyraźniejszy
efekt działania filtru.
Możemy tutaj ustalić, czy i w jakim stopniu kontrolery i obwiednia Filter EG będą modulować częstotliwość pracy filtru
(ustalaną na zakładce Basic). Poprzez użycie kontrolerów
do zmieniania barwy w czasie rzeczywistym, lub generatora
obwiedni do generowania zmian w określonym odcinku
czasowym, możemy uzyskać ciekawsze, bogate brzmienie.
Pole ekranowe Keyboard Track (zakładka Mod.1)
Zawarte tu parametry pozwalają na powiązanie zmian
barwy dźwięku z pozycją naciskanych klawiszy klawiatury.
muzycznej (funkcja Keyboard Tracking).
Gdy w parametrze Ramp „Low” wybierzemy wartość
•
dodatnią (+), częstotliwość pracy filtru będzie wzrastać
przy graniu na niższych klawiszach, dając jaśniejsze
brzmienie. Gdy wybierzemy dla tego parametru war-tość ujemną (-), częstotliwość pracy filtru będzie spa-
dać przy graniu na niższych klawiszach, dając ciemniejsze brzmienie.
Gdy w parametrze Ramp „High” wybierzemy wartość
•
dodatnią (+), częstotliwość pracy filtru będzie wzrastać
przy graniu na niższych klawiszach, dając jaśniejsze
brzmienie. Gdy wybierzemy dla tego parametru war-tość ujemną (-), częstotliwość pracy filtru będzie spa-
dać przy graniu na wyższych klawiszach, dając ciemniejsze brzmienie.
Parametry Int. „to A” i „to B” ustalają intensywność
•
wpływu funkcji Keyboard Tracking na pracę filtrów A i B
(patrz strona 14 publikacji Parameter Guide).
Filtr górnoprzepustowy (High Pass)
Ten rodzaj filtru przepuszcza górne częstotliwości sygnału
i zatrzymuje dolne. Używamy go, gdy chcemy aby dźwięk
był „cieńszy” (bez częstotliwości basowych). Gdy ustawimy wysoką częstotliwość pracy filtru (parametr
„Frequency”), dźwięk stanie się też bardzo cichy.
Rezonans (Resonance)
Gdy dla parametru „Resonance” wybierzemy wyższe
wartości, harmoniczne w okolicy częstotliwości pracy filtru
zostaną uwypuklone, tak jak na rysunku poniżej, powodując bardziej wyrazisty charakter dźwięku.
Pole ekranowe Filter EG (zakładka Mod.1)
Możemy tu ustalić intensywność wpływu obwiedni Filter
EG na pracę filtru. Parametry tego generatora obwiedni
ustalamy na zakładce EG.
Parametry Int. „to A” i „to B” ustalają głębokość
•
(intensywność) pracy obwiedni filtru.
Parametry Vel „to A” i „to B” ustalają wpływ dynamiki
•
gry (Velocity) na głębokość pracy obwiedni filtru.
Parametry „AMS” i „Int to A, B” ustalają wpływ Alterna-
•
tywnego Źródła Modulacji (AMS) na głębokość pracy
obwiedni filtru.
Powyższe trzy parametry ustalają intensywność wpły-
wu obwiedni na pracę filtru, czyli na barwę dźwięku.
Pole ekranowe Filter Modulation (zakładka Mod.2)
Zawarte w nim parametry służą do ustalania, czy i w jakim
stopniu częstotliwość pracy filtru ma być modulowana
przez dodatkowe kontrolery.
Zakładka lfoMod (LFO Mod.)
Zawiera parametry, pozwalające na cykliczną zmianę
barwy dźwięku przez generator LFO (efekt „Wah”).
Parametry Intensity „to A (LFO1 Int. to A)” i „to B (LFO1
Int. to B)” decydują, czy barwa dźwięku (częstotliwość
pracy filtru) będzie modulowana przez generator LFO.
Parametry JS-Y Int. „to A” i „to B” ustalają głębokość
(intensywność) efektu Wah, generowanego po wychyleniu
joysticka w dół („do siebie”), lub po odebraniu komunikatu
CC#2.
52
Parametry „Int. to A” i „Int. to B” ustalają głębokość
(intensywność) efektu Wah, generowanego przez LFO po
użyciu „AMS” (alternatywnego źródła modulacji). Jeżeli na
przykład jako AMS wybierzemy funkcję AfterT, efekt Wah
zacznie być generowany po dociśnięciu przyciśniętego już
klawisza klawiatury muzycznej.
Zakładka EG
Możemy na niej ustalać parametry generatora obwiedni
filtru (Filter EG), który kontroluje zmiany barwy dźwięku w
zadanym przedziale czasowym (patrz strona 16 PG).
Parametry generatora obwiedni ustalamy tutaj, a głębo-
kość (intensywność) wywoływanych przez niego zmian
ustalamy parametrem „Filter EG” z zakładki Mod.1.
Generatory obwiedni Filter EG i Amplifier EG
Gdy generator obwiedni Filter EG zmienia częstotliwość
pracy filtru, zmienia się barwa dźwięku. Jednakże w zależności od zmian głośności, powodowanych przez gene-
rator obwiedni Amplifier EG, możemy to usłyszeć na róż-
ne sposoby. Na przykład, zmiana czasu ataku lub wybrzmiewania dźwięku znacząco wpływa na cały charakter
generowanego brzmienia. Dobrym pomysłem jest jednoczesne modyfikowanie ustawień generatorów Filter EG
(barwy dźwięku) i Amplifier EG (głośności dźwięku) podczas
edycji brzmienia. (Patrz „Parametry Amplifier” poniżej).
Strony ekranowe
5.1: Ed-Amp1, 5.2: Ed-Amp2
Parametry wzmacniaczy
Zawarte na tej stronie parametry decydują o głośności
dźwięku. Możemy tu ustalić, w jaki sposób generator
obwiedni Amp EG i generator LFO powodują cykliczne
zmiany głośności, oraz jak kontrolery, etc. wpływają na
głośność generowanego brzmienia.
Parametry Amp1 odnoszą się do OSC1, a parametry Amp2
do OSC2. Parametry Amp 2 są dostępne, gdy dla parametru „Mode (Oscillator Mode)” wybierzemy opcję Double.
Oto przykład: Dźwięk fortepianu zaczyna się od dużego
poziomu głośności natychmiast po zagraniu nuty, a następnie jego głośność się zmniejsza. Głośność dźwięku
organów pozostaje stała tak długo, jak długo trzymamy
wciśnięty klawisz. Głośność dźwięku skrzypiec lub trąbki
może być zmieniana przez muzyka w trakcie trwania nuty
(np. przez zmienianie nacisku smyczka na struny czy
zmianę siły dmuchania powietrza do ustnika).
Zakładka Lvl/Pan (Level/Pan)
Parametr Pan
Ustala pozycję w panoramie stereofonicznej dźwięku prze-
chodzącego przez filtr, oscylator i wzmacniacz. Standardowo parametr ten jest ustawiony na C064 (dźwięk w pozycjiśrodkowej). Jeżeli w parametrze Mode „Oscillator Mode”
wybrana jest opcja Double i chcemy uzyskać dźwięk ste-
reofoniczny, możemy za pomocą parametru Pan przesunąć
np. dźwięk z oscylatora 1 do kanału lewego, a z oscylatora
2 – do kanału prawego. Jeżeli dla opisywanego parametru
wybierzemy opcję Random, dźwięk będzie ustawiany w
przypadkowej pozycji w panoramie stereo, innej przy każ-
dym wciśnięciu klawisza, dając interesujący efekt.
Parametr AMS Intensity
Parametr „Intensity” ustala głębokość efektu panoramy
stereofonicznej, który będzie generowany po użyciu
„AMS” (alternatywnego źródła modulacji).
Jeżeli np. jako AMS użyjemy funkcji Note No. (numer
nuty), pozycja dźwięku w panoramie stereofonicznej bę-
dzie się zmieniała w zależności od położenia naciskanych
klawiszy klawiatury muzycznej. Gdy jako AMS wybierzemy LFO1 lub 2, dźwięk będzie „przemiatany” pomiędzy
kanałem lewym i prawym (jest to tzw. efekt Auto Pan).
Inne ustawienia pozwalają na zmianę pozycji dźwięku w
panoramie stereo za pośrednictwem używanego kontrolera.
Przycisk wyboru Use Dkit Setting
Przycisk ten jest dostępny, gdy w Mode „Oscillator Mode”
jest wybrana opcja Drums. Jeżeli przycisk ten jest zazna-czony, używana jest lokalizacja w panoramie stereo,
zaprogramowana dla każdego z dźwięków zestawu perkusyjnego (Drum Kit) osobno. Jeżeli przycisk ten jest
odznaczony, wszystkie dźwięki perkusyjne będą miały tą
samą lokalizację w panoramie stereo. Standardowo przycisk ten jest zaznaczony.
Zakładka Mod.
Pole ekranowe Keyboard Track
Zawarte tu parametry pozwalają na powiązanie zmian
głośności dźwięku z pozycją naciskanych klawiszy klawiatury muzycznej (funkcja Keyboard Tracking).
Gdy w parametrze Ramp „Low” wybierzemy wartość
•
dodatnią (+), głośność dźwięku będzie wzrastać przy
graniu na niższych klawiszach. Gdy wybierzemy dla
tego parametru wartość ujemną (-),głośność dźwięku
będzie spadać przy graniu na niższych klawiszach.
Gdy w parametrze Ramp „High” wybierzemy wartość
•
dodatnią (+), głośność dźwięku będzie wzrastać przy
graniu na niższych klawiszach. Gdy wybierzemy dla
tego parametru wartość ujemną (-), głośność dźwięku
będzie spadać przy graniu na wyższych klawiszach.
Parametr Amp1 Level (Amp2 Level)
Ustala głośność dźwięku przechodzącego przez oscyla-
tor, filtr i wzmacniacz.
Parametr Amp Mod.
Parametr „Velocity Int” służy w większości programów
brzmieniowych do zmniejszania głośności delikatnie granych dźwięków, i do zwiększania głośności dźwięków
granych mocno; wartość tego parametru decyduje o intensywności opisywanego efektu. Parametr ten ma standardowo wartość dodatnią (+). Im większa wartość pa-
rametru „Velocity Int”, tym większe różnice głośności
pomiędzy dźwiękami granymi na klawiaturze lekko i gra-
53
nymi mocno. Ujemna wartość opisywanego parametru
daje efekt odwrotny.
Parametry LFO1 Mod., LFO2 Mod.
Ustalamy tutaj, czy i w jakim zakresie generatory LFO
będą powodować cykliczne zmiany głośności dźwięku
(efekt Tremolo).
Głośność będzie modulowana przez ten generator LFO,
dla którego ustalimy jakąś wartość parametru „Intensity
(LFO1 Intensity, LFO2 Intensity)”.
Parametr „Int (AMS Intensity)” ustala głębokość
(intensywność) efektu Tremolo wytwarzanego przez generator LFO, który jest sterowany alternatywnym źródłem
modulacji „AMS (LFO1 AMS, LFO2 AMS)”.
Dla przykładu, jeżeli jako „AMS” jest wybrana opcja
JS-Y #02, przyciągnięcie joysticka do siebie (lub odebra-
nie komunikatu CC#02) spowoduje dodanie do dźwięku
efektu Tremolo.
Zakładka EG
Możemy na niej ustalać parametry generatora obwiedni
wzmacniacza (Amp EG), który kontroluje zmiany głośno-ści dźwięku w zadanym przedziale czasowym.
Każdy instrument posiada swoją charakterystyczną krzywą (obwiednię) zmian głośności; jest to jeden z czynników
pozwalających na odróżnienie jednego instrumentu od
drugiego. Z drugiej strony, wybierając w generatorze Amp
EG obwiednię głośności typu skrzypcowego dla multi-
sampla organowego, uzyskamy brzmienie o charakterze
innym niż typowa barwa organowa.
Parametr „Waveform” wybiera rodzaj generowanego przez
LFO przebiegu. Mamy do wyboru kilka możliwości: od standardowych fal Triangle (trójkątnej), Saw (piłokształtnej),
Square (kwadratowej) i Sine (sinusoidalnej), do przebiegów
Step (schodkowego) i Random (przypadkowego) – ten
ostatni służy do generowania efektu Sample and Hold
(patrz strona 24 publikacji Parameter Guide).
Generowane przebiegi mogą być również w szerokim
zakresie modyfikowane za pomocą parametrów „Ofs”,
„Fade” i „Dly” oraz przez zmianę znaku (+/-) parametru
„Intensity” na stronach 3.1: Ed-Pitch, 4.1: Ed-Filter1, 4.2:
Ed-Filter2, 5.1: Ed-Amp1 i 5.2: Ed-Amp2. Parametr
„Frequency” ustala szybkość pracy generatora LFO.
Pole ekranowe Frequency Modulation
„AMS” (Alternatywne Źródło Modulacji) może wpływać na
szybkość pracy LFO. Dzięki temu za pomocą kontrolerów,
generatora obwiedni lub funkcji Keyboard Tracking możli-
we jest sterowanie szybkością pracy generatora LFO.
Pole ekranowe MIDI/Tempo Sync.
Jeżeli przycisk wyboru „MIDI/Tempo Sync.” jest zazna-
czony, ustawienie parametru „Frequency” jest ignorowa-
ne, a szybkość pracy generatora LFO jest zsynchronizowania z tempem arpeggiatora lub sekwencera. Pozwala
to na generowanie efektów Vibrato, Wah, Auto-Pan czy
Tremolo, których szybkość pracy jest dopasowana do
tempa generowania schematów arpeggiatora, czy tempa
odtwarzania materiału przez sekwencer.
Parametry LFO 5.3: Ed-LFOs
Parametry LFO
Na każdy oscylator przypadają dwa generatory LFO
(generatory wolnych przebiegów): LFO1 i LFO2. W każ-
dym z nich możemy w dowolny sposób wybrać rodzaj
generowanego przebiegu i szybkość pracy. Parametry te
ustalamy na opisywanej stronie, natomiast intensywność
(głębokość) pracy generatorów LFO1 i LFO2 jest ustalana
na stronach: 3.1: Ed-Pitch, 4.1: Ed-Filter1, 4.2: Ed-Filter2,
5.1: Ed-Amp1 i 5.2: Ed-Amp2.
Strona ekranowa 6.1: Ed-Arp.
Parametry arpeggiatora
Na tej stronie ekranowej ustalamy parametry pracy arpeggiatora (patrz strona 99).
Strona ekranowa 7.1: Ed-InsertFx BUS
Parametry komutacji sygnału
Na tej stronie ekranowej wybieramy sposób komutacji
sygnału z oscylatora (możemy skierować ten sygnał do
poszczególnych bloków efektów Insert, do poszczególnych bloków efektów Master, oraz do indywidualnych
wyjść sygnałowych). Patrz strona 108.
Strona ekranowa
7.1: Ed-InsertFx Setup, IFX
Parametry efektów Insert
Wybieramy na niej typy efektów Insert oraz ustalamy
parametry tych efektów. Patrz strona 109.
Strona ekranowa 7.2: Ed-MasterFx
Parametry efektów Master
Wybieramy na niej typy efektów Master i ustalamy ich
parametry. Strona ta zawiera także ustawienia korektora
głównego – Master EQ. Patrz strona 109.
54
Więcej informacji
o modulacji alternatywnej
Modulacja alternatywna to pewien rodzaj modulacji,
który możemy użyć do kontrolowania różnych aspektów
generowanego przez instrument dźwięku.
AMS (Alternatywne źródło modulacji) to dowolne z
wielu źródeł modulacji, które może być wykorzystane do
sterowania modulacją alternatywną. Źródłem takim może
być joystick, modulator wstęgowy czy inne kontrolery,
którymi można fizycznie sterować, mogą to być również
nadchodzące komunikaty MIDI, a także takie modulatory
jak generator obwiedni EG czy generator LFO.
Ponieważ TRITON Le pozwala na dodawanie modulacji
do modulatorów, taki rodzaj sterowania nazwany został
właśnie „Modulacją alternatywną”.
Intensity to parametr, który ustala stopień (szybkość lub
głębokość), w jakim źródło AMS kontroluje modulację
alternatywną.
Różne kombinacje kontrolerów (takie jak użycie joysticka
do sterowania wysokością dźwięku), które są często sto-
sowane np. podczas pracy sekwencera, są przewidziane
jako specjalne parametry, niezależnie od modulacji alternatywnej.
Korg TRITON Le oferuje 29 rodzajów modulacji alternatywnej.
W trybie Single (jednooscylatorowym) jest 29 punktów
docelowych dla 29 rodzajów modulacji alternatywnej, a w
trybie Double (dwuoscylatorowym) mamy do dyspozycji
aż 55 punktów docelowych dla 29 rodzajów modulacji
alternatywnej.
Są 42 źródła AMS. (Jednakże, w zależności od rodzaju
modulacji, nie każde z nich może być zawsze wybrane).
Więcej informacji na temat modulacji alternatywnej i źró-
deł AMS można znaleźć na stronie 211 publikacji Parame-ter Guide.
Sugestie na temat użycia modulacji alternatywnej
Przy ustalaniu parametrów modulacji alternatywnej należy
przemyśleć następujące sprawy: jaki efekt chcemy uzyskać, jaki rodzaj modulacji jest niezbędny do wytworzenia
tego efektu, i jaki parametr oscylatora, filtru czy wzmacniacza powinien być za pomocą tej modulacji kontrolowany. Następnie wybieramy źródło modulacji alternatywnej
(„AMS”) i ustalamy pożądaną wartość parametru
„Intensity”.
Jeżeli będziemy postępowali logicznie i w tej kolejności
– uzyskamy pożądany efekt.
Jeżeli dla przykładu chcemy „sterować brzmieniem gitaropodobnym w ten sposób, że po przesunięciu joysticka
brzmienie to zaczyna być na granicy sprzężenia” – programujemy wszystkie parametry w ten sposób, że joystick
steruje modulacją filtru lub poziomem rezonansu.
55
Tryb Combination
W trybie Combination możemy wybierać i edytować
kombinacje (zestawy do ośmiu brzmień, z towarzyszą-
cymi im parametrami), oraz oczywiście grać na nich. Tryb
ten składa się ze stron ekranowych 1.1: Play - 7.2: EdMasterFX.
Na stronie 1.1: Play możemy korzystać z kombinacji (grać
na nich), możemy także przeprowadzać prostą edycję
kombinacji i zmieniać ustawienia arpeggiatora (patrz
strony 28, 32).
Na stronach 2.1: Ed-Basic – 7.2: Ed-MasterFX możemy
edytować parametry kombinacji, która zostało wybrane na
stronie 1.1: Play.
Struktura kombinacji
Kombinacja składa się z wielu parametrów, umieszczonych na stronach ekranowych 2.1: Ed-Basic – 7.2: EdMasterFX. Strukturę wewnętrzną kombinacji obrazuje
poniższy rysunek.
Podstawy edycji kombinacji
Po dostarczeniu od producenta, TRITON Le jest wyposażony w szeroki zestaw preprogramowanych (fabrycznych)
kombinacji (w bankach A, B i C), które korzystają z preprogramowanych programów brzmieniowych, schematów
arpeggio i efektów. Preprogramowane kombinacje te
można dowolnie edytować, w celu utworzenia własnych
kombinacji brzmieniowych.
W kombinacjach mogą być także użyte nowe programy
brzmieniowe, stworzone przez użytkownika w oparciu o
próbki dźwiękowe (multisample i sample), zarejestrowane
w trybie Sampling (o ile zainstalowany jest opcjonalny
moduł rozszerzający EXB-SMPL) lub wczytane do pamięci instrumentu w trybie Media.
Kombinacje zmodyfikowane lub utworzone przez użyt-
kownika, mogą być zapisane do 384 lokalizacji pamięci, w
bankach A-C. W trybie Media, kombinacje mogą być
także zapisywane na zewnętrznych mediach pamięcio-
wych, np. na kartach SmartMedia (patrz strony 42, 45).
Jeżeli w kombinacji zostało użyte brzmienie, które jest
aktualnie edytowane w trybie Program, kombinacja
będzie korzystała z edytowanej postaci tego brzmienia.
Jeśli chcemy zapisać zmodyfikowaną kombinację do pa-
mięci, trzeba wykonać procedurę W rite (patrz strona 42).
Sugestie na temat procedur edycyjnych
Parametry każdego timbru kombinacji są ustalane na stronach 2.1: Ed-Prog/Mix – 4.4: MIDI Filter4, i 7.1: Ed-InsertFX.
Właśnie tu ustala się podstawowe parametry kombinacji.
Po pierwsze, na stronie 2.1: Ed-Prog/Mix wybieramy brzmienia dla poszczególnych timbrów kombinacji. Po drugie, na
stronach 3.3: Ed-Key Zone i 3.4: Ed-Vel Zone ustalamy obszary na klawiaturze dla każdego z brzmień (funkcje Layer,
Split, Velocity Switch, etc.). Po trzecie, regulujemy poziom
głośności każdego timbru i ustalamy dalsze parametry.
„Końcowy szlif” kombinacja zyskuje po dodaniu do niej
efektów Insert (na stronie 7.1: Ed-InsertFX), efektów
Master i korektora Master EQ (na stronie 7.2: Ed-
MasterFX). Parametry efektów dla kombinacji są progra-
mowane niezależnie od parametrów efektów w trybie Program. Do tak zaprogramowanej kombinacji możemy jeszcze dodać ustawienia arpeggiatora (na stronie 6.1: Ed-Arp.)
i kontrolerów (na stronie 2.2: Ed-Ctrl) – wszystko to tworzy
pełną, finalną postać kombinacji.
Jeżeli z menu Utility wybierzemy funkcję „Solo Selected Timbre”, podczas gry na klawiaturze będzie-
my słyszeli tylko brzmienie wybranego tą funkcją
timbru. Jest to wygodny sposób na odsłuchanie
brzmień pojedynczych timbrów, które są np. ułożone
w warstwy funkcją Layer (patrz strona 33).
Na stronach, na których są wyświetlane wszystkie
timbry 1-8, jak np. 2.1: Ed-Prog/Mix, można użyć
przycisków kursorowych [g], [j] do wybierania
poszczególnych timbrów. Timbry można też wybie-
rać bezpośrednio, wciskając i przytrzymując przycisk
[TIMBRE/TRACK] i wciskając następnie jeden
z przycisków [F1 T1/T9] - [F8 T8/T16].
56
7.1-1, 7.2-1, etc. to numery stron ekranowych i zakładek, na których znajdują się edytowane parametry.
Funkcje Layer, Split i Velocity Switch
W kombinacjach możemy wykorzystać lokalizację w obrębie klawiatury i dynamikę gry do zmiany trybów, w jakich
odzywają się poszczególne barwy, co wpływa na brzmienie całej kombinacji. Programy brzmieniowe przypisane
do każdego z timbrów mogą być wyzwalane w trzech
trybach: Layer, Split i Velocity Switch. W kombinacji
można wykorzystać każdy z tych trybów pracy lub dowol-
ne ich zestawienie.
Funkcja Compare
Gdy podczas edycji kombinacji wciśniemy przycisk
[COMPARE], zapali się umieszczona w nim dioda. Oznacza to przywołanie oryginalnej postaci modyfikowanej
kombinacji, sprzed rozpoczęcia edycji. Ponowne wciśnię-
cie przycisku [COMPARE] powoduje wygaszenie diody i
powrót do modyfikowanej wersji kombinacji. Funkcja
Compare służy więc do porównywania kombinacji w wersji
oryginalnej i zmodyfikowanej.
Tryb Layer
W trybie tym możliwe jest granie dwoma lub więcej
brzmieniami jednocześnie. Jest to, inaczej mówiąc, warstwowe nakładanie na siebie brzmień.
Tryb Layer:
Dwa lub więcej brzmień odzywa
się jednocześnie
Tryb Split
W trybie tym poszczególne brzmienia odzywają się w
zależności od lokalizacji wciskanych klawiszy. Jest to więc
podział klawiatury na obszary z różnymi brzmieniami.
Tryb Split:
Różne brzmienia odzywają się
w różnych miejscach klawiatury.
Tryb Velocity Switch
W trybie tym różne brzmienia odzywają się w zależności
od dynamiki (głośności) gry na klawiaturze.
Dynamika gry na klawiaturze
Tryb Velocity Switch:
Różne brzmienia odzywają
się przy różnej dynamice gry.
W TRITONIE Le można do każdego z ośmiu timbrów kombi-
nacji przypisać inne brzmienie, i wykorzystać dwa lub więcej
powyższych trybów wyzwalania brzmień, aby znacznie
zwiększyć możliwości brzmieniowe całej kombinacji.
Dynamika gry na klawiaturze
Przykład:
Brzmienia B i C/D są rozdzielone na
różne obszary klawiatury (funkcja Split).
W dolnej części klawiatury brzmienia A i
B są na siebie nałożone (funkcja Layer).
W górnej części klawiatury brzmienia C i
D są wyzwalane w zależności od
poziomu dynamiki (funkcja Velocity
Switch), a jednocześnie są nałożone na
brzmienie A (funkcja Layer).
Dodatkowo istnieje możliwość wzajemnego przenikania
się, zarówno różnych stref (obszarów) klawiatury, jak
i stref z różnym poziomem dynamiki, tak że głośność
brzmienia z danej strefy stopniowo zmniejsza się,
„zachodząc” na obszar strefy sąsiedniej. Możliwe jest
przenikanie się stref klawiatury (Keyboard Crossfade)
i przenikanie się stref dynamiki (Velocity Crossfade).
Keyboard X-Fade (Keyboard Crossfade):
Podczas grania nut od niższych do
wyższych, głośność brzmienia A
zmniejsza się, a głośność brzmienia B
zwiększa się.
Dynamika gry na klawiaturze
Velocity X-Fade (Velocity Crossfade):
Podczas grania nut od cichszych do
głośniejszych, głośność brzmienia A
zmniejsza się, a głośność brzmienia
B zwiększa się.
Gdy dioda w przycisku [COMPARE] jest zapalona,
zmiana jakiegoś parametru kombinacji powoduje
wyłączenie funkcji Compare, a więc wygaszenie
diody i powrót do modyfikowanej wersji kombinacji.
Strona ekranowa 2.1 Ed-Prog/Mix
Brzmienia, panorama i głośność dla timbrów 1-8
Na stronie tej możemy wybrać programy brzmieniowe dla
każdego z timbrów 1-8, a także ustalić ich pozycję w
panoramie stereofonicznej i głośność. (Te same parametry są wyświetlane na zakładkach Prog i Mix strony
1.1: Play, i możemy je edytować w obu tych miejscach).
Zakładka Prog
Parametr Program Select
Służą do wybierania brzmień dla każdego timbru.
Dzięki funkcji „Select by Categories” z menu Utility
możliwe jest wybieranie brzmień poprzez 16 kate-
gorii brzmieniowych (patrz strona 32).
Można także używać przycisków BANK [A] - [GM] do
wybierania banków brzmień.
Wybieranie brzmień za pośrednictwem komunikatów
MIDI Program Change możliwe jest na stronie 1.1: Play.
Zakładka Mix (Mixer)
Parametr Pan
Ustala pozycję danego timbru w panoramie stereo. Ustawienie C064 oznacza przyjęcie ustawienia panoramy
oscylatorów z brzmienia, które jest przypisane do tego
timbru. Obrócenie pokrętła w prawo powoduje przesunię-
cie dźwięku timbru w prawo, a obrócenie pokrętła w lewo
– przesunięcie dźwięku timbru w lewo, z zachowaniem
proporcji pomiędzy ustawieniami panoramy oscylatorów.
Ustawienie L000 to skrajna lewa pozycja dźwięku,
a ustawienie R127 to skrajna prawa pozycja dźwięku.
57
Parametr Volume
Ustala głośność każdego z timbrów 1-8.
Ogólny efekt brzmieniowy całej kombinacji w dużym
stopniu zależy od wzajemnych proporcji głośności pomię-
dzy brzmieniami z timbrów. Dlatego też warto poświęcić
chwilę czasu na odpowiednią regulację parametrów Vo-
lume w poszczególnych timbrach.
Strona ekranowa 2.2: Ed-Ctrl
Parametry kontrolerów
wybranego ustawienia INT, a w parametrze „MIDI
Channel” ustawienia Gch.
Przyczyną jest fakt, że takie ustawienia są przeznaczone dla tych timbrów, które mają brzmieć tylko
wtedy, gdy włączony jest arpeggiator. Zapoznaj się z
sekcją „Ustawienia arpeggiatora w trybach Combination i Sequencer” na stronie 101 niniejszej publikacji (oraz z opisem na stronie 43 Parameter Guide)
i porównaj relacje pomiędzy ustawieniami arpeggiatora, a wartościami parametrów „Status” i „MIDIChannel”.
Zakładka Ctrls (Controls)
Zakładka ta pozwala na ustalenie w każdej kombinacji
funkcji przycisków [SW1] i [SW1] oraz funkcji trybu B
pokręteł REALTIME CONTROLS [1] - [4] (patrz strona
115). Patrz także strony 36, 220 i 221 publikacji Parame-
ter Guide.
Strona ekranowa 3.1: Ed-Param1
Status, kanał MIDI i tryb pracy dla timbrów 1-8
Zakładka MIDI
Parametr Status
Dla parametru „Status” wszystkich timbrów, które chcesz
używać, wybierz ustawienie INT. Dla nieużywanych timbrów wybierz ustawienie Off.
Timbry, w których wybrano ustawienie INT, korzystają
z wewnętrznego generatora brzmieniowego TRITONA Le.
Timbrów, w których wybrano status Off, EXT lub EX2, nie
będziemy słyszeli. Te timbry, w których status jest ustawiony na EXT lub EX2, mogą sterować zewnętrznymi
modułami brzmieniowymi, podłączonymi do TRITONA Le
przez interfejs MIDI. (Patrz strona 36 publikacji ParameterGuide).
Parametr MIDI Channel
W timbrach, które chcemy sterować z klawiatury
TRITONA Le, musi być wybrany globalny kanał MIDI.
Informacje o dźwiękach granych na klawiaturze są
transmitowane globalnym kanałem MIDI i trafiają do
wszystkich timbrów, w których wybrano ten kanał. Standardowe ustawienie opisywanego parametru to Gch. Gdy
wybierzemy dla timbru ustawienie Gch, kanał MIDI tego
timbru będzie zawsze zgodny z globalnym kanałem MIDI,
nawet jeśli będziemy zmieniali ustawienia kanału globalnego.
Parametr Bank(EX2) MSB, Bank(EX2) LSB
Parametr ten jest aktywny, gdy „Status” danego timbru
jest ustawiony na EX2.
Określa komunikat Bank Select, który będzie transmitowany z TRITONA Le do zewnętrznych urządzeń MIDI.
Zakładka OSC
Parametr Force OSC Mode
Standardowo jest ustawiony na PRG.
Jeżeli chcemy „zmusić” brzmienie polifoniczne
(wielogłosowe), aby było monofoniczne (jednogłosowe),
możemy wybrać ustawienie Mono lub LGT (Legato). Z
drugiej strony, wybranie ustawienia Poly spowoduje, że
brzmienie monofoniczne stanie się polifoniczne (patrz
strona 37 publikacji Parameter Guide).
Ustawienie PRG nie wprowadza żadnych zmian do programu brzmieniowego edytowanego timbru.
Parametr OSC Select
Standardowo jest ustawiony na Both.
Jeżeli przypisane do edytowanego timbru brzmienie wy-
korzystuje oba oscylatory (parametr „Mode (Oscillator
Mode)” w tym brzmieniu jest ustawiony na Double), a
chcemy, żeby pracował tylko jeden z oscylatorów, OSC1
lub OSC2, wybieramy w opisywanym parametr ustawienie, odpowiednio, OS1 (będzie pracował tylko pierwszy
oscylator) lub OS2 (będzie pracował tylko drugi oscylator).
Ustawienie BTH (Both) nie wprowadza żadnych zmian do
programu brzmieniowego edytowanego timbru.
Parametr Portamento
Standardowo jest ustawiony na PRG.
Jeżeli chcemy „wymusić”, aby w brzmieniu edytowanego
timbru został wyłączony efekt Portamento, trzeba wybrać
ustawienie Off. Z drugiej strony, jeżeli chcemy wymusić,
aby w brzmieniu tym zostało włączone Portamento
– trzeba wybrać ustawienie On, lub – jeżeli chcemy
zmienić szybkość pracy tego efektu – trzeba wpisać wartość z przedziału 001-127.
Ustawienie PRG nie wprowadza żadnych zmian do programu brzmieniowego edytowanego timbru.
W niektórych preprogramowanych kombinacjach
wykorzystujących arpeggiator, timbry przypisane do
arpeggiatora mogą nie mieć w parametrze „Status”
58
Zakładka Pitch
Strona ekranowa 3.3: Ed-Key Zone
Ustawienia funkcji Layer i Split
Na stronie tej można ustalić parametry służące do nakładania
brzmień (Layer), podziału klawiatury na obszary (Split), czy
przenikania się stref klawiatury (Keyboard Crossfades).
Parametry Transpose, Detune (BPM Adjust)
Parametry te transponują wysokość dźwięku danego
timbru. Pierwszy z nich w krokach półtonowych, drugi w
centach (1/100 półtonu).
W kombinacjach z nałożonymi brzmieniami (funkcją
•
Layer), można wybrać dla dwóch lub więcej timbrów to
samo brzmienie, a następnie wzbogacić je poprzez
transpozycję jednego z timbrów o oktawę (parametrem
„Transpose”), lub delikatne odstrojenie jednego timbru
parametrem „Detune”.
W kombinacjach z podziałem klawiatury (funkcją Split)
•
możliwe jest za pomocą parametru „Transpose” przetransponowanie brzmień z wybranych obszarów klawiatury np. o oktawę w górę lub w dół.
Jeżeli chcemy zmienić wysokość odtwarzania programu
•
perkusyjnego, należy użyć parametru „Detune”. Jeżeli
zastosujemy parametr „Transpose”, zmieni się zależność
pomiędzy nutami (klawiszami) i dźwiękami perkusyjnymi.
Regulacja wartości BPM w multisamplach lub
samplach utworzonych w trybie Sampling (o ile
zainstalowany jest opcjonalny moduł EXB-SMPL)
Jeżeli brzmienie z danego timbru korzysta z multisampli
lub sampli utworzonych w trybie Sampling (lub wczytanych w trybie Media) z określonym tempem BPM, za
pomocą funkcji „Detune BPM Adjust” z menu Utility moż-
liwa jest zmiana wartości BPM wykorzystywanej próbki.
Opisywana funkcja zmienia wartość BPM próbki poprzez
precyzyjną regulację szybkości jej odtwarzania (Detune).
Patrz strona 38 publikacji Parameter Guide.
Strona ekranowa 3.2: Ed-Param2
Czas opóźnienia i wybór skal dla timbrów
Zakładka Other
Parametr Delay [ms]
Ustala czas opóźnienia w wyzwalaniu brzmienia danego
timbru. Jest to inaczej mówiąc czas, który upływa od
wciśnięcia klawisza do wyzwolenia opóźnianego timbru.
Jeżeli dla opisywanego parametru wybierzemy wartośćKeyOff, brzmienie danego timbru zostanie wyzwolone
dopiero po puszczeniu klawisza.
Parametry Prog’s Scale, Combi’s Scale
Ustala, czy brzmienie danego timbru będzie korzystało z
własnej skali dźwiękowej (przycisk wyboru „Use Prog’sScale” zaznaczony), czy też ze skali wybranej dla kombi-
nacji (przycisk wyboru „Use Prog’s Scale” odznaczony),
co jest równoznaczne z ustawieniem „Combi’s Scale”).
Zakładka Key
Dla każdego timbru możemy określić zakres nut, w obrębie
którego będzie się on odzywał. Każdy taki obszar, w którym
odzywa się dane brzmienie, będziemy nazywać strefąklawiatury (Key Zone). Poprzez zaprogramowanie stref
klawiatury możemy utworzyć taką kombinację, w której
różne brzmienia będą się odzywać w różnych miejscach
klawiatury. Poprzez odpowiednie zestawienie stref klawiatury dla różnych timbrów, możemy uzyskać efekt nakładania
się brzmień (Layer) lub ich podział na klawiaturze (Split).
Górna i dolna granica strefy klawiatury dla każdego timbru
jest ustalana parametrami „Top Key” i „Bottom Key”.
W przykładzie zobrazowanym na poniższym rysunku, do
timbrów 1-3 zastosowano zarówno przenikanie się brzmień,
jak i podział klawiatury. Zostało to zrobione przez ustalenie
odpowiednich granic stref klawiatury dla tych timbrów. Timbry 2 i 3 są na siebie nałożone. Timbr 1 i Timbry 2/3 tworzą
podział klawiatury, w punkcie pomiędzy nutami B3 i C4.
Oto sposób utworzenia takiej kombinacji:
1. Na stronie ekranowej 1.1: Play lub stronie 2.1: Ed-
Prog/Mix, za pomocą parametru „Program Select”
wybierz brzmienia dla każdego z timbrów 1-3.
Dla timbru 1 wybierz brzmienie Piano (fortepianu)Dla timbru 2 wybierz brzmienie Brass (sekcji dętej)Dla timbru 3 wybierz brzmienie Strings (smyczków)
2. Na zakładce MIDI strony ekranowej 3.1:Ed-Param1
w parametrze „Status” każdego timbru, który
chcesz użyć, wybierz ustawienie INT, a w parame-
trze „MIDI Channel” tych timbrów wybierz ustawienie Gch lub numer globalnego kanału MIDI (po numerze kanału będzie wyświetlana litera „G”).
3. Na zakładce Key strony ekranowej 3.3: Ed-Key Zone
ustal odpowiednie wartości parametrów „Top Key” i
„Bottom Key”.
Parametr „Top Key” timbru 1 ustaw na G9, a „Bottom
Key” na C4. W timbrach 2 i 3 parametr „Top Key” ustaw
na B3, a parametr „Bottom Key” na C-1.
Wartości dla tych parametrów można także wpro-
wadzać poprzez wciśnięcie i przytrzymanie przyci-
sku [ENTER] i następnie wciśnięcie pożądanego
klawisza klawiatury muzycznej.
(Ustawienia stref klawiatury)
Zakładka Slope
Pozwala na ustalenie stref klawiatury tak, aby np. część
timbru 1 nakładała się na timbry 2 i 3, tworząc następną
warstwę brzmieniową. W tym celu trzeba zaprogramować
parametry „Top Slope” i „Bottom Slope” w ten sposób,
aby np. pomiędzy nutami B3 i B4 głośność jednego
brzmienia się stopniowo zwiększała, a drugiego zmniej-
szała, zamiast nagłej zmiany dźwięku pomiędzy dwoma
obszarami klawiatury.
59
Strona ekranowa 3.4: Ed-Vel Zone
Ustawienia funkcji Velocity Zone
Na stronie tej można ustalić parametry służące do przełą-
czania brzmień poziomem dynamiki (Velocity Switch) lub
przenikania się stref dynamiki (Velocity Crossfades).
Zakładka Vel (Velocity)
Dla każdego timbru możemy określić zakres dynamiki, w
obrębie którego będzie się on odzywał. Każdy taki zakres
dynamiki, w którym odzywa się dane brzmienie, będziemy
nazywać strefą dynamiki (Velocity Zone). Poprzez za-
programowanie stref dynamiki możemy utworzyć taką
kombinację, w której różne brzmienia będą się odzywać w
zależności od dynamiki gry, czyli od siły, z jaką uderzamy
w klawisze.
Poprzez odpowiednie zestawienie stref dynamiki dla róż-
nych timbrów, możemy uzyskać efekt wyzwalania różnych
brzmień w zależności od dynamiki gry (funkcja VelocitySwitch).
Górna i dolna granica strefy dynamiki dla każdego timbru
jest ustalana parametrami „Top Velocity” i „Bottom Ve-locity”. W przykładowej kombinacji zobrazowanej na
poniższym rysunku, dwa timbry są na siebie nałożone na
całym obszarze klawiatury, ale wyzwalane są w zależno-ści od dynamiki gry (do pewnego poziomu – timbr 2, od
pewnego poziomu – timbr 1).
(Ustawienia stref dynamiki)
Strony ekranowe
4.1: Ed-MIDI Filter1 – 4.4: Ed-MIDI Filter4
Ustawienia filtrów MIDI
Każdy z przycisków wyboru na tej stronie oznacza okre-
ślony rodzaj komunikatu MIDI (dla każdego timbru kombi-
nacji), który będzie transmitowany i odbierany, o ile dany
przycisk jest zaznaczony.
Filtry MIDI nie powodują włączania/wyłączania od-
powiadających im funkcji, a jedynie decydują o wysyłaniu i odbieraniu komunikatów MIDI. Dla przykładu,
jeżeli w danym brzmieniu jest włączony efekt Porta-
mento, będzie on generowany także wtedy, gdy na
omawianej stronie ekranowej przycisk „Portamento
SW CC#65” zostanie odznaczony.
Dla przykładu, wyobraźmy sobie kombinację z podziałem
klawiatury na dwie strefy, w której do timbru 1 jest przypisane
brzmienie basowe, a do timbru 2 – brzmienie fortepianowe.
Zaprogramujemy teraz filtry MIDI w taki sposób, aby wciśnię-
cie pedału Damper podłączonego do gniazda [DAMPER] na
płycie tylnej, spowodowało włączenie efektu Damper
(tłumienia) tylko dla brzmienia fortepianowego z timbru 2.
Na zakładce MIDI 1-2 strony 4.1: Ed-MIDI Filter1 wybierz
następujace ustawienia parametru „Damper CC#64”.
„Damper CC#64” w timbrze 1: odznaczony„Damper CC#64” w timbrze 2: zaznaczony
Oto sposób utworzenia takiej kombinacji:
1. Na stronie ekranowej 1.1: Play lub stronie 2.1: Ed-
Prog/Mix, za pomocą parametru „Program Select”
wybierz brzmienia dla każdego z timbrów 1-3.
2. Na zakładce MIDI strony ekranowej 3.1:Ed-Param1
w parametrze „Status” każdego timbru, który
chcesz użyć, wybierz ustawienie INT, a w parame-
trze „MIDI Channel” tych timbrów wybierz ustawienie Gch lub numer globalnego kanału MIDI (po numerze kanału będzie wyświetlana litera „G”).
3. Na zakładce Vel strony ekranowej 3.4: Ed-Vel Zone
ustal odpowiednie wartości parametrów „Top Velocity” i „Bottom Velocity”.
Parametr „Top Velocity” timbru 1 ustaw na 127, a
„Bottom Velocity” na 64. W timbrze 2 parametr „TopVelocity” ustaw na 63, a „Bottom Velocity” na 1.
Wartości dla tych parametrów można także wpro-
wadzać poprzez wciśnięcie i przytrzymanie przyci-
sku [ENTER] i następnie wciśnięcie pożądanego
klawisza klawiatury muzycznej.
Zakładka Slope
Pozwala na ustalenie stref klawiatury tak, aby np. część
timbru 1 nakładała się na timbry 2 i 3, tworząc następną
warstwę brzmieniową. W tym celu trzeba zaprogramować
parametry „Top Slope” i „Bottom Slope” w ten sposób, aby
np. pomiędzy nutami B3 i B4 głośność jednego brzmienia się
stopniowo zwiększała, a drugiego zmniejszała, zamiast nagłej
zmiany dźwięku pomiędzy dwoma obszarami klawiatury.
Strona ekranowa 6.1: Ed-Arp.
Parametry arpeggiatora
Na tej stronie ekranowej ustalamy parametry pracy arpeggiatora (patrz strona 101).
Strona ekranowa 7.1: Ed-InsertFx BUS
Parametry komutacji sygnału
Na tej stronie ekranowej wybieramy sposób komutacji
sygnału z każdego timbru (możemy skierować ten sygnał
do poszczególnych bloków efektów Insert, do poszczególnych bloków efektów Master, oraz do indywidualnych
wyjść sygnałowych). Patrz strona 110.
Strona ekranowa
7.1: Ed-InsertFx Setup, IFX
Parametry efektów Insert
Wybieramy na niej typy efektów Insert oraz ustalamy
parametry tych efektów. Patrz strona 110.
Strona ekranowa 7.2: Ed-MasterFX
Parametry efektów Master
Wybieramy na niej typy efektów Master i ustalamy ich
parametry. Strona ta zawiera także ustawienia korektora
głównego – Master EQ. Patrz strona 110.
60
Tryb Sequencer
Korg TRITON Le posiada 16-ścieżkowy sekwencer MIDI.
Sekwencer ten jest centrum, wokół którego zintegrowane
są różne funkcje TRITONA Le, pozwalając na użycie go w
wielu sytuacjach, w tym do studyjnych produkcji muzycznych, czy do występów „na żywo” na scenie.
Po wyłączeniu zasilania instrumentu, ustawienia
wprowadzone w trybie Sequencer oraz dane songów,
dane list zdarzeń i dane sekwencji użytkownika, nie są
zachowywane w pamięci wewnętrznej TRITONA Le.
Aby zachować te dane, należy przed wyłączeniem
zasilania zapisać je na zewnętrzne medium (kartę
SmartMedia, etc.), lub wykonać procedurę MIDI Data
Dump, polegającą na transferze tych danych do zewnętrznego urządzenia MIDI, np. rejestratora czy
programu sekwencerowego w komputerze.
Jeżeli chcemy zapisać brzmienia, parametry ścieżek
i efektów użyte w danym songu, jako tzw. szablon songu, trzeba wykonać procedurę „Save Template Song”
(wybieramy ją z menu Utility).
Bezpośrednio po włączeniu zasilania pamięć TRITONA
Le nie zawiera żadnych list zdarzeń ani danych songów,
tak więc jeżeli chcemy odtworzyć jakiś song za pomocą
sekwencera, trzeba najpierw wczytać dane tego songu
z zewnętrznego medium (karty SmartMedia, etc.), lub
przesłać te dane do TRITONA Le z zewnętrznego
urządzenia MIDI, jako komunikaty MIDI, za pomocą
funkcji MIDI Data Dump (patrz strony 41 i 97). Patrz
także strona 143 publikacji Parameter Guide.
Funkcje i możliwości
sekwencera
Sekwencer TRITONA Le pozwala na zarejestrowanie
•
do 200 000 zdarzeń (nut, etc.), do 200 songów i do
999 sekwencji (patterns) w każdym songu.
Możliwe jest utworzenie do 20 list zdarzeń (cue list).
•
Lista zdarzeń do zbór do 99 songów, które mogą być
odtworzone w dowolnej kolejności. Użytkownik może
określić liczbę powtórzeń każdego songu. Songi skła-
dające się na listę zdarzeń mogą być także przekształ-
cone w pojedynczy song.
Podczas nagrywania lub odtwarzania może być użyty
•
podwójny polifoniczny arpeggiator TRITONA Le.
Podczas nagrywania lub odtwarzania można wykorzystać
•
funkcję RPPR (Realtime Pattern Play / Recording).
Sekwencer posiada szesnaście wbudowanych sza-
•
blonów songów, oraz zawiera brzmienia i ustawienia
efektów odpowiednie do różnych stylów muzycznych.
Użytkownik może zarejestrować do szesnastu własnych szablonów songów.
W każdym songu można użyć jeden stereofoniczny
•
efekt Insert, dwa efekty Master i stereofoniczny korektor Master EQ.
•
Maksymalna rozdzielczość czasowa to 1/192 ćwierćnuty.
Do rejestracji muzycznych danych przeznaczono
•
szesnaście ścieżek; jest także ścieżka Master, która
zawiera dane o metrum i tempie, sterujące odtwarzaniem całego utworu.
Funkcja Track Play Loop pozwala na zapętlanie wy-
•
branych fragmentów, niezależnie dla każdej ścieżki.
Do sekwencera wbudowano 150 sekwencji (patternów)
•
fabrycznych, idealnych dla ścieżek perkusyjnych. Oprócz
tego, dla każdego songu można utworzyć do 100 pat-ternów użytkown ika. Patterny te mogą być użyte w
songu, lub odtwarzane za pomocą funkcji RPPR.
Obsługiwane są różne tryby rejestracji, w tym nagrywanie
•
w czasie rzeczywistym, podczas gry na klawiaturze i
kontrolerach (łącznie z rejestracją zdarzeń MIDI), oraz na-grywanie w trybie krokowym, podczas którego metrum,
długość i dynamika każdej nuty jest ustalana na ekranie
instrumentu, a z klawiatury muzycznej jest wprowadzana
tylko wysokość (numer) nuty.
Zarejestrowany materiał muzyczny i dane z kontrole-
•
rów mogą być na kilka sposobów edytowane (lista obejmuje wiele funkcji edycyjnych, łącznie z edycją po-jedynczych zdarzeń).
Gdy parametr „Status” w wybranych ścieżkach jest usta-
•
wiony na INT lub BTH, brzmieniami z tych ścieżek może
sterować zewnętrzny sekwencer MIDI, zamieniając
TRITONA Le w multitimbralowy moduł brzmieniowy.
Gdy parametr „Status” w wybranych ścieżkach jest usta-
wiony na BTH, EXT lub EX2, ścieżki te mogą sterowaćzewnętrznymi modułami brzmieniowymi MIDI.
Odtwarzanie może być zsynchronizowane z ze-
•
wnętrznym urządzeniemMIDI.
Zawarta w TRITONIE Le funkcja AMS (alternatywne
•
źródło modulacji) pozwala na sterowanie w czasie rzeczywistym parametrami brzmień wykorzystywanych
w songach. Funkcja MIDI Sync. umożliwia zsynchro-
nizowanie szybkości pracy generatorów LFO ze zmianami tempa songu.
•
Funkcja Dmod (modulacja dynamiczna) pozwala na
sterowanie parametrami efektów w czasie rzeczywistym.
Można także użyć funkcjiMIDI Sync. do zsynchronizo-
wania szybkości pracy generatorów LFO lub czasu opóźnienia efektów Delay, ze zmianami tempa songu.
Istnieje możliwość nadawania nazw nie tylko songom,
•
ale też każdej sekwencji i ścieżce.
Ustawienia kombinacji mogą być skopiowane do songu.
•
Dane z sekwencera, takie jak songi czy listy zdarzeń,
•
mogą być zapisywane we własnym formacie TRITONA
Le, lub transmitowane funkcją MIDI Data Dump do zewnętrznych urządzeń MIDI.
Utworzony przez użytkownika song może być prze-
•
kształcony na format SMF (Standard MIDI File) i zapisany na zewnętrznych mediach. Sekwencer może także wczytywać utwory w formacie SMF.
Przyciski ekranowe PLAY/MUTE/ REC i SOLO pozwa-
•
lają na natychmiastowe odtworzenie/wyłączenie wy-
branej ścieżki.
Przycisk [LOCATE] pozwala na szybki przeskok do
•
wybranego miejsca songu.
Jeżeli zainstalowany jest opcjonalny moduł EXB-SMPL,
•
w songach mogą być użyte, wraz z normalnymi brzmie-
niami, multisample, utworzone w trybie Sampling.
Funkcja Time Slice z trybu Sampling pozwala na podzielenie próbki z pętlą perkusyjną (Loop), i przypisanie zdarzeń do poszczególnych kawałków tej pętli. Następnie w
trybie Sekwencer można przy odtwarzaniu tych zdarzeń
zmieniać ich tempo, bez zmiany wysokości pętli. Można
również zmieniać ich numery nut i tempo odtwarzania.
61
Struktura trybu Sequencer
Sekwencje (patterny)
Poniżej podajemy opis elementów składających się na
tryb Sequencer w TRITONIE Le (patrz rysunek).
Songi
Song (utwór) składa się ze ścieżek 1-16, ścieżki Master,
maksymalnie 100 patternów (sekwencji) użytkownika,
oraz z parametrów takich jak nazwa songu, ustawienia
efektów i arpeggiatora, czy ustawienia funkcji RPPR.
W sekwencerze TRITONA Le można jednocześnie utworzyć do 200 takich songów.
Każda ze ścieżek 1-16 oraz ścieżka Master zawierają
parametry początkowe (Setup), zapisane na początku
ścieżki, oraz dane muzyczne (czyli zarejestrowany mate-riał), które mogą być zapisane na całej ścieżce.
Parametry Setup
Ścieżki 1-16
Numer Banku/Brzmienia*, PLAY/MUTE/REC, Pan*, Volume*, Track Play Loop, Loop Start Measure, Loop End
Measure, Status, MIDI Channel, Bank Select (gdy Status=EX2), Tryb Force OSC, OSC Select, Portamento*,
Transpose**, Detune**, Bend Range**, OSC On/Off Ctrl,
Delay, Use Prog’s Scale, MIDI Filter, Key Zone, Velocity
Zone, Track Name, Arpeggiator Assign, IFX / Indiv.Out
BUS Select, Send1(MFX1)*, Send2(MFX2)*
Master Track
Time Signature*, Tempo*
Dane muzyczne
Ścieżki 1-16
Note On/Off, Program Change (w tym komunikaty Bank
Select), Pitch Bend, After Touch (Poly After), Control
Change, Pattern No.
* Gdy zmienimy ten parametr podczas nagrywania w
czasie rzeczywistym, zostanie to zapisane jako dane
muzyczne. Pozwala to na modyfikację parametrów po-
czątkowych ścieżek podczas odtwarzania.
** Dane muzyczne (dane MIDI RPN) mogą być użyte do
zmieniania ustawień początkowych podczas odtwarzania.
Więcej informacji na temat komunikatów Control Change i
RPN można znaleźć na stronach 231 i 234 PG.
Są dwa typy sekwencji: sekwencje fabryczne (Preset)
i sekwencje użytkownika (User).
•
Sekwencje fabryczne: Przygotowane dla ścieżek
perkusyjnych, mogą być wykorzystane w dowolnym
songu.
•
Sekwencje użytkownika: Każdy song może zawierać
do 100 takich sekwencji. Aby użyć sekwencji z jednego
songu w innym, trzeba z menu wyboru funkcji wybrać
funkcję „Copy Pattern” lub „Copy From Song” etc., aby
przekopiować pożądaną sekwencję do innego songu.
Długość sekwencji określamy w uderzeniach metrycznych (measure).
Każda sekwencja zawiera dane muzyczne dla jednej
ścieżki. Nie jest możliwe utworzenie patternów zawierają-
cych dane wielu ścieżek.
Patterny mogą być użyte jako dane muzyczne dla ście-
żek, poprzez umieszczenie ich na ścieżce (funkcją
„Put to Track” z menu Utility), lub poprzez skopiowanie
ich na ścieżkę (funkcją „Copy to Track” z menu Utility).
Poza tym, sekwencje mogą być wykorzystane przez
funkcję RPPR songu.
Lista zdarzeń (Cue List)
Lista zdarzeń (Cue List) pozwala na odtwarzanie wielu
songów, w ustalonej przez użytkownika kolejności.
TRITON Le pozwala na utworzenie do 20 list zdarzeń.
W każdej liście można wykorzystać do 99 songów,
w dowolnej kolejności, i określić ilość powtórzeń dla każ-
dego songu.
Funkcja „Convert to Song” z menu Utility pozwala na
zamianę dwóch lub więcej songów z listy zdarzeń w pojedynczy song. Dzięki temu można za pomocą listy zdarzeń
np. zestawić z mniejszych części całą strukturę utworu, a
następnie zamienić te fragmenty w jeden song, i dograć
do niego w czasie rzeczywistym solówki czy dodatkowe
ścieżki.
62
Nagrywanie songu
Poniższa sekcja opisuje sposób obsługi sekwencera
TRITONA Le. Jako przykład podamy opis nagrania songu, składający się z wymienionych niżej czynności.
„Tworzenie podstawowego songu”
Korzystamy tutaj z konwencjonalnych funkcji sekwencera
TRITONA Le (np. szablonów songów, fabrycznych patternów, arpeggiatora), nagrywając materiał w czasie rzeczywistym lub w trybie krokowym.
„Edycja songu”
Edytujemy song, utworzony według opisu z poprzedniej
sekcji „Tworzenie podstawowego songu”.
„Budowanie i odtwarzanie listy zdarzeń”
Kompletujemy nasz song poprzez tworzenie listy zdarzeń
(Cue List), w której łączymy songi skopiowane w po-
przedniej sekcji „Edycja songu”.
Tworzenie podstawowego songu
1. Wczytywanie szablonu songu i kopiowanie
fabrycznych patternów (fraz perkusyjnych)
1. Wyłącz, a następnie włącz zasilanie instrumentu.
Wyłączenie zasilania powoduje wszystkich songów
z pamięci. Upewnij się, czy przed wyłączeniem zasilania zostały zachowane wszystkie ważne dane.
W poniższym opisie zakładamy, że w instrumencie
są ustawienia początkowe, bezpośrednio po włą-
czeniu zasilania.
2. Wciśnij przycisk [SEQ] aby przejść do trybu Sequencer.
Przyciskami kursorowymi przejdź do przycisku
wyboru „Copy Pattern to Track too?”. Przyciskiem
[INC] zaznacz ten przycisk.
Gdy przycisk ten jest zaznaczony, po wczytaniu sza-
blonu songu na ścieżki tego songu zostanie również
przekopiowany schemat (pattern) perkusyjny.
Wciśnij przycisk [F8] („OK”), aby wczytać szablon
songu.
Na ekranie pojawi się następujące okno dialogowe:
Upewnij się, czy w parametrze „Pattern” wybrane
jest ustawienie Preset, P109: AcidJazz 1/Std2. Jeżeli nie, wybierz je kontrolerami [VALUE].
Wciśnij przycisk [START/STOP], aby usłyszeć wybra-
ny pattern. Aby zatrzymać odtwarzanie, ponownie
wciśnij przycisk [START/STOP].
Wciśnij przycisk [F6] („Copy”), aby przekopiować
pattern.
Wartość parametru „Measure” zmieni się z 001 na
009. Oznacza to, że do taktów od 1 do 8 został skopiowany schemat perkusyjny, a przy następnym wciśnięciu przycisku [F6] („Copy”), ten sam schemat zostanie skopiowany (wstawiony) od taktu 9.
Wciśnij przycisk [F7] („Exit”).
Na stronie SEQ 1.1: Play/REC, zakładce Play/REC,
w polu „Song Select” zostanie wyświetlone ustawienie
S000: Acid Jazz.
3. Wczytaj szablon songu.
Wciśnij przycisk [F8] („UTILITY”) aby przejść do
menu Utility, następnie przyciskiem [F7] lub przyciskami kursorowymi wybierz funkcję „Load
Template Song” i wciśnij przycisk [F8] („OK”).
Pojawi się następujące okno dialogowe:
Upewnij się, czy nazwa szablonu songu w parame-
trze „From” jest podświetlona, i kontrolerami
[VALUE] wybierz szablon P13: Acid Jazz.
Sekwencer TRITONA Le zawiera 16 szablonów
songów. Zawierają one ustawienia programów
brzmieniowych, efektów, etc., odpowiednie dla róż-
nych gatunków muzycznych. Podczas przygotowań
do nagrywania można do nowego songu wczytać
wybrany szablon, i w ten sposób szybko załatwić
kwestię ustawień początkowych. Jeżeli chcesz sa-
modzielnie ustalić wszystkie parametry początkowe
songu, patrz opis „Ustawienia ścieżek dla nowego
songu”, na stronie 69.
Patterny fabryczne mogą być użyte w songach także
po wykonaniu opisanych wyżej czynności. Można je
w każdej chwili wstawiać do edytowanego songu za
pomocą funkcji „Put Pattern” lub „Copy Pattern”
z menu Utility (na stronie SEQ 5.1: RPPR, zakładce
Pattern). Patrz strona 70 publikacji PG.
4. Gdy zagrasz na klawiaturze, usłyszysz zestaw
perkusyjny, który został załadowany wraz z szablonem songu na ścieżkę 1.
5. Wciśnij przycisk [n], aby wybrać parametr „Track
Select” T01: Drums.
Parametrem „Track Select” wybieramy ścieżkę, która
będzie służyła od odtwarzania/nagrywania danych
songu. Standardowo, brzmieniem wybranej tu ścieżki
gramy na klawiaturze, na ścieżkę tą jest też nagrywa-
ny materiał (oprócz trybów nagrywania Multi REC lub
Master Track).
Kontrolerami [VALUE] wybierz ścieżkę T02: Bass,
i zagraj na klawiaturze. Następnie wybierz ścieżki
T03 - T08, i zagraj ich brzmieniami na klawiaturze.
63
(TRITON Le ma sekwencer 16-ścieżkowy, ale ten
szablon songu zawiera ustawienia tylko dla ścieżek
1 - 8).
Wybierz ścieżkę T03: Elec.Piano.
6. Wciśnij przycisk [START/STOP], aby odtworzyć
skopiowany pattern. Zagraj na klawiaturze z towarzyszeniem schematu perkusyjnego.
7. Wciśnij przycisk [START/STOP], aby zatrzymać
odtwarzanie.
2. Odtwarzanie w pętli wybranych taktów
songu (funkcja Track Play Loop)
Oto opis zastosowania funkcji Track Play Loop do zapę-
tlenia odtwarzania ścieżki basowej.
1. Wciśnij przycisk [MENU] aby przejść do menu storn.
Wciśnij przycisk [F1] aby wybrać stronę „Loop”,
i wciśnij przycisk [F8] („Open”).
Wyświetlona zostanie strona SEQ 1.2: Loop, zakładka
Track Play Loop.
2. Na ścieżce 1 zaznacz przycisk wyboru „Loop On”,
parametr „Loop Start Meas” zostaw tak, jak jest, a
parametr „Loop End Meas” ustaw na 008.
3. Gdy wciśniesz przycisk [START/STOP], ścieżka
perkusyjna zacznie być odtwarzana w pętli.
Gdy zapętlony materiał zostanie powtórzony przez
określoną liczbę taktów, ustalaną parametrem
„Length” (jest to, inaczej mówiąc, długość songu; ustawienie domyślne to 64 takty) – odtwarzanie jest
automatycznie zatrzymywane.
Po użyciu funkcji „Play Intro” możesz zacząć pętlę
po dodaniu wstępu (patrz strona 57 publikacji PG).
Funkcja Track Play Loop kontynuuje odtwarzanie
przez ilość taktów ustaloną parametrem „Length”.
Jeżeli chcesz ograniczyć ilość powtórzeń danej
ścieżki lub wstawić inny materiał (np. przejście perkusyjne), musisz rozszerzyć objętość (długość)
danego schematu (patternu) perkusyjnego. Użyj
funkcji „Repeat Measure” z menu Utility strony SEQ:
5.2: Track Edit, aby ustalić ilość powtórzeń schematu i powiększyć jego długość. Na przykładowym
rysunku poniżej ustawiono 4 powtórzenia schematu o
długości 8 taktów (co daje łącznie 32 takty długości).
3. Nagrywanie ścieżki basowej
1. Jeżeli włączone jest odtwarzanie, wciśnij przycisk
[START/STOP], aby je wyłączyć.
Wciśnij przycisk [LOCATE], aby przejść do po-
czątku songu.
Na ekranie zostanie wyświetlona lokalizacja 001:01.000.
2. Wciśnij przycisk [EXIT], aby przejść do strony 1.1:
Play/REC.
3. Parametrem „Track Select” wybierz ścieżkę, którą
chcesz nagrywać.
Dla potrzeb przykładu, wybierz ścieżkę T02: Bass.
Wciśnij przycisk [START/STOP], aby włączyć od-
twarzanie, i przećwicz materiał, kory zamierzasz
nagrać.
Po zakończeniu ćwiczenia wciśnij przycisk
[START/STOP], aby zatrzymać odtwarzanie.
Wciśnij przycisk [LOCATE].
Po włączeniu zasilania parametr „Recording Mode”
(„tryb nagrywania”) jest ustawiany domyślnie naOver Write Recording, w którym to trybie nowo
nagrywany materiał zastępuje poprzednie nagranie z
danej ścieżki. Więcej o trybach nagrywania można
znaleźć na stronie 78 niniejszej publikacji, oraz na
stronie 56 publikacji Parameter Guide.
Przy nagrywaniu szybkich lub trudnych fraz można
zmniejszyć tempo i nagrywać w tempie bardziej
komfortowym. W tym celu wystarczy zmieniać wartość parametru „Tempo”. Po nagrywaniu należy
oczywiście powrócić do normalnego tempa songu.
Przy nagrywaniu można skorzystać z funkcji Quan-tize i Resolution, które pozwalają na korygowanie
nierówności czasowych w powstałych trakcie nagrywania materiału.
Dla przykładu, wyobraźmy sobie, że podczas na-
grywania w czasie rzeczywistym zamierzaliśmy
zagrać ósemki, ale ich rytm trochę się „rozjechał”,
tak jak na pięciolinii 1 poniżej. W takim przypadku
powinniśmy ustawić parametr „Reso” (rozdzielczość
kwantyzacji) na
w czasie rzeczywistym grane nuty były automatycz-
nie wyrównywane do wartości ósemkowych, tak jak
to pokazano na pięciolinii 2. Natomiast po wybraniu
ustawienia Hi, poszczególne nuty będą nagrywane
dokładnie tak, jak zostały zagrane.
, tak aby podczas nagrywania
4
64
Jest także funkcja „Quantize” (wybierana z menu Utility strony SEQ 5.2: Track Edit), która koryguje nierówności czasowe już po nagraniu materiału. Jeżeli na-
grasz jakiś fragment (bez kwantyzacji w czasie rzeczywistym) i stwierdzisz, że nagranie jest nierówne
(tak jak na pięciolinii 1 z rysunku na poprzedniej stronie), możesz z menu Utility strony SEQ: 5.2: Track
Edit wybrać funkcję „Quantize”, ustawić jej parametr
„Resolution” na
4, a następnie nacisnąć na przycisk
[F8] („OK”), co spowoduje skorygowanie nagrania do
postaci przedstawionej na pięciolinii 2.
4. Wciśnij przycisk [REC/WRITE].
Usłyszysz sygnał metronomu. TRITON Le będzie w
trybie gotowości do nagrywania (informacje o ustawieniach metronomu można znaleźć na stronie 57
publikacji Parameter Guide).
5. Wciśnij przycisk [START/STOP].
Po dwutaktowym naliczaniu metronomu rozpocznie
się nagrywanie. Graj przez 16 taktów, nagrywając
swoją grę.
Jeżeli pomylisz się lub będziesz chciał nagrywać jesz-
cze raz, wciśnij przycisk [START/STOP] aby zatrzymać nagrywanie, a następnie wciśnij przycisk
[COMPARE].
Gdy wciśniesz ten przycisk, włączona zostanie funkcja
Compare, która przywróci stan ścieżki sprzed ostatniego nagrywania (o tym, jakie dane można w trybie
Sequencer porównywać funkcją Compare, możesz się
dowiedzieć na stronie 77 niniejszej publikacji).
6. Jeżeli będziesz zadowolony z nagranego materia-
łu, naciśnij przycisk [START/STOP], aby zatrzymaćrejestrację.
Jeżeli na przykład najlepiej zagrałeś w taktach 5 - 8,
możesz za pomocą funkcji Track Play Loop zapętlić
odtwarzanie tego fragmentu. Na stronie SEQ 1.2:
Loop, zakładce Track Play Loop zaznacz przycisk
wyboru „Loop On” dla ścieżki 2, i ustaw parametr
„Loop Start Meas” na 005, a parametr „Loop EndMeas” na 008.
4. Nagrywanie schematów arpeggio
W songu mogą być również nagrywane dźwięki generowane przez schematy arpeggio. Zgodnie z ustawieniami
wczytanego wcześniej szablonu songu, arpeggiator bę-
dzie pracował na ścieżce 4.
1. Parametrem „Track Select” wybierz ścieżkę
T04: Guitar.
2. Wciśnij przycisk [ARP ON/OFF].
3. wciśnij przycisk [START/STOP] i zagraj na klawiaturze pojedynczy dźwięk lub akord.
Sprawdź, czy arpeggio jest generowane w synchroni-
zacji z tempem odtwarzania ścieżki perkusyjnej i ba-
sowej, i poćwicz grany materiał.
4. Wciśnij przycisk [START/STOP], aby zatrzymać
odtwarzanie. Wciśnij przycisk [Locate], aby
przejść do początku songu.
5. Rozpocznij nagrywanie.
Wciśnij przycisk [REC/WRITE], a następnie przy-
cisk [START/STOP].
Jeżeli zaczniesz grać jeszcze podczas naliczania
metronomu, arpeggiator zacznie pracować w momencie uruchomienia nagrywania, a generowany
przez niego schemat zostanie zarejestrowany na
ścieżkę.
Graj przez 16 taktów, nagrywając swoją grę.
Wciśnij przycisk [START/STOP], aby zakończyć
nagrywanie.
Jeżeli pomylisz się lub będziesz chciał nagrywać jesz-
cze raz, możesz użyć funkcji Compare (wciskając
przycisk [COMPARE]) aby ponowić nagranie, dowolną
ilość razy.
Schemat arpeggio jest nagrywany w momencie jego
generowania przez arpeggiator. Jeżeli w czasie
nagrywania użyjesz pokręteł ARP-GATE lubARP-VELOCITY, wprowadzone przez nie zmiany
również zostaną zarejestrowane. Po nagraniu materiału z arpeggiatora nie będzie jednak można go
zmieniać poprzez ponowne nagranie poruszeń samych pokręteł.
Gdy wciśniesz przycisk [START/STOP], odtwarzanie
zapętlonego materiału zostanie włączone.
Po zatrzymaniu odtwarzania przyciskiem [START/
STOP] warto wcisnąć przycisk [LOCATE], aby powrócić do początku songu. Po nagrywaniu song
będzie automatycznie ustawiany w pozycji, w której
rozpoczęło się nagrywanie.
5. Nagrywanie innych ścieżek
1. Tak jak to opisano w sekcji „Nagrywanie ścieżki
basowej” powyżej, parametrem „Track Select”
wybierz ścieżkę T03: Elec.Piano, i nagraj na niej
materiał o długości 16 taktów.
6. Nagrywanie krokowe
Sekwencer TRITONA Le oferuje dwie główne metody
nagrywania songów. Pierwszą metodą jest nagrywaniew czasie rzeczywistym, w którym gra na klawiaturze
i operowanie joystickiem i innymi kontrolerami są nagrywane na bieżącą, czyli jak sama nazwa wskazuje – w
czasie rzeczywistym. W taki właśnie sposób nagrane
zostały ścieżki basu i elektrycznego fortepianu w powyż-
szych sekcjach.
Drugą metodą jest nagrywanie krokowe, w którym moż-
65
na ustalić metrum, długość nut, ich dynamikę, etc.,
a klawiatury użyć tylko do wprowadzania wysokości tych
nut (czyli komunikatów Note On/Note Off). Nagrywanie
w trybie krokowym jest przydatne, gdy chcesz nagrać
muzykę o wyraźnie „mechanicznym” charakterze (np.
Techno), lub do nagrywania fraz, które nie są możliwe do
zagrania ”na żywo”.
Szybkie frazy muzyczne mogą być także nagrane
w czasie rzeczywistym, po chwilowym zwolnieniu
tempa sekwencera.
Oto procedura nagrywania krokowego:
1. Wciśnij przycisk [MENU] aby przejść do menu
stron. Wciśnij przycisk [F5] aby wybrać stronę
„TEdit”, i wciśnij przycisk [F8] („Open”).
Wyświetlona zostanie strona ekranowa SEQ 5.2:
Track Edit.
2. Wciśnij przycisk [n], aby w parametrze „Track
Select” wybrać ścieżkę T08 (Ch:08) Lead Synth
Dla potrzeb przykładu nagramy partię solową, graną
brzmieniem syntezatora analogowego.
3. Przyciskiem [g] wybierz parametr „Measure
(From)” i przyciskiem [DEC] ustaw go na M:001.
Ustawienie to powoduje, że nagrywanie krokowe
zacznie się od taktu 1.
4. Wciśnij przycisk [F8] („UTILITY”) aby przejść do
menu Utility, następnie przyciskiem [F7] lub przyciskami kursorowymi wybierz funkcję „Step Recording” i wciśnij przycisk [F8] („OK”).
Parametrem „Step” (w górnej linii ekranu) ustalamy
podstawową wartość metryczną nut lub pauz, które
będą wprowadzane z klawiatury podczas nagrywania
krokowego.
Aby wprowadzać triole lub nuty z kropką, wybierz
„–” po prawej i wciśnij przycisk [INC] lub [DEC]. Aby
Triole będą wprowadzane po wybraniu „3”, a nuty
z kropką po wybraniu „.”
Parametr „Duration” informuje o długości trwania
samej nuty. Mniejsze wartości tego parametru będą
powodowały wpisywanie nut staccato, a większe wartości – wpisywanie nut legato. Dla potrzeb naszego
przykładu, pozostaw tą wartość niezmienioną.
sza) wpisywanych nut; im większe wartości tego parametru, tym wpisywane nuty będą głośniejsze. Ustawwartość tego parametru na około 090. Jeżeli dla o-
pisywanego parametru wybierzesz ustawienie Key,
dynamika wpisywanych nut będzie równa dynamice
uderzeń w poszczególne klawisze.
6. Wciśnij i zwolnij pożądany klawisz klawiatury muzycznej, aby wprowadzić pierwszą nutę.
Na ekranie LCD wyświetlone zostaną wartości nume-
ryczne wprowadzanych danych. W lewym dolnym rogu ekranu wartość Next:[M001 01.000] zmieni się na[M001 01.048], a następne wciśnięcie klawisza spo-
woduje wpisanie danych właśnie do tej lokalizacji.
Możliwe jest także wpisywanie pauz i łączników,
oraz kasowanie nut i pauz. (Patrz strona 75 publikacji Parameter Guide).
Aby skasować nutę lub pauzę, którą wpisałeś, wciśnij
•
przycisk [F6] („Back”). Ostatnio wpisana nuta lub pauza zostanie skasowana.
Aby wpisać pauzę, wciśnij przycisk [F4] („Rest”). Spo-
•
woduje to wpisanie pauzy o wartości rytmicznej ustalonej parametrem „Step” (patrz obok).
Aby zmienić długość nuty, można przed jej wpisaniem
•
ustalić inną wartość parametru „Step”. Można także
przedłużyć długość nuty, łącząc ją z następną
łącznikiem (Tie) – po wciśnięciu przycisku [F5] („Tie”)
poprzednio wprowadzona nuta zostanie przedłużona
o wartość ustaloną parametrem „Step”.
Jeżeli chcesz sprawdzić nutę, którą zamierzaszwpisać jako następną, wciśnij przycisk [PAUSE].
Wciśnięcie teraz klawisza spowoduje zagranie
dźwięku, ale nuta odpowiadająca temu klawiszowi
nie zostanie wpisana na nagrywaną ścieżkę. Po-
nowne wciśnięcie przycisku [PAUSE] przywraca
normalny tryb nagrywania krokowego.
Aby wpisać akord, jednocześnie naciśnij wszystkie
klawisze tego akordu. Nawet jeśli wciśniesz ich
jednocześnie, wszystkie dźwięki zagrane zanim
podniesiesz rękę z klawiatury, zostaną zapisane w
tej samej lokalizacji, jako jeden akord.
Jednakże w naszym przykładzie na brzmieniu ze
ścieżki 8 nie da się zagrać akordu. Przyczyną jest
fakt, że w brzmieniu tym wybrany został tryb mono, a
song odwołuje się do ustawień tego programu
brzmieniowego. Innymi słowy, ponieważ w ścieżce 8
wybrano dla parametru „Force OSC Mode” ustawienie PRG – ustawienie Mono parametru „VoiceAssign Mode” z programu brzmieniowego
B042: Express Lead, jest obowiązujące.
7. Gdy skończysz wprowadzanie nut, wciśnij przycisk [F8] („Done”).
8. Wciśnij przycisk [START/STOP], aby odtworzyć
nagrany w trybie krokowym materiał.
Gdy zaczniesz nagrywania krokowe, wszystkie dane
po nagrywanym materiale są usuwane z danej
ścieżki.
Dlatego też trzeba uważać, zaczynając nagrywanie
krokowe w połowie ścieżki, na której jest już coś
nagrane.
Jeżeli chcesz wprowadzić jakieś dźwięki na ścieżkę,
na której jest już coś nagrane, wpisz je na inną, nie
nagraną ścieżkę, a następnie użyj funkcji „MoveMeasure” lub „Copy Measure” (patrz strona 78 PG).
Jeżeli chcesz edytować wprowadzone dane, użyj
funkcji „Event Edit” (patrz strona 75 PG)
66
7. Użycie kontrolerów do nagrywania zmian
tonalnych
Spróbujmy użyć kontrolerów czasu rzeczywistego i joysticka do dodania efektów do materiału, który właśnie
nagraliśmy krokowo na ścieżce 8.
1. Wciśnij przycisk [EXIT], a następnie przycisk [F6]
(„Pref.”), aby przejść do strony SEQ 1.1: Play/REC,
zakładki Preference.
2. Ustaw parametr „Recording Mode” na Over Dub.
Tryb Over Dub pozwala na dodawanie nowego mate-
riału do uprzednio nagranej ścieżki.
3. Upewnij się, czy w parametrze „Track Select” jest
wybrana ścieżka T08: Lead Synth.
Wciśnij przycisk [START/STOP] aby włączyć odtwa-
rzanie, i spróbuj poruszać kontrolerami czasu rzeczywistego i joystickiem. Po przećwiczeniu tej czynności
wciśnij przycisk [START/STOP], aby zatrzymać odtwarzanie. Wciśnij przycisk [LOCATE].
4. Zacznij nagrywanie.
Wciśnij przycisk [REC/WRITE], a następnie przy-
cisk [START/STOP].
Po dwóch taktach naliczania metronomu rozpocznie
się nagrywanie.
Zacznij obracać pokrętłami LFO CUTOFF lub
RESONANCE/HPF, albo poruszać joystickiem
(w kierunku ±±±±Y), aby nagrać te ruchy.
Po zakończeniu nagrywania wciśnij przycisk
[START/STOP].
Jeżeli pomylisz się lub będziesz chciał nagrywać jesz-
cze raz, możesz użyć funkcji Compare (wciskając
przycisk [COMPARE]) aby ponowić nagranie, dowolną
ilość razy.
8. Zapisywanie songu
Pamiętaj o zapisaniu utworzonego songu. Jeżeli go nie
zapiszesz na jakiś nośnik (np. kartę SmartMedia), zostanie on usunięty z pamięci w chwili wyłączenia zasilania
TRITONA Le!
Opisy procedur zapisu danych można znaleźć na stronie
45.
odseparować niektóre ścieżki, aby podczas nagrywania
kolejnych partii materiału słyszeć tylko, powiedzmy, ścież-
kę perkusyjną i basową.
Wypróbujmy więc działanie funkcji Solo i Mute.
1. Na stronie SEQ 1.2: Play/REC, wciśnij przycisk [F2]
(„Prog..8”), aby przejść do strony z brzmieniami.
Wciśnij przycisk [START/STOP].
2. Wybierz parametr „PLAY/MUTE/REC” ścieżki 1
i wciśnij raz przycisk [INC].
Napis w tym parametrze zmieni się na „MUTE”, a
odsłuch materiału z tej ścieżki zostanie wyłączony. W
ten sposób funkcja Mute pozwala nawyciszenie
pożądanej ścieżki (ścieżek) podczas odtwarzania
czy nagrywania.
Wybierz parametr „PLAY/MUTE/REC” ścieżki 2
i wciśnij raz przycisk [INC].
Przy wybieraniu parametrów różnych ścieżek, tak
jak w opisie powyżej, wyboru ścieżek można a także
dokonywać przytrzymując przycisk [TIMBRE/
TRACK] i wciskając jeden przycisków [F1] (T1/T9)
- [F2] (T8/T16).
Napis w tym parametrze zmieni się na MUTE i od-
słuch materiału także z tej ścieżki zostanie wyłączony.
Aby wyłączyć funkcję Mute, należy ponownie wy-
brać parametr „PLAY/MUTE/REC” danej ścieżki, i
nacisnąć przycisk [DEC].
3. Następnie, wybierz parametr „SOLO On/Off” ścieżki
1 i wciśnij raz przycisk [INC].
Na ekranie w polu ścieżki 1 pojawi się litera S, i bę-
dziemy teraz słyszeli tylko materiał z tej ścieżki. W ten
sposób funkcja Solo pozwala na odsłuch materia-
łu tylko z wybranej ścieżki (wybranych ścieżek).
Jeżeli zostaną włączone jednocześnie funkcje Mute
i Solo, funkcja Solo ma priorytet.
Funkcje użyteczne przy nagrywaniu sognów,
oraz sprawdzanie ustawień ścieżek
TRITON Le posiada funkcję Solo, która pozwala na od-
słuchiwanie (separowanie) tylko wybranej ścieżki
(ścieżek) spośród wszystkich ścieżek 1 - 16, oraz funkcjęMute, która pozwala z kolei na wyłączenie odtwarzania
wybranej ścieżki (ścieżek). Funkcje te mogą być użyte w
różny sposób. Można na przykład celowo wyłączyć lub
Wybierz parametr „SOLO On/Off” ścieżki 2 i wciśnij
raz przycisk [INC].
Na ekranie także w polu ścieżki 2 pojawi się litera S, i
będziemy teraz słyszeli tylko materiał ze ścieżek 1 i 2.
Aby wyłączyć funkcję Solo, należy ponownie wy-
brać parametr „SOLO On/Off” ścieżek 1 i 2, i nacisnąć w każdej raz przycisk [DEC].
67
Z ekranu znikną litery S, a odsłuch materiału z obu
ścieżek zostanie wyłączony (ponieważ w obu cały
czas włączona jest funkcja Mute). Gdy funkcja Solo
jest wyłączona na wszystkich ścieżkach, o odsłuchu
materiału z tych ścieżek decyduje stan ich parametrów
„PLAY/MUTE/REC”.
Za pomocą funkcji „Solo Selected Track” z menu
Utility można włączyć podsłuch aktualnie wybranejścieżki w separacji od innych ścieżek (tzn. usłyszy-
my materiał tylko z tej ścieżki). Funkcja ta jest przy-
datna podczas programowania parametrów ścieżki,
czy np. ustawiania efektów dla tej ścieżki (patrz
strona 51 publikacji Parameter Guide).
Na stronie SEQ 1.1: Play/REC, zakładce Mixer, parametr „Pan” ustala położenie sygnału z każdej ścieżki
w panoramie stereo, a parametr „Volume” ustala gło-śność każdej ścieżki.
3. Wyznaczanie generatora i kanału MIDI dla
każdej ścieżki (Strona SEQ 1.1: Param1,
zakładka MIDI)
Programowanie przycisku [LOCATE]
Po wciśnięciu przycisku [LOCATE] możemy przejść do
ustalonej lokalizacji w obrębie songu.
Przycisk [LOCATE] programujemy funkcją „Set Location”
z menu Utility. Pożądaną lokalizację możemy także wprowadzić do tego przycisku poprzez wciśnięcie i przytrzymanie przycisku [ENTER], a następnie wciśnięcie przyci-
sku [LOCATE], nawet podczas odtwarzania materiału
(patrz strona 53 publikacji Parameter Guide).
Domyślna lokalizacja wpisana do tego przycisku to
001:01.000. Jest to początek songu – wciśnięcie przyci-
sku [LOCATE] będzie oznaczało przeskok do tej właśnie
lokalizacji. Wartość 001:01.000 jest automatycznie wpisywana do przycisku [LOCATE] przy wybieraniu songu.
Ustawienia ścieżek dla nowego songu
Poniżej podajemy opis programowania ustawień począt-
kowych dla nowego songu, takich jak przypisywanie programu brzmieniowego do każdej ścieżki, ustalanie jej
głośności, etc. Można także sprawdzić, jakie ustawienia
początkowe są w fabrycznych szablonach songów.
1. Przypisywanie brzmienia do każdej ścieżki
(Strona SEQ 1.1: Play/REC, zakładka Program)
Parametrem „Track Select” ze strony SEQ 1.1:
Play/REC, zakładki Program, wybierz programy
brzmieniowe dla poszczególnych ścieżek songu.
W tym celu możesz także użyć funkcji „Select by Ca-tegory” z menu Utility, która pozwala na wybieranie
brzmień przez kategorie (patrz strona 21, i str. 55 PG).
Przydatna może być też funkcja „Copy From Combi”,
pozwalająca na kopiowanie na ścieżki sekwencera u-
stawień z kombinacji (patrz strona 75 dalej, i str. 52 PG).
Przy przypisywaniu brzmień do ścieżek możesz użyć
parametru „Track Select”, aby wybrać daną ścieżkę
do edycji, i zagrać jej brzmieniem na klawiaturze.
Na stronie SEQ 3.1: Param1, zakładce MIDI, parametr
„Status” każdej ścieżki ustala, czy będzie ona sterowała
wewnętrznym generatorem brzmieniowym, czy zewnętrznym urządzenim MIDI. Parametr „MIDI Chan-nel” wybiera numer kanału MIDI dla każdej ścieżki.
Jeżeli parametr „Status” danej ścieżki jest ustawiony
na INT, odtwarzane z tej ścieżki dane, oraz granie na
klawiaturze i użycie kontrolerów będzie sterowało
przypisanym do tej ścieżki brzmieniem z wewnętrzne-
go generatora TRITONA Le.
Jeżeli parametr „Status” danej ścieżki jest ustawiony
na INT, odtwarzane z tej ścieżki dane, oraz granie na
klawiaturze i użycie kontrolerów będzie sterowało
przypisanym do tej ścieżki brzmieniem z wewnętrzne-
go generatora TRITONA Le.
Jeżeli parametr „Status” danej ścieżki jest ustawiony
na EXT, EX2 lub BTH, odtwarzane z tej ścieżki dane,
oraz granie na klawiaturze i użycie kontrolerów będzie
sterowało generatorem z zewnętrznego urządzenia
MIDI. (Numer kanału MIDI tego urządzenia musi się
zgadzać z numerem kanału wybranym parametrem
„MIDI Channel” w sterującej tym generatorem ścieżce.).
Jeżeli parametr „Status” jest ustawiony na BTH, dana
ścieżka będzie sterowała jednocześnie generatorem
wewnętrznym i zewnętrznym urządzeniem MIDI.
Jeżeli chcesz użyć TRITONA Le jako 16-timbrowego
modułu brzmieniowego, ustaw parametr „Status”
wszystkich ścieżek na INT lub BTH (patrz str. 62 PG)
Dobrym pomysłem jest wybranie dla ścieżek 1-16 ka-
nałów MIDI, odpowiednio, 1-16 (takie jest zresztą ustawienie domyślne). Ścieżki, w których wybrano ten
sam numer kanału MIDI, będą się odzywały równocześnie, gdy jedna z nich będzie nagrywana lub odtwarzana.
4. Programowanie ustawień efektów
(Strony SEQ 7.1: InsertFX, SEQ 7.2: MasterFX)
Parametry efektów ustalamy na stronach SEQ 7.1:
InsertFX, SEQ 7.2: MasterFX (patrz strona 110 dalej,
i strona 84 publikacji Parametr Guide).
5. Programowanie ustawień tempa i metrum
(Strona SEQ 1.1: Play/REC)
Ustawień tych dokonujemy na stronie SEQ 1.1:
Play/REC. Parametrem „Tempo” ustalmy tempo odtwarzania/nagrywania songu, a parametrem „Meter”
– metrum rytmiczne tego songu (patrz strona 50 PG).
68
6. Inne ustawienia (w razie potrzeby)
Jeżeli będzie to potrzebne, można też ustalić parame-
try arpeggiatora (strona SEQ 6.1: Arp.) i ustawienia
filtrów MIDI (strony SEQ 4.1 -4.4: MIDI Filter 1-4).
Patrz strony 49-86 publikacji Parameter Guide.
Po zakończeniu ustawiania wymienionych wyżej parametrów, przygotowanie początkowych ustawień songu jest
zakończone. Procedura nagrywania jest opisana
w sekcji „Nagrywanie ścieżki basowej” (na stronie 64),
oraz w następnych sekcjach.
Edycja songu
Song może być edytowany na wiele sposobów. Poniżej
omawiamy kilka metod edycji songu – nagranego zgodnie z
opisami na poprzednich stronach – w celu przygotowania
go na potrzeby listy zdarzeń (Cue List). Procedura budowania listy zdarzeń jest opisana na następnych stronach.
1. Kopiowanie songu
Poniżej opisujemy procedurę kopiowania songu. Jest ona
przydatna, gdy chcemy utworzyć różne wersje materiału,
bazujące na jednym songu.
1. Utwórz nowy song.
Wciśnij przycisk [EXIT], aby wyświetlić stronę ekrano-
wą SEQ 1.1: Play/REC.
Wybierz parametr „Song Select”, klawiszami nume-
rycznymi wprowadź numer songu, który chcesz utwo-
rzyć, i wciśnij przycisk [ENTER]. (Na przykład, wciśnij
klawisz [1] i wciśnij przycisk [ENTER]).
Na ekranie pojawi się następujące okno dialogowe:
Wybierz liczbę taktów songu, wpisz ją do parametru
„Set Length” i zatwierdź przyciskiem [F8] („OK”).
3. Według opisu w punktach 1 i 2 powyżej utwórz
jeszcze jeden nowy song (S002), i skopiuj do niego song S000.
2. Nadawanie songowi nazwy
Poniżej opisujemy procedurę kopiowania nadania nazwy
nowo utworzonemu songowi.
1. Wybierz parametr „Song Select” i kontrolerami
VALUE wybierz pożądany song. Dla potrzeb przykładu, wybierz song S002.
2. Na stronie SEQ 1.1: Play/REC, wybierz z menu
Utility funkcję „Rename Song” i wciśnij przycisk
[F8] („OK”).
Wyświetlone zostanie powyższe okno dialogowe.
Wciśnij przycisk [F5] („Name”), aby wyświetlić teksto-
we okno dialogowe.
Wciśnij przycisk [F1] („Clear”) i wpisz nazwęCHORUS (patrz strona 43).
Po zakończeniu wpisywania nazwy wciśnij przycisk
[F8] („OK”).
Wciśnij jeszcze raz przycisk [F8] („OK”), aby zakoń-
czyć procedurę „Rename Song”.
3. Według opisu w punktach 1 i 2 powyżej wpisz
nazwę INTRO do songu S000 i nazwę VERSE do
songu S001.
Utworzony zostanie nowy song (S001). Skopiujemy
teraz do niego ustawienia początkowe i materiał na-
grany w innym songu.
2. Z menu Utility wybierz funkcję „Copy From Song”,
i wciśnij przycisk [F8] („OK”).
Wyświetlone zostanie okno dialogowe. W polu
„From:” wybierz song, który chcesz skopiować (song
źródłowy). Jeżeli w następnym wierszu wybierzesz
opcję All, z songu tego zostaną przekopiowane
wszystkie ustawienia i cały nagrany materiał. Jeżeli
wybierzesz opcję Without Track/Pattern Events,
przekopiowane zostaną wszystkie dane oprócz ustawień funkcji Play Loop i RPPR. Dla potrzeb przykładu
wybierz opcję All.
Wciśnij przycisk [F8] („OK”), aby wykonać procedurę
kopiowania.
3. Ustalanie ilości taktów w songu
Poniżej opisujemy procedurę ustalania ilości taktów w
songu. Po włączeniu zasilania długość songu jest ustawiana domyślnie na 64 takty. Jeżeli nagrasz w czasie
rzeczywistym materiał dłuższy, długość songu zostanie
automatycznie poszerzona do długości tego nagrania.
1. Wybierz song S000: INTRO.
2. Wybierz stronę SEQ 5.2: Track Edit.
Na stronie SEQ 5.2: Track Edit, wciśnij przycisk
[MENU] aby przejść do menu stron, wciśnij przycisk
[F5] („TEdit”) i następnie przycisk [F8] („Open”).
3. Wciśnij przycisk [F8] („UTILITY”) aby przejść do
menu Utility.
Menu to zawiera różne funkcje edycji ścieżek i taktów.
Wybierz funkcję „Set Song Length” i wciśnij
przycisk [F8] („OK”).
69
Wyświetlone zostanie okno dialogowe:
Wpisz liczbę taktów songu. Dla potrzeb przykła-
du, wpisz 008 (8 taktów), i wciśnij przycisk [F8]
(„OK”).
Materiał muzyczny zawarty w pierwszych 8 taktach
songu zostanie zachowany, a wszystkie następne
takty zostaną skasowane. Gdy wciśniesz przycisk
[START/STOP] aby włączyć odtwarzanie songu, za-
trzyma się ono na końcu 8 taktu tego songu.
Jeżeli korzystasz z funkcji Track Play Loop, sprawdź,
czy nie zostaną skasowane takty wybrane dla lokalizacji „Loop Start Meas” i „Loop End Meas”. Jeśli
miałyby zostać skasowane, użyj funkcji „Move Me-asure” (patrz strona 78 PG), aby przesunąć materiał
muzyczny do obszaru, który nie zostanie usunięty w
trakcie ustalania nowej długości songu.
4. Wyłącz w ścieżkach odtwarzanie funkcją Mute.
Wciśnij przycisk [EXIT] aby przejść do strony SEQ 1.1:
Play/REC, i wybierz zakładkę Program.
Wyłącz odtwarzanie we wszystkich ścieżkach oprócz
ścieżek 3 i 4. Gdy włączysz odtwarzanie songu, po-
winieneś usłyszeć tylko elektryczny fortepian i gitarę.
5. Według opisu w punktach 1 - 4 powyżej, dla songu
S001: VERSE wpisz wartość 008, ustalając jego
długość na 8 taktów.
Następnie wyłącz odtwarzanie we wszystkich ścież-
kach oprócz ścieżek 1 - 3. Gdy włączysz odtwarzanie
songu, powinieneś usłyszeć perkusję, bas i elektryczny fortepian.
6. Według opisu w punktach 1 - 4 powyżej, dla songu
S002: CHORUS również wpisz wartość 008, ustalając jego długość na 8 taktów.
4. Zmiana tonacji songu (Transpozycja /
Modulacja)
Poniżej opisujemy procedurę zmiany tonacji songu.
1. Wybierz song S002: CHORUS.
2. Wybierz stronę ekranową SEQ 5.2: Track Edit.
3. Przyciskami [y], [n] wybierz ścieżkę T02 do zmia-
ny tonacji.
4. Wybierz takty, w obrębie których zmiana ma nastąpić.
Wciśnij przycisk [g] aby wybrać parametr „Measure
(From)” i kontrolerami VALUE wybierz w nim wartość
001. Następnie wciśnij przycisk [g] aby wybrać para-metr „Measure (To End of)” i ustaw w nim wartość
008.
5. Wciśnij przycisk [F8] („UTILITY”), wybierz z menu
Utility funkcję „Shift/Ers.Note”, i wciśnij przycisk
[F8] („OK”).
Wyświetlone zostanie okno dialogowe. Jeżeli nie
ustaliłeś zakresu taktów w punkcie 4 powyżej, wpisz
teraz wartości parametrów „From Measure” – „To
Measure”, ustalające zakres edycji ścieżki.
Ustaw parametr „Mode” na Shift (Replace) i wy-
bierz wartość +003 (patrz strona 80 publikacji PG).
Wciśnij przycisk [F8] („OK”). Wysokość nut na ścieżce
2 zostanie podniesiona o trzy półtony.
6. Użyj tej samej procedury do podniesienia o trzy
półtony stroju pozostałych ścieżek, na których
jest nagrany materiał muzyczny. Nie zmieniaj jednakże wysokości ścieżki 1, wykorzystującej
brzmienie zestawu perkusyjnego.
Jeżeli zmienisz wysokość ścieżki sterującej zestawem
perkusyjnym, „przesunięta” zostanie relacja pomiędzy
nutami, a sterowanymi przez nie dźwiękami perkusyj-
nymi, w wyniku czego ścieżka perkusyjna nie będzie
brzmiała prawidłowo.
Informacje o edycji
Edycja songów
Oprócz kopiowania i zmieniania nazw songów, także inne
funkcje edycyjne, takie jak kasowanie (Delete), dostępne
są w menu Utility storn takich jak SEQ 1.1: Play/REC
(patrz strona 52 publikacji Parameter Guide).
Edycja ścieżek
Procedura Event Edit (edycji zdarzeń) pozwala na edycję
już nagranych danych, lub na wprowadzanie nowych
danych. Funkcje Track Edit (edycji ścieżek), takie jak
Create Control Data (tworzenie danych kontrolerów),
pozwalają na wprowadzanie komunikatów Pitch Bend,
After Touch i innych kontrolerów, oraz na kasowanie
(Delete), kopiowanie (Copy), wprowadzanie (Insert)
i przesuwanie (Move) zdarzeń na ścieżkach sekwencera.
Funkcje te są dostępne w menu Utility strony SEQ 5.1:
Track Edit (patrz strona 75 publikacji Parameter Guide).
Edycja sekwencji (patternów)
Do edycji sekwencji służą funkcje dostępne w menu Utility
strony ekranowej SEQ 5.1: RPPR, zakładki Pattern. Są to
funkcje typu Event Edit (edycji zdarzeń) służące do edycji
już nagranych danych oraz do wprowadzania nowych,
oraz operacje kasowania (Delete), kopiowania (Copy)
i łączenia (Bounce) danych z sekwencji (patrz strona 70
publikacji Parameter Guide).
70
Budowanie i odtwarzanie listy
r
zdarzeń (Cue List)
Lista zdarzeń pozwala na odtwarzanie wielu songów
w ustalonej przez użytkownika kolejności. Możemy na
przykład każdą z części utworu (np. wstęp, zwrotkę A,
zwrotkę B, przejście i zakończenie) nagrać jako osobny
song, a następnie za pomocą listy zdarzeń ustalić kolejność odtwarzania i ilość powtórzeń każdej z tych części,
tworząc kompletny song, nawet bardzo złożony.
Jeżeli zajdzie potrzeba zmiany struktury takiego songu
– lista zdarzeń pozwala na to w prosty i efektywny sposób.
Lista zdarzeń może być też wykorzystana jak funkcja
Jukebox (szafa grająca), która odtwarza całe songi
w zadanej przez użytkownika kolejności.
4. W ostatnim kroku wybierz End.
Jeżeli wybierzesz ustawienie Continue to Step01, lista zdarzeń będzie odtwarzana w pętli.
5. W parametrze „Rep (Repeat)” w każdym kroku
wpisz pożądaną liczbę powtórzeń każdego pojedynczego songu. Dla potrzeb przykładu wpisz w
kroku 02 S001: VERSE liczbę powtórzeń równą 02.
6. Ustal, czy przy odtwarzaniu kolejnych songów
z listy zdarzeń będą się wraz z nimi zmieniały u-
stawienia efektów. Jeżeli tak ma być, zaznacz
przycisk wyboru „FX”.
Dla potrzeb przykładu zaznacz ten przycisk w kroku
01, w którym wczytywany jest program efektowy.
7. Po zakończeniu ustalania parametrów dla każdego
kroku, wciśnij przycisk [F7] („DONE”).
8. Aby odtwarzać materiał w tempie, które zostało
ustalone dla każdego songu składowego, ustaw
parametr „Tempo Mode” na Auto.
Jeżeli chcesz tempo odtwarzania ustalić ręcznie pa-
rametrem „7=”, wybierz ustawienie Menu (Manual).
Każda z części składowych listy zdarzeń jest nazywana
„krokiem” (Step), a każdy krok zawiera numer songu
i liczbę jego powtórzeń.
W naszym przykładzie do zbudowania listy zdarzeń uży-
jemy stworzonych uprzednio songów S000: INTRO,
S001: VERSE i S002: CHORUS.
1. Wybierz stronę SEQ 2.1: Cue List.
Domyślnie, song S000 będzie wybrany jako „Step”
(krok) 01, a End będzie wybrany jako „Step” 02.
2. Wciśnij przycisk F7 („Edit”).
Będziesz teraz mógł wstawiać songi na listę zdarzeń,
lub usuwać je z niej.
3. Dodaj song w polu ekranowym Step.
Przyciskami kursorowymi wybierz Step 02, i wciśnij
przycisk [F4] („INSERT”). Do kroku 02 zostanie dodany song. Kontrolerami VALUE wybierz song S001:
VERSE.
W ten sam sposób wybierz Step 03 i wciśnij przycisk
[F4] („INSERT”), aby dodać song do kroku 03. Kontrolerami VALUE wybierz song S002: CHORUS.
Jeśli wciśniesz przycisk [F5] („CUT”), wybrany krok
zostanie skasowany. Jeżeli wciśniesz przycisk [F4]
(„INSERT”), dany krok zostanie dodany do listy zdarzeń. Jeśli wciśniesz przycisk [F6] („COPY”), wybrany
krok zostanie skopiowany.
9. Kończy to budowanie listy zdarzeń. Wciśnij przycisk
[START/STOP], aby rozpocząć odtwarzanie od kroku, przy którym jest wyświetlana czarna strzałka.
Aktu alnie
odtwarzany
krok
Aktualnie wybrany krok
•
Parametr „Step”: Podczas odtwarzania sym-
wskazuje aktualnie odtwarzany krok. Przy za-
!
bol
Takt początkowy danego kroku
Mete
trzymanym odtwarzaniu czarna strzałka wskazuje krok
aktualnie wybrany. Jeżeli przy zatrzymanym odtwarzaniu przesuniemy
do innego kroku, odtwarzanie
!
zacznie się od tego kroku.
•
Parametr „M****”: Pokazuje numer taktu, od którego
rozpoczyna się odtwarzanie danego kroku.
•
Parametr „Meter”: Informuje o metrum aktualnie wybranego songu. Parametru tego nie można zmieniać.
Nazwa listy zdarzeń może być wpisywana za pomocą
•
funkcji „Rename Cue List” z menu Utility.
Grając na klawiaturze będziesz słyszał brzmienie ze
•
ścieżki aktualnie wybranej funkcją „Track Select”. Je-
żeli w poszczególnych songach dla ścieżki tej będą
wybrane inne brzmienia, grając na klawiaturze usły-
szysz te właśnie brzmienia.
Odtwarzanie listy zdarzeń zatrzyma się automatycznie, gdy wciśniesz przycisk [START/STOP], etc.
(
→)
71
Gdy przejścia pomiędzy odtwarzanymi songami
z listy zdarzeń nie są płynne
W zależności od ustawień efektów, ich przełączenie może
chwilę potrwać. Jeżeli takie zjawisko wystąpi, przechodzenie podczas odtwarzania do kolejnych songów nie
będzie płynne.
Aby zapewnić płynne przejścia pomiędzy songami,
zaznacz przycisk „FX” tylko w kroku 01, i nie zaznaczaj tego przycisku w pozostałych krokach. W ten
sposób odpowiednie ustawienia efektów zostaną wprowadzone do sekwencera przed rozpoczęciem odtwarza-
nia, i nie będzie już przerw w sygnale podczas przełącza-
nia songów. Chociaż nie jest możliwa zmiana typów efektów w obrębie listy zdarzeń, zawsze można użyć modulacji dynamicznej albo komunikatów MIDI Control Change,
takich jak Effect Control, do sterowania efektami songów
z listy zdarzeń – np. do dodawania większej ilości pogłosu
lub zmiany szybkości modulacji generatorów LFO w wybranych songach. Polecamy tą metodę przy budowaniu
songu za pomocą listy zdarzeń. Podczas wykonywania
procedury „Convert to Song” z menu Utility, ustawienia
efektów songu wstawionego do kroku 01, staną się ustawieniami efektów dla utworu końcowego, powstałego z
przekształcenia pojedynczych songów z listy zdarzeń.
Nawet jeśli przycisk wyboru „FX” nie jest zaznaczony, przy
przełączaniu songów mogą wystąpić przerwy w dźwięku,
w zależności od muzycznych danych zapisanych w poszczególnych songach. Może się też zdarzyć, że na
przejściach songów niektóre nuty nie będą odtwarzane
z poprawnymi wartościami rytmicznymi. Jeżeli takie zjawiska wystąpią, można albo przeprowadzić edycję tych
danych w poszczególnych songach, albo przekształcić
listę zdarzeń w jeden song. Po przekształceniu songów
składowych z listy zdarzeń, za pomocą procedury
„Convert to Song”, w jeden song końcowy, nie będzie
przerw w odtwarzaniu pomiędzy poszczególnymi fragmentami materiału, nie będą też występować nierówności
rytmiczne.
Użycie przycisku nożnego do przełączania kroków
Do przełączania poszczególnych kroków listy zdarzeń
można użyć przycisku nożnego (Foot Switch). Jeżeli
ustawisz parametr „Rep (Repeat)” na FS, to przyciskiem
nożnym podłączonym do gniazda ASSIGNABLE SWITCH
będziesz mógł zakończyć powtarzanie danego songu.
Ustaw parametr „Foot SW Assign” (ze strony GLOBAL
1.1: System, zakładki Foot) na Cue Repeat Control.
Przekształcanie listy zdarzeń w song
Ponieważ nie jest możliwe nagrywanie dodatkowych
danych muzycznych do listy zdarzeń, można przekształcić
całą listę w jeden song, i dograć brakujący materiał , np.
solówki, na wolnych ścieżkach. Innym powodem dla przekształcenia listy zdarzeń w pojedynczy song jest sytuacja,
gdy np. chcemy cały materiał muzyczny zapisać na dyskietce jako plik SMF.
1. Wybierz funkcję „Convert to Song” z menu Utility.
Wyświetlone zostanie okno dialogowe.
2. W parametrze „To:” wybierz numer songu docelowego dla przekształconej listy zdarzeń.
Nazwa listy zdarzeń stanie się automatycznie nazwą
songu docelowego. Więcej informacji na temat procedury „Convert to Song” można znaleźć na stronie 60
publikacji Parameter Guide.
Jeżeli chcesz wybrać nowy song jako lokalizację doce-
lową dla przekształcanej listy zdarzeń, klawiszami
numerycznymi [0] - [9] wpisz numer tego songu i wciśnij przycisk [ENTER]. W takiej sytuacji nie będzie po-
trzeby ustalania w wyświetlanym oknie dialogowym
wartości parametru „Set Length”. Jako długość songu
zostanie przyjęta długość przekształcanej listy zda-
rzeń. Wciśnij przycisk [F8] („OK”) – wyświetlone zostanie okno dialogowe Convert Cue List.
Tworzenie wielu songów na potrzeby listy
zdarzeń
Jeżeli chcesz utworzyć wiele songów, aby ich potem użyć
w liście zdarzeń, trzeba po pierwsze trzeba wybrać odpowiednie brzmienia, ustalić parametry ścieżek i efektów
dla jednego z tych songów (np. songu S000), a następnie
funkcją „Copy From Song” z menu Utility strony SEQ 1.1,
etc. przekopiować te ustawienia do pozostałych songów
(np. S001-S003).
Ustawienia ścieżek w poszczególnych songach
powinny być jak najbardziej do siebie zbliżone. Po
utworzeniu listy zdarzeń, wykorzystane w niej pojedyncze songi mogą być przekształcone w jeden
song. Gdy tak się stanie, ustawienia ścieżek z po-
szczególnych songów (numery brzmień, panoramy,
głośności) zostaną przekształcone w muzyczne
dane i będą odtwarzane, ale jeżeli ustawienia kanałów MIDI nie będą się zgadzały, song powstały ze
złożenia tych wszystkich części nie musi brzmień tak
samo, jak lista zdarzeń odtwarzająca poszczególne
songi składowe.
3. Wciśnij przycisk [F8] („OK”).
Lista zdarzeń zostanie przekształcona w song. Przejdź
do strony SEQ 1.1: Play/REC, wybierz numer songu,
który wpisałeś jako lokalizację docelową dla procedury
przekształcania, i odsłuchaj rezultat.
72
Funkcja RPPR (Realtime
Pattern Play/Recording)
Informacje na temat użycia funkcji RPPR są zamieszczone na stronie 30. Tutaj opisujemy przykładowe ustawianie
parametrów funkcji RPPR, oraz procedurę odtwarzania
i zapisu materiału muzycznego przy użyciu tej funkcji.
Tworzenie ustawień funkcji RPPR
1. Utwórz nowy song (patrz strona 69).
2. Wybierz dla każdej ścieżki program brzmieniowy.
W naszym przykładzie skorzystamy z szablonu songu.
Funkcją „Load Template Song” z menu Utility wy-
bierz szablon P14: Hip Hop/Rap. Kopiowanie sekwencji (patternów) nie jest koniecznie (patrz strona 63).
3. Na stronie SEQ 5.1: RPPR, wybierz zakładkę RPPR
Setup.
Po wybraniu tej strony funkcja RPPR jest automa-
tycznie włączana.
4. W parametrze „KEY” wybierz klawisz, do którego
chcesz przypisać wyzwalanie sekwencji.
Wybierz klawisz C#2. Wybrany klawisz można rów-
nież wybrać bezpośrednio z klawiatury, przytrzymu-
jąc przycisk [ENTER] i wciskając ten klawisz.
Klawisz C2 i niższe służą do zatrzymywania odtwa-
rzania sekwencji, i nie można do nich przypisać wyzwalania sekwencji).
5. Zaznacz przycisk wyboru „Assign”.
6. Ustaw parametr „Pat (Pattern Bank)” na Pre Pattern, a w parametrze „Pattern Select” wybierz pattern P121: HipHop1/HipHop.
7. Parametrem „Track” wybierz ścieżkę T01: Drums.
Wybrana sekwencja będzie odtwarzana zgodnie z
ustawieniami (brzmienia, etc.) ścieżki, którą tutaj wybierzemy.
8. Przypisz sekwencje do innych klawiszy.
Ustaw parametr „KEY” na D2.
Wciśnij przycisk [F4] („REVERT”).
W parametrach „Assign”, „Pat (Pattern Bank)”,
„Pattern Select” i „Track” powinny zostać wpisane
wartości, ustalone wcześniej (w punktach 5-7).
Wybierz parametr „Pattern Select” i wciśnij raz
przycisk [INC], aby wybrać sekwencję P122: HipHop 2/HipHop.
Użycie funkcji „REVERT” pozwala na efektywną
pracę, gdy parametry, które mają być ustalone, mają
kolejne lub bliskie numery, lub korzystają z tej samej
ścieżki.
Użyj powyższej metody do przypisania kilku se-
kwencji, od P123: HipHop 3/HipHop, do P135: HipHop15/HipHop.
9. Naciśnij klawisz C#2.
Przypisana do niego sekwencja zacznie być odtwa-
rzana.
Zdejmij palec z klawisza C#2 i naciśnij klawisz D2.
Zacznie się odtwarzanie innej sekwencji. Tryb pracy
sekwencji w tym momencie zależy do ustawień parametrów „Sync” i „M (Mode)”.
Ustaw parametr „KEY” na C#2, a parametr „Sync”
na Measure. Wpisz takie same ustawienia dla
klawisza D2.
Wciśnij teraz kolejno oba klawisze. Zauważ, że
sekwencje są odtwarzane w inny sposób.
Po wybraniu ustawienia Measure sekwencje zostaną
podzielone na jednotaktowe odcinki. Druga i następne
sekwencje będą startowały po zakończeniu takiego
jednotaktowego odcinka odtwarzanej aktualnie poprzedniej sekwencji.
Jeżeli zmienisz ustawienie parametru „M (Mode)” na
Once, cała sekwencja zostanie odtworzona do końca,
nawet jeżeli natychmiast podniesiesz rękę z klawiatu-
ry.
Aby zatrzymać odtwarzanie, wciśnij jeszcze raz ten
sam klawisz, albo wciśnij klawisz C2 lub niższe.
Więcej informacji o parametrach „Sync”, „M (Mode)”
i „Shift” można znaleźć na stronie 72 publikacji
Parameter Guide.
73
Przypisane do funkcji RPPR klawisze będą zaznaczone
na rysunku klawiatury wyświetlanym na ekranie LCD.
Klawisze, do których nie przypisano wyzwalania
sekwencji, będą pracowały w normalny sposób.
Brzmienie, którym będzie grała klawiatura, zależy od
aktualnie wybranej ścieżki (wybieranej parametrem
„Track Select”). Można na przykład przypisać sekwencje akompaniujące (jak np. perkusyjną i basową) do klawiszy C#2 - B2, i korzystać z tych klawiszy
do sterowania odtwarzaniem sekwencji, a klawiszy
od C3 w górę – do grania solówek w czasie rzeczywistym. Dobrym pomysłem jest grupowanie w jednym miejscu klawiszy wyzwalających sekwencje, tak
właśnie jak w opisywanym przykładzie.
Odtwarzanie z funkcją RPPR
Poniżej opisano, w jaki sposób korzystać z funkcji RPPR
na stronie SEQ 1.1: Play/REC
Z funkcji RPPR można także korzystać podczas odtwarzania songu.
1. W trybie Sequencer, wybierz stronę SEQ 1.1:
Play/REC.
2. Zaznacz przycisk wyboru „RPPR”.
Funkcja RPPR zostanie włączona. Włącze-
nie/wyłączenie tej funkcji jest zapamiętywane w każ-
dym songu.
3. Zagraj na klawiaturze – sekwencje będą wyzwalane zgodnie z ustawieniami funkcji RPPR.
Odtwarzanie sekwencji przez klawisz z parametrem
•
„Sync” ustawionym na Beat lub Measure, będzie
zsynchronizowane z odtwarzaniem sekwencji włączo-
nym przez pierwszy klawisz (patrz opis parametru
„Sync” na stronie 72 publikacji Parameter Guide).
Jeżeli sekwencja jest odtwarzana w synchronizacji (po
•
wybraniu dla parametru „Sync” ustawienia Beat, Me-
asure lub SEQ), jej odtwarzanie zacznie się dokładnie
we właściwym momencie (względem songu lub arpeggiatora), nawet wtedy, gdy wciśniemy wyzwalający ją
klawisz nieco wcześniej (niż uderzenie lub początek
taktu songu lub arpeggiatora). Odtwarzanie sekwencji
zacznie się we właściwym momencie także wtedy, gdy
wyzwalający ją klawisz wciśniemy nieco za późno
(jednak nie później niż jedna trzydziestodwójka) – wtedy
początek sekwencji zostanie nieco „ściśnięty”, a dalsza
cześć będzie już odtwarzana we właściwym tempie.
4. Aby wyłączyć funkcję RPPR, odznacz przycisk
wyboru „RPPR”.
Jeżeli chcesz wyzwalać funkcję RPPR z zewnętrz-
nego urządzenia (instrumentu) MIDI, wybierz w nim
kanał MIDI o numerze takim, jak numer ścieżki wybranej parametrem „Track Select”.
Użycie funkcji RPPR podczas odtwarzania
songu
Z funkcji RPPR można także korzystać podczas odtwarzania songu.
Odtwarzanie sekwencji przez klawisz z parametrem „Sync”
ustawionym na SEQ, będzie zsynchronizowane z odtwarzaniem songu przez sekwencer (patrz strona 72 PG).
Włącz odtwarzanie songu i następnie wciśnij klawisz
z przypisaną sekwencją. Odtwarzanie sekwencji rozpocznie się w synchronizacji z odtwarzanym songiem.
Synchronizacja zostanie utracona, gdy podczas
REW]
odtwarzania songu użyjemy przycisków [
lub [FFWW].
Jeżeli chcemy, aby odtwarzanie sterowanej funkcją
RPPR sekwencji rozpoczęło się równocześnie
z rozpoczęciem odtwarzania songu, dobrym pomysłem jest wstawienie pustego taktu, nie zawierające-
go danych muzycznych, przed rozpoczęciem odtwa-
rzania tego songu.
Jeżeli song jest zatrzymany, sekwencja będzie
zsynchronizowana z tempem pracy arpeggiatora.
RR
Nagrywanie w czasie rzeczywistym
z funkcją RPPR
Materiał z sekwencji sterowanych funkcją RPPR może
być nagrywany w czasie rzeczywistym. Jeżeli używasz
tylko jednej ścieżki (T01: Drums) tak jak w opisie na
poprzedniej stronie, ustaw parametr „Track Select” na
T01: Drums, i użyj procedury nagrywania odpowiedniej
do nagrywania pojedynczej ścieżki.
Nawet jeżeli funkcja RPPR używa tylko jednej ścieżki,
użyj procedury nagrywania wielośladowego, jeżeli pa-
rametrem „Track Select” wybierzesz inną ścieżkę – w ten
sposób możesz jednocześnie nagrywać materiał ze
wszystkich wykorzystywanych ścieżek.
Trybu nagrywania wielośladowego powinieneś użyć
także wtedy, gdy chcesz stworzyć dane RPPR za pomocą
więcej niż jednej ścieżki, i chcesz jednocześnie nagrać
wiele ścieżek.
Sekwencja RPPR będzie nagrana jako materiał muzyczny na ścieżkach używanych przez tą sekwencję.
Poniżej opisujemy, w jaki sposób nagrać jednocześnie
materiał generowany przez funkcję RPPR i arpeggiator.
1. W każdej sekwencji RPPR ustaw parametr „Sync” na
SEQ.
Po wybraniu ustawienia SEQ, odtwarzanie sekwencji
sterowanych funkcją RPPR, podczas dotwarzania lub
nagrywania materiału na sekwencerze, będzie się za-
czynało w synchronizacji z taktami sekwencera.
2. Użyjemy arpeggiatora do sterowania ścieżką basu.
Wykonaj następujące ustawienia.
Parametrem „Track Select” wybierz ścieżkę T02: Bass.Wybierz stronę SEQ 6.1: Arp., zakładkę Setup, i ustaw
parametr „Assign” ścieżki 2 na A. (Upewnij się, czy
przycisk wyboru „Arpeggiator Run” A jest zaznaczony).
74
Wybierz stronę SEQ 6.1: Arp., zakładkę Setup, i ustaw
parametr „Pattern” na U107 (INT).
Nie zaznaczaj przycisku wyboru „Key Sync”.
3. Na stronie SEQ 1.1: Play/REC, zakładce Preference
zaznacz przycisk wyboru Multi REC.
Jeżeli parametr „Recording Mode” jest ustawiony na
Loop All Track, nie będzie możliwe wybranie opcji
Multi REC. Dlatego ustaw parametr „Recording Mo-
de” na Over Write.
4. Wybierz stronę SEQ 1.1: Play/REC, zakładkę Program.Na wszystkich ścieżkach parametr „PLAY/MUTE/REC”
będzie ustawiony na REC.
Ścieżka sterowana funkcją RPPR będzie nagrywana
jednocześnie ze ścieżką sterowaną przez arpeggiator.
Na wszystkich ścieżkach (poza ścieżkami 1 i 2, które
będą nagrywane) ustaw parametr „PLAY/MUTE/REC”
na PLAY lub MUTE.
Upewnij się, czy parametr „Track Select” jest usta-
wiony na T02: Bass. Gra na klawiszach klawiatury nie
sterujących funkcją RPPR będzie rejestrowana wła-
śnie na ścieżce wybranej parametrem „Track Select”.
8. Po zakończeniu nagrywania wciśnij przycisk
[START/STOP].
Rejestracja zostanie zakończona, a sekwencer
powróci do lokalizacji, w której nagrywanie się zaczęło.
Jeżeli pomylisz się lub będziesz chciał nagrywać jesz-
cze raz, możesz użyć funkcji Compare (wciskając
przycisk [COMPARE]) aby ponowić nagranie, dowolną
ilość razy.
9. Jeżeli chcesz nagrywać inne ścieżki, odznacz
przyciski wyboru „Multi REC” lub „RPPR”, według
potrzeb.
W punkcie 3 odznacz przycisk wyboru „Multi REC”,
aby wyłączyć tryb nagrywania wielościeżkowego.
W punkcie 5 odznacz przycisk wyboru „RPPR”, aby
wyłączyć funkcję RPPR.
Nagrywanie z brzmieniami
kombinacji
Poniżej opisujemy, w jaki sposób przekopiować brzmienia
z kombinacji na poszczególne ścieżki, i następnie nagrać
na nich materiał muzyczny.
Upewnij się, czy globalny kanał MIDI (ustalany parametrem „MIDI Channel” ze strony GLOBAL 2.1:
MIDI) jest ustawiony na 01.
1. Utwórz nowy song (patrz strona 69).
5. Na stronie SEQ 1.1: Play/REC, zakładce Play/REC
upewnij się, czy przycisk wyboru „RPPR” jest zaznaczony.
6. Wciśnij przycisk [LOCATE], aby ustawić song
w lokalizacji 001:01.000.
7. Wciśnij przycisk [REC/WRITE], a następnie przycisk [START/STOP].
Wciśnij klawisz, który steruje sekwencją RPPR, oraz
jeden lub więcej klawiszy sterujących arpeggiatorem.
Jeżeli wciśniesz te klawisze w czasie naliczanego me-
tronomem przedtaktu przed nagrywaniem, odtwarzanie
sekwencji RPPR i schematu arpeggio włączy się równo
z nagrywaniem, i obie te rzeczy zostaną nagrane.
Nagraj materiał odtwarzany przez sekwencję
RPPR i generowany przez schemat arpeggiatora.
Podczas nagrywania sekwencji sterowanych funkcją
RPPR, materiał z tych sekwencji może zostać zareje-
strowany trochę nierówno. Jeżeli takie zjawisko wy-
stąpi, można je próbować skorygować, ustawiając
odpowiednio parametr „Reso” (rozdzielczość kwantyzacji w czasie rzeczywistym), na wartość inną niż Hi.
2. Z menu Utility wybierz funkcję „Copy From Com-
bination”.
Wyświetlone zostanie następujące okno dialogowe:
Wybierz kombinację, której ustawienia chcesz
skopiować.
Wciśnij przycisk COMBI BANK [A], następnie przyciski
numeryczne [6], [7], a na koniec przycisk [ENTER].
Wybrana zostanie kombinacja B099: Steely Keys.
Aby z kombinacji przekopiowane zostały także usta-
wienia efektów, zaznacz przycisk wyboru „With Effects”.
Ponieważ przekopiowane mają być ustawienia 8 tim-
brów kombinacji na 8 ścieżek sekwencji, wybierz
opcję Track 1 to 8. Wciśnij przycisk [F8] („OK”), aby
wykonać procedurę kopiowania.
3. Na stronie SEQ 1.1: Play/REC, zakładce Preference
zaznacz przycisk wyboru Multi REC (patrz obok).
Gdy włączysz tryb nagrywania wielośladowego, zare-
jestrowane zostaną jednocześnie wszystkie nuty generowane przez arpeggiator na wielu kanałach.
4. Na ścieżkach, które nie będą nagrywane (np.
75
ścieżki 9-16), ustaw parametr „PLAY/MUTE/REC”
na PLAY lub MUTE (patrz strona 67).
5. Parametrem „Track Select” wybierz ścieżkę 01.
Aby grać na brzmieniach i sterować arpeggiatorem tak
samo, jak w trybie Combination, parametrem „Track
Select” wybierz taką ścieżkę, której numer kanału
MIDI jest taki sam, jak numer globalnego kanału MIDI.
Kiedy zagrasz na klawiaturze, wszystkie brzmienia
będą się odzywać tak, jak w trybie Combination.
6. Rozpocznij nagrywanie.
Wciśnij przycisk [LOCATE], aby ustawić song
w lokalizacji 001:01.000.
Wciśnij przycisk [REC/WRITE], a następnie przy-
cisk [START/STOP].
Jeżeli naciśniesz klawisz B3 lub niższy w czasie
naliczanego metronomem przedtaktu przed nagrywaniem, odtwarzanie schematu arpeggio włączy się równo z nagrywaniem. Nagraj swoją grę na klawiaturze.
7. Gdy skończysz grać, wciśnij przycisk [START/STOP].
Jeżeli pomylisz się lub będziesz chciał nagrywać jesz-
cze raz, możesz użyć funkcji Compare (wciskając
przycisk [COMPARE]) aby ponowić nagranie, dowolną
ilość razy. (Przy użyciu funkcji Compare przycisk wyboru „Multi REC” jest odznaczony, trzeba więc będzie
ponownie go zaznaczyć).
Jeżeli nagrany materiał nie jest poprawnie
reprodukowany podczas odtwarzania
Gdy użyjesz funkcji „Copy From Combination” z menu
Utility do skopiowania ustawień kombinacji do sekwencji, i
następnie nagrasz taką sekwencję w trybie rejestracji
wielościeżkowej z włączonym arpeggiatorem, mogą się
zdarzyć przypadki, że nagrany w ten sposób materiał nie
będzie brzmiał tak jak oryginał.
Materiał ze ścieżek, w których wybrano ten sam kanał
MIDI, jest podczas nagrywania łączony w jeden strumień
danych. Jeżeli zdarzy się ścieżka z takim samym nume-
rem kanału MIDI jak ścieżka sterowana przez arpeggiator,
nuty generowane przez arpeggiator zostaną połączone z
nutami granymi „ręcznie” na klawiaturze, a dane wynikowe będą następnie przy odtwarzaniu sterowały brzmieniami z obu tych ścieżek równocześnie (o ile ich parametr
„Status” jest ustawiony na INT).
Problem tego typu można rozwiązać poprzez zmianę
numeru kanału MIDI ścieżki sterowanej przez arpeggiator,
i utworzenie w odtwarzanej sekwencji nowej ścieżki, która
będzie sterowana arpeggiatorem.
Jeżeli nagrany materiał nie jest reprodukowany podczas
odtwarzania, sprawdź następujące ustawienia:
•
•
Strona SEQ 3.1: Arp., zakładka Setup
• •
Parametry „Arpeggiator Run” A, B i „Assign”
•
•
Strona SEQ 3.1: Param1, zakładka MIDI
• •
Parametr „MIDI Channel”
Jeżeli przyciski wyboru „Arpeggiator Run” A i B są
zaznaczone, a arpeggiator jest przypisany do ścieżki,
upewnij się, czy w parametrze „MIDI Channel” jest
wybrana wartość inna niż 01.
Upewnij się, czy globalny kanał MIDI (ustalany parametrem „MIDI Channel” ze strony GLOBAL 2.1:
MIDI) jest ustawiony na 01.
Arpeggiator RunMIDI Channel *Korekta
Jeżeli „A” lub „B”
jest zaznaczony
Jeżeli oba, „A” i „B”,
są zaznaczone
*) Jeżeli parametr „MIDI Channel” wielu ścieżek sterowanych
przez arpeggiator jest ustawiony na 01, patrz wiersz „tylko 01”
powyższej tabeli. Jeżeli parametr „MIDI Channel” ścieżek sterowanych przez arpeggiator jest ustawiony na kanał 01 i jeden inny
kanał, np. 01 i 02, albo 01 i 03, patrz wiersz „01 02, 01 03, etc.”
powyższej tabeli. Jeżeli parametr „MIDI Channel” ścieżek sterowanych przez arpeggiator jest ustawiony na 01 i inne kanały, np.
01 i 02 i 03, patrz wiersz „01 02 03, etc.” powyższej tabeli.
**) Korekty są niezbędne jedynie wtedy, gdy ścieżki sterowane
pojedynczym arpeggiatorem mają parametr „MIDI Channel”
ustawiony tylko na 01. W niektórych przypadkach korekty są
potrzebne także wtedy, gdy dwa arpeggiatory korzystają z tego
samego kanału MIDI.
tylko 01Wymaga korekty
01 02, 01 03, etc.Nie wymaga korekty
tylko 01Wymaga korekty
01 02, 01 03, etc.Wymaga korekty
tylko dla jednego
01 02 03, etc.Nie wymaga korekty/
Wymaga korekty **
W zależności od ustawień kombinacji, może także
zajść potrzeba zmiany parametrów ścieżki
Jak pokazano na powyższym rysunku strony ekranowej,
kombinacja B071: In the Pocket” została skopiowana za
pomocą funkcji „Copy From Combination” z menu Utility.
Według opisu w punktach 1 i 2 podanej wcześniej proce-
dury, spróbuj ją skopiować samodzielnie. Ustawienia
arpeggiatora w tej kombinacji opisano na stronie 101.
Potraktujmy te ustawienia jako przykładowe, sprawdźmy,
gdzie korekcja jest zbędna, a gdzie (i jaka) jest niezbędna.
Przyciski wyboru „Arpeggiator Run” A i B są zaznaczo-
ne, a w parametrze „MIDI Channel” są wybrane kanały 01 i
02. Korekta jest niezbędna. Skorygowane muszą być u-
stawienia jednego arpeggiatora. Jeżeli użyjesz procedury
nagrywania wielościeżkowego z takimi ustawieniami, kanały
MIDI ścieżek T01, 02, 03, 04, 05 i 06 są takie same, tak
więc nuty niskich brzmień Bass (ścieżki T01 i T02), wyso-
kich brzmień Synth Brass/Pad (ścieżki T03, T04 i T06) oraz
brzmienia Synth Mallet (T05), sterowanego arpeggiatorem
B, podczas nagrywania zostaną połączone w jeden stru-
mień danych, w związku z czym będą mogły być poprawnie
reprodukowane podczas odtwarzania. (T08 to „timbr pozorny” (Dummy), służący do wyzwalania arpeggiatora A).
1. Tak więc, aby nagrać osobno brzmienie Synth
Mallet sterowane arpeggiatorem A, zmień kanał
MIDI ścieżki T05.
Wybierz stronę SEQ 3.1: Param1, zakładkę MIDI
T01-08, i w ścieżce T05 zmień ustawienie parametru
„MIDI Channel” na 03.
2. Dodaj ustawienia wyzwalające arpeggiator A.
Wybierz stronę SEQ 3.1: Param1, zakładkę MIDI
T09-16, i w ścieżce 09 (lub dowolnej innej nie używanejścieżce) ustaw parametr „Status” na Off, a parametr
„MIDI Channel” na 01. (Ścieżka T09 zostanie „timbrem
pozornym”, służącym do wyzwalania arpeggiatora A).
3. Wybierz stronę SEQ 6.1: Arp., zakładkę Setup T09-
16. Ustaw parametr „Assign” ścieżki T09 na B.
76
W efekcie otrzymamy następujące ustawienia:
Kończy to korektę ustawień kombinacji. Na stronie SEQ
1.1: Play, zakładce Preference, wybierz dla parametru
„Track Select” dowolnąścieżkę z wybranym kanałem
MIDI 01. Zaznacz przycisk wyboru „Multi REC” i rozpocznij procedurę nagrywania wielościeżkowego.
Compare i inne funkcje
w trybie Sequencer
Informacje o danych songu w TRITONIE Le
i ich zgodności
Do sekwencera TRITONA Le można wczytać, z karty
SmartMedia lub innego zewnętrznego medium, następu-
jące dwa rodzaje danych songu:
•
Dane songu zapisane we własnym formacie
TRITONA Le
Są to dane tylko dla tego instrumentu, aczkolwiek są
częściowo zgodne z instrumentami TRITON/TRITON-
pro/TRITONproX/TRITON-Rack (Multi) (patrz strona
245 PG). Dane te nie mogą być wczytywane do innych
instrumentów, za to odtwarzany materiał wiernie oddaje szczegółowe ustawienia, unikalne dla TRITONA Le.
Zalecamy, aby dane songów przeznaczonych do odtwarzania przez TRITONA Le, były zapisywane w tym
właśnie formacie.
•
Dane songu w formacie Standard MIDI File (SMF)
Format ten nie pozwala na całkowicie wierne odtworzenie wszystkich niuansów gry na TRITONIE Le w taki
sposób, jak możliwe jest to w przypadku songów zapisanych w formacie własnym instrumentu (chociaż nie
ma żadnego problemu z normalnym odtwarzaniem
materiału). Natomiast zaletą songów w formacie SMF
jest ich zgodność z innymi instrumentami i urządze-
niami obsługującymi ten format.
Aby wczytać dane songu z karty SmartMedia , lub zapisać
je na tej karcie, należy przejść do trybu Media (patrz strona
45 wcześniej, i strona 139 publikacji Parameter Guide).
Funkcja Compare
Podczas nagrywania w czasie rzeczywistym, nagrywania
krokowego, czy edycji ścieżek, funkcja Compare pozwala
na porównanie materiału przed i po nagraniu czy edycji.
z menu Utility strony SEQ 5.1: RPPR, zakładki Pattern:
„Memory Status”, „Rename Pattern”, „FF / REW Speed” i „Rename Track”.
•
Edycja songu
Strony SEQ 1.1-4.4 i 6.1-6.4: operacje „Delete Song”
i Copy From song” z menu Utility.
Strona SEQ 2.1: Cue List: operacje „Convert to Song”
i „Copy Song” z menu stron.
Mówiąc ogólnie, nie jest możliwe przywracanie oryginalnej
postaci zdarzeniom ze ścieżek i sekwencji.
Funkcja Compare jest dostępna tylko przy edycji parametrów songu (gdy wykonujemy operacje z menu Utility).
Operacje, dla których funkcja Compare nie
jest dostępna:
•
Edycja parametrów songu
•
•
Pozostałe operacje z menu Utility, nie wymienione
• •
w powyższej sekcji „Operacje, dla których funkcja
Compare jest dostępna”.
Funkcja Memory Protect
Przed rozpoczęciem nagrywania ścieżki lub sekwencji,
lub przed rozpoczęciem edycji zarejestrowanego materiału, należy wyłączyć zabezpieczenie pamięci instrumentu
– jest to funkcja Memory Protect, dostępna w trybie Global
(patrz strona 42).
Uwagi o MIDI
Ustawienia parametru „Status” na ścieżkach
W sekwencerze TRITONA Le można ustalić, które ścieżki
będą sterować wewnętrznym generatorem brzmień, a
które – zewnętrznymi modułami brzmieniowymi.
Gdy parametr „Status” (strona 3.1: Param1, zakładka
MIDI..8, MIDI..16) danej ścieżki jest ustawiony na INT,
granie na klawiaturze i operowanie kontrolerami TRITONA
Le powoduje wyzwalanie i sterowanie brzmieniem przypisanym do tej ścieżki.
Gdy parametr „Status” danej ścieżki będzie ustawiony na
EXT, EX2 lub BTH, klawiatura i kontrolery TRITONA Le
mogą sterować (za pośrednictwem tej ścieżki) zewnętrz-
nym modułem brzmieniowym. (Numer kanału MIDI tego
modułu musi odpowiadać numerowi kanału MIDI
(ustalanego parametr „MIDI Channel”) ścieżki, w której
wybrano ustawienie EXT, EX2 lub BTH).
Po wybraniu dla parametru „Status” danej ścieżki ustawienia BTH możliwe jest sterowanie zarówno wewnętrznymi generatorami TRITONA Le, jak i zewnętrznymi modułami brzmieniowymi MIDI.
Gdy dioda w przycisku [COMPARE] jest zapalona,
zmiana jakiegoś parametru powoduje wyłączenie
funkcji Compare, a więc wygaszenie diody i powrót
do modyfikowanej wersji materiału.
Operacje, dla których funkcja Compare jest
dostępna:
•
•
Nagrywanie ścieżki
• •
•
Edycja ścieżki
Wszystkie operacje oprócz następujących funkcji
z menu Utility strony SEQ 5.2: Track Edit: „Memory
Status” i „Rename Track”.
•
•
Nagrywanie sekwencji (patternu)
• •
•
Edycja sekwencji
Wszystkie operacje oprócz następujących funkcji
Jeżeli chcemy wykorzystać tryb Sequencer TRITONA Le
do zamiany instrumentu w 16-timbrowy (bo sekwencer ma
16 ścieżek) generator brzmieniowy, trzeba w każdej
ścieżce wybrać status INT lub BTH (patrz strona 62 publi-
kacji Parameter Guide).
Synchronizacja sekwencera z zewnętrznym
urządzeniem MIDI
Tempo nagrywania/odtwarzania sekwencera TRITONA Le
może być zsynchronizowane z zewnętrznym urządzeniem
MIDI, takim jak sekwencer, maszyna perkusyjna czy kom-
puter z programem sekwencerowym (patrz strona 237 PG).
77
Nagrywanie w TRITONIE Le
Proces, w czasie którego gra na klawiaturze TRITONA Le
i użycie kontrolerów jest rejestrowane na ścieżkach lub w
sekwencjach songu, nazywany „nagrywaniem”.
1. Za pomocą parametru „Track Select” wybierz
ścieżkę, na którą chcesz nagrywać.
2. Jako tryb nagrywania („Recording Mode”) wybierz
Over Write (strona SEQ 1.1: Play/REC, zakładka
Preference, parametr REC Setup).
Nagrywanie ścieżek i sekwencji
Nagrywanie ścieżek
Są dwa sposoby nagrywania ścieżek: w czasie rzeczy-
wistym (Realtime Recording) i krokowe (Step Recor-
ding). Poza tym można wybrać jeden z sześciu trybów
nagrywania w czasie rzeczywistym.
Dodatkowo, możemy użyć funkcji edycji zdarzeń (Event
Edit) do modyfikowania już zarejestrowanych danych lub do
wprowadzania nowych, oraz operacji edycyjnych ścieżek,
jak np. Create Control Data, do wprowadzania takich danych jak Pitch Bend, After Touch czy Control Change.
Nagrywanie sekwencji (patternów)
Są dwa sposoby nagrywania sekwencji: w czasie rze-
czywistym i krokowo. Przy nagrywaniu w czasie rze-
czywistym dostępny jest tylko jeden tryb rejestracji
– Loop, czyli nagrywanie w pętli.
Dodatkowo, możemy użyć funkcji edycji zdarzeń do
modyfikowania już zarejestrowanych danych lub do
wprowadzania nowych.
Funkcja „Get From Track” z menu Utility może być użyta do
pobrania danych muzycznych z dowolnego fragmentu wybranej ścieżki, i przeniesienie tych danych do sekwencji.
Odwrotnie, funkcje „Put to Track” i „Copy to Track” z menu
Utility mogą być użyte do umieszczenia lub skopiowania
danych muzycznych z sekwencji na ścieżki.
Nagrywanie w czasie rzeczywistym
Jest to taka metoda nagrywania, w której gra użytkownika
na klawiaturze i wszelkie użycie kontrolerów (np. joysticka), są w czasie rzeczywistym rejestrowane przez sekwencer TRITONA Le.
W metodzie tej standardowo nagrywamy tylko jedną
ścieżkę naraz – nazywamy to nagrywaniem jednośla-
dowym.
Drugą możliwością jest nagrywanie wielośladowe, które
pozwala na jednoczesne nagrywanie wielu strumieni
danych na wielu ścieżkach. Metoda ta jest używana, gdy
korzystamy z funkcji RPPR do nagrywania danych muzycznych na kilku ścieżkach naraz, lub gdy np. odtwarzamy utwór z zewnętrznego sekwencera, i jest on wielośladowo rejestrowany na sekwencerze TRITONA Le w
czasie rzeczywistym (patrz strona 74).
Przy nagrywaniu w czasie rzeczywistym mamy do wyboru
sześć trybów rejestracji:
3. W parametrze „Location” wpisz lokalizację songu,
od której chcesz rozpocząć nagrywanie.
4. Wciśnij przycisk [REC/WRITE], a następnie przycisk [START/STOP].
Jeżeli w polu ekranowym „Metronome Setup” są
ustawienia domyślne, metronom nabije dwa przedtakty, i włączone zostanie nagrywanie. Zacznij grać na
klawiaturze i poruszać kontrolerami (np. joystickiem)
– sekwencer zarejestruje te czynności.
5. Gdy zakończysz nagrywać, wciśnij przycisk
[START/STOP].
Rejestracja zostanie zakończona, a sekwencer powróci
do lokalizacji, w której nagrywanie się rozpoczęło.
Jeżeli w tym momencie zamiast przycisku
[START/STOP] wciśniesz przycisk [PAUSE], nagrywanie zostanie wstrzymane. Jeżeli jeszcze raz wci-śniesz przycisk [PAUSE], nagrywanie zostanie wznowione. Po skończeniu wciśnij przycisk [START/STOP],
aby zakończyć nagrywanie.
Tryb Overdub
•
W trybie tym nowo nagrywane dane są dodawane do
danych już nagranych na ścieżkę.
Inaczej mówiąc, gdy w trybie tym nagrywamy nowy
materiał na ścieżkę, na której już było coś nagrane,
nowe nagranie jest dodawane do starego.
Trybu tego najlepiej używać do dodawania danych
kontrolerów, lub do nagrywania wartości tempa naścieżce Master. Pozwala on bowiem na dogrywanie
nowych informacji, bez usuwania zarejestrowanego
wcześniej materiału.
1. Za pomocą parametru „Track Select” wybierz
ścieżkę, na którą chcesz nagrywać.
2. Jako tryb nagrywania („Recording Mode”) wybierz
Over Dub (strona SEQ 1.1: Play/REC, zakładka Preference, parametr REC Setup).
3. Reszta procedury nagrywania jest taka sama jak w
punktach 3-5 opisu trybu „Overwrite”, powyżej.
Tryb Overwrite
•
W trybie tym dane muzyczne nagrane na ścieżkę poprzednio, są zastępowane danymi nowo nagrywanymi.
Inaczej mówiąc, gdy w trybie tym nagrywamy nowy materiał na ścieżkę, na której już było coś nagrane, stare
nagranie jest zastępowane nowym.
Standardowo, używamy tego trybu do nagrywania
ścieżek, a zarejestrowany materiał potem edytujemy w
innych trybach nagrywania, lub w trybie edycji zdarzeń.
78
Tryb Manual Punch-In
•
•
• •
W trybie tym dane muzyczne nagrane na ścieżkę po-
przednio, są zastępowane danymi nowo nagrywanymi.
Gdy podczas odtwarzania songu wciśniemy w pożądanej
lokalizacji przycisk [REC] lub przycisk nożny – spowoduje
to włączenie nagrywania. Kolejne wciśnięcie przycisku
[REC] lub przycisku nożnego wyłączna nagrywanie.
1. Za pomocą parametru „Track Select” wybierz
ścieżkę, na którą chcesz nagrywać.
2. Jako tryb nagrywania („Recording Mode”) wybierz
Manual Punch In (strona SEQ 1.1: Play/REC, zakładka Preference, parametr REC Setup).
3. W parametrze „Location” wpisz lokalizację kilka
taktów przed miejscem, od którego chcesz rozpocząć nagrywanie.
4. Wciśnij przycisk [START/STOP].
Rozpocznie się odtwarzanie.
5. W miejscu, w którym chcesz zacząć nagrywać,
wciśnij przycisk [REC/WRITE].
Rozpocznie się nagrywanie. Zacznij grać na klawiatu-
rze i poruszać kontrolerami – sekwencer zarejestruje
te czynności.
6. Gdy zakończysz nagrywać, wciśnij przycisk
[START/STOP].
Nagrywanie zostanie zakończone (odtwarzanie będzie
kontynuowane).
Zamiast wciskania, w punktach 5 i 6, przycisku
[REC/WRITE], możemy użyć przycisk nożny, podłą-
czony do gniazda [ASSIGNABLE SWITCH] na pły-
cie tylnej instrumentu. Aby przycisk nożny zadziałał,
na stronie ekranowej GLOBAL 1.1: System, zakład-
ce Foot, należy parametr „Foot SW Assign” ustawić
na Song Punch In/Out (patrz strona 113).
7. Wciśnij przycisk [START/STOP].
Odtwarzanie zostanie zatrzymane, a sekwencer po-
wróci do lokalizacji ustawionej w punkcie 3 opisywanej
procedury.
Tryb Auto Punch-In
•
•
• •
W trybie tym dane muzyczne nagrane na ścieżkę poprzednio, są zastępowane danymi nowo nagrywanymi. Najpierw ustalamy obszar nagrywania (punkt początkowy i końcowy). Następnie, podczas odtwarzania
materiału, nagrywanie jest automatycznie włączane w
zadanym obszarze.
1. Za pomocą parametru „Track Select” wybierz
ścieżkę, na którą chcesz nagrywać.
2. Jako tryb nagrywania („Recording Mode”) wybierz
Auto Punch In (strona SEQ 1.1: Play/REC, zakład-
ka Preference, parametr REC Setup).
3. Za pomocą parametru „M... - M... ustal (w taktach)
granice obszaru, który chcesz nagrywać.
Dla przykładu, wpisanie wartości M005-M008 spowo-
duje włączenie nagrywania od taktu 5 do taktu 8.
4. W parametrze „Location” wpisz lokalizację kilka
taktów przed miejscem, od którego ma się rozpocząć nagrywanie.
5. Wciśnij przycisk [REC/WRITE], a następnie przycisk [START/STOP].
Rozpocznie się odtwarzanie. Gdy sekwencer dotrze
do punktu początkowego obszaru nagrywania
(ustalonego w punkcie 3), zostanie włączona rejestracja materiału. Zacznij grać na klawiaturze i poruszać
kontrolerami – sekwencer zarejestruje te czynności.
Rejestracja jest wyłączana w punkcie końcowym obszaru nagrywania (również ustalonym w punkcie 3).
Odtwarzanie będzie kontynuowane.
6. Wciśnij przycisk [START/STOP].
Odtwarzanie zostanie zatrzymane, a sekwencer po-
wróci do lokalizacji ustawionej w punkcie 4 opisywanej
procedury.
Tryb Loop All Track
•
•
• •
Tryb ten pozwala na kontynuację nagrywania poprzez
dodawanie nowych informacji do już zapisanego na
ścieżkach materiału.
Nagrywanie (a właściwie dogrywanie) materiału odbywa
się w pętli, na zadanym przez użytkownika obszarze.
1. Za pomocą parametru „Track Select” wybierz
ścieżkę, na którą chcesz nagrywać.
2. Jako tryb nagrywania („Recording Mode”) wybierz
Loop All Tracks (strona SEQ 1.1: Play/REC, zakładka Preference, parametr REC Setup).
Jeżeli przycisk wyboru „MultiRec” będzie zaznaczony,
nagrywanie w opisywanym trybie nie będzie możliwe.
3. Za pomocą parametru „M... - M... ustal (w taktach)
granice obszaru, który chcesz nagrywać.
Dla przykładu, wpisanie wartości M004-M008 spowodu-
je włączenie nagrywania w pętli, od taktu 4 do taktu 8.
4. W parametrze „Location” wpisz lokalizację kilka
taktów przed miejscem, od którego ma się rozpocząć nagrywanie.
5. Wciśnij przycisk [REC/WRITE], a następnie przycisk [START/STOP].
Rozpocznie się odtwarzanie. Gdy sekwencer dotrze
do punktu początkowego obszaru nagrywania
(ustalonego w punkcie 3), zostanie włączona rejestracja materiału. Zacznij grać na klawiaturze i poruszać
kontrolerami – sekwencer zarejestruje te czynności.
Po dotarciu do punktu końcowego obszaru nagrywania (również ustalonego w punkcie 3), sekwencer
przeskakuje do punktu początkowego i nagrywanie
jest kontynuowane.
Nowe dane muzyczne nagrywane w takiej pętli są
dodawane do danych nagranych poprzednio.
6. Podczas nagrywania w pętli możliwe jest także
usuwanie wybranej części materiału.
Jeżeli wciśniemy przycisk [REC/WRITE] podczas
nagrywania w pętli, dane muzyczne będą kasowane z
aktualnie wybranej ścieżki tak długo, jak długo bę-
dziemy wciskali ten przycisk.
Zaznaczając przycisk wyboru „Remove Data” (usuń
dane) możemy usuwać tylko wybrane dane muzyczne. Gdy podczas nagrywania w pętli chcemy skasować jakąś nutę, trzeba nacisnąć odpowiadający jejklawisz klawiatury muzycznej. Tak długo, jak bę-
dziemy wciskali ten klawisz, sekwencer będzie usuwał
wszystkie nuty odpowiadające temu klawiszowi.
Podobnie, możemy usuwać wszystkie dane bendera
79
(Pitch Bend), tak długo jak długo w czasie nagrywania w pętli będziemy trzymali joystick wychylony wosi X (w lewo lub w prawo). Tak samo kasujemy np.
komunikaty After Touch – dociskając przez odpowiedni czas wybrane klawisze klawiatury muzycznej.
Gdy po usunięciu wszystkich niepotrzebnych danych
będziemy już gotowi do dalszego nagrywania, należy
odznaczyć przycisk wyboru „Remove Data”.
7. Wciśnij przycisk [START/STOP].
Odtwarzanie zostanie zatrzymane, a sekwencer po-
wróci do lokalizacji ustawionej w punkcie 4 opisywanej
procedury.
Jeżeli wybrany jest tryb Loop All Tracks, zapętlone
będzie także normalne odtwarzanie songu.
Tryb Multi (Nagrywanie wielośladowe)
•
•
• •
Tryb nagrywania wielośladowego pozwala na jednoczesne nagrywanie wielu strumieni danych na wiele
ścieżek, na wielu kanałach MIDI. W tej metodzie nagrywania można korzystać z trybów wymienionych
powyżej, tj. Overwrite, Overdub, Manual Punch-In i
Auto Punch-In.
Jednoczesne nagrywanie na wielu ścieżkach przy
użyciu arpeggiatora
Jeżeli arpeggiator A lub B jest przypisany do ścieżki
aktualnie wybranej funkcją „Track Select”, i dany arpeggiator jest czynny, nuty generowane przez ten arpeggiator zostaną zapisane na ścieżkę. Patrz strona 76.
Jednoczesne nagrywanie na wielu ścieżkach przy
użyciu funkcji RPPR.
Nagrywanie wielośladowe można wykorzystać do jednoczesnej rejestracji na wielu ścieżkach materiału
odtwarzanego (również wielościeżkowo) przy użyciu
funkcji RPPR. Procedura takiego nagrywania jest opisana na stronie 74.
Jednoczesne nagrywanie na wielu ścieżkach
danych MIDI z zewnętrznego sekwencera, etc.
1. Upewnij się, czy gniazdo MIDI IN TRITONA Le
i gniazdo MIDI OUT zewnętrznego urządzenia są
połączone kablem MIDI.
Jeżeli nie są, wyłącz zasilanie, połącz oba urządzenia
odpowiednim kablem i ponownie włącz ich zasilanie
(patrz strona 229 publikacji Parameter Guide).
2. Ustaw parametr „MIDI Clock” (ze strony GLOBAL
2.1: MIDI, zakładki MIDI) na External, tak aby TRITON
Le mógł być synchronizowany zegarem MIDI ze-
wnętrznego urządzenia (patrz strona 127 PG).
3. Utwórz nowy song, i na stronie SEQ 1.1: Play/REC,
zakładce Preference zaznacz przycisk wyboru
„Multi REC. Ustaw parametr „Recording Mode” na
Over Write.
4. Wybierz stronę SEQ 1.1: Play/REC, zakładkę Program.
Na ścieżkach, których nie chcesz nagrywać, ustaw
parametr „PLAY/MUTE/REC” na PLAY albo MUTE.
5. Na stronie SEQ 3.1: Param1, zakładce MIDI, parametrem „MIDI Channel” ustaw numery kanałów
MIDI dla każdej ścieżki.
Dane z poszczególnych kanałów MIDI będą nagrywane
na ścieżkach o takich samych numerach kanałów MIDI.
Dobrym pomysłem jest wybranie dla ścieżek
1-16 kanałów MIDI odpowiednio 1-16 (takie jest zresztą
ustawienie domyślne). Upewnij się również, czy parametr „Status” ścieżek jest ustawiony na INT lub BTH.
6. Wciśnij przycisk [LOCATE], aby ustawić song
w lokalizacji 001:01.000.
7. Wciśnij przycisk [REC/WRITE], aby włączyć tryb
gotowości do nagrywania.
8. Włącz odtwarzanie w zewnętrznym sekwencerze.
Sekwencer TRITONA Le rozpozna komunikat MIDI
Start wysłany przez zewnętrzny sekwencer, i automatycznie włączy nagrywanie.
9. Po odtworzeniu całego materiału zatrzymaj zewnętrzny sekwencer.
Sekwencer TRITONA Le rozpozna komunikat MIDI
Stop wysłany przez zewnętrzny sekwencer, i automatycznie wyłączy nagrywanie. Można też wcisnąć przycisk [START/STOP], aby zatrzymać nagrywanie
w TRITONIE Le ręcznie.
10. Odtwórz zarejestrowany materiał.
Na stronie GLOBAL 2.1: MIDI, zakładce MIDI ustaw
parametr „MIDI Clock” na Internal. Parametr „Tempo
Mode” ustaw na Auto.
Odtwarzanie zacznie się, gdy wciśniesz przycisk
[START/STOP].
Jeżeli po włączeniu odtwarzania nie odzywają się
prawidłowe brzmienia, możesz to naprawić za pomo-
cą funkcji „Event Edit” z menu Utility strony SEQ 5.2:
Track Edit, edytując komunikaty Program Change.
Nagrywanie krokowe
Jest to taka metoda nagrywania, w której na ekranie
z góry określamy metrum, długość nut, ich dynamikę, etc.,
a klawiatury muzycznej używamy do wprowadzania tylko
wysokości (numerów) nut. (Patrz strona 65).
W trybie tym nagrywane są tylko komunikaty Note On/Off
(włączanie/wyłączanie nut).
Funkcje Event Edit i Create Control Data
Komunikaty o włączaniu/wyłączaniu nut są jedynymi informacjami, które mogą być zapisywane podczas nagrywania
krokowego. Jednakże, aby wprowadzać także inne informacje poza trybem nagrywania w czasie rzeczywistym,
można wykorzystać funkcje Event Edit (edycji zdarzeń)
i Create Control Data (wprowadzania danych kontrolerów).
Funkcja Event Edit jest przeznaczona do edycji już zarejestrowanych danych, ale może być też użyta np. do
zmieniania numerów brzmień lub wprowadzania komunikatów kontrolerów.
Funkcja Create Control Data pozwala na tworzenie
i wprowadzanie komunikatów kontrolerów, które w zadanym odcinku czasu będą się płynnie zmieniać pomiędzy
dwiema wartościami. Możemy w ten sposób wprowadzać
komunikaty Pitch Bend, After Touch, Control Change, etc.
Nagrywanie sekwencji w czasie rzeczywistym
Poniżej podajemy procedurę użycia rejestracji w czasie
rzeczywistym do nagrania sekwencji (patternu). Patterny
użytkow nik a mogą być dostępne przez funkcję RPPR
80
w taki sam sposób, jak patterny fabryczne, i mogą być
kopiowane do lub umieszczane w songu. Także materiał
ze ścieżek może być kopiowany do patternów.
Przed rozpoczęciem nagrywania sekwencji upewnij
się, czy zabezpieczenie pamięci przed zapisem,
w trybie Global, jest wyłączone (patrz strona 42).
Podczas nagrywania sekwencji (patternów) w czasie
rzeczywistym, sekwencja o ustalonej liczbie taktów będzie
odtwarzana w pętli, pozwalając na dogrywanie kolejnych
danych muzycznych.
1. Utwórz nowy song, i wczytaj do niego szablon
songu „P02: R&B.” (patrz strona 36).
2. Wybierz stronę SEQ 5.1: RPPR, zakładkę Pattern.
4. W parametrze „Pattern Bank” wybierz User,
w parametrze „Pattern Select” wybierz U00.
Dla każdego songu mogą być utworzone patterny
U00 - U99.
5. Z menu Utility wybierz funkcję „Pattern Param.”.
Pojawi się następujące okno dialogowe:
6. W parametrze „Length” ustal długość sekwencji
na 04 (cztery takty), a w parametrze „Meter” ustal
metrum sekwencji na 4/4. Wciśnij przycisk [F8]
(„OK”).
7. Ustaw parametr „Resolution”. Dla potrzeb przykładu, wpisz wartość
d
(szesnastkę).
8. Rozpocznij nagrywanie w czasie rzeczywistym.
Procedura nagrywania jest taka sama, jak w opisie
trybu „Loop All Track” (patrz strona 79).
Wciśnij przycisk [REC/WRITE], a następnie przy-
cisk [START/STOP].
Po naliczeniu metronomu nagrywanie sekwencji zo-
stanie włączone. Zacznij grać na klawiaturze i poruszać kontrolerami (np. joystickiem) – sekwencer zarejestruje te czynności. Gdy sekwencer dotrze do końca
sekwencji, przeskoczy do jej początku i nagrywanie
może być kontynuowane, a nowo nagrywane dane
muzyczne będą dodawane do materiału nagranego
poprzednio.
9. Podczas nagrywania sekwencji można usunąć
niepotrzebne dane muzyczne (nuty, komunikaty
kontrolerów), poprzez naciśniecie przycisku
[REC/WRITE] lub zaznaczenie przycisku wyboru
„Remove Data”.
Szczegóły podano w opisie trybu „Loop All Track”,
w punkcie 6 na stronie 79.
10. Wciśnij przycisk [START/STOP] aby zatrzymać
nagrywanie.
Jeżeli pomylisz się lub będziesz chciał nagrywać jeszcze raz, wciśnij przycisk [START/STOP] aby zatrzymać nagrywanie, a następnie wciśnij przycisk
[COMPARE].
Użycie arpeggiatora przy nagrywaniu patternów
Jeżeli arpeggiator A lub B jest przypisany do ścieżki ak-
tualnie wybranej funkcją „Track Select”, możesz go włą-
czyć przycisk [ARP ON/OFF] i nagrać nuty generowane
przez ten arpeggiator do sekwencji.
Szczegółowe informacje o ustawieniach arpeggiatora
można znaleźć na stronie 74 powyżej, oraz na stronie 81
publikacji Parameter Guide.
Komunikaty sterujące a nagrywanie patternów
Chociaż w trakcie nagrywania sekwencji (patternów)
można używać kontrolerów, etc. i ich dane są rejestrowane, ustawienia wszystkich kontrolerów powinno się w sekwencji wyzerować. Jeżeli ich wartości
nie zostaną wyzerowane, po umieszczeniu lub skopiowaniu materiału z sekwencji na ścieżkę, lub po
przypisaniu sekwencji do funkcji RPPR, niepotrzebne dane z kontrolerów mogą spowodować konflikt
i np. zablokować odtwarzanie danych. Aby temu
zapobiec, po zakończeniu odtwarzania sekwencji
przez song lub funkcję RPPR, lub po zatrzymaniu
odtwarzania, dane z następujących kontrolerów są
automatycznie zerowane do następujących wartości:
W Korgu TRITONIE Le można zainstalować opcjonalny
moduł rozszerzający EXB-SMPL, dodając funkcję wysokiej jakości monofonicznego/stereofoniczego samplingu,
czyli próbkowania dźwięku.
Funkcje modułu EXB-SMPL
•
• Monofoniczne/stereofoniczne liniowe próbkowanie
• •
dźwięku z częstotliwością 48 kHz i 16-bitową rozdzielczością.
• Moduł EXB-SMPL jest wyposażony w moduł pamięci
samplingowej o pojemności 16 MB (72-pinowy
SIMM). Pamięć taka wystarcza na około 2 minuty i 54
sekundy dźwięku mono lub 1 minutę i 27 sekund
dźwięku stereo. Po rozszerzeniu pamięci samplingowej
za pomocą 72-pinowych modułów SIMM, maksymal-nie do 64 MB, możliwe jest zarejestrowanie do czte-
rech sampli mono, każdy o długości 2 min 54 s, co
daje łączny czas samplingu 11 minut i 39 sekund (lub
do czterech sampli stereo, każdy o długości 1 min 27
s, co daje łączny czas 5 minut i 49 sekund). (Opis instalacji modułu EXB-SMPL można znaleźć na stronie
253 publikacji Parameter Guide).
• Możliwe jest utworzenie do 1000 multisampli i do
4000 pojedynczych sampli.
• W trybie Media można wczytywać sample i multisample
z kart SmartMedia lub z zewnętrznego napędu SCSI.
• Wczytywane mogą być próbki w formacie Korga lub
Akai (tylko mapowane multisample z samplerów
S1000/S3000), albo pliki AIFF lub WAVE. (Po wczytaniu tych danych do pamięci instrumentu są one traktowane jak próbki w formacie Korga).
• Przeznaczony do próbkowania sygnał z zewnętrznego
źródła dźwięku, może przechodzić przez jeden efekt In-
sert, taki jak np. kompresor czy EQ. Częstotliwość gene-
ratora LFO lub czas opóźnienia (Delay) tych efektów
może być ustalany w jednostkach BPM, co jest bardzo
przydatne przy samplowaniu fraz perkusyjnych, pętli, etc.
• TRITON Le oferuje zarówno tryb samplingu ręcznego
(Manual Sampling), jak i automatycznego (Auto
Sampling). W tym drugim trybie próbkowanie włącza
się automatycznie po przekroczeniu przez sygnał wejściowy poziomu progowego. W obu trybach można
skorzystać z funkcji wcześniejszego wyzwalania próbkowania (Pre-Trigger).
• Wejście audio akceptuje zarówno sygnały o poziomie
liniowym, jak i mikrofonowym.
• Spróbkowanymi dźwiękami można od razu grać na
klawiaturze instrumentu (lub odsłuchać je za pomocą
funkcji Audition). Mogą być także w prosty sposóbprzekształcone w program brzmieniowy, i użyte jako
element systemu syntezy HI TRITONA Le. Multisample
i sample przekształcone w program brzmieniowy mogą
być użyte w kombinacjach i songach.
• Przebiegi próbek mogą być wyświetlone na ekranie
LCD i edytowane za pomocą różnych funkcji, w tym
konwersji częstotliwości próbkowania, czy np. odtwarzanie próbki od tyłu.
Dostępne są także następujące funkcje i procedury:
Time SliceFunkcja ta automatycznie wykrywa fazy ataku dźwię-
ków bębna basowego, werbla, etc. w pętli perkusyjnej,
i dzieli te dźwięki na osobne próbki. Pattern złożony z
tych próbek jest tworzony automatycznie, można więc
od razu użyć funkcji RPPR z trybu Sequencer do odtwarzania tego schematu i regulacji jego tempa, bez
zmiany wysokości poszczególnych dźwięków. Możliwe
są także takie operacje, jak zmiana brzmienia np. samej próbki werbla, wymiana jej na inną próbkę, czy
zmiana metrum odtwarzania sekwencera – i tworzenie
w ten sposób nowych schematów rytmicznych, opartych na edytowanej pętli perkusyjnej. (Obsługiwane są
także próbki stereofoniczne).
Time StretchFunkcja ta pozwala na modyfikację tempa odtwarzania
próbek, bez zmiany ich wysokości. Możemy wybrać
dwa tryby: Sustaining (odpowiedni dla próbek z długim
podtrzymaniem dźwięku, np. sekcji smyczkowych lub
wokali), lub Slice (odpowiedni dla próbek z krótkim wybrzmiewaniem, np. instrumentów czy pętli perkusyjnych). Obsługiwane są także próbki stereofoniczne.
Crossfade LoopJest to ważne narzędzie do zapętlania próbek, pozwa-
lające na wygładzanie nieregularności dźwięku w dłu-
gich próbkach ze złożonym materiałem muzycznym.
Po zastosowaniu opisywanej funkcji można wyeliminować te problemy, uzyskując naturalnie brzmiące zapętlenie dźwięku.
Link (with Crossfade)Funkcja ta pozwala na łączenie dwóch próbek w jedną.
Możliwe jest także ustawienie przenikania się
(Crossfade) zachodzących na siebie fragmentów próbek, tak że ich głośności zmieniają się stopniowo, da-
jąc w efekcie naturalnie brzmiące przejście dźwięku.
• Za pomocą funkcji BPM Adjust wysokość odtwarza-
nia każdego indeksu może być dobrana do pożądanej
wartości tempa (w jednostkach BPM), w celu ustalenia
częstotliwości odtwarzania pętli.
• Lokalizacje startu, początku zapętlania i końca sampli
mogą być ustalane z dokładnością do jednej próbki.
Dostępne są także funkcje edycji i blokowania pętli.
• Funkcja Use Zero automatycznie wykrywa przejście
przebiegów przez zero, ułatwiając ustalanie początku i
końca próbki, lub eliminowanie z niej trzasków.
• Funkcja Grid wyświetla na stronie ekranowej z prze-
biegiem próbki siatkę opartą na jednostkach BPM, uła-
twiając tworzenie pętli lub edytowanie sampli zgodnie z
określoną wartością tempa.
• W każdym z multisampli możliwe jest utworzenie do128 indeksów. Każdy indeks zawiera informacje o
przypisanej próbce, strefie klawiatury, dźwięku bazowym, wysokości odtwarzania, oraz inne ustawienia, np.
głośność próbki.
• Strona ekranowa „Keyboard & Index” pozwala na edycję multisampli z jednoczesnym podglądem przypisań i
obszarów każdej ze składowych próbek.
Do każdego sampla i multisampla można przypisać nazwę
(o długości do 16 znaków). Nazwy sampli i multisampli
mogą być także wyświetlane w trybie Media (patrz opis
„Translation” na stronie 141 publikacji Parameter Guide).
82
Struktura trybu Sampling
W trybie Sampling:
Zewnętrzny sygnał audio z zewnętrznego źródła sygna-
•
łu (instrumentu, mikrofonu, etc.), podłączonego do
gniazd wejściowych AUDIO INPUT 1 i 2, przechodzi
przez przetworniki analogowo/cyfowe i jest następnie
próbkowany (samplowany).
Możliwe jest edytowanie przebiegów, zapętlanie, etc.
•
sampli, które zostały spróbkowane w trybie Sampling,
lub wczytane do pamięci instrumentu z karty SmartMedia albo zewnętrznego napędu SCSI w trybie Media.
Pojedyncze próbki (sample) można przypisać do róż-
•
nych obszarów klawiatury, tworząc tzw. multisample.
Sample i multisample mogą być w prosty sposób przekształcone do postaci programów brzmieniowych –
służy do tego funkcja „Conv. to Program” z menu Utility. Utworzone w ten sposób programy brzmieniowe
(brzmienia) mogą być natychmiast użyte w kombinacjach i songach.
Częstotliwość i rozdzielczość próbkowania
Jak pokazano na rysunku poniżej, sampling czyli próbkowanie dźwięku polega na mierzeniu poziomu sygnału
analogowego w określonych interwałach czasowych,
przedstawionych na osi X, a następnie zapisywanie tych
pomierzonych poziomów do pamięci, w postaci danych
cyfrowych.
Wspomniane wyżej „określone interwały czasowe” są wyrażane ogólnie w postaci „częstotliwości próbkowania”. War-
tość 48 kHz (kiloherców) oznacza, że próbkowanie sygnału
jest wykonywane 48000 razy na sekundę, a więc odstęp
czasowy pomiędzy poszczególnymi próbkami wynosi 1 s /
48000 = ok. 0,00002083 s (sekundy) = ok. 0,02083 ms
(milisekundy).
Im większa częstotliwość próbkowania, tym wierniej prze-
bieg cyfrowy w pamięci instrumentu odpowiada spróbkowanemu analogowemu oryginałowi.
Podczas próbkowania każdy poziom sygnału jest odczytywany i zamieniany na cyfrowe dane. O dokładności odczytu
decyduje wyrażana w bitach „rozdzielczość próbkowania”.
Nieskończona ilość poziomów sygnału analogowego jest
zamieniana na dane cyfrowe ze skończoną liczbą pozio-
mów. Przy rozdzielczości 16-bitowej każda próbka jest
przypisywana do jednego z 65536 cyfrowych poziomów
sygnału (65536 = 2
Im większa rozdzielczość próbkowania, tym wierniej przebieg cyfrowy w pamięci instrumentu odpowiada spróbkowanemu analogowemu oryginałowi.
Próbkowanie sygnału z częstotliwością 48 kHz i z 16-bitową
rozdzielczością daje taką samą jakość sygnału, jak przy
nagrywaniu np. na rejestrator cyfrowy DAT. Jest to jakość
wyższa niż w odtwarzaczach CD (!), które przy również 16-
bitowej rozdzielczości mają nieco niższą częstotliwość
próbkowania, wynoszącą 44,1 kHz.
16
).
Sample i multisample
Sample
Dane, które są próbkowane (samplowane) do wewnętrz-
nej pamięci instrumentu, lub wczytywane z plików, nazywamy próbkami (samplami) lub plikami próbek (sampli).
Próbki zawierają dane przebiegu dźwiękowego oraz in-
formacje o sposobie odtwarzania tego przebiegu, takie jak
punkt początkowy, początek pętli czy punkt końcowy
(odpowiednio: Start, Loop Start, End Address).
Sample mogą być użyte w multisamplach i w zestawach
perkusyjnych. Wewnętrzna pamięć TRITONA Le może
pomieścić maksymalnie do 4000 sampli.
Efekty Insert
Pojedyncza fala (Wave) może być wykorzystywana
w kilku samplach jednocześnie. Pozwala to na tworzenie multisampli używających tej samej fali w kilku
lokalizacjach, bez niepotrzebnego zużycia pamięci.
Wyobraźmy sobie dla przykładu, że nagraliśmy falę
Karta SmartMedia, napęd SCSI
(Tryb Media)
83
z naszym głosem, mówiącym „Raz-Dwa-Trzy”. Taka
pojedyncza fala może być współdzielona przez trzy
sample, przy czym odtwarzając sampla A usłyszymy
„Raz-Dwa-Trzy”, odtwarzając sampla B usłyszymy
„Raz-Dwa”, a odtwarzając sampla C – „Dwa-Trzy”.
Patrz opis na stronie 96 publikacji Parameter Guide.
Multisample
Multisample są zbiorami ustawień, które powodują, że
jeden lub więcej sampli odzywa się w różnych obszarach
klawiatury. Każdy z multisampli może zawierać od 1 do128 „indeksów”. Każdy indeks zawiera informacje sterujące odtwarzaniem sampla, czyli informacje o przypisanej
próbce, strefie klawiatury, dźwięku bazowym, wysokości
odtwarzania, głośności odtwarzania, etc.
Stosowanie multisampli
Podczas samplowania instrumentu, który ma dużą skalę
dźwiękową, np. fortepianu, zarejestrowanie tylko jednej
próbki i następnie granie na niej w całym zakresie skali
fortepianu nie da naturalnie brzmiących rezultatów. Poprzez użycie multisampla i przypisanie osobno rejestrowanych próbek do poszczególnych zakresów skali da
dużo bardziej naturalne brzmienie. Można np. nagrać po
jednej próbce na każdą oktawę skali instrumentu, i następnie przypisać każdą z tych próbek do odpowiedniego
indeksu multisampla (obszaru klawiatury). Wszystkie
brzmienia TRITONA Le opierające się na multisamplach z
pamięci ROM są skonstruowane właśnie w ten sposób.
Multisample mogą być także wykorzystane do rozmieszczenia na klawiaturze wielu spróbkowanych fraz i pętli
perkusyjnych, a następnie do równoczesnego odtwarzania dwóch lub więcej z tych próbek. Ponieważ do każdego
klawisza klawiatury muzycznej można przypisać inną
próbkę, możliwe jest wykorzystanie TRITONA Le w charakterze samplera fraz, gdzie pod każdym klawiszem jest
inny dźwięk, fraza lub motyw muzyczny.
Z drugiej strony, sample mogą być porozmieszczane w
np. jednooktawowych interwałach, co pozwala na odtwarzanie każdej frazy z różną (w obrębie oktawy) wysokością dźwięku.
W pamięci TRITONA Le można zapisać maksymalnie do
1000 multisampli.
Multisample mogą być wybierane dla programu brzmieniowego tak jak oscylator, i mogą być wykorzystywane tak
jak program brzmieniowy. W kombinacjach mogą współ-
pracować z fabrycznymi brzmieniami, mogą być użyte w
songach. Mogą być wyzwalane przez arpeggiator, dając
ciekawe efekty (np. gdy arpeggiator steruje próbkami z
efektami dźwiękowymi czy ludzką mową).
Sampling (Nagrywanie próbki)
Żadne dane multisampli lub sampli nie pozostają w
pamięci instrumentu po wyłączeniu zasilania. Jeżeli
chcesz zachować te dane, musisz przed wyłącze-
niem zasilania instrumentu zapisać je na kartę
SmartMedia lub na zewnętrzny napęd SCSI.
Po włączeniu zasilania TRITON Le nie zawiera w swej
pamięci żadnych danych samplingowych. Jeżeli chcesz
odtwarzać lub edytować jakiekolwiek sample, musisz je
wczytać do wewnętrznej pamięci instrumentu z karty
SmartMedia lub z zewnętrznego napędu SCSI.
Przygotowanie do samplowania
Połączenia i ustawienia dla
monofonicznego źródła sygnału
Gdy samplujemy sygnał monofoniczny, np. z mikrofonu,
z zewnętrznego urządzenia audio, miksera, czy z instrumentu takiego jak gitara lub syntezator, podłączamy to
źródło sygnału do gniazda AUDIO INPUT 1 lub 2.
Gitary, etc. z aktywnymi przystawkami lub przedwzmacniaczem mogą być podłączone bezpośred-
nio, ale instrumenty z przystawkami pasywnymi (bez
wewnętrznego przedwzmacniacza) nie mogą być
próbkowane z odpowiednim poziomem sygnału, ze
względu na niedopasowanie impedancji. Instrumenty takie trzeba podłączać do TRITONA Le przez
przedwzmacniacz lub procesor efektowy.
1. Podłącz mikrofon lub inne zewnętrzne źródło sy-
gnału do gniazda AUDIO INPUT 1.
2. Ustaw przełącznik AUDIO INPUT [MIC/LINE] w
pozycji odpowiadającej poziomowi sygnału wejściowego. Przy źródłach z niskim poziomem sygnału, takich jak mikrofon, wybierz ustawienie
MIC. Przy pozostałych źródłach sygnału (z poziomem liniowym) wybierz ustawienie LINE.
Ustawienie przełącznika AUDIO INPUT [MIC/LINE]
wpływa na oba gniazda AUDIO INPUT 1 i 2.
3. Pokrętło AUDIO INPUT [LEVEL] będzie regulowane
później. Na razie ustaw je w pozycji środkowej.
4. W trybie Sampling, na stronie 1.1: Recording, wy-
bierz zakładkę Input/Pref.
84
5. W polu ekranowym „Input 1” ustalamy różne pa-
rametry, decydujące o tym, w jaki sposób będzie
odbierany sygnał wejściowy z gniazda AUDIO
INPUT 1.
• Parametr „Pan” ustala pozycję sygnału w panoramie
stereo. Dla potrzeb przykładu wybierz wartość L000.
• Parametr „BUS” decyduje, czy sygnał wejściowy będzie
przechodził przez efekt Insert (należy wtedy wybrać
opcję IFX1). Dla potrzeb przykładu wybierz opcjęL/R – sygnał będzie samplowany w oryginalnej postaci.
Proszę uważać podczas zmieniania opcji dla w/w pa-
rametru, z Off na L/R lub IFX1, ponieważ poziom sy-
gnału na wyjściach AUDIO OUT L/MONO i R oraz na
wyjściu słuchawkowym, może gwałtownie wzrosnąć.
Parametry z pola ekranowego „Input 1” sterują sygnałem
z wejścia AUDIO INPUT 1, a parametry z pola ekranowego „Input 2” – sygnałem z wejścia AUDIO INPUT 2.
Po ustawieniu wszystkich parametrów według powyż-
szego opisu, sygnał z wejścia AUDIO INPUT 1 powinien być słyszalny na wyjściu AUDIO OUT L/MONO
i w lewym kanale słuchawek.
6. Pokrętłem AUDIO INPUT [LEVEL] ustaw odpowiedni poziom sygnału wejściowego.
Jeżeli poziom ten będzie przekraczał zakres dynamiki
stopnia wejściowego TRITONA Le, pojawi się komunikat „ADC OVER!” (przetwornik analogowo/cyfrowy jest
przesterowany!). Ustal pokrętłem AUDIO INPUT
[LEVEL] poziom sygnał wejściowego (albo zmniejsz
odpowiednim pokrętłem poziom sygnału wyjściowego
z zewnętrznego źródła sygnału) w ten sposób, aby
komunikat „ADC OVER!” nie pojawiał się na ekranie
(tzn. aby maksymalny poziom sygnału wejściowego
nie powodował przesterowania).
Połączenia i ustawienia dla
stereofonicznego źródła sygnału
Gdy samplujemy sygnał stereofoniczny, np. ze stereofonicznego mikrofonu, z zewnętrznego urządzenia audio,
miksera, czy z syntezatora, podłączamy to źródło sygnału
do gniazd AUDIO INPUT 1 i 2.
Po ustawieniu wszystkich parametrów według powyż-
szego opisu, sygnały z wejść AUDIO INPUT 1 i 2 powinny być słyszalne, odpowiednio, na wyjściach
AUDIO OUT L/MONO i R oraz w lewym i prawym kanale słuchawek. Czyli inaczej mówiąc, sygnał z wej-ścia 1 – w lewym kanale wyjściowym, sygnał z wejścia
2 – w prawym kanale wyjściowym.
4. Pokrętłem [LEVEL] ustaw odpowiedni poziom
sygnałów wejściowych (patrz opis w punkcie 6
procedury „Połączenia i ustawienia dla monofonicznego źródła sygnału”, powyżej).
Pokrętło [LEVEL] ustala poziom wejściowy sygnałów
z obu gniazd AUDIO INPUT 1 i 2.
Użycie efektów Insert
Do sygnałów wejściowych z gniazd AUDIO INPUT 1 i 2
może być przypisany efekt INSERT, co pozwala na próbkowanie sygnałów wejściowych wraz z wybranym efektem. Jako przykład podamy procedurę dodania efektu
Insert do stereofonicznego sygnału wejściowego, i następnie spróbkowania całości.
1. Wykonaj ustawienia opisane w punktach 1-2 pro-
cedury „Połączenia i ustawienia dla stereofonicznego źródła sygnału”, powyżej.
2. Ustal parametry z pól ekranowych „Input 1” i „Input 2”.
• W parametrze „BUS” wybierz opcję IFX w obu polach
Input 1 i 2.
•
• Parametry „Lvl” i „Pan” w obu polach Input 1 i 2 ustaw
• •
tak samo, jak w punkcie 3 procedury „Połączenia i u-
stawienia dla stereofonicznego źródła sygnału”, powy-
żej. Z takimi ustawieniami stereofoniczny sygnał wej-
ściowy będzie najpierw wysyłany do efektu Insert (IFX).
3. Pokrętłem [LEVEL] ustaw odpowiedni poziom
sygnałów wejściowych (patrz opis w punkcie 6
procedury „Połączenia i ustawienia dla monofonicznego źródła sygnału”, powyżej).
4. Na stronie 7.1: Insert Effect wybierz zakładkę Setup.
1. Podłącz kanał lewy zewnętrznego źródła sygnału
do gniazda AUDIO INPUT 1, a kanał lewy tego
źródła – do gniazda AUDIO INPUT 2.
2. Wykonaj ustawienia opisane w punktach 2-4 procedury „Połączenia i ustawienia dla monofonicznego źródła sygnału”, opisanej powyżej.
3. W polach ekranowych „Input 1” i „Input 2” ustalamy różne parametry, decydujące o tym, w jaki
sposób będzie odbierane sygnały wejściowe
z gniazd AUDIO INPUT 1 i 2.
• Parametr „Lvl” ustala głośność sygnału. Ustaw ten
parametr w obu polach Input 1 i 2 na 127.
• Parametr „Pan” ustala pozycję sygnału w panoramie
stereo. Ustaw panoramę w polu Input 1 na L000,
a w polu Input 2 na R127.
•
• Parametr „BUS” decyduje, czy sygnał wejściowy będzie
• •
przechodził przez efekt Insert, czy nie. Dla potrzeb
przykładu w obu polach Input 1 i 2 wybierz opcję L/R.
Ustaw pożądane wartości parametrów „Insert Effect”,
„IFX On/Off” i „Pan (CC#8)” – po przejściu dźwięku
przez efekt Insert. Patrz strony 27 i 119 publikacji PG.
Przykłady ustawień efektu Insert są podane przy opisie
parametru „Mode (Sample Mode)”, na stronie 91 PG.
Funkcja Manual Sampling
Są dwa tryby próbkowania sygnału: Manual (sampling
ręczny) i Auto (sampling automatyczny).
W trybie Manual próbkowanie jest włączane poprzez
wciśnięcie przycisku [START/STOP], w trybie gotowości
do rejestracji (włączanym jednorazowym wciśnięciem
przycisku [REC/WRITE]). Procedura samplingu automatycznego (Auto) jest opisana na następnej stronie.
1. Wybierz stronę 1.1: Recording, zakładkę Recording.
2. Dla parametru „Mode (REC Mode)” wybierz ustawienie Manual.
Spowoduje to wybranie trybu samplingu ręcznego.
85
8. Wciśnij przycisk [REC/WRITE].
3. Na stronie 1.1: Recording, wybierz zakładkę Sample.
4. W parametrze „MS (Multisample Select)” wybierz
multisampla 000: NewMS_____000.
Po włączeniu zasilania instrument domyślnie definiuje
jednego multisampla, o nazwie NewMS_____000. Za
pomocą przycisków numerycznych [0]-[9] wpisz numer
multisampla, który chcesz nagrywać, i wciśnij przycisk
[ENTER].
Jeżeli wybierzesz nowy numer, pojawi się okno dialo-
gowe Create New Multisample. Wciśnij przycisk [F8]
(„OK”), aby utworzyć nowego multisampla.
Aby nadać multisamplowi określoną nazwę, wybierz z
menu Utility funkcję „Rename MS”.
5. Parametrem „SMPL (Sample Select)” wybierz sampla (próbkę), którego chcesz nagrywać. Dla potrzeb
przykładu, wybierz ----:----No Assign----.
Próbkowanie jest możliwe nawet przy tym ustawieniu
– próbka będzie automatycznie nagrana do sampla o
pierwszym wolnym numerze.
Jeżeli jednak chcesz najpierw wybrać numer sampla,
do którego będzie nagrywany materiał, użyj do tego
przycisków kursorowych [INC] / [DEC] lub przycisków
numerycznych [0]-[9] i przycisku [ENTER].
Sample są generowane automatycznie podczas prób-
kowania materiału. Podczas pierwszego próbkowania
zostanie automatycznie utworzona próbka o nazwie
0000: NewSample_0000. Nazwa ta może być zmie-
niona funkcją „Rename Sample” z menu Utility.
Podczas samplowania w momencie, gdy próbka o
nazwie 0000: NewSample_0000 już istnieje, nowa
próbka będzie automatycznie zapisana pod pierwszym wolnym numerem. W związku z tym nie trzeba
się przejmować wpisywaniem numerów dla kolejnych
sampli, ponieważ są one generowane automatycznie.
6. Na stronie 1.1: Recording, wybierz zakładkę Recor-
ding.
7. Wybierz odpowiednie ustawienie dla parametru
„Mode (Sample Mode)”.
Monofoniczne źródło sygnału: Jeżeli parametr
„Pan” z pola ekranowego „Input 1” jest ustawiony na
L000, wybierz dla parametru „Mode (Sample Mode)”
opcję L-Mono. Jeżeli „Pan” jest ustawiony na R127,
wybierz dla „Mode (Sample Mode)” opcję R-Mono.
Stereofoniczne źródło sygnału: Wybierz dla para-
metru „Mode (Sample Mode)” opcję Stereo.
Jeżeli sygnał z zewnętrznego źródła jest obecny na
wejściach TRITONA Le, mierniki poziomu sygnału [dB]
zaczną się poruszać, zgodnie z ustawieniami parametru
„Pan” z pól ekranowych „Input 1” i „Input 2”. Jest to tryb
gotowości do samplowania (próbkowania).
W przypadku opisanym w procedurze „Połączenia i
ustawienia dla monofonicznego źródła sygnału” (przy
nagrywaniu sygnału monofonicznego), poruszać się
będzie tylko miernik L (ewentualnie R). W przypadku opisanym w procedurze „Połączenia i ustawienia dla stereofonicznego źródła sygnału” (przy nagrywaniu stereofonicznym), poruszać się będą oba mierniki, L i R.
Suwakiem „Recording Level” ustaw odpowiedni po-
ziom nagrywania sygnału. Dla potrzeb przykładu, ustaw
suwak w pozycji 0.0 (patrz strona 92 publikacji PG).
9. W momencie, gdy będziesz chciał rozpocząć sam-
plowanie dźwięku, wciśnij przycisk [START/STOP].
Samplowanie zostanie włączone.
10. Samplowanie zostanie wyłączone, gdy ponownie
wciśniesz przycisk [START/STOP].
Próbkowanie dźwięku jest wyłączane automatycznie, gdy zostanie zapełniona cała pamięć samplingowa instrumentu.
11. Wciśnij przycisk [AUDITION] lub zagraj nutę C2.
Nagrana przed chwilą próbka zostanie odtworzona.
Jeżeli chcesz kontynuować nagrywanie sampli, powta-
rzaj czynności opisane w punktach 6-9 powyżej.
Funkcja Auto Sampling
W trybie Auto próbkowanie jest włączane automatycznie
po przekroczeniu przez sygnał wejściowy zadanego poziomu progowego (Threshold).
1. Wybierz stronę 1.1: Recording, zakładkę Recording.
2. Dla parametru „Mode (REC Mode)” wybierz Auto.
Wybrany zostanie tryb samplingu automatycznego.
3. Ustal wartość parametru „Threshold”.
Gdy poziom wejściowy sygnału przekroczy próg
określony parametrem „Threshold”, automatycznie
włączy się próbkowanie. Czarne trójkątne znaczniki
po obu stronach mierników poziomu nagrywania informują o aktualnym ustawieniu poziomu progowego.
Gdy korzystamy z funkcji samplingu automatycznego, początkowy fragment samplowanej próbki może
zostać obcięty, w zależności od ustawienia parametru „Threshold”. Jeżeli takie zjawisko wystąpi, można
użyć funkcji „Pre Trigger”, która powoduje, że rejestracja próbki zaczyna się na chwilę przed włącze-
niem samplingu właściwego. Domyślnie funkcja ta
jest ustawiona na 0, i należy jej używać tylko wtedy,
gdy jest to konieczne.
86
4. Na stronie 1.1: Recording, wybierz zakładkę Sample.
11. Samplowanie zostanie wyłączone, gdy ponownie
wciśniesz przycisk [START/STOP].
Próbkowanie dźwięku jest wyłączane automatycznie, gdy zostanie zapełniona cała pamięć samplingowa instrumentu.
12. Wciśnij przycisk [AUDITION] lub zagraj nutę C2.
Nagrana przed chwilą próbka zostanie odtworzona.
Po włączeniu zasilania instrumentu parametr „Pstn(Position)” jest ustawiony na R (Right), parametr
„Range (Zone Range)” – na 012 (Keys), a parametr
„Orig.K (Original Key Position)” – na Btm (Bottom),
tak że nowe indeksy będą tworzone tak, jak na rysun-
ku poniżej. (Parametry te oznaczają, że nowy indeks
będzie umieszczony po prawej [Right] stronie poprzedniego, że jego obszar będzie wielkości 12 klawiszy [12Keys], i że jego dźwiękiem bazowym będzie
najniższy [Bottom] klawisz tego obszaru).
Jeżeli dla parametru „Zone Range” wybierzesz wartość1(Key), dla każdego kolejnego klawisza klawiatury muzycznej będą tworzone nowe indeksy, do których będą przypisywane kolejne sample. Ustalenie
obszaru tworzonych indeksów na 1 klawisz jest przydatne, gdy chcemy samplować nie różne próbki tego
samego instrumentu, a kolejne, różniące się od siebie
dźwięki, np. frazy muzyczne czy pętle perkusyjne.
Tworzenie indeksów w multisamplach
Poniżej zamieszczamy opis tworzenia indeksów w multisamplu, i przypisywania sampli do poszczególnych indeksów.
1. Wybierz stronę 1.1: Recording, zakładkę Sample.
2. Wybierz „MS (Multisample Select)” i utwórz multisampla (patrz punkt 4 „Funkcja Manual Sampling”).
3. Wciśnij [F6] („CREATE”), aby utworzyć indeks.
Po włączeniu zasilania instrumentu, w parametrze
„Index” (w prawym górnym rogu ekranu) będzie wyświetlana wartość001/001.Oznacza to, ze utworzony
jest tylko jeden indeks. Zakres klawiatury, który jest
podawany na rysunku Keyboard & Index, jest obsza-
rem aktualnie wybranego indeksu.
Wciśnij przycisk [F6] („CREATE”) kilka razy. Przy
każdym naciśnięciu będzie tworzony nowy indeks. Na
rysunku klawiatury będzie można zobaczyć obszar
każdego indeksu i lokalizację jego dźwięku bazowego.
Obszar indeksu aktualnie wybranego jest podświetla-
ny (wyświetlany negatywowo).
Każdy indeks tworzony po naciśnięciu przycisku [F6]
(„CREATE”), jest generowany w oparciu o ustawienia pola ekranowego „Create” ze strony 1.1: Recording, zakładki Input/Pref. (Ustawienia te mogą być
także wykonane w polu „Create Zone Preference”,
ze strony 4.1: Multisample, zakładki Pref.) Patrz
strony 93 i 117 publikacji Parameter Guide.
4. Wybierz wartość parametru „Index”.
Wartość parametru „Index” (numer indeksu) może być
także wybierana poprzez przytrzymanie przycisku
[ENTER] i wciśnięcie odpowiedniego klawisza klawiatury muzycznej. Dla potrzeb przykładu wybierz 001.
5. Przypisz próbkę do indeksu.
Jeżeli w pamięci RAM zawarte są jakieś sample, za
pomocą parametru „SMPL (Sample Select)” wybierz
próbkę, którą chcesz przypisać do wybranego w poprzednim punkcie indeksu.
Możesz także w tym momencie nagrać nową próbkę.
Nagrana próbka zostanie automatycznie przypisane
do indeksu wybranego w punkcie 4. (Procedury samplowania „Manual Sampling” i „Auto Sampling” opisano na poprzednich stronach).
Próbka przypisana do wybranego indeksu zostanie
odtworzona, gdy zagrasz na klawiaturze w obszarze
przypisanym do tego indeksu, lub gdy wciśniesz przycisk [AUDITION].
6. Powtarzając czynności z punktów 4-5 przypisz
sample do każdego z indeksów. W ten właśnie
sposób odbywa się programowanie multisampla.
W razie potrzeby numery i kolejność indeksów w
multisamplu, oraz obszary i dźwięki bazowe poszczególnych indeksów mogą być później zmieniane
(patrz „Edytowanie multisampli” na stronie 90).
Tworzenie wielu sampli
W opisanej powyżej przykładowej procedurze zostało
utworzonych kilka indeksów (poprzez wciśnięcie przycisku
[F6] („CREATE”) kilka razy), a następnie do każdego z
indeksów zostały przypisane próbki.
Jest także druga możliwość: utworzenie jednego indek-
su, nagranie do niego sampla, i następnie kilkukrotne
powtórzenie tych czynności.
87
1. Wciśnij raz przycisk [F6] („CREATE”), aby utworzyć indeks.
2. Nagraj próbkę.
Próbka ta zostanie automatycznie przypisana do
indeksu utworzonego w punkcie 1.
3. Powtórz czynności z punktów 1 i 2.
Jest to efektywny sposób tworzenia wielu sampli (patrz
strona 35).
Ustawienia pętli (Loop)
Domyślnie (po włączeniu zasilania instrumentu) sample
nagrywane przez użytkownika są automatycznie zapętlane
(decyduje o tym ustawienie „Auto Loop On” na zakładce
Input/Pref strony 1.1: Recording). Aby zmienić ustawienia
zapętlania i inne lokalizacje (adresy) w obrębie próbki,
korzystamy ze strony 3.1: Loop Edit, zakładki Edit2.
1. Wybierz próbkę, w której chcesz zmienić usta-
wienia pętli.
Do wybrania próbki używamy parametru „SMPL
(Sample Select)” lub „Index”, ze stron ekranowych
odpowiednio 3.1 Loop Edit, zakładki Edit1 lub 1.1: Recording, zakładki Sample (patrz strona 87).
Jeżeli do wybrania próbki (sampla) użyjesz funkcji
„SMPL (Sample Select)”, musisz pamiętać, że po
wybraniu nowego sampla zmieni się także indeks
(na ten, do którego przypisana jest ta nowa próbka.
2. Na stronie ekranowej 3.1: Loop Edit, zakładce
Edit1, przyciskiem wyboru „Lp (Loop)” włącz lub
wyłącz zapętlanie próbki.
Zapętlanie jest włączane po zaznaczeniu tego przy-
cisku. Będzie się odbywało pomiędzy adresami usta-
lonymi w punkcie 4 poniżej.
Przycisk Loop zaznaczony:
S→E→LpS→E→(LpS→E zapętlone)
Przycisk Loop odznaczony: S→E
4. W parametrze „S (Start)” wpisz lokalizację (adres)
początku próbki, w parametrze „LpS (Loop Start)”
wpisz adres początku pętli, a w parametrze
„E (End)” – adres końca próbki (będący jednocześnie końcem pętli).
Naciśnij na parametr „S (Start)” (zostanie podświetlo-
ny) i za pomocą pokrętła [VALUE] lub innych kontrolerów [VALUE] zmień jego wartość. Odpowiadająca mu
pionowa linia (obrazująca punkt początkowy próbki)
przesunie się. W ten sam sposób ustal wartości parametrów „LpS (Loop Start)” i „E (End)”. W pokazanym na poniższym rysunku przykładzie, punkt „Start”
jest ustawiony bezpośrednio przed pierwszym przebiegiem, punkt „Loop Start” jest ustawiony bezpośrednio przed drugim przebiegiem, a punkt „End” jest
ustawiony w dowolnej pozycji na końcu próbki.
Za pomocą przycisków ZOOM {F4] - [F7] możliwe jest
powiększenie i wyświetlenie dowolnego fragmentu
przebiegu. Gdy podświetlony jest parametr „S (Start)”,
powiększenie przebiegu jest wykonywane od tego
punktu (patrz strona 99 publikacji Parameter Guide).
Jeżeli przycisk wyboru „Zero (Use Zero)” jest zazna-czony, podczas ustawiania adresów są automatycz-
nie wyszukiwane i wyświetlane tylko te lokalizacje, w
których edytowany przebieg ma poziom zerowy (czyli
przechodzi przez oś). Ułatwia to takie ustalanie adre-
sów, aby podczas zapętlania nie występowały szumy.
5. Jeżeli będzie to potrzebne, użyj funkcji „Truncate”
z menu Utility, do obcięcia niepotrzebnych części
próbki, wychodzących poza punkt Start (lub Loop
Start) i punkt End.
3. Wybierz stronę ekranową 3.1: Loop Edit, zakładkę
Edit2.
Na stronie tej jest wyświetlany przebieg (fala) aktual-
nie wybranej próbki (sampla). Próbka ta będzie odtwarzana, gdy naciśniemy klawisz klawiatury muzycznej z
obszaru podświetlonego na rysunku Keyboard & Index. Można też nacisnąć przycisk [AUDITION].
W przypadku sampli próbkowanych w trybie stereo
(parametr „Mode (Sampling Mode)” ustawiony na
Stereo), przebiegi kanału lewego i prawego będą
wyświetlane na ekranie na przemian – zmieniamy je
przyciskiem [F3] („L/R”). W prawym górnym rogu
ekranu będzie wyświetlana litera, odpowiednio, [L]
lub [R], informująca, który przebieg jest wyświetlany.
88
Ustaw odpowiednie wartości parametrów i wciśnij
przycisk [F8] („OK”), aby wykonać operację.
Patrz strona 100 publikacji Parameter Guide.
Należy zwrócić uwagę na ustawienia parametru
„Save to No.” i przycisku wyboru „Overwrite” (patrz
„Uwagi o zapisywaniu sampli”, na stronie 90).
Funkcja Grid (Siatka)
Funkcja „Grid” z menu Utility wyświetla na stronie ekranowej z przebiegiem próbki siatkę opartą na jednostkach
BPM, co ułatwia tworzenie pętli lub edytowanie sampli
zgodnie z określoną wartością tempa.
Siatka może być także wyświetlona na stronie ekra-
nowej 2.1: Sample Edit, zakładce Edit2. Siatka uła-
twia edycję przebiegów w synchronizacji z tempem.
1. Wybierz funkcję „Grid” z menu Utility.Na ekranie pojawi się następujące okno dialogowe:
Edytowanie sampli
(przebiegów)
Zaznacz przycisk wyboru „Grid”, ustaw pożądaną
wartość parametru „Resolution” (rozdzielczość siatki) i wciśnij przycisk [F8] („OK”). Na ekranie pojawią
się kropkowane linie siatki.
2. W parametrze „ 7(Grid Tempo)” wpisz pożądaną
wartość tempa w jednostkach BPM (uderzeniach
na minutę).
3. Ustaw adres End próbki tak, aby nałożył się na
jedną z kropkowanych linii siatki.
Dzięki temu długość pętli będzie równa wielokrotno-
ści jednostki BPM.
Jeżeli zapętlanie próbki jest włączone (przycisk wy-
boru „Grid” zaznaczony), siatka jest wyświetlana
w oparciu o punkt „LpS (Loop Start)” próbki (siatka
jest „zaczepiona” o ten punkt). Jeżeli zapętlanie
próbki jest wyłączone, siatka jest wyświetlana w o-
parciu o punkt „S (Start)” tej próbki.
4. Aby wyłączyć wyświetlanie siatki, ponownie wy-
bierz funkcję „Grid” z menu Utility, odznacz
przycisk wyboru „Grid” i wciśnij przycisk [F8]
(„OK”).
Siatka jest wyświetlana zgodnie z wysokością
(szybkością) odtwarzania dźwięku bazowego danej
próbki (czyli tego dźwięku, którego klawisz na rysunku „Keyboard & Index” jest wyświetlany na szaro).
Możemy też wybrać inny dźwięk bazowy dla danej
próbki, przytrzymując przycisk [ENTER] i naciskając
na pożądany klawisz klawiatury muzycznej.
Edytowanie przebiegów próbek dźwiękowych odbywa się
na stronie ekranowej 2.1: Sample Edit. Podczas edycji
możemy skorzystać z funkcji takich jak Cut (obcinanie),
Copy (kopiowanie) czy Normalize (uśrednianie poziomu
głośności).
1. Wybierz przeznaczoną do edycji próbkę.Do wybrania próbki używamy parametru „SMPL
(Sample Select)” lub „Index”, ze stron ekranowych
odpowiednio 3.1 Loop Edit, zakładki Edit1 lub 1.1: Recording, zakładki Sample (patrz strona 87).
Jeżeli do wybrania próbki (sampla) użyjesz funkcji„SMPL (Sample Select)”, musisz pamiętać, że po
wybraniu nowego sampla zmieni się także indeks
(na ten, do którego przypisana jest ta nowa próbka.
2. Wybierz stronę ekranową 2.1: Sample Edit, zakładkę Edit2.
Na stronie tej jest wyświetlany przebieg (fala) aktual-
nie wybranej próbki.
W przypadku sampli próbkowanych w trybie stereo
(parametr „Mode (Sampling Mode)” ustawiony na
Stereo), przebiegi kanału lewego i prawego będą
wyświetlane na ekranie na przemian – zmieniamy je
przyciskiem [F3] („L/R”). W prawym górnym rogu
ekranu będzie wyświetlana litera, odpowiednio, [L]
lub [R], informująca, który przebieg jest wyświetlany.
3. W parametrach „S (Edit Range Start)” i „E (Edit
Range End)” wpisz adresy punku początkowego
i końcowego obszaru próbki przeznaczonego do
edycji.
W ybrany obszar zostanie podświetlony.
Jeżeli chcesz odsłuchać wybrany obszar próbki, wci-
śnij przycisk [START/STOP]. Przebieg zostanie od-
tworzony z wysokością dźwięku bazowego (czyli tego
dźwięku, którego klawisz na rysunku „Keyboard & Index” jest wyświetlany na szaro). Można także wybrać
inny dźwięk bazowy dla edytowanej próbki, wciskając i
przytrzymując przycisk [ENTER] i naciskając następnie na pożądany klawisz klawiatury muzycznej.
Gdy naciśniesz klawisz, do którego dana próbka jest
przypisana (czyli jeden z klawiszy z obszaru podświe-
tlonego na rysunku„Keyboard & Index”), próbka ta
zostanie odtworzona zgodnie z własnymi ustawieniami
funkcji Loop (zapętlania).
Przyciski ZOOM i przycisk wyboru „Zero (Use Zero)”
mogą być tutaj użyte tak samo, jak na stronie ekranowej 3.1: Loop Edit (patrz opis na poprzedniej
stronie).
89
4. Z menu Utility wybierz pożądaną funkcję edycyjną.
Ustaw odpowiednie parametry w wyświetlonym
oknie dialogowym i wciśnij przycisk [F8] („OK”),
aby wykonać daną procedurę edycyjną.
Szczegółowy opis funkcji edycyjnych można znaleźć
na stronie 99 publikacji Parameter Guide.
Uwagi o zapisywaniu sampli
W oknach dialogowych niektórych funkcji z menu Utility,
pojawia się parametr „Save to No.” pozwalający na wpisanie numeru, pod który próbka ta zostanie zapisana po
zakończeniu edycji. Domyślnie, dla parametru tego jest
automatycznie wybierany najbliższy wolny numer próbki,
tak że potrzeba zmiany tego numeru zachodzi tylko wtedy, gdy chcemy zapisać edytowaną próbkę do jakiejś
konkretnej lokalizacji.
Jeżeli w tym samym oknie dialogowym funkcji z menu
Utility zaznaczymy przycisk wyboru „Overwrite”, dane
próbki sprzed edycji zostaną usunięte, a do tej samej
lokalizacji zostaną zapisane dane próbki po edycji (czyli
inaczej mówiąc, oryginalna próbka zostanie zastąpiona
próbką po edycji). Przycisk ten zostawiamy zazwyczaj
odznaczony (takie też jest ustawienie domyślne), tak aby
chronić oryginalne dane próbki. Sample, które po zakoń-
czeniu edycji nie są już potrzebne, można następnie
usunąć funkcją „Delete SMPL” z menu Utility.
Edytowanie multisampli
Edycja multisampli polega na tworzeniu indeksów i przypisywaniu do nich sampli (te podstawowe operacje można
wykonywać na stronie ekranowej P0), a także na usuwaniu (Cut), kopiowaniu (Copy) i wstawianiu (Insert) indeksów, oraz na programowaniu parametrów szczegółowych,
takich jak głośność (Volume) czy wysokość (Pitch) sampla w każdym indeksie.
Do edytowania multisampli służy strona ekranowa 4.1:
Multisample z trybu Sampling.
Podstawowe operacje, takie jak tworzenie indeksów
i przypisywanie do nich sampli można także wyko-
nywać na stronie ekranowej 1.1: Recording, zakład-
ce Sample.
Edycja indeksów
Do zmieniania numerów indeksów lub ich kolejności służą
przyciski funkcyjne INSERT, CUT, COPY i CREATE.
1. Wybierz stronę ekranową 4.1: Multisample.
W trybie Sampling nie ma funkcji Compare, która
pozwalałaby na porównanie danych przed i po edycji, i wybranie jednej z wersji.
Jeżeli chcesz zachować oryginalną postać edytowanego multisampla lub sampla, użyj funkcji „CopyMS” lub „Copy SMPL” (opis na stronach 94 i 95
publikacji Parameter Guide), aby skopiować tego
multisampla lub sampla przed rozpoczęciem czynności edycyjnych.
Niektóre funkcje z menu Utility stron 2.1: Sample
Edit lub 3.1: Loop Edit można wykonać bez zazna-czania przycisku wyboru „Overwrite” – w takim
przypadku oryginalne dane edytowanych sampli są
zachowywane.
2. Parametrem „MS (Multisample Select)” wybierz
przeznaczonego do edycji multisampla.
3. Parametrem „Index” wybierz przeznaczony do
edycji indeks z tego multisampla.
Numer przeznaczonego do edycji indeksu może być
także wybierany poprzez wciśnięcie i przytrzymanie
przycisku [ENTER] i następnie wciśnięcie odpowied-
niego klawisza klawiatury muzycznej.
4. Użyj przycisków [F3] - [F7] odpowiadających
wymienionym wyżej przyciskom funkcyjnym, którymi chcesz zmodyfikować numer lub kolejność
indeksów.
Aby usunąć wybrany indeks, naciśnij na przycisk
„CUT”. Przycisk „INSERT” współpracuje z przyci-
skami „COPY” i „CUT”, wstawiając indeksy skopiowane funkcją Copy lub usunięte funkcją Cut.
Przycisk „CREATE” ma taką samą funkcję, jak przy-
cisk „CREATE” na stronie ekranowej 1.1: Recording
(patrz opis „Tworzenie indeksów w multisamplach” na
stronie 87).
90
Modyfikacja ustawień indeksów
1. Wykonaj czynności opisane w punktach 1-3 po-
wyższej procedury „Edycja indeksów”.
2. Zmień parametry wybranego do edycji indeksu.
Szczegółowy opis każdego z tych parametrów można
znaleźć na stronie 116 publikacji Parameter Guide.
Zmiana parametru „Top K (Top Key)” spowoduje
•
zmianę górnej granicy obszaru edytowanego indeksu
(i przypisanego do niego sampla). Jednocześnie
zmieni się dolna granica obszaru następnego indeksu.
•
Zaznaczenie przycisku wyboru „Constant Pitch”
spowoduje, że wszystkie dźwięki z obszaru edytowanego indeksu będą miały tą samą wysokość, odpowiadającą wysokości dźwięku bazowego danej próbki.
Parametr „Pitch” z zakładki Edit2 modyfikuje wyso-
•
kość dźwięku próbki z edytowanego indeksu.
Do dopasowania długości pętli próbki do wartości
•
tempa (BPM) można użyć funkcji „Pitch BPM Adj.” z
menu Utility (patrz strona 117 publikacji ParameterGuide).
Przekształcanie multisampli
w programy brzmieniowe
Na stronach ekranowych 1.1: Recording, 2.1: Sample Edit
(zakładka Edit1), 3.1: Loop Edit, 4.1: Multisample i stronie
5.2: Ctrl Setup, można wybrać z menu Utility funkcję„Conv. To Program”. Po wykonaniu tej procedury ustawienia aktualnie wybranego multisampla zostaną przekształcone w program brzmieniowy (brzmienie). W trybie
Program można następnie w takim brzmieniu modyfikować parametry filtru, wzmacniacza, efektów, etc., i grać na
nim na klawiaturze, tak jak na każdym innym brzmieniu
TRITONA Le. Brzmienie utworzone z multisampla może
być również użyte w kombinacji lub songu.
Więcej informacji na temat procedury „Conv. to Program”
można znaleźć na stronie 37 niniejszej publikacji, oraz na
stronie 97 publikacji Parameter Guide.
Użycie sampli w zestawie perkusyjnym
Próbka utworzona w trybie Sampling, może być użyta jako
jeden z instrumentów w zestawie perkusyjnym (Drum Kit).
W tym celu należy na stronie GLOBAL 5.1: Dkit, zakład-
kach High Sample i Low Sample, ustawić parametr
„Drumsample Bank” na RAM, a następnie parametrem
„Drumsample” wybrać utworzoną próbkę.
Użycie funkcji Time Slice do
podzielenia próbki, i odtworzenia jej w trybie Sequencer
Funkcja Time Slice automatycznie wykrywa fazy ataku
dźwięków bębna basowego, werbla, etc. w pętli perkusyjnej (próbce zawierającej zapętloną sekwencję zestawu
perkusyjnego, etc.) i automatycznie dzieli taką próbkę na
osobne dźwięki perkusyjne. Każdy z tych dźwięków per-
kusyjnych staje się próbką samą w sobie, a całość jest
automatycznie przekształcania do postaci multisampla, a
następnie programu brzmieniowego. Również automa-
tycznie są tworzone dane dla sekwencera, służące do
odtwarzania tak przygotowanego programu (tak, aby
brzmiał jak pierwotna próbka z pętlą perkusyjną).
Próbka „rozmontowana” w ten sposób funkcją Time Slice
może być użyta w songu z trybu Sequencer na kilka spo-
sobów:
Kilka różnych pętli perkusyjnych, różniących się tem-
•
pem, może zostać wzajemnie do siebie dopasowanych, bez zmiany wysokości dźwięku w poszczegól-
nych próbkach.
Możliwa jest również zmiana tempa odtwarzania takich
•
pętli w czasie rzeczywistym, bez zmiany wysokości
dźwięku.
Jako przykład opiszemy, w jaki sposób próbka z pętlą
perkusyjną może być podzielona funkcją Time Slice w
trybie Sampling, a następnie jak można ją odtworzyć w
trybie Sequencer.
Będziemy potrzebowali spróbkowanej pętli perkusyjnej
– można ją samodzielnie nagrać, albo wczytać w trybie
Media. Na początek warto wybrać jakiś prosty schemat
rytmiczny, najlepiej w metrum 4/4, i nagrać go jako próbkę
monofoniczną.
Na potrzeby naszego przykładu użyjemy próbkę z pętlą
perkusyjną w tempie 120 BPM.
1. Parametrem „SMPL (Sample Select)” wybierz
próbkę z pętlą perkusyjną w tempie 120 BPM.
Odtwórz wybraną próbkę i sprawdź, czy uderzenia,
które chcesz zapętlić, brzmią czysto i wyraźnie.
Jeżeli nie brzmią czysto, zmień ustawienia (adresy)
punktu początkowego „S (Start)” i punktu końcowe-
go „E (End)” próbki, a następnie wykonaj funkcję
„Truncate” z menu Utility (patrz strony 39 i 88).
2. Przejdź do strony SMPL 3.1: Loop Edit, zakładki
Edit2.
3. Wybierz i wykonaj funkcję „Time Slice” z menu
Utility.
Wciśnij przycisk [F8] („UTILITY”) aby wyświetlić menu
Utility, a następnie przyciskiem [F7] wybierz funkcję
„Time Slice”.
91
Wciśnij przycisk [F8] („OK”). Wyświetlone zostanie
okno dialogowe „Set Sample Tempo”.
4. Ustal ilość uderzeń ćwierćnutowych w próbce,
oraz ich tempo.
Jeżeli znasz tempo BPM próbki, wpisz je do parame-
tru „Source BPM”.
Jeśli nie znasz tempa BPM próbki, ustaw parametr
„Beat”, a tempo zostanie automatycznie obliczone.
Ponieważ znamy tempo naszej przykładowej próbki,
wpiszmy do parametru „Source BPM” wartość 120.
5. Wciśnij przycisk [F8] („OK”).
Próbka zostanie automatycznie podzielona na po-
szczególne uderzenia, i pojawi się następujące okno
dialogowe.
Gdy zaczniesz grać na klawiaturze, naciśniecie klawisza
C2 odtworzy oryginalną próbkę (Source), a klawisze D2
i następne będą odtwarzały poszczególne dźwięki, na
które próbka źródłowa została podzielona. Możesz także zmieniać parametr „Index” i przyciskiem [AUDITION]
odsłuchiwać próbki wybrane parametrem „Index”.
Podczas odsłuchiwania podzielonej próbki reguluj pa-
rametr „Sensivity” (czułość) tak, aby każde uderzenie
bębna czy innego instrumentu było podzielone na swoją
własną próbkę. W niektórych przypadkach może nie
być możliwe dokładne rozdzielenie poszczególnych
dźwięków, nawet po regulacji parametrem „Sensivity”.
Jeżeli faza ataku kolejnego dźwięku będzie zachodzić
na fazę wybrzmiewania dźwięku z poprzedniej próbki,
lub jeżeli jedna próbka będzie zawierała dwa uderzenia
– trzeba będzie takie sample edytować (patrz strona
109 publikacji Parameter Guide).
6. Wciśnij przycisk [F6] („Save”).
Na ekranie pojawi się okno dialogowe Save.
Możemy tutaj zachować podzielone funkcją Time Slice
próbki i utworzonego automatycznie multisampla. Za
pomocą parametrów z pola ekranowego „With” ustalamy lokalizację docelową zapisu dla programu
brzmieniowego, który będzie zbudowany na podstawie
tych sampli i multisampla, oraz będzie zawierał dane
służące do odtworzenia edytowanej pętli perkusyjnej
w trybie Sequencer.
Dla potrzeb przykładu, ustaw parametry z pola ekra-
nowego „With” tak, jak na rysunku powyżej. (Są to ustawienia domyślnie).
Przyciski wyboru „Program” i „Seq.Event” zaznaczone
Program: D064
Song: 000, Track: T01
7. Wciśnij przycisk [F8] („Save”), aby wykonać pro-
cedurę zapisu. Ekran powróci do okna dialogowego z punktu 5.
8. Wciśnij przycisk [F7] („Exit”), aby powrócić do
strony ekranowej z punktu 2.
9. Wciśnij przycisk [SEQ] aby przejść do trybu Sequ-
encer, i ustaw parametr „Song Select” na 000.
Zgodnie z ustawieniami wykonanymi w punktach 6 - 8
wysokość odtwarzanych dźwięków nie zmienia się
nawet przy zmianie tempa ich odtwarzania.
Jeżeli przy zmianie tempa poszczególne uderzenie
pętli perkusyjnej nie będą poprawnie reprodukowane, lub jeżeli pojawią się duże szumy, przyczyną jest
fakt, że parametry funkcji Time Slice nie zostały
optymalnie ustawione w punkcie 5 opisywanej powyżej procedury. Jakość odtwarzania materiału w
różnych tempach w dużym stopniu zależy od tego,
jak czysto i dokładnie każdy instrument z pętli perkusyjnej został rozdzielony. Wróć do kroku 5 i popraw separację poszczególnych sampli.
W niektórych przypadkach rezultaty działania funkcji
Time Slice mogą nie brzmieć naturalnie. Na przykład
przy wolnym odtwarzaniu widoczne mogą się stać
obszary ciszy pomiędzy próbkami, a przy odtwarzania w szybszych tempach mogą pomiędzy poszcze-
gólnymi próbkami powstać szumy. Aby uniknąć
takich problemów, ustaw w parametrze Stretch„New BPM” lub „Ratio” z punktu 6 pożądane tem-
po, i wykonaj procedurę Time Stretch, regulując
długość każdego sampla (patrz strona 110 publikacji
Parameter Guide).
92
Loading...
+ hidden pages
You need points to download manuals.
1 point = 1 manual.
You can buy points or you can get point for every manual you upload.