Danfoss Obliczanie Ogrzewania Podłogowego Compendium [pl]

Danfoss Obliczanie Ogrzewania Podłogowego Compendium

MAKING MODERN LIVING POSSIBLE

Obliczanie Ogrzewania Podłogowego

DANFOSS HEATING SOLUTIONS

Poradnik

Poradnik

Obliczanie Ogrzewania Podłogowego

 

 

Kryteria projektowania Niezbędna dokumentacja i dane potrzebne do wszystkich obliczeń:

Szczegółowy projekt budynku, konstrukcji ścian zewnętrznych, wymiary i typ okien.

Dane te są niezbędne do obliczenia obciążenia cieplnego zgodnie z normą EN 12831.

Informacje o typie podłogi i jej oporze ciepl-

nym Rλ,B ponieważ moc cieplna zależy od konstrukcji podłogi, a szczególnie tej części nad wylewką (zgodnie z normą EN 1264 opór cieplny

Rλ,B=0.1m²K/W dla pomieszczeń mieszkalnych, w łazienkach Rλ,B=0.0m²K/W. Inne wartości wynoszące maksymalnie do Rλ,B=0.15m²K/W muszą być ustalone oddzielnie.) Rλ,B=0.0m²K/W.

Projekt budynku musi obejmować wszystkie rysunki budynku oraz podane muszą być dane dla wszystkich pomieszczeń. Po wykonaniu obliczeń, rozmieszczenie rur i obliczenia należy dołączyć do projektu budynku.

Formularze Danfoss do obliczeń.

Zmiany w sposobach budowania w ostatnich kilku dekadach spowodowały mniejsze wymagania odnośnie ogrzewania domów, w związku z czym ogrzewanie podłogowe Danfoss może spełnić wymaganie nawet dla fizjologicznie akceptowalnych temperatur powierzchni podłogi. W niektórych pomieszczeniach, takich jak łazienki, konieczne może być dodatkowe ogrzewanie, ponieważ powierzchnie pod wanną i prysznicem nie mogą być ogrzewane a wymagana jest wyższa temperatura (24°C zamiast 20°C). W takich pomieszczeniach ogrzewanie podłogowe utrzymuje temperaturę podłogi podczas gdy inne ciepło pochodzi z powierzchni takich jak ogrzewanie ścienne, podgrzewane rączki wieszaków na ręczniki itd.

Normy i wytyczne

Norma EN 1264 jest niezbędna do budowy/kon-

 

strukcji ogrzewania podłogowego.

 

Dołączając do tego normę EN 13813 „Wylewki

 

w Budownictwie” możliwe jest wykonanie trzech

 

konstrukcji systemu Basic firmy Danfoss.

Spełniają one wymagania minimalnych wartości izolacji co do stosowania i rozmieszczenia w budynku.

Szacunkowe kalkulacje wstępne

W tabelach wydajności /danych wyjściowych/ systemów grzewczych Danfoss SpeedUp i Basic przedstawiono wartości wyjściowe dla różnych temperatur pomieszczenia jak i temperatury wody centralnego ogrzewania w odniesieniu do różnych wykończeń podłogi. W tabelach tych podano obliczenia średniej temperatury wody centralnego ogrzewania przy której ma pracować ogrzewanie podłogowe dla uzyskania żądanej wydajności.

Wymagana nadwyżka temperatury źródła ciepła określa temperaturę zasilania, którą bardziej szczegółowo opisano w rozdziale „Obliczenie Temperatury Zasilania”. Gęstości przepływu ciepła są równo rozprowadzane w strefach brzegowych i komfortu. Średnią temperaturę wody centralnego ogrzewania wyznacza typ instalacji (patrz tabele wydajności).

2

VGCTC249

© Danfoss

01/2010

Poradnik

Obliczanie Ogrzewania Podłogowego

 

 

Standardowe obciążenie cieplne pomieszczenia ogrzewanego podłogowo

Przy wykonywaniu obliczeń dla ogrzewania podłogowego firmy Danfoss konieczne jest określenie standardowego obciążenia cieplnego QN,f pomieszczenia. W ogrzewaniu podłogowym w budynkach wielokondygnacyjnych można w obliczeniach uwzględnić zysk cieplny wynikający ze wspólnej podłogi jeżeli nie ma ograniczeń wykonawczych.

Wydajność cieplna/moc QH obliczana jest zazwyczaj ze standardowego obciążenia cieplnego QNf pomieszczenia ogrzewanego podłogowo plus ekstra poprawki obliczeniowe zgodnie z normą DIN 4701 Część 3.

QH = (1 + x)* QN,f

QN,f: Standardowe obciążenie cieplne pomieszczenia ogrzewanego podłogowo [W]

QH: Obliczona wydajnośc cieplna

W przypadku gdy system grzewczy taki jak system ogrzewania

Podłogowego, może podnieśc wydajnośc cieplną przez podniesienie temperatury zródła ciepła współczynnik korekcyjny ekstra poprawki wynosi zero. Zatem w tym

Przypadku obliczona wydajnośc cieplna/temperaturowa/ równa się standardowemu obciążeniu

Cieplnemu pomieszczenia z ogrzewaniem podłogowym.

Izolacja termiczna dla uniknięcia strat ciepła w kierunku do dołu

Ważnym jest uwzględnienie oporności termicznej izolacji poniżej ogrzewania podłogowego tak, aby ciepło ogrzewania podłogowego promieniowało głównie w kierunku do góry.

Zgodnie z normą EN 1264, Część 4 są trzy różne typy konstrukcji podłogi i różne minimalne rezystancje cieplne.

Opór cieplny Rλ,ins przy pojedynczej warstwie izolacyjnej obliczamy w następujący sposób:

Rλ,ins

=

Sins

 

λins

 

 

 

 

 

Izolacja termiczna

R Ins, min

A

powyżej znajdują się pomieszczenia

0.75 m

2

K / W

 

o podobnym sposobie użytkowania

 

 

 

 

 

B powyżej znajdują się pomieszczenia

 

 

 

 

o różnym sposobie użytkowania*,

1.25 m2

K / W

 

pomieszczenia nieogrzewane (np.

 

 

 

 

 

piwnica) i na parterze

 

 

 

C

powyżej powietrze zewnętrzne

2.00 m

2

K / W

 

(-15°C)(np. garaże, przejścia)

 

 

 

 

 

*np. pomieszczenia powyżej obiektów użytkowanych do celów przemysłowych

gdzie:

Sins: efektywna grubość izolacji [m] Λins: przewodność cieplna [W/mK]

Maksymalna

Zgodnie z normą EN 1264 maksymalne temperatury

temperatura

powierzchni podłogi wynikające z przyczyn fizjolo-

powierzchni ΘFmax

gicznych ustalono jak poniżej:

 

Strefa komfortu :

29° C

 

Strefa brzegowa:

35° C

 

Łazienki:

ti + 9° C = 33° C

Standardowe temperatury pomieszczeń 20°C lub 24°C w łazienkach dają różnicę temperatury

powierzchni i temperatury pomieszczenia rzędu 9K (w strefach komfortu i łazienkach) lub 15K

(w strefach brzegowych). Zmniejszanie temperatury powierzchni powoduje ograniczanie wydajności cieplnej ogrzewania podłogowego. Jest to ważny czynnik przy podejmowaniu decyzji czy wybrać ogrzewanie dodatkowe.

Jakkolwiek przy współczesnych technikach izolacji wydajność cieplna ogrzewania podłogowego jest wystarczająca w 99 na 100 przypadków.

Fluctuation in temperature (W)

Położenie rury grzewczej może także wpływać na wydajność. Zależnie od położenia rury mogą wystąpić zmiany temperatury powierzchni.

Temperatura jest wyższa nad rurami aniżeli pomiędzy. Różnicę pomiędzy maksymalną

i minimalną temperaturą powierzchni nazywamy fluktuacją (W).

W = θF max - θF min

Większe odległości między rurami powodują większą fluktuację. Niżej leżące rury spowalniają system ogrzewania ale „długa droga” do powierzchni rozkłada temperaturę równomiernie

a zatem fluktuacja pozostaje mała. Ponieważ nie możemy przekroczyć maksymalnej temperatury podłogi, większa fluktuacja powoduje większe straty mocy grzewczej aniżeli mała fluktuacja.

W pierwszym przypadku średnia temperatura podłogi jest znacznie niższa aniżeli maksymalna temperatura dopuszczalna.

max 29°C

W

VGCTC249

© Danfoss

01/2010

3

Loading...
+ 5 hidden pages