Ecru PRO100 User Manual

OPROG
RAMOWANIE
Program do projektowania mebli i aranżacji wnętrz
Wersja 4.2
PRO100 Podręcznik użytkownika Wstęp
1. Wstęp
Program PRO100 staraliśmy się stworzyć maksymalnie prosty i intuicyjny w obsłudze tak, aby po niniejszą instrukcję trzeba było sięgać jak najrzadziej. Pracę z programem można rozpocząć bez
żadnego przygotowania lub po lekturze Przewodnik PRO100 Za Rękę, studiowanie niniejszej instrukcji pozostawiając na
dokształcenie w przyszłości lub rozwiązanie niejasności wynikłych podczas pracy.
1.1. Przeznaczenie programu
Program PRO100 jest przeznaczony do projektowania mebli i aranżacji wnętrz. Natychmiastowa wizualizacja, prostota obsługi i automatyczna wycena czynią z niego potężne narzędzie stworzone do pracy bezpośrednio z klientem.
1.2. Wymagania sprzętowe
Minimalna konfiguracja sprzętowa:
komputera z procesorem Pentium 500MHz lub szybszym
64 MB pamięci operacyjnej (RAM)
czytnika dysków CD-ROM
systemu MS Windows 95 lub nowszego
trybu wyświetlania z co najmniej 256 kolorami (zdecydowanie
zalecany tryb Hi color - 16 bitowy lub True color - 24 bitowy)
około 200MB wolnego miejsca na dysku twardym (dla instalacji
maksymalnej)
mysz
drukarka (opcjonalnie)
1

Instalacja programu PRO100 Podręcznik użytkownika

Możliwe jest uruchomienie programu na komputerze wolniejszym i z mniejszą pamięcią operacyjną, spowoduje to jednak spowolnienie działania oprogramowania.
Program do komfortowej pracy wymaga:
komputera z procesorem Celeron/PIII/Duron/Athlon 1000MHz
lub szybszym
128 MB pamięci operacyjnej (RAM)
czytnika dysków CD-ROM
systemu MS Windows 95 lub nowszego
tryb wyświetlania Hi color - 16 bitowy lub True color - 24
bitowy
około 200MB wolnego miejsca na dysku twardym (dla instalacji
maksymalnej)
mysz
drukarka (opcjonalnie)
2. Instalacja programu
2.1. Instalacja klucza sprzętowego
Przed instalacją programu PRO100 należy umieścić w porcie równoległym LPT1 lub LPT2 klucz sprzętowy. W tym celu należy wyłączyć komputer, odłączyć kabel drukarki, założyć klucz sprzętowy do portu równoległego zgodnie z opisem na kluczu oraz podłączyć kabel drukarki do klucza. W przypadku systemów Windows 95/98 klucz sprzętowy jest już gotowy do pracy. W przypadku systemów Windows NT, 2000 lub XP należy jeszcze programowo zainicjować dostęp do klucza (patrz 2.2).
UWAGA: Ze względu technicznych przez klucz sprzętowy nie mogą przechodzić sygnały jakichkolwiek innych urządzeń zewnętrznych poza sygnałami drukarki. Podłączenie skanera, zewnętrznych napędów dyskowych czy kluczy zabezpieczających do innych programów może spowodować rozprogramowanie klucza
2
PRO100 Podręcznik użytkownika Instalacja programu
programu PRO100 i w konsekwencji konieczność wymiany. W przypadku konieczności podłączenia w/w urządzeń należy zainstalować w komputerze kartę z dodatkowym portem równoległym LPT2, w którym zalecamy umieścić klucz sprzętowy programu PRO100 (karta portu równoległego LPT2 nie stanowi standardowego wyposażenia programu PRO100), wszystkie pozostałe urządzenia peryferyjne zaś do portu LPT1. Firma Ecru pod numerem telefonu +48 12 623 75 57 służy pomocą techniczną we wszystkich problemach i trudnościach związanych z działaniem programu oraz klucza.
2.2. Instalacja programu
W celu zainstalowania programu należy po uruchomieniu systemu Windows 95/98/2000/NT/XP włożyć dysk instalacyjny do czytnika CD-ROM. W większości przypadków uruchomienie programu instalacyjnego nastąpi automatycznie. Jeżeli tak się nie dzieje, należy uruchomić program „instaluj.exe” (lub „instaluj”) z głównego katalogu dysku CD-ROM. Po zakończonym pomyślnie procesie instalacji program jest gotowy do pracy. W systemach Windows NT, 2000 lub XP należy jeszcze przed pierwszym uruchomieniem programu PRO100 zainicjować dostęp do klucza sprzętowego. W tym celu należy jednorazowo uruchomić program „Inicjalizacja klucza – Windows NT, 2000 lub XP” znajdujący się w menu Start w grupie programów PRO100 (należy w tym celu zalogować się do systemu posiadając uprawnienia Administratora).

3. Opis trybu edycji

Zaraz po uruchomieniu programu na ekranie pojawia się jego główne okno (Rysunek 1). Jego obszar podzielony jest na cztery główne części:
Menu - jak zwykle w systemie MS Windows pozwala na dostęp
do wszystkich komend i opcji programu.
Paski narzędziowe - umożliwiają szybszy dostęp do większości
użytecznych poleceń. Efektywna praca z programem opiera się
3
Opis trybu edycji PRO100 Podręcznik użytkownika
głównie na wykorzystaniu pasków narzędzi. Wybranie polecenia odbywa się przez kliknięcie na odpowiednim przycisku paska. Aby odczytać znaczenie wybranego przycisku, wystarczy naprowadzić kursor myszy na przycisk i poczekać około 1 sekundy. Opis pojawi się obok kursora. O paskach narzędziowych piszemy również w rozdziale 4.4.20.
Obszar roboczy (scena) - tutaj odbywa się projektowanie i
aranżacja. Czerwona siatka nałożona na ściany sceny ułatwia orientację w trójwymiarowej przestrzeni projektu. Sposoby poruszania się po scenie opisane są w następnym rozdziale.
Rysunek 1: Wygląd programu po uruchomieniu.
Linia stanu - tutaj wyświetlane są informacje dotyczące
wybranych elementów lub mebli (takie jak położenie czy rozmiar) oraz krótkie podpowiedzi wyjaśniające działanie wybieranych poleceń.
4
PRO100 Podręcznik użytkownika Opis trybu edycji
3.1. Pomieszczenie
Z chwilą uruchomienia nowego projektu (4.1.1) pomieszczenie jest prostopadłościanem. Program pyta jedynie o podanie jego
Rysunek 2: Pomieszczenie niestandardowe – poddasze, komin, wnęka.
wymiarów. Rzeczywistość obfituje oczywiście w szereg pomieszczeń o kształtach dużo bardziej skomplikowanych – program również nie ogranicza nas tu jedynie do pomieszczenia domyślnego. Wszelkie odstępstwa od prostopadłościanu symuluje się w PRO100 przy pomocy formatki: dla przykładu komin jest formatką o wymiarach poziomych takich jak komin i rozciągniętą na wysokości od podłogi do sufitu; poddasze można łatwo zbudować kładąc w górny róg prostopadłościanu formatkę trójkątną. Po nadaniu takim pomocniczym elementom tej samej kolorystki, co ścianom czy sufitowi formatki takie w pełni symulują elementy stałe pomieszczenia (automatyczne wykrywanie kolizji powoduje, że element taki będzie się zachowywał jak ściana). O możliwościach edycji formatki traktują podrozdzia
ły rozdziału 4.3. Wielkość
5
Opis trybu edycji PRO100 Podręcznik użytkownika
pomieszczenia w każdej chwili pracy z projektem można łatwo zmienić klikając dwukrotnie na dowolną z powierzchni pomieszczenia. W otwartym okonie dialogowym można zmieniać wymiary poszczególnych ścian, jak również kolorystykę danej powierzchni. O sposobach zmiany kolorów czytaj w rozdziałach
4.3.5 oraz 4.5.2.
Program umożliwia również pracę we wcześniej przygotowanych pomieszczeniach wzorcowych – szerzej piszemy o tym w rozdziale 4.1.2 oraz 4.1.5.
3.2. Rzuty
Poniżej obszaru roboczego znajdują się zakładki rzutów ­kliknięcie na dowolną z nich powoduje przejście do odpowiedniego rzutu. Zasady poruszania sceną są wspólne dla wszystkich rzutów - za pomocą myszy możliwa jest szybka i intuicyjna zmiana tak orientacji rzutu (położenia obserwatora) jak i dystansu od obserwowanej sceny.
Obracanie sceny (zmiana kąta patrzenia) – jedynie dla widoku perspektywicznego - uzyskujemy przez przeciąganie lewym klawiszem myszy za ścianę projektu lub obszar bez przedmiotów. W tym celu należy naprowadzić kursor myszy na ścianę lub pusty obszar sceny, przycisnąć lewy klawisz myszy i nie puszczając go przesunąć myszą w dowolnym kierunku. Podczas tej operacji kursor
myszy zmienia
wygląd na taki:
W rzutach aksonometrycznym i prostokątnych, gdzie obracanie sceną jest niedozwolone przeciąganie lewym klawiszem myszy za
ścianę lub obszar bez przedmiotów powoduje przesuwanie się
rzutu. Przy tej operacji kursor zmienia wygląd na taki:
. Możemy
również użyć listew przewijania znajdujących się poniżej i po prawej stronie obszaru roboczego.
Zmianę dystansu (zbliżenie/oddalenie sceny) uzyskujemy przez przeciąganie prawym klawiszem myszy w dowolnym punkcie obszaru roboczego. Ruch myszy do góry odpowiada zbliżeniu
6
PRO100 Podręcznik użytkownika Opis trybu edycji
(powiększeniu), na dół - oddaleniu (zmniejszeniu). Podczas
zbliżania i oddalania kursor myszy zmienia wygląd na taki:
rzucie perspektywicznym lub na taki: aksonometrycznym. Innym sposobem jest użycie komend (4.4.18) i
Pomniejsz (4.4.19) z menu Widok lub odpowiednich
w rzutach prostokątnych i
Powiększ
w
przycisków na pasku narzędzi.
Jednoczesna zmiana kierunku patrzenia, dystansu i położenia obserwatora tak, aby w centrum widoku pojawił się cały wybrany element możliwa jest dzięki komendom
Autocentrowanie (4.4.17) z menu Widok lub odpowiednich
Centruj (4.4.16) i
przycisków na pasku narzędzi.
3.2.1. Perspektywa
Perspektywa to najczęściej używany rzut dający pełny, trójwymiarowy obraz projektu. Zgodnie z zasadami rzutu perspektywicznego obiekty znajdujące się dalej są przedstawiane jako mniejsze. Za pomocą myszy możliwa jest szybka i intuicyjna zmiana tak orientacji rzutu (położenia obserwatora) jak i dystansu od obserwowanej sceny (patrz rozdział 3.2 oraz 4.4.18).
7
Opis trybu edycji PRO100 Podręcznik użytkownika
Rysunek 3: Rzut perspektywiczny.
3.2.2. Aksonometria

Aksonometria jest to rzut aksonometryczny - Obracanie sceny (zmianę kąta patrzenia) nie jest w tym rzucie możliwe. Kąt

patrzenia na scenę wynosi 45 stopni.
8
PRO100 Podręcznik użytkownika Opis trybu edycji
Rysunek 4: Rzut aksonometryczny.
3.2.3. Rzuty prostokątne - Plan, rzuty ścian
Jest to pięć rzutów prostokątnych powstałych w wyniku zrzutowania projektu na jedną z czterech prostopadłych ścian pomieszczenia lub podłogę.
9
Opis trybu edycji PRO100 Podręcznik użytkownika
Rysunek 5: Rzut prostokątny z włączonym wymiarowaniem.
Obracanie sceny (zmianę kąta patrzenia) nie jest w tym
rzucie możliwe. Kąt patrzenia na scenę wynosi 90 stopni w stosunku do wybranej powierzchni.
W rzutach prostokątnych możliwe jest włączenie
Wymiarowania (4.4.11). Można również ustawić ukrywanie
elementów oddalonych od płaszczyzny rzutowania tak, aby uzyskać rzuty elewacji, a nie całego pomieszczenia (patrz 4.5.6).
10
PRO100 Podręcznik użytkownika Zaznaczanie i edycja elementów

3.3. Zaznaczanie i edycja elementów

Niezależnie od rzutu, w jakim aktualnie odbywa się praca z programem, większość czynności edycyjnych wykonuje się za pomocą myszy wskazując obiekt, którego dana operacja ma dotyczyć. Wszystkie operacje, jakie mają być przeprowadzane na elemencie lub części projektu wymagają, aby ta część czy element były wcześniej zaznaczone. W dalszej części instrukcji zaznaczenie (obszar lub element zaznaczony) będziemy nazywać niekiedy wyborem, a czynność zaznaczania ­wybieraniem.
Rysunek 6: Zaznaczony element
(drzwiczki).
3.3.1. Zaznaczanie
We wszystkich rzutach operacji zaznaczania dokonuje się poprzez pojedyncze kliknięcie na obiekcie zaznaczanym. W zależności od tego, czy element jest samodzielny czy też jest składnikiem grupy zostanie zaznaczony on lub cała grupa, w której skład wchodzi (zobacz opis grupowania 3.3.2). Zaznaczony obiekt jest otaczany niebieskim prostopadłościanem, zaś na ścianie widocznej z przodu pokazywane są czarne uchwyty służące do łatwej zmiany rozmiarów za pomocą myszki (3.3.4). Dodatkowo dla ułatwienia orientacji na widocznych ścianach sceny pokazywane są na niebiesko rzuty prostokątne wybranego prostopadłościanu („cienie zaznaczenia”) - Rysunek 6.
11
Zaznaczanie i edycja elementów PRO100 Podręcznik użytkownika
Jednocześnie w linii stanu programu poniżej zakładek rzutów wyświetlana jest informacja ile elementów wybrano oraz położenie i rozmiary wybranych obiektów (prawy dolny róg okna programu PRO100).
W przypadku zaznaczenia kilku obiektów (patrz dalej) tak prostopadłościan jak i uchwyty odnoszą się do granic zaznaczonego zespołu obiektów, reprezentując najmniejszy prostopadłościan, w którym zawarte są wszystkie wybrane elementy. Zaznaczenie kilku niezgrupowanych obiektów można uzyskać przytrzymując przy wybieraniu kolejnego elementu klawisz
Shift. W tej sytuacji
zaznaczenie nie jest zdejmowane z poprzedniego elementu. Opis innych trybów zaznaczania obejmuje poniższa tabelka.
UWAGA: Pamiętać należy, że przy zaznaczaniu klawisze Shift, Ctrl, Alt lub ich kombinacja muszą być wciśnięte przed kliknięciem myszą na wybieranym elemencie!
Tryb zaznaczenia
Pojedynczy
element
Dodawanie
(odejmowanie)
elementu do zaznaczenia
Zaznaczanie
pojedynczego
elementu
wewnątrz grupy
Zaznaczanie
elementu
przysłoniętego
przez inny
element
Klawisz Kursor
brak
Shift
Ctrl
Alt
Uwagi
Po wybraniu kolejnego elementu
zaznaczenie poprzedniego jest
Dodaje element do zaznaczenia -
poprzednio wybrany element pozostaje
zaznaczony. W przypadku wybierania
elementu już zaznaczonego jego
Wybiera pojedynczy element z grupie
- grupa pozostaje nie zaznaczona.
zaznaczenie z elementu poprzednio
wybranego na element znajdujący się
anulowane.
zaznaczenie jest anulowane
(odejmowanie zaznaczenia).
Każde kliknięcie przełącza
pod nim.
12
PRO100 Podręcznik użytkownika Zaznaczanie i edycja elementów
Można również łączyć ze sobą powyższe tryby zaznaczania:
Tryb zaznaczenia
Dodawanie
(odejmowanie)
zaznaczenia
elementu wewnątrz
grupy
Dodawanie
(odejmowanie)
zaznaczenia
elementu
przesłoniętego
Wybieranie
elementów
przesłoniętych,
wewnątrz grupy
Dodawanie
(odejmowanie)
zaznaczenia
elementów
przesłoniętych
wewnątrz grupy
Klawisze Kursor
Shift +
Ctrl
Shift +
Alt
Ctrl +
Alt
Ctrl +
Shift
+Alt
Uwagi
Dodaje lub odejmuje od zaznaczenia
element będący składnikiem grupy, nie
oddziałując na zaznaczenie grupy.
Dodaje lub odejmuje kolejne elementy
przesłonięte przez poprzednio
zaznaczone. Uwaga: Elementy
wybrane pozostają zaznaczone.
Wybiera kolejne elementy w grupie, przełączając zaznaczenie z elementu
wybranego na znajdujący się pod nim.
Wybiera kolejne elementu w grupie,
dodając (odejmując) zaznaczenie
elementu przesłoniętego przez
poprzednio zaznaczony. Uwaga:
Element poprzednio zaznaczony
pozostaje wybrany.
Jeżeli chcemy zaznaczyć wszystkie elementy znajdujące się na ekranie w obszarze prostokątnym, możemy do tego celu użyć zaznaczania zbiorczego. Należy w tym celu naprowadzić kursor myszy na pusty obszar sceny (nie może się pod nim znaleźć żaden element), który będzie jednym z wierzchołków prostokąta, następnie wcisnąć klawisz
Shift i nie puszczając go wcisnąć i trzymać lewy
klawisz myszy. Jeżeli przesuniemy teraz kursor, zobaczymy prostokątną ramkę podążającą za kursorem. Po zwolnieniu lewego klawisza myszy zaznaczane zostaną wszystkie elementy lub grupy, które w całości znalazły się wewnątrz ramki.
Zaznaczenie wszystkich elementów znajdujących się w obszarze roboczym programu można uzyskać wciskając kombinację klawiszy
Ctrl+A.
13
Zaznaczanie i edycja elementów PRO100 Podręcznik użytkownika
3.3.2. Grupowanie
Do łączenia ze sobą elementów w zespoły, które zachowują się w dalszej edycji jak jeden element wykorzystywana jest funkcja Połączone w grupę elementy, zwane dalej krótko grupą podlegają wspólnej edycji, zmianie położenia, rozmiarów i właściwości. Kliknięcie na elemencie grupy bez wciśniętego klawisza powoduje zaznaczenie całej grupy.
Grupy najczęściej odpowiadają strukturze projektu w rzeczywistości: np. pojedyncze formatki (elementy) składają się na szafki kuchenne (grupy), które możemy jednym kliknięciem zaznaczać i przesuwać.
Grupy mogą być zagnieżdżone, co oznacza, że grupa może być składnikiem innej grupy. W tym przypadku kliknięcie na elemencie grupy zaznacza grupę o największym zasięgu - czyli tą, która już nie jest składnikiem żadnej innej grupy. Na przykład: na projekt kuchni składają się dwie grupy szafek - dolne i górne. Każda z tych grup składa się z pojedynczych szafek, które to szafki są grupami złożonymi z poszczególnych formatek. W tej sytuacji kliknięcie na dowolnych drzwiczkach którejś z szafek zaznaczy cały górny lub dolny rzą
d.
Do operowania na grupach służą polecenia
Rozgrupuj (4.2.10) z menu Edycja oraz odpowiadające im
przyciski na pasku narzędzi.
Grupuj.
Ctrl
Rysunek 7: Zaznaczona grupa
elementów (szafka).
Grupuj (4.2.9) i
14
PRO100 Podręcznik użytkownika Zaznaczanie i edycja elementów
3.3.3. Płaszczyzna uchwytów
Przy zaznaczeniu elementu lub grupy na zaznaczonym prostopadłościanie pojawiają się uchwyty. Jest ich osiem i otaczają one ścianę, która jest najbardziej prostopadła do kierunku płaszczyzny ekranu. Uchwyty wyznaczają płaszczyznę, w której będzie się odbywała zmiana położenia lub rozmiarów obiektu. Aby zmienić płaszczyznę przesuwania i skalowania obiektu, należy tak obrócić scenę, by najlepiej widoczną (najbardziej prostopadłą do płaszczyzny ekranu) była żądana ściana. Uchwyty zostaną przemieszczone automatycznie, umożliwiając edycję obiektu. W rzutach prostokątnych ( zawsze jedna płaszczyzna uchwytów wyznaczana przez kierunek rzutu.
Zmianę płaszczyzny uchwytów można przeprowadzić też nieautomatycznie przy ustawieniu obiektu pod kątem, z którego wszystkie ściany zaznaczonego elementu są dobrze widoczne. Taka sytuacja sygnalizowana jest zmianą koloru uchwytów z czarnego na niebieski. Wtedy wystarczy kliknąć na tą ścianę elementu, na której chcemy mieć uchwyty.
Plan i poszczególne Ściany) dostępna jest
3.3.4. Zmiana położenia i rozmiarów
Przesuwanie i zmiany rozmiarów zaznaczonego obiektu odbywają się przez przeciąganie myszą. W przypadku przesuwania przeciągamy za zaznaczony obiekt, zmianę rozmiarów uzyskujemy przeciągając za któryś z uchwytów.
Przesuwanie: Po naprowadzeniu kursora myszy na zaznaczony
obiekt zmienia on wygląd na taki: klawisz myszy i nie zwalniając go, przesuwamy mysz. Na ekranie widać przesuwający się obiekt podążający za ruchem myszki.
Zmiana rozmiarów: Po naprowadzeniu kursora myszy na jeden
z uchwytów kursor zmienia wygląd na taki: wciskamy lewy klawisz myszy i nie zwalniając go, przesuwamy mysz. Na ekranie widać zmianę wymiarów zaznaczonego elementu optycznie przedstawianą jako ruch uchwytu podążającego za ruchem
. Następnie wciskamy lewy
. Następnie
15
Zaznaczanie i edycja elementów PRO100 Podręcznik użytkownika
myszki. Zmiana rozmiarów obiektu przy pomocy myszki nie jest możliwa, jeżeli obiekt (lub któryś z obiektów wewnątrz zaznaczonej grupy) ma zablokowany wymiar, który chcemy zmienić (patrz
4.3.4). Zmiana rozmiarów obiektu przy pomocy myszki nie jest również możliwa, jeżeli obiekt jest formatką, której podczas edycji kształtu w aktualnej płaszczyźnie uchwytów (3.3.3) nadano przynajmniej jeden łuk regularny (lub jeżeli obiekt jest grupą zawierająca wewnątrz w aktualnej płaszczyźnie uchwytów taką formatkę). O edycji kształtu formatki traktuje szerzej rozdział 5.1.
Przesuwanie i zmiana rozmiarów odbywa się wyłącznie w płaszczyźnie wyznaczanej przez uchwyty. Zmiana płaszczyzny uchwytów opisana została w poprzednim podrozdziale (3.3.3).
Dokładną kontrolę przemieszczanego lub skalowanego obiektu umożliwia wyświetlanie jego położenia oraz rozmiarów po prawej stronie w linii stanu na dole okna programu. Jeszcze większy komfort pracy uzyskamy działając w odpowiednich rzutach prostokątnych (3.2.3) przy włączonym wymiarowaniu (4.4.11)
- wtedy uaktualniane na bieżąco linie wymiarowe dają pełny wgląd we wzajemne relacje obiektów. Dokładne podanie wymiarów obiektu z klawiatury jest możliwe za pomocą zakładki oknie
Wymiary w Właściwości
obiektu (4.3.4).
Rysunek 8: Kolizja elementu z szafką.
Tak podczas zmiany położenia jak i rozmiarów brane jest pod uwagę otoczenie edytowanego obiektu. Możliwość kolizji z
16
PRO100 Podręcznik użytkownika Zaznaczanie i edycja elementów
sąsiadującym przedmiotem (obiektem czy ścianą pomieszczenia) nie pozwala na dalsze przemieszczanie lub skalowanie w tym kierunku. Zapobiega to powstaniu pomyłek wynikających z „przenikania się” i daje poczucie pracy w rzeczywistej przestrzeni sceny.
Jeżeli zachodzi jednak sytuacja, w której konieczne jest trwałe i
świadomie wybrane przenikanie się elementów - można wyłączyć wykrywanie kolizji. W tym celu po zaznaczeniu i wstępnym
przesunięciu czy przeskalowaniu obiektu nie puszczając lewego klawisza myszy należy wcisnąć klawisz
Shift i kontynuować
przesuwanie/skalowanie obiektu. Zaraz po puszczeniu klawisza myszy obiekt, z którym aktualnie edytowany element pozostaje w kolizji zostaje podświetlony na czerwono - jest to ostrzeżenie o kolizji. Aby je wyłączyć wystarczy anulować zaznaczenie. Należy pamiętać, że przy wyłączeniu unikania kolizji nie są już brane pod uwagę ograniczenia ścian sceny - wybrany obiekt może nie tylko przenikać się z innym obiektem, ale też wystawać z drugiej strony ściany pomieszczenia. Łatwo to sprawdzić w rzutach prostokątnych (3.2.3).
Podczas zmiany rozmiarów grupy proporcjonalnie przeliczane są rozmiary elementów składowych. Wyjątek stanowią obiekty o zablokowanych rozmiarach (4.3.4) - na przykład przy skalowaniu mebla nie będzie zmieniana grubość płyty, z jakiej jest zrobiony.
Dokładne przeskalowanie i ustawianie obiektów za pomocą myszy znakomicie ułatwia ustawienie
Wiązania (4.4.15). Zmiana
rozmiarów lub położenia następuje wtedy skokowo (np. co 5cm), co pozwala uniknąć niewidocznych zazwyczaj pomyłek.
3.3.5. Zmiana kształtu
Po wybraniu pojedynczego elementu możliwa jest zmiana jego kształtu - w tym celu należy wybrać polecenie
Element (rozdział 5). Polecenie to otwiera dwuwymiarowy Edytor kształtu
, który umożliwia dowolną edycje kształtu formatki w
wybranej płaszczyźnie.
Kształt z menu
17
Zaznaczanie i edycja elementów PRO100 Podręcznik użytkownika
3.3.6. Podwójne kliknięcie
Podwójne kliknięcie lewym klawiszem na zaznaczonym elemencie, grupie czy obiektach powoduje wyświetlenie okna
Właściwości (opisanego w 4.3.2 i następnych). Zmiana
zatwierdzona w tym oknie będzie się odnosiła do wszystkich obiektów objętych zaznaczeniem (nie zaś tylko do elementu, na którym podwójne kliknięcie miało miejsce). Jednak aby niektóre zbiorowe zmiany miały sens, należy wcześniej zaznaczone elementy zgrupować. Przykładowo zmiana wymiarów kilku niezgrupowanych elementów przy pomocy okna
Właściwości powoduje nadanie
każdemu z zaznaczonych elementów wpisanych w tym oknie wymiarów (program sygnalizuje próbę zmiany wymiarów elementów niezgrupowanych poprzez brak wartości w polach zakładki
Wymiar okna Właściwości - szerzej piszemy o tym w
rozdziale 4.3.4). Może to powodować niekontrolowane przenikanie się niektórych obiektów. Zmiana wymiarów grupy spowoduje natomiast proporcjonalne zmiany we wszystkich składowych elementach, co znajduje zastosowanie np. w edycji szafek.
3.3.7. Łatwe duplikowanie
Duplikować zaznaczone obiekty można używając komend
Kopiuj (4.2.4) i Wklej (4.2.5) lub Duplikuj (4.2.11) z menu Edycja.
Sposobem o wiele prostszym, a przy tym wygodniejszym jest duplikowanie prawym klawiszem myszy przy przesuwaniu. W tym celu w czasie przesuwania obiektu należy nie zwalniając lewego klawisza myszy przycisnąć i zwolnić prawy przycisk. W miejscu, z którego rozpoczęło się przesuwanie obiektu pojawi się jego duplikat. Jest to jedna z bardzo ważnych metod przyspieszenia pracy, warto ją często wykorzystywać.
4. Polecenia Menu
Niniejszy rozdział jest opisem wszystkich poleceń programu dostępnych za pomocą menu. Większość komend posiada także skróty klawiszowe ułatwiające dostęp do nich za pośrednictwem klawiatury. Niektóre komendy posiadają też swoje odpowiedniki w
18

PRO100 Podręcznik użytkownika Menu Plik

postaci przycisków na paskach narzędzi. W takim przypadku obok komendy znajduje się obrazek jej przycisku.
4.1. Plik
W menu tym zebrane są komendy, które można spotkać w większości programów systemu MS Windows, a odnoszące się do pracy z plikami, drukarką, rozpoczynaniem i zakończeniem pracy z programem.

4.1.1. Nowy

Polecenie powoduje rozpoczęcie pracy z nowym projektem. Na ekranie pojawia się okno wprowadzania rozmiarów pomieszczenia (sceny). Wprowadzone wielkości pomieszczenia można w każdej chwili zmienić klikając dwa razy lewym klawiszem myszki na dowolną ścianę pomieszczenia (w otwartym polu dialogowym można wówczas zmienić również kolorystykę wybranej ściany – patrz 3.1). Jeżeli poprzedni projekt został zmieniony i nie zapisany, program zapyta, czy nie chcemy go zapisać.
4.1.2. Nowy z szablonu
Polecenie to otwiera nowy projekt z zapamiętanych wcześniej szablonów pomieszczeń. Pliki szablonów są plikami projektów programu PRO100 „*.sto” zapisanych w specjalnym katalogu
Szablony. Lokalizację katalogu Szablony można odczytać z
ustawień konfiguracyjnych PRO100 (4.5.6).

4.1.3. Otwórz...

Polecenie wyświetla okno z projektami do wczytania. Jeżeli poprzedni projekt został zmieniony i nie zapisany, program poprzedzi otwarcie projektu pytaniem o zapisanie starego.
Jeżeli otwierany projekt zawiera materiały, których program nie jest w stanie odnaleźć, zostanie wyświetlone okienko zastępowania materiałów. Taka sytuacja może mieć miejsce, gdy otwierany jest projekt stworzony za pomocą innej biblioteki
19
Menu Plik PRO100 Podręcznik użytkownika
materiałów (np. na innym komputerze). W polu
Materiał
wyświetlana jest nazwa pliku materiału, którego program nie może odnaleźć. W polu
Zamiennik należy
wprowadzić nazwę pliku materiału, na jaki brakujący materiał chcemy zamienić.
W przypadku, gdy nazwa nie jest znana,
wciśnięcie przycisku spowoduje wyświetlenie
Rysunek 9: Okno zastępowania materiałów.
okna lokalnej Biblioteki Materiałów (4.5.2) umożliwiając wybranie materiału.
W oknie zastępowania materiałów dostępne są przyciski:
Zamień - powoduje zamianę wszystkich wystąpień materiału na
materiał wybrany jako zamiennik.
Zamień wszystkie - powoduje zamianę wszystkich pozostałych
nie odnalezionych materiałów w projekcie na zamiennik.
Pomiń - materiał nie jest zamieniany (w projekcie będzie
widoczny jako napis ostrzegawczy
Pomiń wszystkie - żaden z pozostałych nie odnalezionych
Brakujący materiał).
materiałów nie jest zamieniany (w projekcie będą one widoczne jako napisy ostrzegawcze
Brakujący materiał).
Lista u góry okienka pokazuje dokonane dotychczas podstawienia brakujących materiałów w otwieranym projekcie.

4.1.4. Zapisz

Zapisuje projekt w pliku typu „nazwa_projektu.sto”. Poprzednia wersja projektu zostaje przeniesiona do pliku o takiej samej nazwie, lecz z rozszerzeniem „nazwa_projektu.~sto”, nowa
20
PRO100 Podręcznik użytkownika Menu Plik
bez uprzedniego upewnienia się co do zamiarów użytkownika nadpisana w pliku „nazwa_projektu.sto”. Dzięki temu użytkownik ma jedną kopię zapasową projektu. Przywrócenie pliku zapasowego polega na zmianie rozszerzenia z „*.~sto” na „*.sto”.
W przypadku zapisywania nowego projektu (bez nazwy) polecenie działa jak komenda

Zapisz jako... (4.1.5).

UWAGA 1: Specyfikacja plików programu PRO100 (tak projektów, jak i modułów biblioteki mebli, elementów i schowka) nie przewiduje zapisu tekstur (zapisowi podlega jedynie lokalizacja, gdzie plik tekstury znajduje się w Bibliotece Materiałów). Dlatego dla poprawnej wizualizacji po przeniesieniu plików na inny komputer należy się upewnić, czy wykorzystywane materiały znajdują się w odpowiednich miejscach - lub wraz z plikami projektów i bibliotek przenosić również Bibliotekę Materiałów (o problemach z brakiem materiałów można poczytać w rozdziałach 4.1.3 i 4.5.2).
UWAGA 2: Ze względów technicznych starsze wersje programu PRO100 nie otworzą plików zapisanych wersją nowszą. W przypadku przenoszenia plików należy upewnić się, że na docelowym komputerze zainstalowana jest taka sama lub nowsza wersja PRO100.
4.1.5. Zapisz jako...
Zapisuje projekt pytając uprzednio o nazwę oraz lokalizację na dysku. Jeżeli projekt zostanie zapamiętany w katalogu wówczas dostępny będzie jako pomieszczenie wzorcowe w poleceniu
Szablony można odczytać z ustawień konfiguracyjnych programu
Nowy z szablonu (4.1.2). Lokalizację katalogu
PRO100 (4.5.6) – typowo znajduje się on w głównym katalogu PRO100.
Zwróć również uwagę na ramki w poprzednim rozdziale (4.1.4) – zawarte w nich treści odnoszą się również do polecenia
jako...
Szablony,
Zapisz
21
Menu Plik PRO100 Podręcznik użytkownika
4.1.6. Export
Polecenie to rozwija w menu listę dostępnych metod eksportu projektu do formatów plików innych niż „*.sto”. Poszczególne polecenia dostępne w danej wersji programu PRO100 są opisane poniżej w rozdziałach 4.1.6.x.
4.1.6.1. Obraz
Polecenie to umożliwia wyeksportowanie aktualnie widocznego obszaru sceny projektu do plików graficznych (Rysunek 10). Dzięki temu w łatwy i prosty sposób możliwe jest tworzenie np. katalogów firmowych w oparciu o wykonane w PRO100 biblioteki. Wykonanie tego polecenia otwiera okno dialogowe, w którym należy wybrać preferowaną rozdzielczość pliku graficznego. Zatwierdzenie rozdzielczości powoduje otwarcie okna zapisu, w którym wybiera się nazwę, typ pliku („*.bmp” lub „*.jpg”) oraz miejsce na dysku.
Rysunek 10: Okno eksportu
graficznego sceny.
22
PRO100 Podręcznik użytkownika Menu Plik
4.1.7. Właściwości projektu
Polecenie to otwiera okno Właściwości projektu (Rysunek
11). Okno to umożliwia wprowadzenie danych specyfikujących
dany projekt: numer zlecenia (według własnego klucza), datę wykonania projektu, imię i nazwisko odbiorcy („z ręki” lub listy wcześniej wprowadzonych osób), imię i nazwisko projektanta (analogicznie) oraz uwagi. Przycisk
Pomieszczenie otwiera
okno edycyjne umożliwiające zmianę wymiarów
Rysunek 11: Okno
pomieszczenia. Pole
Drukuj wraz z listą dostępnych do wydruku miejsc (rogi pola
wydruku) umożliwia wydruk danych zawartych w polach okna
Właściwości projektu na wydruku projektu (4.1.9 oraz 4.1.10, zaś
Drukuj ramkę dodaje ramkę wokół całego wydruku.
pole
Właściwości projektu.
4.1.8. Ustawienia strony
Udostępnia okno dialogowe w którym dokonać można ustawień dla wydruku zależnie od zainstalowanej drukarki.
UWAGA: Zmiany ustawienia strony wprowadzone w tym poleceniu są lokalne i dotyczą jedynie bieżącej sesji z PRO100. Po ponownym uruchomieniu programu strona przyjmuje ustawienia domyślne systemu operacyjnego Windows. Zmianę ustawień domyślnych systemu Windows można dokonać w Panelu Sterowania w katalogu Drukarki. Należy jedynie pamiętać, że z ustawień domyślnych korzystają wszystkie inne programy uruchamiane w systemie Windows i może to powodować błędny wydruk z innych aplikacji.
23
Menu Plik PRO100 Podręcznik użytkownika
4.1.9. Podgląd wydruku
Wyświetla okno z podglądem wydruku, uwzględniając rozmiar i położenie papieru w aktywnej drukarce. Z tego okna można dokonać wydruk poprzez przycisk przyciskiem
Zamknij.

Drukuj lub zrezygnować

4.1.10.Drukuj
Po zaakceptowaniu przez użytkownika ustawień drukowania polecenie to dokonuje wydruku widocznej części sceny. W celu jak najlepszego wykorzystania papieru zaleca się wybór poziomego sposobu ułożenia rysunku (tryb
Pejzaż w ustawieniach drukarki).
4.1.11. Szybki wybór
W tym miejscu program wypisuje pięć ostatnio otwartych projektów umożliwiając tym samym ich szybkie ponowne otwarcie.
4.1.12. Zakończ
Kończy pracę z programem. Jeżeli poprzedni projekt został zmieniony i nie zapisany, program poprzedzi zakończenie pytaniem o jego zapisanie.
4.2. Edycja
Kolejne charakterystyczne dla większości programów systemu Windows menu, w którym poza typowymi komendami znajdują się polecenia współpracy z biblioteką, zaznaczania i duplikowania obiektów.

4.2.1. Cofnij

Wycofuje ostatnio wykonaną operację. Działa wielokrotnie, za pomocą tego polecenia można wycofać ostatnie 30 zmian w projekcie.
24
PRO100 Podręcznik użytkownika Menu Edycja

4.2.2. Ponów

Ponawia wycofaną poleceniem Cofnij operację. Działa dokładnie odwrotnie od niego, także wielokrotnie.

4.2.3. Wytnij

Umieszcza zaznaczone obiekty w schowku, usuwając je z projektu. Dane ze schowka można wkleić (również wielokrotnie) poleceniem

Wklej (4.2.5).

4.2.4. Kopiuj

Umieszcza kopię zaznaczonych obiektów w schowku. Projekt pozostaje niezmieniony.
4.2.5. Wklej
Wkleja obiekt ze schowka do projektu. Wklejenie następuje w centrum pola widoku - czyli tam, gdzie przebiega oś obrotu sceny w rzucie perspektywicznym. Wstawiany obiekt jest zaznaczany, ewentualne wcześniejsze zaznaczenie innych obiektów w projekcie jest anulowane.
4.2.6. Usuń
Usuwa zaznaczony fragment z projektu.
4.2.7. Dodaj do Biblioteki
Powoduje wstawienie zaznaczonego obiektu do biblioteki pod podaną w okienku zapisu nazwą. Okienko przy poleceniu
Biblioteka Mebli (4.5.1). Umieszczenie obiektu w
Bibliotece umożliwia późniejsze wstawianie go do projektów (4.2.8).
Biblioteki opisane jest
25
Menu Edycja PRO100 Podręcznik użytkownika
UWAGA: W celu poprawnej współpracy z różnymi systemami komputerowymi należy wystrzegać się w nadawanych nazwach plików znaków innych poza alfanumerycznymi (w szczególności niedopuszczalne jest użycie kropek, przecinków, znaków %, /, \, >, <, *, itp.).
4.2.8. Wstaw z Biblioteki
Polecenie pokazuje okno umożliwiające wybór obiektu z Biblioteki i wstawienie go do projektu. Po wybraniu obiektu (np. przez podwójne kliknięcie lewym klawiszem myszy na ikonę danego modułu bibliotecznego) następuje wstawienie go w centrum pola widoku - czyli tam, gdzie przebiega oś obrotu sceny w rzucie perspektywicznym. Wstawiany obiekt jest zaznaczany, ewentualne wcześniejsze zaznaczenie innych obiektów w projekcie jest anulowane. Okno to umożliwia również wstawienie elementów bibliotecznych według nazwy czy symbolu szafek – wówczas należy będąc w odpowiednim katalogu wpisać symbol w pole zatwierdzić klawiszem
Ok. Jeżeli plik (moduł biblioteczny) nie
znajduje się w danej lokalizacji, wówczas użytkownik zostaje poinformowany o tym stosownym komunikatem, w przeciwnym wypadku element pojawia się w opisany wyżej sposób w obszarze roboczym PRO100.
Okienko Biblioteki opisane jest przy poleceniu
Mebli (4.5.1), tam też opisany jest wygodniejszy sposób wstawiania
obiektów z Biblioteki.
Nazwa i
Biblioteka

4.2.9. Grupuj

Polecenie zbiera w grupę zaznaczone obiekty - tak pojedyncze elementy, jak i grupy elementów. Więcej o grupowaniu przeczytasz w podrozdziale 3.3.2.
4.2.10.Rozgrupuj
Rozbija grupę utworzoną poprzednim poleceniem na obiekty składowe. Grupy będące składnikami rozbijanej grupy pozostają
26
PRO100 Podręcznik użytkownika Menu Edycja
nietknięte. Zaznaczenie nie zmienia swojego zasięgu - wybrane pozostają wszystkie elementy rozbijanej grupy.
4.2.11.Duplikuj
Powoduje wstawienie kopii zaznaczonego obiektu obok niego. Zaznaczany jest tylko obiekt wstawiany. Inny łatwiejszy sposób duplikowania opisany jest w rozdziale 3.3.7.
4.2.12.Zaznacz wszystko
Zaznacza wszystkie obiekty projektu.
4.3. Element
W tym menu zebrane są polecenia edycji i zmiany właściwości obiektów. Pamiętać należy, że każde polecenie będzie dotyczyć aktualnego zaznaczenia.

4.3.1. Nowy

Wstawia nowy element. Po wybraniu tego polecenia na pasku narzędzi pojawia się możliwość wprowadzenia grubości wstawianej formatki. Następnie należy kliknąć na którejś ze ścian sceny. Wstawiana formatka będzie miała taką orientację jak ściana, na której kliknęliśmy - będzie do niej równoległa. Przy dalszej edycji należy pamiętać o orientacji nałożonej tekstury względem wstawionego elementu oraz o pierwotnym ustawieniu elementu (zwłaszcza o grubości) i modyfikacje jego wymiarów przeprowadzać zgodnie z założeniami projektu elementu. Konsekwencja w edycji jest wymagana dla poprawnego generowania raportów (patrz 4.3.5 oraz 4.5.5).
27
Menu Element PRO100 Podręcznik użytkownika
4.3.2. Nazwa
Otwiera okno Właściwości elementu na zakładce Ogólne. Pole umożliwia nadanie nazwy zaznaczonemu obiektowi bądź obiektom. W przypadku grupy formatek będzie to nazwa grupy, jeśli zaznaczenie obejmowało kilka elementów, każdy z nich otrzyma podaną nazwę. Poniżej pola
Nazwa pole Pozycja Cennika
przyporządkowujemy obiektowi pozycję z Cennika Elementów. W przypadku grupy formatek cena zostanie przyporządkowana całej grupie, w przypadku kilku niezgrupowanych obiektów daną pozycję cennika otrzymają wszystkie poszczególne elementy. Wybór ceny dokonuje się poprzez wybór nazwy pozycji z Cennika Elementów bądź z rozwijalnej listy (patrz Rysunek 12), bądź wykorzystując

Nazwa

Rysunek 12: Okno Własności, zakładka Ogólne.
przycisk
, który otwiera roletę Cennik na zakładce Elementy bez możliwości edycji (jedynie wybór pozycji cenowej). Opis budowy cennika znajduje się w rozdziale 4.5.4.
Zablokuj w górze okna służy do blokowania możliwości
Pole
zmian we wszystkich zakładkach okna
Właściwości. Zaznaczenie
tego pola powoduje również, że w przypadku grupy zagnieżdżonej (patrz 3.3.2) wewnątrz nadrzędnej grupy kliknięcie lewym przyciskiem myszy z przytrzymanym klawiszem
Ctrl (tryb
zaznaczania elementu wewnątrz grupy – patrz 3.3.1) na element należący do zagnieżdżonej i zablokowanej grupy zaznaczeniu ulegnie cała zagnieżdżona grupa, a nie pojedynczy element. Innymi
28
PRO100 Podręcznik użytkownika Menu Element
.
słowy zablokowana w ten sposób grupa zachowuje się przy zaznaczaniu jak pojedynczy element.
Okno
Właściwości można również szybko otwierać dla
zaznaczonych obiektów przyciskiem
na pasku narzędziowym
lub klikając podwójnie na dowolny z zaznaczonych elementów (patrz 3.3.6).
4.3.3. Położenie
Otwiera okno Właściwości zaznaczonego obiektu na zakładce
Położenie. Pola Lewy bok, Spód, Tył pozwalają na precyzyjne
określenie położenia obiektu w przestrzeni pomieszczenia. Wielkości widoczne w polach dostępnych na rozpatrywanej zakładce są określane w milimetrach i odnoszą się do początku układu współrzędnych pomieszczenia, tj. do lewego dolnego tylnego rogu zgodnie z widokiem aksonometrycznym (3.2.2).
Zablokuj w
Pole
górze okna służy do blokowania możliwości zmian we wszystkich zakładkach okna
Właściwości. Zaznaczenie tego pola powoduje również, że w
przypadku grupy zagnieżdżonej (patrz 3.3.2) wewnątrz nadrzędnej grupy kliknięcie lewym przyciskiem myszy z przytrzymanym klawiszem
Ctrl (tryb zaznaczania elementu wewnątrz grupy – patrz
3.3.1) na element należący do zagnieżdżonej i zablokowanej grupy zaznaczeniu ulegnie cała zagnieżdżona grupa, a nie pojedynczy element. Innymi słowy zablokowana w ten sposób grupa zachowuje się przy zaznaczaniu jak pojedynczy element.
Rysunek 13: Okno Własności, zakładka

Położenie

29
Loading...
+ 71 hidden pages