Kaspersky lab ANTI-VIRUS 4.0 for Linux Workstation User Manual [pl]

Download

KASPERSKY LAB

Kaspersky Anti-Virus for Linux Workstation

PODRĘCZNIK UŻYTKOWNIKA

KASPERSKY ANTI-VIRUS FOR LINUX WORKSTATION

Podręcznik Użytkownika

Podręcznik UżytkownikaPodręcznik Użytkownika

¤ Kaspersky Lab Polska

Tel. (34) 368 18 14 • Fax. (34) 368 18 15

http://www.kaspersky.pl

Marzec 2002

1111

Spis treści

1.KASPERSKYTM ANTI-VIRUS FOR LINUX WORKSTATION ...................7

1.1. Wstęp ..........................................................................................7

1.2. Pakiet dystrybucyjny...................................................................9

1.2.1. Elementy pakietu dystrybucyjnego.......................................9

1.2.2. Umowa Licencyjna................................................................9

1.2.3. Karta rejestracyjna ..............................................................10

1.3. Pomoc techniczna ....................................................................10

1.4. Informacje zawarte w tym podręczniku ...................................11

1.5. Symbole użyte w dokumentacji................................................11

2.INSTALACJA KASPERSKY ANTI-VIRUS FOR LINUX..........................13

2.1. Wymagania systemowe ...........................................................13

2.2. Tworzenie kopii zapasowej dyskietek......................................14

2.3. Instalacja krok po kroku............................................................14

2.3.1. … z użyciem narzędzia instalacyjnego..............................14

2.3.2. … bez pomocy narzędzia instalującego ............................15

2.4. Przygotowanie do uruchomienia..............................................16

2.4.1. Redagowanie pliku .ini ........................................................16

2.4.2. Redagowanie ścieżki dostępu do plików tymczasowych..18

2.4.3. Dostosowywanie oprogramowania do indywidualnych

potrzeb .................................................................................18

3.URUCHAMIANIE KASPERSKY ANTI-VIRUS FOR LINUX....................20

3.1. Modyfikowanie ustawień testowania .......................................20

3.2. Uruchamianie testu...................................................................21

3.3. Uruchamianie uaktualniania antywirusowych baz danych.....23

4.PROGRAM SCANNER: TESTOWANIE I LECZENIE.............................24

4.1. Uruchamianie programu Scanner............................................24

4.2. Wyszukiwanie i usuwanie wirusów ..........................................26

2222

SPIS TREŚ CI

4.2.1. Ładowanie skanera antywirusowego.................................26

4.2.2. Obsługa zainfekowanych obiektów....................................27

4.2.3. Obsługa uszkodzonych obiektów.......................................30

4.2.4. Obsługa podejrzanych obiektów ........................................31

4.3.

5.SCANNER ORAZ DAEMON: KORZYSTANIE Z PRZEŁĄCZNIKÓW

ORAZ PROFILI....................................................................................33

5.1.

5.2. Jak zmieniać ustawienia?.........................................................34

5.3. Konfigurowanie lokalizacji obiektów przeznaczonych do

5.3.1. Definiowanie lokalizacji obiektów przeznaczonych do

5.3.2. Definiowanie obiektów przeznaczonych do testowania....37

Przeglądanie statystyk dotyczących wydajności.....................31

Ustawienia testowania..............................................................33

testowania .................................................................................35

testowania............................................................................35

5.3.2.1. Typy obiektów.....................................................................37

5.3.2.2. Sektory

5.3.2.3.

5.3.2.4. Spakowane pliki uruchamialne .....................................40

5.3.2.5. Archiwa

Pliki.........................................................................................38

..................................................................................37

.................................................................................41

5.3.2.6. Pocztowe bazy danych oraz pocztowe formaty

tekstowe

5.3.2.7. Osadzone obiekty OLE

5.3.3. Definiowanie reakcji na wystąpienie zainfekowanych,

podejrzanych oraz uszkodzonych obiektów ......................44

5.3.4.

5.4. Ustawienia łączne lokalizacji obiektów przeznaczonych do

5.4.1. Ustawienia łączne ...............................................................48

5.4.2.

5.4.3.

Definiowanie wykorzystania zaawansowanych narzędzi

testujących...........................................................................46

testowania .................................................................................48

Definiowanie ustawień testu oraz działania: Scanner oraz

Daemon ...............................................................................49

Definiowanie reakcji na wystąpienie zainfekowanych i

podejrzanych obiektów .......................................................53

...............................................................................42

...................................................43

3333

SPIS TREŚ CI

5.4.4. Definiowanie ustawień raportu ...........................................55

6.PROCES DAEMON: INTEGROWANIE OCHRONY ANTYWIRUSOWEJ

Z KLIENTAMI ......................................................................................59

6.1. Cechy programu Daemon........................................................59

6.2. Uruchamianie procesu Daemon ..............................................60

6.3.

7.ANTI-VIRUS MONITOR: ANTYWIRUSOWE MONITOROWANIE

SYSTEMU............................................................................................66

7.1. Możliwości i funkcje ..................................................................66

7.2.

7.2.1. Kompilacja programu Monitor ............................................67

7.2.2. Konfigurowanie programu Monitor .....................................69

7.3. Uruchamianie programu Monitor .............................................72

7.4.

7.5. Problemy i ich rozwiązywanie ..................................................73

8.SLOGAN: PRZETWARZANIE I SUMOWANIE RAPORTÓW................76

8.1. Możliwości i funkcje ..................................................................76

8.2. Uruchamianie programu Slogan..............................................77

8.3. Slogan w trybie monitorowania czasu rzeczywistego.............79

Wywoływanie procesu z programu klienckiego ......................63

Kompilacja i konfiguracja..........................................................67

Przeglądanie rezultatów działania ...........................................73

9.TUNER: KONFIGUROWANIE PROGRAMÓW SCANNER I DAEMON82

9.1. Możliwości i funkcje ..................................................................82

9.2. Uruchamianie programu Tuner................................................83

9.3. Interfejs......................................................................................84

9.4. Tworzenie, edytowanie i zapisywanie profilu ..........................85

9.5. Strona Location.........................................................................87

9.5.1. Definiowanie lokalizacji przeznaczonej do testowania......87

9.5.2.

9.5.2.1.

Definiowanie ustawień skanowania dla pojedynczego

katalogu ...............................................................................89

Okno Property katalogu: wybieranie wymaganego

katalogu................................................................................89

4444

SPIS TREŚ CI

9.5.2.2. Okno Property katalogu: obiekty przeznaczone do

testowania............................................................................90

9.5.2.3. Okno Property katalogu: definiowanie akcji

antywirusowych..................................................................93

9.5.2.4. Okno Property katalogu: definiowanie użycie zaawansowanych narzędzi skanowania.

Options. ................................................................................94

9.6. Strona Opt i ons .......................................................................95

9.7. Str o n a R e p or t .....................................................................98

9.8. Strona Ac t i onW i t h ..............................................................101

9.9. Strona Cu s t omi z e ...............................................................102

Strona

10.UPDATER: UAKTUALNIANIE BAZ DEFINICJI WIRUSÓW..............105

10.1. Właściwości i funkcje ..............................................................105

10.2.

10.3. Jak uaktualniać bazy antywirusowe? ....................................107

10.3.1. Uaktualnianie przez Internet.............................................107

10.3.2. Uaktualnianie z katalogu sieciowego ...............................108

10.3.3. Uaktualnianie z archiwum.................................................108

10.4. Zapisywanie raportu do pliku..................................................109

11.INSPECTOR: MONITOROWANIE INTEGRALNOŚCI SYSTEMU

PLIKÓW .............................................................................................111

11.1.

11.2. Uruchamianie programu Inspector ........................................112

11.2.1. Wiersz poleceń programu.................................................112

11.2.2. Definiowanie lokalizacji do sprawdzania..........................114

Uruchamianie programu Updater ..........................................106

Cechy i funkcje........................................................................111

11.2.3. Obsługa nowych i zmodyfikowanych plików....................115

11.2.4. Zapisywanie raportu z działania programu ......................117

12.CONTROL CENTRE: PLANOWANIE DZIAŁANIA KASPERSKY ANTI-

VIRUS FOR LINUX ...........................................................................119

12.1.

12.2. Uruchamianie Control Centre.................................................119

12.3. Planowanie działania zadań komponentów pakietu.............120

Cechy i funkcje........................................................................119

5555

SPIS TREŚ CI

12.4. Zapisywanie raportu z działania programu............................125

13.DODATEK A. GŁÓWNE PLIKI.............................................................126

14.DODATEK B. UZUPEŁNIAJĄCE SZCZEGÓŁY O KASPERSKY ANTI-

VIRUS FOR LINUX ...........................................................................127

14.1. Pliki z ustawieniami programu................................................127

14.2.

14.3. Scanner oraz Daemon: profil (defUnix.prf)............................129

14.4. Scanner oraz Daemon: przełączniki linii poleceń .................140

14.5. Scanner oraz Daemon: zgłaszane komunikaty ....................146

14.6. Scanner oraz Daemon: kody wyjścia ....................................148

14.7. Slogan: szablony raportów.....................................................149

14.8. Inspector: przełączniki linii poleceń........................................152

14.9.

14.10. Monitor: plik konfiguracyjny (monitor.conf) ............................159

14.11.

Scanner i Daemon: plik inicjalizacyjny (AvpUnix.ini).............127

Control Centre: przełączniki linii poleceń...............................156

Updater: przełączniki wiersza poleceń ..................................162

14.12. Installer: przełączniki linii poleceń ..........................................165

15.DODATEK C. KASPERSKY LAB ........................................................167

15.1. Jak się z nami skontaktować?................................................167

6666

Uwaga! Nowe wirus

pojawiają się codziennie, dlatego w celu zabezpieczenia systemu należy uaktualniać bazy antywirusowe codziennie (patrz poniżej). Należy także pamiętać o uaktualnieniu baz natychmiast po zainstalowaniu programu!

1. Kaspersky

1.1.

Kaspersky

KasperskyKaspersky Linux Workstation

Linux Workstation

Linux WorkstationLinux Workstation

TMTM

Anti

Anti----Virus for

Anti Anti

Virus for

Virus for Virus for

Rozdzia

1.1. Wstęp

Czym jest Kaspersky Anti-Virus for Linux?

Kaspersky Anti-Virus for Linux Workstation (Kaspersky AntiVirus for Linux) jest kompletnym systemem ochrony antywirusowej dla komputerów pracujących pod kontrolą systemu operacyjnego Linux. Umożliwia wykrywanie i usuwanie wszystkich obecnie znanych typów wirusów oraz niebezpiecznego oprogramowania, włączając:

wirusy polimorficzne i szyfrujące się; wirusy ukrywające się i niewidzialne;

wirusy dla Windows 9x, Windows NT, UNIX, OS/2;

nowe wirusy dla apletów Java;

makrowirusy infekujące dokumenty Word, arkusze programu

Excel, prezentacje PowerPoint, pliki pomocy itd.;

robaki sieciowe; konie trojańskie.

7777

WSTĘ P

Pakiet zawiera zestaw aplikacji oraz narzędzi antywirusowych. Program kavscanner (skaner antywirusowy) umożliwia, na żądanie

użytkownika, testowanie systemu pod kątem obecności wirusów

Proces antywirusowy kavdaemon (demon antywirusowy) umożliwia integrację procesów testowania z programami użytkownika.

Monitor antywirusowy kavmonitor (Monitor) monitoruje pliki otwierane i uruchamiane w systemie Linux pod kątem obecności wirusów.

Program slogan umożliwia przetwarzanie i podsumowywanie danych zawartych w raportach generowanych przez programy Scanner oraz Daemon.

Kavupdater umożliwia uaktualnianie antywirusowych baz danych, które są wykorzystywane przez inne składniki podczas testowania systemu na obecność wirusów.

Podczas testowania w poszukiwaniu wirusów



Kaspersky Anti-

Virus for Linux korzysta z antywirusowych baz danych,

zawierających informacje umożliwiające wykrywanie i usuwanie wielu wirusów. Kaspersky Lab codziennie publikuje uaktualnienia antywirusowych baz danych.

W skład pakietu wchodzi także specjalny program konfigurujący kavtuner, który umożliwia zmianę ustawień ochrony antywirusowej skanera i demona antywirusowego.

Korzystając z programu kavinspector (inspektor) można kontrolować system plików. Pozwala on na monitorowanie zmian w strukturze pliku oraz poszukiwanie wirusów w plikach z uwzględnieniem metod wnikania wirusów do plików.

Działanie wszystkich komponentów Kaspersky Anti-Virus for Linux może być koordynowane za pomocą programu kavucc (centrum sterowania), pozwalającego użytkownikowi na zaplanowanie automatycznego startu komponentów oraz wyświetlanie informacji o stopniu wykorzystania licencji i użytkownikach Kaspersky Anti-Virus for Linux

Jeżeli dyski sieciowe innego komputera zostały zamontowane w systemie plików użytkownika, pliki z tych dysków również będą testowane. Proces testowania systemu plików oznacza testowanie wszystkich zamontowanych systemów plików.

8888

1.2. Pakiet dystrybucyjny

Co zawiera pakiet dystrybucyjny? Umowa Licencyjna. Karta rejestracyjna.

1.2.1. Elementy pakietu

dystrybucyjnego

Pakiet dystrybucyjny zawiera następujące elementy:

zapieczętowaną kopertę z instalacyjną płytą CD (lub

dyskietkami) zawierającą pliki produktu;

WSTĘ P

plik klucza; kartę rejestracyjną (z numerem seryjnym produktu); Umowę Licencyjną.

Przed rozpakowaniem zapieczętowanej koperty zawierającej nośnik



instalacyjny, należy uważnie przeczytać postanowienia Umowy Licencyjnej.

1.2.2. Umowa Licencyjna

Umowa Licencyjna (UL) jest legalnym porozumieniem pomiędzy użytkownikiem (jako osobą fizyczną lub firmą) a producentem (Kaspersky Lab Ltd.) opisującą warunki zakupu i użytkowania produktu antywirusowego.



Nie należy otwierać zapieczętowanej koperty przed zapoznaniem się z postanowieniami Umowy Licencyjnej!

Jeżeli użytkownik nie zgadza się z postanowieniami Umowy Licencyjnej, może on zwrócić produkt dystrybutorowi i uzyskać pełny zwrot poniesionych kosztów. Należy jednak upewnić się, że koperta zawierająca nośnik instalacyjny nie została naruszona.

9999

WSTĘ P

Odpieczętowanie koperty oznacza zaakceptowanie warunków Umowy Licencyjnej.

1.2.3. Karta rejestracyjna

Aby zostać zarejestrowanym użytkownikiem, należy wypełnić kartę rejestracyjną i wysłać ją do przedstawiciela Kaspersky Lab w Polsce.

W przypadku zmiany adresu korespondencji/e-mail lub numeru telefonu, należy powiadomić przedstawiciela, do którego została wysłana karta rejestracujna.

Użytkownik rejestrując się uzyskuje status zarejestrowanego użytkownika Kaspersky Anti-Virus for Linux, oraz otrzymuje wsparcie techniczne i uaktualnienia antywirusowych baz danych przez okres trwania subskrypcji.

1.3. Pomoc techniczna

Usługi świadczone zarejestrowanym użytkownikom.

Kaspersky Lab oferuje szeroki pakiet usług dla zarejestrowanych użytkowników pakietu Kaspersky Anti-Virus.

Użytkownik, który zarejestrował się i wykupił subskrypcję będzie mógł korzystać z poniższych usług przez cały okres ważności umowy licencyjnej:

codzienne uaktualnienia antywirusowych baz danych; powiadomienia o nowych wersjach produktów; doradztwo związane z instalacją, konfiguracją oraz działaniem

oprogramowania za pośrednictwem telefonu oraz poczty elektronicznej;

powiadamianie o pojawieniu się informacji na temat nowych

produktów z linii Kaspersky Anti-Virus lub o pojawieniu się nowych wirusów na świecie (dla użytkowników zapisanych na listę mailingową Kaspersky Lab)

1010

WSTĘ P



Kaspersky Lab nie udostępnia informacji na temat działania i użytkowania systemów operacyjnych.

1.4. Informacje zawarte w tym

podręczniku

Co zostało opisane w tym podręczniku i czego on nie zawiera?

1.5. Symbole użyte w

dokumentacji

Konwencje przyjęte w tym podręczniku.

Tekst dokumentacji został różnie sformatowany w zależności od jego znaczenia.

Konwencja Znaczenie

Pogrubiona czcionka Nazwy menu oraz jego

polecenia, tytuły oraz elementy okien dialogowych, etc.

Notatka. Dodatkowe informacje, notatki



Uwaga!

Bardzo ważna informacja

1111

WSTĘ P

Konwencja Znaczenie

Aby wykonać działanie: …

1. Krok 1.

2. …

Nazwa elementu

kontrolnego—funkcja elementu kontrolnego.

[przełącznik]—opis funkcji przełącznika.

Tekst wprowadzony przez uż ytkownika

Tekst informacyjny

Sekwencja działań wykonywanych przez użytkownika

Opis drzewa ustawień

Przełączniki wiersza poleceń

Tekst, który powinien zostać wprowadzony przez użytkownika w linii poleceń.

Tekst plików konfiguracyjnych oraz wiadomości informacyjnych programu.

1212

Rozdzia

2. Instalacja Kaspersky Anti

2.2.

Instalacja Kaspersky Anti----

Instalacja Kaspersky AntiInstalacja Kaspersky Anti Virus for Linu

Virus for Linux

Virus for LinuVirus for Linu

x x

2.1. Wymagania systemowe

Wymagania sprzętowe i systemowe.

Aby uruchomić program Kaspersky Anti-Virus for Linux muszą zostać spełnione następujące wymagania systemowe:

procesor 486 lub Intel Pentium (lub kompatybilny), minimum 64

MB pamięci RAM;

system operacyjny Linux; biblioteka libnss_compat.so.1; jądro w wersji 2.2.x lub 2.4.x.



Jądra systemowe w wersjach 2.0.x i wcześniejszych nie są obsługiwane!

1313

INSTALACJA

2.2. Tworzenie kopii zapasowej

dyskietek

Jeżeli pakiet Kaspersky Anti-Virus for Linux dostarczony został na dyskietkach instalacyjnych (nie na płycie CD), przed rozpoczęciem instalacji programu zalecane jest utworzenie kopii tych dyskietek. W przypadku uszkodzenia dyskietek podczas instalacji możliwe będzie ich odtworzenie z kopii zapasowych.

2.3. Instalacja krok po kroku

2.3.1. … z użyciem narzędzia

instalacyjnego



Aby zainstalować Kaspersky Anti-Virus for Linux przy pomocy

narzędzia instalującego należy wykonać następujące kroki:

1. Skopiować archiwum z nośnika instalacyjnego na dysk twardy

komputera.

2. Rozpakować archiwum przy pomocy polecenia

następujące pliki: narzędzie instalujące oraz archiwa zawierające pliki produktu.

3. Uruchomić narzędzie instalujące:

4. Jeżeli na ekranie pojawi się pytanie

directory_name?,

klawisz <Enter>. Na ekranie pojawi się następujący komunikat:

. Z archiwum zostaną rozpakowane

./kavinstaller

Search in current

należy wcisnąć klawisz <Y>, a następnie

tar zxvf

In package <ścieżka> found <nazwa> version <numer_wersji > <numer_kompilacji>

gdzie:

<ścieżka> ścieżka dostępu do archiwum;

1414

<nazwa> nazwa znalezionego oprogramowania;

INSTALACJA

<numer_wersji> <numer_kompilacji> numer seryjny kompilacji programu.

5. Jeżeli pojawi się pytanie

wcisnąć klawisz <Y>. Po wykonaniu tych czynności instalator zainstaluje Kaspersky Anti-Virus for Linux na komputerze, a następnie spróbuje uruchomić skaner antywirusowy.

Jeżeli z pewnych powodów uruchomienie instalatora nie było



możliwe, należy rozpakować archiwa, utworzyć katalog dla programu antywirusowego i skopiować do niego zawartość archiwum (patrz podrozdział 2.3.2). Podczas wykonywania tych czynności należy zignorować komunikat systemu informujący o uszkodzeniu archiwum (system wyświetli ten komunikat, ponieważ archiwum jest podpisane cyfrowo).

numer wersji;

Do you want to install it?,

należy

2.3.2. … bez pomocy narzędzia

instalującego



Aby skopiować pliki pakietu Kaspersky Anti-Virus for Linux na

dysk komputera należy wykonać następujące czynności:

1. Wybrać katalog systemu plików, w którym ma być

zainstalowany Kaspersky Anti-Virus for Linux.

2. W wybranym katalogu utworzyć podkatalog dla programu antywirusowego (przykładowo, /usr/lib/AVP).

3. Umieścić w napędzie pierwszą dyskietkę instalacyjną lub jej kopię.

4. Zamontować napęd dyskietek w systemie plików.

5. Skopiować wszystkie pliki zapisane na dyskietce do wybranego katalogu.

6. Jeżeli antywirusowe bazy danych mają być przechowywane w oddzielnym katalogu, należy wybrać

/opt/AVP lub

1515

INSTALACJA

katalog i utworzyć w nim odpowiedni podkatalog (przykładowo,

7. Umieścić w napędzie drugą dyskietkę instalacyjną i zamontować napęd w systemie plików.

8. Skopiować wszystkie pliki zapisane na dyskietce do utworzonego katalogu (katalog wspólny lub przeznaczony dla antywirusowych baz danych).

9. Powtórzyć kroki 7 i 8 dla pozostałych dyskietek instalacyjnych.

10. Podać ścieżkę dostępu do antywirusowych baz danych w parametrze BasePath znajdującym się w pliku AvpUnix.ini.

Aby zainstalowane programy mogły być uruchamiane z dowolnego

katalogu, należy utworzyć odpowiednie łącza w katalogu lub /usr/local/bin.

/opt/AVP/BASES

/usr/lib/AVP/BASES

lub

/usr/bin

Lista plików programu oraz realizowanych przez nie funkcji znajduje

się w Dodatku A.

2.4. Przygotowanie do uruchomienia

Jak zredagować plik .ini oraz ścieżkę dostępu do katalogu zawierającego pliki tymczasowe? Dostosowywanie oprogramowania do różnych potrzeb.

2.4.1. Redagowanie pliku .ini

Plik inicjacyjny AvpUnix.ini zawiera informacje niezbędne do poprawnej pracy pakietu. Może on znajdować się w jednym z poniższych katalogów:

1616

INSTALACJA

~/.AVP

(katalog użytkownika. Na przykład,

/home/user1 /.AVP)

/opt/AVP/etc

/root/.AVP

lub

3. /etc/AVP



Podczas uruchamiania, program poszukuje pliku AvpUnix.ini kolejno w katalogach wymienionych powyżej. Jeżeli plik nie zostanie tam znaleziony, program rozpocznie szukanie go w bieżącym katalogu!

Jeżeli jest to wymagane, plik AvpUnix.ini może zostać redagowany (szczegółowe informacje dotyczące pliku INI znajdują się w Dodatku В).

Redagowanie pliku inicjacyjnego będzie konieczne w następujących przypadkach:

Jeżeli antywirusowe bazy danych zostały skopiowane do

•

oddzielnego katalogu, konieczne będzie podanie odpowiedniej ścieżki dostępu w linii

BasePath

pliku AvpUnix.ini. Jeżeli ścieżka

ta nie zostanie podana, program nie odnajdzie antywirusowych baz danych i nie będzie wykrywał żadnych wirusów!

• Jeżeli zmieniona została nazwa pliku .set (przykładowo, pliku

ustawień antywirusowych baz danych), konieczne będzie podanie nowej nazwy w linii

SetFile

pliku AvpUnix.ini. Jeżeli nazwa ta nie zostanie podana, program nie załaduje antywirusowych baz danych i nie będzie wykrywał żadnych wirusów!



Podczas redagowania parametru

SetFile

należy podać tylko nazwę

pliku .set. Podawanie ścieżki dostępu do tego pliku nie jest konieczne!

• Jeżeli pliki kluczy zostały skopiowane do oddzielnego katalogu,

konieczne będzie podanie odpowiedniej ścieżki dostępu w linii

KeysPath

pliku AvpUnix.ini. Jeżeli ścieżka ta nie zostanie podana, wszystkie programy będą pracować w trybie demonstracyjnym (przykładowo, wykryte wirusy nie będą usuwane oraz nie będą testowane archiwa i pocztowe bazy danych).

1717

INSTALACJA

Zaleca się podawanie bezwzględnych ścieżek dostępu do

antywirusowych baz danych oraz do plików kluczy w pliku AvpUnix.ini.

2.4.2. Redagowanie ścieżki dostępu

do plików tymczasowych

Jeżeli pliki tymczasowe skanera oraz procesu demona mają być tworzone w katalogu innym niż są pliki tymczasowe), należy zdefiniować go wykonując poniższe czynności:

1. Utworzyć katalog dla plików tymczasowych, przykładowo

/TEMP)

/tmp

(domyślny katalog, w którym przechowywane

2. Dodać katalog do zmiennej środowiskowej



Aby zdefiniować nowy katalog dla plików tymczasowych tworzonych przez inne programy, należy zmienić ustawienia w odpowiednich plikach konfiguracyjnych tych programów.

TEMP lub

TMP

2.4.3. Dostosowywanie oprogramowania do indywidualnych potrzeb

Jeżeli skaner oraz demon mają być uruchamiane przez różnych użytkowników z innymi, indywidualnymi ustawieniami, należy wykonać poniższe czynności:

1. Utworzyć podkatalog katalogach domowych użytkowników.

.AVP

(przykładowo,

/root/.AVP)

2. Skopiować do utworzonych podkatalogów plik AvpUnix.ini oraz defUnix.prf.

3. Jeżeli jest to konieczne, zmodyfikować profil (patrz Załącznik B).

1818

INSTALACJA

Jeżeli w linii poleceń programu kavtuner lub programu kavinstaller wykorzystany zostanie przełącznik

–ua=nazwa (gdzie

nazwa

jest nazwą użytkownika), programy automatycznie wykonają opisane powyżej czynności.

1919

Rozdzia

3. Uruchamianie Kaspersky Anti

3.3.

Uruchamianie Kaspersky Anti----

Uruchamianie Kaspersky AntiUruchamianie Kaspersky Anti Virus for Linux

Virus for Linux

Virus for LinuxVirus for Linux

3.1. Modyfikowanie ustawień

testowania

Jak zmienić ustawienia testowania? Korzystanie z przełączników linii poleceń oraz z profili.

Aby korzystanie z funkcji programu Kaspersky Anti-Virus for Linux było możliwe, konieczne jest zdefiniowanie:

obiektów, które będą testowane; sposobu traktowania tych obiektów; sposobu wykorzystania zaawansowanych narzędzi testujących.

Program ładuje ustawienia testowania z profilu (plik posiadający rozszerzenie .prf), który zdefiniowany jest w linii DefaultProfile pliku AvpUnix.ini. Profil może być również określony przy użyciu przełączników linii poleceń (patrz podrozdział 4.1). W celu redagowania profilu można:

2020

URUCHAMIANIE

skorzystać z programu kavtuner (patrz rozdział 9). otworzyć i zmodyfikować profil w dowolnym edytorze tekstu

(patrz podrozdział 5.2).

Możliwe jest zdefiniowanie oddzielnych ustawień dla różnych zadań realizowanych przez program. Przykładowo, jeżeli program ma regularnie wykonywać test zapobiegawczy, nie jest konieczne uruchamianie zaawansowanych narzędzi testujących. Jeżeli jednak istnieje podejrzenie zainfekowania komputera, narzędzia te powinny zostać wykorzystane.

Na przykład:

./kavscanner –V –H- /root

Powyższa linia poleceń uruchamia skaner antywirusowy w celu przetestowania katalogu narzędzi testujących — testu redundancyjnego oraz analizatora heurystycznego.

/root

z wykorzystaniem dwóch zaawansowanych

W celu zdefiniowania takich ustawień w pliku

otworzyć go w dowolnym edytorze tekstu i wprowadzić następujące linie:

Names=*/root; RedundantScan=Yes CodeAnylyser=Yes

defUnix.prf

3.2. Uruchamianie testu

Jak uruchomić testowanie komputera w poszukiwaniu wirusów? Przykłady uruchomienia skanera oraz demona. Monitorowanie plików. Wyszukiwanie wirusów w poczcie elektronicznej.

należy

Test może być uruchomiony z linii poleceń lub ze skryptu. Przykładowo, linia poleceń uruchamiająca program kavscanner może wyglądać następująco:

2121

URUCHAMIANIE

./kavscanner

Po uruchomieniu, skaner automatycznie ładuje ustawienia z pliku zdefiniowanego przez parametr

DefaultProfile

w pliku AvpUnix.ini.

Domyślną nazwą pliku profilu jest defUnix.prf. Jeżeli pakiet nie zawiera tego pliku skaner wykorzysta własne ustawienia domyślne. Ustawienia mogą być również zmieniane przy użyciu przełącznika

F=nazwa_pliku_profilu

w linii poleceń.

Test na obecność wirusów może być również wykonywany przy użyciu programu kavaemon. Na początku program ten może być uruchamiany tylko z linii poleceń. Później możliwe będzie wywoływanie demona przez klienta. Gdy demon uruchamiany jest po raz pierwszy, linia poleceń może wyglądać następująco:

./kavdaemon

Wykonanie powyższego polecenia spowoduje uruchomienie procesu demona i załadowanie antywirusowych baz danych do pamięci. Aby rozpocząć testowanie (przykładowo, katalogów domowych) należy wprowadzić poniższe polecenie:

./kavdaemon -o{/home}

Demon dziedziczy wszystkie funkcje skanera, jednak niektóre przełączniki linii poleceń tych programów różnią się.

Monitor jest zawsze aktywny i nieustannie testuje wszystkie uruchamiane lub otwierane obiekty (szczegółowe informacje dotyczące uruchamiania programu Monitor znajdują się w podrozdziale 6).

2222

URUCHAMIANIE

3.3. Uruchamianie uaktualniania

antywirusowych baz danych

Źródła uaktualnień antywirusowych baz danych. Przykład wykorzystania programu Updater.

Uaktualnienia antywirusowych bazy danych mogą być pobierane z Internetu lub dostarczane przez dystrybutorów Kaspersky Lab. Podstawowy adres uaktualniania to:

ftp://updates1.kaspersky.pl/updates.

Pełna lista dostępnych lokalizacji z udostępnianymi uaktualnieniami baz antywirusowych znajduje się pod adresem www.kaspersky.pl.

Aby ochrona komputera przed nowymi wirusami była efektywna, należy regularnie uaktualniać antywirusowe bazy danych.

Program Updater wchodzący w skład pakietu Kaspersky Anti-Virus fo r Linux umożliwia zautomatyzowanie procesu uaktualniania (patrz podrozdział 10.2).

Program Updater może być uruchomiony z poziomu linii poleceń:

./kavupdater –uik=ftp://updates1.kaspersky.pl/updates

2323

Rozdzia

4. Program Scanner: testowanie

4.4.

Program Scanner: testowanie

Program Scanner: testowanie Program Scanner: testowanie i leczenie

i leczenie

i leczeniei leczenie

4.1. Uruchamianie programu

Scanner

Uruchamianie programu Scanner z poziomu linii poleceń lub ze skryptu. Korzystanie z kodów wyjścia.

W celu wykonywania okresowego testu komputera na obecność wirusów, należy skorzystać z programu Scanner. Program ten może być uruchamiany z linii poleceń lub ze specjalnie przygotowanego skryptu.



Jeżeli podczas uruchamiania skaner antywirusowy nie zlokalizuje pliku klucza, to uruchomi się w trybie demonstracyjnym, tzn. wyłączone zostaną opcje poszukiwania wirusów w archiwach oraz wiadomościach pocztowych, a także wyboru akcji przez użytkownika w przypadku wykrycia wirusa.

Podczas uruchamiania programu Scanner z poziomu linii poleceń, ustawienia mogą być definiowane przy użyciu odpowiednich

2424

SCANNER

przełączników. Poniżej znajduje się ogólny format linii poleceń programu Scanner:

./kavscanner [przełącznik1] [przełącznik2] [...] [przełącznikN] [ś cieżka] [maski_plików]

gdzie:

przełącznik…]

[

jest opcjonalnym przełącznikiem wiersza

poleceń,

[ś cież ka]

jest opcjonalna ścieżką systemu Linux,

[maski_plików]

to opcjonalne maski plików, które będą

testowane. Domyślnie program testuje wszystkie pliki uruchamialne.

Przed uruchomieniem testowania możliwe jest zdefiniowanie

ustawień programu, takich jak typ testowanych obiektów, reakcja na wystąpienie zainfekowanych obiektów, uaktywnienie zaawansowanych mechanizmów testowania itp. (patrz podrozdział 5.1). Po uruchomieniu program automatycznie ładuje ustawienia z pliku defUnix.prf. Jeżeli utworzony został nowy profil, a jego nazwę podano w linii

DefaultProfile

pliku AvpUnix.ini, Scanner

załaduje ustawienia z nowego profilu. Jeżeli podczas uruchamiania program Scanner nie odnajdzie żadnego profilu, wykorzystane zostaną domyślne ustawienia. Ustawienia zapisane w profilu mogą być zmodyfikowane za pomocą przełączników linii poleceń.

Jeżeli ustawienia mają być załadowane z profilu innego niż określony w pliku .ini, należy uruchomić program przy użyciu przełącznika

-F=nazwa_pliku_profilu

. Lista wszystkich dostępnych przełączników

wiersza poleceń znajduje się w Dodatku B. Jeżeli program Scanner uruchamiany jest ze skryptu, możliwe jest

przeglądanie zwróconych przez niego kodów wyjścia. Lista wszystkich kodów wyjścia wraz z przykładem ich analizy znajduje się w

Dodatku B

Scanner może być uruchomiony z dyskietki instalacyjnej. Zaleca się utworzenie odpowiednich dyskietek startowych i zapisanie na nich pakietu Kaspersky Anti-Virus for Linux wraz z antywirusowymi bazami danych (wymagane będzie kilka dyskietek). Dyskietki takie będą bardzo pomocne podczas odzyskiwania systemu po ewentualnym ataku wirusa.

2525

SCANNER

Jeżeli dla programu Scanner zapisanego na dyskietkach startowych

zostanie utworzony profil, należy podać wartość UseMemoryFiles (szczegółowe informacje dotyczące tego parametru znajdują się w podrozdziale 5.4.2).

Yes

dla parametru

4.2. Wyszukiwanie i usuwanie

wirusów

Reakcje na wystąpienie zainfekowanych obiektów. Zalecenia. Komunikaty generowane przez skaner antywirusowy w przypadku usunięcia podejrzanych lub zainfekowanych obiektów oraz komunikaty dotyczące wirusa wykrytego w programie antywirusowym.

4.2.1. Ładowanie skanera

antywirusowego

Po uruchomieniu program Scanner ładuje antywirusowe bazy danych. Jeżeli operacja ta zakończy się pomyślnie, na ekranie pojawi się następujący komunikaty:

Antiviral databases were loaded. Records: <NNNN>

gdzie <NNNN> jest liczbą rozpoznawanych wirusów.

Następnie skaner szuka wirusów we własnym kodzie (w module uruchamialnym kavscanner).

Jeżeli skaner antywirusowy zostanie zainfekowany wirusem,

zaproponuje wyleczenie modułu uruchamialnego. W tym przypadku zalecane jest usunięcie zainfekowanego programu i ponowne jego zainstalowanie. Jeżeli nie istnieje taka możliwość należy wybrać opcję disInfect. Po wyleczeniu pliku skaner antywirusowy zasugeruje swoje ponowne uruchomienie i zakończy działanie.

2626

SCANNER



Jeżeli skaner antywirusowy nie jest zainfekowany,

rozpocznie poszukiwanie wirusów w obiektach zdefiniowanych przez użytkownika stosując określone wcześniej ustawienia.

Jeżeli nie określono żadnych typów obiektów przeznaczonych do

testowania, na ekranie pojawi się następujący komunikat: "Nothing to scan. You should select Files and/or Sectors in the *.prf file."

Jeżeli na ekranie pojawi się taki komunikat, należy określić rodzaje obiektów przeznaczone do testowania.

Jeżeli nie określono żadnej lokalizacji obiektów przeznaczonych do

testowania, na ekranie pojawi się następujący komunikat: "Nothing to scan. You should select at least one directory to scan."

Jeżeli na ekranie pojawi się taki komunikat, należy określić lokalizację obiektów przeznaczonych do testowania.

4.2.2. Obsługa zainfekowanych

obiektów

W przypadku wykrycia obiektów zainfekowanych wirusem, Scanner będzie próbował je wyleczyć. Niestety leczenie nie zawsze jest możliwe (program wyświetla wtedy odpowiedni komunikat). W takim przypadku należy usunąć zainfekowany obiekt.

Scanner nie leczy plików uszkodzonych przez wirusy, koni

trojańskich, plików zapisanych w archiwach oraz pocztowych baz danych i pocztowych formatów tekstowych.



Podczas pracy z zainfekowanymi i podejrzanymi obiektami należy postępować bardzo ostrożnie. Jeżeli zainfekowane są pliki uruchamialne pod żadnym pozorem nie należy ich uruchamiać.

2727

SCANNER



Jeżeli skaner antywirusowy został skonfigurowany aby umożliwić użytkownikowi wybór metody traktowania zainfekowanych obiektów,

po wykryciu takiego obiektu na ekranie pojawi się jego nazwa, nazwa wirusa oraz możliwość wyboru odpowiedniej reakcji. Poniżej znajduje się przykładowe zapytanie programu Scanner:

Actions — Report only (OK/disInfect/Delete/Cancel/Stop)

gdzie:

Report only— program tylko zapisze informacje o

zainfekowanym obiekcie w raporcie;

disInfect— program spróbuje wyleczyć obiekt; wirus

zostanie usunięty; zostanie przywrócona poprawna zawartość obiektu;

Delete— obiekt usunie obiekt; Cancel— program zignoruje obiekt i będzie

kontynuował testowanie;

Stop— program przerwie testowanie.

Zapytanie może się różnić w zależności od metody wybranej dla poprzedniego zainfekowanego obiektu. Ogólny format zapytania programu Scanner jest następujący:

Actions — <Reakcja_1>

(OK/<Reakcja_2>/<Reakcja_3>/Cancel/Stop)

where:

<Reakcja_1> jest metodą domyślną. Może to być

jedna z następujących reakcji:

Report only

desInfect lub Delete;

<Reakcja_2> oraz <Reakcja_3> to pozostałe

dwie metody z wymienionych powyżej. Polecenia

Cancel

oraz

Stop

zawsze znajdują się na końcu

zapytania.

2828

SCANNER

Aby wybrać metodę domyślną należy wcisnąć na klawiaturze literę odpowiadającą wielkiej literze w nazwie opcji lub klawisz <O> (oznaczający wybranie polecenia OК).

Aby wybrać jedną z pozostałych metod należy wcisnąć na klawiaturze literę odpowiadającą wielkiej literze w nazwie opcji. Przykładowo, aby wybrać polecenie disInfect należy wcisnąć na klawiaturze klawisz <I>.



Jeżeli zainfekowany jest sektor startowy (MBR, tablica partycji)

i wybrana została opcja disInfect lub Delete, Scanner wyświetli poniższe ostrzeżenie:

Treatment of sectors is a risky operation! We recommend you to make a complete backup of your drive. Proceed with treatment now? - Yes/No

Aby potwierdzić wykonanie operacji należy wcisnąć klawisz <Y> i <E

NTER>. Aby anulować należy wcisnąć klawisz <N> i <ENTER>.

Jeżeli wykonanie operacji zostanie potwierdzone, Scanner rozpocznie leczenie sektorów i nadpisze je standardowym sektorem startowym MSDOS 6.0. Jeżeli wykonanie operacji zostanie anulowane, proces testowania zakończy się. W takim przypadku możliwe będzie zamknięcie programu i utworzenie kopii zapasowej dysku przed rozpoczęciem ewentualnego leczenia.

Po wybraniu jednej z powyższych metod traktowania zainfekowanych obiektów, na ekranie pojawi się poniższy komunikat:

Apply to all Infected objects? - Yes/No

Jeżeli odpowiedź będzie twierdząca, skaner zastosuje wybraną metodę dla wszystkich zainfekowanych obiektów. Rezultaty testu zostaną zapisane w raporcie.

2929

SCANNER

4.2.3. Obsługa uszkodzonych

obiektów

Zainfekowane obiekty nie zawsze mogą być leczone, ponieważ niektóre wirusy nieodwracalnie zmieniają ich zawartość. Obiekty takie powinny być usuwane.

Jeżeli program nie może wyleczyć obiektu, na ekranie pojawi

się poniższy komunikat:

Disinfecting of <NAZWA_OBIEKTU> infected by virus <NAZWA_WIRUSA> is impossible. Delete this object

- Yes/No

gdzie:

<NAZWA_OBIEKTU> <NAZWA_WIRUSA> jest nazwą wirusa wykrytego w

jest nazwą zainfekowanego obiektu;

obiekcie.

Aby usunąć obiekt należy wcisnąć klawisz <Y> oraz <E

NTER>.

Program usunie obiekt i wyświetli pytanie:

Delete all non disinfected objects? - Yes/No

Jeżeli odpowiedź będzie twierdząca, skaner automatycznie usunie każdy obiekt, którego leczenie nie jest możliwe. Jeżeli odpowiedź będzie przecząca, przy wykryciu kolejnego obiektu, którego nie można wyleczyć, Scanner umożliwi użytkownikowi podjęcie odpowiedniej decyzji.

Aby anulować usuwanie obiektu należy wcisnąć klawisz <N> oraz

NTER

. Program nie usunie obiektu i wyświetli poniższe pytanie:

Do not delete all non-disinfected objects? Yes/No

Jeżeli odpowiedź będzie twierdząca, skaner automatycznie pominie wszystkie obiekty, których leczenie nie jest możliwe. Jeżeli odpowiedź będzie przecząca, przy wykryciu kolejnego obiektu, którego leczenie jest niemożliwe, program umożliwi użytkownikowi podjęcie odpowiedniej decyzji.

3030

SCANNER

Scanner nie leczy wirusów w pocztowych bazach danych oraz

w pocztowych formatach tekstowych. Do leczenia wiadomości poczty elektronicznej przeznaczony jest program Keeper zawarty w pakiecie Kaspersky Anti-Virus for Linux Server. Scanner nie leczy i nie usuwa zainfekowanych plików zapisanych w archiwach. Aby wyleczyć takie pliki należy rozpakować archiwum do tymczasowego katalogu, wyleczyć lub usunąć zainfekowane obiekty i ponownie utworzyć archiwum.

4.2.4. Obsługa podejrzanych

obiektów

Jeżeli Scanner poinformuje o wykryciu podejrzanego pliku lub sektora zalecamy skontaktowanie się z działem pomocy technicznej. Obiekt taki można również wysłać do firmy Kaspersky Lab (przykładowo, pod adres

newvirus@kaspersky.pl

analizie.

) gdzie zostanie on poddany szczegółowej

Przed wysłaniem podejrzanego obiektu do firmy Kaspersky Lab należy go umieścić w archiwum zabezpieczonym hasłem.

4.3. Przeglądanie statystyk dotyczących wydajności

Jak przeglądać rezultaty testów? Wiadomości dotyczące testowanych obiektów. Statystyki dotyczące wydajności.

Podczas testowania obiektów program wyświetla bieżące rezultaty. Z lewej strony ekranu znajdują się nazwy testowanych obiektów, natomiast,

po stronie przeciwnej wyświetlany jest ich status. Lista wszystkich wyświetlanych komunikatów znajduje się w Dodatku B.

Po zakończeniu testu program wyświetla statystykę zawierającą informacje o przetestowanych obiektach oraz o wykrytych i usuniętych wirusach.

3131

SCANNER

Tabela zawierająca statystykę podzielona jest na dwie kolumny:

• Lewa kolumna

zawiera ilość testowanych sektorów, plików,

katalogów, plików spakowanych oraz archiwów. W kolumnie tej wyświetlany jest również czas testowania.

• Prawa kolumna

zawiera poniższe wartości:

Known viruses — ilość wirusów wykrywanych

przez Kaspersky Anti-Virus for Linux;

Virus bodies

— ilość plików zainfekowanych

znanymi wirusami;

Disinfected — ilość obiektów, z których usunięto

wirusy;

Deleted — ilość usuniętych obiektów; Warnings — ilość obiektów, które zawierają kod

podobny do kodu znanego wirusa;

Suspicious — ilość podejrzanych obiektów, np.

wykrytych podczas analizy heurystycznej;

Corrupted — ilość uszkodzonych obiektów; I/O errors — ilość błędów, które wystąpiły podczas

odczytywania plików.

Informacje dotyczące zainfekowanych obiektów oraz statystyk będą



zapisywane w raporcie tylko, gdy program zostanie odpowiednio skonfigurowany.

Aby przetworzyć i zsumować dane z raportów by przeglądać



szczegóły operacji skanowania należy użyć programu Slogan (patrz rozdział 8).

3232

5. Scanner oraz Daemon:

5.5.

Scanner oraz Daemon:

Scanner oraz Daemon: Scanner oraz Daemon:

korzystanie z przełączników

korzystanie z przełączników korzystanie z przełączników

oraz profili

oraz profilioraz profili

Rozdzia

5.1. Ustawienia testowania

Jakie obiekty testować? Jak traktować zainfekowane obiekty?

Aby wykrywanie wirusów było możliwe należy określić poniższe parametry:

• Lokalizacja testowanych obiektów: sektory systemowe (Boot

Sector, Master Boot Record, tabela partycji) oraz pliki zapisane na lokalnych, sieciowych i zewnętrznych dyskach (floppy, LS120, CD).

• Obiekty przeznaczone do testu: pliki spakowane, archiwa,

pocztowe bazy danych, lokalne skrzynki pocztowe, pliki różnych typów.

3333

USTAWIENIA

• Reakcje na wystąpienie zainfekowanych obiektów: obiekty

takie mogą być leczone, usuwane lub kopiowane do określonego katalogu.

• Zaawansowane narzędzia testujące: wyszukiwanie

uszkodzonych i zmodyfikowanych wirusów, test redundancyjny (sprawdzający nie tylko punkty wejścia do pliku, ale całą zawartość analizowanego pliku), analizator heurystyczny (pozwalający na wykrywanie nieznanych wirusów).

Przeprowadzone testy dowiodły, że analizator heurystyczny wykrywa

ponad 92% nieznanych wirusów.

• Zapisywanie raportu z testu do pliku: program może

zapisywać raport z procesu testowania oraz informacje o wydajności do pliku.

5.2. Jak zmieniać ustawienia?

Przełączniki linii poleceń, profile oraz program konfiguracyjny. Zalecenia dotyczące korzystania z różnych ustawień.

Skaner antywirusowy oraz program Daemon ładuje ustawienia z profilu (przykładowo, z pliku .prf). W celu redagowania profilu należy zastosować jedną z poniższych metod:

• skorzystać z programu Tuner (patrz rozdział 9).

• zredagować plik .prf przy użyciu dowolnego edytora testu.

Ustawienia z profilu mogą być również zmienione przy użyciu przełączników linii poleceń.

Jeżeli Scanner ma być wykorzystywany do różnych celów, możliwy jest wybór jednej z poniższych konfiguracji:

• Test regularny. Scanner może wykonywać test regularnie

(przykładowo, codzienne testowanie dysków). W tym celu należy utworzyć zestaw profili zawierających różne ustawienia i

3434

USTAWIENIA

uruchamiać skaner antywirusowy z odpowiednimi profilami definiowanymi w linii poleceń

Test nieregularny. W niektórych przypadkach może wystąpić

•

konieczność uruchomienia testu z niestandardowymi ustawieniami. Przykładowo, możliwe jest wyszukiwanie wirusów tylko w pocztowych bazach danych. W takim przypadku zaleca się uruchomienie skanera z poziomu linii poleceń przy użyciu odpowiednich przełączników.

5.3. Konfigurowanie lokalizacji obiektów przeznaczonych do testowania

Lokalizacja obiektów przeznaczonych do testowania. Testowane obiekty. Indywidualne ustawienia dla lokalizacji obiektów.

5.3.1. Definiowanie lokalizacji

obiektów przeznaczonych do testowania

Przed zmianą innych ustawień należy podać lokalizację obiektów przeznaczonych do testowania.

Jeżeli program zostanie uruchomiony bez określonej lokalizacji

obiektów przeznaczonych do testowania, na ekranie pojawi się poniższy komunikat: "Nothing to scan. You should select at least one directory to scan."

Lokalizację należy określić w linii

Names

3535

, w sekcji

[Object]

profilu.

USTAWIENIA

JEDEN PROFIL MOŻE POSIADAĆ WIĘCEJ NIŻ JEDNĄ SEKCJĘ

[Object]

dla różnych lokalizacji. Ponadto dla każdej lokalizacji

możliwe jest określenie innych ustawień testowania.

Aby zdefiniować lokalizację obiektów przeznaczonych do

testowania,

w linii

Names

sekcji

[Object]

należy podać katalogi systemu plików, w

których test ma być przeprowadzony. W przypadku podania większej ilości katalogów należy oddzielić je za pomocą średników. Jeżeli program ma wyszukiwać wirusy w podanym katalogu należy poprzedzić nazwę katalogu znakiem ”*”. Przykładowo, jeżeli linia wygląda następująco:

*/root/tst;

program będzie szukał wirusów tylko w plikach

Names =*/root/vir; .home/samba;

zapisanych w katalogach /root/vir oraz /root/tst. Aby wyłączyć

katalog z lokalizacji przeznaczonej do sprawdzania należy poprzedzić jego nazwę znakiem ".". Lokalizacja obiektów przeznaczonych do testowania może być również określona przy użyciu przełączników linii poleceń (patrz rozdział 4.1).

Jeżeli zalogowany użytkownik nie posiada dostępu do katalogów lub

plików przeznaczonych do testowania, obiekty te zostaną pominięte podczas testu.

Aby wyszukiwać wirusy w podkatalogach katalogów

określonych w linii

Names

należy wpisać

Yes

w linii

SubDirectories

sekcji

[Object]

przeciwnym wypadku należy wpisać No.

Parametrowi

R[-]

. Przełącznik -R wyłącza, natomiast

podkatalogów zdefiniowanych w linii



Jeżeli program ma przekraczać granice systemu plików,

należy wpisać

SubDirectories

Yes

w linii

CrossFs

odpowiada przełącznik linii poleceń

-R-

włącza testowanie

Names

sekcji

[Object]

. W przeciwnym

wypadku należy wpisać No.

Parametrowi



-C[-]

. Przełącznik -C wyłącza, natomiast

CrossFs

odpowiada przełącznik linii poleceń

-C-

włącza przekraczanie

granic systemu plików.

3636

. W

USTAWIENIA

5.3.2. Definiowanie obiektów

przeznaczonych do testowania

5.3.2.1. Typy obiektów

Po określeniu lokalizacji obiektów przeznaczonych do testowania (patrz podrozdział) należy zdefiniować w jakich obiektach wyszukiwane będą wirusy. Program może wykrywać wirusy w następujących typach obiektów:

• sektory (patrz podrozdział 5.3.2.2);

• pliki (patrz podrozdział 5.3.2.3) włączając:

spakowane pliki uruchamialne (patrz

podrozdział 5.3.2.4);

archiwa, także samo rozpakowujące się (patrz

podrozdział 5.3.2.5);

pocztowe bazy danych oraz pocztowe formaty tekstowe

(patrz podrozdział 5.3.2.6);

obiekty OLE osadzone w testowanych plikach (patrz

podrozdział 5.3.2.7).

Jeżeli program zostanie uruchomiony bez określenia obiektów



przeznaczonych do testowania, na ekranie pojawi się poniższy komunikat: "Nothing to scan. You should select Files and/or Sectors in the *.prf file."

Obiekty przeznaczone do testowania należy zdefiniować w odpowiednich liniach sekcji

[Object]

profilu.

5.3.2.2. Sektory

Aby program testował (ignorował) sektory w wybranej

lokalizacji

należy wpisać profilu.

Yes (No

) dla parametru

Sectors

znajdującego się w

Parametrowi temu odpowiadają przełączniki linii poleceń

B[-]. Przełącznik -P wyłącza, natomiast -P- włącza testowanie

3737

-P[-]

oraz

USTAWIENIA

sektora MBR. Przełącznik -B wyłącza, natomiast

-B-

testowanie sektorów startowych dysków określonych w linii

5.3.2.3. Pliki



Aby program testował pliki w wybranej lokalizacji należy:

1. Wpisać

Yes

w linii

2. Jeżeli ustawienia mają być szczegółowe w polu należy wpisać jeden z poniższych parametrów:

— testowanie programów (przykładowo wszystkich

plików posiadających rozszerzenia .bat, .com, .exe, .ov*, .sys, .bin, .prg, .class, .ini, .vbs, .js, .htm, .dpl, .htt, .hta, .hlp, .pif), plików, których wewnętrzny format jest zbliżony do formatu uruchamialnych plików DOS (*.com, *.exe oraz .sys), plików Windows oraz OS/2 (.exe, *.dll), plików Linux (format .elf), plików posiadających format dokumentów oraz arkuszy pakietu Microsoft Office (OLE2 oraz Access) oraz apletów Javy. Parametr ten umożliwia testowanie wszystkich plików, które mogą przechowywać wirusy.

Files

profilu

włącza

FileMask

Names

— testowanie plików posiadających rozszerzenia: bat,

.bin, .cla, .cmd, .com, .cpl, .dll, .doc, .dot, .dpl, .drv, .dwg, .eml, .exe, .fpm, .hlp, .hta,.htm, .htt, .ini, .js, .jse, .lnk, .mbx, .md*, .msg, .msi, .ocx, .otm, .ov*, .php, .pht, .pif, .plg, .pp*, .prg, .rtf, .scr, .shs, .sys, .tsp, .vbe, .vbs, .vxd, .xl*.

•

— testowanie wszystkich plików (parametrowi temu

odpowiada maska *.*).

Wartości 2 parametru

FileMask

odpowiadają przełączniki linii

poleceń -* oraz –I2

•

— testowanie plików zdefiniowanych przez użytkownika poprzez parametr UserMask. Jeżeli zachodzi potrzeba zdefiniowania większej ilości typów, należy oddzielić je znakiem przecinka.

Pliki przeznaczone do testowania mogą być również określone przy



użyciu przełącznika linii poleceń:

-@!=nazwa_pliku

. W takim

3838

USTAWIENIA

przypadku Scanner będzie testował tylko pliki określone w pliku tekstowym

nazwa_pliku

(ASCII). Każda z linii tego pliku może zawierać tylko jedną nazwę (wraz z pełną ścieżką dostępu). Jeżeli po zakończeniu testowania plik

nazwa_pliku

ma być usunięty

należy skorzystać z opcjonalnego parametru ! (przykładowo,

nazwa_pliku

). Jeżeli parametr ! nie pojawi się w przełączniku

(np. -@=nazwa_pliku), plik nie będzie usunięty.

Aby wykluczyć pliki z procesu testowania:

1. należy wpisać jeden z poniższych parametrów w linii

ExcludeFiles profilu:

1 —

wykluczenie z procesu testowania plików

określonych poprzez parametr ExcludeMask (patrz poniżej);

— wykluczenie z procesu testowania plików

położonych w katalogach określonych poprzez parametr

ExcludeDir

(patrz poniżej);

-@!=

Aby żadne pliki nie zostały wykluczone z procesu testowania należy



wpisać wartość 0 w linii

— wykluczenie z procesu testowania plików

określonych poprzez parametry

ExcludeDir

ExcludeFiles

ExcludeMask

2. Maski plików podawane w linii ExcludeMask należy

oddzielić przy użyciu przecinków lub spacji.

Parametrowi temu odpowiada przełącznik linii poleceń

-XF=maski_plików

, gdzie w miejsce parametru

maski_plików

należy wpisać maski plików, które mają być wykluczone z procesu testowania.

3. Nazwy katalogów podawane w linii ExcludeDir należy oddzielić przy użyciu przecinków lub spacji.

Parametrowi temu odpowiada przełącznik linii poleceń

-XD=nazwy_katalogów nazwy_katalogów

należy wpisać nazwy katalogów, które mają być

, gdzie w miejsce parametru

wykluczone z procesu testowania. Katalogi zdefiniowane w liniach

InfectedFolder, SuspiciousFolder

CorruptedFolder

oraz

pliku

3939

USTAWIENIA

profilu (patrz podrozdział 5.4.3) będą automatycznie ignorowane podczas testu.

Jeżeli występuje podejrzenie zainfekowania komputera należy

wpisać wartość testowania oraz wartość 2 w linii zapobiegawczych należy wpisać wartość Yes liniach Sectors oraz

Files

archiwa i spakowane pliki uruchamialne.

, wartość 0 w linii

Yes

dla wszystkich obiektów przeznaczonych do

FileMask

oraz wyłączyć narzędzia testujące

. Dla codziennych testów

5.3.2.4. Spakowane pliki uruchamialne

Dzięki mechanizmowi Unpacking Engine, Scanner umożliwia wyszukiwanie wirusów w spakowanych plikach uruchamialnych stosując swoiste mechanizmy rozpakowujące.

Spakowane pliki uruchamialne zawierają specjalne moduły rozpakowujące. Gdy taki plik jest uruchamiany, moduł rozpakowuje program do pamięci RAM i uruchamia go. Narzędzia pakujące mogą umieścić wirusa w pliku razem z plikami niezainfekowanymi. Jeżeli plik taki będzie testowany przy użyciu konwencjonalnego skanera antywirusowego, zainfekowany plik nie zostanie wychwycony, ponieważ ciało wirusa jest spakowane wraz z kodem programu.

Aby uruchomić mechanizm testujący pliki spakowane

(Unpacking Engine),

należy wpisać wartość

Parametrowi temu odpowiada przełącznik linii poleceń -U[-].

Przełącznik -U wyłącza, natomiast -U- włącza testowanie plików spakowanych.

Mechanizm unpacking engine rozpakowuje pliki wykonane przy użyciu większości popularnych narzędzi pakujących (DIET, PKLITE, LZEXE, EXEPACK itp.) do tymczasowego katalogu, w którym Scanner może je przetestować. Po zakończeniu procesu testowania pliki tymczasowe są usuwane.

Unpacking Engine tworzy pliki tymczasowe w katalogu określonym

poprzez parametr się w profilu (patrz podrozdział 5.4.2).

Yes

w linii

TempPath

Packed

w sekcji

pliku profilu.

[TempFiles]

, która znajduje

4040

USTAWIENIA

Jeżeli w spakowanym pliku zostanie wykryty wirus rozpoznawany przez program Kaspersky Anti-Virus for Linux, możliwe będzie usunięcie takiego wirusa (jeżeli Scanner został odpowiednio skonfigurowany — patrz podrozdział 5.3.3). W takim przypadku zainfekowany plik zostanie zastąpiony plikiem rozpakowanym i wyleczonym. Jeżeli mechanizm leczenia plików spakowanych jest wyłączony, Scanner może wykrywać tylko wirusy, które zaatakowały pliki już po ich spakowaniu.

Unpacking Engine może prawidłowo rozpakowywać pliki, które zostały skompresowane wielokrotnie. Może również współpracować z programami zabezpieczającymi pliki spakowane (przykładowo, CPAV oraz F-XLOCK) oraz z narzędziami szyfrującymi (takimi jak CryptCOM).

Jeżeli mechanizmy Unpacking Engine oraz Extracting Engine są aktywne,

Kaspersky Anti-Virus for Linux

może wykrywać zainfekowane pliki, nawet jeżeli zostały one zaszyfrowane przy użyciu programu CryptCOM, spakowane za pomocą PKLITE i umieszczone w archiwum PKZIP.

5.3.2.5. Archiwa

Dzięki mechanizmowi Extracting Engine, Scanner może wykrywać wirusy w plikach zapisanych w archiwach (włącznie z archiwami samorozpakowującymi się). Został on zaprojektowany w celu wykrywania wirusów w plikach zarchiwizowanych przy użyciu popularnych programów archiwizujących: ZIP, ARJ, LHA, RAR, CAB itp.

Możliwość wykrywania wirusów w archiwach jest bardzo ważna,

ponieważ zainfekowany plik może być nieświadomie przechowywany w archiwum przez bardzo długi okres czasu i pewnego dnia (po rozpakowaniu archiwum przez użytkownika) zaatakować system.

Aby włączyć Extracting Engine należy:

1. Wpisać

Yes

w linii

mechanizm ma pozostać wyłączony należy wpisać No).

2. Wpisać

Yes

w linii

(w celu testowania archiwów samo rozpakowujących się). Jeżeli mechanizm ten ma pozostać wyłączony należy wpisać

No.

Archives

TempPath

temu odpowiada przełącznik linii poleceń

-A-

włącza mechanizm

w sekcji

[TempFiles]

, która znajduje

5.3.2.6. Pocztowe bazy danych oraz

pocztowe formaty tekstowe

Scanner umożliwia wykrywanie wirusów w pocztowych bazach danych i w pocztowych formatach tekstowych.

Testowanie pocztowych baz danych, a w szczególności pocztowych formatów tekstowych znacznie spowalnia proces testowania. Z tego powodu nie zaleca się wyłączenie tych opcji podczas wykonywania testów rutynowych.

Scanner tylko wykrywa wirusy w pocztowych bazach danych i w

pocztowych formatach tekstowych. Program nie usuwa wirusów wykrytych w tych plikach.

Kaspersky Anti-Virus for Linux wykrywa wirusy w pocztowych bazach danych następujących typów:

Microsoft Outlook, Microsoft Outlook Express (pliki *.pst oraz

*.pab); Microsoft Internet Mail (pliki *.mbx); Eudora Pro & Lite; Pegasus Mail; Netscape Navigator Mail;

4242

USTAWIENIA

Serwer JSMail SMTP/POP3 (baza danych użytkowników).

Aby uaktywnić wykrywanie wirusów w pocztowych bazach

danych,

należy wpisać przeciwnym wypadku należy wpisać No.

Parametrowi temu odpowiada przełącznik linii poleceń

Przełącznik pocztowych baz danych.

Podczas testowania pocztowych baz danych Kaspersky Anti-Virus for Linux skanuje wszystkie ich elementy oraz załączniki. Obsługiwane są formaty następujących typów: UUEncode; XXEncode; btoa (do wersji

5.0); btoa 5.*; BinHex 4.0; ship; NETRUN 3.10; NETSEND 1.0 (nie spakowane); NETSEND 1.0C (spakowane); MIME base64.



Aby uaktywnić wykrywanie wirusów w pocztowych formatach

tekstowych,

należy wpisać przeciwnym wypadku należy wpisać No.

Parametrowi temu odpowiada przełącznik linii poleceń

Przełącznik pocztowych formatów tekstowych.

Yes

w linii

-MD

włącza, natomiast

Yes

w linii

-MP

włącza, natomiast

MailBases

MailPlain

znajdującej się w profilu. W

-MD[-]

-MD-

znajdującej się w profilu. W

-MP-

wyłącza testowanie

-MP[-]

wyłącza testowanie

Podczas testowania pocztowych formatów tekstowych Kaspersky Anti-Virus for Linux skanuje nagłówek każdej wiadomości oraz załączone dane (UUEncode, XXEncode itp.).

5.3.2.7. Osadzone obiekty OLE

Aby uaktywnić wykrywanie wirusów w obiektach OLE

osadzonych w testowanych plikach,

należy wpisać Yes w linii Embedded znajdującej się w profilu. W przeciwnym wypadku należy wpisać No.

4343

USTAWIENIA

5.3.3. Definiowanie reakcji na

wystąpienie zainfekowanych,

podejrzanych oraz uszkodzonych

obiektów

W liniach sekcji [Object] znajdującej się w profilu możliwe jest określenie reakcji na wystąpienie zainfekowanych, podejrzanych lub uszkodzonych obiektów.

Jeżeli Kaspersky Anti-Virus for Linux wyświetli komunikat o

wykryciu podejrzanego pliku lub sektora, zaleca się skontaktowanie z działem pomocy technicznej. Obiekt taki należy wysłać do firmy Kaspersky Lab (przykładowo, pod adres newvirus@kaspersky.pl), gdzie zostanie on poddany analizie. Przed wysłaniem podejrzanego obiektu należy umieścić go w zabezpieczonym hasłem archiwum, wraz z hasłem.

W celu zdefiniowania reakcji na wystąpienie zainfekowanych,

podejrzanych lub uszkodzonych obiektów,

należy wpisać jedną z poniższych wartości dla parametru

InfectedAction

0 — zapisywanie w raporcie informacji o zainfekowanych,

podejrzanych oraz uszkodzonych obiektach. Informacje te będą

wyświetlane na ekranie i zapisywane w pliku raportu (patrz

podrozdział 5.4.4). W tym trybie program nie będzie leczył ani

usuwał zainfekowanych obiektów.

Wartości 0 podawanej dla parametru InfectedAction odpowiada

przełącznik linii poleceń

1 — umożliwia użytkownikowi wybór metody traktowania

zainfekowanych obiektów (patrz podrozdział 4.2.2).

Jest to tryb zalecany, ponieważ umożliwia on użytkownikowi



kontrolowanie procesu leczenia. Wartości 1 podawanej dla parametru InfectedAction odpowiada przełącznik linii poleceń

-I1

znajdującego się w profilu:

-I0

4444

USTAWIENIA

— leczenie wszystkich zainfekowanych obiektów bez pytania

o potwierdzenie. Jeżeli leczenie obiektu nie jest możliwe,

program zaproponuje jego usunięcie (patrz podrozdział 4.2.3).

Automatyczne leczenie zainfekowanych obiektów może być również

uaktywnione przy użyciu przełącznika linii poleceń — lub –I2. Dla trybu tego przeznaczone są także dwa dodatkowe przełączniki: –I2S (automatyczne leczenie zainfekowanych obiektów i pomijanie obiektów, których leczenie nie jest możliwe) oraz —I2D (automatyczne leczenie zainfekowanych obiektów i usuwanie obiektów, których leczenie nie jest możliwe).

— usuwanie zainfekowanych obiektów bez pytania o

potwierdzenie.

Wartości 3 podawanej dla parametru



przełączniki linii poleceń

–E

oraz

InfectedAction

–I3

odpowiadają

Podczas testowania Scanner może wykryć zainfekowane obiekty, których leczenie nie jest możliwe. W takim przypadku jedynym sposobem na zabezpieczenie komputera jest usunięcie takich obiektów.



W celu zdefiniowania reakcji na wystąpienie zainfekowanych

obiektów, których leczenie nie jest możliwe,

należy wpisać jedną z poniższych wartości dla parametru

IfDisinfImpossible

— zapisywanie w raporcie informacji o zainfekowanych

znajdującego się w profilu:

obiektach, których leczenie nie jest możliwe (patrz

podrozdział 4.2.3). Informacje te będą wyświetlane na ekranie i

zapisywane w pliku raportu (patrz podrozdział 5.4.4). W tym

trybie program nie będzie usuwał obiektów.

Wartości 0 podawanej dla parametru

IfDisinfImpossible

odpowiada przełącznik linii poleceń –I2S.

Wartości 1 podawanej dla parametru



odpowiada przełącznik linii poleceń

— usuwanie obiektów, których leczenie nie jest możliwe.

IfDisinfImpossible

–I2D.

Program może kopiować zainfekowane i podejrzane obiekty do określonego katalogu. Kopie takie mogą być w niektórych przypadkach bardzo użyteczne. Przykładowo, jeżeli Scanner usuwa zainfekowane

4545

USTAWIENIA

obiekty (wartość 3 w linii kopii do późniejszego odzyskania danych.

InfectedAction

), możliwe będzie wykorzystanie

W celu kopiowania zainfekowanych plików do określonego

katalogu,

należy wpisać

Katalog przeznaczony do przechowywania kopii zainfekowanych

plików musi być określony w sekcji (patrz podrozdział 5.4.3).

Yes

w linii BackupInfected znajdującej się w profilu.

[ActionWithInfected]

profilu

5.3.4. Definiowanie wykorzystania

zaawansowanych narzędzi

testujących

W liniach sekcji narzędzi testujących:

• Zaawansowane narzędzie testujące

zmodyfikowanych wirusów. Jeżeli plik lub sektor zawiera takiego

wirusa lub podejrzany kod program wyświetla odpowiednie

ostrzeżenie.

Analizator kodu (heurystyczne narzędzie testujące)

•

sektory w poszukiwaniu kodu zbliżonego do instrukcji

wykonywanych przez wirusy.

• Narzędzie przeprowadzające test redundancyjny

tylko punkty wejściowe plików wykorzystywane przez system

operacyjny lecz całą ich zawartość. W większości przypadków

wirusy dopisują do punktów wejściowych atakowanych plików

odwołania do niebezpiecznego kodu zapisanego wewnątrz pliku.

W celu usunięcia takiego wirusa wystarczające jest

uruchomienie konwencjonalnego skanera antywirusowego.

Jednak niektóre wirusy dzielą swój kod na kilka części i

umieszczają je w wolnych obszarach infekowanych plików. W

takim przypadku konwencjonalny skaner wyleczy tylko punkt

wejściowy oraz usunie główną część kodu wirusa z pliku, jednak

pozostałe elementy niebezpiecznego kodu pozostaną nietknięte.

[Object]

możliwe jest włączenie/wyłączenie następujących

szuka uszkodzonych i

testuje pliki i

skanuje nie

4646

USTAWIENIA

W przypadku takim konieczne będzie skorzystanie z testu

redundancyjnego.

Aby uaktywnić wyszukiwanie uszkodzonych oraz

zmodyfikowanych wirusów,

należy wpisać

Yes

w linii

Warnings

znajdującej się w profilu.

Aby uaktywnić analizator kodu wykrywający nieznane wirusy,

należy wpisać

Yes

w linii

Wartości tej odpowiada przełącznik linii poleceń

wyłącza, natomiast



Domyślnie analizator kodu jest zawsze włączony. Wyłączanie tej opcji nie jest zalecane!

Jeżeli analizator kodu wykryje podejrzane instrukcje (takie jak otwarcie pliku, zapisanie do niego danych, przechwytywanie systemowych przerwań itp.) plik, z którego je uruchomiono zostanie sklasyfikowany jako podejrzany, a program wyświetli odpowiedni komunikat:

Suspicion: <TYP>

gdzie <TYP> jest zastępowany jedną z poniższych możliwości:

• Com—podejrzenie ataku wirusa infekującego pliki .COM;

CodeAnalyser

-H-

włącza analizator kodu.

znajdującej się w profilu.

-H[-]

. Przełącznik

• Exe—podejrzenie ataku wirusa infekującego pliki .EXE;

• ComExe—podejrzenie ataku wirusa infekującego pliki .COM

oraz .EXE;

• ComTSR, ExeTSR, SysTSR, ComExeTSR—podejrzenie

ataku wirusa infekującego pliki .COM, .EXE oraz .SYS;

• Boot—plik/sektor prawdopodobnie został zainfekowany boot-

wirusem lub programem instalującym boot-wirusy;

Trojan—plik prawdopodobnie jest koniem trojańskim;

•

• Trivial—plik prawdopodobnie jest zainfekowany nieznanym

wirusem zastępującym pliki uruchamialne zapisane w bieżącym

katalogu swoim kodem (rozmiar takich wirusów zazwyczaj nie

przekracza 300 bajtów);

• Win32—plik prawdopodobnie jest zainfekowany nieznanym

wirusem działającym w systemie Windows;

4747

USTAWIENIA

• Formula—plik programu Excel zawierający podejrzane

instrukcje.

Jak każdy inny algorytm heurystyczny, analizator kodu może generować fałszywe alarmy. Jeżeli program wyświetli taki alarm należy wysłać podejrzany plik do firmy Kaspersky Lab gdzie zostanie on poddany analizie.

Uaktywnienie analizatora kodu wydłuża czas testowania o około 20%, jednak narzędzie to prawidłowo wykrywa ponad 92% nieznanych wirusów (wirusów nie zapisanych w antywirusowych bazach danych programu).



Aby uaktywnić test redundancyjny,

należy wpisać

Parametrowi temu odpowiada przełącznik linii poleceń -V[-].



Przełącznik -V włącza, natomiast

Uaktywnienie testu redundancyjnego jest zalecane jeżeli

standardowy test nie wykrywa żadnych wirusów, a zachowanie systemu jest podejrzane (przykładowo, komputer często się zawiesza lub restartuje, aplikacje pracują bardzo wolno itp.). W przeciwnym wypadku włączanie testu redundancyjnego nie jest zalecane, ponieważ powoduje on znaczne spowolnienie procesu testowania oraz zwiększenie prawdopodobieństwa występowania fałszywych alarmów.

Yes

w linii

RedundantScan

-V-

wyłącza test redundancyjny.

znajdującej się w profilu.

5.4. Ustawienia łączne lokalizacji

obiektów przeznaczonych do testowania

5.4.1. Ustawienia łączne

W przeciwieństwie do ustawień dla poszczególnych lokalizacji obiektów przeznaczonych do testowania definiowanych dla konkretnych sekcji

4848

USTAWIENIA

[Object]

łączne dotyczą wszystkich sekcji Ustawienia ogólne zgromadzone są w kilku sekcjach pliku defUnix.prf

(szczegółowe informacje na ten temat znajdują się w Dodatku В). Możliwe jest zdefiniowanie następujących ustawień ogólnych:

znajdujących się w profilu (patrz podrozdział 5.3), ustawienia

[Objects]

Ogólne parametry testowania oraz pracy skanera

antywirusowego (patrz podrozdział 5.4.2). Definiowanie testu oraz działania: Scanner oraz Daemon

wykorzystywane do obsługi zainfekowanych, podejrzanych oraz

uszkodzonych obiektów (patrz podrozdział 5.4.3). Generowanie raportu oraz statystyk (patrz podrozdział5.4.4).

zdefiniowanych w profilu.

5.4.2. Definiowanie ustawień testu oraz działania: Scanner oraz

Daemon

Ogólne parametry dotyczące działania programu znajdują się w sekcji

[Customize]

uaktualniania antywirusowych baz danych programu Kaspersky AntiVirus for Linux

przypadku gdy bazy są zainfekowane. Możliwe jest również określenie jakie komunikaty będą wyświetlane przez program.

Ogólne parametry dotyczące testowania znajdują się w sekcjach

[Options]

Definiowanie ogólnych ustawień pracy programu testowania katalogów zapisanych na dyskach wymiennych, testowania łączy i podkatalogów oraz generowania plików tymczasowych.

Definiowanie ogólnych ustawień pracy programu

Nowe wirusy pojawiają się codziennie. Jeżeli program antywirusowy ma wydajnie chronić komputer konieczne jest regularne uaktualnianie antywirusowych baz danych.

profilu. Sekcja ta umożliwia określenie częstotliwości

oraz zdefiniowanie akcji jakie mają być podjęte w

oraz

[Tempfiles]

profilu. Parametry te umożliwiają określenie

4949

USTAWIENIA



W celu określenia częstotliwości wyświetlania przypomnienia o

aktualizacji należy:

1. Wpisać

[Customize]

Yes

w linii

profilu.

2. Wpisać interwał (w dniach) w linii

updatesCheck

znajdującej się w sekcji

updatesInterval

1. Aby uaktywnić zgłaszanie komunikatów o błędach należy

wpisać Yes w linii Othermessages znajdującej się w sekcji [Customize]

profilu. W przeciwnym wypadku należy wpisać No.

Aby program pytał o potwierdzenie chęci włączenia testu

redundancyjnego należy

wpisać

Yes

w linii

[Customize]

uruchamiał narzędzie testu redundancyjnego bez potwierdzania.

Opisywane ustawienie będzie wykorzystywane tylko dla lokalizacji,

dla których wpisano wartość (Yes) w linii znajdującej się w sekcji

Redundantmessage

znajdującej się w sekcji

profilu. W przeciwnym wypadku program będzie

[Object]

Redundantscan

Aby program pytał o potwierdzenie chęci usunięcia

zainfekowanego obiektu należy

wpisać

Yes

w linii

[Customize]

profilu. Jeżeli podana zostanie wartość No program

Deleteallmessage

znajdującej się w sekcji

będzie usuwał zainfekowane pliki bez informowania o tym użytkownika.

Opisywane ustawienie będzie wykorzystywane tylko dla lokalizacji,

dla których wpisano wartość 3 w linii w sekcji

[Object]

InfectedAction

znajdującej się

Aby program kończył swoje działanie w przypadku wykrycia

uszkodzonych antywirusowych baz danych należy

wpisać

Yes

w linii

[Customize]

ExitOnBadBases

znajdującej się w sekcji

profilu. W przeciwnym wypadku należy wpisać No.

5050

USTAWIENIA



Aby program wykorzystywał rozszerzone kody wyjścia w

raporcie należy

wpisać

Yes

w linii

[Customize]

Definiowanie ogólnych ustawień operacji skanowania

Useextendedexitcode

znajdującej się w sekcji

profilu. W przeciwnym wypadku należy wpisać No.

Aby program pomijał dane zapisane na wymiennych dyskach

podczas testowania całego systemu plików (domyślnie ten typ mediów jest także sprawdzany) należy

wpisać

w linii

ScanRemovable

znajdującej się w sekcji

[Options]

profilu. W przeciwnym wypadku należy wpisać Yes.

Aby test podkatalogów odbywał się jako ostatni (po

zakończeniu przetwarzania obiektów przeznaczonych do testu) należy

wpisać

[Options]

Opisywane ustawienie będzie wykorzystywane tylko dla lokalizacji,



Yes

w linii

profilu. W przeciwnym wypadku należy wpisać No.

dla których wpisano wartość ( znajdującej się w sekcji

ScanSubDirAtEnd

Yes)

w linii

[Object]

(patrz podrozdział 5.3.1).

znajdującej się w sekcji

SubDirectories



Aby określić, czy i jak program będzie testował dowiązania

symboliczne należy

wpisać jedną z poniższych wartości w linii

Symlinks

znajdującej się w

sekcji [Options]:

— program nie będzie testował plików i katalogów dostępnych

poprzez dowiązania symboliczne.

Wartości 0 podanej w linii

poleceń

-LP

Symlinks

odpowiada przełącznik linii

1 — program będzie testował pliki i katalogi dostępne poprzez

dowiązania symboliczne określone w wierszu poleceń. Pozostałe dowiązania będą ignorowane. Jest to ustawienie domyślne.



poleceń

Wartości

podanej w linii

-LH

Symlinks

odpowiada przełącznik linii

5151

USTAWIENIA

2 —

program będzie testował pliki i katalogi dostępne poprzez

dowiązania symboliczne.

Wartości 2 podanej w linii



poleceń



Cztery opisane poniżej parametry sekcji [Options] dotyczą tylko programu Scanner. Parametry te nie działają bez aktywnego pliku klucza oraz nie są dostępne w programie Kaspersky Anti-Virus Rescue Disk.



Aby program testował kilka plików jednocześnie należy:

1. Wpisać

2. Określić maksymalną ilość plików testowanych jednocześnie



Aby uaktywnić testowanie w pętli należy:

1. Wpisać

2. Określić interwał między pętlami (w sekundach) w linii

-LL

Yes

w linii

należy wpisać No.

w linii

należy wpisać No.

ScanDelay

wartość -1.

LimitForProcesses

Yes

w linii

. Dla interwału równego zeru należy wpisać

Symlinks

ParallelScan

EndlesslyScan

odpowiada przełącznik linii

. W przeciwnym wypadku



Aby program tworzył pliki tymczasowe w pamięci (nie będą one

zapisywane na dysku) należy:

1. Wpisać

[Tempfiles] profilu. W przeciwnym wypadku należy wpisać No.

twardym.

2. Aby ograniczyć rozmiar plików tymczasowych tworzonych w pamięci należy określić maksymalny rozmiar (w kilobajtach) w linii rozmiar przekroczy zdefiniowany limit zostanie zapisany na dysku.

Opisywane ustawienie będzie wykorzystywane tylko dla lokalizacji,

dla których wpisano wartość ( znajdującej się w sekcji [Tempfiles] profilu.

Yes

w linii

Wtedy pliki tymczasowe będą tworzone na dysku

LimitForMemFiles

UseMemoryFiles

. Każdy plik tymczasowy, którego

Yes)

w linii

znajdującej się w sekcji

UseMemoryFiles

5252

USTAWIENIA

3. Aby ograniczyć rozmiar plików rozpakowywanych w pamięci należy określić maksymalny rozmiar (w kilobajtach) w linii MemFilesMaxSize. W takim przypadku, jeżeli rozpakowywany w pamięci plik przekroczy podany rozmiar operacja zostanie zakończona, a na dysku zostanie utworzony plik tymczasowy.

Opisywane ustawienie będzie wykorzystywane tylko dla lokalizacji,



dla których wpisano wartość ( znajdującej się w sekcji



Wartości podawane w liniach LimitForMemFiles oraz MemFilesMaxSize nie mogą przekraczać ilości dostępnej

pamięci RAM.



Aby określić katalog, w którym program będzie zapisywał pliki

tymczasowe należy,

[Tempfiles]

Yes)

w linii

UseMemoryFiles

profilu.

wpisać ścieżkę dostępu w linii TempPath. Przykładowo,

TempPath=/tmp

5.4.3. Definiowanie reakcji na

wystąpienie zainfekowanych i

podejrzanych obiektów

Trzy poniższe sekcje umożliwiają zdefiniowanie reakcji jakimi program odpowie w przypadku wystąpienia zainfekowanych, podejrzanych lub uszkodzonych obiektów:

Parametry sekcji

zainfekowanych obiektów.

Parametry sekcji

podejrzanych obiektów.

[ActionWithInfected]

[ActionWithSuspicion]

definiują obsługę

Parametry sekcji

uszkodzonych obiektów.

[ActionWithCorrupted]

5353

definiują obsługę

USTAWIENIA



Aby program kopiował zainfekowane pliki do specjalnego

katalogu należy

w sekcji

Wpisać Określić ścieżkę dostępu do katalogu w linii

[ActionWithInfected]

Yes

w linii

Domyślna ścieżka dostępu to /infected.

InfectedCopy

profilu:

InfectedFolder

Aby program kopiował podejrzane pliki do specjalnego

katalogu należy

w sekcji [ActionWithSuspicion] profilu:

Wpisać Określić ścieżkę dostępu do katalogu w linii

Domyślna ścieżka dostępu to

Yes

w linii

SuspiciousCopy

/suspicious

SuspiciousFolder

Aby program kopiował uszkodzone pliki do specjalnego

katalogu należy

w sekcji

Wpisać

[ActionWithCorrupted]

Yes

w linii

CorruptedCopy

profilu:

Określić ścieżkę dostępu do katalogu w linii

Domyślna ścieżka dostępu to



Aby program kopiował zainfekowane, podejrzane oraz

uszkodzone pliki wraz ze ścieżkami dostępu należy

wpisać Yes w liniach CopyWithPaths znajdujących się w powyższych sekcjach. W przeciwnym wypadku należy wpisać No.



Zalecane jest uaktywnienie powyższej opcji, ponieważ w różnych katalogach mogą być zapisane pliki o podobnych lub jednakowych nazwach.

/corrupted

CorruptedFolder

Aby program zmieniał rozszerzenia zainfekowanych,

podejrzanych oraz uszkodzonych plików należy

w opisanych powyżej sekcjach :

Wpisać

Yes

w liniach

ChangeExt

5454

USTAWIENIA

Określić docelowe rozszerzenie w linii

Przykładowo,

podejrzanych plików oraz corr dla uszkodzonych plików.

vir

dla zainfekowanych plików,

NewExtension

susp

dla

Aby program zmieniał właściciela plików, których leczenie nie

powiodło się należy

zdefiniować docelową nazwę właściciela w liniach powyższych sekcji. Aby program nie zmieniał właściciela należy wpisać

None

ChownTo

Aby program zmieniał atrybuty zainfekowanych, podejrzanych

oraz uszkodzonych plików, których leczenie nie powiodło się należy

określić docelową maskę atrybutu w liniach sekcji. Przykładowo, wartość

Odczyt przez wła ściciela, Zapis przez wła ściciela przez grupę

. Aby program nie zmieniał właściciela należy wpisać No.

640

ustawia następujące atrybuty:

ChModTo

powyższych

oraz

Odczyt



Podczas pracy z zainfekowanymi i podejrzanymi obiektami oraz z ich kopiami należy postępować bardzo ostrożnie! Nigdy nie należy uruchamiać zainfekowanych plików uruchamialnych.

5.4.4. Definiowanie ustawień raportu

Aby przeglądanie rezultatów testu wykonywanego przez program było możliwe należy zdefiniować parametry zgromadzone w sekcji znajdującej się w profilu. Sekcja ta umożliwia również włączenie lub wyłączenie umieszczania dodatkowych informacji w raporcie.

Aby program tworzył plik raportu należy:

1. Wpisać

2. Określić nazwę pliku raportu w linii domyślna to report.txt.

Yes

w linii

Report

ReportFileName

[Report]

. Wartość

Jeżeli nazwa pliku raportu zostanie poprzedzona znakiem „~” plik

ten zostanie utworzony w katalogu domowym.

5555

USTAWIENIA



Aby ograniczyć rozmiar pliku raportu należy:

Wpisać Określić maksymalny rozmiar pliku raportu (w kilobajtach) w linii

ReportFileSize.

Yes

w linii

ReportFileLimit

Aby program dopisywał raport do istniejącego pliku należy

wpisać nadpisywany należy wpisać No.



Aby program zapisywał informacje o każdym testowanym

obiekcie należy

wpisać

Yes

w linii

Append

RepForEachDisk

. Jeżeli plik raportu ma być zawsze

Aby określić maskę atrybutów pliku raportu należy

wpisać numer żądanej maski w linii

RepCreateFlag=600



Aby podczas zapisywania raportu program stosował powrót karetki oraz znaki linefeed (zakończenia linii) w celu oddzielania wpisów należy

RepCreateFlag

. Przykładowo,

wpisać znakami linefeed. W niektórych edytorach tekstu może to powodować nieprawidłowe wyświetlanie.

W celu zdefiniowania pliku raportu można również użyć przełącznika

linii poleceń nazwą pliku raportu (domyślna nazwa to przełącznika litery A spowoduje dopisywanie raportu do pliku, natomiast, gdy użyta zostanie litera T plik raportu będzie zawsze nadpisywany nową zawartością. Użycie znaku + spowoduje dodanie do raportu szczegółowych informacji.

Program może zapisywać rezultaty testu w raporcie systemowym lub w raporcie użytkownika.

Yes

w linii

-W[T][A][+][=nazwa pliku]

UseCR

. Domyślnie linie raportu oddzielane są tylko

, gdzie

report.txt

nazwa pliku

). Dodanie do

jest

Aby program zapisywał rezultaty testu do raportu systemowego

należy

wpisać dodawane do pliku zdefiniowanego przez użytkownika.

Yes

w linii

UseSysLog

Wpisując No rezultaty testu będą

5656

USTAWIENIA

Podanie wartości (

wyłączenie parametrów: ReportFileLimit, ReportFileSize oraz RepCreateFlag.



Dwa poniższe parametry mogą być wykorzystane tylko wtedy, gdy

proces demona wywoływany jest z pliku skryptu.

Yes)

w linii

ReportFileName, Append

UseSysLog

spowoduje automatyczne

Aby program dodawał rezultaty testu do pliku zdefiniowanego

przez użytkownika należy:

1. Wpisać

2. Zdefiniować nazwę pliku w linii



Jeżeli nazwa pliku zostanie poprzedzona znakiem „~” plik ten będzie

utworzony w katalogu domowym.

Yes

w linii

UserReport

UserReportName

Aby program dodawał do raportu szczegółowe informacje

należy

wpisać

Yes

w linii

ExtReport



Poniższe parametry umożliwiają zdefiniowanie opcjonalnych informacji zapisywanych w raporcie:

WriteTime

informacji przez program. Aby uaktywnić tę opcję należy wpisać

Yes

WriteTimeInfo

modyfikacji, oraz rozmiar każdego zainfekowanego obiektu. Aby uaktywnić tę opcję należy wpisać

ShowOK

obiektach. Aby uaktywnić tę opcję należy wpisać

Parametrowi temu odpowiada przełącznik linii poleceń -O[-].



Przełącznik -O włącza, natomiast informacji o niezainfekowanych obiektach.

ShowPack

obiektach spakowanych. Aby uaktywnić tę opcję należy wpisać

Yes

– zapisywana będzie data i czas wyświetlenia

– zapisywana będzie data i czas ostatniej

Yes

— zapisywane będą informacje o niezainfekowanych

Yes

-O-

wyłącza zapisywanie

— zapisywane będą informacje o archiwach i

5757

USTAWIENIA

Parametrowi temu odpowiada przełącznik linii poleceń

Przełącznik -K włącza, natomiast

-K-

wyłącza zapisywanie informacji

-K[-]

o archiwach i obiektach spakowanych.

Showpassworded

— zapisywane będą informacje o archiwach

zabezpieczonych hasłem. Aby uaktywnić tę opcję należy wpisać

Yes

ShowSuspicion

zapisywane będą informacje o

—

podejrzanych obiektach. Aby uaktywnić tę opcję należy wpisać

Yes

Showwarning — zapisywane będą informacje o obiektach

prawdopodobnie zainfekowanych modyfikacjami znanych wirusów. Aby uaktywnić tę opcję należy wpisać

Showcorrupted

— zapisywane będą informacje o

Yes

uszkodzonych obiektach. Aby uaktywnić tę opcję należy wpisać

Yes.

Showunknown

— zapisywane będą informacje o wykryciu

nieznanych wirusów. Aby uaktywnić tę opcję należy wpisać

Yes

5858

ozdział

6. Proces Daemon: Integrowanie

6.6.

Proces Daemon: Integrowanie

Proces Daemon: Integrowanie Proces Daemon: Integrowanie ochrony antywirusowej z

ochrony antywirusowej z

ochrony antywirusowej z ochrony antywirusowej z klientami

klientami

klientamiklientami

6.1. Cechy programu Daemon

Opis funkcji oraz możliwości programu.

Proces antywirusowy kavdaemon został stworzony w celu integracji ochrony antywirusowej z oprogramowaniem klienckim (na przykład Monitor) na komputerze pracującym pod kontrolą systemu operacyjnego Linux. Daemon działa jako proces systemowy i dziedziczy wszystkie funkcje programu Scanner, dlatego opis programu Scanner odnosi się również do programu Daemon.

W przeciwieństwie do programu Scanner, Daemon ładuje antywirusowe bazy danych do pamięci tylko raz, podczas pierwszego uruchomienia. Powoduje to znaczne zmniejszenie ilości czasu potrzebnego do wykonania testu. Cecha ta powoduje, że Daemon może być z powodzeniem wykorzystywany na serwerach pocztowych oraz WWW działających pod

5959

DAEMON

kontrolą systemu Linux. Wszystkie obiekty docierające do takich serwerów powinny być testowane na obecność wirusów.

Daemon posiada wszystkie funkcje programów antywirusowych znanych z innych platform i umożliwia wykrywanie wirusów we wszystkich typach plików (włącznie z archiwami, plikami spakowanymi oraz plikami poczty elektronicznej). Daemon udostępnia także mechanizm heurystycznego wykrywania wirusów oraz testowanie redundancyjne. Proces może pełnić funkcje serwera oraz klienta.

Instalacja, konfiguracja oraz uaktualnianie antywirusowych baz danych przebiega podobnie jak w przypadku programu Scanner. Różni się jedynie linia poleceń oraz zestaw dostępnych przełączników (patrz podrozdział 6.2).

6.2. Uruchamianie procesu Daemon

Linia poleceń programu Daemon. Przełączniki linii poleceń charakterystyczne dla procesu Daemon. Profile.

Daemon może być uruchomiony z poziomu linii poleceń, z pliku skryptowego lub poprzez programy użytkownika.



Jeżeli podczas uruchamiania program Daemon nie zlokalizuje pliku klucza, to uruchomi się w trybie demonstracyjnym, tzn. wyłączone zostaną opcje poszukiwania wirusów w archiwach oraz wiadomościach pocztowych, a także wyboru akcji przez użytkownika w przypadku wykrycia wirusa.

Ogólny format linii poleceń procesu Daemon wygląda następująco:

./kavdaemon [przełącznik1 ] [przełącznik 2] [...] [przełącznik #] [ś cieżka]

gdzie

[przełącznik …]

poleceń;

jest opcjonalnym przełącznikiem wiersza

6060

DAEMON

[ś cież ka]

to opcjonalna ścieżka systemu Linux definiująca

lokalizację do sprawdzenia.

Znaczenie ścież ki w przypadku wiersza poleceń procesu Daemon



jest inne niż dla programu Scanner. W przypadku programu Scanner parametr ten określa lokalizację obiektów przeznaczonych do testowania, natomiast w przypadku procesu Daemon ścieżka określa listę lokalizacji obiektów przeznaczonych do testowania (przykładowo parametr Object znajdujący się w profilu). Obiekty przeznaczone do testowania definiowane są poprzez przełącznik

-o

(patrz poniżej).

Większość przełączników linii poleceń procesu Daemon jest identyczna jak w przypadku programu Scanner (patrz Dodatek B). Wyjątek stanowią przełączniki -D oraz -@!. Niektóre przełączniki przeznaczone są tylko dla linii poleceń procesu Daemon:

-q

zamyka proces po zakończeniu testowania i leczenia bez uruchamiania procesu demona. Przełącznik ten może być użyty tylko wtedy, gdy Deamon nie jest uruchomiony.

-k

zabija główny proces Daemon. Nie zaleca się korzystania z tego przełącznika.

-ka

zabija wszystkie uruchomione procesy Daemon (zarówno proces główny jak i procesy potomne).

-v

wyświetla numer wersji.

-o{ lista plików, katalogów lub dowiązań symbolicznych

oddzielonych dwukropkami}

testuje określone pliki, katalogi oraz dowiązania symboliczne. Jeżeli dostęp do obiektów nie będzie możliwy zostaną one pominięte.

-f= nazwa katalogu

tworzy w zdefiniowanym katalogu pliki AvpCtl oraz AvpPid. Jeżeli Daemon nie jest uruchomiony z poziomu użytkownika root, dostęp do

6161

DAEMON

niektórych plików może być zabroniony. W takim przypadku należy użyć przełącznika

–f

podczas uruchamiania procesu Daemon.

-WU[=nazwa pliku tymczasowego]

definiuje plik tymczasowy, w którym Daemon będzie zapisywał rezultaty testu.

Podczas uruchamiania procesu Daemon inicjowane są dwa dodatkowe procesy: pierwszy obsługuje wywołania programów klienckich natomiast drugi opisuje rezultaty działania pierwszego procesu. Możliwe jest wyłączenie drugiego procesu.

-dl

— wyłącza start drugiego procesu programu Daemon.

Linia poleceń programu Daemon wygląda następująco:

./kavdaemon /home -o{/home/my_mail} -A -K

Jeżeli Daemon nie wykryje drugiego aktywnego procesu Daemon, działa podobnie do programu Scanner (patrz podrozdział 4.2), po czym uruchamia proces Daemon. Dzieje się tak tylko wtedy, gdy nie użyto przełącznika -q. Jeżeli przełącznik ten został podany w linii poleceń proces Daemon nie zostanie uruchomiony.

Po uruchomieniu procesu program Daemon łączy się z nim i używa tego połączenia do przesyłania parametrów podawanych z poziomu linii poleceń. Następnie proces wykorzystuje połączenie do przesyłania rezultatów testowania. Gdy test zostanie zakończony program zrywa połączenie.

Aby program Daemon mógł się poprawnie uruchamiać plik



inicjalizacyjny AvpUnix.ini (patrz Dodatek B) musi znajdować się w tym samym katalogu co moduł Daemon. Jeżeli plik uruchamialny kavdaemon zostanie przeniesiony do innego katalogu, plik AvpUnix.ini musi być również skopiowany do tego samego katalogu i odpowiednio zredagowany.

Aby zoptymalizować proces ładowania można ustalić priorytet

procesu głównego oraz procesów potomnych. W tym celu należy zmienić wartości parametrów Father oraz Child znajdujące się w sekcji

[Priority]

profilu.

6262

DAEMON

6.3. Wywoływanie procesu z

programu klienckiego

Jak wywołać proces z programu klienckiego? Przykład.

Aby wywołać istniejący proces Daemon z programu klienckiego

należy:

1. Utworzyć gniazdko.

2. Połączyć gniazdko z programem Daemon.

3. Wpisać odpowiednią komendę do gniazdka. Format komendy jest następujący:

Pole

<flagi>data_i_czas:parametr_komendy

<flagi>

należy zastąpić jedną z poniższych wartości:

—parametr_komendy przesyła nazwę pliku oraz

parametry linii poleceń. W najprostszym przypadku przesłana zostanie tylko nazwa pliku a komenda będzie miała następującą postać:

<0>27 Mar 1 3:40:11:/tmp/test.tgz.

będzie nazwa pliku oraz parametry linii poleceń format komendy będzie następujący:

<flagi>data_i_czas: 0xfeparametr1[|parametr2[|parametr3[…]]] 0xfeścieżka1 [;ścież ka2[;ścieżka3[…]]]

gdzie:

0xfe

oznacza początek sekcji;

[parametrN]

znaku wiodącego „–„);

określa parametr linii poleceń (bez

Jeżeli przesyłana

ścież kaN

przeznaczonych do testu.

Ilość ścieżek i parametrów nie jest ograniczona.

określa ścieżkę dostępu do obiektów

6363

DAEMON

3 — parametr_komendy przesyła parametry

pamięci współdzielonej, w której zostały umieszczone testowane obiekty. Tryb ten wykorzystywany jest do testowania obiektów zanim zostaną one zapisane na dysku. W takim przypadku format komendy będzie następujący:

gdzie:

| jest znakiem oddzielającym sekcje;

switch

jest wartością pobraną przy użyciu funkcji

ftok();

length

jest rozmiarem pamięci współdzielonej.

Wartość 3 może być wykorzystywana tylko w serwerowej wersji

programu Daemon.

4 — wyświetla numer wersji.

4. Odczytać rezultaty testu z gniazdka. Rezultaty odczytywane są w postaci dwóch bajtów. Młodszy bajt zawiera standardowe kody wyjścia lub wartość 0x3f (jeżeli program kliencki musi przesłać dodatkowe informacje, które będą uwzględnione przez proces Daemon). Starszy bajt zawiera flagi definiujące późniejsze operacje. Wartość 0x2 w starszym bajcie oznacza, że do odczytu muszą być wykorzystane 4 bajty zawierające dodatkowo rozmiar pamięci współdzielonej, w której znajduje się wyleczony obiekt. Wartość 0x2 może występować tylko wtedy, gdy podczas przesyłania danych flaga została zmieniona na 3 (lub

1),

a kod wyjścia ma wartość 5. W takim przypadku konieczne będzie otwarcie pamięci współdzielonej i odczytanie z niej testowanego obiektu. Wartość 0x1 w starszym bajcie oznacza, że do odczytu muszą być wykorzystane 4 bajty zawierające bufor raportu oraz jego rozmiar.

5. Usunąć gniazdko.

Przykład wywoływania procesu Daemon (program

AvpDaemonClient) znajduje się w pakiecie dystrybucyjnym. Pakiet ten zawiera również program kliencki Monitor (patrz rozdział 7).

6464

DAEMON

Przykłady oraz programy klienckie dostarczone są w postaci kodów

źródłowych zawierających opis metod użytych w celu wywołania

programu Daemon z poziomu oprogramowania klienckiego.

6565

7. Anti

7.7.

Anti----Virus Monitor:

AntiAnti antywirusowe monitorowanie

antywirusowe monitorowanie

antywirusowe monitorowanie antywirusowe monitorowanie systemu

systemu

systemusystemu

Virus Monitor:

Virus Monitor: Virus Monitor:

Rozdzia

7.1. Możliwości i funkcje

Funkcje i możliwości programu Monitor.

Monitor został stworzony w celu poszukiwania wirusów w plikach podczas każdorazowej operacji ich otwarcia, zapisu czy wykonywania. Program obsługuje pliki systemu Linux, FTP, HTTP, HTTP Proxy, POP3, Samba i innych serwerów sieciowych, których systemy plików znajdują się na lokalnym komputerze.

Gdy program jest zainstalowany (patrz podrozdział 7.2.1), skonfigurowany (patrz podrozdział 7.2.2) i uruchomiony (patrz podrozdział 7.3) może on spełniać następujące funkcje:

Zapobiegać otwarciu, uruchomieniu lub zapisaniu

zainfekowanego pliku na lokalnym i zamontowanym systemie plików lokalnego komputera.

6666

MONITOR

Zapisywać wyniki wykonywanych działań do pliku logów.

Monitor jest klientem procesu Daemon, który musi być



zainstalowany i skonfigurowany aby Monitor mógł być uruchomiony.

7.2. Kompilacja i konfiguracja

Kompilacja antywirusowego modułu jądra Linux i monitora antywirusowego. Edycja pliku konfiguracyjnego programu Monitor.

7.2.1. Kompilacja programu Monitor

Aby włączyć funkcję monitorowania otwieranych, zapisywanych lub wykonywanych plików należy najpierw zainstalować i skompilować antywirusowy moduł jądra systemu Linux. Moduł ten zwany klmon jest dostarczany razem z programem Monitor.

Podstawową cechą tego modułu jest jego konstrukcja, która pozwala na uruchomienie i zatrzymanie monitora antywirusowego bez restartu systemu Linux.



Monitor spełnia swoją funkcję wyłącznie w połączeniu z antywirusowym modułem klmon i programem Daemon.

Rysunek 9 przestawia proces antywirusowego monitorowania systemu plików Linux.

Rysunek 1. Proces monitorowania

6767

MONITOR

Zaraz przed otwarciem, zapisaniem lub wykonaniem plik w systemie plików Linux jest interpretowany przez moduł antywirusowy i przesyłany do programu Monitor. Monitor przetwarza plik i przekazuje jego nazwę do procesu demona, który sprawdza plik w poszukiwaniu wirusów. Jeżeli plik nie jest zainfekowany, Daemon zwraca odpowiedni kod do programu Monitor, który następnie informuje moduł antywirusowy o udzieleniu pozwolenia na pracę z tym plikiem. W przypadku gdy plik jest zainfekowany, proces demon zwraca kod błędu i Monitor zwalnia moduł antywirusowy z pracy z tym plikiem. Plik jest przejmowany przez proces demona stosujący zdefiniowane wcześniej ustawienia. Jak widać jest to łańcuch połączonych programów, w którym każdy komponent nie może spełniać swoich funkcji bez innych.

Antywirusowy moduł klmon oraz Monitor są dostarczane w postaci kodów źródłowych, dlatego też przed uruchomieniem muszą zostać skompilowane.

Po instalacji (patrz rozdział 2) źródła programu Monitor oraz podkatalog

module.linux

się w katalogu



Wyłącznie administrator (użytkownik root) jest uprawniony do kompilowania oraz instalowania modułu antywirusowego.



Aby zainstalować i skompilować moduł antywirusowy oraz

program Monitor, należy wykonać następujące kroki:

1. Za pomocą komendy cd przejść do katalogu zawierającego

2. Skompilować moduł za pomocą komendy make. Proces



Moduł jądra musi zostać skompilowany w systemie operacyjnym Linux na którym będzie uruchomiony.

Należy zwrócić uwagę, że moduł antywirusowy musi odpowiadać

wersji jądra, ponieważ użycie niepoprawnego modułu może spowodować zniszczenie systemu. Aby wyświetlić numer wersji jądra systemu Linux, należy wpisać w linii poleceń komendę uname –a. Jeżeli jądro systemu Linux zostało uaktualnione, należy ponownie skompilować moduł antywirusowy.

zawierający kod źródłowy modułu antywirusowego znajdują

kavmonitor.

kody źródłowe modułu antywirusowego. Na przykład:

cd /opt/AVP/kavmonitor/module.linux

kompilacji będzie wyświetlany na ekranie.

6868

MONITOR

3. Aby system operacyjny automatycznie uruchamiał moduł, należy dodać plik zawierający linię (gdzie <nazwa_pliku> jest pełną ścieżką dostępu do wykonywalnego pliku modułu) do odpowiedniego poziomu startowego. Na przykład:

4. Za pomocą komendy cd przejść do katalogu z kodem źródłowym monitora. Na przykład

5. Skompilować Monitor używając komendy make.

insmod monitor-2.2.1 8.о

insmod <nazwa_pliku>

cd /opt/AVP/kavmonitor

7.2.2. Konfigurowanie programu Monitor

Program Monitor można skonfigurować zmieniając jego ustawienia w pliku konfiguracyjnym monitor.conf. Edytując ten plik można:

Zdefiniować parametry wykonywania się programu. Zdefiniować tryb raportowania oraz ścieżkę do pliku raportu

zawierającego wyniki działania programu.

Plik konfiguracyjny zawiera dwie sekcje: sekcję można zdefiniować tryb raportowania, oraz sekcję można zdefiniować parametry działania programu.

Podczas przetwarzania i zapisywania pliku na dysk, Monitor zwraca odpowiedni kod wyjścia. Jednakże wiele programów nie przetwarza kodów wyjścia funkcji zamykających plik i kontynuują obsługę zainfekowanych plików. Aby zapobiec takim sytuacjom, zaleca się użycie programu Monitor do obsługi zainfekowanych obiektów.

Report file

Options

, w której

Aby zdefiniować sposób reakcji monitora na zainfekowane pliki,

należy wpisać jedną z poniższych opcji do linii Wr it eInfe dt edAc tion w sekcji O pt ions:

remove— usuń plik; rename— zmień nazwę pliku przez dodanie łańcucha

.infected

none— zignoruj plik. Jest to domyślna wartość.

do jego rozszerzenia;

6969

MONITOR

Linia w tej sekcji może wyglądać następująco:

WriteInfedtedAction none

System często tworzy, zapisuje i wykonuje pliki, które na pewno nie zawierają wirusów (na przykład pliki logów oraz pliki w katalogu bin), a ich testowanie tylko zwalnia szybkość działania systemu. Dlatego zalecane jest wyłączyć te pliki z procesu monitorowania.

Aby wykluczyć niektóre pliki z obiektów, które mają być

sprawdzane podczas otwierania, zapisywania lub uruchamiania należy

w sekcji

Options

pliku konfiguracyjnego zdefiniować wartości

następujących linii:

OpenExcludeMask

— ścieżka do katalogu z plikami, które mają być ignorowane przy otwieraniu. Można zdefiniować więcej niż jedną ścieżkę, rozdzielając poszczególne wpisy dwukropkami. Na przykład:

OpenExcludeMask /etc:/var/log:/usr/include:/lib:/usr/lib

WriteExcludeMask

— ścieżka do katalogu z plikami, które mają być ignorowane przy zapisywaniu. Można zdefiniować więcej niż jedną ścieżkę, rozdzielając poszczególne wpisy dwukropkami. Na przykład:

WriteExcludeMask /etc:/var/log

ExecExcludeMask— ścieżka do katalogu z plikami, które mają

być ignorowane przy wykonywaniu. Można zdefiniować więcej niż jedną ścieżkę, rozdzielając poszczególne wpisy dwukropkami. Na przykład:

ExecExcludeMask /usr/bin:/bin:/sbin



Ustawienia te będą także dotyczyć podkatalogów zawartych w katalogach zdefiniowanych w powyższych liniach.

Niektóre pliki, które są otwierane bardzo często, są za każdym razem testowane w poszukiwaniu wirusów. Może to w spowodować istotny spadek komfortu i wydajności pracy użytkownika. Aby rozwiązać ten problem została wprowadzona podręczna pamięć do przechowywania nazw tych plików oraz czasu ich ostatniego sprawdzania. W ten sposób, przed poszukiwaniem wirusów w pliku, Monitor poszukuje dokładniejszych informacji o pliku w pamięci podręcznej. Przyspiesza to proces sprawdzania, choć trzeba pamiętać, że zbyt dużo plików w pamięci

7070

MONITOR

podręcznej może spowolnić działanie programu (gdy czas potrzebny na testowanie plików jest równy czasowi przeszukiwania pamięci podręcznej).

Aby zdefiniować liczbę plików skanowanych tylko podczas ich

pierwszego otwarcia należy wprowadzić odpowiednią wartość w linii Cache Size sekcji Opti ons. Na przykład:

CacheSize 2500

Wartość ta zależy od wydajności komputera i powinna zawierać się

w przedziale pomiędzy 500 a 5000.

Można zredukować czas testowania plików przez zwiększenie liczby plików przetwarzanych jednocześnie. Aby nie spowalniać wydajności systemu nie należy skanować więcej jak 5 do 15 plików jednocześnie



Aby zdefiniować maksymalną liczbę jednocześnie

skanowanych plików należy:

wpisać wymaganą ich liczbę do linii

MaxConcurrentCheck

. Na

przykład: MaxConcurrentChecks 1 0

Aby włączyć opcję raportowania błędów należy:

wpisać

do linii Warnings sekcji Options.

Aby zdefiniować tryb raportowania działania programu należy:

w sekcji Report file pliku konfiguracyjnego nadać odpowiednie wartości następującym liniom:

LogFile—ścieżka dostępu do pliku raportu. Na przykład:

LogFile /tmp/KasperskyMonitor.log

Aby program zapisywał w pliku raportu wszystkie rezultaty działania,

należy zdefiniować pełną ścieżkę dostępu do tego pliku. W przeciwnym wypadku Monitor wcale go nie utworzy.

Append

pliku należy wpisać Yes. Aby plik był tworzony na nowo za każdym razem, należy wpisać

— aby nowy raport był dopisywany do już istniejącego

Przykładowy plik konfiguracyjny programu Monitor znajduje się w

Dodatku B.

7171

MONITOR

Monitor jest programem klienckim procesu Daemon, dlatego

podczas poszukiwania wirusów oraz usuwania ich Monitor stosuje ustawienia procesu Daemon. Na przykład, jeżeli katalog nie jest uwzględniany podczas testowania przez program Daemon, będzie on ignorowany nawet jeżeli katalog ten nie jest wyłączony ze sprawdzania w programie Monitor.

7.3. Uruchamianie programu Monitor

Jak uruchomić program Monitor?



Aby uruchomić Monitor, należy wykonać następujące kroki:

1. Uruchomić Daemon, na przykład, przez wpisanie następującej

./kavdaemon

linii:

Programu Monitor nie można uruchamiać przed wystartowaniem

procesu demona i załadowaniem antywirusowego modułu jądra.

2. Jeżeli antywirusowy moduł automatycznie przez system operacyjny należy to zrobić ręcznie, na przykład wpisując linię

3. Zredagować plik monitor.conf jeżeli nie zostało to uczynione wcześniej (patrz podrozdział 7.2.2).

4. Uruchomić program Monitor wpisując w linii poleceń ścieżkę dostępu do pliku konfiguracyjnego. Na przykład:

./monitor monitor.conf



Jeżeli podczas uruchamiania program wygeneruje jakiś błąd, zostanie on wpisany do raportu, a program zostanie zamknięty. Szczegóły dotyczące możliwych błędów znajdują się w podrozdziale 7.5

klm on

nie został załadowany

insmod klmon.o

7272

MONITOR

7.4. Przeglądanie rezultatów działania

Jak przeglądać rezultaty działania programu.?

Podczas testowania otwieranych, zapisywanych czy uruchamianych plików Monitor (jeżeli jest tak skonfigurowany) rejestruje rezultaty swoich działań do pliku raportu.

Nazwa pliku raportu oraz tryb raportowania są zdefiniowane w sekcji Report file pliku konfiguracyjnego monitor.conf.

Pliki raportu mogą być przeglądane w dowolnym edytorze tekstowym.

7.5. Problemy i ich rozwiązywanie

Najczęściej pojawiające się problemy i ich rozwiązania.

Uruchamiając program Monitor można natknąć się na problemy. Poniżej zostaną opisane i omówione sposoby rozwiązania najczęściej występujących problemów.

Jeżeli nie jest możliwe załadowanie antywirusowego modułu

jądra klmon oraz na ekranie pojawia się informacja: unresolved symbol…

należy sprawdzić numer wersji modułu. Wersja modułu musi odpowiadać wersji jądra systemu Linux, w przeciwnym wypadku nie będzie możliwe uruchomienie modułu antywirusowego.

Jeżeli podczas uruchamiania programu Monitor zostanie

wyświetlony na ekranie komunikat: ERROR: Could not open kavmonitor peer file: No such file or directory

należy sprawdzić czy moduł antywirusowy został poprawnie zainstalowany. Po wpisaniu w linii poleceń komendy

7373

lsmod

, na

MONITOR

ekranie zostanie wyświetlona lista wszystkich załadowanych modułów, wśród których powinien znajdować się także moduł klmon.

Jeżeli podczas uruchamiania programu Monitor zostanie

wyświetlony na ekranie komunikat: ERROR: Could not open kavmonitor peer file: permission denied

znaczy to, że użytkownik nie posiada odpowiednich praw do uruchomienia programu Monitor. Tylko użytkownik root może uruchamiać program Monitor.

Jeżeli wszystkie pliki w raporcie działania programu Monitor są

oznaczone jako UNKNOWN

należy sprawdzić czy program Daemon został poprawnie zainstalowany i uruchomiony. Po wpisaniu w linii poleceń komendy

ps ax

na której powinien znajdować się proces demona.

, na ekranie zostanie wyświetlona lista uruchomionych procesów,



Jeżeli podczas uruchamiania programu Monitor zostanie wyświetlony na ekranie komunikat: "Error opening daemon socket: no such file or directory"

oznacza to, że proces demona nie jest uruchomiony lub używa złego gniazdka. Należy uruchomić demona z podaniem prawidłowego położenia gniazdka.

Jeżeli monitor nie wykrywa wirusów w plikach, które są na

pewno zainfekowane

oznacza to, że pliki nie są zdefiniowane w lokalizacji skanowania przez program Daemon. Aby być w pełni zabezpieczonym, Daemon powinien być skonfigurowany do testowania wszystkich katalogów.



Monitor nie jest w stanie znaleźć wirusa w plikach zapisywanych w

systemie plików NFS. Spowodowane jest to przez niestandardową

procedurę zapisywania plików zastosowaną przez serwer NFS w

jądrze Linux.

Jeżeli pojawia się problem

należy spróbować zdefiniować jego źródło postępując według następujących kroków:

7474

MONITOR

1. Wpisać w linii poleceń komendę

ps ax

aby sprawdzić, czy

proces demona jest uruchomiony.

2. Wpisać w linii poleceń komendę

lsmod

aby sprawdzić, czy

został załadowany moduł antywirusowy jądra.

3. Spróbować uruchomić program Monitor ze ścieżką do pliku konfiguracyjnego podaną w linii poleceń.

7575

Rozdzia

8. Slogan: Przetwarzanie i

8.8.

Slogan: Przetwarzanie i

Slogan: Przetwarzanie i Slogan: Przetwarzanie i sumowanie raportów

sumowanie raportów

sumowanie raportówsumowanie raportów

8.1. Możliwości i funkcje

Możliwości i funkcje programu.

Program Slogan został stworzony do przetwarzania danych pochodzących z raportów generowanych przez programy Scanner i Daemon.

Może on spełniać następujące funkcje:

sumowanie rezultatów działania powyższych programów dla

okresu zdefiniowanego przez użytkownika;

monitorowanie bieżących zmian danych w plikach raportów.

7676

SLOGAN

8.2. Uruchamianie programu Slogan

Uruchamianie programu z linii poleceń.

Aby uruchomić program Slogan, w linii poleceń należy wpisać jego nazwę wraz z odpowiednimi przełącznikami:

./slogan [przełącznik1 ] [przełącznik 2] […] [przełącznik N]

gdzie [przełącznik N] jest opcjonalnym przełącznikiem linii poleceń

programu Slogan



Należy pamiętać, by zdefiniować pliki raportów do przetwarzania. W tym celu można użyć przełącznika wiersza poleceń –s (szczegóły poniżej). Jeżeli program będzie uruchomiony bez przełączników w linii poleceń, na ekranie pojawi się lista dostępnych przełączników. Lista ta może zostać wyświetlona za pomocą przełącznika

Uruchamiając program Slogan można wykorzystać następujące przełączniki wiersza poleceń:

-s plik1 plik 2 … plikN

gdzie:

plik1 plik 2 … plikN

przetworzenia przez Slogan;

maska_pliku

przetworzenia przez Slogan.

Podsumowanie stworzone przez Slogan zawiera skumulowane

informacje o wszystkich zdefiniowanych plikach!

jest maską plików raportów przeznaczonych do

–s maska_pliku.

lub

to lista plików raportów przeznaczonych do

–h.

-h

Wyświetla plik pomocy z listą dostępnych przełączników linii poleceń.

-t nazwa_pliku

Opcjonalny plik szablonu używanego do tworzenia przez Slogan raportu sumarycznego.

7777

SLOGAN

Program zawiera różne pliki szablonów *.tm, które Slogan może użyć podczas sumowania danych raportowych (więcej szczegółów na temat szablonów znajduje się w podrozdziale 14.7 Dodatek B). Domyślnie program generuje raport sumaryczny z użyciem szablonu template.tm (patrz Rysunek 2).

Rysunek 2. Przykładowy raport sumaryczny stworzony przez Slogan

-ds dd.mm.rrrr

Program sumuje raporty wygenerowane od dnia zdefiniowanego przez przełącznik.

7878

SLOGAN

-de dd.mm.rrrr

Program sumuje raporty wygenerowane do dnia zdefiniowanego przez przełącznik.

-e

Przełącznik umożliwia użycie języka angielskiego w raporcie sumarycznym. Domyślnie do generowania raportów program Slogan używa języka zdefiniowanego przez odpowiednie ustawienia systemu operacyjnego.

-tt nazwa_pliku

Przełącznik włącza tryb monitorowania czasu rzeczywistego (więcej szczegółów znajduje się w podrozdziale 8.3)

8.3. Slogan w trybie monitorowania czasu rzeczywistego

Działanie programu w trybie monitorowania.

Tryb monitorowania w czasie rzeczywistym pozwala na tropienie i badanie zmian w predefiniowanych plikach raportów. Ogólny format linii poleceń programu Slogan dla trybu monitorowania to:

./slogan –s [plik1] […] [plikN] –tt [przełącznik1 ] […] [przełącznikN]

gdzie

-tt —

Slogan.

przełącznik włączający tryb monitorowania programu

[plikN] —

monitorowania w czasie rzeczywistym.

opcjonalny plik raportów przeznaczony do

77779999

SLOGAN

[przełącznikN] —

opcjonalny przełącznik linii poleceń

definiujący ustawienia programu Slogan dla trybu

monitorowania.

Uruchamiając program w trybie monitorowania czasu rzeczywistego można użyć następujących przełączników linii poleceń:

-R sec

Ustawia wymagany czas odświeżania ekranu statystyk czasu rzeczywistego programu Slogan. Na przykład, aby ekran był uaktualniany co 30 sekund należy wprowadzić przełącznik -R 30. Domyślnie ekran jest odświeżany co sekundę.

-fast

Pozwala na wyświetlanie tylko końca monitorowanego pliku raportu. Jeżeli nie jest on włączony, będą pokazywane zmiany czasu rzeczywistego w pliku raportu z autoprzewijaniem do miejsca zmiany.

Dopóki całkowita liczba zmian w plikach raportów może być duża,

zaleca się używanie tego przełącznika.

-prev

Włącza funkcję badania przez program wszystkich danych prezentowanych w pliku raportu.

-r

Wyświetla ponownie plik raportu jeżeli był on przez pewien czas niedostępny.

Ekran (patrz Rysunek 3) wyświetlany przez Slogan w trybie monitorowania czasu rzeczywistego jest podzielony na dwa panele:

Główne statystyki przedstawiają następujące podsumowania:

Request — sprawdzone obiekty. Archives — sprawdzone archiwa. Packed — sprawdzone spakowane pliki

wykonywalne.

Corrupted — wykryte uszkodzone obiekty. OK — sprawdzone pliki. I/O Errors — błędy wejścia/wyjścia.

8080

Infected — wykryte zainfekowanie obiekty. Disinfected — obiekty nie wyleczone. Suspicion — wykryte podejrzane obiekty. Disinfections failed — wykryte obiekty

niemożliwe do odzyskania.

Deleted — obiekty usunięte. Warnings — wykryte zmodyfikowane i zepsute

wirusy.

Koniec monitorowanego pliku raportu.

SLOGAN

Kombinacja klawiszy <C

TRL+C> umożliwia wyjście z trybu monitorowania

czasu rzeczywistego.

Rysunek 3. Slogan w trybie monitorowania czasu rzeczywistego

8181

9. Tuner: Konfigurowanie

9.9.

Tuner: Konfigurowanie

Tuner: Konfigurowanie Tuner: Konfigurowanie programów Scanner i Daemon

programów Scanner i Daemon

programów Scanner i Daemonprogramów Scanner i Daemon

9.1. Możliwości i funkcje

Rozdzia

Możliwości i funkcje programu.

Tuner jest programem konfiguracyjnym, pozwalającym na tworzenie i edytowanie profili, tj. plików zawierających odpowiedni zestaw predefiniowanych ustawień skanera antywirusowego i procesu demona:

lista obiektów przeznaczonych do skanowania na obecność

wirusów;

sposób przetwarzania zainfekowanych obiektów; użycie zaawansowanych narzędzi skanujących itp.

8282

TUNER

9.2. Uruchamianie programu Tuner

Uruchamianie programu z linii poleceń. Dostępne przełączniki linii poleceń.

Ogólna postać linii poleceń programu Tuner wygląda następująco:

./kavtuner [przełącznik1] […] [przełącznikN],

gdzie [przełącznik1] jest opcjonalnym przełącznikiem linii poleceń

(patrz poniżej).

Uruchamiając Tuner można użyć następujących przełączników linii poleceń:

-g

Włącza użycie pliku defUnix.prf z katalogu /opt/AVP/ jako profilu.

-ua=nazwa_użytkownika

Włącza (jeżeli nie jest stworzony) użycie pliku defUnix.prf jako domyślnego profilu dla zdefiniowanego użytkownika.

-ud= nazwa_uż ytkownika

Wyłącza użycie pliku defUnix.prf jako domyślnego profilu dla zdefiniowanego użytkownika.

-v

Wyświetla numer wersji programu.

-e

Włącza generowanie przez program raportów, wiadomości tekstowych itp. w języku angielskim.

8383

TUNER

9.3. Interfejs

Omówienie interfejsu. Funkcje stron.

Podczas uruchamiania programu na ekranie pojawia się jego główne okno, podzielone na dwie następujące części: listwę menu i obszar roboczy.

Na górze okna znajduje się listwa menu zawierająca trzy menu: File, Settings, Help.



Aby wybrać menu należy

nacisnąć przycisk <A nazwie menu.

LT> i przycisk zawierający literę podświetloną w

Jeżeli program Tuner jest uruchamiany przez telnet, aby użyć skrótu

klawiszowego należy dwukrotnie nacisnąć przycisk <E wymagany klawisz skrótu. Kombinacja <A nie będzie działać!

LT+WYMAGANY_KLAWISZ>

Aby poruszać się po menu należy

użyć klawiszy strzałek lub odpowiednich kombinacji klawiszy.

Pod listwą menu znajduje się główne obszar roboczy. Zawiera on sześć zakładek z różnymi nazwami (Location, Options, Report, ActionsWith, Customize i Mail). Po uruchomieniu programu w głównym oknie będzie wyświetlona strona



Aby przełączyć się do następnej strony należy

wybrać jego nazwę w menu Settings lub nacisnąć przycisk <A przycisk zawierający literę podświetloną w nazwie strony.

Location

SC> i

LT> i



Aby przełączyć się do następnej strony należy

wybrać polecenie Next Page z menu Settings.



Aby przełączyć się do poprzedniej strony należy

wybrać polecenie Previous Page z menu Settings.

Wybierając opcje na stronie można używać następujących przycisków:

8484

TUNER

<HOME>— przesunięcie kursora do początku pola tekstowego; <E <S

<F10>—przejście do listwy menu (File, Settings, Help).

ND>— przesunięcie kursora do końca pola tekstowego; PACE>—zaznaczenie/odznaczenie opcji; AB

—przejście do następnego elementu;

Aby wyjść z programu konfiguracyjnego należy

wybrać polecenie

LT+X>.

Exit

z menu

lub użyć kombinacji klawiszy

File

9.4. Tworzenie, edytowanie i zapisywanie profilu

Tworzeni, edytowanie i zapisywanie profilu z użyciem programu konfiguracyjnego.

Aby skaner korzystał z wartości zdefiniowanych w obszarze roboczym programu konfiguracyjnego, należy zachować je w profilu



Aby stworzyć nowy profil należy wykonać następujące kroki:

1. Uruchomić Tuner. Na ekranie pojawi się główne okno.

2. Zmienić wymagane ustawienia (więcej szczegółów znajduje się w podrozdziałach 9.5—9.9)

3. Wybrać polecenie Save Profile As… z menu File. Na ekranie pojawi się okno dialogowe Save Profile…

4. Wybrać katalog z listy

5. Wprowadzić nazwę profilu w polu tekstowym Profile

name.

6. Nacisnąć przycisk Save.

Ustawienia będą zapisane do zdefiniowanego pliku .prf.

Files.

8585

TUNER

Aby anulować zapisywanie ustawień należy nacisnąć przycisk

Cancel.

Aby edytować profil należy wykonać następujące kroki:

1. Uruchomić Tuner. Na ekranie pojawi się główne okno.

Podczas uruchamiania program ładuje domyślny profil (jego nazwa



jest określona w pliku .ini) lub plik zdefiniowany w linii poleceń (patrz podrozdział )

2. Wybrać polecenie Load Profile... z menu File. Na ekranie pojawi się okno dialogowe Load Profile...

3. Na liście Files wybrać katalog z profilem przeznaczonym do edycji.

4. Wybrać profil.

5. Nacisnąć przycisk Open. Ustawienia z tego pliku będą załadowane do głównego okna.

Aby anulować ładowanie ustawień profilu należy nacisnąć przycisk

Cancel

6. Zmienić wymagane ustawienia.

7. Zapisać zmiany (jak opisano powyżej).

8. Nacisnąć przycisk Yes w okno dialogowe potwierdzającym.

Zmiany zostaną zapisane do zdefiniowanego pliku .prf.

Aby zapisać ustawienia w domyślnym profilu, którego nazwa

jest zdefiniowana w linii Defau lt Profi le pliku należy,

wybrać polecenie Save Profile as default z menu File.

AvpUnix.ini

8686

TUNER

9.5. Strona Location

Definiowanie lokalizacji do testowania. Ustawienia dotyczące poszukiwania wirusów definiowane dla oddzielnych katalogów.

9.5.1. Definiowanie lokalizacji przeznaczonej do testowania

Na stronie Location (patrz Rysunek 4) można zdefiniować listę katalogów przeznaczonych do testowania w poszukiwaniu wirusów.

Rysunek 4. Strona

Strona Location odpowiada sekcji

Jeżeli program został uruchomiony bez predefiniowanej lokalizacji



do testowania, na ekranie pojawi się następujący komunikat:

Nothing to scan. You should select at least one directory to

scan"

8787

Location

[Object]

profilu.

TUNER



Aby zdefiniować lokalizację do testowania należy

stworzyć listę katalogów przeznaczonych do sprawdzania na obecność wirusów.

Jest to główna lista katalogów przeznaczonych do testowania.

Katalogi, które powinny być sprawdzane są oznaczone znakiem "+", a katalogi które powinny być pominięte znakiem "-".



Aby edytować pozycje na liście należy

należy nacisnąć klawisz S

PACE lub dwukrotnie kliknąć przyciskiem

myszy. Można wybrać następujące opcje dla każdej pozycji:

pozycja ma być sprawdzana na obecność wirusa (poprzedzona

znakiem "+");

pozycja ma być pominięta przy sprawdzaniu na obecność wirusa

(poprzedzona znakiem "-")

pozycja ma być neutralna (bez prefiksu).

Aby dodać katalog do listy należy wykonać następujące kroki:

1. Nacisnąć przycisk Add folder. Na ekranie pojawi się okno dialogowe Add folder z polem Directory Name, odpowiednią listą rozwijaną, drzewem katalogów i przyciskami OK, Cancel i Revert

2. Wybrać wymagany katalog. Aby to zrobić można podać pełną ścieżkę do katalogu w polu Directory name, wybrać katalog z rozwijanej listy lub znaleźć na liście

tree.

Kaspersky lab ANTI-VIRUS 4.0 for Linux Workstation User Manual [pl]

Specifications and Main Features

Frequently Asked Questions

User Manual